ထိုနတ္သားဗိမာန္သည္ ၁၂ယူဇနာရွိ၍ တိုင္တို႔သည္ ပတၱျမား စီျခယ္ထားပါသည္။ ဘံုဗိမာန္ အခန္းတို႔၌ ရွိေသာ အထြတ္ဘံုေဆာင္ ၇၀၀ သည္ ေၾကာင္ျမက္ရြဲတို႔ျဖင့္ ၿပီး၏။ ဗိမာန္၏ တံခါး၀၌ ေရွးက ျပဳဖူးေသာ ကုသိုလ္ ေကာင္းမႈေၾကာင့္ ပုလဲဆိုင္းျဖင့္ဆြဲထားေသာ ေရႊ
ပုဇြန္လံုး႐ုပ္ ပါရွိပါ၏။ ထို ပုဇြန္လံုး႐ုပ္တည္ရွိ ေနေသာေၾကာင့္ ထိုဗိမာန္ကို ေရႊပုဇြန္ဗိမာန္ ဟူ၍လည္းေကာင္း၊ ထိုနတ္သားကို ေရႊပုဇြန္ နတ္သား ဟူ၍ လည္းေကာင္း ေခၚပါ၏။ ထိုပုဇြန္လံုးဟင္းႏွင့္ ဆြမ္းလွဴဒါန္းရေသာကုသိုလ္ေၾကာင့္ အေရာင္အဆင္း လွပျခင္း၊
ခ်မ္းသာ ေကာင္းက်ဳိးႏွင့္ ျပည့္စံုျခင္း၊ ႏွစ္သက္ဖြယ္ စည္းစိမ္တို႔ ျဖစ္ေပၚလာျခင္း၊ တန္ခိုး အာႏုေဘာ ္ႀကီးမားျခင္း၊ အလံုးစံုေသာ အရပ္ မ်က္ႏွာတို႔၌ အေရာင္အဆင္း ေတာက္ပျခင္းတို႔ျဖစ္ေလသည္။
ထိုနတ္သားသည္ ေဂါတမဘုရားလက္ထက္တြင္ လယ္ေစာင့္ေယာက္်ား တစ္ေယာက္ျဖစ္ၿပီး ဘုရားရွင္ ေ၀ဠဳ၀န္ေက်ာင္းေတာ္တြင္ သီတင္းသံုးစဥ္အခါ မထင္ရွားေသာ ရဟန္း တစ္ပါးသည္ ကမၼ႒ာန္းတရား အားထုတ္ေနစဥ္ နားကိုက္ေသာေ၀ဒနာ ႏွိပ္စက္ျခင္း ခံရပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္၀ိပႆနာကမၼ႒ာန္း စီးျဖန္းအားထုတ္ရန္လည္း မစြမ္းႏုိင္ခဲ့ေပ။
ေဆးဆရာတို႔ စီမံေဖာ္စပ္ေပးသည့္ေဆးျဖင့္ ကုေသာ္လည္း ေရာဂါမေပ်ာက္ကင္းေပ။ ထိုရဟန္းသည္ ဘုရားရွင္အား အေၾကာင္းစံုကို ေလွ်ာက္ထားေသာ အခါ ဘုရားရွင္က ပုဇြန္လံုးျဖင့္ေရာခ်က္ထား
ေသာ ေဘာဇဥ္သည္ သင့္တင့္၏ ဟုသိျမင္ေတာ္မူ၍ ခ်စ္သား သင္သည္ ဆြမ္းအလို႔ငွါ မဂဓလယ္ျပင္သို႔ သြားေခ်ေလာ့ဟု မိန္႕ေတာ္မူပါသည္။ ထိုအခါ ရဟန္းလည္း ေကာင္းပါၿပီဟု ၀န္ခံ၍ သပိတ္သကၤန္းတို႔ယူကာ မဂဓလယ္သို႔ေရာက္ေသာ္ လယ္ေစာင့္တဲတစ္လံုးေရွ႕၌ ဆြမ္း
အလို႔ငွါရပ္ပါသည္။ ထိုတဲမွ လယ္ေစာင့္ေယာက္်ားသည္ ပုဇြန္လံုးဟင္းကို စီမံခ်က္ျပဳတ္ၿပီးစားအံ့ဟု အေမာေျဖေနစဥ္
ဆြမ္းခံၾကြလာေသာ မေထရ္ကို ျမင္ခဲ့ပါသည္။ ထု႔ိေၾကာင့္ တဲအတြင္း ပင့္ကာ ပုဇြန္လံုးျဖင့္ စီမံထားေသာ ဆြမ္းကို ေလာင္းလွဴခဲ့ပါသည္။မေထရ္လည္း ထိုဆြမ္းအနည္းငယ္ကိုဘုန္းေပးေနစဥ္တြင္ပင္ ၀ိပႆနာကမၼ႒ာန္းကိုဆင္ျခင္ေသာ္ ထိုဆြမ္းဘုန္းေပး၍ မၿပီးဆံုးမွီပင္ ရဟႏၱာအျဖစ္သို႔ေရာက္ပါသည္။ လယ္ေစာင့္ေယာက္်ားအားလည္း မိမိကိုယ္စိတ္ႏွစ္ျဖာခ်မ္းသာျခင္း ျဖစ္သကဲ့သို႔ ဆင္းရဲလြတ္ကင္း၍ ကိုယ္စိတ္ႏွစ္ျဖာ ခ်မ္းသာျခင္းျဖစ္ပါေစဟု မိန္႔ေတာ္မူၿပီး ၾကြသြား
ေတာ္မူပါသည္။ လယ္ေစာင့္ေယာက္်ားလည္း မိမိလွဴဒါန္းလိုက္ေသာ ကုသိုလ္ကို အဖန္ဖန္ေအာက္ေမ့ဆင္ျခင္၍ေနာင္အခါ စုေတေသာ္ တာ၀တိ ံသာနတ္ျပည္၌ ကကၠဋကုရ နတ္သား ျဖစ္လာရေလသည္။
ဗုဒၶသက္ေတာ္ထင္ရွားရွိစဥ္ ထင္ရွားေသာတန္ခိုးရွင္မ်ား
ဦးၾကင္လႈိင္
No comments:
Post a Comment