"The Greatest Salesman in the World"စာအုပ္ကို ေရးသားခဲ့တဲ့ အေမရိကန္စာေရးဆရာ "Og Mandino" ဟာ ဒီလိုစာတစ္ပိုဒ္ကို ေရးသားခဲ့တယ္။ ဒီစာဟာ ခံစားခ်က္ကို မထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္သူေတြအတြက္ အက်ဳိးရွိမယ္ထင္ပါတယ္။
ဒီေရအတက္အက်၊ ေဆာင္းအကုန္ ေႏြအကူး၊ ေႏြအကုန္ မိုးအကူး၊ ေနဝင္ေနထြက္၊ လျပည့္လကြယ္၊ ပန္းပြင့္ပန္းညႇိဳး၊ ျမက္ေတြရွည္ၿပီး အသီးေတြဝင္းမွည့္သလို သက္ရွိသက္မဲ့အရာတိုင္းဟာ အခ်ိန္ရာသီနဲ႔အတူ မျပတ္ေျပာင္းလဲေနခဲ့တယ္။ အဲဒီထဲမွာ ေကာင္းလိုက္၊ ဆိုးလိုက္ျဖစ္တတ္တဲ့ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ခံစားခ်က္လည္းပါတယ္။
ဒီကေန႔မွာ ခံစားခ်က္ကို ကၽြန္ေတာ္ထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္ေအာင္ သင္ယူမယ္။ ဒါဟာ သဘာဝရဲ႕လွည့္စားခ်က္ျဖစ္တယ္။ ဒါကို လူတိုင္းလုပ္ႏိုင္ဖို႔ ခဲယွဥ္းတယ္။
အိပ္ရာက ႏႈိးထလာတဲ့ေန႔တိုင္းမွာ ခံစားခ်က္အေဟာင္းေတြ ကၽြန္ေတာ္မွာမရွိေတာ့ဘူး။ မေန႔ကေပ်ာ္ရႊင္ခဲ့တာေတြက ဒီကေန႔ရဲ႕ဝမ္းနည္းျခင္းျဖစ္သြားတယ္။ ဒီကေန႔ရဲ႕ စိတ္ညစ္စရာေတြက မနက္ျဖန္ရဲ႕ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းေတြျဖစ္သြားတယ္။
ကၽြန္ေတာ္ရဲ႕စိတ္ဟာ မျပတ္လည္ေနတဲ့ ဘီးနဲ႔တူတယ္။ ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းကေန ဝမ္းနည္းျခင္း၊ ဝမ္းနည္းျခင္းကေန ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္း၊ ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းကေန ပူပန္ျခင္းအျဖစ္ေျပာင္းတယ္။ ပန္းတစ္ပြင့္လို ဒီကေန႔မွာ ညႇဳိးႏြမ္းသြားတဲ့ပန္းဟာ မနက္ျဖန္မွာ အသစ္ျပန္စမယ့္မ်ဳိးေစ့အျဖစ္ ေျပာင္းသြားတယ္။ ဒီကေန႔ရဲ႕ ဝမ္းနည္းျခင္းေတြက မနက္ျဖန္ရဲ႕ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းေတြျဖစ္တယ္။
ဒီကေန႔မွာ ခံစားခ်က္ကို ကၽြန္ေတာ္ထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္ေအာင္ သင္ယူမယ္။
ဘယ္လိုလုပ္မွ ကၽြန္ေတာ့္ခံစားခ်က္ကို ကၽြန္ေတာ္ထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္ၿပီး ေန႔တိုင္းအက်ဳိးရွိေအာင္ လုပ္မလဲ? ကၽြန္ေတာ့္စိတ္ေတြ ၿငိမ္သက္ေအးခ်မ္းမေနရင္ ဒီကေန႔ဟာလည္း က်ရႈံးတဲ့ေန႔တစ္ေန႔ ျဖစ္လိမ့္မယ္။
သစ္ပင္ပန္းမာေတြက ရာသီဥတုေနာက္လိုက္ၿပီး ႀကီးထြားရွင္သန္ၾကတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္က ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ရာသီဥတုကို ကိုယ္တိုင္ဖန္ဆင္းတယ္။ ရာသီဥတု မသင့္ျမတ္တာကို ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕စိတ္ဝိညာဥ္နဲ႔ ဘယ္လိုျပဳျပင္မလဲဆိုတာကို ကၽြန္ေတာ္သင္ယူတယ္။ တကယ္လို႔ ကၽြန္ေတာ္ဟာ ကာစတန္မာေတြအတြက္ မိုးသက္ေလျပင္းေတြ၊ အေမွာင္နဲ႔ စိတ္မခ်မ္းသာမႈေတြ သယ္ေဆာင္ခဲ့ရင္ သူတို႔ကလည္း သူတို႔ခံစားရတဲ့ မိုးသက္ေလျပင္း၊ စိတ္မခ်မ္းသာမႈေတြနဲ႔ ျပန္တုန္႔ျပန္ၿပီး ဘာမွမဝယ္ဘဲေနတတ္တယ္။
ဆန္႔က်င္စြာနဲ႔ တကယ္လို႔ ကၽြန္ေတာ္က သူတို႔အတြက္ ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္း၊ အလင္းနဲ႔ရယ္သံအၿပံဳးေတြေပးခဲ့ရင္ သူတုိ႔က သူတို႔ခံစားရတဲ့ ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္း၊ အၿပံဳးေတြနဲ႔ျပန္တုန္႔ျပန္တတ္တယ္။ အဲဒီအခါမွာ သူတို႔ဆီေရာင္းတဲ့ အက်ဳိးအျမတ္၊ ေငြေၾကးေတြကို ကၽြန္ေတာ္ရတယ္။
ဒီကေန႔မွာ ခံစားခ်က္ကို ကၽြန္ေတာ္ထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္ေအာင္ သင္ယူမယ္။
ဘယ္လိုလုပ္မွ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ခံစားခ်က္ေတြကို ထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္ၿပီး ေန႔တိုင္းေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းေတြနဲ႔ ျပည့္ေအာင္လုပ္မလဲ?
ေပ်ာ့ညံ့သူေတြက ခံစားခ်က္နဲ႔ အျပဳအမႈကို ထိန္းခ်ဳပ္တယ္၊ ထက္ျမက္သူေတြက အျပဳအမႈနဲ႔ ခံစားခ်က္ကို ထိန္းခ်ဳပ္တယ္ဆိုတဲ့ ဟိုးေရွးေရွးကတည္းကရွိခဲ့တဲ့ လွ်ဳိ႕ဝွက္ခ်က္လို ကၽြန္ေတာ္သင္ယူရမယ္။
ေန႔တိုင္း အိပ္ရာကႏႈိးလာတဲ့အခ်ိန္ ကၽြန္ေတာ္ကို ဝမ္းနည္းျခင္း၊ က်ရႈံးျခင္း၊ သိမ့္ငယ္ျခင္းစတဲ့ ခံစားခ်က္ေတြ ဝိုင္းရံထားရင္ အဲဒီခံစားခ်က္ေတြကို ကၽြန္ေတာ္က ဒီလိုဆန္႔က်င္တယ္။
ညႇဳိးငယ္ထိုင္းမႈိင္းတယ္လို႔ ခံစားရရင္ သီခ်င္းအက်ယ္ႀကီး ေအာ္ဆိုတယ္။
ဝမ္းနည္းေၾကကဲြတယ္လို႔ ခံစားရရင္ တဟားဟား ေအာ္ရယ္ပစ္တယ္။
ထိခိုက္နာက်င္တယ္လို႔ ခံစားရရင္ အလုပ္ဆတိုးလုပ္ပစ္တယ္။
သိမ္ငယ္အားငယ္တယ္လို႔ ခံစားရရင္ အက်ၤီအသစ္လဲဝတ္လိုက္တယ္။
မလံုၿခံဳဘူးလို႔ ခံစားရရင္ အသံကို ျမင့္လိုက္တယ္။
ဆင္းရဲတယ္လို႔ ခံစားရရင္ အနာဂတ္ရဲ႕ခ်မ္းသာၾကြယ္ဝမႈကို ေတြးတယ္။
အားအင္ခ်ဳိ႕တဲ့တယ္လို႔ ခံစားရရင္ ေအာင္ျမင္ခဲ့ဖူးတာကို ေတြးတယ္။
ေသးသိမ္တယ္လို႔ ခံစားရရင္ ကၽြန္ေတာ့္ပန္းတိုင္ကို ကၽြန္ေတာ္သတိရတယ္။
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ဒီကေန႔မွာ ခံစားခ်က္ကို ကၽြန္ေတာ္ထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္ေအာင္ သင္ယူမယ္။
အသိဉာဏ္နည္းသူေတြမွ အက်အရႈံးရွိတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ဟာ အသိဉာဏ္နည္းသူတစ္ေယာက္ေတာ့ မဟုတ္ဘူး။ ကၽြန္ေတာ့္အင္အားကို ဖ်က္ဆီးဖို႔ ႀကံရြယ္ေနတဲ့ ခံစားခ်က္ေတြကို ကၽြန္ေတာ္တားဆီးရလိမ့္မယ္။
စိတ္ထိခိုက္ျခင္းနဲ႔ ဝမ္းနည္းေၾကကဲြျခင္းေတြကို မ်က္စိနဲ႔ေတြ႔ႏိုင္ေပမယ့္ က်န္တဲ့ခံစားခ်က္ေတြကိုေတာ့ အလြယ္တကူ သိႏိုင္ဖို႔ခက္တယ္။ အဲဒီခံစားခ်က္ေတြဟာ အၿပံဳးတုေတြတပ္ၿပီး ကၽြန္ေတာ္တို႔ကို အခ်ိန္မေရြး ဖ်က္စီးႏိုင္တယ္။ အဲဒီအတြက္ ကၽြန္ေတာ္အၿမဲ ႏိုးႏိုးၾကားၾကားေနခဲ့တယ္။
ေမြ႔ေလ်ာ္တယ္လို႔ ခံစားရတဲ့အခါ ဆင္းရဲငတ္ျပတ္တဲ့ေန႔ရက္ေတြကို ကၽြန္ေတာ္မွတ္မိရမယ္။
ေအာင္ႏိုင္တယ္လို႔ ခံစားရတဲ့အခါ ၿပိဳင္ဘက္ေတြကို ကၽြန္ေတာ္သတိရမယ္။
အားရေက်နပ္တယ္လို႔ ခံစားရတဲ့အခါ သည္းခံရွက္ရြံ႕ခဲ့တဲ့အခ်ိန္ကုိ မေမ့ခဲ့ဘူး။
ကိုယ့္ကိုယ္ကို အထင္ႀကီးတဲ့အခါ ေလကို ရပ္တန္႔ေအာင္ လုပ္ႏိုင္ၿပီလားလို႔ ေတြးရမယ္။
ခ်မ္းသာၾကြယ္ဝတယ္လို႔ ခံစားရတဲ့အခါ ဆာေလာင္ငတ္မြတ္ေနသူေတြကို သတိရမယ္။
မာနႀကီး စိတ္ႀကီးဝင္တဲ့အခါ ေကာင္းကင္ေပၚက ၾကယ္ကေလးေတြကို ေခါင္းေမာ့ၾကည့္မယ္။
ဒီကေန႔မွာ ခံစားခ်က္ကို ကၽြန္ေတာ္ထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္ေအာင္ သင္ယူမယ္။
ဒီလိုအသိတရားအသစ္ရွိၿပီးေနာက္ တျခားသူရဲ႕ခံစားခ်က္ကို ကၽြန္ေတာ္ပို အကဲခတ္ႏိုင္တယ္။ စိတ္တိုေဒါသထြက္ေနသူကို ကၽြန္ေတာ္ခြင့္လြတ္ရမယ္။ ခံစားခ်က္ကိုထိန္းခ်ဳပ္ဖို႔ သူနားမလည္ခဲ့လို႔ျဖစ္တယ္။ သူ႔ရဲ႕ဆဲဆိုမႈေတြကို ကၽြန္ေတာ္သည္းခံရမယ္။ မနက္ျဖန္မွာ သူေျပာင္းလဲၿပီး ျပန္လည္သင့္ျမတ္လာမွာကို ကၽြန္ေတာ္သိလို႔ျဖစ္တယ္။
အျပင္ပန္းသ႑ာန္၊ တစ္ခါေျပာဆိုဖူးရံုနဲ႔ လူတစ္ေယာက္ကို ကၽြန္ေတာ္မေဝဖန္၊ အကဲမျဖတ္ေတာ့ဘူး။ သူ႔ကို တစ္ႀကိမ္တစ္ခါ စိတ္တို၊ စိတ္ဆိုးဖူးရံုနဲ႔ အဆက္အသြယ္ မျဖတ္ေတာ့ဘူး။ ဒီကေန႔မွာ ေငြေၾကးတစ္ျပားတစ္ခ်ပ္မွ အကုန္မခံသူဟာ မနက္ျဖန္မွာ ရွိသမွ်စည္းစိမ္ေတြနဲ႔ အရာအားလံုးကို လဲယူေကာင္းလဲယူလိမ့္မယ္။ ဒီလွ်ဳိ႕ဝွက္ခ်က္ကို သိၿပီးေနာက္ ပိုၾကြယ္ဝတဲ့ အက်ဳိးအျမတ္ကို ကၽြန္ေတာ္ရလိုက္တယ္။
ဒီကေန႔မွာ ခံစားခ်က္ေတြကို ကၽြန္ေတာ္ထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္ေအာင္ သင္ယူမယ္။
ဒီေန႔ကစ လူေတြရဲ႕ခံစားခ်က္အလွည့္အေျပာင္း လွ်ဳိ႕ဝွက္ခ်က္ကို ကၽြန္ေတာ္သိလိုက္တယ္။ အမ်ဳိးမ်ဳိးေျပာင္းလဲတတ္တဲ့ ကၽြန္ေတာ့္ခံစားခ်က္ရဲ႕ ခိုင္းေစခ်က္ကို ကၽြန္ေတာ္မလိုက္နာေတာ့ဘူး။ ခံစားခ်က္ေတြကို အေကာင္းျမင္စိတ္နဲ႔ ကိုယ္တိုင္ႏိုးႏိုးၾကားၾကား ထိန္းခ်ဳပ္မွ ကိုယ့္ကံၾကမၼာကို ကိုယ္ပိုင္ပိုင္ႏိုင္ႏိုင္ ဆုပ္ကိုင္ႏိုင္မွာျဖစ္တဲ့အေၾကာင္း ကၽြန္ေတာ္နားလည္လိုက္တယ္။
ကၽြန္ေတာ္ဟာ ကၽြန္ေတာ္ရဲ႕အရွင္သခင္ျဖစ္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္ဟာ ႀကီးက်ယ္ျမင့္ျမတ္တယ္။
မူရင္းေရးသားသူ--- Og Mandino
ႏိုင္းႏိုင္းစေန
No comments:
Post a Comment