သူေ႒းၾကီးကလည္း သူ႔သမီးေလးကို တစ္အားခ်စ္ဆိုပဲ.....
ဘယ္ေလာက္ခ်စ္သလဲဆို ရဲတိုက္ၾကီးတစ္ခုမွာ တစ္ေယာက္တည္းထားတာတဲ့.....
ဘယ္သူနဲ႔မွ မေပးစားႏိုင္ဘူးဆိုတဲ့သေဘာေပါ့.....
ဒါေပမယ့္ အဲဒီရဲတိုက္ၾကီးရဲ့မနီးမေ၀းမွာ ပန္းဥယ်ဥ္ၾကီးတစ္ခုရွိသတဲ့....
အဲဒီပန္းဥယ်ဥ္ၾကီးဟာ.....သာယာလွပလြန္း လို႔ ၿမင္သူတိုင္း ေငးရတယ္ဆိုပဲ.....
အဲဒီပန္းဥယ်ဥ္ရဲ့ ဥယ်ာဥ္မႈးေလးကလည္း ငယ္ငယ္ေခ်ာေခ်ာေလးတဲ့......
ဒီလိုနဲ့ ရဲတိုက္မွာ အေဖာ္ (အေပါင္းအသင္းေနာ္) မရွိပဲ ေနရတဲ့မင္းသမိီးေလးဟာ....
ၿပတင္းေပါက္ကေန ေန႔တုိင္းပဲ ပန္းဥယ်ဥ္ၾကီးကို ေငးေငးၾကည္႔ေနမိသတဲ့..... ပ်င္းတာကိုး ေနာ္...
ဥယ်ဥ္မႈးေလးကလည္း ပန္းဥယ်ာဥ္ထဲမွာ ပန္းစိုက္ရင္း .....
သူ႔ပန္းဥယ်ာဥ္ကို ေငးေနတဲ့ မင္းသမီးေလးကို ေတြ႔ပါေလေရာ...
ၿမင္ၿမင္ခ်င္းကို ခ်စ္တယ္ဆိုတာ အဲဒီက စတာပဲတဲ့....
ဥယ်ာဥ္မႈးေလးကလည္း ပန္းေတြစိုက္ရင္း မင္းသမီးေလးကို ပဲေပးတာေပါ့ကြာ.....
မင္းသမီးေလးကလည္း ၿပတင္းေပါက္ကေန.... အထာၿပန္ေပးနဲ႔ေပါ့.....
တစ္ေယာက္နဲ့ တစ္ေယာက္သံေယာဇဥ္ေတြ ပိုလာၾကပါေရာတဲ့.......
သိပ္မၾကာပါဘူး သူေ႒းၾကီးက အဲဒီအေၾကာင္းကို သိသြားပါေလေရာ....
သိ သိ ခ်င္းပဲ သူသမီးေလးကို ရဲတိုက္ရဲ႔ ဟိုး အၿမင့္ဆံုးၿဖစ္တဲ့ ဘံု ခုနစ္ဆင့္ ၿမင့္တဲ့ အထပ္ကို ပို႔လိုက္ပါေရာတဲ့
အဲဒီအခ်ိန္က စ ၿပီး မင္းသမီးေလး နဲ႔ ဥယ်ာဥ္မႈးေလးဟာ တစ္ေန႔မွ မေတြ႔ၾကရေတာ့ဘူးတဲ့....
မင္းသမီးေလးကလဲ တစ္ေန႔တစ္ေန႔ ငိုခ်ည္းေနေတာ့တာတဲ့....
ဥယ်ာဥ္မႈးေလးကလည္း မင္းသမီးေလးရွိတဲ့ ဘံုခုနစ္ဆင္ကို ေရာက္ဖို႔အၾကံထုတ္ရေတာ့တာေပါ့
ဒီလိုနဲ႔ ဥယ်ဥ္မႈးေလးဟာ....
သစ္ပင္ေလးတစ္ပင္ကို ယူၿပီး မင္းသမီးေလးေနတဲ့ရဲတိုက္နားမွာ စိုက္သတဲ့...
ၿပီးေတာ့ သူ႔အခ်စ္ေတြသာ စစ္မွန္တယ္ဆိုရင္.....
ဒီသစ္ပင္ေလးဟာ ေနခ်င္းညခ်င္း ၾကီးလာပါေစဆိုၿပီး ဆုေတာင္းသတဲ့.....
သူ႔သစၥာက မွန္ေတာ့ အပင္ေလးဟာ ၾကီးလာလိုက္တာ သံုးရက္ၾကာတဲ့အခ်ိန္မွာပဲ ဘံု ငါဆင့္ကို ေရာက္သတဲ့...
ဥယ်ဥ္မႈးေလးဟာ သစ္ပင္ေပၚတက္.... ၿပီေတာ့ထပ္ဆုေတာင္း....
ဒီေတာ့ သစ္ပင္ေလးဟာ ထပ္ၾကီးလာၿပီး ဘံု ေၿခာက္ဆင့္ကို ေရာက္ၿပန္သတဲ့...
မင္းသမီးေလးကလဲ သူ႔ ခ်စ္သူလာၿပီဆိုေတာ့ ေပ်ာ္တာေပါ့......
ဒါနဲ႔ေနာက္ဆံုးတစ္ဆင့္ကို တက္မယ္ဆိုၿပီး.....ဆုထပ္ေတာင္းဖို႔ အလုပ္မွာပဲ.......
.......
...............
...........................
စည္ပင္က ဓာတ္ၾကိဳးနဲ႔ မလြတ္လို႔ ဆိုၿပီး လာခုတ္သြားပါေလေရာတဲ့ကြယ္......
ပုံၿပင္ေလးကေတာ့ဒါပါပဲကြယ္......
သားသားမီးမီးတို႔ေတြလဲ ဒီပံုၿပင္ေလးကို နမႈနာယူၿပီး
ဓာတ္ၾကိဳးနဲ႔မလြတ္တဲ့ထိ အခ်စ္မၾကမ္းဖို႔ သင္ခန္းစာယူႏိုင္ၾကပါေစကြယ္....
[Reference: from a forward mail]
No comments:
Post a Comment