အတၱာဟိ အတၱေနာ နာေထာ၊ မိမိသည္သာလ်ွင္ မိမိ၏ အားထားရာျဖစ္သည္။

အလုပ္တစ္ခုမွာ တစ္ေယာက္က သူခင္တဲ့သူ၊ သူ အားကိုးေနရတဲ့သူကိုအလုပ္မေျပာင္းနဲ႔ေနာ္ နင္မရွိရင္ ငါတို႔မျဖစ္ဘူးတဲ့၊ ဒါေပမဲ့ ေျပာတဲ့သူကသာတဲ့ေနရာ ရေတာ့ ေျပာင္းသြားတယ္။
ေနာက္ လင္နဲ႔မယား၊ မိန္းမက ကဲြမယ္ ကြာမယ္ေျပာေနတယ္၊ ေယာက်္ားက တကယ္ကြာလိုက္ေတာ့ မိန္းမ က်န္ခဲ့တယ္။
ေက်ာင္းတက္တဲ့ ေက်ာင္းသူႏွစ္ေယာက္ နင္ေက်ာင္းမေျပာင္းနဲ႔ေနာ္ တဲ့၊သူ႔သူငယ္ခ်င္းကို တဖြဖြေျပာတယ္၊ ေျပာတဲ့သူကပဲ အရင္ေနာက္တစ္ေက်ာင္းေျပာင္းသြားတယ္။
မိဘက ငါမရွိရင္ နင္တို႔ ေခြးျဖစ္မယ္ေနာ္၊ ငါမရွိမွ ငါ့အေၾကာင္းသိမယ္ေျပာတယ္ ေသသြားရတာပဲ။
တစ္ေယာက္ကို မွီမယ္လို႔ ေတြးရင္ ကိုယ္မွီမယ့္သူက ခဲြခြာျခင္းမတည္ျမဲျခင္း သေဘာတရားေတြက အျမဲစိုးမိုးလို႔ေနတယ္ ဒါေတြက ဘုရားေဟာလည္းဟုတ္တယ္ ကိုယ္ရွာေဖြရင္လည္း ေတြ႕မွာပဲ၊ ဒါဟာသဘာဝတရားပဲ သဘာဝထဲမွာပဲေနၾကရေအာင္၊။
အမွန္တရားဟာ ခါးတယ္ ရင္ဆိုင္ဖို႔ ခက္တယ္၊ ရင္ဆိုင္ၾကရတယ္ ေရွာင္လို႔မရဘူး၊အရက္ေသာက္တဲ့သူဟာ အရက္ကို ခ်ိဳလို႔ ေသာက္တာလားေမးၾကည့္ အဲလိုပဲ၊လက္မခံခ်င္ပဲ တြန္႔ေနမယ့္အစား လက္ခံလိုက္တာက ၾကိဳက္လိုက္တာကကိုယ့္အတြက္သက္သာတယ္။ေအာ္ … သဘာဝတရားေတြပဲကိုး။
အထက္ပါ ေျပာဆုိမွူမ်ားကုိ လက္မခံခ်င္သကဲ့သုိ႔ရွိေပလိမ္မည္။အကၽြႏု္ကုိယ္တုိင္းလည္း လက္မခံခ်င္ေပ၊ အဘယ္ေၾကာင့္ လက္မခံခ်င္သနည္းဟု၊စစ္ေဆးၾကည့္ေသာ္ ဤကဲ့သို႔ ခြဲခြါရမည္ကို ေၾကာက္ေသာေၾကာင့္ဟုေျဖရေပလိမ့္မည္။
မွန္ေပသည္ လူတိုင္းလူတိုင္းသည္ မိမိတုိ႔ ခ်စ္ခင္ျမတ္ႏိုးသူမ်ား၊အားကုိးအားထား ျပဳရသူမ်ားနဲ ့၊ မခြဲခြါလိုၾကေပ။ သို႔ေသာ္ အႏွစ္တရာမၾကာေသာ အလြန္တိုေတာင့္လွေသာ ကာလအတြင္းဝယ္ မလြဲမေသြ ခြဲခြါၾကရမည္ျဖစ္၏။
သူမရွိလွ်င္ မျဖစ္ဟု အားကုိးအားထား ျပဳေနခဲ့ရသူမ်ားသည္၄င္း၊ ငါမရွိလွ်င္မျဖစ္ဟု အထင္ၾကီးေနခဲ့သူမ်ားသည္၄င္း၊ မည္၍ မည္မ်ွမ်က္ကြယ္ျပဳသြားၾကေလသနည္း ဟူသည္မွာ ေရတြက္၍ မကုန္ႏုိင္ေတာ့ေပ။
ငါမရွိလွ်င္ လုံးဝမျဖစ္ဟု ထင္မိခဲ့ေသာ ျပင္သစ္ဧကရစ္ နပုိလီယံဘုိနာပတ္သည္၄င္း၊ အေမရိကန္သမၼတ ေအပရာဟင္လင္ကြန္းသည္၄င္း၊သဲကႏၱာရေျမေခြးဟု တင္စားခံခဲ့ရေသာ စစ္သူၾကီးရႊမ္းမဲ သည္၄င္း၊မဟာမိတ္တပ္တုိ႔၏ ဦးစီးဦးေဆာင္ စစ္သူၾကီးေမာင့္ဂုိမာရီသည္၄င္း၊ထိုကဲ့သုိ႔ေသာ အားေကာင္းေမာင္းသန္ ေယာက္်ားၾကီးမ်ားသည္၄င္း၊ အသီးသိးမ်က္ကြယ္ျပဳသြား ခဲ့ၾကေလျပီ။ သုိ႔ေသာ္= သူတုိ႔မရွိေတာ့ေသာ္လည္းျဖစ္ေနၾကသည္သာ။
အမွန္မွာမူ= အားၾကီးသူတုိ႔အေပၚ အားကိုးတတ္ေသာ အားငယ္သူ တုိ႔၏အယူအဆသည္၄င္း၊ အားငယ္သူတုိ႔အား အားကုိးမွူကို ေပးတတ္ေသာ အားၾကီးသူတုိ႔၏အယူအဆသည္၄င္း၊ မိမိတို႔၏ စြဲလမ္းမွဳတည္းဟူေသာ ဥပါဒါန္သာျဖစ္ေလသည္။
အခ်ဳပ္အားျဖင္ဆိုရပါမူ။ ။ အားၾကီးသူကုိ အားကုိးေနရ ျခင္းဟုဆိုအပ္ေသာဒုကၡ၊ အားငယ္သူကို စိတ္မခ်ျခင္းဟု ဆိုအပ္ေသာ ဒုကၡ၊ စသည္ စည္ဒုကၡအဖုံဖုံတို႔သည္၊ တစ္ပါးသူတို႔အေပၚ မိမိ၏ စြဲလမ္းမွူ ဥပါဒါန္ေၾကာင့္ဒုကၡေရာက္ေနၾကျခင္းသာလ်ွင္ ျဖစ္ေလ၏။
အတၱာဟိ အတၱေနာ နာေထာ၊ မိမိသည္သာလ်ွင္ မိမိ၏ အားထားရာျဖစ္သည္။
မိတ္ေဆြတစ္ဦး၏ ေျပာျပျခင္းမ်ားအား ျပန္လည္ တင္ျပျခင္းျဖစ္ပါသည္။
Posted by ရြာဦးေက်ာင္း ဆရာေတာ္