တေရြ.ေရြ. စီးနင္းရင္းနဲ.
ငါ ဆင္းရမဲ. ဘူတာေတာင္နီးလာၿပီ
ရထားေပၚက သူငယ္ခ်င္းအားလံုးရဲ.
မ်က္နွာေတြေပၚမွာလဲ
ဇရာရိပ္ေတြ နဲ.ေပါ.
သံသရာ တစ္ေလွ်ာက္
ငါ ခဏခဏ ေတြ.ႀကံဳခဲ.ဖူးသူနဲ.
ၿပန္ဆံုရအံုးမယ္...
အခုထိ သူနဲ.ငါ
သူငယ္ခ်င္းေတြ မၿဖစ္ႀကေသးဘူး
သူကေတာ. ..
မစၥရာဇာ လို႔ ေခၚတဲ့
ေသမင္း ပဲေပါ့ ။ ။
(Dhamma Rakhita)
Shared from Dhamma Rakhita (FB)
No comments:
Post a Comment