သံသရာ အရွဳပ္ထုပ္ၾကီး

မဟာေဗာဓိၿမိဳင္ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီးကိုယ္တိုင္က.....

"တို႕က အဆက္မ်ားတယ္ကြဲ႕၊ ဒီေတာ့ လူရႈပ္၊နတ္ရႈပ္ ခံရသကြဲ႕၊ကိုယ္ရႈပ္ခဲ့ေတာ့ ကိုယ့္ျပန္ရႈပ္ခံရတာပဲ- မွတ္ထား၊ မရႈပ္နဲ႕၊ရွင္းရွင္းေန၊ ရွင္းရွင္းလုပ္၊ သံသရာအရႈပ္ထုပ္ႀကီး ျမန္ျမန္မရွင္းႏိုင္ခဲ့လို႕ အခုလာရႈပ္သမွ် ခံေနရတာ။ ဘယ္မွာ ေျဖာင့္ေျဖာင့္ တရားအားထုတ္ရလို႕တုန္း၊လိုက္လာလိုက္ၾကတာဗ်ား... တယ္ၿပီး အနံ႕ခံ၊ေျခရာခံေကာင္းၾကသကိုးဗ်။ သူ႕ေ၀ေနယ်နဲ႕ သူဆိုတာလည္း ဘုရားေခတ္ကတည္းက ရွိေနခဲ့တာကိုး၊ အရွင္သာရိပုတၱရာနဲ႕ အဆက္ပါတဲ့သူက အရွင္သာရိပုတၱရာဆီပဲ သြားသဗ်။အရွင္မဟာေမာဂၢလာန္နဲ႕ အဆက္ပါသူကလည္း အရွင္မဟာေမာဂၢလာန္ေနာက္ လိုက္ၾကတာပဲ။ တို႕က သံသရာရွည္ခဲ့ေတာ့ဗ်ာ - ေရခပ္မႀကံဳ၊ ထင္းေခြႀကံဳဆိုတာလို တစ္ဘ၀မႀကံဳ၊ တစ္ဘ၀ဆံုေပါ့။ ဘယ္ေခတ္၊ ဘယ္ဘ၀က ႀကံဳခဲ့ဆံုခဲ့မွန္း မသိတာေတြ အခုစုၿပံဳၿပီး လာရႈပ္ေနၾကတာ။ အဲဒါ ကိုယ့္အရႈပ္ကိုယ္ ရွင္းေနရတာကိုက အလုပ္တစ္ခုဗ်" လို႕ အမိန္႕ရွိခဲ့ဘူးပါတယ္။

(ဆရာ ေမာင္ေသြးခၽြန္၏ သု၀ဏၰသွ်မ္ စာစဥ္မွ...)

Shared from Ma Waing Chit


ဘုန္းၾကီးတို႔ေရာ ေယာဂီတို႔ေရာ - ဂဂၤါ၀ါဠဳ သဲစုမက - သမုဒၵ၀ါဠဳ သဲစုမက ဘုရားအဆူဆူပြင့္သြား ၾကတာေတာင္ ပါမသြားဘူး။
ဘယ္ေခ်ာင္ကပ္ျပီး ဘယ္ေရွာင္တိမ္းလို႔ ဘယ္အလည္လြန္ေနၾကတယ္ မသိဘူး။
ဘုန္းၾကီး လည္ေတြ
ေယာကၤ်ား လည္ေတြ
မိန္းမ လည္ေတြ ခ်ည္းပဲ
သံသရာလုံး လည္လာခဲ့တာ ေရွာင္တိမ္းခဲ့တာ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ သနားစရာ ၀မ္းနည္းစရာေတြ။ အခု ဘုရားစစ္ဘုရားမွန္ ၊ တရားစစ္ တရားမွန္ ၊ သံဃာစစ္ သံဃာမွန္ ေတြ ေတြ ့လဲေတြ႔ေနျပီ။
အခ်ိန္လဲရေသးတယ္ --- အားထုတ္လုိ႔လဲရေသးတယ္
ေခ်ာင္ကပ္မေနၾကနဲ႔ေတာ့
ေရွာင္တိမ္းမေနၾကနဲ႔ေတာ့
ၾကိဳးစားအားထုတ္ၾကေတာ့

ေမာင္းေထာင္ေျမဇင္းဆရာေတာ္



"၂၀၁၂ အတြက္ ထိခ်က္ၿပင္းေသာ အဆံုးအမမ်ား (၁၈၇)"

~~~ေမတၱာမွန္ေသာ္ခ်စ္တာျပန္မေမွ်ာ္~~~

စိတ္ေအးခ်မ္းမႈ လိုလားသူတိုင္း
တံု႔ျပန္မႈ ေမွ်ာ္လင့္တဲ့စိတ္
ပတ္သက္မႈ သာယာတဲ့စိတ္
ျဖစ္လာခဲ့ရင္ “ဒါေမတၱာမဟုတ္ဘူး၊ တဏွာ” လို႔
ရဲရဲၾကီး ဆံုးျဖတ္ႏိုင္ဖို႔ လိုပါတယ္။
“တဏွာမဟုတ္ပါဘူး၊ ေမတၱာပါ” လို႔
ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ လိမ္ညာျပီး စကားလံုးအေကာင္းေတြနဲ႔ခ်ည္း
ႏွစ္သိမ့္ေက်နပ္ေနရင္ေတာ့
တဏွာလွည့္ပတ္ေနသမွ်ခံေနရ၊
ပူေလာင္ေနရဦးမွာပါပဲ။
ေမတၱာစစ္ ေမတၱာမွန္မွာ
တံု႔ျပန္မႈကိုလည္း လံုး၀မေမွ်ာ္လင့္သလို
ပတ္သက္မႈကိုလည္း
လံုး၀မသာယာပါဘူး။

(အရွင္ဆႏၵဓိက ၏ စိတ္အားျဖည့္ ဓမၼႏွင္းပြင့္ စာအုပ္မွကူးယူေဖာ္ျပပါသည္။)

Written by Dhamma writer Su Su Hlaing @ Facebook.com



ေမတၱာပို႔ေနသူ မိမိမွာေတာ့ ၿငိမ္းခ်မ္းတယ္...
ထို႔ေၾကာင့္ ေမတၱာပို႔ေနရပါတယ္...

ေမတၱာပို႔ေသာေၾကာင့္ သင့္ရဲ႔ ၿပံဳးရႊင္မႈကို ရပါတယ္...
ထို႔ေၾကာင့္ ေမတၱာပို႔ေနရပါတယ္...

ကြ်ႏ္ုပ္ကဆဲမိလွ်င္ သင့္ရဲ႔ ဆဲဆိုၿငိဳျငင္မႈသာ ျပန္ရမယ္...
ထို႔ေၾကာင့္ ေမတၱာပို႔ေနရပါတယ္...

ေမတၱာဆိုတာ အလွ်ားအနံ မရွိေပမဲ့ အသြားအျပန္ ရွိႏိုင္တယ္...
ထို႔ေၾကာင့္ ေမတၱာပို႔ေနရပါတယ္...

ေလာကႀကီး ၿငိမ္းခ်မ္းေနတာ ေမတၱာတရားေၾကာင့္ ျဖစ္ပါတယ္...
ထို႔ေၾကာင့္ ေမတၱာပို႔ေနရပါတယ္...

ေမတၱာပြားလို႔ စ်ာန္ရလွ်င္ ျဗဟၼာ့ျပည္သြားႏိုင္တယ္...
ထို႔ေၾကာင့္ ေမတၱာပို႔ေနရပါတယ္...

ေမတၱာစ်ာန္ကို အေျခခံလို႔ ဝိပႆနာပြားႏိုင္ရင္ ဆင္းရဲၿငိမ္းႏိုင္တယ္...
ထို႔ေၾကာင့္ ေမတၱာပို႔ေနရပါတယ္...

Shared from Buddha In My Life


"စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာ ပရဟိတ"

တစ္ဖက္သားကို အေတြးအေခၚ၊ အယူအဆ မွန္ကန္ေစမယ့္၊
စိတ္ဓာတ္နဲ႕ အသိညဏ္ ရင့္က်က္ျမင့္ျမတ္ေစမယ့္ စာေပေတြ ေရးသားတာ၊ ေဟာေျပာခ်က္ေတြ ပို႕ခ်တာ၊ စကားေတြ ေျပာဆိုတာဟာလည္း စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာ ပရဟိတ အလုပ္ လုပ္တာပါပဲ။

အရွင္ဆႏၵာဓိက


တရားျပည့္ဝအရိပ္ရ

ဘဝဆိုတာ သဲကႏၲာရခရီးနဲ႕တူတယ္။ သဲကႏၲာရခရီးမွာ ေႏြေခါင္ေခါင္ ထီးကလဲမပါ၊ ဖိနပ္မပါ၊ ေရဗူးလည္းမပါဘဲ စိတ္ကူးနဲ႕သြားၾကည့္စမ္းပါ။ အထက္ကပူ၊ ေအာက္ကပူ၊ ေဆြ႕ေဆြ႕ခုန္ပူၿပီးေတာ့ ပင္ပန္းစြာ သြားရတယ္၊ အထက္လည္း ျခစ္ျခစ္ေတာက္ပူ၊ ေအာက္ကလဲ ဖိနပ္မပါေတာ့ ေဆြ႕ေဆြ႕ခုန္ပူ၊ အပူေတြမ်ားလာေတာ့ ေရဆာ၊ ေရဗူးလည္းမပါ၊ ပူေလာင္ပင္ပန္းစြာ သြားရတယ္။

အဲဒါမ်ိဳးေပါ့၊ ဘဝခရီးမွာသြားေနတဲ့ ပုဂၢိဳလ္မ်ား၊ ဘုရားကိုလည္း သတိမရ၊ တရားကိုလည္း သတိမရ၊ ကုသိုလ္ကိုလည္း သတိမရ၊ ႀကံဳသလိုေရစံုေမ်ာၿပီးေတာ့ ဒရြတ္တိုက္ဆြဲသြားတဲ့ ပုဂၢိဳလ္မ်ားဟာ သဲကႏၲာရခရီးမွာ ျခစ္ျခစ္ေတာက္ပူေလာင္စြာနဲ႕ေဆြ႕ေဆြ႕ခုန္သြားေနရတဲ့ ပုဂိၢဳလ္ေတြနဲ႕တူတယ္။

ပူလိုက္တာ မေျပာနဲ႕ေတာ့၊ သဲကႏၲာရခရီးမွာ အတြင္းက အပူသက္သာခ်င္ သက္သာလိမ့္မယ္ဦးမယ္၊ ဘ၀ခရီးကေတာ့ အတြင္းကပါပူတယ္၊ တရားအရိပ္ မခိုႏိုင္တဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြ အတြင္းကပါပူတယ္။

သဲကႏၲာရခရီးမွာ ခရီးသြားေနတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြ ေဆြ႕ေဆြ႕ခုန္ၿပီးေတာ့ သြားေနစဥ္မွာ ကံအားေလ်ာ္စြာ သူမ်ားေတြက် က်န္ရစ္တဲ့ ဖိနပ္ကေလးတစ္ရံ သြားေတြ႕၊ ၀မ္းသာလိုက္တာ။ာ ဖိနပ္ကေလးတစ္ရံေတြ႕တဲ့အခါ၊ ဖိနပ္ကေလးေကာက္စီးလိုက္၊ လံုးလံုးအပူအၿငိမ္းေပမ့္ ေအာက္က ေဆြ႕ေဆြ႕ခုန္ေအာင္ပူတဲ့အပူက သက္သာသြားၿပီ။ အဲဒီလိုမ်ိဳးေပါ့ ဘဝခရီးမွာ သြားေနၾကတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြလည္း ရတနာသံုးပါးဆည္းကပ္ျမတ္ႏိုးၾကတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြလည္းပဲ သဒၶါ ပညာရွိတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြလည္း ဘဝခရီး အာရံုေတာထဲမွာ ငိုစရာေတြ၊ ပူစရာေတြ၊ စိတ္ညစ္စရာေတြ၊ စိတ္ရႈတ္စရာေတြ၊ ေၾကာက္စရာေတြ၊ လန္႕စရာေတြၾကားထဲမွာ သြားလို႕ေနၾကရတဲ့အခါမွာလည္း သြားရင္းသြားရင္းနဲ႕ “ေၾသာ္ - အလကားေန အလကားပဲ သရဏဂုံေလး တစ္ေခါက္ဆို နည္းတာမွတ္လို႕၊ ေမတၲာပို႕ေလးတစ္ေခါက္ဆို နည္းတာမွတ္လို႕၊ ဘုရားဂုဏ္ေတာ္ေလး တစ္ေခါက္ဆံုးသြား နည္းတာမွတ္လို႕” ႏွလံုးသြင္းသြား၊ အာရံုျပဳသြား၊ လံုး၀အပူမၿငိမ္းေပမယ့္၊ အပူသက္သာတယ္။

သဲကႏၲာရခရီးမွာ သြားတဲ့လူဟာ ေရွ႕ကိုဆက္သြားျပန္ေတာ့ သူမ်ားေတြက်က်န္ရစ္တဲ့ ခေမာက္စုတ္ကေလးတစ္ခု သြားေတြ႕ “အို စုတ္ခ်င္စုတ္ပေစေလ၊ ေခါင္းကျခစ္ျခစ္ေတာက္ ပူေနတဲ့ဥစၥာ၊ အပူသက္သာသြားဖို႕က အေရးႀကီးတယ္” လို႕ ေခါင္းေပၚကိုတင္ၿပီး ေဆာင္းလိုက္ေတာ့ လံုးလံုးအပူမၿငိမ္းေပမယ့္ အပူေတာ့ ေတာ္ေတာ္သက္သာသြားတယ္။

တရားလက္လြတ္ေနသူနဲ႕ ဘယ္တူေတာ့မလဲ

ဒါလိုမ်ိဳးေပါ့ ဘုရားသတိရတဲ့အခါ ဘုရားအာရံုျပဳလို႕၊ တရားသတိရတဲ့အခါ တရားအာရံုျပဳလို႕၊ ေမတၲာသတိရတဲ့အခါ ေမတၲာပို႕လို႕၊ သရဏဂံုေလးေဆာက္တည္လို႕ သြားရင္းလာရင္းနဲ႕ေတာင္ အမွတ္တမဲ့မေနဘူး။ တခါတရံ ဝိပႆနာအသိေလးနဲ႕ ဒီလိုသြားေတာ့ တရားလက္လြတ္ေနတဲ့ပုဂၢိဳလ္နဲ႕ ဘယ္တူေတာ့မလဲ၊ အပူအမ်ားႀကီး သက္သာတယ္။

ဒါဟာ တရားျပည့္၀ အရိပ္ရတာေလ၊ သဒၶါ ပညာေကာင္းလို႕ အရိပ္ရေအာင္ ယူတတ္တာပါ။ အဲသလို ယူတတ္ရမွာေပါ့။

ဒါေၾကာင့္ ပညာယ ဟိုေတြးသည္ေတြးကင္းစင္ေ၀း၍ အေတြးမွန္ကန္ အသိဥာဏ္ဆိုေသာ ပညာတရားကလည္း ၊ ဧနံ သံသရာခရီးသြား ထိုပုဂၢိဳလ္မ်ားကို ပသာသတိ တရားျပည့္ဝ အရိပ္ရေအာင္ ေကာင္းစြာမေသြ ညႊန္ၾကားဆံုးမတတ္ပါေပသတည္း။

ဤသို႕လွ်င္ တရားျပည့္ဝ အရိပ္ရ ဆိုေသာ တရားၾကားနာရတဲ့ ဓမၼသဝနာမဂၤလာနဲ႕ ေကာင္းမႈစြမ္းအား ျမတ္တရားေတြေၾကာင့္ ေဘးရန္အပူခပ္သိမ္း လြတ္ၿငိမ္းၾက၍၊ ေကာင္းက်ိဳးခ်မ္းသာမ်ား ႀကီးပြားတိုးတက္ျပည့္စံုၾကၿပီး လွ်င္၊ က်န္းက်န္းမာမာေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္၊ အားကိုးစရာ သူေတာ္ေကာင္းတရား တိုးပြားေအာင္ ႀကိဳးစားႏိုင္လြယ္ၾကလွ်က္၊ ဆင္းရဲခပ္သိမ္းလြတ္ၿငိမ္းရာနိဗၺာန္ခ်မ္းသာ တရားေတာ္ျမတ္ကို လြယ္ကူေသာအက်င့္၊ လ်င္ျမန္ေသာအသိဥာဏ္ျဖင့္ အရဟတၲဖိုလ္ေပါက္ မ်က္ေမွာက္ျပဳလြယ္ ရလြယ္ႏိုင္ၾကပါေစကုန္သတည္း။

(တိပိဋကဓရ - ဓမၼဘ႑ာဂါရိက ၊ အဂၢမဟာပဏၰိတ ဘဒၵႏၲ သိရိႏၵာဘိဝံသ) (ေယာဆရာေတာ္)

Shared from ပန္းအိျဖဴ (FB)