“ျမတ္စြာဘုရားသခင္ အဂၤုတၱရာပတိုင္း အာပဏ နိဂံုးမွာ သီတင္းသံုးေတာ္္မူစဥ္က အရွင္ကာဋဳဒါယီဟာ ဘုရားရွင္ရဲ႕ ေမတၱာက႐ုဏာေတာ္ႏွင့္ အရွည္ေျမာ္ေခၚႏိုင္တဲ့ ဉာဏ္ေတာ္ကို ေတြးမိတဲ့အတြက္ ဘုရားသခင္ ထံေတာ္ပါး ခ်ဥ္းကပ္ၿပီး ဒီလို ေလွ်ာက္ထားသတဲ့ကြယ့္၊
“အရွင္ဘုရား - တပည့္ေတာ္မ်ားသည္ ေရွးအခါက တစ္ေန႔ပတ္လံုး အလိုရွိတိုင္း စားေသာက္ခဲ့ၾကပါသည္၊ ဘုရားရွင္က ေနလြဲေသာအခါ စားျခင္းကို ပယ္ၾကရမည္ဟု ပညတ္ခ်က္ထုတ္ေသာအခါ တပည့္ေတာ္တို႔အား စိတ္ဆင္းရဲမႈ ျဖစ္ၾကရပါသည္၊
လူသားသည္ နံနက္တစ္ထပ္ ညတစ္ထပ္ဟု ႏွစ္ထပ္ စားၾကရာတြင္ နံနက္အထပ္ကို ျဖစ္သလိုစား၍ ညစာအထပ္ကိုသာ မြန္မြန္ျမတ္ျမတ္ ျပဳလုပ္စားေသာက္ၾကပါသည္၊ ထိုမြန္ျမတ္ေသာ အစာကို စြန္႔ၾကရမည္ျဖစ္၍ အမွန္ပင္ တပည့္ေတာ္မ်ား စိတ္ဆင္းရဲၾကရပါသည္၊ သုိ႔ေသာ္လည္း ဘုရားရွင္၌ ခ်စ္ျခင္း၊ ႐ုိေသျခင္း၊ ရွက္ေၾကာက္ျခင္းတို႔ေၾကာင့္ ပညတ္ေတာ္အတိုင္း ညအစာ စားျခင္းကို ပယ္ခဲ့ၾကပါသည္၊ အခုအခါ ေမတၱာေတာ္ က႐ုဏာေတာ္ႏွင့္ အရွည္ေျမာ္ေခၚႏို္င္ေသာ ဉာဏ္ေတာ္တို႔ကို မ်က္ဝါးထင္ထင္ သိျမင္ခဲ့ပါသည္။
တပည့္ေတာ္မ်ားသည္ ညစာစားစဥ္ ကာလက ဝမ္းေရးအတြက္ ညဥ့္ေမွာင္မိုက္၌ ဆြမ္းခံလွည့္ရင္း အညစ္အေၾကးကိုလည္း နင္းမိၾက၏၊ ရႊံ႕ၫြန္တြင္းသို႔လည္း က်၏၊ ဆူးေျငာင့္ကိုလည္း နင္းမိ၏၊ အိပ္ေနေသာႏြားကိုလည္း နင္းမိ၏၊ သူခိုးဓားျပတို႔ႏွင့္လည္း ႀကံဳေတြ႔၏၊ ရာဂေသာင္းက်န္းေသာ မိန္းမ၏ ဖိတ္ေခၚျခင္းကိုလည္း ခံရ၏၊ တစ္ႀကိမ္တြင္ တပည့္ေတာ္ ေမွာင္မိုက္အတြင္း ဆြမ္းခံလွည့္စဥ္ လွ်ပ္စစ္အေရာင္ျဖင့္ ခြက္ေဆးေနေသာ မိန္းမက ျမင္၍ ‘အမေလး - ဘီလူးႀကီး ဘီလူးႀကီး’ ဟု ဟစ္ေအာ္ေျပာဆိုျခင္းကို ခံခဲ့ရပါသည္၊ တပည့္ေတာ္က ‘ငါဟာ ဆြမ္းခံရဟန္းပါ၊ ဘီလူးမဟုတ္ပါ’ ဟု ေျပာေသာအခါ ထိုမိန္းမက ထက္ေသာ ဓားျဖင့္ ဝမ္းဗိုက္ကို ထိုးေဖာက္ရျခင္းက ျမတ္ေသး၏၊ ဝမ္းစာအတြက္ ေမွာင္မိုက္အတြင္း ဆြမ္းခံရျခင္းကား မျမတ္ဟု ဆုိပါသည္၊ ထိုအေၾကာင္းကို စဥ္းစားမိ၍ ျမတ္စြာဘုရား၏ ေမတၱာေတာ္ က႐ုဏာေတာ္ အရွည္ေျမာ္ေခၚႏိုင္ေသာ ဉာဏ္ေတာ္တို႔ကို အမွတ္ရမိပါသည္ လို႔ ေလွ်ာက္ထားသတဲ့ကြယ့္။
ဒါေၾကာင့္ အစားအစာႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး ပညတ္ခ်က္အမ်ိဳးမ်ိဳး၊ တားျမစ္ခ်က္အမ်ိဳးမ်ိဳး ရွိေနတဲ့ ရွင္အျဖစ္, ရဟန္းအျဖစ္ ခံယူဖို႔အတြက္ လူသားေတြမွာ အလြန္ခက္ေနတယ္။
(၈) ဒြယံ ဒြယံ စ အဓိကာ၊
နရာ ရမႏၲိ သဗၺဒါ။
ဧကာ ရာမ ပဗၺဇၨိတာ၊
ဒူရာ ေညာညာတိ ဒုလႅဘာ။
နရာ - လူသားတို႔သည္၊ သဗၺဒါ - အခါခပ္သိမ္း၊ ဒြယံ ဒြယံ စ - ႏွစ္ေယာက္ ႏွစ္ေယာက္လည္းေကာင္း၊ အဓိကာစ - ထို႔ထက္အလြန္တို႔လည္းေကာင္း၊
ရမႏၲိ - ေမြ႔ေလ်ာ္ေပ်ာ္ပါးကုန္၏၊ ပဗၺဇၨိတာ - ရွင္ရဟန္းတို႔သည္၊ ဧကာရာမာ - တစ္ေယာက္တည္းေသာ ေမြ႔ေလ်ာ္ရကုန္၏၊ အေညာညာ - လူႏွင့္ ရွင္ရဟန္းတို႔သည္၊ ဒူရာ - ေကာင္းကင္ေျမပမာ ေဝးကြာကုန္၏၊ တသၼာ - ထို႔ေၾကာင့္၊ အတိဒုလႅဘာ - အလြန္ ရခဲကုန္၏။
[ယေန႔ဗုဒၶဝါဒဆိုင္ရာ အေမးအေျဖမ်ား - အမွတ္စဥ္(၁၃၈) သုေဒၶါဒနမင္းႀကီး ရဟန္းမျဖစ္ျခင္း] ကို ဤေနရာတြင္ ဆက္လက္ေလ့လာႏိုင္ပါသည္
https://www.facebook.com/notes/ေထရဝါဒ-ရနံ႔/ယေန႔ဗုဒၶဝါဒဆိုင္ရာ-အေမးအေျဖမ်ား-အမွတ္စဥ္၁၃၈-သုေဒၶါဒနမင္းႀကီး-ရဟန္းမျဖစ္ျခင္း/902696496420634
Shared from Ko Ye Win Tun (FB)
No comments:
Post a Comment