ကိုယ့္မွာ ပိုက္ဆံခ်မ္းသာေပမယ့္၊ စိတ္မခ်မ္းသာဘူးလား။
ဆင္းရဲတဲ့သူေတြကို ၾကည့္လိုက္၊ ထမင္းတစ္နပ္ မနဲ ရွာစားေနရတယ္။
ဒီလို ရွာေဖြစားမေနရတာ တစ္ပန္းသာတယ္။
ကိုယ့္မွာရိွတဲ့ ပိုက္ဆံနဲ႔ ကုသိုလ္ရေအာင္ ဘာေတြလုပ္မလဲ။
လုပ္စရာေတြအမ်ားႀကီး။
ကိုယ့္ကို လိုအပ္ေနသူေတြ အမ်ားႀကီး။
ဒီကုသိုလ္ေတြနဲ႔ ေပ်ာ္ေအာင္ေနတတ္လာရင္ ဘဝဟာ အဓိပၸာယ္ရိွလာမယ္။
ကုသိုလ္ဆိုတာ လုပ္တုန္းမွာလဲ ေပ်ာ္ရတယ္။
ျပန္စဥ္းစားရင္လည္း ပီတိျဖစ္ရတယ္။
သံသရာမွာလည္း အေထာက္အပံ့ျဖစ္တယ္။
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
ပိုက္ဆံမရိွလို႔ ဆင္းရဲေနလို႔ စိတ္ညစ္ေနတာလား။
က်န္းမာေရးေကာင္းေနတယ္ေလ။
သူမ်ားေတြ ပိုက္ဆံအမ်ားႀကီး အကုန္ခံၿပီး က်န္းမာေအာင္ ေဆးေတြေသာက္ရတယ္။
ေဆးေတြကုေနရတယ္။
ကိုယ္က အလကားရေနတာ။
ဒီ ခြန္အားနဲ႔ အသက္ေမြးဝမ္းေက်ာင္းတစ္ခုခုကို ရေအာင္သင္မယ္။
ဒီခြန္အားနဲ႔ ေစတနာေပါင္းၿပီး သူမ်ားေတြကို တတ္ႏိုင္သေလာက္ ကူညီမယ္။
ဒါဆိုရင္ တစ္ေန႔မွာ ခ်မ္းသာလာႏိုင္သလို မေသခင္ ရွင္သန္ခ်ိန္တိုင္းဟာ အဓိပၸာယ္ရိွ တန္ဖိုးရိွလာ
မယ္။
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
မက်န္းမာလို႔ စိတ္ညစ္ေနတာလား။
ခႏၶာရိွလို႔ ေဝဒနာေတြရတာ။
ကိုယ္တစ္ေယာက္တည္း မဟုတ္ဘူး။
ခႏၶာရတဲ့လူတိုင္း တစ္ခ်ိန္မဟုတ္တစ္ခ်ိန္ ႀကံဳရမွာ။
ကိုယ္က အခုႀကံဳေနရေတာ့ ဘုရားရွင္ေဟာတဲ့ ေဝဒနာႏုပႆနာ သတိပ႒ာန္ ကို အခုပဲ
အားထုတ္လို႔ရတယ္။
ေဝဒနာဟာ ငါမဟုတ္ဘူး။
ေရာဂါဟာ ငါမဟုတ္ဘူး။
နာတာေလးေပၚေတာ့ နာတာဟာ ငါမဟုတ္ ေဝဒနာသေဘာ ဆိုေတာ့ နာတာေလးေနာက္မွာ
ႏွလံုးသြင္းေလးက မွန္ေနတယ္။
ဒီေတာ့ ငါ့က်မွ နာတယ္ဆိုတဲ့ ငါေရာ ေဝဒနာေရာ ေပ်ာက္သြားတယ္။
ဒီေတာ့ ကိုယ္သာနာတယ္။ စိတ္မနာေတာ့ဘူးေပါ့။
ေရာဂါသည္ေပမယ့္ ခံသာေနတယ္။
စိတ္မဆင္းရဲေတာ့ဘူး။
သတိပ႒ာန္ကုသိုလ္ေတြရေနတယ္။
အဓိပၸာယ္ရိွသမွ အဖိုးအတန္ဆံုး လူကို ျဖစ္ေနတာ။
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
ကိုယ္ခ်စ္တဲ့သူ က ျပန္မခ်စ္ဘူးလား။
ဘာျဖစ္လဲ။ ေလာကမွာ ကိုယ့္ကို ခ်စ္မယ့္သူ သူတစ္ေယာက္တည္းရိွတာမဟုတ္ဘူး။
အေဖရိွတယ္ အေမရိွတယ္။
ညီအကို ေမာင္ႏွမေတြရိွတယ္။
သူငယ္ခ်င္းေတြရိွတယ္။
သူတစ္ေယာက္တည္းအတြက္နဲ႔ အကုန္လံုးကို လ်စ္လ်ဴ႐ႈေတာ့မလို႔လား။
သူ႕အေၾကာင္းေတြးရင္ သူ႕ကို လြမ္းေနရဦးမယ္။
ဒါ ကိေလသာစိတ္ပဲ။
လူကို ႏိွပ္စက္တာ အဆန္းမဟုတ္ဘူး။
ဘုရားစင္ရွင္းမယ္။ ဘုရားရွိခိုးမယ္။ ကုသိုလ္ေရးေတြလုပ္မယ္။
ဒီကုသိုလ္ေတြကို အာ႐ံုျပဳေနေတာ့ စိတ္က စင္ၾကယ္ေနတယ္။
မလြမ္းခ်င္ရင္ Drama မၾကည့္နဲ႔ေပါ့။
ဒီသေဘာပဲ။
ကုသိုလ္ေရးမွာ စိတ္ကို ႏွစ္ထားေတာ့ ဒီကုသိုလ္ေတြက ကိုယ့္စိတ္ႏွလံုးကို ျဖဴစင္ေစတယ္။
သေဘာထားမွန္ေစတယ္။ အဆင့္အတန္းျမင့္မားေစတယ္။ သံသရာကို အေထာက္အပံ့ ျဖစ္ေစတယ္။
သူ႕ကို လြမ္းတဲ့စိတ္နဲ႔ အဆင့္အတန္းခ်င္း တျခားစီ။
အဲဒီ လြမ္းစိတ္နဲ႔သာ ေသၾကည့္။
႐ုပ္ဆိုးဆိုး ၿပိတၱာႀကီး ျဖစ္မွာ၊ အပါယ္က်မွာ။
ဒီလိုေလး ကိုယ့္ကိုယ္ကို ခ်မ္းသာေအာင္ ထားတတ္ရင္ ဘယ္သူမွ ကိုယ့္ကို ႏိွပ္စက္လို႔ မရေတာ့ဘူး။
အနာကင္းတဲ့ လက္ကေလး အဆိပ္မဝင္ႏိုင္သလိုေပါ့။
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
ရိွတာေလးကို တန္ဖိုးထား
အက်ဳိးမ်ားလို႔. ပူေဆြးျခင္းမ်ား ကင္းေဝးပါေစ
မိတ္မ်ားေဆြ။
Shared from သုညတ (FB)
No comments:
Post a Comment