သဒၶါ။ ဘုရား စသည္တို႕၌ (ဟုတ္ေလသလား-မဟုတ္ဘဲမ်ား ရွိေလေရာ့သလား)ဟု ယံုမွားသံသယမရွိ၊ အမွန္ဟုတ္၏ဟု ယံုမွု၊ စိတ္ခ်လက္ခ်ရွိမွုကို သဒၶါဟု ဆိုသည္။
သဒၶါအတု။ ယခုကာလ၌ကား "ဘုရား တန္ခိုးျပသည္၊ ေရာင္ျခည္ေတာ္လႊတ္သည္၊ ဘုရားဓာတ္ေတာ္အစစ္" စသည္ျဖင့္ လိမ္လည္လွည့္ပတ္၍ ေျပာအပ္သည္ကို တကယ္အစစ္ထင္မွတ္၍ "သဒၶါတရား ျဖစ္ၾကသည္"ဟု ဆို၏။ ထိုသို႕ျဖစ္ရာ၌ သဒၶါအစစ္ မဟုတ္ႏိုင္။ "မွားမွားမွန္မွန္ ယံုၾကည္တိုင္း သဒၶါတရား"ဟုဆိုလွ်င္ မိစၦာအယူရွိသူတို႕လည္း မိမိတို႕ ဘုရားတရားကို လြန္စြာေက်နပ္ၾက၏။ မိမိတို႕ဆိုင္ရာ ကိုးကြယ္ရာတြင္ လြန္စြာၾကည္ညိဳၾကျခင္းသည္ သဒၶါအစစ္မဟုတ္၊ "မိစၦာဓိေမာကၡ" ေခၚ သဒၶါအတုသာ ျဖစ္သည္။ တရားကိုယ္အားျဖင့္ ေမာဟဒိ႒ိတစ္ပါးပါး ျပ႒ာန္းေသာ အကုသိုလ္စိတၱဳပၸါဒ္မ်ားသာ ေလ်ာ္စြာျဖစ္ရသည္။
ကာဠနဂါးမင္းက ဘုရားရွင္ရုပ္ပံုေတာ္ဟန္ ဖန္ဆင္းျပရာ၌ ဓမၼေသာကမင္း၏ လြန္စြာၾကည္ညိဳေသာ သဒၶါမ်ိဳးကဲ့သို႕ ဘုရားရွင္ကိုယ္ေတာ္ျမတ္၏ ဆင္းတုေတာ္၊ ဓာတ္ေတာ္၊ စြယ္ေတာ္တုမ်ား၌ "အတုသည္ပင္ ဤမွ်သပၸါယ္တင့္တယ္ေတာ္ မူေသး၏"ဟု ေအာက္ေမ့ကာ လြန္စြာ ၾကည္ညိဳေသာအရာ၌ကား သဒၶါအစစ္ပင္ ျဖစ္ဘြယ္ရွိသည္။ ။
ကုသလကာရီ အဘိဓမၼာပို႕ခ်ခ်က္ စာအုပ္မွ ေကာက္ႏုတ္ေရးသားပါသည္။
No comments:
Post a Comment