“ ေလ်ာ့ခ်စ္ၾကည့္ပါ ”

ခ်စ္ခ်င္တာကုိ မခ်စ္ပါနဲ႔လုိ႔ေတာ့ မေျပာလုိပါဘူး။ ပုထုဇဥ္မုိ႔
ခ်စ္ခ်င္ၾကတာ၊ အခ်စ္ခံခ်င္တာ သဘာဝပါပဲ။ ပုထုဇဥ္ရဲ႕
သေဘာက ကုိယ္ခ်စ္ခ်င္တာဆုိ ခ်စ္ပစ္လုိက္မွာ ျဖစ္သလုိ
မုန္းစရာရွိရင္လည္း မုန္းပစ္လုိက္မွာပါ။ ၿပီးေတာ့ ကုိယ့္ကုိ
ေတာ့ သူမ်ားမုန္းသြားမွာ မလုိလားပါဘူး။ သူမ်ားရဲ့ အခ်စ္ခံ
ဘဝမ်ိဳးကုိပဲ လုိခ်င္ေနတာပါ။

ဒါေပမယ့္ ေသခ်ာစဥ္းစားၿပီးေတာ့ ခ်စ္ၾက၊ အခ်စ္ခံၾကေပါ့။ အခ်စ္
ဆုိတာ မ်ားသြားရင္ အျပစ္ျဖစ္သြားတတ္တယ္။ လြန္သြားရင္ ကြၽံ
သြားတတ္တယ္။ သူမ်ားရဲ႔ အခ်စ္ကုိ အရမ္းခံရရင္လည္း က်ဥ္း
ၾကပ္လာၿပီး အဲဒီအခ်စ္ကုိ မလုိခ်င္ေတာ့ ျပန္ပါဘူးတဲ့။ သိပ္ၿပီး
အခ်စ္ခံခ်င္ျပန္ရင္လည္း အဲဒီ လုိခ်င္မႈကုိ ေမွ်ာ္လင့္ရတဲ့ ခံစားမႈက
ပင္ပန္းလွတယ္ မဟုတ္လား။

အရင္းစစ္ေတာ့ အခ်စ္ဟာ သံေယာဇဥ္တစ္မ်ိဳး ျဖစ္ေနတဲ့အတြက္
ခ်စ္ရင္တြယ္မယ္၊ တြယ္ရင္ ၿငိမယ္၊ ၿငိရင္ပူမယ္၊ ပူၿပီးရင္ေလာင္မယ္
ေနာက္ဆုံး ဒုကၡျဖစ္တဲ့အထိ အက်ိဳးဆက္ကုိ ျဖစ္သြားေစပါတယ္။
ဒီသေဘာေတြ ရွိတဲ့အတြက္ ဘုရားရွင္က သမုဒယေၾကာင့္ ဒုကၡ
ျဖစ္တယ္လုိ႔ ေဟာေတာ္မူတာပါ။

ဒါေၾကာင့္ အခ်စ္ႀကီးတဲ့ သူေတြအေနနဲ႔ မခ်စ္နဲ႔မဟုတ္ပါဘူး။
ခ်စ္ေတာ့ခ်စ္ပါ။ ေလ်ာ့ခ်စ္ၾကပါေပါ့။

ေမတၱာျဖင့္
မနာပဒါယီ အရွင္ဝိစိတၱ (ဒုိက္ဦး)
Dhamma Danã Source ►
www.facebook.com/youngbuddhistassociation.mm