သဒၶါရွိသူရဲ ့လုပ္ေဆာင္ခ်က္ေတြက ဘာေတြရိွလဲလို ့ဆိုေတာ့ သဒၶါတရား စြမ္းအားထက္လာတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ဟာ (အဂၤုတၳိဳရ္ပါဠိေတာ္မွာ
ျမတ္စြာဘုရားေဟာထားတယ္)။
"ဒႆနကာေမာ သီလဝတံ "သီလရွိတဲ့ပုဂၢိဳလ္ေတြကို ဖူးခ်င္တယ္၊ကိုယ္က်င့္တရားေကာင္းတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြနဲ ့ ဆံုစည္းခ်င္ တယ္၊ သဒၶါရွိတဲ့ ပုဂၢိဳလ္က ဘယ္ပုဂၢိဳလ္ျဖင့္ အက်င့္ေကာင္းတယ္၊ ဘယ္ဆရာေတာ္ႀကီးျဖင့္ အက်င့္ေကာင္းတယ္၊ သီလရွိလို ့ ႀကည္ညိဳစရာေကာင္းတယ္၊ အက်င့္အေနအထိုင္ ေကာင္းတယ္ဆိုတာမ်ိဳး သြားဖူးေတြ ့ခ်င္တယ္၊ လူ ပုဂၢိဳလ္ေတြထဲကလည္း ကိုယ္က်င့္တရားေကာင္းတဲ့သူဆိုရင္
ေတြ ့ခ်င္တယ္ေနာ္၊ အရပ္ထဲမွာ ဒီလူကေတာ့ သိပ္ေတာ္တာပဲ၊ အေနအထိုင္ေကာင္းတယ္၊ အေသာက္အစားကင္းတယ္၊ ကိုယ္က်င့္တရား အင္မတန္ေကာင္းတယ္၊ လိမ္တာ ညာတာမရွိဘူး၊ အေပ်ာ္အပါးမရွိဘူးဆို ေတာ္လိုက္တာ၊ ေတြ ့ခ်င္တယ္ဆိုတာ သဒၶါရွိတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ ရဲ ့ စိတ္ထားတစ္ခုပါပဲ။
"သဒၶမၼံ ေသာတု မိစၧတိ " သူေတာ္ေကာင္းတရားဆိုရင္ နာခ်င္တယ္၊ ဘယ္ေနရာျဖစ္ျဖစ္ တရားပဲြရွိတယ္ဆိုရင္ သြားနာခ်င္တယ္၊ တကယ့္ကို အစစ္အမွန္ တရားဓမၼေတြကို သူက နာယူခ်င္တဲ့စိတ္ျဖစ္တယ္။
"ဝိန ေယ မ ေစၧရမလံ "ႏွေျမာ ဝန္တိုျခင္းဆိုတာ လံုးဝ သူ႕ဆီမွာ မရွိဘူး၊ စိတ္က ေပးဖို ့ကမ္းဖို ့ပဲ၊ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ကိုယ္တတ္ႏိုင္တဲ့ အတိုင္းအတာအတြင္းက ေပးဖို ့ကမ္းဖို ့ အသင့္ျဖစ္ေနတယ္၊ တခ်ိဳ ့က ရွိလည္း ေပးခ်င္မွေပးတာေလ။ မရိွလို ့မ ေပးတာက တျခားေလ၊
"မစၧရိယ "ဆိုတာ ေနရာတကာရွိတာ၊ မီးဖိုေခ်ာင္ထဲမွာ ပိုျဖစ္တတ္တယ္၊ မီးဖိုေခ်ာင္ထဲမွာဆိုရင္ ဟင္းေကာင္းေလးခ်က္ရင္ ေဘးမွာထားျပီးေတာ့ ဒါ ငါ့အတြက္ဆို သူမ်ားကို မေပးခ်င္တာမ်ိဳးလည္း ျဖစ္တတ္ေသးတယ္။ အဲဒီေတာ့ မစၧရိယဆိုတာက လြယ္လြယ္ေလးနဲ႕ ျဖစ္တာေနာ္၊
မစၧရိယဆိုတဲ့ အညစ္အေႀကးကင္းတဲ့သူမွာ သူ ့ဖို ့ ငါ့ဖို ့ဆိုတာမရွိဘူး၊ အတူတူပဲ ခဲြေဝျခင္း မရွိဘူး၊ ဒါကေတာ့ ဘယ္သူ ့အတြက္ ဒါက
ဘယ္သူ ့အတြက္ ဒီလိုမထားဘူး၊ အကုန္လံုးပဲ ညီတူညီမွ် ဒီလိုဟာမ်ိဳးရွိတယ္၊ ခဲြျခမ္း ခဲြျခမ္း မရွိဘူး၊ ခဲြျခမ္း ခဲြျခမ္းလုပ္လာရင္ေတာ့ အဲဒါ မစၧရိယ ရွိေနျပီေနာ္၊ ဒီလို မွတ္ရမယ္။
လူတစ္ေယာက္ ရဲ ့ဂုဏ္ေက်းဇူးကို ေျပာျပီဆိုရင္လည္းႀကည့္၊မစၧရိယဝင္ လာျပီဆိုရင္ အေကာင္းမေျပာႏိုင္ဘူး၊ ဟိုလူတစ္ေယာက္က ေတာ္လိုက္တာလို ့ ေျပာလို ့ရွိရင္ ဟုတ္ပါတယ္၊ ဒါေပမယ့္ ဆိုျပီး အျပစ္ေျပာတတ္တယ္၊
အဲဒါ မစၧရိယ အေျခခံျပီးေျပာတာလို ့ မွတ္ေပေတာ့ေနာ္၊ "ဒါေပမယ့္ "တက္လာတာနဲ ့တျပိဳင္္နက္ စိတ္အညစ္အေႀကး တစ္ခုခုေတာ့ လာျပီေနာ္၊ အဲဒီလို ျဖစ္တတ္တယ္တဲ့။
ေနာက္အရွင္ အာနႏၵာတို ့က်ေတာ့ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ေျပာတုန္းဆိုရင္ ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ လုပ္တဲ့ေနရာမွာေတာင္ ေဝယ်ာဝစၥ လုပ္ႀကတဲ့အခါ မစၧရိယရိွလာျပီဆိုရင္ သူက ကိုယ့္ကိုယ္ကို ညွာလာတာ၊ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ညွာျပီးေတာ့ နည္းနည္း သက္သာတဲ့အလုပ္ကို ေရြးလုပ္လာတယ္၊ အဲဒါ ကိုယ္ရဲ ့ခ်မ္းသာမႈမွာ မစၧရိယျဖစ္တယ္လို ့ေခၚတာ။ ကာယမ ေစၧရဂရုေနာ-ကိုယ့္ကိုယ္ကို ညွာလိုက္တာ၊ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ညွာလိုက္ေတာ့ လုပ္ရမယ့္
လုပ္ႏိုင္တဲ့ အလုပ္ကို မလုပ္ေတာ့ဘုူး၊ တရားအားထုတ္လို ့ရွိရင္ သိပ္ပင္ပင္ပန္းပန္း အားမထုတ္နဲ ့ က်န္းမာေရးထိခိုက္လိမ့္မယ္
ဆိုျပီး ညွာလိုက္တာ အဲဒါလည္း မစၧရိယသေဘာပဲတဲ့။
Shared from Htin Aung (FB)
ေတြ ့ခ်င္တယ္ေနာ္၊ အရပ္ထဲမွာ ဒီလူကေတာ့ သိပ္ေတာ္တာပဲ၊ အေနအထိုင္ေကာင္းတယ္၊ အေသာက္အစားကင္းတယ္၊ ကိုယ္က်င့္တရား အင္မတန္ေကာင္းတယ္၊ လိမ္တာ ညာတာမရွိဘူး၊ အေပ်ာ္အပါးမရွိဘူးဆို ေတာ္လိုက္တာ၊ ေတြ ့ခ်င္တယ္ဆိုတာ သဒၶါရွိတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ ရဲ ့ စိတ္ထားတစ္ခုပါပဲ။
"သဒၶမၼံ ေသာတု မိစၧတိ " သူေတာ္ေကာင္းတရားဆိုရင္ နာခ်င္တယ္၊ ဘယ္ေနရာျဖစ္ျဖစ္ တရားပဲြရွိတယ္ဆိုရင္ သြားနာခ်င္တယ္၊ တကယ့္ကို အစစ္အမွန္ တရားဓမၼေတြကို သူက နာယူခ်င္တဲ့စိတ္ျဖစ္တယ္။
"ဝိန ေယ မ ေစၧရမလံ "ႏွေျမာ ဝန္တိုျခင္းဆိုတာ လံုးဝ သူ႕ဆီမွာ မရွိဘူး၊ စိတ္က ေပးဖို ့ကမ္းဖို ့ပဲ၊ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ကိုယ္တတ္ႏိုင္တဲ့ အတိုင္းအတာအတြင္းက ေပးဖို ့ကမ္းဖို ့ အသင့္ျဖစ္ေနတယ္၊ တခ်ိဳ ့က ရွိလည္း ေပးခ်င္မွေပးတာေလ။ မရိွလို ့မ ေပးတာက တျခားေလ၊
"မစၧရိယ "ဆိုတာ ေနရာတကာရွိတာ၊ မီးဖိုေခ်ာင္ထဲမွာ ပိုျဖစ္တတ္တယ္၊ မီးဖိုေခ်ာင္ထဲမွာဆိုရင္ ဟင္းေကာင္းေလးခ်က္ရင္ ေဘးမွာထားျပီးေတာ့ ဒါ ငါ့အတြက္ဆို သူမ်ားကို မေပးခ်င္တာမ်ိဳးလည္း ျဖစ္တတ္ေသးတယ္။ အဲဒီေတာ့ မစၧရိယဆိုတာက လြယ္လြယ္ေလးနဲ႕ ျဖစ္တာေနာ္၊
မစၧရိယဆိုတဲ့ အညစ္အေႀကးကင္းတဲ့သူမွာ သူ ့ဖို ့ ငါ့ဖို ့ဆိုတာမရွိဘူး၊ အတူတူပဲ ခဲြေဝျခင္း မရွိဘူး၊ ဒါကေတာ့ ဘယ္သူ ့အတြက္ ဒါက
ဘယ္သူ ့အတြက္ ဒီလိုမထားဘူး၊ အကုန္လံုးပဲ ညီတူညီမွ် ဒီလိုဟာမ်ိဳးရွိတယ္၊ ခဲြျခမ္း ခဲြျခမ္း မရွိဘူး၊ ခဲြျခမ္း ခဲြျခမ္းလုပ္လာရင္ေတာ့ အဲဒါ မစၧရိယ ရွိေနျပီေနာ္၊ ဒီလို မွတ္ရမယ္။
လူတစ္ေယာက္ ရဲ ့ဂုဏ္ေက်းဇူးကို ေျပာျပီဆိုရင္လည္းႀကည့္၊မစၧရိယဝင္ လာျပီဆိုရင္ အေကာင္းမေျပာႏိုင္ဘူး၊ ဟိုလူတစ္ေယာက္က ေတာ္လိုက္တာလို ့ ေျပာလို ့ရွိရင္ ဟုတ္ပါတယ္၊ ဒါေပမယ့္ ဆိုျပီး အျပစ္ေျပာတတ္တယ္၊
အဲဒါ မစၧရိယ အေျခခံျပီးေျပာတာလို ့ မွတ္ေပေတာ့ေနာ္၊ "ဒါေပမယ့္ "တက္လာတာနဲ ့တျပိဳင္္နက္ စိတ္အညစ္အေႀကး တစ္ခုခုေတာ့ လာျပီေနာ္၊ အဲဒီလို ျဖစ္တတ္တယ္တဲ့။
ေနာက္အရွင္ အာနႏၵာတို ့က်ေတာ့ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ေျပာတုန္းဆိုရင္ ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ လုပ္တဲ့ေနရာမွာေတာင္ ေဝယ်ာဝစၥ လုပ္ႀကတဲ့အခါ မစၧရိယရိွလာျပီဆိုရင္ သူက ကိုယ့္ကိုယ္ကို ညွာလာတာ၊ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ညွာျပီးေတာ့ နည္းနည္း သက္သာတဲ့အလုပ္ကို ေရြးလုပ္လာတယ္၊ အဲဒါ ကိုယ္ရဲ ့ခ်မ္းသာမႈမွာ မစၧရိယျဖစ္တယ္လို ့ေခၚတာ။ ကာယမ ေစၧရဂရုေနာ-ကိုယ့္ကိုယ္ကို ညွာလိုက္တာ၊ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ညွာလိုက္ေတာ့ လုပ္ရမယ့္
လုပ္ႏိုင္တဲ့ အလုပ္ကို မလုပ္ေတာ့ဘုူး၊ တရားအားထုတ္လို ့ရွိရင္ သိပ္ပင္ပင္ပန္းပန္း အားမထုတ္နဲ ့ က်န္းမာေရးထိခိုက္လိမ့္မယ္
ဆိုျပီး ညွာလိုက္တာ အဲဒါလည္း မစၧရိယသေဘာပဲတဲ့။
* ပါေမာကၡခ်ဳပ္ဆရာေတာ္ ေဒါက္တာ အရွင္ နႏၵမာလာဘိဝံသ၏ "အဘိဓမၼာ ျမတ္ေဒသနာ" တရားေတာ္မွ ပူေဇာ္မွ်ေဝအပ္ပါသည္။
ဓမၼမိတ္ေဆြမ်ားအားလံုး ကိုယ္စိတ္ႏွစ္ျဖာ က်န္းမာခ်မ္းသာႏိုင္ႀကပါေစ။
ဓမၼမိတ္ေဆြမ်ားအားလံုး ကိုယ္စိတ္ႏွစ္ျဖာ က်န္းမာခ်မ္းသာႏိုင္ႀကပါေစ။
Shared from Htin Aung (FB)
No comments:
Post a Comment