သလို စဥ္းစားေစခ်င္တာ။
သူေရာ ကိုယ္ပါမ်ားျပားစြာေသာ သတၱ၀ါအေပါင္းသည္ တကယ့္အေရး တကယ့္ေဘးတြင္တကယ့္အေသြး တကယ့္သားဟု အားေထာက္ေလာက္ စရာ တစ္စံုတစ္ေယာက္မွ်မရွိၾကေခ်။စင္စစ္ဧကန္ ေဘးကိုျပန္၍ တြန္းလွန္ရုန္းကန္ ပုန္းကြယ္စရာလည္းမရွိၾကေခ်။သံေ၀ရစရာတယ္
ေကာင္းတယ္။ တကယ့္အေရးတဲ့ ဘာတုန္း အိုေရး၊ နာေရး၊ ေသေရး။ အဲဒီအခ်ိန္မွာတဲ့ တကယ္အားထားစရာမရွိပါဘူး။
တစ္ခါတစ္ခါ စစ္ၾကီး အၾကီးအက်ယ္ျဖစ္လို႕ သားတကြဲသမီးတကြဲ
ေဆြတကြဲ မ်ိဳးတကြဲကြဲရေပမယ္လို႕ သူ႕နည္းနဲ႕သူနဲ႕ ျပန္ေတြ႕ေအာင္ ၾကိဳးစားလို႕ အားထားလုိ႕ ရေသးတယ္။အိုေဘးၾကီးနဲ႕ ၾကံဳလာလို႕ရွိရင္
ေဘးကေနၾကည့္ေနရတယ္။ ေတာ္ေတာ့္ကို မေက်နပ္စရာေကာင္းတယ္။
ငါ့အေဖ၊ ငါ့အေမ၊ ငါ့ဆရာအိုျပီ။ မ်က္စိေတြမြဲလာျပီ။ ဘယ္ႏွယ့္မွမတတ္
ႏိုင္ဘူး။
မ်က္မွန္တပ္တို႕ဘာတို႕။ ဒါေလးေဖးေဖးမမေလးပဲ တတ္ႏိုင္တာ။ ဆံပင္ေတြ
ျဖဴလာျပီ။ဘယ္လိုမွမတတ္ႏိုင္ဘူူး။ အေရေတြတြန္႕လာျပီ ဘယ္ႏွယ့္မွ မတတ္ႏိုင္ဘူး။လူငယ္ေတြဖက္က လုိက္ၾကည့္ေတာ့လည္း ရဟန္းသံဃာ
ေတာ္ေတြ ဘုန္းၾကီးက ဘယ္ေလာက္ေစာင့္ေရွာက္ပါတယ္ဆိုလည္း တကယ့္အေရး နာေဘးၾကံဳလာ ဘုန္းၾကီးမတတ္ႏိုင္ဘူး။
ေစာင့္ေရွာက္ၾကပါ။ ေဆးရပါေစ။ ဒါပဲတတ္ႏိုင္တယ္။ ဒါထက္ပိုျပီး မနာ
ေအာင္မတတ္ႏိုင္ဘူး။မိဘေတြ ကုိယ့္သားကုိယ့္သမီးအေပၚမွာကုိယ့္အသက္ နဲ႕တန္းတူညီမွ် ခ်စ္ပါတယ္ဆိုေပမယ့္ မတတ္ႏိုင္ဘူး။
တကယ့္အေရး တကယ့္ေဘးတြင္ တကယ့္အေသြး တကယ့္အသားဟု အားထားေလာက္စရာတစံုတေယာက္မွ်မရွိၾကေခ်။ ဗုဒၶျမတ္စြာက အင္မတန္ေလးေလးပင္ပင္ရွိတယ္။ တကယ့္အေရးေနာ္ေစာေစာကတည္းက အေလးထားၾက။ ဗုဒၶျမတ္စြာေရွ႕ေမွာက္မွာ အရွင္သာရိပုတၱရာ၊
အရွင္ေမာဂၢလန္အရင္ ပရိနိဗၺာန္စံပါတယ္။ ဗုဒၶျမတ္စြာဘယ္လိုမွ မတတ္ႏို္င္ပါဘူး။
စင္စစ္ဧကန္ ေဘးကိုျပန္၍ တြန္းလွန္ရုန္းကန္ပုန္းကြယ္စရာလည္းမရွိၾကေခ်။ ဤသို႕အက်ဥ္းခ်ဳပ္၍ တရားျမြက္ကို ျမတ္စြာဘုရား၏ တရားေတာ္ကို အလြန္ေလးစားတဲ့ သူေတာ္ေကာင္းဟူသမွ်တို႕သည္ ေန႕စဥ္မျပတ္ သတိထား၍ စဥ္းစားဆင္ျခင္ထိုက္ေလသတည္း။
မဟာဂႏၶာရံုဆရာေတာ္ၾကီး အရွင္ဇနကာဘိ၀ံသ၏ "ရဌပါလသုတၱာန္" တရားေတာ္မွ ႏွစ္သက္ရာရာ ၾသ၀ါဒမ်ားကို ျပန္လည္ေရးသားပူေဇာ္ပါသည္။
ေမတၱာျဖင့္
ေရႊရည္
No comments:
Post a Comment