“ဦးေကာ၀ိဒႀကီး လူထြက္သြားၿပီ”
အထက္ပါသတင္းစကားဟာ ဆင္ျဖဴကြ်န္းဆိုတဲ့ အညာၿမိဳ႔ေလးမွာ ေဟာ့သတင္းျဖစ္သြားပါေတာ့သည္။ တခ်ိဳ႕မယံုၾကည္ၾကသလို တခ်ိဳ႕ကလဲ အံ့ၾသေနၾက၏။ အံ့ၾသမည္ဆိုကလည္း အံ့ၾသထိုက္ပါေပ၏။ ဦးေကာ၀ိဒဆိုတာ တကယ္ကိုဘုရားတရားသမား၊ရိုးရိုးသားသား ေအးေအးေနတတ္တဲ့သူ။ တစ္ပါးတည္း ေအးေအးေဆးေဆးတည္တည္ညိမ္ညိမ္ေနတတ္သူ။ မျပံဳးမရီခပ္တည္တည္မႈန္ေတေတနဲ႔ ဒီတသက္မွာေတာ့ ဦးေကာ၀ိဒ လူထြက္လိပ္မယ္လို႔ ဘယ္သူမွကို ထင္မထားၾကဘူး။
ဒါေပမဲ့ လက္ရွိအေနအထားက မယံုလို့မရ လက္မခံလို့မျဖစ္ေတာ့တဲ့အေျခအေန၊ ေခါင္းက ကတံုဘိုေကနဲ႕ ပုဆိုးကိုတစ္ေစာင္းဆြဲ မညီမညာ၀တ္ထားကာ အက်ၤ ီမွာဖရိုမရဲ ဖြက်ဲက်ဲနဲ႕ ခပ္တည္တည္မႈန္ကုတ္ကုတ္နဲ႔ လူပ်ံေတာ္ဦးေကာ၀ိဒပံုဟာ ျမင္ရံုနဲ့ဘုန္ႀကီးလူထြက္မွန္း သိသာလွပါသည္။
ဦးေကာ၀ိဒ လူထြက္တာထကက္ လူထြက္ျခင္းအေၾကာင္းရင္းကိုသိတဲ့သူတိုင္းက ပိုလို႔အံ့ၾသၾက၏။ မအံ့ၾသဘဲေနႏိုင္ရိုးလား လူထြက္တဲ့အေၾကာင္းက ေက်ာင္းထိုင္ဆရာေတာ္ရဲ့ တူမ အပ်ိဳႀကီးမမကို ခ်စ္ခင္တြယ္တာျမတ္ႏိုးရွာလို႔ဆိုပဲ။ လူဘ၀ေရာက္ရတဲ့ရည္ရြယ္ခ်က္က နတ္လူသာဓုေထာ္ပနာျပဳရမဲ့ ရည္မွန္ခ်က္ၾကီးပါေလ။
အပ်ိဳႀကီးမမဆိုတာကလည္း ဦးေကာ၀ိဒကို ၾကည္ညိဳေလးစားတဲ့ဒကာမတေယာက္ပါ။ ဦးေကာ၀ိဒ လူထြက္တယ္ဆိုတဲ့သတင္းၾကားေတာ့ အပ်ိဳႀကီးမမမွာ ၃-ရက္ေလာက္ေတာင္ ထမင္းမစားႏိုင္ တမိႈင္မိႈင္နဲ႕ျဖစ္သြားတဲ့အထိကို စိတ္မေကာင္းျဖစ္မိတာ။
ဦးေကာ၀ိဒ လူထြက္ၿပီးတလေလာက္ၾကာေတာ့ လူထြက္ျခင္းရဲ့ အဓိကရည္ရြယ္ခ်က္ကို စတင္အေကာင္ထည္ေဖာ္ဖို႔ ႀကိဳးစားပါေတာ့သည္။ ဘုန္ႀကီးလူထြက္ဆိုေတာ့လည္း ခ်စ္တယ္ဆိုၿပီး ရည္းစားစကားေျပာဖို့ဆိုတာအဆင္မေျပ အစြမ္းလဲမရွိ။ ေနာက္ဆံုးမွာေတာ့ ရွိသမွ်သတၱိ အားကုန္သံုးၿပီး အပ်ိဳႀကီးမမကို ရည္စားစာေပးဖို့ဆံုးျဖတ္လိုက္၏။
သို႔ေသာ္ ကိုယ္တိုင္ေတာ့မဟုတ္ၾကားခံေအာင္တြယ္ကေနတဆင့္ ရည္းစားစာေပးရန္ျဖစ္သည္။ ၾကားခံေအာင္တြယ္ကား အျခားမဟုတ္ ဦးေကာ၀ိဒဦးဇင္းဘ၀က ညီငယ္လိုျဖစ္ေနသည့္ ကိုရင္ဗိုလ္ေတပင္တည္း..။
ကိုရင္ဗိုလ္ေတကလဲ ဦးေကာ၀ိဒလို မၿပံဳမရီ ခပ္တည္တည္နဲ႔ မဟုတ္မခံဂ်စ္ကန္ကန္ ကိုရင္တပါးပင္ျဖစ္သည္။ စကားလဲမလိုအပ္ရင္အပိုမေျပာတာမို့ ဘာစာလဲ ? ဘာလို႔ ေပးတာလဲ ? လို့ေလရွည္ေနမဲ့သူမဟုတ္လို႔ ကိုရင္ဗိုလ္ေတကို အကူအညီေတာင္းျခင္းျဖစ္သည္။ ကိုရင္ဗိုလ္ေတြက အပ်ိဳႀကီးမမအိမ္ကိုေန႔တိုင္းဆြမ္းခံၾကြေလ့ရွိ၏ ထို႔ေၾကာင့္ ကိုရင္ဗိုလ္ေတကတဆင့္ အပ်ိဳႀကီးမမထံကို အခ်စ္ေပလႊားပါးလိုက္ပါေတာ့သည္.။
“ကိုရင္ဗိုလ္ေတ တပည့္ေတာ္ကို တစ္ခုေလာက္ကူညီပါဘုရား”
“ဘာမ်ားလဲ ဒကာႀကီး တတ္ႏိုင္တာအကုန္ကူညီမယ္ ေျပာ”
“တင္ပါ ေက်းဇူးပါဘုရား၊ တျခားေတာ့မဟုတ္ပါဘူး ကိုရင္ဆြမ္ခံၾကြတဲ့အိမ္က ဆရာေတာ္တူမ အပ်ိဳႀကီးမမကို စာေလးေပးေပးဖို့ပါဘုရား”
“ဒါေလာက္ေတာ့ ေအးေဆးပါ ဒကာႀကီးရာ ေပးလိုက္ေလဒီေန႔ဆြမ္းခံၾကရင္း ေပးခဲ့မယ္”
ဆိုၿပီး လူျပန္ေတာ္ေမာင္လူထြက္ဆီက စာကိုလက္မွာအသာကိုင္ၿပီး ဆြမ္းခံထြက္လာေလ၏။ အပ်ိဳႀကီးမမအိမ္ေရာက္ေတာ့ ဆြမ္းေလာင္းဖို႔ အသင့္ေစာင့္ေနတဲ့ အပ်ိဳႀကီးကို အသင့္သားေတြ႔လိုက္ေလ၏။
“ဒကာမႀကီး ဦးေကာ၀ိဒလူထြက္က ဒကာမႀကီးကို
စာေပးခိုင္းလိုက္တယ္ ေရာ့ ဒီမွာ” ဆိုၿပီးေပးလိုက္ေလရာ အပ်ိဳႀကီးမွာ ၀မ္းသားအားရနဲ႔
“ဟုတ္လားဘုရား တပည့္ေတာ္သူနဲ႔ေတြ႕ခ်င္ေနတာ အဆင္ေကာေျပလားမသိပါဘူး၊ အရင္ကေတာ့ ဦးဇင္းက တပည့္ေတာ္ကို တရားစာေတြ၊ဆံုးမစာေတြေရးေပးေနက်ေလ ခုလဲ တရားစာ ဆံုးမစာပဲေရးေပးလိုက္တာေနမွာဘုရား” လို့ေျပာၿပီး စာအိပ္ကိုဖြင့္၍ ဖတ္ရန္လုပ္ျပီမွ.
“တပည့္ေတာ္က မ်က္မွန္မပါေတာ့ မျမင္ရဘူးဘုရား။ ကိုရင္ပဲဖတ္ျပပါဘုရာ”
ဆိုၿပီးဘုန္းႀကီးလူထြက္ရဲ့ရည္းစားစာကိုကိုရင္ဗိုလ္ေတလက္ထဲထိုးထည့္လိုက္ပါေတာ့သသည္။
ကိုရင္ဗိုလ္ေတဟာ ဓမၼကထိကျဖစ္ဖို့ရည္ရြယ္ထားသူမို့ စာက်က္ရင္ပဲျဖစ္ျဖစ္ ဘုရားရွိခိုးရင္ပဲျဖစ္ျဖစ္ ဓမၼကထိကေလသံနဲ႔ က်က္တတ္ ရွိခိုးတတ္၏။ စာခ်ဆရာေတာ္ဆီ က်က္ၿပီးသားစာကိုအလြတ္ျပန္ဆိုတဲ့အခါ ကိုရင္ဗိုလ္ေတအလွည့္ေရာက္မွာကို စာခ်ဆရာေတာ္မွာ အေသေၾကာက္၏။
စာကိုဓမၼကထိေလသံနဲ႔ ဆြဲဆြဲငင္ငင္ေအးေအးေဆးေဆး အသံၾသၾသႀကီးနဲ႔ တရားေဟာသလိုဆိုတတ္ေသာေၾကာင္းျဖစ္သည္။ အခုလည္း လူပ်ံေတာ္ဘုန္းႀကီးလူထြက္က အပ်ိဳႀကီကိုေပးလိုက္တဲ့ ရည္းစားစာကို ဓမၼကထိကေလသံဖမ္းၿပီး တရားေဟာသလို ဖတ္ျပလိုက္ပါေတာ့သည္……….။
“ပထ၀ီ၊ေတေဇာ၊အာေပါ၊၀ါေယာဆိုတဲ့ ဓါတ္ႀကီးေလးပါးနဲ႔ ဖြဲ႔စည္းထားတဲ့ ခႏၶာအိမ္ပိုင္သည့္ သခၤါရနယ္သူ မာတုဂါမ။ အနိစၥ၊ဒုကၡ၊အနတၱဆိုတဲ့ ျမတ္စာြဗုဒၶေဟာျမႊတ္ျပသကဲ့သို႔ သံသရာခရီသြားဦးပဇင္းေကာ၀ိဒသည္လည္း ယခုအခါ၌မူ အနိစၥသေဘာျဖစ္ပ်က္သြားေခ်၏။သို႔ေၾကာင့္ ေဒါမနႆမျဖစ္ေခ်လင့္၊ မာတုဂါမ၏ ရူပါရံုပသာဒသည္ ဟဒဟဘ၀င္၌ဥပါဒါန္အာရံုေရာက္ အ၀ိဇၨာမာရ္နတ္၀င္ပူးကပ္သျဖင့္ သမုဒုယသစၥာျဖစ္သြားပါေပ၏။ဒုကၡသစၥာအတူေက်ာ္၍ သုေမဓါ သုမိတၱာလိုတူေပ်ာ္ေပ်ာ ္မဂ္ဖိုလ္နန္း တက္လွမ္းၾကပါကုန္စို့ ….သတည္း..”
လို႕ ေနာက္ကေန “သတည္း”တစ္လံုးအပိုထပ္ထည့္ၿပီး ဘုန္းႀကီးလူထြက္ရည္းစားစာကို ဓမၼကထိကေလသံႏွင့္ ဖတ္လိုက္ေလရာ အပ်ိဳႀကီးေဒၚမမမွာ ရိုေသစြာလက္အုပ္ခ်ီၿပီး သာဓု……သာဓု….သာဓု…..ပါဘုရာလို့ သာဓုသံုးလီေခၚဆိုဆိုလိုက္ပါေတာ့သည္။
“ဦးေကာ၀ိဒတို႔ကေတာ့ တပည့္ေတာ္ကို အေတာ္ခင္တာဘုရား ဥပဇင္းဘ၀တုန္းကလဲ တရားစာေတြေရးေပးသလို ခုလူထြက္ေတာ့လဲေရးေပးေနတုန္းပဲဘုရား၊ သူကိုေျပာလိုက္ပါ ဥပဇင္းေပးတဲ့ဘုရားရွိခိုုးကို ေန႕တိုင္းမွန္မွန္ရွိခိုးပါမယ္ဘုရား” လို႔ကိုရင္ဗိုလ္ေတကို ေလွ်ာက္လိုက္ပါေတာ့သည္။
အဲေနကစၿပီး အပ်ိဳႀကီးေဒၚမမတစ္ေယာက္
ဘုရားရွ္ိခိုးတိုင္း ဦးေကာ၀္ိဒလူထြက္ရဲ့ ရည္းစား စာကို ဘုရားရွိခိုးအထင္နဲ႔ ေန႔စဥ္ေန့တိုင္းရွိခိုုးရွိေနေလေတာ့၏။
ဘုန္းႀကီးလူထြက္ ဦးေကာ၀ိဒႀကီးလည္း ဓမၼကထိကေလသံဖမ္းတဲ့ ကိုရင္ဗိုလ္ေတရဲ့ ေကာင္းမႈေၾကာင့္ ရည္ရြယ္ခ်က္အထမေျမာက္ “အခ်စ္ရံႈးသမား ဘုန္းႀကီးလူထြက္” အျဖစ္နဲ့ အပ်ိဳးႀကီးနဲ႔မမညား ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းမွာ “ကပၸိယ”အျဖစ္နဲ့သာ ႏွစ္ပါးသြားရရွာေလေတာ့သတည္းးးးးးးးးးးးးး။
(ဘ၀အေမာ၊ခပ္ပါးပါးျဖစ္ျဖစ္၊ေျပေလ်ာ့ႏိုင္ၾကပါေစ)
ဓမၼ၀ီရ အရွင္ေတဇနိယ
www.ashintejaniya.com
No comments:
Post a Comment