စိတ္တစ္ခုကို ေကာင္းတယ္မေကာင္းဘူးသတ္မွတ္တဲ့ေနရာမွာ အမ်ားအားျဖင့္ ကိုယ့္အထင္နဲ႔ကိုယ္ သတ္မွတ္တာ မ်ားပါတယ္။
အထင္ဟာ အထင္မွ်သာျဖစ္တဲ့အတြက္ စစ္မွန္တ့ဲ စိတ္ေကာင္းစိတ္ျမတ္ကို ဘယ္လိုနည္းနဲ႔မွ မရနိဳင္ပါဘူး။ ကိုယ့္သႏၲာန္မွာျဖစ္ေနတဲ့
စိတ္တစ္ခုကို စိတ္ဆိုးလား စိတ္ေကာင္းလား ခြဲျခားသိနည္း အစစ္အမွန္ကို လိုခ်င္ရင္ေတာ့ ျမတ္ဗုဒၶရဲ႕တရားေဒသနာေတြကို က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔ႏွ႔ံႏွ႔ံစပ္စပ္ ေလ့လာထားဖို႔လိုပါတယ္။ ျမတ္ဗုဒၶရဲ႕ “တရားမွန္”
ေရွ႕မွာ စစ္ေဆးၾကည့္မွ ကိုယ့္စိတ္ကိုယ္ အမွန္အတိုင္း သိနိဳင္မွာပါ။
ကိုယ္စိတ္ကို ကိုယ္က စိတ္ေကာင္းထင္ေနေပမယ့္ တကယ္တမ္းက်ေတာ့ “စိတ္ဆိုး”ျဖစ္ေနတာမ်ဳိး လံုးဝမျဖစ္ေစဖို႔အတြက္ စိတ္ကို လွည့္ပတ္တတ္တဲ့ ဝဥၥနာတရား(၃၇)ပါးကို အက်ဥ္းခ်ဳပ္ေခါင္းစဥ္အေနေလာက္နဲ႔ တင္ျပလိုက္ပါတယ္။
(၁) ခ်စ္ခင္ႏွစ္သက္ျခင္း၊ တပ္မက္စြဲလမ္းျခင္းဆိုတဲ့ “ရာဂ”က
“ေမတၱာ”ေယာင္ေဆာင္ျပီး စိတ္ကိုလွည့္ပတ္တတ္ပါတယ္။
သံေယာဇဥ္နဲ႔ခ်စ္တာကို ေမတၱာနဲ႔ခ်စ္တယ္လို႔ ထင္တာမ်ဳိး၊
တဏွာနဲ႔ ပြတ္သပ္ပိုက္ေထြးတာကို ေမတၱာနဲ႔ ၾကင္နာယုယတယ္လို႔
ထင္တာမ်ဳိးေပါ့။
(၂) စိတ္ပူျခင္း စိုးရိမ္ျခင္း ဝမ္းနည္းပူေဆြးျခင္း ဆိုတဲ့ “ေသာက” က
ကရုဏာေယာင္ေဆာင္ျပီး စိတ္ကိုလွည့္ပတ္တတ္ပါတယ္။
ကိုယ္ခ်စ္ရတဲ့သူေတြ ဆင္းရဲဒုကၡေရာက္ေနတာကို ၾကည့္ျပီး စိတ္မခ်မ္းမသာ ျဖစ္ေနတာကို သနားတတ္တယ္၊ စာနာတတ္တယ္လို႔
ထင္ေနတာမ်ဳိးေပါ့။
(၃) ေပ်ာ္ရႊင္ျမဴးထူးျခင္းဆိုတဲ့ “ပဟာသ”က မုဒိတာ ေယာင္ေဆာင္ျပီး စိတ္ကိုလွည့္ပတ္တတ္ပါတယ္။သူတစ္ပါးရဲ႕ ေအာင္ျမင္မႈ တစ္ခုခုကို အေၾကာင္းျပဳျပီး အူျမဴးခုန္ေပါက္ေနတာ၊ ရယ္ေမာဟစ္ေနတာ၊ ေပ်ာ္ပြဲႏႊဲျပီး ကဲေနတာ၊ အေပ်ာ္ၾကဴးျပီး မူးေနတာကို သူတစ္ပါးရဲ႕ ေအာင္ျမင္မႈအတြက္ ႏွစ္သက္ဝမ္းေျမာက္တတ္တယ္၊ မုဒိတာ ပြားတတ္တယ္လို႔ ထင္ေနတာမ်ဳိးေပါ့။
(၄) ကုသိုလ္အလုပ္ အားထုတ္မႈမျပဳေတာ့ျခင္းဆိုတဲ့ “နိကၡိတၱဓုရ” က
ဥေပကၡာေယာင္ေဆာင္ျပီး စိတ္ကို လွည့္ပတ္တတ္ပါတယ္။
ကုသိုလ္ကိစၥေၾကာင့္ၾကမစိုက္ခ်င္ေတာ့တာ ၊ တာဝန္ယူခ်င္စိတ္မရိွေတာ့တာကို “ကံအတိုင္းပဲ၊ မတတ္နိဳင္ဘူး” လို႔ ကံကိုလႊဲခ်ျပီး
အပ်င္းထူေနတာမ်ဳိးေပါ့။
(၅)စိတ္ပူေလာင္ျခင္း စိတ္ဆင္းရဲျခင္းဆိုတဲ့ “စိတၱသႏၲာပ” က
သံေဝဂေယာင္ေဆာင္ျပီး စိတ္ကိုလွည့္ပတ္တတ္ပါတယ္။
ရတာမလို ၊ လိုတာမရလို႔ ၊အလုပ္အကိုင္အဆင္မေျပလို႔ ၊စိတ္ညစ္စရာ ျပႆနာေတြနဲ႔ၾကံဳေတြ႕ရလို႔ စိတ္ပူေလာင္ေနတာ၊
စိတ္ဆင္းရဲေနတာ၊ ေလာကၾကီးအေပၚမေက်မနပ္ျဖစ္ေနတာကို
ဘဝၾကီးကို ျငီးေငြ႕ေနျပီ၊ သံသရာၾကီးကို ထိတ္လန္႔ေနျပီလို႔
ထင္ေနတာမ်ဳိးေပါ့။
(၆) သူတစ္ပါးအေပၚ မယံုမၾကည္ျဖစ္ေနျခင္းဆိုတဲ့ “အသဒၶိယ”က ပညာလို႔ေခၚတဲ့ ဝီမံသေယာင္ေဆာင္ျပီး စိတ္ကို လွည့္ပတ္တတ္ပါတယ္။ ဟိုလူ႕မယံု ဒီလူမယံု ဟိုဟာမယံု ဒီဟာမယံုနဲ႔ေနရာတကာ ယံုမွားသံသယျဖစ္ေနတာ သဒၶါတရားေခါင္းပါးေနတာကိုပဲ စူးစမ္းဆင္ျခင္တတ္တယ္၊ ဝိဘဇၨဉာဏ္ရိွတယ္လို႔ အသားလြတ္ၾကီးအထင္ၾကီးေနတာမ်ဳိးေပါ့။
(၇) ပုဂၢိဳလ္ေရး ေဝဖန္ပုတ္ခတ္ျခင္းဆိုတဲ့ “ပုဂၢလဂရဟိတာ” က
မေကာင္းမႈကို ကဲ့ရဲ႕ျခင္းဆိုတဲ့ “ပါပဂရဟိတာ” ေယာင္ေဆာင္ျပီး
စိတ္ကို လွည့္ပတ္တတ္ပါတယ္။ေကာင္းေစခ်င္လို႔ ေျပာတာပါ၊
သာသနာမ်က္ႏွာကိုၾကည့္ျပီး သာသနာစိတ္နဲ႔ေရးတာပါလို႔ အသံေကာင္းဟစ္ေပမယ့္ တကယ္တမ္းက်ေတာ့ ဆရာၾကီးလုပ္လိုစိတ္ မနာလိုစိတ္ နာက်ည္းစိတ္ေတြနဲ႔ အျပစ္မရိွ အျပစ္ရွာျပီး ပုဂၢိဳလ္ေရး ဂုဏ္သိကၡာ ထိခိုက္ေအာင္ ျပစ္တင္ေဝဖန္ ကဲ့ရဲ႕ရႈတ္ခ် ပုတ္ခတ္ေစာ္ကားတာမ်ဳိးေပါ့။
(၈) စကားၾကမ္း စကားရိုင္း ေျပာဆိုျခင္းဆိုတဲ့ “ဖရုသဝါစာ” က
အျပစ္ကို ႏိွပ္ကြပ္ျပီး ဆံုးမျခင္းဆိုတဲ့ “နိဂၢယွဝါဒိတာ”ေယာင္ေဆာင္ျပီး
စိတ္ကိုလွည့္ပတ္တတ္ပါတယ္။ အျပစ္ရိွသူကို ႏွိမ္ခ်ျပီး ရိုင္းရိုင္းစိုင္းစိုင္း
ၾကမ္းၾကမ္းတမ္းတမ္း မာမာေၾကာေၾကာ ေျပာဆိုတာကိုပဲ
ေကာင္းေစခ်င္လို႔ ဆံုးမတာ မခံခ်င္စိတ္ျဖစ္ေအာင္လို႔ ႏိႈးဆြတာလို႔
လွည့္စားတာမ်ဳိးေပါ့။
(၉) ဒကာ ဒကာမေတြအေပၚ ေအာက္က်ဳိ႕ေျပာဆိုျခင္းဆိုတဲ့
“စာဋဳကမ်တာ” က ခ်စ္ဖြယ္စကားေျပာဆိုျခင္းဆိုတဲ့ “ပီယဝါဒိတာ” ေယာင္ေဆာင္ျပီး စိတ္ကို လွည့္ပတ္တတ္ပါတယ္။ လာဘ္လာဘကို ငဲ့ျပီး ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ႏိွမ့္ႏိွမ့္ခ်ခ်နဲ႔ ခ, ယ ဆက္ဆံတာကိုပဲ ဒကာ ဒကာမေတြအေပၚ စကားေျပာခ်ဳိသာတယ္ သေဘာေကာင္းတယ္လို႔ ထင္ေနတာမ်ဳိးေပါ့။
(၁၀) မိမိပိုင္ ပစၥည္းဥစၥာေတြကို သူတစ္ပါးနဲ႔ခြဲေဝ မသံုးစြဲျခင္းဆိုတဲ့
“အသံဝိဘာဂသီလတာ”က အသက္ေမြးစင္ၾကယ္ျခင္းဆိုတဲ့
“အာဇီဝပါရိသုဒၶိ” ေယာင္ေဆာင္ျပီး စိတ္ကိုလွည့္ပတ္တတ္ပါတယ္။
ကိုယ့္ပစၥည္း သူမ်ားမေပးခ်င္လို႔ ႏွေျမာတြန္႔တိုေနတာကိုပဲ
သီလမစင္ၾကယ္သူကိုလွဴရင္ အဆိပ္ပင္ေရေလာင္းရာ ေရာက္မွာစိုးလို႔ လို႔ အေၾကာင္းျပတာမ်ဳိးေပါ့။
(၁၁) မွားမွားယြင္းယြင္း အသက္ေမြးျခင္းဆိုတဲ့ “မိစာၦဇီဝ”က
မိမိပိုင္ပစၥည္းဥစၥာေတြကို သူတစ္ပါးနဲ႔ခြဲေဝ သံုးစြဲျခင္းဆိုတဲ့
“သံဝိဘာဂသီလတာ” ေယာင္ျပီး စိတ္ကိုလွည့္ပတ္တတ္ပါတယ္။
သီလ မစင္ၾကယ္သူေတြကို ေထာက္ပံ့ေနတာကိုပဲ အလွဴးအတန္း ရက္ေရာတယ္လို႔ သူတစ္ပါး ထင္ျမင္ေစခ်င္တာမ်ဳိးေပါ့။
(၁၂) တရားနဲ႔အညီ မခ်ီးေျမာက္ျခင္းဆိုတဲ့ “အသဂၤဟသီလတာ” က ဒကာ ဒကာမေတြနဲ႔မေရာေႏွာျခင္းဆိုတဲ့ “အသံသဂၢဝိဟာရိတာ”
ေယာင္ေဆာင္ျပီး စိတ္ကို လွည့္ပတ္တတ္ပါတယ္။ အေျခအေနေပးပါလွ်က္ စကားမေျပာခ်င္ တရားမေဟာခ်င္တာကိုပဲ ဝိနည္း အထူးေလးစား သလိုလို လူသူပရိတ္သတ္နဲ႔ မေရာေႏွာခ်င္သလိုလို ဟန္ေဆာင္တာမ်ဳိးေပါ့။
(၁၃) ရဟန္းနဲ႔မသင့္ေတာ္တဲ့ လူေပါင္းေပါင္းျခင္း
“အနႏုေလာမိကဂိဟိသံသဂၢ” က ခ်ီးေျမာက္ျခင္း “သဂၤဟသီလတာ”
ေယာင္ေဆာင္ျပီး စိတ္ကိုလွည့္ပတ္တတ္ပါတယ္။ ရဟန္းစည္း လူ႕စည္းမထားဘဲ လူးအခ်င္းခ်င္းေပါင္းသလို ေပါင္းသင္းဆက္ဆံတာကိုပဲ
ဒကာ ဒကာမေတြကို ေမတၱာနဲ႔ ခ်ီးေျမွာက္တာလို႔ အထင္ေရာက္ေနတာမ်ဳိးေပါ့ ။
(၁၄) ကုန္းေခ်ာ ကုန္းတိုက္ျခင္းဆိုတဲ့ “ပိသုဏာဝါစတာ” က
အမွန္စကားေျပာဆိုျခင္းဆိုတဲ့ “သစၥာဝါဒိတာ”ေယာင္ေဆာင္ျပီး
စိတ္ကိုလွည့္ပတ္တတ္ပါတယ္။ “တို႔က မွန္တာေျပာတာပဲ၊ ဘာျဖစ္လဲ” ဆိုျပီး ခ်စ္ခင္ေနသူအခ်င္းခ်င္း အခ်စ္ျပယ္သြားေအာင္ ညီညြတ္ေနသူခ်င္း အစည္းေျပသြားေအာင္ စကားကို ကိုယ္သိတိုင္း ေလွ်ာက္ေျပာတာမ်ဳိးေပါ့။
(၁၅) သူတစ္ပါးအက်ဳိးမဲ့ကို လိုလားျခင္းဆိုတဲ့ “အနတၳကာမတာ”က ကုန္းစကားမေျပာလိုျခင္းဆိုတဲ့ “အပိသုဏဝါစတာ” ေယာင္ေဆာင္ျပီး စိတ္ကိုလွည့္ပတ္တတ္ပါတယ္။ တစ္စံုတစ္ေယာက္ရဲ႕ အက်ဳိးစီးပြားပ်က္ျပားရာ ပ်က္းျပားေၾကာင္း တျခားတစ္စံုတစ္ေယာက္က ၾကံစည္ေျပာဆို လုပ္ကိုင္ေနတာကို သိပါလွ်က္ “ကုန္းတိုက္ရာ ေရာက္မွာစိုးလို႔” အေၾကာင္းျပျပီး မေျပာဘဲထားတာမ်ဳိးေပါ့။
(၁၆) ကိုယ့္ဒကာကို သူ႕ဒကာျဖစ္သြားမွာ စိုးရိမ္ျခင္းဆိုတဲ့ “ကုလမစၧရိယ” က ကိုယ့္ဒကာကို ညႇာတာသနားျခင္း အားနာျခင္းဆိုတဲ့့
“ကုလာႏုဒယတာ” ေယာင္ေဆာင္ျပီး စိတ္ကို လွည့္ပတ္တတ္ပါတယ္။
(၁၇) ကိုယ့္ေက်ာင္း သူမ်ားမလာေစလိုျခင္း၊ ေက်ာင္းဝန္တိုျခင္း ဆိုတဲ့
“အာဝါသမစၧရိယ”က ေက်ာင္းေရရွည္ တည္တံ့ေစလိုျခင္း၊ ေက်ာင္း မပ်က္စီးေစလိုျခင္း ဆိုတဲ့ “အာဝါသစိရတရကာမတာ” ေယာင္ေဆာင္ျပီး စိတ္ကိုလွည့္ပတ္တတ္ပါတယ္။
(၁၈) တရားဓမၼနဲ႔ ပတ္သက္တာေတြကို ဝန္တိုျခင္းဆိုတဲ့ “ဓမၼမစၧရိယ”က တရားဓမၼနဲ႔ ပတ္သက္တာေတြကို ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္ျခင္း
ဆိုတဲ့ “ဓမၼပဋိဗႏၶပရိဟရဏတာ” ေယာင္ေဆာင္ျပီး စိတ္ကို လွည့္ပတ္တတ္ပါတယ္။
(၁၉) အက်ဳိးမဲ့စကားေတြကို အခ်ိန္ျဖဳန္းေျပာဆိုရတာကို ေပ်ာ္ေမြ႕ျခင္းဆိုတဲ့ “ဘႆာရာမတာ” က တရားစကားေျပာၾကားေနရတာကို
ေပ်ာ္ေမြ႕ျခင္းဆိုတဲ့ “ဓမၼေဒသနာဘိရတိ” ေယာင္ေဆာင္ျပီး
စိတ္ကိုလွည့္ပတ္တတ္ပါတယ္။
(၂၀) အေပါင္းအေဖာ္နဲ႔ ေမြ႔ေလ်ာ္ျ့ခင္းဆိုတဲ့ “သဂၤဏိကာရာမတာ”က
တပည့္အေပါင္းကို ခ်ီးေျမႇာက္ျခင္းဆိုတဲ့ “ဂဏာႏုဂၢဟကရဏတာ”
ေယာင္ေဆာင္ျပီး စိတ္ကိုလွည့္ပတ္တတ္ပါတယ္။
(၂၁) အမႈကိစၥအမ်ဳိးမ်ဳိးမွာ ေမြ႕ေလ်ာ္ျခင္းဆိုတဲ့ “ကမၼာရာမတာ” က
ကုသိုလ္ေကာင္းမႈမွာ ေမြ႔ေလ်ာ္ျခင္းဆိုတဲ့ “ပုညကမၼတာ”
ေယာင္ေဆာင္ျပီး စိတ္ကိုလွည့္ပတ္တတ္ပါတယ္။
(၂၂) ေဒါသနဲ႔ ရြံရွာစက္ဆုပ္ျခင္းဆိုတဲ့ “ဗ်ာပါဒ” က ဘာဝနာကမၼ႒ာန္းနဲ႔ ရြံရွာစက္ဆုပ္ျခင္းဆိုတဲ့ “ပဋိကူလသညတာ”ေယာင္ေဆာင္ျပီး
စိတ္ကို လွည့္ပတ္တတ္ပါတယ္။
(၂၃) ကာမဂုဏ္ အာရံုအေပၚ ႏွစ္သက္ျခင္းဆိုတဲ့ “ကာမစၧႏၵ” က
ဘာဝနာကမၼ႒ာန္းေၾကာင့္ မရြံရွာမစက္ဆုပ္ျခင္းဆိုတဲ့
“အပၸဋိကူလသညတာ” ေယာင္ေဆာင္ျပီး စိတ္ကို လွည့္ပတ္တတ္ပါတယ္။
(၂၄) အိပ္ငိုက္ျခင္း ပ်င္းရိျခင္းဆိုတဲ့ “ထိနမိဒၶ”က စိတ္တည္ျငိမ္ျခင္း
ေဘးအာရံုေတြမသိေတာ့ျခင္း ဆိုတဲ့ “သမာဓိ” ေယာင္ေဆာင္ျပီး စိတ္ကို လွည့္ပတ္တတ္ပါတယ္။
(၂၅) စိတ္ပ်ံ႕လြင့္ျပီး ဟိုလုပ္ဒီလုပ္ ေလွ်ာက္လုပ္ျခင္းဆိုတဲ့ “ ဥဒၶစၥ” က
ၾကိဳးစားအားထုတ္ျခင္း “ဝီရိယ”ေယာင္ေဆာင္ျပီး စိတ္ကို လွည့္ပတ္တတ္ပါတယ္။
(၂၆) အပ္, မအပ္ စိတ္ပူပန္ျခင္းဆိုတဲ့ “ကုကၠဳစၥ”က ဝိနည္း အထူးေလးစားျခင္း ဆိုတဲ့ “သိကၡာကာမတာ ” ေယာင္ေဆာင္ျပီး စိတ္ကို လွည့္ပတ္တတ္ပါတယ္။
(၂၇) ယံုမွားသံသယျဖစ္ျခင္းဆိုတဲ့ ဝိစိကိစၧာ”က ဟိုဘက္ ဒီဘက္
ႏွစ္ဘက္မွ်ေအာင္ စူးစမ္းဆင္ျခင္းျခင္းဆိုတဲ့ “ဥဘယပကၡသႏၲီရဏတာ” ေယာင္ေဆာင္ျပီး စိတ္ကို လွည့္ပတ္တတ္ပါတယ္။
(၂၈) အေကာင္း - အေကာင္းမွန္းမသိ ၊ အဆိုး အဆိုးမွန္း-မသိ တဲ့“ သေမၼာဟ”က အေကာင္းအဆိုး အားလံုးကို မတုန္မလႈပ္ လ်စ္လွ်ဴရႈ႕တဲ့ “ဣ႒ာနိ႒သမုေပကၡနာ” ေယာင္ေဆာင္ျပီး စိတ္ကို လွည့္ပတ္တတ္ပါတယ္။
(၂၉) အယူအဆ မွားယြင္းျခင္းဆိုတဲ့ “ မိစာၦဒိ႒ိ”က စူးစမ္းဆင္ျခင္ျခင္း အေၾကာင္းဟုတ္မဟုတ္ေလ့လာျခင္း ဆိုတဲ့ “ဝီမံသာ ေဟတုပရိဂၢဟ” ေယာင္ေဆာင္ျပီး စိတ္ကို လွည့္ပတ္တတ္ပါတယ္။
(၃၀) သတၱဝါေတြအေပၚ သနားဂရုဏာ မရိွျခင္း ဆိုတဲ့ “အဒယာပႏၷတာ”က သတၱဝါေတြအေပၚ တပ္မက္မႈကင္းျခင္းဆိုတဲ့
“ဝိရတၱတာ” ေယာင္ေဆာင္ျပီး စိတ္ကို လွည့္ပတ္တတ္ပါတယ္။
(၃၁) ကာမဂုဏ္ခ်မ္းသာေတြအေပၚ ျငိကပ္စြာခံစားျခင္းဆိုတဲ့
“ကာမသုခလႅိကာတႏုေယာေဂ” က ရဟန္းေတြကို ဘုရားရွင္ခြင့္ျပဳတဲ့
ပစၥည္း သံုးေဆာင္ျခင္းဆိုတဲ့ “အႏုညာတပဋိေသဝနာ” ေယာင္ေဆာင္ျပီး စိတ္ကို လွည့္ပတ္တတ္ပါတယ္။
(၃၂) ဆရာသမားေတြရဲ႕ အဆံုးအမကို တရိုတေသမခံယူျခင္းဆိုတဲ့
“အပဒကၡိဏဂၢါဟိတာ” က ကိုယ့္ကိုယ္ကို အၾကီးအမွဴး ထားအားကိုးျခင္းဆိုတဲ့ “အတၱာဓိပေတယ်တာ” ေယာင္ေဆာင္ျပီး စိတ္ကို
လွည့္ပတ္တတ္ပါတယ္။
(၃၃) တရားက်င့္ဖက္ သီတင္းသံုးေဖာ္ေတြအေပၚ မရိုမေသ
မေလးစားျခင္းဆိုတဲ့ “သျဗဟၼစာရီအဂါရဝ”က တရားေတာ္ကို
ရိုေသးေလးစားျခင္းဆိုတဲ့ “ဓမၼဓိပေတယ်တာ” ေယာင္ေဆာင္ျပီး စိတ္ကို လွည့္ပတ္တတ္ပါတယ္။
(၃၄) မိမိကိုယ္ေရာ တရားေတာ္ကိုပါ ဖ်က္ဆီးျခင္းဆိုတဲ့ “အတၱဓမၼပရိဗၻဝ”က ေလာကကို အေလးအျမတ္ျပဳျခင္း ဆိုတဲ့ “ေလာကာဓိပေတယ်တာ” ေယာင္ေဆာင္ျပီး စိတ္ကို လွည့္ပတ္တတ္ပါတယ္။
(၃၅) မိတ္ေဆြ အေပါင္း ဧည့္သည္အေပါင္းနဲ႔ဝမ္းေျမာက္ဝမ္းသာ
မေျပာဆိုနိဳင္ျခင္းဆိုတဲ့ “အသေမၼာဒနသီလတာ”က ႏိႈင္းႏိႈင္းခ်င့္ခ်င့္ေျပာဆိုျခင္းဆိုတဲ့ “မိတဘာဏိတာ” ေယာင္ေဆာင္ျပီး စိတ္ကို လွည့္ပတ္တတ္ပါတယ္။
(၃၆) လွည့္ပတ္ျခင္း ေကာက္က်စ္ျခင္းဆိုတဲ့ “မာယာသာေဌယ်” က
ဝမ္းေျမာက္ဝမ္းသာ ေျပာဆိုနိဳင္ျခင္းဆိုတဲ့ “သေမၼာဒနသီလတာ” ေယာင္ေဆာင္ျပီး စိတ္ကို လွည့္ပတ္တတ္ပါတယ္။
(၃၇) မစူးစမ္း မဆင္ျခင္ျခင္းဆိုတဲ့ “အပရိကၡဏတာ” က
သဒၶါတရားအားၾကီးျခင္းဆိုတဲ့ “သဒၶါလုတာ” ေယာင္ေဆာင္ျပီး စိတ္ကို လွည့္ပတ္တတ္ပါတယ္။
ဓမၼပရိတ္သတ္မ်ား ျမတ္ဗုဒၶရဲ႕တရားဓမၼ မွန္မွာ ကိုယ့္စိတ္ကိုယ္
မလိမ္မညာ အမွန္အတိုင္း စစ္ေဆးရင္း
အရည္အေသြးအျမင့္ဆံုး စိတ္ပိုင္ရွင္ေတြျဖစ္ေအာင္
ၾကိဳးစားအားထုတ္နိဳင္ၾကပါေစ။
{ဆရာေတာ္အရွင္ဆႏၵာဓိက(ေရႊပါရမီေတာရ)}
ကိုယ့္စိတ္ကိုယ္စစ္ စာအုပ္ စာ(၁၈မွ ၂၈) ထိေကာက္ႏႈတ္ခ်က္
_/\_ _/\_ _/\_ဓမၼမိတ္ေဆြမ်ား က်န္းမာခ်မ္းသာၾကပါေစ။_/\__/\__/\_
ဤဓမၼဒါနကုသိုလ္ေၾကာင့္ သာသနာေတာကိုေထာက္ပံ့နိဳင္ျပီး နိဗၺာန္၏
အေထာက္အပံ့ျဖစ္ပါေစ။
Shared from Pay Thoe (FB)
No comments:
Post a Comment