Friday, December 16, 2011

သာသနာေတာ္ရဲ့ မူ (သီတဂူစတား )


သာသနာေတာ္အတြက္ ညိဳးႏြမ္းေစမဲ့ အရာမွန္သမွ်ကို သာသနာေတာ္ကလက္မခံသလုိ သာသနာကို ၾကည္ညိဳသူမ်ားကလဲ လက္မခံ၊ သာသနာေတာ္ရဲ့ မူကိုက မၾကည္ညိဳေသးတဲ့သူေတြ ၾကည္ညိဳလာေအာင္ (အပၸသႏၷာနံ ပသာဒါယ)၊ ၾကည္ညိဳျပီးသူေတြ ပုိျပီးၾကည္ညိဳလာေအာင္ (ပသႏၷာနံ ဘိေယ်ာဘာ၀ါယ) ဆုိတဲ့ မူရွိမ်ားရွိေနသည္။

သာသနာ့က်က္သေရ
စာေရးသူ ေနခဲ့ေသာ မဟာဂႏၶာေက်ာင္းတုိက္မွာဆုိရင္ သံဃာသစ္လက္ခံရင္ အက်င့္စာရိတၱအျပင္ ရုပ္ရည္ကိုပါၾကည့္သည္။ ကိုယ္လက္ အဂၤါ ခြ်တ္ယြင္းမႈရွိေနပါလွ်င္ သာသနာအတြက္ ၾကည္ညိဳစရာ မျဖစ္ဘဲ အထင္ေသး အျမင္ေသးစရာျဖစ္မည္၊ ျမတ္ဗုဒၶကိုယ္တုိင္က သူ႔တပည့္ေတြကို မၾကည္ညိဳေသးတဲ့သူေတြ ၾကည္ညိဳလာေအာင္ (အပၸသႏၷာနံ ပသာဒါယ)၊ ၾကည္ညိဳျပီးသူေတြ ပုိျပီးၾကည္ညိဳလာေအာင္ (ပသႏၷာနံ ဘိေယ်ာဘာ၀ါယ) ဆုိတဲ့ မူရွိမ်ားႏွင့္အညီ စည္းကမ္းမ်ားခ်မွတ္ထားခဲ့သည္။ မဟာဂႏၶာရုံဆရာေတာ္ၾကီးရွိစဥ္က အခ်ိန္ စာေရးသူ၏ ရုပ္ရည္မ်ိဳးဆုိရင္ ထုိေက်ာင္းတုိက္ထဲ ေနခြင့္ရဖုိ႔ လြယ္မည္မထင္။ ယခု စာေရးသူ ေနေသာ သီတဂူကမၻာ့ဗုဒၶတကၠသိုလ္မွာလဲ အက်င့္စာရိတၱအျပင္ ရုပ္ဆင္းအဂၤါကိုပါ ၾကည့္ျပီးမွ လက္ခံသည္။ တႏွစ္ေသာ အခါက ၂၀၀၆ ခုႏွစ္ကထင္သည္၊ သီတဂူကမၻာ့ဗုဒၶတကၠသိုလ္ အေဆာင္ေနခြင့္ သံဃာမ်ား ေရးေျဖႏွင့္ အင္တာဗ်ဴးမ်ား ၀င္ၾကရသည္။ ထုိ၀င္ခြင့္ရသူတုိ႔မွာလဲ ၇ ၀ါအတြင္း အစုိးရဓမၼာစရိယျပီးပုဂၢဳိလ္မ်ား ျဖစ္ရပါမည္။ ထုိႏွစ္က ရဟန္းေတာ္တစ္ပါး ေရးေျဖေအာင္ေသာ္လည္း အင္တာဗ်ဴးမွာ က်ရႈံးသြားသည္၊ ေရးေျဖမွာေတာ့ အရည္အခ်င္းကို စမ္းသပ္သည္၊ အင္တာဗ်ဴးမွာေတာ့ အဂၤါရုပ္ႏွင့္စာရိတၱကို စမ္းသပ္သည္၊ ထုိက်ရႈံးသြားေသာ ရဟန္းေတာ္မွာ စာေတာ္ေပမဲ့ လက္ေမာင္းတစ္ခုလုံးမွာ ေဆးမွင္ေၾကာင္မ်ား ထုိးထားသျဖင့္ ျမင္ရ ၾကည့္ရသည္မွာ ပသာဒမျဖစ္လွသျဖင့္ က်ရႈံးသြားျခင္းျဖစ္သည္။ တခါက ရုပ္ရွင္မင္းသား မင္းေမာ္ကြန္း ဒုလႅဘ (ေခတၱ)ရဟန္းျပဳရာကာလတြင္ တကိုယ္လုံး ေဆးမွင္ေၾကာင္အရုပ္မ်ားျဖင့္ အေပၚ၀တ္ရုံသကၤန္းမပါဘဲ ဓာတ္ပုံရုိက္ျပီး အင္တာနက္စာမ်က္ႏွာ အေပၚေရာက္လာသည္။ သာသနာခ်စ္သူ သာသနာကို ေလးစားသူမ်ားကား ဤေဆးမွင္ေၾကာင္တုိ႔ျဖင့္ သာသနာေတာ္အတြက္ မသင့္ေတာ္ ပသာဒမျဖစ္လွသျဖင့္ ၀ုိင္း၀န္းကန္႔ကြက္ၾကသည္။ ထုိမင္းသားလဲ သူဟာ အေပ်ာ္သေဘာျဖင့္ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႕ အတူ ေဆးမွင္ေၾကာင္းထုိးေၾကာင္း သာသနာေတာ္ကို ေစာ္ကားတာ မဟုတ္ေၾကာင္း ေတာင္းပန္သည္။ ဤကား သာသနာအတြက္ အပၸသႏၷာနံ ပသာဒါယ ဆုိတဲ့ မူအေရးၾကီးေၾကာင္း ေဖာ္ျပလုိက္ျခင္းပဲ ျဖစ္သည္။

သာသနာ့ေဘာင္တြင္း၀င္လာသူမ်ား ျမတ္ဗုဒၶသည္ သံဃာ့အဖြဲ႔အစည္းၾကီးကို တည္ေထာင္ျပီး ေနာက္ပုိင္း ဘုရားရွင္၏ခြင့္ျပဳခ်က္ေၾကာင့္ အရွင္သာရိပုတၱရာအမွဴးရွိေသာ သံဃာေတာ္မ်ားသည္ ေနရာေဒသအသီးသီးသုိ႔ လွည့္လည္ကာ သာသနာျပဳရင္း သာသနာ့ေဘာင္အတြင္း ၀င္လုိသူမ်ားကို ၀င္ခြင့္ျပဳခဲ့သည္။ သံဃာထုၾကီး ၾကီးက်ယ္လာတာနဲ႕အမွ် သာသနာ့ဘုန္းကံ သံဃာ့ဘုန္းကံေၾကာင့္ သာသနာကို ၾကည္ညိဳသူ ေထာက္ပံ့သူ မင္းပရိသတ္ေရာ လူပရိသတ္ေရာ ဘာသာျခား ပရိသတ္ေရာ အုံလုိက္ က်င္းလုိက္ ၀င္ေရာက္လာၾကသည္။ ေနာက္ပုိင္း အနာၾကီးေရာဂါသည္ေတြ၊ အစားအစာငတ္မြတ္ေခါင္းပါးေသာ သူေတြ၊ အေၾကြးယူျပီး ျပန္မဆပ္္ႏိုင္သူေတြ၊ လူသတ္္၀ရမ္းေျပးေတြ သူခုိးဓားျပ၊ လူလိမ္ လူညာႏွင့္ အေခ်ာင္သမားေတြပါ သာသနာေတာ္ထဲ စိမ့္၀င္လာေသာေၾကာင့္ ဘုရားရွင္သည္လည္း သာသနာေတာ္၏ အသေရကို ကာကြယ္လုိသျဖင့္၎ သာသနာအတြင္းေနထုိင္သူတုိ႔ ခ်မ္းသာေရးကိုေသာ္၎ မၾကည္ညိဳေသးသူမ်ား ၾကည္ညိဳလာေအာင္ ၾကည္ညိဳသူမ်ားဆတုိး ၾကည္ညိဳလာႏုိင္ေအာင္စတဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္မ်ားျဖင့္ တဆင့္ျပီးတဆင့္ ဥပေဒအသစ္သစ္မ်ား ပညတ္ေတာ္မူလာခဲ့ရသည္။ ထုိကဲ့သုိ႔ေသာ သာသနာေတာ္ကို ညစ္ႏြမ္းေစမည့္ပုဂၢိဳလ္မ်ား ၀င္ေရာက္လာေသာအခါ သာသနာေဘာင္တြင္း၀င္သူတုိ႔၏ အရည္အခ်င္း သက္မွတ္ေပးသည့္ စည္းကမ္းဥပေဒေတာ္မ်ားကိုလည္း တဆင့္ျပီးတဆင့္ ထုတ္ရေတာ့သည္။

ပ႑ဳပ္ရဟန္း
ထုိသုိ႔သာသနာထဲ ၀င္ေရာက္သူေတြတြင္ မိန္းမလွ်ာ သို႔မဟုတ္ အေျခာက္ နပုံးပ႑ဳပ္လဲ ပါလာသည္။ ထုိပ႑ဳပ္သည္ ရဟန္းေဘာင္ေရာက္ေသာ္လည္း အျငိမ္မေနဘဲ ပ႑ဳပ္တုိ႔သဘာ၀ ကာမဂုဏ္ကိစၥေျဖဖုိ႔ရန္ လူရွာရေတာ့သည္။ ပထမေတာ့ ရဟန္းေတာ္ေတြထံ ခ်ဥ္းကပ္ျပီး ပ႑ဳပ္တုိ႔သဘာ၀ ျဖစ္ခ်င္ေသာ အလုိဆႏၵကို ေတာင္းသည့္အခါ ရဟန္းေတာ္မ်ား ျပင္းျပင္းထန္ထန္ေျပာျပီး ေမာင္းထုတ္သည္၊ ဒီလုိႏွင္ထုတ္ခံရေပမဲ့ မေလွ်ာ့ေသးဘဲ အရပ္ေမာင္းေကာင္းေကာင္း ေတာင့္တင္းခုိင္မာသည့္ ကုိယ္ကာယရွိသည္ ကိုရင္ၾကီးမ်ား (ေမာဠိဂလႅ-သာမေဏရ) ထံ ခ်ဥ္းကပ္ျပီး ပ႑ဳပ္တုိ႔သဘာ၀ ကာမဂုဏ္အာေျပရန္ ေတာင္းဆုိျပန္သည္။ ထုိကုိရင္ၾကီးမ်ား၏ ေမာင္းထုတ္ျခင္းကိုလဲ ခံရျပန္သည္။ သုိ႔ေသာ္လည္း ဇြဲကား မေလွ်ာ့ေသး။ ဆင္ထိန္း ျမင္းထိန္းေတြ ကပ္ျပန္သည္၊ ထုိဆင္ထိန္း ျမင္းထိန္းေတြကေတာ့ လူ၀တ္ေၾကာင္မ်ားျဖစ္သည့္အားေလ်ာ
္စြာ ထုိပ႑ဳပ္ရဟန္းမ်ား ေတာင္းဆုိသည့္ ကိစၥကို ေျဖရွင္းေပးလုိက္ျပီး သာသနာေတာ္မွာ ဒီလုိပုဂၢိဳလ္ေတြ ရွိရေကာင္းလားဆုိျပီး ျပစ္တင္ ရႈံ႕ခ်ပါေတာ့သည္။ ထုိအေရးကို ဘုရားထံေရာက္ေသာ အခါ ပ႑ဳပ္၊ လိင္ႏွစ္မ်ိဳးပါသည့္ ဥဘေတာဗ်ဥ္းတုိ႔ကို ရဟန္းျပဳ မေပးရ၊ အကယ္၍ မသိ၍ ျပဳေပးခဲ့မိေသာ္ အသြင္ကုိဖ်က္ျပီး လူထြက္ေစရမည္ဟု ပညတ္ေတာ္ ထုတ္ခဲ့သည္။

ထုိ႔ေၾကာင့္ ရဟန္းမခံထုိက္ေသာ ပုဂၢိဳလ္ ၃၂ ေယာက္တြင္ ကိုယ္အဂၤါ ခ်ိဳ႕တဲ့ေနေသာသူမ်ား အပါအ၀င္ ပ႑ဳပ္မ်ားပါသည္။ ရဟန္းခံရာတြင္ သိမ္အတြင္းမွာပဲ ရဟန္းမျပဳေသးမီ စစ္ေဆး (examination) ျခင္းအမႈျပဳရသည္၊ ထုိေမးစစ္ရာမွာ အသက္ ၂၀ ျပည့္ျပီေလာ၊ အနာၾကီး ၅ မ်ိဳးေရာဂါမရွိသူ၊ အေၾကြးကင္းသူ၊ မင္းခေယာက္်ားမဟုတ္သူ၊ လူသားစင္စစ္ျဖစ္သူ၊ ေယာက္်ားစင္စစ္ျဖစ္သူမ်ား မွန္ကန္ရဲ့လား စတဲ့ ေမးခြန္းမ်ား ေမးရပါသည္။ ထုိျပႆနာမ်ား ေျပလည္မွသာလွ်င္ ရဟန္းျပဳခြင့္ရသည္။ ထုိသို႔စစ္ေဆးေမးရာတြင္ ေယာက်္ားစင္စစ္ ျဖစ္ရဲ့လားဆုိတဲ့ ေမးခြန္းသည္ ပ႑ဳပ္ ဥဘေတာ့ဗ်ဥ္းမ်ားကို ရည္ရြယ္၍ ေမးသည္။ ဤကား သာသနာေတာ္ၾကီး က်က္သေရေဆာင္အတြက္ အလြန္စနစ္က်ေသာ ရဟန္းခံနည္းျဖစ္သည္။

ေနာက္တစ္ခု ပ႑ဳပ္နဲ႕ ပတ္သက္ျပီး သူ႕သားရဟန္းေတာ္ေတြကို အထူးမွာထားသည့္ စကားရွိသည္၊ သီလျမဲခ်င္ရင္ သီလကို ညိဳႏြမ္းေစႏုိင္ေသာ ေနရာမ်ားကို မသြားရ၊ ဒါကိုပဲ အေဂါစရဟု ေခၚသည္၊ ထုိအေဂါစရမ်ားက ‘‘ အပ်ိဳၾကီးေဂဟာ ျပည့္တန္ဆာ လင္ကြာ မုဆုိးမ၊ ပ႑ဳပ္ ဘိကၡဳနီ ဤငါးလီ၊ ကြ်မ္းမီ မ၀င္ရ’’ ငယ္ငယ္က ရဖူးတဲ့ ေဆာင္ပုဒ္ေလးျဖစ္သည္။ ရဟန္းမ, ပ႑ဳပ္, လင္ေယာက္်ားမရွိေသာ အိမ္, အပ်ိဳၾကီး အိမ္ႏွင့္ ျပည့္တန္ဆာ အိမ္မ်ားကို ခဏခဏ မသြားသင့္ဟု ရဟန္းေတာ္မ်ားအတြက္ အေဂါစရ ဟု ဆုိထားသည္။

စာေရးသူနဲ႕ ပ႑ဳပ္ စာေရးသူအေတြ႕ၾကံဳတစ္ခု ေျပာျပပါမည္။ စာေရးသူသည္ ပုံမွန္အား အင္တာနက္ကို အျမဲအြန္ထားေလ့ရွိသည္၊ ေဖ့ဘုတ္ေရာ၊ ဂ်ီေမးလ္၊ ဂ်ီေတာ့ခ္၊ vzo, skype အားလုံးဖြင့္ထားျမဲျဖစ္သည္။ တခါေတာ့ ေကာင္းေလးတစ္ေယာက္လုိ႕ ေျပာၾကပါစုိ႔။ စာေရးသူကို လာမိတ္ဆက္သည္၊ ထုိင္းႏုိင္ငံက ျဖစ္သည္။ ထုိင္းအမ်ားစုက အဂၤလိပ္အားနဲေပမဲ့ အဲဒီေကာင္ေလးကေတာ့ အဂၤလိပ္စာ ေတာ္ေတာ္ေကာင္းသည္။ ေျပာရင္းေျပာရင္းကေန အရွင္ဘုရား ဘန္ေကာက္ကိုလာခဲ့ပါ တပည့္ေတာ္ျပဳစုပါ့မည္ ဟု ေျပာသည္။ စာေရးသူလဲ ဗုဒၶဘာသာႏုိင္ငံဆုိေတာ့ အဟုတ္မွတ္ေနမိသည္။ ၾကာလာေတာ့ ေမာင္မင္းၾကီးသားက ဇာတိရုပ္ျပလာသည္၊ ဖြတ္ထြက္မွ ေတာင္ဘုိ႔မွန္းသိ ဆုိသလုိပဲ၊ စာေရးသူလဲ ေတာ္ေတာ္ေလး စကားေျပာျဖစ္လုိက္မွ၊ သူဟာ အေျခာက္ gay မွန္းသိသြားသည္။ ေနာက္ သူက အရွင္ဘုရားကို ပင္ပန္းတာေတြ ေျပေပ်ာက္ေအာင္ massage လုပ္ေပးမယ္၊ ဒီအထိ မဆုိးေသးဘူး၊ အရွင္ဘုရား အ၀တ္မပါဘဲ လုပ္ေပးရမွာလား အ၀တ္၀တ္ျပီးေတာ့လားဆုိျပီး ေနာက္ပုိင္း စကားက ရွက္စရာ စကားေတြအဆင့္ ေရာက္လာေတာ့မွ။ ေအာ္-- ဒီေကာင္ အေျခာက္ပဲဟဆုိျပီး block ျပစ္လိုက္ရသည္။ ပ႑ဳပ္ရဲ့အႏၱရာယ္ဆုိတာ အဲဒါပါပဲ။ ဒါ့ေၾကာင့္ဘုရားက ပ႑ဳပ္အိမ္သည္ ရဟန္းေတာ္ေတြအတြက္ အႏၱရာယ္ျဖစ္ရာ အေဂါစရဟု ဆုိထားသည္။

အပ်ိဳၾကီးမ်ား
ငယ္ငယ္က ထုိေဆာင္ပုဒ္ေလးကို ခဏခဏ ဆုိျပီး စဥ္းစားခဲ့ဖူးသည္၊ ရဟန္းေတာ္မ်ား အပ်ိဳၾကီးအိမ္ မသြားရဆုိတာနဲ႕ပတ္သက္ျပီး စဥ္းစားခဲ့ဖူးသည္။ မွန္ပါသည္၊ အမ်ားအျမင္မွာ သံသယျဖစ္စရာ လူကဲ့ရဲ့စရာ ျဖစ္ႏုိင္သည္။ သို႔ေပမဲ့ စာေရးသူ ငယ္ငယ္က ေနခဲ့ ေတာင္ျမိဳ႕ မဟာဂႏၶာရုံေက်ာင္းတုိက္ၾကီး၏ ေက်ာင္းအမ အမ်ားစုသည္ အပ်ိဳၾကီးမ်ားျဖစ္ၾကသည္၊ စာေရးသူေနခဲ့ေသာ ေက်ာင္းေဆာင္အလွဴရွင္ကိုက ၀ါးတန္းက ေရႊကုန္သည္ အပ်ိဳၾကီးျဖစ္သည္။ စာသင္တုိက္ေတြ၊ ရိပ္သာေတြမွာ ကိုးကြယ္ ဆည္းကပ္၊ လွဴဒါန္းေနၾကသူမ်ားကလဲ အပ်ိဳၾကီး အမ်ားစု ျဖစ္သည္။ သူတုိ႔ကို ေက်ာင္းအမဟုေသာ ဂုဏ္ထူးအျပင္ ေကာမာရျဗဟၼစရိယ က်င့္သူမ်ားဟု ဂုဏ္တစ္ခု ထပ္တုိးေပးရပါလိမ့္မည္။ ငါးပါးသီလ တြင္ ကာေမသု မိစၦာစာရအစား အျဗဟၼစရိယ သိကၡာပုဒ္ကို အစားထုိး က်င့္သူမ်ားျဖစ္သည္။ ၀ိသာခါ၊ ေခမာ၊ ဥပၸလ၀ဏ္၊ ပဋာစာရီ၊ ကိသေဂါတမီ၊ မဟာမာယာေဒ၀ီ၊ ယေသာ္ဓရာ တုိ႕သည္ ကိကိမင္းၾကီး၏ သမီး ၇ ေဖာ္မ်ား ျဖစ္ခဲ့ျပီး ေကာမာရျဗဟၼစရိယအက်င့္ကို အႏွစ္ ၂ ေသာင္း က်င့္ခဲ့ၾကသည္ဟု ဆုိသည္။ ဘာသာေရးအျမင္နဲ႕ ေျပာရရင္ ထုိကဲ့သုိ႔ေျပာရမည္၊ ႏုိင္ငံေရးရႈေထာင့္နဲ႕ေျပာရရင္ေ
တာ့ လူဦးေရကို လက္ေတြ႕က်က် ထိန္းႏုိင္ေသာ သူရဲေကာင္းမ်ားဟု ေခၚရမည္ထင္သည္၊ ppppppppppp။ ဘာပဲေျပာေျပာ သာသနာအတြက္ အက်ိဳးမ်ားသူမ်ား ျဖစ္ၾကသည္။

ဥပဇၥ်ာယ္ဆရာ အရည္အခ်င္းသက္မွတ္ ေနာက္တစ္ခုက သာသနာေတြအတြက္ အလြန္အေရးၾကီးသည့္ သူတစ္ေယာက္ရွိပါေသးသည္။ ရဟန္းခံေပးမည့္ ဥပဇၥ်ာယ္ျဖစ္သည္။ သာသနာ့ေဘာင္တြင္း၀င္လာသူမ်ားကို လက္ခံျပီး ရဟန္းျပဳေပးေသာ တခ်ိဳ႕ ဥပဇၥ်ာယ္ဆရာမ်ား အရည္ေသြးနိမ့္မႈေၾကာင့္ သာသနာအတြက္ ညစ္ႏြမ္းမႈမ်ားျဖစ္လာရျပန္သည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ လက္ခံသူမ်ားလည္း သက္မွတ္ထားသည့္ အရည္အခ်င္းျပည့္ရမည္ဟု ဥပေဒအသစ္မ်ား ေပၚလာျပန္သည္။ ယေန႔ ျမန္မာႏုိင္ငံအတြင္းမွာပင္ တခ်ိဳ႕ေနရာေတြမွာ ေက်ာင္းထုိင္ဟု သက္မွတ္ထားေသာ ရဟန္းေတာ္သည္ ဘုရားဥပေဒေတာ္မ်ားကို ေကာင္းေကာင္းနားမလည္ဘဲ ဥပဇၥ်ာယ္လုပ္ကာ ရဟန္းျပဳေနရသည္။ ဘုရားလက္ထက္ကတည္းက ဒီအျဖစ္အပ်က္ေတြ ရွိေသာေၾကာင့္ ‘‘ ဆယ္၀ါ ျပည့္တင္း ၀ိဘင္းႏွစ္ျဖာ၊ ကမၼာကမၼ ခႏၶက၀တ္’’ စသည္ျဖင့္ ထုိဥပဇၥ်ာယ္သည္ သို႔မဟုတ္ ေက်ာင္းထုိင္ ဆရာေတာ္သည္ ဆယ္၀ါျပည့္ရမည္၊ ဘုရားဥပေဒေတာ္ၾကီးကို နားလည္ရမည္၊ ကံၾကီးကံငယ္အေၾကာင္း သိထားရမည္၊ ၀ိနည္းငါးက်မ္းလာ မဟာ၀ါ စူဠ၀ါမွ လာေသာ ၀တ္ၾကီး၀တ္ငယ္အေၾကာင္းမ်ားကိုလဲ ေလ့လာျပီး ျဖစ္ရမည္ ဟုေသာ အရည္အခ်င္းမ်ား ျပည့္စုံရမည္ဟု သက္မွတ္ထားခဲ့သည္။ ဒါကိုပဲ ဗ်တၱ ပဋိဗလ ဟုေခၚသည္၊ အရည္အခ်င္းႏွင့္အရည္အေသြး ရွိသူလုိ႔ေခၚသည္။

ထုိ႔ေၾကာင့္ ျမတ္ဗုဒၶက သူ၏သာသနာသည္ အျပစ္ကင္း ျဖဴစင္ျပီး ဂုဏ္ရွိ အသေရရွိရမည္ဟုေသာ ရည္ရြယ္ခ်က္ျဖင့္ အျပစ္တစ္ခုေပၚလာတုိင္း ဥပေဒအသစ္သစ္မ်ား တုိးတုိး ပညတ္ခဲ့ရာ ကုေဋကိုးေထာင္ေက်ာ္အထိပင္ ျဖစ္လာသည္။

ရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ့ပါေစ
သီတဂူစတား
၉-၈-၂၀၁၁

No comments:

Post a Comment