Friday, December 30, 2011

သစၥာအေၾကာင္း သိရန္လိုသည္

သစၥာဆိုသည္မွာ အမွန္တရားျဖစ္သည္။အမွန္တရား ေလးပါးရွိရာ ဒုကၡသစၥာသည္ ဆင္းရဲျခင္းအမွန္ သေဘာပင္ျဖစ္သည္။ ႐ုပ္နာမ္ေလာကသည္ ဆင္းရဲျခင္း အမွန္သေဘာပင္ျဖစ္သည္။ ႐ုပ္နာမ္ရွိေနသမွ် ဆင္းရဲေန မည္။ ခ်မ္းသာသည္ဟု ယူဆလွ်င္ တဒဂၤ အဘို႔မွ် ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္မည္။ ဆင္းရဲမွန္း မသိေသး၍ ဉာဏ္ပညာ ႏုနယ္၍ ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္မည္။ ေနာက္ကြယ္၌ ဆင္းရဲျခင္းအေပါင္း ေျမာက္မ်ားစြာရွိလာမည္ကို ႀကိဳတင္မသိေသး၍ ေခတၱယာယီ ခ်မ္းသာဘြယ္ရာ ေဆာင္ေနျခင္းမွ်ျဖစ္မည္။ ႐ုပ္နာမ္သည္ ဆင္းရဲျခင္းမွတပါး အျခား သတ္မွတ္ဘြယ္ရာ အဂၤါရပ္ အားနည္းပါးလွေပသည္။ ဆင္းရဲျခင္းကို ဆင္းရဲျခင္းဟု သိျခင္းသည္ ဉာဏ္ပင္ျဖစ္သည္။ ထိုဉာဏ္သည္ အမွန္ကို သိလိုက္ျခင္းျဖစ္သည္။


ဉာဏ္ရွိခ်င္ပါသည္ဟု ေတာင္းဆိုလာသူ ေယာဂီအား ကိုယ့္႐ုပ္ကိုယ့္နာမ္ကို ဆင္းရဲျခင္းမွ်သာပါဟု ဆင္ျခင္ေနပါ၊ ဉာဏ္ရွိေနလိမ့္မည္သာ (၀ါ) ဉာဏ္ပညာ ရင့္သန္လာလိမ့္မည္သာဟု ညႊန္ၾကားရပါလိမ့္မည္။ ဉာဏ္ မရွိမွာကို မစိုးရိမ္ပါႏွင့္ မဆင္ျခင္ႏိုင္မွာကိုသာ စိုးရိမ္ပါဟု အားေပးလိုသည္။ ဆင္ျခင္ႏိုင္လွ်င္ ဉာဏ္ရွိေနလိမ့္မည္ သာ ျဖစ္သည္။


ဆင္ျခင္ႏိုင္လွ်င္ ဉာဏ္ရွိေနလိမ့္မည္ ဆိုပါသျဖင့္ မဆင္ျခင္ႏိုင္ပါလွ်င္ေကာဟု ေစာေၾကာလိုက ေစာေၾကာႏိုင္ေပသည္။ မဆင္ျခင္ႏိုင္လွ်င္ အ၀ိဇၨာ ဦးစီးသြားလိမ့္မည္။ အ၀ိဇၨာ ဦးစီးလွ်င္ အ၀ိဇၨာေနာက္မွ သခၤါရေတြ ျပဳလုပ္ေတာ့မည္။ ကုသိုလ္ သခၤါရေတြေကာ အကုသိုလ္ သခၤါရေတြပါ လုပ္ေတာ့မည္။


အ၀ိဇၨာသည္ တဏွာႏွင့္ တြဲယွဥ္ေနလိမ့္မည္သာ ျဖစ္သည္။ တဏွာသည္ သမုဒယျဖစ္သည္။ ဒုကၡျဖစ္ျခင္း၏ အေၾကာင္းရင္းခံျဖစ္သည္။ သမုဒယေၾကာင့္ ဒုကၡျဖစ္လာရသည္။ သမုဒယကင္းဆိတ္လွ်င္ ဒုကၡခ်ဳပ္ၿငိမ္းေနမည္သာ။ ထို႔ေၾကာင့္ သမုဒယကို ပယ္ရမည္။ ပယ္သည္ဆိုရာ၌ မေပၚဘူးဟု ဆိုျခင္းမဟုတ္ အေၾကာင္းမျပဳျခင္းကို ဆိုလိုသည္။ သမုဒယ အျဖစ္မခံျခင္းကို ဆိုလိုသည္။ စိတၱသခၤါရ၊ ၀စီသခၤါရ၊ ကာယသခၤါရ မည္သည့္ သခၤါရႏွင့္မွ သမုဒယကို လက္မခံျခင္းျဖစ္သည္။ ျဖစ္ႏိုင္လွ်င္ ဒုကၡျဖစ္ဘို႔ကို အေၾကာင္းမျပဳသကဲ့သို႔ ထိုနည္းအတူ တၿပိဳင္နက္ ဒုကၡခ်ဳပ္ၿငိမ္းရာသို႔သာ အေၾကာင္းျပဳေနႏိုင္လွ်င္ ပိုမိုခိုင္လံု စိတ္ခ်စြာ ခ်မ္းသာရာ ရမည္ျဖစ္သည္။


ဒုကၡခ်ဳပ္ၿငိမ္းျခင္း သေဘာသည္ အမွန္တကယ္ ရွိ၍ေနသည္သာ။ ဒုကၡခ်ဳပ္ၿငိမ္းရာ၌ ဒုကၡလံုး၀မရွိ ပကတိ ၿငိမ္းေအးေနသည္။ ပူေလာင္မႈမရွိ ႏွိပ္စက္ျခင္းမွ ကင္းလြတ္ဆိတ္သုဥ္းေနသည္။ ၾကည္လင္ခ်မ္းသာေနသည္။ ခ်မ္းသာေၾကာင္း ဒုကၡမွ လြတ္ေၾကာင္းကိုလည္း ဂဃနဏ သိေနရသည္။


ေအာ္ . . . ခ်မ္းသာၿငိမ္းေအးျခင္း သေဘာပါလား။ အေႏွာက္အယွက္မွ ကင္းလြတ္ျခင္း သေဘာပါလား။ အပူအပင္ ကင္းဆိတ္ျခင္း သေဘာပါလား။


သမုဒယ ပယ္ခဲ့လို႔ ဒုကၡမွ လြတ္ေျမာက္ေနတာပါလား။ တကယ္လို႔မ်ား သမုဒယ မပယ္ခဲ့လွ်င္ ဒီလို ခ်မ္းသာေနမွာ မဟုတ္ဘူး။ အႏွိပ္အစက္ခံ ဆင္းရဲေနရမွာ။ သမုဒယကို အေၾကာင္းျပဳခဲ့လွ်င္ ဒုကၡအက်ဳိး ျဖစ္ေပၚေနဦးမွာ၊ အခု သမုဒယ ပယ္သတ္ခဲ့လို႔ သန္႔စင္ေသာ သီလရွိခဲ့သလို သမာဓိႏွင့္ ပညာ ကိန္း၀ပ္လာေပ တာ။ ခ်မ္းသာစြာ . . . ခ်မ္းသာစြာ အေဟာ၀တဟု ကိုယ္ပိုင္ဉာဏ္ႏွင့္ သိရွိနားလည္ႏိုင္သည္။ ဒုကၡကုန္လွ်င္ သုခရွိသည္သာ၊ ဒုကၡကုန္ၿပီးေနာက္ ေနာက္ထပ္ဒုကၡ မလိုခ်င္ေတာ့၍ ဒုကၡျဖစ္ေစသည့္ သမုဒယကို ပယ္သည္ျဖစ္၍ ဒုကၡမလာေတာ့။ ထိုအခါ ဒုကၡဇာတ္သိမ္း ကင္းျပတ္ၿငိမ္းလ်က္ ေအးၿငိမ္းခ်မ္းသာ သုခမဟာကို ဉာဏ္အရာျဖင့္ ထိုးထြင္းသက္၀င္ ဆင္ျခင္ႏိုင္ေတာ့ၿပီသာ။


Admin (www.chitnge.com)

No comments:

Post a Comment