ေမတၱာ…

ကိုယ့္သႏၱန္မွာ ကုသိုလ္ဓါတ္ျဖစ္ပြားဖို႔အတြက္က လိုရင္းပဲ။ နားလည္ျပီလား....။

အဲဒီေတာ့ တစ္ဘက္သားကို ႏွလံုးေအးေအာင္၊ စိတ္တိုင္းက်ေအာင္ ေမတၱာႏွင့္ ယွဥ္ျပီးေတာ့ကာ ခ်စ္တဲ့စိတ္ႏွင့္ ပြားရမွာ။

အဲဒိီေတာ႔ ခ်စ္တဲ႔စိတ္ ေပၚလာရင္ ေပးရတာလည္း ၀န္မေလးေတာ႔ဘူး။ နည္းနည္းခ်စ္ရင္ နည္းနည္း ေပးႏိုင္တယ္၊ မ်ားမ်ားခ်စ္ရင္ မ်ားမ်ားေပးႏိုင္တယ္။ တအားခ်စ္ရင္ အသက္ပါေပးႏိုင္တယ္။သေဘာေပါက္လား။ ခ်စ္တဲ႔စိတ္သာ ေပၚပါေစ။ ဒါလိုရင္း အခ်က္ပဲ။ ဒီေတာ႔ ကုသိုလ္အားလံုးရဲ ႔ လိုရင္းအခ်က္ဟာ ေမတၱာပဲ။ သေဘာေပါက္ၿပီေနာ္။ လိုရင္းဟာ ဘာတဲ့တုန္း။ ေမတၱာ…။

တကယ္ခ်စ္တဲ႔စိတ္ ထားရမယ္ေနာ္။ မိခင္ဟာ တစ္ဦးတည္းေသာ သားေလးအေပၚမွာခ်စ္တဲ႔စိတ္မ်ိဳးတဲ့၊ အသက္ပါေပးတဲ႔ စိတ္မ်ိဳးၿဖစ္ေနတာ။ အဲဒီစိတ္မ်ိဳးနဲ႔ သတၱ၀ါမ်ားအေပၚမွာ ထားရမယ္။ အပိုင္းအၿခားမရိွ ထားရမယ္။ ငါ႔မိသားစု၊ သူ႔မိသားစု နယ္နိမိတ္ မၿခားရဘူးတဲ႔။ အဲဒီစိတ္မ်ိဳး ထားႏိုင္ၿပီဆိုရင္ က်န္တဲ႔ဒါနကအစ ပါရမိီအကုန္ ေအာင္တာပဲ။ ပုညဆိုတဲ႔ ေကာင္းမွဳ၀င္ေတာ႔မွာပဲ။ နားလည္ၿပီလား။

အဲဒီေတာ႔ ဘယ္သူ႔အေပၚကိုၿဖစ္ၿဖစ္ ၾကည္႔လိုက္လို႔ရိွိုရင္ အၿပစ္မရွာရဘူး၊ အမုန္းမထားရဘူး။ နားလည္ၿပီလား။ အတင္းမေၿပာရဘူး၊ စိတ္ထဲကလည္း မေၿပာရဘူး၊ ပါးစပ္ကလည္း မေၿပာရဘူးေနာ္။ ခ်စ္တတ္ေအာင္ ၾကိဳးစားရတယ္။ နားလည္ ခြင္႔လႊတ္ၿပီးေတာ႔ ရင္ထဲမွာ တန္ဖိုးထားရမယ္။

ဒီေနရာမွာ ေမတၱာနဲ႔ ခ်စ္ပံုခ်စ္နည္းက (တျခားခ်စ္ပံုခ်စ္နည္းေတြႏွင့္) မတူဘူးေနာ္ ။ ေသခ်ာမွတ္ပါ။ အခု ဘုန္းဘုန္းတို႔ သိတာေတြနဲ႔ တၿခားစီပဲေနာ္။ ကုသိုလ္ရဲ ႔ အေၿခခံေလးကို ေသခ်ာမွတ္ၾက။

ဒီကုသို္လ္ဓါတ္ ၿဖစ္ဖို႔အေရးက ေမတၱာဓါတ္ အေၿခခံမွရတာတဲ႔။ ေမတၱာဆိုတာ ပါဠိစကားၿဖစ္ေနတယ္။ ဒါကုိ ဘာသာၿပန္ရတာ အင္မတန္ ခက္တယ္။ ဘုရားေပးတဲ႔ ဥပမာနဲ႔မွ သေဘာေပါက္မွာေနာ္။ မိခင္က သားေလး တစ္ေယာက္ထဲ ရထားတဲ႔အေပၚမွာ ထားတဲ႔ ေမတၱာမ်ိဳး ဆိုေတာ့ကာ အခ်က္ေတြက ဆရာေတာ္ၾကီးေတြ ၾကိဳးစား ၿပန္ၾကတာေနာ္။ ကိုယ္႔သားေလးကို ၾကည္႔ၿပီးေတာ႔ကာ မေတာင္းပဲနဲ႔ ကေလးေလးက ဆယ္လသားဆိုရင္ စကားမေၿပာတတ္ေသးဘူး။ သို႔ေသာ္ ကေလးငိုတာနဲ႔ အမူအယာၾကည္႔ၿပီးေတာ႔ကာ ကေလးရင္ထဲမွာ ဘာလိုေနတယ္ဆိုတာကုိ ေဖာ္ႏိုင္ၾကတယ္။ သေဘာေပါက္ရဲ႔လား။ အဲဒီေတာ႔ ကိုယ္႔ကိုယ္နဲ႔ သူ႔စိတ္ စိတ္၀င္စားႏိုင္ရမယ္။

အဲဒီေတာ႔ ၁) က ကိုယ္႔ကိုယ္နဲ႔သူ႔စိတ္ ၿဖစ္ေနတယ္လို႔ မွတ္ရမယ္။ ကိုယ္လံုးကေတာ႔ ကိုယ္႔ကိုယ္ပဲ။ စိတ္က သူ႔စိတ္တဲ႔။ အဲဒီလိုေနႏိုင္မယ္ဆိုရင္ ေမတၱာရဲ ႔ အေၿခခံ အေၾကာင္းတစ္ခ်က္ေပၚလာတယ္။

ၿပီးရင္ ၂) က တစ္ဖက္သားကို တကယ္တန္ဖိုးထားရမွာ။ တန္ဖိုးထားရမွာေနာ္။ ကုိယ္႔သားသမီးေလးေတြ ဘယ္ေလာက္ အရုပ္ဆိုးဆိုး ခ်စ္တာပဲ။ တန္ဖိုးထားတာပဲ။ ဘယ္ေလာက္မုိက္မိုက္ တန္ဖိုးထားၾကတယ္မဟုတ္လား။ အဲဒီအတိုင္းပဲ။ တကယ္တန္ဖိုးထားရမွာ။ တဖက္သားကို တန္ဖိုးထားၿပီး တကယ္ခ်စ္ရမယ္။ စိတ္၀င္စားရမွာ။ နားလည္ၿပီေနာ္။ တဖက္သားကို ဂုဏ္ပ်က္ေအာင္ တန္ဖိုးက်ေအာင္ မေတြးရဘူး။ မေၿပာရဘူး။ တန္ဖိုးမခ်ပစ္ရဘူး။ မုန္းရင္ တန္ဖိုးခ်ပစ္တာ။ အလကားပါကြာ။ ဘယ္ေလာက္ရိွရိွ။ ဒီလိုဟာ တန္ဖိုးခ်တာ။ နားလည္မလား။ အဲဒီလိုမ်ိဳးမရိွရဘူး။ တန္ဖိုးခ်ရင္ ကိုယ့္စိတ္က စြမး္အားက်သြားၿပီ။ အပူဓါတ္ထြက္ၿပီ။ တန္ခိုးက်ေတာ႔မယ္။ တူေသာ အက်ိဳးေပးလိမ္႔မယ္။ ကိုယ္႔ကိုမုန္းတဲ႔ သူေတြေပၚလာေတာ႔မွာပဲ။ နားလည္မလား။ ဒီ(ကိုယ္)ထဲစြမ္းအားမဟုတ္တာ ၀င္သြားတာကိုး။ စိတ္အစာ စားမွားသြားတာကိုး။ သေဘာေပါက္ရဲ ႔လား။ ေသခ်ာမွတ္ေနာ္။

ၿပီးရင္ ၃) က တန္ဖိုးထားတဲ႔ အၿပင္မွာ တန္ဖိုးထားရင္ မွားခ်င္သေလာက္ မွားပါေစ။ နားလည္ခြင္႔လႊတ္ရမယ္။နားလည္ခြင္႔လႊတ္တဲ႔စိတ္ ရိွကိုရိွရမယ္။ ကိုုယ္႔ကိုယ္ကအစေနာ္။ အကုန္လံုး ခြင္႔လႊတ္ရမွာေနာ္္။ နားလည္ခြင္႔လႊတ္ရမွာ။ အဲ… ခြင္႔မလႊတ္ႏိုင္ဘူးဆိုရင္ေတာ႔ ပူေနမွာပဲ။ အရာရာကို နားလည္ ခြင္႔လႊတ္ေပးႏိုင္ၾကတဲ႔စိတ္က မိခင္စိတ္ပဲ။ သားသမီးေတြ ဘယ္ေလာက္ဆိုးဆိုး နားလည္ခြင္႔လႊတ္ၾကတာပဲေနာ္။ ဘယ္ေလာက္မွားမွား၊ ၾကိဳက္သေလာက္မွား။ တစ္ခါမွားလည္းပဲ ေၿပာသာေၿပာတာ။ ခြင္႔လႊတ္တာပဲ။ ႏွစ္ခါမွားလည္း ခြင္႔လႊတ္ပဲ။ ဆယ္ခါမွားလည္း ခြင္႔လႊတ္ပဲ။ ေသသည့္ထိ ခြင့္လႊတ္တုန္းပဲ။ ခြင္႔လႊတ္လို႔ မဆံုးမွ မဆံုးႏိုင္တာေနာ္။ သူက ေမတၱာအားကိုး။ သေဘာေပါက္ရဲ႔လား။ ေမတၱာတကယ္ ရိွသြားရင္ နားလည္ခြင္႔လႊတ္ နိုင္ၾကတယ္။ ခြင္႔မလႊတ္ေတာ့ဘူး။ တစ္သက္လံုးမုန္းတယ္ဆိုရင္ ဒါေမတၱာ ကင္းမဲ႔သြားလို႔။ အဲဒီအမုန္းဓါတ္၀င္ရင္ ကိုယ္ပဲစြမ္းအားက်သြားတာပဲ။ သေဘာေပါက္လား။ အားလံုးအေပၚကို တန္ဖိုးထားရမယ္။ တကယ္ခ်စ္ရမယ္၊ နားလည္ ခြင္႔လႊတ္တတ္ရမယ္။

ၿပီးရင္ နံပါတ္ ၄) က ေကာင္းစားေစခ်င္တဲ႔စိတ္ မေလွ်ာ႔ရဘူး။ သူ႔အေပၚ တိုးတက္ေကာင္းမြန္တာကိုပဲ ေတာင့္တရမယ္။ ေကာင္းစားေစလိုေသာစိတ္တဲ့။ အၿမဲရိွရမယ္။

ဒါကိုယ္႔ကိုယ္ကို ၾကိဳးစားၾက။ ကိုယ္႔ကိုယ္နဲ႔ သူ႔စိတ္ေနာ္။ စိတ္၀င္စားၿပီးေတာ႔ တကယ္တန္ဖိုးထားရမယ္၊ ေကာင္းစားေစလိုတဲ႔ စိတ္ရိွရမယ္၊ နားလည္ခြင္႔လႊတ္ရမွာေနာ္။ အဲဒီလိုစိတ္မ်ိဳးနဲ႔ တကယ္ခ်စ္ရမွာ၊ တကယ္တန္ဖိုးထားရမွာ။ အဲဒီစိတ္သာ ဘုန္းၾကီးတို႔ေမြး။ အကုန္ေအာင္ၿမင္ၿပိီသာ မွတ္ေတာ့။ နားလည္မလား၊ ေကာင္းၿပီေနာ္။ မခက္ဘူးေနာ္။

မ်ားေသာအားၿဖင္႔ လူေတြက ကိုယ္႔အေၾကာင္းကိုပဲ စိတ္၀င္စားၿပီးေတာ႔ ကိုယ္႔ကိုယ္နဲ႔ကိုယ္႔စိတ္ လုပ္ေနၾကတာ။ ဒီကစတာ။ အဲဒါ မာနသမားေတြ၊ အယူသမားေတြ။ နားလည္မယ္ေနာ္။ ကိုယ္ၿဖစ္ခ်င္တာပဲ ေလွ်ာက္ေတြးေနေတာ႔ ကိုယ္႔ကိုယ္နဲ႔ကိုယ္စိတ္။ သူမ်ားဘက္က လွည္႔မစဥ္းစားဘူး၊ ဘယ္ေတာ႔မွ မေအာင္ဘူး၊ နားလည္မလား။ အပူဓါတ္ပဲထြက္ေနမွာပဲ။ အဲ…ၿဖစ္ရမွာက ကိုယ္႔ကိုယ္နဲ႔ သူစိတ္ၿဖစ္ရမွာ။ စိတ္၀င္စားၿပီးေတာ႔ တဖက္သားရင္ထဲေအးေအာင္ ဘာလုပ္ေပးရမလဲဆိုၿပီး တန္ဖိုးထားၿပီးေတာ႔ကာ ေကာင္းစားေစခ်င္တဲ႔စိတ္ကို ေမြးရမွာ။ မွားလည္းပဲ နားလည္ခြင္႔လႊတ္တယ္။ ၿပီးတာ ၿပီးခဲ႔ၿပီ။ ထားပစ္ခဲ႔။ တအားခ်စ္ေနရမွာ။ အဲဒီစိတ္မ်ိဳး မ်ားမ်ား ထားႏိုင္လို႔ရိွရင္ ဒါနက အစ အကုန္ေအာင္ၿပီပဲ။ ေအာင္ရင္ စြမ္းအား ၿပည္႔လာတာပဲ။ ဘုရားအေလာင္းေတာ္ေတြလည္း က်င့္ခဲ့ၾကတာ ဒိီကစတာပဲ။ သေဘာေပါက္ၿပီလား။ အဲဒီေတာ႔ ရုပ္ေတြကအစ အကုန္ၾကည္လင္ၿပီး ေၿပာင္းေတာ့တာပဲ။ ရၿပီေနာ္။

ဒါက နိယာမတရားၾကီးတဲ့။ ကမၻာ႔အစဥ္အလာ နိယာမတရားၾကီးတဲ့။ လမ္းေဟာင္းၾကီးေခၚတယ္။ ဘုရား၊ ပေစၥကဗုဒၶေတြလည္း ဒီကပဲ သြားတာပဲ။ နိဗၺာန္လမ္းအထိ ေပါက္တာေနာ္။ ေအာင္ၿမင္တဲ႔႔ပုဂၢိဳလ္တိုင္းက ဒီကခ်ည္းသြားတာပဲ။ အဲ…ဆန္႔က်င္ဘက္ က်င္႔တဲ႔ပုဂၢိဳလ္ကေတာ႔ ဆံုးရွံးတဲ႔အထဲမွာ အကုန္ပါတာပဲ။ အပယ္ေလးပါးသြားၾကမွာပဲ။

Pilot ဆရာေတာ္ ေဟာၾကားသည္။

Shared from Vimuttisukha Bliss