သူဟာ သူတစ္ပါးက သူ ့ကို လႊမ္းမိုးလို ့ မရေအာင္၊ ခ်ယ္လွယ္လို ့ မရေအာင္ ေနတတ္တယ္။ သူမ်ားရဲ ့ျပႆနာထဲကို ဝင္မစြက္ဘူး။ တတ္ႏိုင္တာကို အကူအညီေပးၿပီး ရွင္းေအာင္ ေနတယ္။
သူဟာ လူေတြကို ၾကည့္တဲ့ အခါမွာ အေပၚယံကို ၾကည့္ေလ့ မရွိဘူး။ မ်က္စိနဲ ့ ျမင္ႏိုင္ေလာက္တာကိုပဲ ၾကည့္တာ မဟုတ္ဘူး။ လူမ်ိဳးခြဲျခားတာ၊ အသားအေရာင္ ခြဲျခားတာ၊ ရုပ္ရည္ ခြဲျခားတာ၊ အဆင့္အတန္း ခြဲျခားတာ မရွိဘူး။ လူေတြရဲ ့စိတ္ထဲ၊ ႏွလံုးထဲ ေရာက္ေအာင္၊ ျမင္ေအာင္ ၾကည့္ေလ့ ရွိတယ္။ လူတိုင္းမွာ ျမင့္ျမတ္တဲ့ စိတ္ထား ရွိတယ္လို ့ သူ ယံုၾကည္တယ္။
သူနဲ ့ပတ္သက္ၿပီး ေနာက္တစ္ခု ထူးျခားတာက သူ ့ရဲ ့ ရိုးသားမႈပဲ။ သူဟာ ဘယ္သူ ့ကိုမွ မလွည့္စားဘူး။ သူ ့ကိုယ္သူလည္း မလွည့္စားဘူး။ သူ ေျပာသမွ်၊ လုပ္သမွ် အားလံုးဟာ သူ တကယ္လုပ္ခ်င္လို ့ စိတ္ပါ လက္ပါ ေျပာတာ၊ လုပ္တာ ခ်ည္းပါပဲ။
အသိ မိတ္ေဆြ တစ္ေယာက္ လြဲေနတာ၊ မွားေနတာ ရွိရင္ အဆင္ေျပတဲ့ အခ်ိန္ ၊ အဆင္ေျပတဲ့ ေနရာမွာ ေအးေအးေဆးေဆး ေျပာျပတယ္။ လူၾကားထဲမွာ အရွက္မခြဲဘူး။
သူဟာ လူျမင္ေကာင္းေအာင္၊ လူအထင္ႀကီးေအာင္၊ သူမ်ား အကဲ့ရဲ ့လြတ္ေအာင္ ဆိုၿပီး စားတာ၊ ေနတာ၊ ထိုင္တာ၊ ေျပာတာ၊ ဆိုတာ မရွိဘူး။ လူ အထင္ႀကီးေအာင္ မလုပ္ဘူး။ သေဘာထားေသးတဲ့သူေတြ အျပစ္မရွိ အျပစ္ရွာၿပီး ေျပာတာကို မေၾကာက္ဘူး။ သူ ့အေၾကာင္း လူေတြ ဘာေျပာၾကသလဲ ဆိုတာကို သူ အာရံု မျပဳဘူး။ စိတ္မဝင္စားဘူး။ လူေတြ ေဝဖန္တာကို ေျဖရွင္းခ်က္ မေပးဘူး။ ေျဖရွင္းခ်က္ေပးေနရင္ ဆံုးမွာ မဟုတ္ဘူး။
သူဟာ သူ ့စိတ္ကို သူ ေကာင္းေကာင္းသိတဲ့သူ ျဖစ္တယ္။
Shared from အႏွိုင္းမဲ့ စာတိုေပစမ်ား
No comments:
Post a Comment