"ဘ၀ဆိုတာဆီးႏွင္းတစ္ေပါက္"

"အပၸမာယု မႏုႆာနံ၊
ဟီေဠယ် နံ သုေပါရိေသာ။
စေရယ်ာဒိတၱသီေသာ၀၊
နတၳိ မစၥဳႆ နာဂေမာ။"

လူသားေတြရဲ႕ အသက္ဟာ အင္မတန္တိုေတာင္းတယ္။
လူသားေတြရဲ႕ အသက္ တုိေတာင္းတဲ့အေၾကာင္းကို ပိုျပီးေတာ့ ေလးနက္ေအာင္ဆုိျပီး ျမတ္စြာဘုရားက
"အရက ဆရာၾကီး"ရဲ႕ အဆံုးအမကို
နမူနာျပဳျပီးေတာ့ ဆံုးမခဲ့တယ္။

✿တစ္ခါတုန္းက အရကလုိ႔ေခၚတဲ့ ဆရာၾကီးတစ္ေယာက္
ရွိတယ္။
သူက မိမိရဲ႕ တပည့္ရာေပါင္းမ်ားစြာကို မၾကာခဏ
အခုလုိ ဆံုးမေလ့ရွိတယ္။

“တပည့္တုိ႔၊ လူေတြရဲ႕အသက္ဟာ အင္မတန္ တုိေတာင္းတယ္၊ အသက္ရွင္သန္ေနရျပန္ေတာ့လည္း အင္မတန္
ပင္ပန္းဆင္းရဲတယ္။ ဒါကို ဉာဏ္နဲ႔ ဆင္ျခင္ျပီးေတာ့ မေသခင္အခ်ိန္ကာလေလးအတြင္းမွာ ကုသိုလ္ေကာင္းမူကိုျပဳပါ၊ ျမတ္ေသာအက်င့္ကို က်င့္ပါ”
လုိ႔ အဲဒီလုိ မၾကာခဏ ဆံုးမေလ့ရွိပါတယ္။

လူ႔သက္တမ္းတုိတဲ့အေၾကာင္းကိုလည္း ဥပမာခုႏွစ္မ်ိဳးနဲ႔
ဆံုးမေလ့ရွိတယ္။
(၁) ဆီးႏွင္း
(၂) ေရပြက္
(၃) ေရေပၚမ်ဥ္း
(၄) ေတာင္က်ျမစ္
(၅) တံေတြး
(၆) အသားတစ္
(၇) သားသတ္မ်ား
အဲဒီ ဥပမာခုႏွစ္မ်ိဳးနဲ႔ လူ႔သက္တမ္း တုိေတာင္းလွတဲ့အေၾကာင္းကို ေပၚလြင္ေအာင္ ရွင္းျပေလ့ရွိတယ္။

♦ (1)လူေတြရဲ႕ အသက္၊ လူေတြရဲက သက္တမ္းဟာ
"ဆီးႏွင္းေပါက္"နဲ႔ တူတယ္။

ျမက္ဖ်ားေပၚမွာတင္ေနတဲ့ ဆီးႏွင္းေပါက္ေလးတစ္ခုဟာ
ၾကာရွည္စြာ တည္တံ့ျခင္းမရွိဘူး၊ ေနေရာင္ျခည္
ထြက္ေပၚလာတာနဲ႔ တစ္ျပိဳင္နက္တည္း ခ်က္ခ်င္းဆုိသလိုပဲ ကြယ္ေပ်ာက္သြားရတယ္။

ဆီးႏွင္းတစ္ေပါက္ရဲ႕ သက္တမ္း၊ ဆီးႏွင္းတစ္ေပါက္ရဲ႕ ျဖစ္တည္ရွင္သန္ခြင့္ဟာ
အခ်ိန္ကာလ အင္မတန္ တုိေတာင္းတယ္။

အဲဒီလုိပါပဲ၊ လူသားေတြရဲ႕ အသက္ဟာ အင္မတန္
တုိေတာင္းလွပါတယ္။ ဘယ္ေလာက္မွ မၾကာဘူး။
ဆီးႏွင္းေပါက္ရဲ႕ သက္တမ္းလုိ ေပ်ာက္ပ်က္လြယ္ပါတယ္။

♦ (2) လူသားေတြရဲ႕ အသက္၊ လူသားေတြရဲ႕ သက္တမ္းဟာ" ေရပြက္ကေလး" နဲ႔လည္း တူတယ္။

ေျမျပင္ေပၚမွာ မုိးရြာခ်လုိက္တဲ့အခါ ေျမျပင္ေပၚက
ေအာက္ခံ မုိးေရျပင္ေပၚမွာ မုိးေရထိမွန္တဲ့ ေနရာတုိင္း
ေေရပြက္ကေလးေတြ ထလာတယ္။
အဲဒီေရပြက္ကေလးေတြဟာ ၾကာရွည္စြာ တည္တံ့ျခင္း မရွိဘူး။ မုိးေရထိမွန္လုိ႔ ေရပြက္ထျပီးတာနဲ႔ တစ္ျပိဳင္နက္တည္း
ခ်က္ခ်င္းပဲ ကြယ္ေပ်ာက္သြားရတယ္။

ေရပြက္တစ္ခုရဲ႕ သက္တမ္း၊ ေရပြက္တစ္ခုရဲ႕
ျဖစ္တည္ရွင္သန္ခြင့္ဟာ အခ်ိန္ကာလ အင္မတန္
တုိေတာင္းတယ္။

အဲဒီလိုပါပဲ၊ လူသားေတြရဲ႕ အသက္ဟာ အင္မတန္
တိုေတာင္းလွပါတယ္။ ဘယ္ေလာက္မွ မၾကာပါဘူး။
ေရပြက္တစ္ခုရဲ႕ သက္တမ္းလုိ ေပ်ာက္ပ်က္လြယ္ပါတယ္။

♦(3)လူသားေတြရဲ႕အသက္၊ လူသားေတြရဲ႕ သက္တမ္းဟာ
" ေရေပၚမွာ တုတ္နဲ႔ ေရးထားတဲ့ အေရးအေၾကာင္း၊ မ်ဥ္းေၾကာင္း"
နဲ႔လည္း တူတယ္။

ေရေပၚမွာ တုတ္ေခ်ာင္းေေလးတစ္ေခ်ာင္းနဲ႔ မ်ဥ္းေၾကာင္းေလးတစ္ခု ေရးလုိက္မယ္၊ ဒါမွမဟုတ္၊ စာလံုးေလးတစ္လံုး ေရးလိုက္မယ္ဆုိရင္ အဲဒီမ်ဥ္းေၾကာင္း၊
အဲဒီစာလံုးဟာ ၾကာျမင့္စြာ တည္တံ့ျခင္း မရွိဘူး။ ေရွ႕ကေရး ေနာက္ကေပ်ာက္၊
ေရွ႕ကေရး ေနာက္ကေပ်ာက္နဲ႔ ခ်က္ခ်င္းပဲ
ကြယ္ေပ်ာက္သြားရတယ္။

ေရေပၚမ်ဥ္းတစ္ေၾကာင္းရဲ႕ သက္တမ္း၊ ေရေပၚမ်ဥ္းတစ္ေၾကာင္းရဲ႕ ျဖစ္တည္ရွင္သန္ခြင့္ဟာ အခ်ိန္ကာလ အင္မတန္တုိေတာင္းတယ္။

အဲဒီလုိပါပဲ၊ လူသားေတြရဲ႕ အသက္ဟာလည္း အင္မတန္ တုိေတာင္းလွပါတယ္။ ဘယ္ေလာက္မွ မၾကာပါဘူး၊ ေရေပၚမ်ဥ္းတစ္ေၾကာင္းရဲ႕ သက္တမ္းလုိ ေပ်ာက္ပ်က္လြယ္ပါတယ္။

♦(4) လူသားေတြရဲ႕ အသက္၊ လူသားေတြရဲ႕
သက္တမ္းဟာ" ေတာင္ေပၚက စီးဆင္းလာတဲ့ ျမစ္ေရ"
နဲ႔လည္း တူတယ္။

ေတာင္ေပၚကေန အရွိန္အဟုန္ျပင္းစြာနဲ႔ စီးဆင္းလာတဲ့
ေရဟာ ေနာက္ကို ဘယ္ေတာ့မွ မျပန္ဘဲ ေရွ႕ကိုသာ ေတာက္ေလွ်ာက္စီးဆင္းသြားတယ္။

ေတာင္ေပၚကေန အရွိန္အဟုန္ျပင္းျပင္းနဲ႔ စီးဆင္းလာရတဲ့ အတြက္ေၾကာင့္ ေတာင္က်ျမစ္ေရဟာ ေနရာတစ္ေနရာမွာ အခ်ိန္ၾကာရွည္စြာ တည္တံ့ျခင္းမရွိဘူး။
ျမစ္ေရ ထိျဖတ္ျပီးတာနဲ႔ တစ္ျပိဳင္နက္တည္း ခ်က္ခ်င္းပဲ စီးဆင္းကြယ္ေပ်ာက္သြားရတယ္။

ေတာင္က်ျမစ္ေရရဲ႕သက္တမ္း၊
ေတာင္က်ျမစ္ေရရဲ႕ျဖစ္တည္ ရွင္သန္ခြင့္ဟာ အခ်ိန္ကာလ အင္မတန္တုိေတာင္းတယ္။

အဲဒီလုိပါပဲ၊ လူသားေတြရဲ႕ အသက္ဟာလည္း အင္မတန္ တုိေတာင္းလွပါတယ္။ ဘယ္ေလာက္မွ မၾကာပါဘူး။ ေတာင္က်ျမစ္တစ္စင္းရဲ႕ သက္တမ္းလုိ ေပ်ာက္ပ်က္လြယ္ပါတယ္။

♦ (5) လူသားေတြရဲ႕အသက္၊
လူသားေတြရဲ႕ သက္တမ္းဟာ "တံေတြးေပါက္"
နဲ႔လည္း တူတယ္။

လူတစ္ေယာက္ တံေတြးေထြးေတာ့မယ္ဆုိရင္
ခံတြင္းထဲမွာရွိတဲ့ တံေတြးေတြကို လွ်ာဖ်ားမွာ
အရင္ စုလုိက္တယ္။ စုျပီးေတာ့မွ ေထြးလုိက္တယ္။
တံေတြးေတြကို လွ်ာဖ်ားမွာ စုလုိက္တဲ့အခ်ိန္ လွ်ာဖ်ားမွာ စုျပီးသားတံေတြးကို ေထြးလုိက္တဲ့အခ်ိန္ဟာ ဘာမွမၾကာဘူး။

ေထြးဖို႔ရည္ရြယ္ျပီး လွ်ာဖ်ားမွာ စုထားလုိက္တဲ့ တံေတြးဟာ
အျပင္ဖက္ကို မေထြးစြန္႔ခင္ လွ်ာဖ်ားေပၚမွာ
ၾကာရွည္စြာ တည္တံ့ျခင္းမရွိဘူး။ ပ်စ္ခနဲ ေထြးလုိက္တာနဲ႔ တစ္ျပိဳင္နက္တည္း ခ်က္ခ်င္းပဲ ကြယ္ေပ်ာက္သြားရတယ္။

အဲဒီလုိပါပဲ၊ လူသားေတြရဲ႕ အသက္ဟာလည္း အင္မတန္ကို တုိေတာင္းလွပါတယ္။ ဘယ္ေလာက္မွ မၾကာပါဘူး။
တံေတြးတစ္ေပါက္ရဲ႕ သက္တမ္းလုိ ေပ်ာက္ပ်က္လြယ္ပါတယ္။

♦ (6)လူသားေတြရဲ႕ အသက္၊
လူသားေတြရဲ႕ သက္တမ္းဟာ "အသားတစ္"
နဲ႔လည္း တူတယ္။

တစ္ေန႔လံုး အပူေပးထားတဲ့ သံအုိးကင္းၾကီးထဲကို
အသားတံုးေလးတစ္တံုး ပစ္ခ်လုိက္မယ္ဆုိရင္
အဲဒီအသားတံုးကေလးဟာ ရွဲကနဲျမည္ျပီးေတာ့ ခ်က္ခ်င္းပဲ ေလာင္ကြ်မ္းေၾကမြသြားရတယ္။

သံပူအုိးကင္းထဲ ထည့္လုိက္တဲ့ အသားတံုးဟာ သံပူအိုးထဲမွာ
ၾကာရွည္စြာ တည္တံ့ျခင္းမရွိဘူး။ ထည့္လုိက္တာနဲ႔
တစ္ျပိဳင္နက္တည္း ခ်က္ခ်င္းပဲ ေလာင္ကြ်မ္းတူးျခစ္ျပီးေတာ့ကပြယ္ေပ်ာက္သြားရတယ္။

သံပူအုိးကင္းထဲက အသားတစ္တစ္ခုရဲ႕ သက္တမ္း၊
သံပူအုိးကင္းထဲက အသားတစ္တစ္ခုရဲ႕ ျဖစ္တည္ရွင္သန္ခြင့္ဟာ အခ်ိန္ကာလ အင္မတန္ တုိေတာင္းတယ္။

အဲဒီလုိပါပဲ၊ လူသားေတြရဲ႕ အသက္ဟာလည္း အင္မတန္ တိုေတာင္းလွပါတယ္။ ဘယ္ေလာက္မွ မၾကာပါဘူး။
သံပူအုိးကင္းထဲက သားတစ္တစ္ခုရဲ႕ သက္တမ္းလုိ ေပ်ာက္ပ်က္လြယ္ပါတယ္။

♦(7) လူသားေတြရဲ႕အသက္၊ လူသားေတြရဲ႕ သက္တမ္းဟာ အသတ္ခံရမယ့္ ႏြားနဲ႔လည္း တူတယ္။

သားသတ္ရုံမွာ သတ္ဖို႔ ရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႔ ႏြားတစ္ေကာင္ကို သားသတ္ရုံရွိရာ ေခၚသြားမယ္ဆုိရင္ အဲဒီႏြားရဲ႕ ေျခလွမ္းတုိင္း၊ ေျခလွမ္းတုိင္းဟာ သားသတ္ရုံနဲ႔ နီးလာတယ္။ ေသျခင္းတရားနဲ႔ နီးလာတယ္။
အသတ္ခံရဖုိ႔၊ ေသရဖုိ႔နဲ႔ နီးနီးလာတယ္။

သားသတ္ရုံဘက္ ဦးတည္ေလွ်ာက္လွမ္းေနတဲ့ ႏြားဟာ
ႏြားဘ၀မွာ ၾကာရွည္စြာ တည္တံ့ျခင္း မရွိဘူး။
သားသတ္ရုံေရာက္လုိ႔ အသတ္ခံရတာနဲ႔ တစ္ျပိဳင္နက္တည္း
ခ်က္ခ်င္း္ပဲ ကြယ္ေပ်ာက္သြားရတယ္။

သားသတ္ရုံ သြားေနတဲ့ ႏြားတစ္ေကာင္ရဲ႕ သက္တမ္း၊
သားသတ္ရုံ သြားေနတဲ့ ႏြားတစ္ေကာင္ရဲ႕ ျဖစ္တည္
ရွင္သန္ခြင့္ဟာ အခ်ိန္ကာလ အင္မတန္ တိုေတာင္းတယ္။

အဲဒီလုိပါပဲ၊ လူသားေတြရဲ႕ အသက္ဟာလည္း အင္မတန္ တုိေတာင္းလွပါတယ္။ ဘယ္ေလာက္မွမၾကာပါဘူး။ သားသတ္ရုံသြားေနတဲ့ ႏြားတစ္ေကာင္လုိ ေပ်ာက္ပ်က္လြယ္ပါတယ္။

အဲဒီလို ဥပမာခုႏွစ္မ်ိဳးနဲ႔ လူ႔သက္တမ္းတုိေတာင္းတဲ့
အေၾကာင္း ေျပာျပီးေတာ့
“တပည့္တုိ႔… အဲဒီလုိ လူသက္တမ္းတုိတဲ့ အေၾကာင္းကို
အျမဲမျပတ္ ဆင္ျခင္ျပီးေတာ့ ကုသိုလ္ေကာင္းမူကို ျပဳၾကပါ၊ ျမတ္ေသာအက်င့္ကို
က်င့္ၾကပါ”လုိ႔ အရကဆရာၾကီးက ဆံုးမတယ္။

အမွန္ကေတာ့ အဲဒီအဆံုးအမကို ျမတ္စြာဘုရားရွင္က
ဆံုးမခ်င္တာပါပဲ။
သို႔ေသာ္လည္း တုိက္ရုိက္မဆံုးမဘဲ အရကဆရာၾကီးဆံုးမခဲ့တာကို နမူနာေပးျပီး ဆံုးမတာဟာ ဘာရည္ရြယ္ခ်က္လဲဆုိရင္
မိမိရဲ႕ အဆံုးအမကို ပိုျပီး ေလးနက္ေစခ်င္လုိ႔ပါ။

► ဘယ္လုိေလးနက္သြားသလဲဆုိေတာ့…

လူ႔သက္တမ္းတုိလွပါတယ္လုိ႔ ဆံုးမခဲ့တဲ့ အရကဆရာၾကီးတုိ႔
ေခတ္တုန္းက လူ႔သက္တမ္းဟာ ဘယ္ေလာက္ရွည္သလဲဆုိရင္ အႏွစ္ေျခာက္ေသာင္းရွည္တယ္။

► ဒီကေန႔ေခတ္ သက္တမ္းနဲ႔ ၾကည့္လိုက္ရင္ေတာ့ အႏွစ္ေျခာက္ေသာင္းဆုိတာ အသက္တမ္းရွည္လိုက္တာ၊
ကုန္ခဲလုိက္တာလုိ႔ ထင္စရာၾကီးပါ။

► အဲဒီေလာက္သက္တမ္းရွည္တဲ့ေခတ္မွာေတာင္မွ
လူ႔သက္တမ္းဟာ တုိလုိက္တာလုိ႔
ပညာရွိသူေတာ္ေကာင္းမ်ား ဆင္ျခင္ႏွလံုးသြင္းျပီး၊ ကုသိုလ္ေကာင္းမူ ျပဳခဲ့ၾကေသးတယ္ဆုိရင္ -

ခ်စ္သားတုိ႔ ခ်စ္သမီးတုိ႔၊ ဒီကေန႔ေခတ္ လူ႔သက္တမ္းမွာ လူ႔သက္တမ္းတုိလုိက္တာလုိ႔ ပိုျပီးေတာ့ ဆင္ျခင္သင့္တာေပါ့၊ ဆင္ျခင္ျပီးေတာ့ ကုသိုလ္ေကာင္းမူေတြ ပိုျပီးေတာ့ ျပဳသင့္တာေပါ့။

► အသက္ရွင္ေနရျပန္ေတာ့လည္း ခ်မ္းခ်မ္းသာသာ
သက္သက္သာသာနဲ႔ ရွင္ရသလားဆုိေတာ့
"ဗဟုဒုကၡံ ဗဟုပါယာသံ"၊
ဆင္းရဲျခင္း၊ ပင္ပန္းျခင္းကသာ မ်ားတယ္။

“လူ႔သက္တမ္းက တုိလုိက္တာ။
အသက္ရွင္ေနရျပန္ေတာ့လည္း ဆင္းရဲျခင္းေတြကသာ
မ်ားလုိက္တာ၊ ပင္ပန္းျခင္းေတြကသာ မ်ားလုိက္တာ”လုိ႔ ပညာရွိသူေတာ္ေကာင္းမ်ား ဆင္ျခင္ႏွလံုးသြင္းခဲ့ၾကပါတယ္။

► အသက္ရွင္ရတာ ပင္ပန္းဆင္းရဲလုိက္တာလုိ႔ ေျပာခဲ့တဲ့
အရကဆရာၾကီး တုိ႔ရဲ႕ ေခတ္တုန္းက အနာေရာဂါဆုိလုိ႔
ဘာပဲရွိသလဲဆုိရင္
"ဆေဠ၀ အာဗာဓာ အေဟသံု။" ေရာဂါေျခာက္မ်ိဳးပဲရွိတယ္။

► "သီတံ၊ ဥဏွံ၊ ဇိဃစၦာ၊ ပိပါသာ၊ ဥစၥာေရာ၊ ပႆာေ၀ါ။"

(၁) သီတံ - ေအးတာေရာဂါ၊
(၂) ဥဏွံ - ပူတာေရာဂါ၊
(၃) ဇိယစၦာ - ထမင္းဆာတာေရာဂါ၊
(၄) ၀ိပါသာ - ေရငတ္တာေရာဂါ၊
(၅) ဥစၥာေရာ - က်င္ၾကီးစြန္႔ခ်င္တာေရာဂါ၊
(၆) ပႆာေ၀ါ - က်င္ငယ္စြန္႔ခ်င္တာေရာဂါ။

► ဒီကေန႔ ေခတ္အေနနဲ႔ ၾကည့္လုိက္ရင္ေတာ့ အဲဒီေရာဂါေျခာက္မ်ိဳးဟာ ေရာဂါလုိ႔ေတာင္
သတ္မွတ္စရာ မဟုတ္ပါဘူး။
ဘာမွ မေျပာပေလာက္တဲ့ သေဘာတရား
ေျခာက္မ်ိဳးကိုေတာင္မွ အနာေရာဂါလုိ႔ သတ္မွတ္ျပီးေတာ့
အသက္ရွင္ရတာ ပင္ပန္းဆင္းရဲလုိက္တာလုိ႔ ဆင္ျခင္ႏွလံုးသြင္းခဲ့ေသးတယ္ဆုိရင္…

ဒီကေန႔ေခတ္ အနာေရာဂါေတြ ထူေျပာလွတဲ့ေခတ္၊
စား၀တ္ေနေရး က်န္းမာေရးအတြက္ ပင္ပင္ပန္းပန္း ရုန္းကန္လူပ္ရွားရတဲ့ေခတ္မွာ
အသက္ရွင္ေနရတာ ပင္ပန္းဆင္းရဲလုိက္တာလုိ႔
ပိုျပီးေတာ့ ဆင္ျခင္ႏွလံုးသြင္းသင့္ၾကတာေပါ့။

အသိအလိမၼာ ဉာဏ္ပညာရွိတဲ့ သူေတာ္ေကာင္း
ပုဂၢိဳလ္ေတြဟာ အသက္ကို ကဲ့ရဲ႕ရူတ္ခ်ရမယ္”ဆုိတာ
“လူ႔သက္တမ္းဟာ တုိေတာင္းလုိက္တာ၊
အင္မတန္ ကနု္လါယ္လုိက္တာလုိ႔ ဉာဏ္နဲ႔ ဆင္ျခင္ရမယ္”
လုိ႔ ဆုိလုိတာပါပဲ။

[ အရွင္ဆႏၵာဓိက ( ေရႊပါရမီေတာရ)]
(မေသခင္ဘာလုပ္ၾကမလဲ စာအုပ္မွ-)

--------------------------*--------------------------
- သဗၺဒါနံ ဓမၼဒါနံ ဇိနာတိ -
"ဣဒံ ေမ ပုညံ အာသဝကၡယာဝဟံ ေဟာတု"
_/|\_ ခပ္သိမ္းေသာ ရဟန္း၊ ရွင္၊ လူ၊ နတ္၊ ျဗဟၼာ၊
သတၱဝါ အားလံုး ေဘးရန္ ေၾကာင့္ၾက ဆင္းရဲကင္း၍
ကိုယ္, စိတ္ႏွစ္ျဖာက်န္းမာ, ခ်မ္းသာၾကပါေစ ။
လူအခ်င္းခ်င္း လွည့္ပတ္ျခင္း၊ ကင္းရွင္းၾကပါေစ၊… _/|\_

Shared from Honey Lay (FB)