Saturday, March 9, 2013

Post Type: Dhamma

>>> လူေတြဟာ ေမြးဖြားစဥ္ကေန ေသဆံုးမယ့္အခ်ိန္တိုေလးအတြင္းမွာ တစ္ဦးနဲ႔တစ္ဦး

တိုက္ခိုက္ၾကတယ္
ကုန္းေခ်ာၾကတယ္
ခ်စ္ခင္ၾကတယ္
ယုယၾကတယ္
တြယ္တာေႏွာင္ဖြဲ႔ၾကတယ္

လိုခ်င္တပ္မက္စိတ္ေတြနဲ႔ ရူးသြပ္ ေလာင္ၿမိဳက္ေလ့ရွိၾကတယ္ ။

တကယ္ေတာ့ ဒီအခ်ိန္ အပိုင္းအၿခားေလးေက်ာ္သြားရင္ အိုၿခင္း နာၿခင္း တစ္ဖက္ကမ္း မွာ ေသဆံုးၿခင္းဆိုတဲ့ ပန္းတိုင္ကသာဆီးၾကိဳေနမွာၿဖစ္တယ္ ။

>>> အသိဥာဏ္ရင့္က်က္မႈဟာ အသက္အရြယ္နဲ႔မဆိုင္ပါဘူး ။ ငယ္ငယ္ေလးနဲ႔ စိတ္ကူးရင့္သန္ ရင့္က်က္ႏိုင္ သလို ၊ အသက္ၾကီးေပမယ့္လည္း ကေလးတစ္ေယာက္ေလာက္ေတာင္ လူမပီသတဲ့ မရင့္က်က္ဆိုးသြမ္းတဲ့ လူၾကီးေတြအမ်ားၾကီးပါပဲ ။ ဒီေတာ့ ကိုယ့္ဘ၀ နဲ႔ကိုယ့္အေၿခအေနကို မၿပတ္ဆင္ၿခင္ေနႏိုင္ဖို႔ အေရးၾကီးတယ္ ။

>>> လူဟာ တစ္ခ်ိန္လံုး အေရွ႕ကိုခ်ည္းပဲသြားမေနသင့္ပဲ ကိုယ္ေလ်ာက္ခဲ့တဲ့ လမ္းတေလွ်ာက္ အဆိုး ၊ အေကာင္း ကို လည္း ၿပန္ လည္ဆင္ၿခင္ ေ၀ဖန္ပိုင္းၿခားေနရမယ္ ။ ဒါမွ သာ ေရွ႕ဆက္မယ့္ခရီးဟာ အမွား နည္းေသာ လမ္းခရီးၿဖစ္မွာၿဖစ္တယ္ ။

သက္တန္႔ခ်ိဳ

No comments:

Post a Comment