ဘ၀ေထြေထြ ဘ၀နိဂုံး (၃)

လြန္ခဲ့တဲ့သုံးပတ္ေလာက္က
ဥပေစ ၦဒကေသနည္းမ်ိဳးနဲ႔ ေသဆုံးသြားတယ္လုိ႔ပဲ ေျပာရမလား၊
အရက္ေသာက္လုိ႔ ေသဆုံးသြားတယ္လုိ႔ပဲ ေျပာရမလား။
ျမန္မာဒကာတစ္ေယာက္ ေသဆုံးသြားတယ္။
အရက္ေသာက္ေတာ့ အရက္မူး၊ မူးၿပီး မေတာ္မတရားေတြလုပ္လို႔
ေဘးက သည္းမခံႏုိင္လုိ႔ အသတ္ခံလုိက္ရတာ။
အရင္းအထိ စစ္လုိက္ရင္ေတာ့ အရက္က တရားခံလုိ႔ ေျပာမယ္ဆုိ ေျပာလုိ႔ရတယ္။

ဗုဒၶဘာသာစာေပမွာ အရက္ရဲ႕ ဆုိးျပစ္ေတြကုိ
(အရက္ကုိ လုံး၀မေသာက္ျဖစ္ေအာင္) 
ပုံျပင္သာဓက ေျမာက္မ်ားစြာနဲ႔ ေဖာ္ျပထားတာေတြရွိပါတယ္။
အျခားဘာသာမွာလည္း အရက္ရဲ႕ ဆုိးျပစ္ကုိ
ပုံေဖာ္ထားတဲ့ ထိမိတဲ့ ပုံျပင္ေလးကုိ ဖတ္ဖူးပါတယ္။

ဒါေပမဲ့ ဒီလုိမ်ဳိး စာေပထဲကအရက္ေသာက္ျခင္းေၾကာင့္ ျဖစ္ေပၚတတ္တဲ့
ဆုိးျပစ္ေတြကုိ ဒီေနရာမွာ ေဖာ္ျပဖြယ္မလုိေတာ့ပါဘူး။
သူ႔ေရွ႕ ကုိယ့္ေရွ႕ ၊ သူ႔၀န္းက်င္ ကုိယ့္၀န္းက်င္မွာ ဘ၀ပ်က္ၿပီး
အရက္ေၾကာင့္ (ေဆးေၾကာင့္) အေၾကြေစာသြားၾကတာ ဒုနဲ႔ေဒးပဲ။
အႏုပညာအသုိင္းအ၀ုိင္းကုိ ၾကည့္မလား၊
စီးပြါးေရး အသုိင္းအ၀ုိင္းကုိ ၾကည့္မလား။

ဘယ္သူေတာ့ ဘယ္၀ါေတာ့ (အရက္ေသာက္၊ ေဆးသုံးလုိ႔) ဆုံးသြားၿပီလုိ႔
ေန႔စဥ္ႏွင့္အမွ် ေတြ႔ေန ျမင္ေန ၾကားေနရတယ္။

အထက္တစ္ေနရာက ေျပာခဲ့တဲ့ အရက္မူးၿပီး မေတာ္မတရားေတြလုပ္လို႔
ေဘးက သည္းမခံႏုိင္လုိ႔ အသတ္ခံလုိက္ရလုိ႔ က်န္ရစ္တဲ့ ညီနဲ႔ သူငယ္ခ်င္းတေတြက
ဗုဒၶဘာသာ၀င္ျဖစ္ေနေတာ့ ဗုဒၶဘာသာထုံးတမ္းစဥ္လာနဲ႔အညီ
ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းလာၿပီး ေသဆုံးသူကုိ ရည္စူးၿပီး ရက္လည္ဆြမ္းလာကပ္ပါတယ္။

ညီျဖစ္သူက ေမးေလွ်ာက္ပါတယ္။
သူ႔အစ္ကုိ ေသသြားတာ အခုဆုိရင္ တစ္ပတ္တင္းတင္းျပည့္ၿပီ၊
ဘာအရိပ္အေယာင္မွ မျပဘူးတဲ့။ ဘယ္သူ႔ကုိမွ မေျခာက္လွန္႔ဘူးတဲ့။
အဲ့ဒါ ဘယ္လုိသေဘာပါလဲ တဲ့။

၃၁ ဘုံဆုိတာကုိ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ေတြက ယုံၾကည္လက္ခံထားပါတယ္။
၃၁ ဘုံထဲမွာမွ သူလုိ ကုိယ္လုိသာမာန္လူေတြေသဆုံးသြားရင္
လားေရာက္ႏုိင္တဲ့ (ျပန္ျဖစ္ႏုိင္တဲ့၊ ျပန္လည္ေမြးဖြါးႏုိင္တဲ့) ေနရာက ငါးေနရာရွိတယ္တဲ့။

(၁) နိရယဂတိ (ငရဲျပည္ကုိလည္း ေရာက္သြားႏုိင္တယ္)
လူတစ္ဦးတစ္ေယာက္ေသဆုံးၿပီဆုိရင္ ငရဲဘုံ ငရဲဘ၀ကို ေရာက္သြားႏုိင္ပါတယ္။
လူ႔ဘ၀တုန္းက သူဘယ္ေလာက္မေကာင္းတာေတြလုပ္ခဲ့သလဲ။
အဲ့ဒီမေကာင္းတာေတြလုပ္ခဲ့တာနဲ႔ အခ်ိဳးအစားညီစြာ ငရဲျပည္မွာ ခံရမွာပါ။
ငရဲျပည္မွာ တစ္ႏွစ္ၾကာၾကာေနရမဲ့ မေကာင္းမႈကို လူ႔ဘုံတုန္းက ျပဳလုပ္ခဲ့မယ္ဆုိရင္
ငရဲျပည္မွာ တစ္ႏွစ္ေနေပေရာ့ေပါ့။
တစ္ႏွစ္ျပည့္မွ အျခားသင့္ေတာ္မည့္ဘုံကုိ သူ သြားေရာက္ခြင့္ရွိပါတယ္။
လူေသၿပီးလုိ႔ ငရဲဘုံက်ေရာက္ရမည့္သူဟာ ေသၿပီးတာနဲ႔တၿပိဳင္နက္
ငရဲျပည္ ခ်က္ခ်င္းေရာက္သြားတာပါ။
ေသ (စုတိ) ၿပီး ငရဲျပည္ခ်က္ခ်င္းေရာက္သြားတာပါ။
ၾကားထဲမွာ ၾကားကာလ နားကာလဆုိတာ မရွိပါဘူး။

ဆုိေတာ့ လူ႔ဘ၀တုန္းက ဆုိးေပ မုိက္မဲေနတဲ့သူဟာ ေသဆုံးသြားလုိ႔
ငရဲျပည္ကုိ က်ေရာက္ရမယ္ဆုိရင္ (ငရဲျပည္ေရာက္သြားၿပီဆုိရင္)
လူ႔ဘ၀လူ႔ျပည္ကုိျပန္လာၿပီး ဘာအရိပ္အေယာက္မွ် ျပလုိ႔မရေတာ့ပါဘူး။
မျပႏုိင္ေတာ့ပါဘူး။ ျပခြင့္မရွိေတာ့ပါဘူး။

(၂) တိရစ ၦာနဂတိ (တိရစ ၦာန္လည္း ျဖစ္သြားႏုိင္တယ္)
လူတစ္ဦးတစ္ေယာက္ေသဆုံးၿပီဆုိရင္ တိရစ ၦာန္လည္း ျဖစ္သြားႏုိင္ပါတယ္။
လူေသၿပီးတာနဲ႔ တိရ တိရစ ၦာန္ဘ၀ ခ်က္ခ်င္းေရာက္သြားတာပါ။
တိရစ ၦာန္မိခင္ရဲ႕ အမိ၀မ္းတြင္း၊ ဒါမွမဟုတ္ ဥခြံထဲကုိ ေသေသၿပီးခ်င္း
ခ်က္ခ်င္းေရာက္သြားတာဆုိေတာ့ အဲ့လုိေရာက္သြားတဲ့သူကလည္း
လူ႔ဘ၀လူ႔ျပည္ကုိျပန္လာၿပီး ဘာအရိပ္အေယာက္မွ် ျပလုိ႔မရေတာ့ပါဘူး။
မျပႏုိင္ေတာ့ပါဘူး။ ျပခြင့္မရွိေတာ့ပါဘူး။

(၃) မႏုႆဂတိ (လူျပန္ျဖစ္လာႏုိင္တယ္)
လူတစ္ဦးတစ္ေယာက္ေသဆုံးၿပီဆုိရင္ လူလည္း ျပန္ျဖစ္ႏုိင္ပါတယ္။
ဒါလည္း လူျပန္ျဖစ္မဲ့သူဟာ ေသေသခ်င္း အမိ၀မ္းတြင္းထဲမွာ
ပဋိသေႏၶစိတ္နဲ႔ရုပ္ေလး ခ်က္ခ်င္းသြားျဖစ္တာဆုိေတာ့
ဘာအရိပ္အေယာက္မွ် ျပလုိ႔မရေတာ့ပါဘူး။
မျပႏုိင္ေတာ့ပါဘူး။ ျပခြင့္မရွိေတာ့ပါဘူး။

(၄) ေဒ၀ဂတိ (နတ္ျပည္မွာ နတ္လည္းသြားျဖစ္နုိင္ပါတယ္)
လူတစ္ဦးတစ္ေယာက္ေသဆုံးၿပီဆုိရင္ နတ္လည္း ျဖစ္သြားႏုိင္ပါတယ္။
နတ္ျပည္မွာ နတ္သြားျဖစ္တဲ့သူကလည္း မ်ားေသာအားျဖင့္
လူ႔ျပည္လာၿပီး ေျခာက္လန္႔တာေတာ့ ဘာတုိ႔ မလုပ္ေတာ့ပါဘူး။

(၅) ေပတဂတိ (ၿပိတၱာဘုံမွာ ၿပိတၱာျဖစ္နုိင္ပါတယ္)
လူတစ္ဦးတစ္ေယာက္က သူသက္ရွိထင္ရွားရွိေနစဥ္အခါတုန္းက
ကုသုိလ္ေကာင္းမႈေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကုိလုပ္ခဲ့ပါတယ္။
ေသဆုံးခါနီးအခ်ိန္အခါမွာမွ
သားေဇာ သမီးေဇာ စည္းစိမ္ဥစၥာေဇာေတြနဲ႔
တနည္းအားျဖင့္ စြဲလန္းတဲ့စိတ္နဲ႔ ေသဆုံးသြားရင္
ၿပိတၱာဘုံ ၿပိတၱာဘ၀ ေရာက္သြားႏုိင္ပါတယ္။
အဲ့လုိမ်ဳိး ၿပိတၱာျဖစ္သြားခဲ့ရင္ က်န္ရစ္တဲ့ ေဆြမ်ဳိးသားသမီးမ်ားက ေသဆုံးသူ၏ကုိယ္စား
ေသသူအတြက္ရည္စူးၿပီး ကုသုိလ္ေကာင္းမႈ ျပဳလပ္ေပးရပါတယ္။
အမွ်အတန္းေ၀ေပးရပါတယ္။
ကုသုိလ္ကုိ ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနတဲ့ အမွ်အတန္းေပးေ၀မွာကုိေစာင့္ေမွ်ာ္ေနတဲ့
 ၿပိတၱာဟာ
ကုသုိလ္ေကာင္းမႈျပဳလုပ္ၿပီး အမွ်အတမ္းေ၀ေပးလုိက္တာနဲ႔ တၿပဳိက္နက္
အင္မတန္၀မ္းသာစိတ္ေလးျဖစ္သြားပါတယ္။
အဲ့ဒီ၀မ္းသာစိတ္ေလးက သူ႔ကုိ ေကာင္းတဲ့ဘုံဘ၀ကုိ ေရာက္ေအာင္ တြန္းပုိ႔ေပးတာပါ။

ဒီ၀မ္းသာစိတ္ေလးျဖစ္ေအာင္ က်န္ရစ္သူမိသားစု ေဆြမ်ဳိးဥာတကာ သူငယ္ခ်င္းတုိ႔တေတြက
ေသသူကုိ ရည္စူးၿပီး ကုသုိလ္ေကာင္းမႈ ျပဳလုပ္ကာ အမွ်အတန္းေ၀ေပးေနရတာပါ။
၀မ္းသာတဲ့စိတ္ျဖစ္ၿပီး သာဓုေခၚတယ္ေပါ့။

သာဓုေခၚတယ္ဆုိတာကေတာ့ ျမန္မာလူမ်ဳိးေသလုိ႔ ၿပိတၱာျဖစ္ရင္ သာဓုလုိ႔ ဆုိတာပါ။
အဂၤလိပ္လူမ်ဳိးေသလုိ႔ ၿပိတၱာျဖစ္တယ္ဆုိရင္ “Well done” လုိ႔ေျပာမွာပါ။
အဓိကက ၿပိတၱာသႏၱာန္မွာ ၀မ္းေျမာက္တဲ့စိတ္ျဖစ္သြားေအာင္ သူ႔အတြက္
ကုသုိလ္ေကာင္းမႈလုပ္ေပးတာပါ။

ဒါကလည္း အင္မတန္သဘာ၀က်ပါတယ္။
လူ႔ဘ၀တုန္းက ကုသုိလ္ေကာင္းမႈအမ်ားႀကီးျပဳလုပ္ခဲ့တယ္။
ေသခါနီးမွ စြဲလန္းမႈေလးျဖစ္သြားလုိ႔ ၿပိတၱာျဖစ္သြားတာဆုိေတာ့
အဲ့ဒီၿပိတၱာကုိ ကၽြတ္ေအာင္ လြတ္ေအာင္ (၀မ္းေျမာက္စိတ္ျဖစ္ေအာင္)
လုပ္ေပးရမွာပါ။ အရင္ကုသုိလ္အရွိန္အဟုန္ေၾကာင့္ ေကာင္းတဲ့ဘုံကုိ (ကူး)ေရာက္သြားႏုိင္ပါတယ္။

ဒီလုိမ်ဳိးၿပိတၱာဘ၀ေရာက္သြားတဲ့သူေတြကေတာ့
လူေတြကုိ ေဆြမ်ဳိးေတြကုိ သူငယ္ခ်င္းေတြကုိ အရိပ္အေယာင္ျပႏုိင္ပါတယ္။

အဲ့လုိ ၿပိတၱာေတြကို က်န္ရစ္သူမိသားစု ေဆြးမ်ဳိး သူငယ္ခ်င္းေတြက
ကုသုိလ္ေကာင္းမႈျပဳလုပ္ၿပီး အမွ်အတန္းေပးေ၀ရင္ အဲ့ဒီၿပိတၱာဘုံမွ ကၽြတ္လြတ္သြားႏုိင္ပါတယ္။
အလွဴအတန္းျပဳလုပ္ၿပီး အမွ်အတန္းေပးေ၀ခ်ိန္ ထုိၿပိတၱာ ခရီးလြန္ေနရင္
ၿပိတၱာဘ၀မွ မကၽြတ္ႏုိင္ မလြတ္ႏုိင္ဘူးလုိ႔ ဆုိပါတယ္။

ေသဆုံးသြားလုိ႔ ငရဲျပည္ေရာက္သြားသူ၊ တိရိစ ၦာန္ျဖစ္သြားသူ၊
လူျပန္ျဖစ္သူ၊ နတ္ျပည္ေရာက္သြားသူေတြအတြက္ေတာ့
က်န္ရစ္သူေတြရဲ႕ ကုသုိလ္ေကာင္းမႈ အမွ်ေပးေ၀မႈဟာ
အက်ဳိးသက္ေရာက္မႈ မရွိေတာ့ပါဘူး။
ကုသုိလ္လုပ္သူေတြအတြက္ေတာ့ ကုသုိလ္ျဖစ္တာေပါ့ေလ။

NOT TO DO ANY EVIL, TO DO GOOD, TO PURIFY THE MIND.

Posted by Dhamma Garden