(မဃေဒဝ)
သူေတာ္ေကာင္းတုိ႔ ႏွလုံးသား(၁)ကိုေရးၿပီးေတာ့ (၂)ကိုေရးဖုိ႔ စာေတြဖတ္ေနတာ ဘာကုိ စေရးရမွန္းမသိၿဖစ္ေနပါတယ္၊ ဘာၿဖစ္လုိ႔လဲဆုိေတာ့ ဇာတ္ေတာ္ေတြ နိပါတ္ ေတာ္ေတြထဲက သူေတာ္ေကာင္းၾကီးေတြအေၾကာင္းက ေရးစရာေတြေၿပာစရာေတြေပါ ေနလုိ႔ပါ၊ ခုေတာ့ လူသိမ်ားတဲ႔အေၾကာင္းေလးၿဖစ္တဲ႔ သမၺဴလာမိဖုရားသူေတာ္ေကာင္းမ ၾကီးအေၾကာင္းကိုေၿပာၿပခ်င္ပါတယ္၊
ဟုိေ႐ွးေ႐ွးတုန္းက ဗာရာဏသီၿပည္မွာ ၿဗဟၼဒတ္မင္းၾကီး မင္းၿပဳအုပ္ခ်ဳပ္ပါတယ္၊ သားေတာ္ၿဖစ္တဲ႔ ေသာတၳိေသနမင္းသားက အိပ္ေ႐ွ႕မင္းသားလုပ္ပါတယ္၊ သူရဲ႕ မိဖု ရားက သမၺဴလာမင္းသမီးေပါ႔၊ သမၺဴလာမင္းသမီးက အရမ္းလွေခ်ာအရမ္းလွပါတယ္၊ ဘယ္ေလာက္ထိေအာင္လွသလဲဆုိရင္ ေလၿငိမ္ရာမွာထြန္းထားတဲ႔ မီးေတာက္လုိပဲ အသားအေရဟာ ဝါဝင္းေနပါသတဲ႔၊
တစ္ေန႔ကံဆုိးခ်င္ေတာ့ ေသာတၳိေသနမင္းသားဟာ ယားယံတာကေန တၿဖည္းၿဖည္း ကုတ္ရင္း အသားအေရေတြဟာ ႏူနာၿဖစ္လာပါတယ္၊ သမားေတာ္ၾကီးေတြ အမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ ကုေပမဲ႔မေပ်ာက္ဘူး တစ္ေန႔တၿခားပုိဆုိးလာပါတယ္၊ ေသာတၳိေသနမင္းသားကိုယ္တုိင္ ကလည္း သူေရာဂါေတြတစ္ေန႔တၿခားတုိးပြားလာ ေနတာကို စိတ္ကုန္လာပါတယ္၊
ဒါေၾကာင္႔ ခမည္းေတာ္ၿဗဟၼဒတ္မင္းၾကီးကို သားေတာ္ဒီေရာဂါၾကီးနဲ႔ တုိင္ၿပည္အုပ္ခ်ဳပ္ မင္းလည္းမလုပ္လုိပါဘူး၊ လူမနီးတဲ႔ေတာၾကီးထဲသြားကာ တစ္ေယာက္တည္းေနပါ ေတာ့မယ္”လုိ႔ ေလွ်ာက္ထားၿပီး ေတာၾကီးထဲထြက္သြားဖုိ႔ ၿပင္ပါတယ္၊
အဲဒီလုိေတာၾကီးထဲထြက္သြားေတာ့မဲ႔ လင္ေတာ္ေမာင္ေသာတၳိေသနေနာက္ကို အရမ္း လွတဲ႔ သမၺဴလာမင္းသမီးက သူပါလုိက္မယ္ေၿပာၿပီး ေနာက္ကေနလုိက္လာပါတယ္၊
ေသာတၳိေသနမင္းသားက အမ်ိဳးမ်ိဳးေၿပာၿပီးတားပါေသးတယ္၊ ဒါေပမဲ႔
မယားေကာင္းတုိ႔ ရဲ႕သတၱိနဲ႔ ဘယ္လုိပဲတားတား ဘယ္လုိပဲေၿဖာင္းဖ်ေၿပာဆုိေၿပာဆုိ လင္ေတာင္ေမာင္ ေသာတၳိေသနနဲ႔အတူ ေတာၾကီးထဲကို တစ္ေယာက္တည္းလုိက္လာပါတယ္၊
ေတာထဲေရာက္ေတာ့လဲ ေသာတၳိေသနမင္းသားကို မယားဝတၱရားေတြနဲ႔အညီၿပဳစု လုပ္ေကၽြးပါတယ္၊ ေတာ္ထဲသစ္သီး႐ွာရင္လဲ သမၺဴလာမင္းသမီးကုိယ္တုိ္င္သြား႐ွာပါ တယ္၊ လင္ေတာ္ေမာင္ေသာတၳိေသနကုိ တဲအတြင္းမွာပဲထားခဲ႔ပါတယ္၊
တစ္ေန႔မွာ သမၺဴလာမင္းသမီးဟာ ေတာ္ထဲမွာသစ္သီး႐ွာေဖြရင္းေမာပန္းတာနဲ႔ ေတာထဲ က စမ္းေခ်ာင္းေလးတစ္ခုမွာေရခ်ိဳးပါတယ္၊ ေရခ်ိဳးၿပီးလုိ႔ ေခ်ာင္းေဘးနားမွာ ထမီေရ႐ွား ေလးနဲရပ္ေနတဲ႔ သမၺဴလာမင္းသမီးကို ေတာထဲအစာ႐ွာထြက္လာတဲ႔ တာေနာယကၡဘီ လူးက ၿမင္ၿမင္ခ်င္း ခ်စ္မိသြားပါေရာ
ဒါနဲ႔ မင္းသမီးနားအသာကပ္သြားၿပီး “အို အရမ္းလွတဲ႔မင္းသမီးရယ္ သင္ကဘယ္ကလဲ ဘယ္သူသမီးလဲ ငါကိုေၿပာစမ္းပါကြယ္”လုိ႔ ဘီလူးကေမးေတာ့မင္းသမီးက “က်မက ေသာတၳိေသနမင္းရဲ႕ မိဖုရားၿဖစ္ပါတယ္၊ က်မေယာက်္ားေသာတၳိ ေသနမင္းသားဟာ ႏူနာၿဖစ္လုိ႔ ေတာထဲမွာလာေနရပါတယ္တယ္၊ ေရာဂါၿဖစ္ေနတဲ႔က်မ ေယာက်္ားကို အခုလုိ သစ္သီးသစ္ဥမ်ား႐ွာေဖြကာလုပ္ ေကၽြးေနရပါတယ္၊ က်မသြားပါ ရေစ”လုိ႔ ေၿပာပါတယ္၊
အခ်စ္ၾကမ္းတဲ႔ဘီးလူးဟာ အဲဒီမွာအၾကမ္းခ်စ္ဖုိ႔ၾကံၿပီး၊”ဒီမွာမင္းသမီး ကၽြႏ္ုပ္အခ်စ္ကို လက္ခံၿပီး ကၽြႏု္ပ္နဲ႔ေပ်ာ္ပါးပါ၊ မေပ်ာ္ပါးဘူးဆုိရင္ သင္ဟာကၽြႏု္ရဲ႕ မနက္ၿဖန္မနက္စာ ၿဖစ္သြားလိမ္႔မယ္ေနာ္”လုိ႔ ၿခိမ္းေၿခာက္ပါေတာ့တယ္၊
မင္းသမီးမွာ တစ္ေယာက္လည္းတစ္ေယာက္တည္း မိုးကလည္းခ်ဳပ္လာေတာ့ ေနာက္ ဆုံးၾကံရာမရေတာ့ သမၼာေဒဝနတ္ေကာင္းနတ္ၿမတ္ေတြကို ”အုိ သမၼာေဒဝနတ္ေကာင္း နတ္အေပါင္းတုိ႔ ကၽြန္ေတာ္မ်ိဳးမသည္ တာေနာယကၡဘီလူရဲ႕ အစားခံရမွာကုိ စုိးရိမ္ ၿခင္းထက္ ကၽြန္ေတာ္မ်ိဳးမရဲ႕ ေယာက်္ားက အထင္လြဲမွားမွာကုိ ပိုစုိးရိမ္ပါတယ္”
“အုိ နတ္ေပါင္းတုိ႔ သင္တုိ႔ မၾကားၾကဘူးလား၊ ဘယ္သြားေနၾကပါလဲ ကၽြန္ေတာ္မိ်ဳးမကုိ ေစာင္႔ေ႐ွာက္ပါလား”လုိ႔တုိင္တည္လုိက္ေတာ့ သီၾကားမင္းက ေက်ာက္ၿဖာပူလာတဲ႔အ တြက္ မေနႏို္္င္ၿဖစ္ၿပီး လာေရာက္ၿပီး အႏၱရာယ္ေန ဝင္ကယ္သြားပါတယ္၊
သီၾကားကယ္လုိက္လုိ႔ လြတ္လာတဲ႔ သမၺဴလာမင္းသမီးဟာ တဲေက်ာင္းၿပန္ေရာက္ေတာ့ မုိးကအရမ္းခ်ဳပ္ေနပါတယ္ မုိးခ်ဳပ္မွၿပန္ေရာက္လာတဲ႔ မင္းသမီးကို ေသာတၳိေသနမင္း သားကအထင္လြဲၿပီးအေတြ႔မခံပါဘူး၊
ဒါနဲ႔ မင္းသမီက
“ အ႐ွင္သား အ႐ွင္သားကိုမေတြ႕ရေသာကၽြန္ဳပ္သည္ ရဟန္းပုဏား သီလႏွင္႔ၿပည့္စုံ ေသာ ရေသ႔တုိ႔ကုိ ႐ွိခုိးပါ၏၊ အ႐ွင္းမင္းၿမတ္တို႔အား ကိုးကြယ္ရာဟူ၍ ဆည္းကပါ၏”
“အ႐ွင္သား အ႐ွင္သားကိုမေတြ႕ရေသာကၽြန္ဳပ္သည္၊ ၿခေသၤ႔ က်ားႏွင္႔ သားရဲအေပါင္း တုိ႔အား ႐ွိခုိးပါ၏”လုိ႔ ေအာ္ေၿပာပါတယ္၊
ဒီအသံၾကားေတာ့ မင္းသားက“ ဟယ္ မာယာမ်ားတဲ႔ မိန္းမ သင္ေၿပာတာေတြ ဘယ္လုိ ယုံရမွာလဲ ဒီေတာဒီေတာင္ထဲမွာ မုဆုိးေတြလဲေပါတယ္၊ ဝိဇၨာဓုိရ္ေတြလဲေပါတယ္ ဒီ ေလာက္ေပါတဲ႔ ေတာၾကီးထဲမွာ သင္ကိုဘယ္လုိယုံရမွာလဲ“လုိ႔ သမၺဴလာမင္းသမီးကို မယုံၾကည္တဲ႔စကားေတြေၿပာ ပါတယ္၊
အဲဒီလုိေၿပာေတာ့မင္းသမီးက” ေရအုိးယူၿပီး ကၽြန္ေတာ္မ်ိဳးမသည္ အ႐ွင္မင္းသားမွ တစ္ပါး တၿခားသူတစ္ပါးေယာက်္ားမ်ားနဲ႔ မၿပစ္မွားခဲ႔ပါ၊ ဒီသစၥာစကားမွန္ကန္ပါက အ႐ွင္သားရဲ႕ ႏူနာမ်ားေပ်ာက္ေစသား”လုိ႔ သစၥာစကားဆုိၿပီး မင္းသားႏူနာေတြေပၚ ေရေတြေလာင္းခ်လုိက္တာ တစ္ခါတည္း ႏူနာေတြဟာ သစၥာတန္ခိုးေၾကာင္႔ ေပ်ာက္ သြားပါတယ္၊
ဇာတ္ေတာ္ေလးကေတာ့ ဒီေလာက္ပါပဲ ေၿပာရရင္ သာမာန္မိန္းမတစ္ေယာက္သာဆုိ ရင္ ေရာဂါၿဖစ္ေနတဲ႔ လင္သားကိုၿပစ္သြားမွာပါ၊ တစ္ခါေတာထဲမွာတာေနာယကၡ ဘီလူး ကၿခိမ္းေၿခာက္သိမ္းပိုက္မယ္လုပ္တာေတာင္ ၿငင္းဆန္ၿပီး သစၥာတရားနဲ႔ လင္ေတာ္ ေမာင္ရဲ႕ေရာဂါေတြကို ေပ်ာက္ကင္းေစတာ နဲနဲေနာေနာ သူေတာ္ေကာင္းမဟုတ္ပါဘူး။
သာမန္မိန္းမသားေတြဆုိရင္ ဒီလုိလူ႐ြံစရာေကာင္းတဲ႔ေရာဂါၾကီးမေၿပာပါနဲ႔ စကားမွားတာ၊ စကားမ်ားတာေလးေတြနဲ႔တင္ပဲ ကြဲကြာသြားၾကမယ္ထင္မိပါတယ္၊ တကယ္လုိ႔မ်ား အခန္႔မသန္႔လုိ႔ ကြဲၾကမယ္ကြာၾကမယ္ၾကံရင္ သူေတာ္ေကာင္းမၾကီး သမၺဴလာမင္းသမီးရဲ႕အေၾကာင္းကို သတိရလုိက္ပါလုိ႔ တုိက္တြန္းခ်င္ပါတယ္၊
သမၺဴလာမင္းသမီးလုိ အမ်ိဳးသမီးမ်ား ဒီေန႔ေခတ္မ႐ွိဘူးလားဆုိေတာ့ ႐ွိပါတယ္၊ စာေရး သူရန္ကုန္မွာေနစဥ္က ေၿမာက္ဥကၠလာမွာ ၾကီးတုတ္ဆုိတဲ႔အမ်ိဳးသမီးၾကီး တစ္ေယာက္ဟာ ေလၿဖတ္ေနတဲ႔ သူအမ်ိဳးသားၾကီးကို မၿငီးမၿငဴပဲၿပဳစုလုပ္ေကၽြးေနတာ ႏွစ္ေပါင္းႏွစ္ဆယ္ၾကာတာ ေတြ႕ခဲ႕ဖူးပါတယ္။
ဒါေၾကာင္႔ စာဖတ္အားလုံးလဲဒီဇာတ္ေၾကာင္းေလးဖတ္ၿပီးခိ်န္ကစလုိ႔ သမၺဴလာမင္း
သမီးလုိ သူေတာ္ေကာင္းမၾကီးမ်ားၿဖစ္ၾကပါေစလုိ႔ ဆုမြန္ေကာင္းေတာင္း လုိက္ပါတယ္။
ေရႊမန္းသား
No comments:
Post a Comment