စာေရးသူအေနျဖင့္ ယခုတင္ျပသြားမည့္ ေခါင္းစဥ္ေလးကေတာ့ "ေက်းဇူးပါေနာ္ " ဆုိတဲ့ ေခါင္းစဥ္ေလးနဲ႔ စာေပခ်စ္ခင္သူ မိတ္ေဆြေတြအားလုံးကုိ
ဓမၼအျမင္ႏွင့္ေလာကီအျမင္တုိ႔ကုိ မိမိလက္လွမ္းမွီသေလာက္ကေလးနဲ႔ ေဖာက္သည္ခ်ေပးသြားပါမည္။ "ေက်းဇူးပါေနာ္" ဆုိတဲ့ ဆုိလိုခ်က္ဟာ
ဘာလဲလုိ႔ ေမးခ်င္စရာပဲေနာ္၊ သူတစ္ေယာက္က သူတစ္ေယာက္ကုိ "ေက်းဇူးပါေနာ္"လို႔ ေျပာလုိက္သည့္အခါ အေျပာခံသူက ဟယ့္.. ငါ့ဟာႀကီး
နင္ယူသြားလုိ႔ ေက်းဇူးလုိ႔ေျပာတာလား ? ေျပာသူက ' အင္း ဟုတ္တယ္ေလ၊ အယ္....မွားလုိ႔ ဟုတ္ပါဘူး ၊ နင့္ဆီက စာအုပ္တစ္အုပ္ကုိ ငွားတယ္ဟာ
ငါ့ဘ၀အတြက္ အသုံးလုိလုိ႔ ငါက ငွားတာေလ၊ ရေတာ့ ၀မ္းသာတာနဲ႔ ေက်းဇူးေနာ္ ' လုိ႔ ျပန္ေျပာလုိက္တာ.. အဟိ ၊
'ဟာ..........လြဲကုန္ၿပီ ၊ ဒါဆုိ စာအုပ္ကယ္သြားလုိ႔ေပါ့ေနာ္' ၊ လုိအပ္တာကုိ ယူသူက မွီခုိသည့္ဘ၀၊ လုိအပ္တဲ့ အရာကုိ ျဖည့္ဆည္းေပးသူက အမွီခံဘ၀ ၊
မွီခုိသူဟာ အမွီခံသူကုိ ေက်းဇူးတင္ထုိက္လုိ႔ ေက်းဇူးပါေနာ္ လုိ႔ စာေရးသူ ဆုိလုိခ်င္ပါ၏။
ဘ၀ ဟူသည္ မည္သုိ႔ပင္ျဖစ္ပါ၏။ အျမင့္ဆုံး စတိတ္ခုံမွသည္ အနိမ့္ဆုံးေခြးေျခခုံပုသုိ႔လည္းေကာင္း၊
အနိမ့္ဆုံး ေခြးေျခခုံပုမွသည္ အျမင့္ဆုံး စတိတ္ခုံေပၚသုိ႔လည္းေကာင္း၊
တပည့္၊ သားသမီးဟု ေခၚဆုိခုိင္းရာမွ ဆရာ၊ မိဘ ဟု တဖန္လွည့္လ်က္ ေမာ္ဖူးရျခင္းသုိ႔လည္းေကာင္း၊
မ်က္လွည့္ပမာ ၾကည့္ေနရင္း ေျပာင္းလြဲသြားတတ္ျခင္းကုိ ဘ၀ ဟုဆုိခ်င္ပါ၏။
လူသားတုိ႔ ဘ၀ တစ္ခုရလာသည္ႏွင့္အမွ် ယင္းဘ၀ကုိ ရွင္သန္ႀကီးထြားနုိင္ရန္ အမွီသဟဲသည္ မရွိမျဖစ္လုိအပ္ပါသည္။ သားသမီးက မိဘကုိ၊ တပည့္က ဆရာကုိ ၊
ေတြ႔ၾက စုံၾကရာ အခ်င္းခ်င္းမွသည္ ေတြ႔ၾကစုံၾကရာအခ်င္းခ်င္းတုိ႔သုိ႔ မွီခုိၿပီး ဘ၀အစမွ အဆုံးတုိင္ေအာင္ မွီေနၾကရသည္။ လူသားတုိ႔ အသီးသီး အျပန္လွန္
မွီခုိေနထုိင္ၾကရာတြင္ လူေကာင္းမွီခုိနည္းႏွင့္ လူယုတ္မာ မွီခုိနည္းဆုိၿပီး နည္းႏွစ္နည္းကုိ ခြဲ ျခားသိေစခ်င္သည္။ မွီခုိေနထုိင္ၾကပုံနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး
(မဃေဒ၀လကၤာသစ္) ၌ မန္လည္ ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီးက ေနတတ္၊ထုိင္တတ္၊ ေက်းဇူးတရားကုိ နားလည္တတ္၊ တုန္႔ျပန္တတ္ဘုိ႔ရန္ နည္းေပးလမ္းျပထားပါ၏။
" သ၀ိညာဏက ၊မဟုတ္စြာ့ေသး၊ ဒုကၡဆာယာ၊ သစ္ရိပ္သာ၌၊ ရံခါတခုိက္၊ ႀကံဳႀကဳိက္ေနနား ၊ ခုိမိျငားက၊ ျပစ္မွာလုိလ်က္၊ တရားဖ်က္၍၊
အခက္ကုိမွ်၊ မခ်ဳိ႔ရဘူး၊ ခ်ဳိးကဗာလ၊ မိတၱဒုေဗၻာ္၊ ပ်က္ေခါင္ေက်ာ္သည့္၊ မေတာ္ဒုစရုိက္၊ လ႔ူငမုိက္တည္း"။ ။
ဆုိလုိခ်က္ကေလးကုိ အရင္ဆုံးသိေအာင္ လုပ္ၾကရေအာင္ေနာ္....." သ၀ိညာဏက ၊မဟုတ္စြာ့ေသး၊ ဒုကၡဆာယာ၊ သစ္ရိပ္သာ၌၊ "
ဆုိတဲ့စကားဟာ .."သ၀ိညာဏက" မွာ" သ "က အတူတကြ "၀ိညာဏက"..အသက္၀ိညာဏ္လုိ႔ဆုိလိုတာပါ၊ "ဒုကၡဆာယာ" - ဆုိတဲ့စကားဟာလည္း
" ဒုကၡ "က သစ္ပင္ ၊ "ဆာယာ "က အရိပ္ လုိ႔ဆုိလုိတာပါ၊ ၿခံဳၾကည့္ရင္ အသက္မရွိေသာ သစ္ပင္၏ အရိပ္လုိ႔ ဆုိလုိတာပါ။ "ခ်ဳိးကဗာလ၊ မိတၱဒုေဗၻာ္၊ "
မွာလည္း "ဗာလ"က လူမုိက္ကိုဆုိလုိတာပါ၊ "မိတၱဒုေဗၻာ္" မွာလည္း မေကာင္းေသာ မိတ္ေဆြ လုိ႔ ဆုိလုိတာပါ၊ က်န္တာေတြကုိ သေဘာေပါက္လိမ့္ဟု
ယူဆပါသည္၊ အားလုံးကုိ ၿခံဳၾကည့္ရင္ .....အသက္ကင္းမဲ့သည့္ သစ္တစ္ပင္၏ အရိပ္အာ၀ါသေအာက္ကုိ ေနပူႀကဲႀကဲ ခရီးသြားေနသူ တစ္ေယာက္ ပင္ပန္းလုိ႔ ၊ႀကဳံႀကိဳက္လုိ႔
နားခုိမိတဲ့ခါ အရိပ္အာ၀ါသ ေကာင္းလွတဲ့ ေအးျမၿပီး ေ၀ေ၀ဆာေနတဲ့ သစ္ပင္တစ္ပင္ရဲ႔ ေနြးေထြမႈေတြေၾကာင့္ ပင္ပန္းမႈအားလုံးကုိ ခ၀ါခ်ၿပီး ေမာပန္းမႈမွန္သမွ်ကုိ
ေျပေပ်ာက္သြားပါတယ္၊ ထုိစဥ္ နားခုိသူမွာ သစ္ပင္ေၾကာင့္ ေမာပန္းမႈေျပသြားလုိ႔ သစ္ပင္ကုိေက်းဇူးတင္ရမည္။ မွီခုိသူက သူ႔ေက်းဇူးကုိ နားလည္ရင္
ေက်းဇူးမကန္းရင္ လူေကာင္းေလးျဖစ္ပါလိမ့္မည္၊ မွီခုိသူက သူ႔ေက်းဇူးကုိ နားမလည္ပဲ ေ၀ေ၀ဆာေနတဲ့ သစ္ပင္ရဲ႔ အကုိင္းအခက္လက္ကေလးေတြ
ခ်ဳိးသြားရင္ လူယုတ္မာျဖစ္သြားၿပီေနာ္၊ ဒီလကၤာေလးက သိပ္ေကာင္းတာေနာ္၊မန္လည္ဆရာေတာ္က အသက္ရွိတဲ့ လူေတြကုိ မဆုိထားနဲ႔ အသက္မရွိတဲ့
" အ၀ိညာဏ" ေတြေတာင္ မွီခုိဘူးတယ္ဆုိရင္ အမီွခံသူမ်ားဟာ ေက်းဇူးေတြရွိၾကတယ္လို႔ဆုိထားတာပါ၊ ဒါေၾကာင့္ စာေပကုိခ်စ္ခင္သူ မိတ္ေဆြေတြအားလုံးဟာ အသက္ရွိသည့္
သူမ်ားနဲ႔ မွီခုိၿပီးေနၾကတဲ့ခါ အမွီခံသူ မိဘဘုိးဘြားေတြ ၊ဆရာေတြ မိမိေပၚ ကူညီဘူးသည့္ အေပါင္းအေဖာ္ေတြကုိ မိမိ မီွခိုသူက ေက်းဇူးမကန္းဘုိ႔ ၊
ေက်းဇူးကုိ နားလည္တတ္ဘုိ႔ ၊ေက်းဇူးတရားေတြကုိသိရုံတင္မဟုတ္ဘဲ လုိက္နာက်င့္သုံးသည့္အေနနဲ႔ ျပန္လည္ ေပးဆပ္တတ္မွ လူေကာင္းေလးေတြ ျဖစ္ၿပီး ဘ၀မွာ
အထက္တန္းလူစားမ်ဳိးျဖစ္မွာ ဧကန္မုခ်ပင္။ စာဆုိ တစ္ခု ရွိေသး၏ ...........
ငယ္စဥ္က သား၊ ႀကီးလွ်င္ၾကား၊
ငယ္စဥ္က သမီး ႀကီးလွ်င္မီး၊
ငယ္စဥ္ကသား ႀကီးလွ်င္ အား၊
ငယ္စဥ္ကသမီး ႀကီးေတာ့ ထီး.........တဲ့
တခ်ိန္က ခင္ေဌးျမင့္ ဆုိသည့္ ေကာလိပ္ေက်ာင္းသူတစ္ဦးရွိခ့ဲဘူး၏၊ သူမဟာ ဆင္းရဲ၏၊ မိဘမ်ားကလဲ ဆင္းရဲသား လယ္သမားမ်ားျဖစ္ၾက၏၊
မိဘမ်ားက ဆင္းရဲသားလယ္သမားမ်ားျဖစ္ၾကေသာ္လည္း မိဘတုိ႔၀တ္တရားေက်ေအာင္ သမီးျဖစ္သူကုိ ေက်ာင္းၿပီးသည္အထိ ထားေပးနုိင္ခ့ဲ၏။ ခင္ေဌးျမင့္သည္
ေက်ာင္းၿပီးေသာအခါ အလုပ္လဲရ ရာထူးႀကီးေသာ ခင္ပြန္းလည္းရၿပီး ခ်မ္းခ်မ္းသာေနနုိင္ခဲ့သည္၊ မိဘမ်ားထံလည္း တစ္လကုိ လစာ (၁၅၀၀) ရသည့္အတြက္
ေငြတစ္ေထာင္ လစဥ္ပုိ႔နုိင္ခဲ့၏၊ သားတစ္ေယာက္ႏွင့္ သမီးတစ္ေယာက္ ရလာေသာအခါ ခင္ပြန္းျဖစ္သူက ေငြကုိ ေလ်ာ့ပုိ႔ရန္ ေျပာလာသည္။ ေက်းဇူးတရားကုိ
နာလည္ၿပီး က်င့္သုံးေနသည့္သူျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ခင္ပြန္စကားကုိ လက္မခံခ့ဲ။ သူမက ခင္ပြန္ျဖစ္သူကုိ ျပန္ေျပာလုိက္ေသး၏၊ ေလ်ာ့ေတာ့မပုိ႔နုိင္ဘူး၊ တုိး၍သာ
ပုိ႔လုိသည္ ၊ မေက်နပ္ရင္ ကြာနုိင္တယ္ ဟု ျပန္ေျပာလုိက္၏။ ခင္ပြန္းသည္လဲ ကြာလုိက္ၿပီး ငယ္ရြယ္လွပေသာ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ကုိ ေကာက္ယူ၏။
ေက်းဇူးသိတတ္ေသာ ခင္ေဌးျမင့္က ကေလးႏွစ္ေယာက္ကုိ အစ္မထံအပ္ၿပီး ဂ်ပန္သြားအလုပ္လုပ္ခဲ့သည္။ သူမဂ်ပန္မွျပန္လာေသာအခါ အလွကုန္ဆုိင္ဖြင့္ၿပီး
ခ်မ္းသာသြားသည္။ သူ၏လင္ျဖစ္သူသည္ မယားေလးေယာက္ေျပာင္းၿပီး အရက္စြဲ အလုပ္လဲျပဳတ္ စားရမဲ့ေသာက္ရမဲ့ ဘ၀မ်ဳိးေရာက္သြားခဲ့၏။ ေက်းဇူးသိတတ္သည့္
ခင္ေဌးျမင့္ကေတာ့ ရန္ကုန္တြင္ တုိက္ႀကီးသုံးခု ပုိင္ဆုိင္ခဲ့သည္၊ သူမ၏ မိဘမ်ားကုိလည္း သူမထံေခၚထားၿပီး အဆင့္ျမင့္ျမင့္ စိတ္ခ်မ္းသာ ကုိယ္ခ်မ္းသာေအာင္ထားၿပီး
ေက်းဇူးကုိ တသက္လုံးဆပ္သြားခဲ့၏။
ထုိ႔ေၾကာင့္ ခင္ေဌးျမင့္သည္ ငယ္စဥ္ကသမီး ႀကီးေတာ့ထီးႏွင့္တူေသာ သမီးျဖစ္သည္မုိ႔ အတုယူထုိက္လွသည္။ ေက်းဇူးတရားကုိ မသိေသာသမီးမ်ဳိးသည္ကား
"ငယ္စဥ္ကသမီး ႀကီးလွ်င္ မီး"နွင့္တူေသာ သမီးမ်ားျဖစ္ၾကေပလိမ့္မည္။ ေက်းဇူးတရားကုိ သိေသာ သားမ်ားသည္ကား" ငယ္စဥ္ကသား၊ ႀကီးလွ်င္ အင္အား"ႏွင့္တူေသာ
သားရတနာမ်ားျဖစ္ၾကမည္။ ေက်းဇူးတရားကုိ မသိေသာ သားမ်ားသည္ကား "ငယ္စဥ္ကသား ႀကီးလွ်င္ ၾကား"ႏွင့္တူေသာ သာမ်ားသာျဖစ္ေပလိမ့္မည္။
ထုိ႔ေၾကာင့္ မီးႏွင့္တူေသာသမီးမ်ား၊ က်ားႏွင့္တူေသာ သားမ်ားမျဖစ္ေအာင္ ထီးႏွင့္တူေသာ သမီးမ်ား၊ အင္အားႏွင့္တူေသာ သားရတနာ
လူလိမၼာေလးမ်ားျဖစ္ေအာင္လည္း ႀကဳိးစားၿပီး ေနတတ္၊ ထုိင္တတ္ၾကပါေစလုိ႔ ေစတနာေရွ႔ထားၿပီး တုိက္တြန္းရင္း ........
တစ္ဦးႏွင့္တစ္ဦးေတြ႔ၾက၊စုံၾကသည့္အခါမွာလဲ ................
အခ်စ္နဲ႔အျပစ္၊ အမုန္းနဲ႔ေဒါသ ျဖစ္တတ္ၾကလုိ႔................
ေမတၱာျဖစ္ရင္ ခ်စ္ခင္တယ္၊
သစၥာျဖစ္ရင္ အႏွစ္ထင္တယ္၊
ခ်စ္တာျဖစ္ရင္ သစ္လြင္တယ္၊
ေဒါသထြက္ေသာ္အမ်က္ေပၚတယ္၊
မုသားစြက္ေသာ္ ျပက္ေခ်ာ္တယ္၊
မုန္းတာဖက္ေသာ္ အျပစ္ေပၚတယ္။
love and..........
love creates tie.
Truth, beauty.
Anger,hatred.
lie,carelessness.
Hate, fault.
ထို႔ေၾကာင့္..............
မွန္ကန္တဲ့ ဓမၼပန္းကုိ ထာ၀ရ ဆင္းျမန္းနုိင္ၾကပါေစ..................
တကၠသုိလ္စာသင္သား.......http://goodbrother-goodbrother.blogspot.com/bhavaalin@gamil.com
အပုိင္း ( ၂) ကုိ ဆက္လက္ေရးသားတင္ျပသြားပါမည္၊ စာေပကုိခ်စ္ခင္သူမ်ား ေစာင့္ေမွ်ာ္၍ ဖတ္ရႈ က်င့္သုံးနုိင္ပါသည္။
တကၠသုိလ္စာသင္သား
No comments:
Post a Comment