မဟာသတိပ႒ာနသုတ္ အႏွစ္ခ်ဳပ္

ျမန္မာႏူိင္ငံ၏ အဓိကရ ဓမၼကထိကအေက်ာ္အေမာ္ သီတဂူဆရာေတာ္ႀကီး ဘဒၵႏၲေဒါက္တာဉာဏိႆရ၏ (၇၁)ႏွစ္ျပည့္ ၀ိဇာတမဂၤလာ တေပါင္းလျပည့္ ေမြးေန႔အခါသမယ၌ ေမြးေန႔ရွင္ ဆရာေတာ္ႀကီးအားလည္း ပူေဇာ္ မဟာသတိပ႒ာနသုတ္ တရားေတာ္ ေဟာၾကားရာ ေရွးအေခၚ ကမၼာသဒမၼ (ကမၼာသဓမၼ)နိဂုံးႏွင့္ ယခုအေခၚ ၿမိဳ႕ေတာ္နယူးေဒလီရွိ ေဒလီတကၠသုိလ္အားလည္း ဂုဏ္ျပဳလုိေသာေၾကာင့္ မဟာသတိပ႒ာနသုတ္အႏွစ္ခ်ဳပ္ကုိ ဂုဏ္ျပဳေရးသားလုိက္ရပါသည္၊

ဤမဟာသတိပ႒ာနသုတ္ကုိ ဘုရားရွင္လက္ထက္ေတာ္အခါက ကမၼာသဓမၼနိဂုံး ယခုအေခၚ နယူးေဒလီၿမိဳ႕ေတာ္၌ ဗုဒၶဘုရားရွင္ ကုိယ္ေတာ္တုိင္ ေဟာၾကားခဲ့ေသာ တရားေတာ္ျဖစ္သည္၊ ဤမဟာသတိပ႒ာနသုတ္သည္ ဒီဃနိကာယ္ သုတ္မဟာ၀ါပါဠိေတာ္၌ လာရွိ၏၊ ဤမဟာသတိပ႒ာနသုတ္၌ ဘုရားရွင္သည္ သတိပ႒ာန္အလုပ္ က်င့္ႀကံပြားမ်ားအားထုတ္သူတုိ႔ ရႊင္လန္းအားတက္ေစရန္ အက်ဳိးတရားကုိ ေရွးဦးစြာေဟာၾကားေတာ္မူ၏၊ ထုိ႔ေနာက္ က်င့္ႀကံအားထုတ္္မွဳအပုိင္းကုိ ဥေဒၵသ နိေဒၵသ အက်ဥ္းအက်ယ္အားျဖင့္ ေဟာၾကားေတာ္မူခဲ့၏၊ ထုိ႔ေနာက္ နိဂုံးခ်ဳပ္အေနအားျဖင့္ က်င့္ႀကံရမည့္ အခ်ိန္ကာလအပုိင္းအျခားကုိ ေဟာၾကားေတာ္မူခဲ့၏၊ ထုိ႔ေၾကာင့္မဟာသတိပ႒ာနသုတ္ပါဠိေတာ္ကုိ အႏွစ္ခ်ဳပ္လုိက္ပါက ေအာက္ပါအတုိင္း ျဖစ္လာ၏။

(၁) ပေယာဇနက႑ အက်ဳိးျပအပုိင္း

ဧကာယေနာ အယံ ဘိကၡေ၀ မေဂၢါ သတၱာနံ ၀ိသုဒၶိယာ ေသာကပရိေဒ၀ါနံ သမတိကၠမာယ ဒုကၡေဒါမနႆာနံ အတၳဂၤမာယ ဉာယႆ အဓိဂမာယ နိဗၺာနႆ သစၦိကိရိယာယ ယဒိဒံ စတၱာေရာ သတိပ႒ာနာ၊

(၂) စရဏက႑ က်င့္ႀကံမွဳအပုိင္း

ကာေယ ကာယာႏုပႆီ ၀ိဟရတိ အာတာပီ သမၸဇာေနာ သတိမာ ၀ိေနယ် ေလာေက အဘိဇၩာေဒါမနႆံ၊

ေ၀ဒနာသု ေ၀ဒနာႏုပႆီ ၀ိဟရတိ အာတာပီ သမၸဇာေနာ သတိမာ ၀ိေနယ် ေလာေက အဘိဇၩာေဒါမနႆံ၊

စိေတၱ စိတၱာႏုပႆီ ၀ိဟရတိ အာတာပီ သမၸဇာေနာ သတိမာ ၀ိေနယ် ေလာေက အဘိဇၩာေဒါမနႆံ၊

ဓေမၼသု ဓမၼာႏုပႆီ ၀ိဟရတိ အာတာပီ သမၸဇာေနာ သတိမာ ၀ိေနယ် ေလာေက အဘိဇၩာေဒါမနႆံ၊

(၃) ကာလပရိေစၦဒက႑ အခ်ိန္ကာလအပုိင္းအျခား

ေယာ ဟိ ေကာစိ ဘိကၡေ၀ ဣေမ စတၱာေရာ သတိပဌာေန ဧ၀ံ ဘာေ၀ယ် သတၱ၀ႆာနိ (သတၱာဟံ)၊ တႆ ဒြိႏၷံ ဖလာနံ အညတရံ ဖလံ ပါဋိကခၤံါ ဒိေ႒၀ ဓေမၼ အညာ, သတိ ၀ါ သဥပါဒိေသေသ အနာဂါမိတာ၊

သတိပ႒ာန္ပြားမ်ားအားထုတ္ျခင္းအက်ဳိး(၇)မ်ဳိး

(၁) သတၱာနံ ၀ိသုဒၶိယာ = ကိေလသာအညစ္အေၾကးတုိိ႔ စင္ၾကယ္ေစႏူိင္ျခင္း၊

(၂+၃) ေသာကပရိေဒ၀ါနံ သမတိကၠမာယ= စုိးရိမ္ပူေဆြးျခင္းေသာကကုိ လြန္ေျမာက္ ပယ္ခြါေစႏူိင္ျခင္း၊ ငုိေၾကြးျမည္တမ္းျခင္းပရိေဒ၀ကုိ လြန္ေျမာက္ပယ္ခြါေစႏူိင္ျခင္း၊

(၄+၅) ဒုကၡေဒါမနႆာနံ အတၳဂၤမာယ = ကုိယ္ဆင္းရဲျခင္းဒုကၡကုိ ခ်ဳပ္ၿငိမ္းေစႏူိင္ျခင္း၊

စိတ္ဆင္းရဲျခင္းေဒါမနႆကုိ ခ်ဳပ္ၿငိမ္းေစႏူိင္ျခင္း၊

(၆) ဉာယႆ အဓိဂမာယ = ေလာကုတၱရာ အရိယာမဂ္ကုိရရွိေစႏူိင္ျခင္း၊

(ရ) နိဗၺာနႆ သစၦိကိရိယာယ = ဆင္းရဲခပ္သိမ္း ကင္းၿငိမ္းရာမွန္ ျမတ္နိဗၺာန္သုိ႔ ဆုိက္ေရာက္ မ်က္ေမွာက္ျပဳေစႏူိင္ျခင္းတုိ႔ျဖစ္၏၊

ဤသတိပ႒ာန္ ၀ိပႆနာက်င့္စဥ္သည္ နိဗၺာန္ေရာက္ေရးအတြက္ တစ္ေၾကာင္း တည္းေသာ ခရီး တစ္ခုတည္းေသာ လမ္းစဥ္ျဖစ္၏၊ မွန္၏၊ နိဗၺာန္ၾကြသြား ဘုရားရဟႏၱာ အရိယာအရွင္ျမတ္မွန္သမွ်တုိ႔သည္ ဤသတိပ႒ာန္က်င့္စဥ္လမ္းျဖင့္သာ ၀ိပႆနာ က်င့္ေတာ္မူၾက၏၊ သတိပ႒ာန္ႏွင့္လြတ္ေသာ ၀ိပႆနာမည္သည္မရိွ၊ ထုိ႔ေၾကာင့္ ပါဠိေတာ္၌ ဧကာယေနာ အယံ ဘိကၡေ၀ မေဂၢါ ဟု မိန္႔ဆုိေတာ္မူ၏၊

ကိေလစင္ေရး၊ စုိးရိမ္ေဆြး ၊ငုိေၾကြးကင္းေစသည္။

ကုိယ္စိတ္ဆင္းရဲ၊ မရွိဘဲ၊ ျပတ္စဲၿငိမ္းေစသည္။

မဂ္ဖုိလ္နိဗၺာန္၊ တရားမွန္၊ အျမန္ရေစသည္။

တစ္ေၾကာင္းတည္းမွန္၊ သတိပ႒ာန္၊ က်င့္ႀကံပြါးရမည္။

က်င့္ႀကံမွဳအပုိင္း

သတိပ႒ာန္သည္ ကာယ, ေ၀ဒနာ, စိတၱ, ဓမၼအားျဖင့္ (၄)ပါးအျပားရွိ၏။

ကာေယ-ျဖင့္ ကာယာႏုပႆနာသတိပ႒ာန္၏ကမၼ႒ာန္းအာရုံကုိျပ၏၊ ကာယအရ ခႏၶာအားျဖင့္ ရူပကၡႏၶာရ၏၊

ေ၀ဒနာသု-ျဖင့္ ေ၀ဒနာႏုပႆနာသတိပ႒ာန္၏ ကမၼ႒ာန္းအာရုံကုိျပ၏၊ ေ၀ဒနာအရ ခႏၶာအားျဖင့္ ေ၀ဒနကၡႏၶာရ၏၊

စိေတၱ-ျဖင့္ စိတၱာႏုပႆနာသတိပ႒ာန္၏ ကမၼ႒ာန္းအာရုံကုိျပ၏၊

စိတၱအရ ခႏၶာအားျဖင့္ ၀ိညာနကၡႏၶာရ၏၊

ဓေမၼသု-ျဖင့္ ဓမၼာႏုပႆနာသတိပ႒ာန္၏ ကမၼ႒ာန္းအာရုံကုိျပ၏၊

ဓမၼအရ ခႏၶာအားျဖင့္ သညကၡႏၶာ သခၤါရကၡႏၶာရ၏၊

ကာယာႏုပႆီ ၀ိဟရတိ-ျဖင့္ ကာယာႏုပႆနာသတိပ႒ာန္ရွဳမွတ္ပုံကုိျပ၏၊ ရူပကာယ ရူပကၡႏၶာ၌ မၿမဲ ဆင္းရဲ အစုိးမရ (အနိစၥ ဒုကၡ အနတၱ ) လကၡဏာေရးသုံးပါးျဖင့္အဖန္ဖန္ ရွဳမွတ္ေလ့ရွိျခင္းသည္လည္းေကာင္း၊ ရူပကာယ ရူပကၡႏၶာကုိ မၿမဲ ဆင္းရဲ အစုိးမရ (အနိစၥ ဒုကၡ အနတၱ) လကၡဏာေရးသုံးပါးျဖင့္ အဖန္ဖန္ရွဳမွတ္ျခင္းသည္လည္းေကာင္း ကာယာႏုပႆနာသတိပ႒ာန္မည္သည္ကုိျပ၏၊

ေ၀ဒနာႏုပႆီ ၀ိဟရတိ-ျဖင့္ ေ၀ဒနာႏုပႆနာသတိပ႒ာန္ရွဳမွတ္ပုံကုိျပ၏၊ ေ၀ဒနာကၡႏၶာတုိ႔၌ မၿမဲ ဆင္းရဲ အစုိးမရ(အနိစၥ ဒုကၡ အနတၱ) လကၡဏာေရးသုံးပါးျဖင့္ အဖန္ဖန္ ရွဳမွတ္ေလ့ ရွိျခင္းသည္လည္းေကာင္း၊ ေ၀ဒနာကၡႏၶာကုိ မၿမဲ ဆင္းရဲ အစုိးမရ (အနိစၥ ဒုကၡ အနတၱ) လကၡဏာေရးသုံးပါးျဖင့္အဖန္ဖန္ ရွဳမွတ္ျခင္းသည္လည္းေကာင္း ကာယာႏုပႆနာသတိပ႒ာန္မည္သည္ကုိျပ၏၊

စိတၱာႏုပႆီ ၀ိဟရတိ-ျဖင့္ စိတၱာႏုပႆနာသတိပ႒ာန္ရွဳမွတ္ပုံကုိျပ၏၊ ၀ိညာဏကၡႏၶာ၌ မၿမဲ ဆင္းရဲ အစုိးမရ(အနိစၥ ဒုကၡ အနတၱ) လကၡဏာေရးသုံးပါးျဖင့္အဖန္ဖန္ ရွဳမွတ္ေလ့ ရွိျခင္းသည္လည္းေကာင္း၊ ၀ိညာဏကၡႏၶာကုိ မၿမဲ ဆင္းရဲ အစုိးမရ(အနိစၥ ဒုကၡ အနတၱ) လကၡဏာေရးသုံးပါးျဖင့္ အဖန္ဖန္ ရွဳမွတ္ျခင္းသည္လည္းေကာင္း ကာယာႏုပႆနာ သတိပ႒ာန္မည္သည္ကုိျပ၏၊

ဓမၼာႏုပႆီ ၀ိဟရတိ-ျဖင့္ ဓမၼာႏုပႆနာသတိပ႒ာန္ရွဳမွတ္ပုံကုိျပ၏၊ သညာကၡႏၶာ သခၤါရကၡႏၶာတရားတုိ႔၌ မၿမဲ ဆင္းရဲ အစုိးမရ(အနိစၥ ဒုကၡ အနတၱ) လကၡဏာေရးသုံးပါးျဖင့္အဖန္ဖန္ ရွဳမွတ္ေလ့ ရွိျခင္းသည္ လည္းေကာင္း၊ သညာကၡႏၶာ သခၤါရကၡႏၶာတရားတုိ႔ကုိ မၿမဲ ဆင္းရဲ အစုိးမရ(အနိစၥ ဒုကၡ အနတၱ)လကၡဏာေရးသုံးပါးျဖင့္အဖန္ဖန္ ရွဳမွတ္ျခင္းသည္လည္းေကာင္း ဓမၼာႏုပႆနာ သတိပ႒ာန္မည္သည္ကုိျပ၏၊

ရုပ္ျဖစ္တုိင္းသာ၊ စူးစုိက္ခါ၊ ေသခ်ာရွဳရမည္။

ခံစားတုိင္းသာ၊ စူးစုိက္ခါ၊ ေသခ်ာရွဳရမည္။

စိတ္ျဖစ္တုိင္းသာ၊ စူးစုိက္ခါ၊ ေသခ်ာရွဳရမည္။

သေဘာတုိင္းသာ၊ စူးစုိက္ခါ၊ ေသခ်ာရွဳရမည္။

အာတာပီ, သမၸဇာေနာ, သတိမာ-တုိ႔ျဖင့္ ရွဳမွတ္ပြားမ်ားအားထုတ္ရာ၌ ျပည့္စုံရမည့္အဂၤါရပ္တုိ႔ကုိျပ၏၊ ထုိတြင္-

အာတာပီ-ျဖင့္ သမၼပၸဓာန္ လုံ႔လ၀ီရိယႏွင့္ျပည့္စုံရမည့္အဂၤါကုိျပ၏၊ သမၼပၸဓာန္ လုံ႔လ၀ီရိယအဂၤါဟူသည္ ကမၼ႒ာန္းအလုပ္ အားထုတ္စဥ္ ‘‘ငါ၏ခႏၶာကုိယ္သည္ အေၾကာအျခင္ အရုိး အေရ ၾကြင္းက်န္ပေစ၊ အသားအေသြးေျခာက္ခမ္းပေစ’’ဟု အဓိ႒ာန္ေျမာက္ ေဆာက္တည္အပ္ေသာ လုလႅ၀ီရိယမ်ဳိးတည္း။

ေၾကာခ်ဥ္ရုိးေရ၊ ၾကြင္းပေစ၊ ကုန္ေစသားအေသြး။

အသက္ကုိမွ်၊ မညွာရ၊ သမၼပၸဓာန္ေလး။

သမၸဇာေနာ-ျဖင့္ ပညာအဆင္အျခင္ဥာဏ္ပညာသမၸဇညတရားႏွင့္ ျပည့္စုံရမည့္ အဂၤါကုိျပ၏၊ ထုိသမၸဇညသည္ သာတၴကသမၸဇည , သပၸါယသမၸဇည, ေဂါစရသမၸဇည, အသေမၼာဟသမၸဇညအားျဖင့္ ေလးပါးအျပားရွိ၏၊ ထုိတြင္-

(၁)သာတၳကသမၸဇညဟူသည္ အက်ဳိးရွိ ,မရွိ သုံးသပ္ဆင္ျခင္၍ အက်ဳိးရွိမွသာ ျပဳလုပ္ျခင္းတည္း၊

(၂)သပၸါယသမၸဇညဟူသည္ သင့္ေတာ္၏, မေတာ္၏ သုံးသပ္ဆင္ျခင္၍ သင့္ေတာ္မွသာ ျပဳလုပ္ျခင္းတည္း၊

(၃)ေဂါစရသမၸဇညဟူသည္ ရုပ္နာမ္ႏွစ္ျဖာ ေလာကီခႏၶာငါးပါးတုိ႔၌ အၿမဲမျပတ္ရွဳမွတ္မႈ ျပဳလုပ္ျခင္းတည္း၊

(၄) အသေမၼာဟသမၸဇညဟူသည္ ရုပ္နာမ္ႏွစ္ျဖာ ေလာကီခႏၶာငါးပါးတုိ႔၌ မၿမဲ ဆင္းရဲ အစုိးမရ (အနိစၥ ဒုကၡ အနတၱ)လကၡဏာေရးသုံးပါး သေဘာတရားတုိ႔သည္ ျပက္ျပက္ထင္ထင္ ဉာဏ္၌သက္၀င္ျခင္းတည္း။

အက်ဳိးရွိလား၊ မရွိလား၊ စဥ္းစားတာကသာတၳက။

သင့္ေတာ္ရဲ့လား၊ မေတာ္လား၊ စဥ္းစာတာကသပၸါယ။

ရုပ္ဓာတ္နာမ္ဓာတ္၊ စဥ္မျပတ္၊ ရွဳမွတ္တာကေဂါစရ။

မၿမဲဆင္းရဲ၊ ရုပ္နာမ္ပဲ၊ အသိကြဲတာကအသေမၼာဟ။

သတိမာ-ျဖင့္ ကာယ, ေ၀ဒနာ, စိတ,ၱ ဓမၼ သတိပ႒ာန္ကမၼ႒ာန္း အာရုံေလးပါးတုိ႔ကုိ သိမ္းဆည္းတတ္ေသာသတိႏွင့္ ျပည့္စုံရမည့္အဂၤါကုိ ျပ၏၊

၀ိေနယ် ေလာေက အဘိဇၩာေဒါမနႆံ-ျဖင့္ သတိပ႒ာန္၀ိပႆနာကမၼ႒ာန္း စီးျဖန္းအာထုတ္ျခင္း၏ လက္ငင္းမုခ်ပစၥဳပၸန္အက်ဳိးကုိျပ၏၊

အဓိပၸါယ္အားျဖင့္ သတိပ႒ာန္၀ိပႆနာကမၼ႒ာန္း စီးျဖန္းအားထုတ္ျခင္းေၾကာင့္ ရုပ္နာမ္ႏွစ္ျဖာ ေလာကီခႏၶာငါးပါးတုိ႔၌ ကပ္ၿငိစြဲလန္းတတ္ေသာ အဘိဇၩာေဒါမနႆ အစရွိေသာ အကုသုိလ္တရားတုိ႔ကုိ တဒဂၤပဟာန္, ၀ိကၡမၻနပဟာန္ႏွစ္ပါးျဖင့္ ပယ္ေျဖာက္ႏူိင္ျခင္းအက်ဳိးရွိ၏၊

အခ်ိန္ကာလအပုိင္းအျခား

ဒိေ႒၀ ဓေမၼ အညာ, သတိ ၀ါ သဥပါဒိေသေသ အနာဂါမိတာ- ျဖင့္ သတိပ႒ာန္၀ိပႆနာအလုပ္ကုိ အမ်ားဆုံး(၇)ႏွစ္ အနည္းဆုံး(၇)ရက္ မျပတ္မလပ္ ရွွဳမွတ္ပြါးမ်ားအားထုတ္ပါက မ်က္ေမွာက္ဒိ႒ ယခုပစၥဳပၸန္ဘ၀၌ပင္ ကိေလသာကုန္ခန္း ရဟႏၱာျဖစ္ႏူိင္၏၊ ရဟႏၱာမျဖစ္ေသာ္ အနာဂါမ္အရိယာျဖစ္ႏူိင္သည္ ဟုျပ၏၊

ဤပါဠိစကားသည္ ေနယ်ပုဂၢဳိလ္ကုိသာ ရည္ရြယ္၍ဆုိေသာ သႏၶာယဘာသိတစကား ျဖစ္၏၊ မွန္၏၊ တရားထူးရရွိသူ အရိယာပုဂၢဳိလ္တုိ႔သည္ ေရွးေရွးဘ၀က ဆည္္းပူးျဖည့္က်င့္ခဲ့ေသာ ပါရမီအမ်ဳိးအစားတုိ႔ ကြဲျပားျခားနား၍ သိျမင္ပုံဉာဏ္ပညာ ကြဲျပားျခားနားၾက၏၊

တရားထူးကုိသိျမင္ရာ၌္ ပုဂၢဳိလ္အမ်ဳိးအစားတုိ႔သည္ ဥဂၣဋိတညဴပုဂၢဳိလ္,၀ိပဥၥိတညဴပုဂၢဳိလ္, ေနယ်ပုဂၢဳိလ္, ပဒပရမပုဂၢဳိလ္ အားျဖင့္ (၄)ေယာက္ရွိ၏၊ ထုိတြင္-

(၁) ဥဂၣဋိတညဴပုဂၢဳိလ္ဟူသည္ အက်ဥ္းခ်ဳပ္ေဟာၾကားရုံမွ်ျဖင့္ တရားသိျမင္ေသာ ပုဂၢဳိလ္တည္း၊

(၂) ၀ိပဥၥိတညဴပုဂၢဳိလ္ဟူသည္ အက်ယ္ဖြင့္ျပေဟာၾကားမွ တရားသိျမင္ေသာပုဂၢဳိလ္တည္း၊

(၃) ေနယ်ပုဂၢဳိလ္ဟူသည္ လက္ေတြ႔က်င့္ႀကံမွ တရားသိျမင္ေသာပုဂၢဳိလ္တည္း၊

(၄) ပဒပရမပုဂၢဳိလ္ဟူသည္ ယခုဘ၀ တရားအားထုတ္ေသာ္လည္း တရားထူးမရ ပါရမီျဖစ္ရုံမွ်ေသာပုဂၢဳိလ္တည္း၊

အက်ဥ္းခ်ဳပ္မွ်၊ ေဟာေဖာ္ျပ၊ သိကဥဂၣဋိ။

အက်ယ္ဖြင့္ျပ၊ ေဟာေျပာမွ၊ သိက၀ိပဥၥိ။

လက္ေတြ႕က်င့္မွ၊ တရားရ၊ ေနယ်ေခၚေလဘိ။

ယခုဘ၀၊ မသိရ၊ ပဒပရမေခၚေလဘိ။

ပါရမီကြဲျပား၊ ဥာဏ္ျခားနား၊ တရားရပုံေလးမ်ဳိးရွိ။

ထုိ႔ေၾကာင့္ ဤမဟာသတိပ႒ာနသုတ္လာ အမ်ားဆုံး(၇)ႏွစ္ အနည္းဆုံး(၇)ရက္ က်င့္ႀကံ ႀကိဳးကုတ္ ပြါးမ်ားအာထုတ္က အနာဂါမ္ ရဟႏၱာျဖစ္ႏူိင္သည္ဟူေသာပါဠိိေတာ္အဆုိသည္ တတိယအဆင့္ ေနယ်ပုဂၢိဳလ္ကုိ သာရည္ရြယ္၍ ေဟာေသာသႏၶာယဘာသိတ ေဒသနာေတာ္စကားျဖစ္သည္၊

ဉာဏ္ပညာႀကီးမားေသာ ဥဂၣဋိတညဴပုဂၢဳိလ္ ၀ိပဥၥိတညဴပုဂၢဳိလ္္တုိ႔သည္ သတိပ႒ာန္အလုပ္က်င့္ႀကံႀကိဳးကုတ္ ပြါးမ်ားအားထုတ္ပါက တစ္ေန႔ တစ္ရက္္, တစ္နာရီ, တစ္မိနစ္, တစ္စကၠန္႔အခ်ိန္အတြင္းမွာပင္ မဂ္ဖုိလ္နိဗၺာန္တရားထူးကုိ ရရွိႏူိင္ပါသည္။

ဤသုိ႔လွ်င္ စစ္ကုိင္းေတာင္ရုိး သီတဂူကမၻာ့ဗုဒၶတကၠသုိလ္အဓိပတိ ဘဒၵႏၲေဒါက္တာဉာဏိႆရ (D.Litt) (Ph.D) သီတဂူဆရာေတာ္ႀကီး၏ (၇၁)ႏွစ္ျပည့္ ၀ိဇာတမဂၤလာအခါသမယ၌ ဆရာေတာ္ကုိ ဂုဏ္ျပဳေသာအားျဖင့္လည္းေကာင္း၊ မဟာသတိပ႒ာနသုတ္ေဟာၾကားခဲ့ေသာ ကမၼာသဒမၼ(ကမၼာသဓမၼ) နိဂုမ္းတည္ရွိရာ အိႏၵိယႏူိင္ငံၿမိဳ႕ေတာ္နယူးေဒလီရွိ ေဒလီတကၠသုိလ္ကုိ ဂုဏ္ျပဳေသာအားျဖင့္လည္းေကာင္း ေရးသားအပ္ေသာ မဟာသတိပ႒ာနသုတ္ အႏွစ္ခ်ဳပ္ကုိ နိဂုံးကမၸတ္ အဆုံးသပ္လုိက္ပါသတည္း။

ဘဒၵႏၱ သိရိႏၵ

မဟာ၀ိဇၨာ (ေဒလီ)

သာသနဓဇသိရီပ၀ရ ဓမၼာစရိယ

ဒဂုံပရိယတၱိစာသင္တုိက္

ၿမိဳ႕မေက်ာင္းလမ္း၊ ဒဂုံၿမိဳ႕နယ္၊ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕။