“တကယ့္ေမတၱာစစ္ဟူသည္ ဘယ္သိပၸံဆရာကမွ တိုင္းတာလို႔မရတဲ့ အစြမ္းသတၱိ သီးျခား ရွိေနတဲ့ေနရာေလးပါ“

တစ္ခါက…
ေစ်းရွိတဲ့ ရြာႀကီးတစ္ရြာမွာ ေစ်းဖိတ္ေန႔ ညေနပိုင္းေရာက္တဲ့အခါမွာ ေနာက္ေန႔ေရာင္းခ်ဖို႔အတြက္ အမဲသက္ေလ့ရွိပါ တယ္..
.ေနာက္ေန႔ ႏြားသက္ဖို႔ ၀ယ္လာေတာ့ နြားမႀကီးတစ္ေကာင္ျဖစ္ေနတယ္။ အဲဒီႏြားမႀကီး၀ယ္လိုက္ေတာ့ ႏုိ႔မပ်က္ေသးတဲ့
 ႏြားငယ္ေလး တစ္ေကာင္ပါလာတယ္။ ႏြားမႀကီးကို ႏြားသက္ကုန္းေပၚေခၚလာေတာ့ ႏြားငယ္ သားေလးလည္း ဘာမသိညာမသိနဲ႔ 
လိုက္ပါလာေတာ့တာေပ့ါ။ ႏြားသက္ကုန္းနဲ႔ မနီးမေ၀းမွာေတာ့ အရင္ကသက္ထားတဲ့ ႏြားေတြရဲ႕ အရိုးအနံ႕ ရေတာ့ႏြားမႀကီးလည္း 
မိမိကုိ သက္ေတာ့မယ္ဆိုတာသိေတာ့ ေမာင္းလို႔မရေတာ့ဘူးတဲ့။ 

လူေတြကလည္း ေနမ၀င္ခင္ ကိစၥၿပီးေအာင္လုပ္ရမွာဆိုေတာ့ ႏြားမႀကီးကို ေနာက္ကေနေမာင္းလို႔မရေတာ့တဲ့ အဆုံး ႏွာႀကိဳးကို လွန္ၿပီး ေရွ႕ကေနတအားဆြဲေတာ့တယ္။ ႏြားမႀကီးလည္း ေၾကာက္အားလန္႔အားနဲ႔ ယက္ကန္ ယက္ကန္နဲ႕ ရုံးေနတာေပ့ါ။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ 
ႏြားသားေလးက ဘာမွမသိရွာဘူးေလ။ ေတာထဲမွာ ျမတ္စားရင္း ေဆာ့ကစားေနေလရဲ႕။ ေနာက္ေတာ့ပါလာတဲ့ လူေတြအားလုံးက
 ႏြားမႀကီးႏွားဖ်ားႀကိဳးကို တအားဆြဲၾကေတာ့ ႏြားမႀကီးရဲ႕ႏွာဖ်ားအသားေတြျပတ္သြားေတာ့တယ္။ ေသြးတစက္ စက္နဲ႔ နြားမႀကီးလည္း 
ေၾကာက္အား လန္႔အားေျပးေတာ့တာေပ့ါ။ 

လယ္ကြက္ႏွစ္ကြက္ သုံးကြက္ေလာက္ လြန္တဲ့အခါမွာ က်န္တဲ့ ႏြားသားငယ္ေလးက အေမကိုမေတြ႔ေတာ့ အသံေပးေအာ္ လိုက္ေတာ့
 ႏြားမႀကီးလည္းဆက္မေျပးေတာ့ဘူး ႏြားသားေလးကို ရပ္ေစာင့္ေနတယ္။ ႏြားသားေလးနဲ႔အတူ ႏြားသက္သမား ေတြကပါလာေတာ့
 ႏြားမႀကီးလည္း ေနာက္လယ္ကြက္ သုံးကြက္ေလာက္ ဆက္ေျပးျပန္ေ၇ာ အေမနဲ႔အေတာ္ေ၀းသြားေတာ့ ႏြားသားေလးလည္း 
ဆက္ေအာ္ျပန္ေတာ့ ႏြားမႀကီးလည္းတစ္ဖန္ ရပ္ေစာင့္ေန ျပန္တယ္။အဲဒါကို ႏြားသက္သမားေတြက ႏြားမႀကီးကိုလုိက္ေန႔လို႔ေတာ့
 ဒို႔ေတာေန၀င္သြားေတာ့မယ္။ ဖမ္းဖို႔ေတာ့မလြယ္ ေတာ့ဘူး။ သူ႔သားေလးကိုဖမ္းရင္ေတာ့ သူျပန္လာမွာပဲဆိုတဲ့ အႀကံကိုရရွိသြား
 ေတာ့တာေပ့ါ။ 

အဲဒါနဲ႔ ႏြားသား ေလးကို၀ုိုင္းဖမ္းၾကေတာ့တယ္။ ႏြားသက္ကုန္းမွာ ႏြားသားေလးကိုႀကိဳးနဲ႔ခ်ီထားၿပီး ေအာ္ေအာင္ ၀ိုင္းရိုက္ ၾကတယ္။ 
သားေလးရဲ႕ မခ်ိမဆံ့ေအာ္သံကိုၾကားရေတာ့ ႏြားမႀကီးလည္းဆက္မေျပးႏိုင္ေတာ့ဘူး။ သူ႕မွာရွိတဲ့ ဒဏ္ရာကိုေရာ အသက္ခံရမယ္ဆိုတဲ့
အသိကိုပါ ေမ့ၿပီး သားေလးရွိရာကို ျပန္လွည္႔လာေတာ့တာေပ့ါ။

ႏြားသက္ သမားေတြကလည္း လက္နက္ကိုယ္စီနဲ႔ ကိုင္ေစာင့္ေနၾကတာေလရဲ႕။ ႏြားမႀကီးကလည္း သားေလးရွိရာကို တေျဖး 
ေျဖးလွမ္းေလွ်ာက္လာၿပီ သားေလးရဲ႕ကုိယ္မွာရွိတဲ့ေသြးထြက္ေနတဲ့ ဒဏ္ရာေတြကိုလွ်ာနဲ႔ လွ်က္ေပးေန ေတာ့တယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ
 ေနာက္မွာရွိတဲ့ ႏြားသက္သမားေတြက သူတို႔လုပ္ရမယ့္လုပ္ငန္းကို ဆက္လုပ္ကိုင္ၾက ေတာ့တယ္။ ဒါကို ျမင့္မိုရ္ဦးရဲ႕ေနာက္ဆုံး
 ေရစင္ပဲဆိုတာ ႏြားသားေလးကသိခ်င္မွ သိမယ္ေပ့ါေနာ္။ျမင္းမိုရ္ဦးကေတာ့ သူ႔ေမတၱာကို သက္ေသျပလွ်က္နဲ႔ ကြယ္ေပ်ာက္ သြားၿပီေလ......

ဇာတ္လမ္းေလးကေတာ့ အဲဒါပါပဲ……….

ဘုရားရွင္ေမတၱာသုတ္ေတာ္မွာ ေဟာၾကားေတာ္မူတဲ့ "မာတာယထာ နိယံပုတ၊ၱ မာယုသာ ဧကပုတၱ မႏုရေကၡ" လူမိခင္မ်ားသာမကဘူး 
တိရစၧာန္မိခင္မ်ားလည္း ရင္ေသြးကို အသက္နဲ႔လဲၿပီး ကာကြယ္ၾကတယ္။ မိမိလည္းသက္ရွိထင္ရွား ရွိေနခ်ိန္ ေနာက္ အခြင့္လည္းသာေနခ်ိန္မွာ
 စာဖက္သူမ်ားအေနနဲ႔ မိမိရဲ႕ မိခင္ေမတၱာ (မိဘေမတၱာ)ေတြကို အတက္ႏိုင္ဆုံး ဆပ္ခြင့္ရေနမယ္ဆိုလွ်င္ျဖင့္..........

မိဘေက်းဇူး ဆပ္ႏိုင္ပါေစ…

လို႔ေတာင္းဆုျပဳလွ်က္…..


[Reference: from a forward mail]