***ေမွ်ာ္လင့္ရင္းေ၀း***

နာႀကားဖူးတဲ့ တရားေလးထဲက ဇာတ္ေလးတစ္ပုဒ္ကို ေျပာျပခ်င္မိတာနဲ႔ ဒီစာေလးခ်ေရးမိတယ္။
အမည္ကုိေတာ့ “ေပါက္ပြင့္ ေခြးေမွ်ာ္” ဇာတ္လို႔ ေပးထားလိုက္မိတယ္။
ဒီလိုပါ။
တစ္ခါတုန္းက ေခြးတစ္ေကာင္ဟာ အလြန္ဆာေလာင္ မြတ္သိပ္လြန္းလို႔ အရမ္းကို အစာကို ေတာင့္တရွာေဖြေန တဲ့အခ်ိန္ေပါ့။ အဲအခ်ိန္မွာ သူဟာ ေပါက္ပြင့္ရဲရဲေတြ ပြင့္ေနတဲ့ ေပါက္ပင္ၾကီးကို ေတြ႕ပါသတဲ့။ ဒီေတာ့ ဒီေခြးစိတ္ထဲမွာ ဒီေပါက္ပြင့္ ရဲရဲေတြကို အမဲသားေတြလို႔ ထင္ျပီး အာသာငမ္းငမ္းနဲ႔ ေပါက္ပင္ေအာက္ကေန ဆာေလာင္မြတ္သိပ္စြာနဲ႔ ဒီအမဲသား က်လာမယ့္ အခ်ိန္ကို ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနပါတယ္တဲ့။
အဲေၾကြက်ပါျပီ။
ေပါက္ပြင့္တပြင့္။
ဒီေခြးဟာ ၀မ္းသာအားရနဲ႕ အမဲသားအထင္နဲ ့ေျပးျပီး နမ္းၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေပါက္ပြင့္ၾကီး ျဖစ္ေနပါေရာတဲ့။ သူထင္သလို အမဲသားမဟုတ္ဘူးေလ။
ဒါေပမယ့္ သူကေတြးတယ္။ ေဩာ္ ဒီတစ္ပြင့္ကသာ ေပါက္ပြင့္ျဖစ္ေနတာပါ။ က်န္တဲ့အပင္ေပၚက နီနီရဲရဲ ေတြကေတာ့ အမဲသားပဲျဖစ္မွာပါဆိုျပီး ဆာေလာင္စြာနဲ့ ဆက္ေမွ်ာ္ေနပါသတဲ့။
ဒါေပမယ့္ က်လာသမွ်ကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့ အမဲသားမဟုတ္ပဲ ေပါက္ပြင့္သာ ျဖစ္ေနပါသတဲ့။
ဒါလည္း သူက ဇြဲမေလ်ာ့ဘူး။ အင္း အေပၚမွာ က်န္တာေတြကေတာ့ အမဲသားျဖစ္မွာပဲဆိုျပီး ဆက္ေစာင့္ျပန္ပါသတဲ့။ ဒီလိုနဲ႔ ေပါက္ပြင့္ေတြ တစ္ပြင့္ျပီးတစ္ပြင့္ တျဖဳတ္ျဖဳတ္ေၾကြသာသြားတယ္ သူေမွ်ာ္လင့္တဲ့ အမဲသားကိုေတာ့ အစေတာင္ရွာ မရခဲ့ပါဘူး။ ေနာက္ဆံုး ရႏိုးရႏိုးနဲ႕သူဟာ ေမွ်ာ္လင့္ေတာင့္တရင္းနဲ႔ပဲ ေပါက္ပင္ေအာက္မွာ အဆာလြန္လုိ႔ ေသပြဲ၀င္ ရရွာတယ္။ သူေသသာသြားတယ္ သူေမွ်ာ္လင့္တဲ့အမဲသားကိုရမသြားရွာပါဘူး။

***********************************************
ဒီမွာတစ္ခန္းရပ္လုိ႔ စဥ္းစားႀကည့္မိတယ္။
အင္း…တို႕ေတြ လည္းဘာထူးလုိ႔လဲ။ ဒီလိုပါပဲ။
ရထားတဲ့ ခႏၶာက ဒုကၡခႏၶာ။
ေမွ်ာ္လင့္ ေတာင့္တ ေနတာက သုခခ်မ္းသာ။
ဒုကၡျပီးရင္းဒုကၡပဲရွိတဲ့ ေပါက္ပင္ ကေန သုခနဲ ့တူတဲ့ အမဲသား ဘယ္ေတာ့မွ ရမွာမဟုတ္ပါဘူး။
ဒါလည္းေမွ်ာ္တုန္းပါပဲ။ ေမြးကတည္းကေမွ်ာ္ခဲ့ရတဲ့ သုခခ်မ္းသာေတြ အိမ္ေထာင္ျပဳရင္ေကာင္းမွာပဲလို့ေတြးျပီး ျပဳလိုက္ျပီ။ ေဟာေပါက္ပြင့္တစ္ပြင့္ေၾကြျပီ။ ဘာရလဲ။ ဒုကၡပဲေတြ ့တယ္။
ဒါေပမယ့္ အင္း သားသမီီး ရွိရင္ပိုျပီး သာယာခ်မ္းေျမ့လာမွာပဲလို႕ ခ်မ္းသာကို ဆက္ေမွ်ာ္ျပန္တယ္။ ရလာျပီသားသမီး။ ေဟာေပါက္ပြင့္ ေနာက္တစ္ပြင့္ေလ။
သူ႔အတြက္ အပူေတြ တိုးလာတာပဲေလ။
ဒါလည္း အင္း ေျမးေလး သာရွိလာခဲ့ရင္ သုခခ်မ္းသာ ပိုျပည့္စံုမွာပဲလို႕ဆက္ေမွ်ာ္ျပန္ေရာ။
ေဟာရလာျပီ ေျမးေလး။ ေနာက္တစ္ပြင့္ ထပ္ေၾကြျပန္ျပီ။
ေနာက္ဆံုးေတာ့ ရလာတာသမွ်တိုင္းသည္ပင္ ဒုကၡခ်ည္းပဲျဖစ္ေနတာကုိး။
အင္းဘာပဲေျပာေျပာ ရႏိုးရႏိုးနဲ ့ေမွ်ာ္ရင္း ေမွ်ာ္ရင္းနဲ႕သာ ေသၾကရေတာ့မယ္။ အခုထိ ကိုယ္ေမွ်ာ္ေနတာေတြဟာ ဒုကၡျဖစ္ေၾကာင္းေတြပါလားလို႕ မစဥ္းစားမိေသးဘူးေလ။
အင္း ေသခါနီးထိလည္း ေမွ်ာ္ေနဦးမွာပါပဲ။
ရလာတဲ့ ဒုကၡအပင္က ပြင့္သမွ်၊ သီးသမွ်ေတြဟာ ဒုကၡေတြသာ ျဖစ္မွာပါလားလို ့ မေတြးမိသမွ်ကေတာ့ ဒီ ဒုကၡထဲက သုခကို မရွိတာ ေမွ်ာ္ေနသလို ျဖစ္ေနမွာေပါ့။
ဒါေၾကာင့္ ဒီခႏၶာၾကီးကို အဟုတ္အရွိလို႔ ထင္ေနသမွ် သတၱ၀ါတိုင္းဟာ ဒီ“ေပါက္ပြင့္ ေခြးေမွ်ာ္”ဇာတ္ထုတ္ၾကီး ခင္း ေနတာနဲ႔ မျခားပါလားဆိုတာေလး ႏိႈင္းယွဥ္မိရင္း….ကိုယ့္အျဖစ္ကိုယ္ ရင္ေမာစြာျဖင့္ အျမန္ဆံုး ႀကိဳးစားရုန္းထြက္နိဳင္မွ ေတာ္ကာက်ေပေတာ့မည္ျဖစ္ေႀကာင္းေလး ျပန္လည္ေဖာက္သည္ခ်လုိက္ရပါေတာ့သည္။

ဓမၼေမာင္နွမတို႔ အားလံုးဘဲ ကိုယ္၏က်မ္းမာခ်င္း စိတ္၏ခ်မ္းသာၿခင္းမ်ား
ၿပည့္စံုၾက၍ ရွည္လွ်ားလွတဲ့ ဘ၀သံသရာၾကီးထဲက ေအးညိမ္းရာအမွန္ၿမတ္နိဗၺာန္သို႔ အလွ်င္အၿမန္ ရုန္းထြက္နိုင္ၾကပါေစ..။

 ေမတၱာ မ်ားစြာၿဖင့္...

(ေအးေအးခ်ဳိ)

Shared from Ma Aye Aye Cho (FB)

ေဆးမေသာက္ပဲ ဆီးခ်ိဳေရာဂါေပ်ာက္ေစနည္း

ေဆးမေသာက္ပဲ ေပ်ာက္တယ္ရယ္လို႔ေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ သုိ႔ေပမယ့္ ဒီ သဘာဝ နည္းလမ္းက ဆီးခ်ိဳေရာဂါ ရွိသူမ်ားအတြက္ အလြယ္ကူဆံုးနဲ႔ အေကာင္းဆံုးထဲက ကုထံုးနည္း တစ္ခု ျဖစ္ပါတယ္။ ေဆးသာက္ေနရာ သူမ်ားလည္း အသံုးျပဳလို႔ ရတဲ့ နည္းလမ္း ျဖစ္ပါတယ္။ ရံုးပတီသီး လိုအပ္ ပါတယ္။

ရံုးပတီသီး (Lady Finger) ၂ လံုး (၂ေတာင့္) ကို ထိပ္ႏွစ္ဖက္ ျဖတ္၊ အလယ္မွာ ဓားနဲ႔ အေပါက္/အဆင္း ေဖာက္ေပးျပီး ေရျဖည့္ထားတဲ့ ဖန္ခြက္ၾကီးထဲကို ညအိပ္ယာဝင္ခါနီး မွာ ေရာစိမ္ထားရပါမယ္။ ဖံုးအုပ္ထား လို႔လည္း လိုပါတယ္။ အိပ္ယာထလို႔ မနက္စာ စားခါနီးမွာေတာ့ စိမ္ထားတဲ့ ရံုးပတီသီးကို ဖယ္လုိ႔ ေသာက္ႏိုင္ပါျပီ။

ဒီမွာ ရံုးပတီသီးကို ပိုးမြားကင္းဆင္ေအာင္ ေသခ်ာေဆးေက်ာ ဖို႔ လိုျပီး ေရ သန္႔နဲ႔ စိမ္ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ႏွစ္ပတ္ၾကာတဲ့အခါ ေသြးထဲ သၾကားဓာတ္ကို စစ္ေဆးၾကည့္ေတာ့ သိသိသာသာပဲ သၾကား (ဂလူး ကိုစ့္ဓာတ္) နည္းသြား တာကို ေတြ႔ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ လနဲ႔ စြဲေသာက္ရင္ သိသိသာသာ က်ဆင္း ပါတယ္။ ဆီးခ်ိဳဟာ နာတာရွည္လိုပဲ ဒုကၡေပးေန တတ္ရင္ ဒီ ရံုးပတီသီး စိမ္တဲ့ေရကို မနက္တိုင္း ပံုမွန္ေသာက္ျခင္းျဖင့္ ဆီးခ်ိဳေရာဂါကို သက္သာ ေပ်ာက္ကင္းေစတယ္လို႔ သိရပါတယ္။
--
Ref: medic-facts
Shared from http://www.innewsmyanmar.com/2012/12/blog-post_5404.html

Post Type: Love

အေဖာ္ရွိတုန္းက အေဖာ္နဲ႔ထိုင္တယ္
အေဖာ္မရွိေတာ့ တေယာက္တည္းထိုင္တယ္

ဂရုစိုက္တဲ့လူရွိတုန္းက ဂရုစိုက္ခံတယ္
ဂရုစိုက္မဲ့လူမရွိေတာ့ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ဂရုစိုက္တယ္

ခ်စ္တယ္ဆိုတုန္းက အေကာင္းဆံုးခ်စ္တယ္
မခ်စ္ေတာ့ဘူးဆိုေတာ့ အေကာင္းဆံုးလြတ္လပ္ခြင့္ေပးလိုက္တယ္

တခ်ိဳ႕အရာေတြကေတာင္းပန္လို႔မရဘူး
ေတာင္းဆိုလို႔မရဘူး ရပ္တန္႔လို႔မရဘူး
ထြက္သြားမဲ့အရာကထြက္ကုိထြက္သြားမွာပဲ

ႏွစ္ေယာက္ရွိစဥ္အေကာင္းဆံုးေန
တေယာက္တည္းရွိလည္း အေကာင္းဆံုးျဖစ္ေအာင္ေန

ကိုယ့္ကိုကိုယ္မွ စိတ္ခ်မ္းသာေအာင္မထားတတ္ရင္
ကိုယ့္ကုိဘယ္သူကမွတသက္လံုးစိတ္ခ်မ္းသာေအာင္ထားႏိုင္မွာ မဟုတ္ဖူးမလား???

ခင္မင္လ်က္
ေကာင္ကေလး
၂၆/ဇန္နဝါရီ/၂၀၁၃

"ပရိညာသံုးဆင့္"

ပရိညာသံုးဆင့္ဟူသည္ “ဉာတပရိညာ၊ တီရဏပရိညာ၊ ပဟာနပရိညာ”ဟူ၍ျဖစ္၏။ ပါဠိလုိေျပာျခင္းျဖစ္၍ တစ္မ်ိဳးတဖံုထူးဆန္းေနႏုိင္၏။

★ဉာတပရိညာဟူသည္ အသိျဖင့္ ဒိ႒ိကိေလသာကုိ ပယ္ခြါျခင္းျဖစ္၏။

★တီရဏပရိညာဟူသည္ အက်င့္ျဖင့္ ဒိ႒ိကိေလသာကုိ ပယ္ခြါျခင္းျဖစ္၏။

★ပဟာနပရိညာဟူသည္ ေလာကုတၱရာမဂ္ျဖင့္ ဒိ႒ိကိေလသာကုိ ပယ္ခြါျခင္းျဖစ္၏။

မုိးကုတ္ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီးက လြယ္ကူစြာနားလည္ႏုိင္ရန္
ရံခါ “သိကြာ၊ က်င့္ကြာ၊ ပယ္ကြာ”ဟု သံုးေလ့ရွိ၏။
ရံခါ “သိျပဳတ္၊ ပြားျပဳတ္၊ ပယ္ျပဳတ္”ဟု သံုးေလ့ရွိ၏။
ရံခါ “အသိဉာဏ္၊ အပြားဉာဏ္၊ အပယ္ဉာဏ္”ဟုလည္း
သံုးေလ့ရွိ၏။

အပြားႏွင့္ အက်င့္သည္ အဓိပၸါယ္တူျမန္မာစကားျဖစ္၏။
ပယ္ဟူသည္ ပယ္ခြါမႈကုိ ဆုိလုိ၏။ ( -ါ) ေရးခ်မပါ။ အပါယ္ေလးဘံုကိုၫႊန္းသည့္ စကားလံုးမဟုတ္၊
ထုိစကားလံုး၌ ( -ါ) ေရးခ် ပါ၏။
ထုိ႔ေၾကာင့္ “ပယ္ျပဳတ္”ဟူသည္ သကၠာယဒိ႒ိကုိ အျမစ္ျပတ္ ပယ္သတ္ေသာအားျဖင့္ ျပဳတ္သည္ကုိ ရည္ၫႊန္း၏။
သကၠာယဒိ႒ိကုိ ပယ္သတ္ရန္အတြက္
“အသိျဖင့္တစ္မ်ိဳး၊ အပြားျဖင့္တစ္မ်ိဳး၊ အပယ္ျဖင့္တစ္မ်ိဳး” ပယ္နည္းသံုးမ်ိဳးျဖင့္ ပယ္သတ္ၾကရမည္ကုိ ဆုိလုိျခင္းျဖစ္၏။ ထုိသံုးမ်ိဳးကုိ “ပရိညာသံုးပါး” ဟုလည္းေခၚ၏၊ “လုပ္ငန္းစဥ္သံုးရပ္” ဟုလည္း ေခၚပါ၏။

ထုိသံုးမ်ိဳးတြင္ အသိသည္ အပြားကို ေက်းဇူးျပဳ၏။ အပြားသည္ အပယ္ကုိေက်းဇူးျပဳ၏။

★ထင္ရွားေအာင္ ေျပာရလွ်င္ ခႏၶာငါးပါးသည္ သကၠာယတရားျဖစ္၏။ ဒိ႒ိမဟုတ္။ ခႏၶာငါးပါးကုိ “သကၠာယတရား”ဟု သိထားရမည္ျဖစ္၏။ ထိုအသိသည္ သမၼာဒိ႒ိျဖင့္ သိျခင္းျဖစ္၏။ သကၠာယ ခႏၶာငါးပါးဟု ဉာဏ္ျဖင့္သိ၍ သကၠာယႏွင့္ သမၼာဒိ႒ိတြဲမိသြားလွ်င္ အသိျဖင့္ျပဳတ္သြားေတာ့၏။ သကၠာယအေပၚ၌ ငါသူ ထင္ျမင္ေနမႈမရွိေတာ့။ ခႏၶာငါးပါးဟုသာ သိေနေတာ့၏။ ႐ုပ္နာမ္ဟုသာ သိေနေတာ့၏။ အရွိ႐ုပ္နာမ္ကုိ အမွန္သိျခင္းပင္ ျဖစ္၏။ ေနာက္က သကၠာယဒိ႒ိမလာႏုိင္ေတာ့။ ထုိေၾကာင့္ သကၠာယႏွင့္ သမၼာဒိ႒ိ တြဲမိေအာင္လုပ္ရ၏ (သကၠာယ+သမၼာဒိ႒ိ)။ တစ္သံသရာလံုးက ထုိအျမင္ကုိ မရခဲ့ၾက၍ သံသရာရွည္ေနၾကရျခင္းျဖစ္၏။ ★

သကၠာယခႏၶာငါးပါးကို ငါ သူ အထင္မွားအျမင္မွား ဒိ႒ိႏွင့္သာတြဲမိေနလ်က္ရွိေသာေၾကာင့္ သကၠာယႏွင့္ ဒိ႒ိတြဲမိလ်က္ သကၠာယဒိ႒ိ တြယ္ၿငိေနၾကျခင္းျဖစ္၏ (သကၠာယ+ဒိ႒ိ)။ ထုိသကၠာယဒိ႒ိျပဳတ္ေရးအတြက္ သကၠာယအေပၚ အမွန္ျမင္သည့္ သမၼာဒိ႒ိျဖင့္ ၾကည့္ေပးရ၏။ ဉာဏ္ျဖင့္ၾကည့္သည္ဟုလည္း ဆုိႏုိင္၏။ သကၠာယကုိ ခႏၶာငါးပါးဟု အမွန္သိေနခ်ိန္တြင္ သကၠာယဒိ႒ိသည္ ျပဳတ္ေနေတာ့၏။ အသိျဖင့္ ျပဳတ္ျခင္းပင္ျဖစ္၏။ အသိမွ်ျဖင့္ ျပဳတ္ျခင္းျဖစ္ေသာေၾကာင့္ သိေနခုိက္သာ သူမလာႏုိင္ျခင္းျဖစ္၏။ မသိလွ်င္ ျပန္၀င္လာမည္သာျဖစ္၏။

★ဒုတိယအဆင့္အေနျဖင့္ သကၠာယခႏၶာငါးပါးထဲက ေ၀ဒနာျဖစ္ေစ စိတ္ျဖစ္ေစ ျဖစ္တုိင္း ပ်က္တုိင္း ျဖစ္တုိင္း ပ်က္တုိင္း ႐ႈ႐ႈေပးရ၏။ ႐ႈေပးလုိက္သည့္အခါ ျဖစ္ပ်က္ႏွင့္ သမၼာဒိ႒ိ မဂ္ ကုိက္ေနေလေတာ့၏။ ကုိယ္ေပၚမွာ ေ၀ဒနာေပၚလည္း ျဖစ္ပ်က္႐ႈ၊ မ်က္လံုးမွာေပၚလည္း ႐ႈ၊ နားမွာေပၚလည္း ႐ႈ၊ ႏွာေခါင္းမွာေပၚလည္း ႐ႈ၊ လွ်ာမွာေပၚလည္း ႐ႈေပးရ၏။ ၀မ္းထဲတြင္ေပၚလည္း ႐ႈေပးရ၏။ ထုိသုိ႔ ျဖစ္ပ်က္ ျမင္ေအာင္႐ႈေနလွ်င္လည္း ႐ႈဖန္မ်ားလာလွ်င္ သကၠာယဒိ႒ိ ပယ္ၿပီးျဖစ္ေတာ့၏။ ဤသည္ကုိ အပြားဉာဏ္၊ အ႐ႈဉာဏ္ျဖင့္ သကၠာယဒိ႒ိျပဳတ္သည္ ဟုဆုိရ၏။ ထုိအဆင့္တြင္လည္း ပြားေနခုိက္သာလွ်င္ ဒိ႒ိသည္ ျပဳတ္ေနမည္ျဖစ္ပါ၏။ မပြားမ်ားဘဲေနလွ်င္ ျပန္၀င္လာဦးမည္သာျဖစ္၏။ ★

၀ိပႆနာဉာဏ္ကင္းသည့္အခ်ိန္တြင္ ျပန္၀င္လာမည္သာျဖစ္၏။ ထုိ႔ေၾကာင့္ အသိျပဳတ္လည္း စိတ္မခ်ရေသးသကဲ့သုိ႔ အပြားျပဳတ္လည္း စိတ္မခ်ရေသး။ အျမစ္ျပတ္ေအာင္ ျပဳတ္ထြက္သြားမွသာလွ်င္ စိတ္ခ်လက္ခ် ေနႏုိင္ေတာ့မည္ျဖစ္၏။

★ေနာက္ဆံုးအဆင့္ အပယ္ဉာဏ္ျဖင့္ျပဳတ္မွသာလွ်င္ အျမစ္ျပတ္ျပဳတ္မည္ျဖစ္၏။ အျမစ္ျပတ္ျပဳတ္ေရးအတြက္လည္းခႏၶာငါးပါး တစ္ပါးပါးကုိ သတိပ႒ာန္ေလးပါး တစ္ပါးပါးျဖင့္ ႐ႈလုိက္လွ်င္ ျဖစ္ပ်က္ ဒုကၡသစၥာသာရွိ၏။ မည္သည့္ခႏၶာ႐ႈလုိက္သည္ျဖစ္ေစ ျဖစ္ပ်က္သာ ေတြ႔ရမည္ျဖစ္၏။ ျဖစ္ပ်က္သည္ ဒုကၡသစၥာပင္ျဖစ္၏။ ယခုေပၚေနသည့္ ခႏၶာကုိယ္ကုိ ဉာဏ္ျဖင့္ၾကည့္လုိက္တုိင္း ျဖစ္ဆဲဒုကၡႏွင့္ ပ်က္ဆဲဒုကၡကုိသာ ေတြ႔ေနရသျဖင့္ တစ္ကုိယ္လံုး ဒုကၡသစၥာသာရွိ၏၊ သုခသစၥာဟူ၍ ျမဴမွ်မရွိဟု ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်လုိက္ႏုိင္သည့္ ဉာဏ္တက္လာလွ်င္ ဒုကၡသစၥာကုိ ပုိင္ပုိင္ႏုိင္ႏုိင္သိလုိက္ရျခင္းျဖစ္၏။ ကိုယ္ပိုင္ ပဋိေ၀ဓဉာဏ္ျဖင့္ ထုိးထြင္း၍ “အဟုတ္ကုိ ဒုကၡသစၥာပဲ” ဟု ပုိင္းျခားသိႏုိင္သည့္ဉာဏ္လာသည္ႏွင့္ ျဖစ္ပ်က္ဟူသေရြ႕ အကုန္ခ်ဳပ္သြားေလ၏။ ထိုအခိုက္တြင္ ဒိ႒ိ၀ိပၸလႅာသ ေလးမ်ိဳးအကုန္ခ်ဳပ္သြားေတာ့၏။ သကၠာယဒိ႒ိခ်ဳပ္သြားျခင္းပင္ျဖစ္၏။ ဒုကၡခ်ဳပ္သည္ႏွင့္တစ္ၿပိဳင္နက္ ဒိ႒ိလည္း ခ်ဳပ္သြား၏။ ဘယ္ေတာ့မွ မေပၚေသာနည္းျဖင့္ ခ်ဳပ္ျခင္းပင္ ျဖစ္၏။ ေရွ႕က ဒုကၡခ်ဳပ္ ေနာက္က သမုဒယ (ဒိ႒ိ)ခ်ဳပ္၊ အလယ္က မဂ္ဉာဏ္အစစ္ေပၚလာသည္ႏွင့္ ေရွ႕ေနာက္ႏွစ္ခ်က္ခ်ဳပ္သြားျခင္းပင္ ျဖစ္၏။ ထိုသုိ႔ သကၠာယဒိ႒ိျပဳတ္သြားသည္ကုိေတာ့ ပယ္ျပဳတ္ဟုဆုိရ၏။ ေနာင္ျပန္မလာေသာအားျဖင့္ ျပဳတ္သြားေသာေၾကာင့္ စိတ္ခ်ရေသာ ဒိ႒ိျပဳတ္ျခင္းပင္ ျဖစ္ေတာ့၏။★

◆တရားနာၾကားရ၍ စာေပဖတ္မွတ္ရ၍ ဒိ႒ိျပဳတ္ေနသည္မွာ အသိျဖင့္ျပဳတ္ျခင္းပင္ျဖစ္၏။

◆႐ႈမွတ္ ပြားမ်ားေနခ်ိန္တြင္ ျပဳတ္သည္ကုိ ပြားျပဳတ္ဟုဆုိ၏။

◆ပြားဖန္မ်ား၍ ေရွ႕က ဒုကၡသစၥာလည္း ဆံုး ေနာက္က သမုဒယသစၥာလည္း ဆံုးသြားသည့္အခါ ျပဳတ္သြားသည့္ ဒိ႒ိကုိမူ ပယ္ျပဳတ္ဟုဆုိရ၏။

ပယ္ျပဳတ္သည္ ေက်းဇူးအမ်ားဆံုးေသာ ျပဳတ္နည္းျဖစ္၏။ သကၠာယဒိ႒ိ ပယ္ျပဳတ္ ျပဳတ္သြားသည္ႏွင့္ အတိတ္ကပါလာခဲ့ေသာ အပါယ္ေရာက္မည့္ အကုသုိလ္ကံအေဟာင္းမ်ားလည္း ဒိ႒ိႏွင့္ေရာ၍ ျပဳတ္သြားေတာ့၏။ ယခုဘ၀ မုိက္ခဲ့ မွားခဲ့ ျပစ္မွားခဲ့ဘူးေသာ အပါယ္ေရာက္ေၾကာင္း အကုသုိလ္ကံမ်ားလည္း အတူျပဳတ္သြားေတာ့၏။ ေနာက္မုိက္လတံ့ အကုသုိလ္အလုပ္မွန္သမွ်ကုိလည္း လွမ္းျဖတ္လုိက္ေတာ့၏။ အပါယ္ေရာက္မည့္အကုသုိလ္မွန္သမွ် အကုန္ျဖတ္ခ်လုိက္ေလေတာ့၏။ အပါယ္ေရာက္ေၾကာင္းျဖစ္သည့္ အတိတ္အကုသုိလ္ကံကုိလည္းျဖတ္၊ ပစၥဳပၸန္အကုသုိလ္ကံလည္းျဖတ္၊ ေနာင္လုပ္မည့္ အနာဂတ္အကုသုိလ္ကံလည္းျဖတ္၊ သံုးခ်က္ျပတ္ ျပတ္သြားေလသျဖင့္ အပါယ္မ်ိဳးေစ့ မွန္သမွ် အကုန္ထုတ္ပစ္လုိက္ျခင္းပင္ျဖစ္ေတာ့၏။ အပါယ္ေလးပါး တံခါးပိတ္ႏုိင္ေအာင္ စိတ္ခ်ရေလေတာ့၏။

[ေဒါက္တာအရွင္ပါရမီ]

----------------------*----------------------
- သဗၺဒါနံ ဓမၼဒါနံ ဇိနာတိ -
"Donated By Honey Lay"
_/|\_ ခပ္သိမ္းေသာ ရဟန္း၊ ရွင္၊ လူ၊ နတ္၊ ျဗဟၼာ၊သတၱဝါ အားလံုး ေဘးရန္ ေၾကာင့္ၾက ဆင္းရဲကင္း၍ ကိုယ္, စိတ္
ႏွစ္ျဖာက်န္းမာ, ခ်မ္းသာၾကပါေစ ။ လူအခ်င္းခ်င္း လွည့္ပတ္ျခင္း၊ ကင္းရွင္းၾကပါေစ၊… _/|\_

Shared from Honey Lay (FB)

Facebook အသံုးျပဳျခင္းျဖင့္ အထီးက်န္ေ၀ဒနာသက္သာႏိုင္

ကမၻာေက်ာ္လူမႈကြန္ယက္တစ္ခုျဖစ္သည့္္ Facebook တြင္ status တင္ျခင္းသည္ မိတ္ေဆြမ်ား၏ “ႀကိဳက္ႏွစ္သက္ျခင္း (Like)” လုပ္ခံရသည္ ျဖစ္ေစ၊ မခံရသည္ျဖစ္ေစ၊ ေကာလိပ္ေက်ာင္းသားမ်ားအား အထီးက်န္ခံစားရမႈ က်ဆင္းေစ ေၾကာင္း ေလ့လာမႈတစ္ခုအရသိရ သည္။
ယခင္သုေတသနမ်ားတြင္ Facebook အသံုးျပဳျခင္းကို စိတ္ပူပန္ျခင္း၊ ေႂကြးၿမီထူေျပာျခင္းႏွင့္ ကိုယ္ အေလးခ်ိန္တိုးျခင္း စသည္အထိ ျဖစ္ ေစႏိုင္ေၾကာင္း ေလ့လာထားခဲ့ၾကသည္။ Facebook သည္ စိတ္က် ေရာဂါျဖစ္ေစသည္႕ အေၾကာင္းရင္း ဟုတ္မဟုတ္ကိုလည္း ျငင္းခုန္ၾက ဆဲျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ Facebook အသံုးျပဳသူတိုင္းလိုလိုက Facebook သည္စြဲလန္းေစသည္ဆိုသည္႕ အခ်က္ ကို လက္ခံထားၾကသည္။
ယခုသုေတသနတြင္ Facebook ေပၚသို႔ စာတင္ျခင္းသည္ အထီးက်န္ ခံစားရျခင္းကို သက္သာေစျခင္းရွိမရွိ အဓိကေလ့လာခဲ့ၾကသည္။ ဂ်ာမဏီ ႏိုင္ငံ ဘာလင္တကၠသုိလ္ႏွင့္ အရီဇုိး နားတကၠသုိလ္မွ သုေတသီမ်ားက ေကာလိပ္ေက်ာင္းသားမ်ား၏ ေပ်ာ္ရႊင္မႈႏွင့္ အထီးက်န္ဆန္မႈအတိုင္း အတာပမာဏကို စူးစမ္းခဲ့ၾကသည္။ သုေတသီမ်ား အတုဖန္တီးထားေသာ Facebook အသံုးျပဳသူ User ကိုလည္း ေကာလိပ္ေက်ာင္းသားမ်ား က မိတ္ေဆြအျဖစ္ စာရင္းထည္႕သြင္း ခဲ့ၾကသည္။
ေကာလိပ္ေက်ာင္းသားအခ်ိဳ႕ အား Facebook တြင္ ပံုမွန္ထက္စာ သားမ်ားပိုတင္ေစၿပီး က်န္ေက်ာင္း သားမ်ား၏ Facebook အသံုးျပဳမႈကို ၀င္ေရာက္စြက္ဖက္ျခင္းမရွိဘဲ ေစာင့္ ၾကည္႕ခဲ့သည္။
တစ္ပတ္အၾကာတြင္ ပထမ ေက်ာင္းသားအုပ္စုသည္ ၫႊန္ၾကား ထားသည့္အတိုင္း Facebook တြင္ စာသားမ်ားပံုမွန္ထက္ပိုေရးသားခဲ့ၾက သည္။ ေန႔စဥ္တစ္ေန႔တာအဆံုးသတ္ ခ်ိန္၌ ေက်ာင္းသားတစ္ဦးခ်င္းစီ၏ စိတ္ဓါတ္က်ဆင္းမႈ၊ ေပ်ာ္ရႊင္မႈႏွင့္ အထီးက်န္ဆန္မႈတုိ႔ကုိ ေမးခြန္းမ်ား ေမး၍ ေလ့လာခဲ့ၾကသည္။
Facebook တြင္စာသားမ်ား ပုိမုိေရးသားခဲ့သူမ်ားသည္ Facebook စာမ်က္ႏွာတြင္ စာေရးသားေလ့မရွိ သူမ်ားထက္ အထီးက်န္ဆန္မႈပုိမုိ နည္းပါးသည္ကုိ ေတြ႕ရသည္။ သုိ႔ေသာ္ေက်ာင္းသားမ်ား၏ စိတ္ ဓါတ္က်ဆင္းမႈ (သုိ႔) ေပ်ာ္ရႊင္မႈစ သည့္ခံစားခ်က္မ်ားသည္ ေက်ာင္း သင္ခန္းစာမ်ားက်က္မွတ္ခ်ိန္ကုိ မ်ား စြာသက္ေရာက္မႈမရွိေပ။ ေရးသား ထားသည့္ status update ကုိ မည္သူမွ် ႏွစ္သက္ေၾကာင္း “Like” ခလုတ္ႏွိပ္ျခင္းမရွိေသာ္လည္း အထီး က်န္ဆန္မႈေလ်ာ့က်ေစသည္ကုိ ၾကည့္ ျခင္းအားျဖင့္ ထင္ေပၚေက်ာ္ၾကားမႈ ႏွင့္ အထီးက်န္ေ၀ဒနာသက္သာမႈတုိ႔ ဆက္စပ္မႈမရွိသည္ကုိေတြ႕ရသည္။
လူမႈေရးထိေတြ႕ဆက္ဆံမႈ မ်ားအေၾကာင္း စဥ္းစားေတြးေတာ႐ံု ျဖင့္ အထီးက်န္ေ၀ဒနာ ေလ်ာ့ပါးေစ သည့္ သက္ေရာက္မႈကုိ သုေတသီ မ်ားက “အဆာေျပလူမႈေရးအာနိသင္ (Social snacking)” ဟု အမည္ေပး ထားသည္။
““သေရစာမုန္႔တစ္ခု စားလိုက္ ျခင္းအားျဖင့္ ေနာက္တစ္ႀကိမ္ အနပ္ ႀကီးမစားမီ ခဏတာဗိုက္ဆာသက္ သာသြားသလိုပါပဲ။ လူမႈေရးသေရစာ ကလည္း လက္ေတြ႕ဘ၀လူမႈေရး ထိေတြ႕ဆက္ဆံမႈကင္းမဲ့ေနတဲ့အခ်ိန္ ကို အတိုင္းအတာတစ္ခုအထိ ခံႏိုင္ ရည္ရွိေစပါတယ္”” ဟု သုေတသနစာ တမ္းတြင္ ေဖာ္ျပထားသည္။
ေလ့လာမႈကို လူမႈေရး စိတ္က်န္း မာပညာႏွင့္ ကိုယ္ရည္ကိုယ္ေသြး သိပၸံပညာဂ်ာနယ္ (Journal Social Psychological and Personality Science) တြင္ ေဖာ္ျပထားသည္။
=========================================
ေဇာ္ကို
Source: MDI
Reference &Credit to Health Updates Journal
Post by minzarnitgi Admin Team[NOM]

Shared from News of Myanmar (FB)

ေသြးတိုးအတြက္အစြမ္းထက္တိုင္းရင္းေဆး

ကမၻာ့က်န္းမာေရးအဖြဲ႔ႏွင့္ က်န္းမာေရးဝန္ႀကီးဌာန၊ တိုင္းရင္းေဆးပညာဦးစီးဌာနတို႔ ပူးေပါင္း၍ တိုင္းရင္းေဆး ပညာႏွင့္ပတ္သက္၍ ပညာေပးထားေသာ လူလည္းက်န္းမာ၊ ေငြလည္းသက္သာ ဆိုေသာ အားထားဖြယ္ရာ တိုင္းရင္းေဆးပညာအေၾကာင္းကို အမ်ားအက်ိဳးအတြက္ ေဆးပညာဒါနျပဳလိုက္ပါသည္။ လူႀကီးလူရြယ္မေရြး ယခုအခါ အျဖစ္မ်ားသည့္ေရာဂါမွာ ေသြးတိုးေရာဂါျဖစ္သည္။ ေသြးတိုးေရာဂါ ၾကာရွည္ျဖစ္ေနပါက

ေလျဖတ္ျခင္း ႏွလံုးေရာဂါႏွင့္ ေက်ာက္ကပ္ေရာဂါကို ျဖစ္တတ္သည္။

ေသြးတိုးေရာဂါ-ဟူသည္---

အေပၚေသြးေပါင္ခ်ိန္(၁၆၀)မီလီမီတာ ျပဒါးႏွင့္ ေအာက္ေသြးေပါင္ခ်ိန္(၉၅)မီလီမီတာ ျပဒါးအထက္ ေတာက္ေလွ်ာက္ျဖစ္ေစ၊ အခ်ိန္ၾကာျမင့္စြာ ျမင့္တက္ျခင္းကို ေသြးတိုးေရာဂါ-ဟု ေခၚသည္။

ေသြးတိုးေရာဂါ ျဖစ္တတ္သူ---

ေသြးတိုးေရာဂါသည္ အဝလြန္သူ၊ မ်ိဳးရိုး၌ ေသြးတိုးရွိသူ၊ အဆီအဆိမ့္ အခ်ိဳႏွင့္ အငန္အရသာရွိေသာ အစားအစာမ်ားကို အလြန္စားေသာက္သူ၊ ေဆးလိပ္ေသာက္သူ၊ အရက္ေသာက္သူမ်ားႏွင့္

ေက်ာက္ကပ္ေရာဂါ၊ ဆီးေရာဂါရွိသူမ်ား၌ ျဖစ္တတ္သည္။

ေသြးတိုးေရာဂါလကၡဏာမ်ား---

ေသြတိုးေရာဂါလကၡဏာမ်ားမွာ အေပၚေသြး ေပါင္ခ်ိန္(၁၆၀)မီလီမီတာ ျပဒါးႏွင့္

ေအာက္ေသြးေပါင္ခ်ိန္(၉၅)မီလီမီတာ ျပဒါးအထက္ ေသြးေပါင္ခ်ိန္ ျမင့္တက္ျခင္း၊ ေခါင္းမူးျခင္း၊ ဇက္ေၾကာတက္ျခင္း၊ အေၾကာတပ္ျခင္းတို႔ ျဖစ္သည္။

ေသြးတိုးေရာဂါကို တိုင္းရင္းေဆးဖက္ဝင္ အပင္မ်ားျဖင့္ ကာကြယ္ကုသျခင္း---

(၁) ဒန္႔သလြန္ရြက္ သတၱဳရည္ ဟင္းစားဇြန္း(၂)ဇြန္း၊ တေန႔ ၃-ႀကိမ္ ေသာက္ပါ။

(သတၱဳရည္ဆိုသည္မွာ ထုေထာင္းၾကိတ္ညႇစ္၍ ရရွိေသာအရည္ ျဖစ္သည္)။

(၂) ဧကရာဇ္ရြက္ သတၱဳရည္ ဟင္းစားဇြန္း(၂)ဇြန္း၊ တေန႔ ၃-ႀကိမ္ေသာက္ပါ။

(သို႔မဟုတ္) ဧကရာဇ္အျမစ္ကို ေရျဖင့္ေသြး၍ တခါေသာက္လွ်င္ ဟင္းစားဇြန္း ၁-ဇြန္း၊ တေန႔ ၃-ႀကိမ္ ေသာက္ပါ။

(၃) သံပုရာသီးတလံုးကို ထက္ျခမ္းခြဲ၍ ေရေႏြးကၽြက္ကၽြက္ဆူ တဖန္ခြက္တြင္ တနာရီခန္႔ စိမ္ျပီး ေသာက္ပါ။

(၄) ၾကက္သြန္ျဖဴ (၃-၄)ျမႊာကို ထမင္းစားတိုင္း စားပါ။

(သို႔မဟုတ္) ဥတလံုး ၾကက္သြန္ျဖဴကို ေန႔စဥ္ စားပါ။

ေသြးတိုးေရာဂါရွင္မ်ား လိုက္နာရန္---

* အခ်ိဳ၊ အဆိမ့္၊ အငန္၊ အဆီႏွင့္ ဆီပါေသာ အစားအစာမ်ား အလြန္အက်ဴး စားေသာက္ျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္ပါ။

* အရက္၊ ေဆးလိပ္ေသာက္ျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္ပါ။

* စိုးရိမ္ေသာက ကင္းေဝးပါေစ။

* ကိုလက္ေလ့က်င့္ခန္း ေန႔စဥ္မွန္မွန္ျပဳလုပ္ပါ။

* အနည္းဆံုး တေန႔ နာရီဝက္ခန္႔ လမ္းေလွ်ာက္ပါ။

* ေသြးေပါင္ မွန္မွန္ခ်ိန္ပါ။

ဥကၠာေက်ာ္(ပုသိမ္)

ကိုးကား။ ။ သိမွတ္ဖြယ္ရာ တိုင္းရင္းေဆးပညာ။

(ဂမၻီရ ၂၀၀၈-၉)

source>>>http://natureenergycare.blogspot.com/2012/12/blog-post_1.html#more

Shared from Ma Moenge Aung (FB)

မဂ္မသိ ဖိုလ္ႏွင့္ညိွ

ကိေလသာကို သတ္ျခင္းသည္ကား မဂ္၊
ရုပ္ဓာတ္နာမ္ဓာတ္ ခ်ဳပ္ျပတ္ျခင္းကား အခ်က္၊
သို႕တေစလည္း
သခၤါရုေပကၡာဉာဏ္ အင္အားမျပည့္၀ေသးမီ၊ ဗိုလ္ငါးပါး အင္အားမမွ်၊ ရင့္က်က္မႈကာလသို႕ မေရာက္ေသးမီ၊
မဂ္သဘာ၀၏ ခ်ဳပ္ျပတ္ပံုမ်ဳိးကဲ့သို႕ေသာမဂ္အတုမ်ားလည္း ေပၚေပါက္ၾကေသး၏။

၄င္းတို႕မွာ …

၁။ ခ်မ္းသာဆင္းရဲတို႕အေပၚ ဥေပကၡာအျပဳလြန္ရာမွ တစ္ခ်က္စာမွ် လစ္လပ္သြားျခင္း၊

၂။ ေၾကာင့္ၾကပူပန္ျခင္းကင္းေသာ စိတ္ျဖဴစင္မႈအေပၚ ႏွစ္သက္ေနျခင္းေၾကာင့္လည္း
တစ္မွတ္စာမွ် လစ္လပ္သြားျခင္း၊

၃။ေၾကာင့္ၾကပူပန္ျခင္းကင္း စိတ္ၿငိန္းေအးေနျခင္းအေပၚ ၿငိေနျခင္းေၾကာင့္လည္း တစ္မွတ္စာမွ် လစ္လပ္သြားတတ္ျခင္း၊

၄။ ၀ီရိယထား သမာဓိအားႏွင့္ မလိုက္ဖက္ရာမွလည္း စိတ္ပ်ံ႕ထြက္သြားေတာ့ကာ တစ္မွတ္စာမွ် လစ္လပ္သြားတတ္ျခင္း၊

၅။ အျမင္မတိုး ရိုးအီေနျခင္းေၾကာင့္ ဆႏၵအားမ်ား ယုတ္ေလ်ာ့နိမ့္ပါးသြားကာ ငိုက္ျမည္းမႈအရာျဖင့္ တစ္မွတ္စာမွ် လစ္လပ္သြားတတ္ျခင္း၊

၆။ ႏုလြန္ေသာအေတြ႕၌ အသိက မလိုက္ႏိုင္ေတာ့ျခင္းေၾကာင့္ ထိုင္းမိႈင္းပ်င္းရိလာေတာ့ကာ တစ္မွတ္စာမွ် လစ္လပ္သြားတတ္ျခင္းမ်ားပင္တည္း။

စင္စစ္ ထိုေျခာက္မ်ဳိးတို႕သည္
သမာဓိလြန္ကဲ ဉာဏ္အားနည္းရာမွျဖစ္ေသာ မသိျပတ္မ်ဳိးခ်ည္းသာ ျဖစ္ၾကရာ၏ ။

မဂ္၏ ခ်ဳပ္ျပတ္မႈကား စကၡဳံဥဒပါဒိ ဉာဏဥဒပါဒိ အစခ်ီ ဓမၼစကၠပ၀တၱနသုတ္ေတာ္လာ အဂၤါငါးပါးႏွင့္အညီ သိလ်က္က ခ်ဳပ္ျပတ္သြားျခင္းမ်ဳိးသာ။

မဂ္အစစ္ကား …
ယင္းမဂ္ က်သည္ႏွင့္တစ္ျပိဳင္နက္ ထပ္ခ်ပ္မကြာ ဖိုလ္ေခၚ ကိေလသာ ေသဆံုးသြားမႈ၏ အက်ဳိးထူးခံ ရလာဒ္အျဖစ္ အေအးဓာတ္ အၿငိမ္းဓာတ္ႀကီး ေပၚေပါက္ခံစားရျခင္းပင္ ျဖစ္၏ ။ ဖိုလ္ႏွင့္မဂ္ တစ္ဆက္တည္းသာ။

မဂ္အတုတို႕ကား …
မလစ္လပ္ခင္ကတည္းက ေအားလည္းေအး ေမွးလည္းေမွးအျဖစ္ျဖင့္ ဥေပကၡာကေပးေသာ သာမန္အေအး ထိုအခြင့္ေရးၾကားမွ ျပတ္ေတာက္သြားျခင္းမ်ဳိးမ်ား ျဖစ္ၾကၿပီး ျပတ္ေတာက္ၿပီး ေနာက္၌လည္း ထူးထူးျခားျခား ေအးမလာၿပီ။

မဂ္ဆိုသည္မွာ သူ႕ဆိုင္ရာ ကိေလသာကို သတ္ျဖတ္ခ်လိုက္ျခင္း၊
ဖိုလ္ဆိုသည္မွာ ရန္ကင္းသျဖင့္ ေအးခ်မ္းျခင္း၊
သို႕ေၾကာင့္ မဂ္ႏွင့္ဖိုလ္ ထိုႏွစ္ခင္းတို႕သည္
အေၾကာင္းခံႏွင့္ အက်ဳိးဆက္ ခြဲဖ်က္မရစေကာင္းေသာ အတြဲမ်ားသာ ျဖစ္ၾကေလရာ …
မဂ္အစစ္ဟုတ္မဟုတ္ မည္သူ႕ကိုမွ် ေမးၾကည့္စရာ မလိုၿပီ။

အတုအစစ္ ခြဲျခားနည္း မည္သူ႕ထံမွလည္း နည္းခံေနစရာ မလိုၿပီ။
မဂ္မသိ ဖိုလ္ႏွင့္ညိွစကားပမာ ခ်ဳပ္ျပတ္မႈသိေသာ အသိ၏ေနာက္၌ အၿငိမ္းဓာတ္ အေအးဓာတ္ႀကီး လိုက္မလိုက္ျဖင့္ ခ်ိန္ကိုက္သိႏိုင္သည္။
ကိုယ့္အတြင္းရိွကို ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ ထိုးထြင္းသိျဖင့္ သိႏိုင္ေသာ ကိန္းေသနည္းပင္တည္း။
ထိုမဂ္အေၾကာင္းခံ၏ ဖိုလ္အက်ဳိးေပး အေအးသည္ သခၤါရုေပကၡာရိွသမာဓိပႆဒၶိေအးမ်ားထက္ အဆမ်ားစြာ သာလြန္သည္ကိုလည္း သတိျပဳေလဦး။ သို႕မဟုတ္ ေဆာင္းေအးႏွင့္ ေဆာင္းေရေသာက္ေအး ႏွစ္တြဲခြဲသိၾကည့္လိုက္ပါ…။


ခရီးသြားႏွင့္ စမ္းေရႏွင့္

ထိုဖိုလ္အရသာ၏ ေအးျမပံုကို ခံစားလိုက္ရေသာ ေယာဂီ၌ကား …
ေႏြေခါင္ေခါင္ တလင္းေျပာင္ေျပာင္ ေနပူက်ဲက်ဲထဲ၀ယ္ ခရီးခဲတရၾကမ္းႏွင္လ်က္က ရန္သူ႕လက္မွ ရုန္းထြက္လာခဲ့ရေလသူတစ္ေယာက္ရန္သူႏွင့္လည္းေ၀း ေတာအုပ္စမ္းေရအိုင္ေဘးလည္းအေရာက္ တစ္ဖန္ စမ္းေခ်ာင္း၏အစပ္ စမ္းေရႏွင့္မျပတ္ျဖစ္ေနေသာ ရြံ႕ႏြံဖတ္ဖတ္ ေတြ႕ေလရာ

က။ ရန္သူ၏ ႏိွပ္စက္ခံထားရမႈေၾကာင့္ ႏြမ္းနယ္ျခင္း၊
ခ။ ခရီးခဲလမ္းၾကမ္း၏ ညွင္းပန္းခံရမႈေၾကာင့္ ပင္ပန္းျခင္း၊
ဂ။ ေနပူေလပူဒဏ္ အဖန္ဖန္ခံထားရမႈေၾကာင့္ ညိွဳးႏြမ္းျခင္း၊

ထိုဒဏ္တို႕ကို ေျပေပ်ာက္လိုမႈအား ႀကီးလာရကား ထိုစမ္းႏြံေပၚသို႕လည္း စိတ္ခ်လက္ခ် ပစ္လွဲထိုင္ခ် စမ္းေရေအးေအးေလးကိုလည္း ေသာက္ခ်လိုက္သည္ပမာ … သည့္အတူသာလွ်င္
ကိေလသာ၏ ဒဏ္၊ ရုပ္နာမ္ျဖစ္ပ်က္တို႕၏ဒဏ္၊ အတြင္းဓာတ္အခ်င္းခ်င္း အာရံုႏွင့္ အၾကည္ဓာတ္အခ်င္းခ်င္း စစ္ခင္းၾကရာမွျဖစ္ေသာဒဏ္ …

ထိုဒဏ္ဤဒဏ္မ်ား အလူးအလဲခံထားရရွာေသာ အသိကေလးသည္လည္း မဂ္၏အဆိုက္ ဖိုလ္အေအးဓာတ္ႀကီးကလည္း လိုက္၍လာေခ်ေသာအခါ အၿငိမ္းဓာတ္ အေအးဓာတ္ႀကီးထဲသို႕ ေျခစံုပစ္၍ ထိုင္ခ်လိုက္ေလေတာ့သည္။

ထိုအသိစိတ္ႏွင့္ ထိုအေအးဓာတ္ ထပ္မိသြားေသာအခါတြင္ကား …
ထိုစိတ္မွတစ္ဆင့္ တစ္ကိုယ္လံုးႀကီးသို႕တိုင္ေအာင္
ငယ္ထိပ္မွေတာက္ေလွ်ာက္ ေအာက္သို႕လည္း စုန္ဆင္းေစေလၿပီ။

ခါးဆစ္ရိုးမွတက္ အထက္ထက္သို႕လည္း ပ်ံ႕ႏွံ႕ေစေလၿပီ။
ထိုသို႕ခံစားေနရစဥ္ ..
ခ်ဳပ္ျပတ္မႈကို သိေသာအသိကား တစ္စကၠန္႕တစ္ခ်က္စာမွ်သာတည္း၊
အေအးဓာတ္ အၿငိမ္းဓတ္ ခံစားသိအသိကား ႏွစ္စကၠန္႕ သံုးစကၠန္႕မွ်အထိတည္း၊

ထိုတြင္
၁။ ခ်ဳပ္ျပတ္မႈကား နိေရာဓ သို႕မဟုတ္ နိဗၺာန္တည္း၊
၂။ ခ်ဳပ္ျပတ္မႈအေပၚ သိျခင္းကား မဂ္ဉာဏ္တည္း၊
၃။ ခ်ဳပ္ျပတ္မႈ၏ အၿငိမ္းဓာတ္ကို ခံစားေနျခင္းကား ဖိုလ္ဉာဏ္တည္း။

စိတ္မည္းမျပဴ အျဖဴခ်ည္းသက္သက္ျဖစ္ရကား အျဖဴစင္ဆံုး အေတာက္ပဆံုး၊ ညစ္ေၾကးမတင္ ပကတိျဖဴစင္လ်က္ရိွေသးေသာ တြင္းထြက္ေရႊ၊ တြင္းထြက္ေငြသားမ်ားပမာသာ။
သို႕မဟုတ္
ပန္းထိမ္ဆရာသည္ ေရႊမွ အညစ္အေၾကးမ်ားကို သန္႕စင္ကာ လက္ရာေျမာက္စြာ ရတနာအျဖစ္ ထုလုပ္ၿပီး မွန္လံုခန္းႀကီးထဲ ထည့္ျပထားသည့္ပမာတည္း။
ညစ္ေၾကးမတင္ ပကတိစင္ၾကယ္ေနေသာ ႏွလံုးသာအၾကားမွ ျဖစ္ေပၚလာသည့္ ထို စိတ္တန္ခိုး စိတ္သတၱိမ်ား၏ အေရာင္ကား ဘယ္အရာႏွင့္မွ် ႏိႈင္းယွဥ္၍ မရစေကာင္းၿပီ။



အသစ္တည္ၿပီးစ တိုက္အိမ္ တိုက္ခန္းေလးတစ္ခု

ထိုဖိုလ္စိတ္မ်ား ျဖစ္ပြားၿပီးေနာက္
စိတ္သည္ မိမိရႈလက္စ ရုပ္နာမ္ျဖစ္ပ်က္ကိုသာ ေကာက္ကိုင္ရေတာ့၏ ။

ထိုသို႕သာ ေကာက္ကိုင္လိုက္ရေသာ္လည္း
ဖိုလ္ေဇာက်ရာရိွ ေစတနာ၏ ေစ့ေဆာ္အားသည္ အလြန္ အင္အားႀကီးမားသည္ကတစ္ေၾကာင္း မည္သည့္ကမၻာ မည္သည့္သံသရာ မည္သည့္ဘ၀မွာမွ မရဖူး၊ မေတြ႕ဖူးခဲ့ေသာ အေတြ႕အထိႀကီး ျဖစ္ေနသည္က တစ္ေၾကာင္းမ်ားေၾကာင့္ စိတ္သည္ ဖိုလ္ေဇာက်ရာ အတိတ္အာရံုဆီသို႕သာ ေျပးသြားေခ်ေတာ့သည္။

ဖိုလ္စိတ္က်စဥ္တုန္းက ခံစားခဲ့ရပံုမ်ားကိုသာ တသသ သတိရေနေခ်ေတာ့သည္။
၄င္းကိုကား ပစၥ၀ကၡဏဉာဏ္ဟူ၍ ေခၚဆိုရေခ်၏ ။

သို႕မဟုတ္
ရၿပီးဖိုလ္ခ်မ္းသာကို ျပန္လည္ခံစာေနပါသည္ဟုူ၏ ။
၄င္းပုဂၢဳိလ္ကို ဖလသမာပတ္ ၀င္စားေနေသာသူဟူ၍ ေခၚဆိုရပါ၏ ။

စိ္တ္ျဖဴစင္မႈျဖင့္ ထိုသို႕ခံစားေနစဥ္ …
စိတ္သည္ ေတြးစိတ္လည္းမသြင္း ေျပးစိတ္လည္း မပင္းဘဲ အလြန္ရွင္းလင္းေသာအျမင္ျဖင့္ အထူးၾကည္လင္လ်က္က တည္၏။

ေဆာက္ၿပီးစ တိုက္သစ္တစ္ခု၏ အတြင္းခန္းထဲ၀ယ္
တစ္ေယာက္ထီးတည္း ေအးခ်မ္းၿငိမ္သက္စြာ ထိုင္ေနရသည့္ပမာ အရႈပ္အေထြး ကင္းရွင္းစြာ ပကတိအသိ ပကတိအၾကည့္ျဖင့္ အျမင္ၾကည္လ်က္ပင္ ရိွေခ်၏ ။

ထို ဖိုလ္ခ်မ္းသာ ခံစားရမႈကား အာရံုေပၚတိုင္းလည္း ျဖစ္ပြားေနတတ္လွ၏ ။ ကိုယ္၀င္ခ်င္သလို၀င္၍ရေသာ ကိုယ္ပိုင္အိမ္ကဲ့သို႕ပင္ျဖစ္၏ ။

ဖိုလ္ေဇာက်စဥ္ အားႀကီးမႈစိတ္စဥ္သို႕လိုက္၍
အခ်ဳိ႕ကား ရႈပြားေနက် ျဖစ္ပ်က္ ရႈလ်က္ကပင္ ဖိုလ္ေဇာဆီသို႕ ထိုး၀င္ေျပး၏ ။
အခ်ဳိ႕ကား ဖလသမာပတ္ ၀င္စားလိုခ်ိန္ အာရံုျပဳသည္ႏွင့္ အဆင့္ဆင့္ ကူး၀င္၏ ။
ရၿပီး ဖိုလ္ခ်မ္းသာကိုခ်ည္း ထိုသို႕ တရစ္၀ဲ၀ဲခံစားေနျခင္းသည္ကား ေရွ႕ခရီးဆက္ တစ္ေကြ႕ထြက္ရန္၏ အဟန္႕အတားဆိုသည္ကိုလည္း သတိ ရိွပါေလ။
ရၿပီး ဖိုလ္ခ်မ္းသာကိုခ်ည္း ထိုသို႕ အလယ္ကြက္ကြက္ အေတြ႕ဖက္ေနျခင္းသည္ကား ေရာင္းရာ၀ယ္ရာတို႕မွ အျမတ္ထြက္လာေသာေငြကို အခါခါထုတ္ ေရတြက္ေနပံုမ်ဳိး ဆိုသည္ကိုလည္း သတိရိွပါေလ။



အသစ္လာလွ်င္ အေဟာင္းကြာရန္ႀကိဳးစားပါ

အကယ္တိတိ
သင္သည္ ေရွ႕ခရီးအထြက္ ဆက္ခ်င္ခဲ့ေသာ္
ရၿပီးဖိုလ္ခ်မ္းသာသို႕ စိတ္မေရာက္ေစရန္ အဓိ႒ာန္ျဖင့္ ျဖတ္ေတာက္ခ်အပ္၏ ။

ဤေနရာသည္ ငါ့အတြက္ ေဘးရန္မကင္းေသးၿပီ ။
၀ိသာခါမ လင္ေတာ္ကိုပုည၏ အသံုးေတာ္ခံဘ၀မွ မထရေသးသည္ကို ေအာက္ေမ့ရာ၏ ။
၀ိသာခါမ အတြင္းရိွ ရာဂေသြး ေဒါသေသြးတို႕က ကလိခံေနရသည္ကို သတိရိွရာ၏ ။
ေသာတာပန္ အနာထပိဏ္ဘ၀ မယားပုညလကၡဏ၏ လက္မွ မထြက္ေသးသည္ကို အမွတ္ရရာ၏ ။
အနာထပိဏ္၏ဘ၀ မယားကိစၥသားကိစၥ လက္မွမခ်ရေသးသည္ကိုလည္း အမွတ္ရရာ၏ ။

ငါသည္ ေလးဘက္သြားမွလြတ္ေသာ္လည္း ႏွပ္မစင္ေသး၊
ငါသည္ ႏွပ္ပင္စင္ေသာ္မွလည္း သခၤါရ၏ ျပဳျပင္မႈေအာက္က မလြတ္ေျမာက္ေသး။
ဤသို႕ေသာ(သူ႕ဖိုလ္ခ်မ္းသာ၌ အမုန္း၀င္ေစေသာ) ဆင္ျခင္ဉာဏ္တို႕ျဖင့္ ျဖတ္ေတာက္အပ္၏ ။
ျဖတ္ေတာက္တတ္ပါမွလည္း ေရွ႕ခရီးဆက္၍ ရ၏ ။ မိမိရိွ ရုပ္နာမ္ျဖစ္ပ်က္သို႕ ယခင္ရႈေနက်အတိုင္း ရႈမွတ္ျခင္းျဖင့္သာ အဆင့္တက္ရပါသည္ကို အားကိုးတတ္ပါမွလည္း ေရွ႕ခရီး ဆက္၍ ရ၏ ။

ထိုသို႕မဟုတ္ပါက
မေတြ႕စဖူး အေတြ႕ထူးႀကီး ျဖစ္ေန၍ ၿငိတြယ္ေနသည္က တစ္ေၾကာင္း၊
ကမၻာ့ကမၻာ သာသနာႏွင့္ ၾကံဳတိုင္း ေတာင့္တခဲ့သည္ကို ရေနသည္က တစ္ေၾကာင္း၊
ကာမအရသာထက္ေကာင္းေသာ ဓမၼအရသာ၌ ခံေကာင္း ေကာင္းေနသည္က တစ္ေၾကာင္း၊
ထိုအေၾကာင္းေၾကာင္းေသာ အေၾကာင္းေၾကာင္းတို႕ေၾကာင့္ လမ္းေၾကာင္း ထစ္ေငါ့ေနတတ္လွေခ်သည္။

ငါတို႕ေခတ္ တစ္မဂ္မွ တစ္မဂ္သို႕ မကူးဆက္ႏိုင္ျခင္းသည္
ယင္းအေၾကာင္းခံတရားမ်ားေၾကာင့္ဆိုက မမွားတန္ရာၿပီ။
မယားၿငိ သားၿငိကမွ တရားမမိသည္မဟုတ္၊
တရားအၿငိကလည္း တရားမမိသည္ကို သက္ေသထူေနျခင္းတည္း ။
ဤသို႕ ၿငိကပ္ေနျခင္းကပင္ မိမိ၌ ကိေလသာအား ႀကီးလွပါေၾကာင္း ၀န္ခံခ်က္ေပးျခင္း မဟုတ္ေလာ။



ခရီးမဆံုးမီ ခါးေတာင္းက်ဳိက္ မျဖဳတ္ေလႏွင့္ဦး

စိတ္ဓာတ္မည္းသူ ျဖဴလိုမူ တူရႈခရီးဆက္ ၊
ဤသို႕ ဆိုအပ္ခဲ့ၿပီးေသာ အစီရင္ျဖင့္ပင္ သစိတၱ ပရိေယာဒါပနံအရ စိတ္ဓာတ္ျဖဴစင္ပံု အျခင္းအရာ ရိပ္မိႏိုင္ေလာက္ရာ၏ ။

ထို႕ထက္ဆက္၍ ျဖဴစင္လိုပါေသာ္ကား…
တစ္မဂ္မွတစ္မဂ္သို႕ တက္၍တက္၍ေသာ္လည္းေကာင္း၊
တစ္ဖိုလ္မွတစ္ဖိုလ္သို႕ ထြက္၍ထြက္၍ေသာ္လည္းေကာင္း၊
ျဖဴစင္သည္ထက္ ျဖဴစင္စြာ ႀကိဳးစားၾကကုန္ရာ၏ ။

တစ္မဂ္မွ တစ္မဂ္သို႕ တက္ၾကရာတြင္
သင့္မွတ္ခ်က္တစ္ခ်က္လွ်င္ အမည္း တစ္စက္တစ္စက္ေပ်ာက္ အျဖဴတစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ေတာက္ေစ၏ ။

မဂ္က် ဖိုလ္၀င္ အရိယာဇာတ္၀င္ၿပီး သူတစ္ဦး၏ လက္၀ယ္ရိွ ရႈမွတ္ခ်က္တစ္ခ်က္ဟူေသာ မဂၢအရာသည္ ေငြစင္တစ္မတ္ပမာ ေၾကးစြာ၏။ အစစြာေသာ ၀ိပႆနာရွင္လက္၀ယ္ရိွ မွတ္အားကဲ့သို႕ ငါးျပားတစ္ေစ့ မဟုတ္ေတာ့ၿပီ။

တစ္မဂ္တစ္မဂ္သို႕ ခရီးေပါက္သြားလွ်င္ကား အျဖဴတစ္ခ်က္အေတာက္ အမည္းလည္း တစ္ကြက္ အသက္ေပ်ာက္ေစ၏။

မဂ္က်ဖိုလ္၀င္စဥ္ရိွ အရိယာဇာတ္သားတစ္ဦး၏ ရႈမွတ္ခ်က္ဟူေသာ မဂ္အရာသည္ကား ေငြစင္တစ္က်ပ္ပမာ ေၾကးစြာ၏။ မဂၢင္အရာရိွမွတ္အားကဲ့သို႕ မတ္ေစ့တစ္ေစ့ မဟုတ္ေတာ့ၿပီး။

က။ အစစြာေသာ ၀ိပႆနာရွင္၏ မွတ္ခ်က္တစ္ခ်က္သည္ မဂၢင္အရာ၀င္ရာ၏ အေျခခံမွ်သာဆိုသည္ကို သတိရိွရာ၏ ။

ခ။ အရိယာဇာတ္သား၏ မွတ္ခ်က္တစ္ခ်က္သည္ မဂ္၀င္ရာ၏ မဂၢင္အရာဆိုသည္ကို သတိရိွရာ၏ ။

ဂ။ မဂ္က်ဆဲကာလ၏ မွတ္ခ်က္တစ္ခ်က္သည္ကား ေရွ႕မဂ္သြားရာ ဖ၀ါး ေနာက္မဂ္ အထပ္ထားေသာမဂ္အရာ၏ မဂ္ဆိုသည္ကို သတိရိွရာ၏ ။

ထိုသို႕ ေပ်ာက္ေသာ အစက္အကြက္တို႕ ကုန္ခန္းေသာ္
ေပါက္ေသာအျဖဴ ခ်က္တို႕ခ်ည္း အာရံုတိုင္း၏ ေနရာအျပည့္လင္းမည္ကိုလည္း တစ္ထစ္ခ် ယံုၾကည္အပ္၏ ။

သစိတၱပရိေယာဒါပနံ၏ စိတ္အျဖဴစင္ဆံုးကာလသည္
အရဟတၱမဂ္ျဖင့္ ကိေလသာအားလံုးကို အၾကြင္းမဲ့ လက္က်န္မရိွ ပယ္ဖက္ၿပီးေသာ အရိယာအရွင္သခင္ႀကီးမ်ား၏ အရိုက္အရာခံခ်ိန္ကာလပင္တည္း။

ထိုအခ်ိန္မ်ဳိးႏွင့္ ထိုအခ်ိန္မ်ဳိး၏ ေနာက္ပိုင္းရိွ စိတ္ေတာ္မ်ားသည္
အသိရိွေနသည့္အေလ်ာက္ မသိမရိွၿပီ ။
မသိမရိွေတာ့သည့္အေလ်ာက္ အသိရိွေနၿပီ ။

သို႕ေၾကာင့္
မသိရာမွျဖစ္ေသာ ပူပန္ေနာက္က်ဳျခင္း ဥဒၶစၥ ကုကၠစၥမ်ား မလာၿပီ။
မသိရာမွျဖစ္ေသာ ျမတ္ႏိုးတက္ၾကြ မာန္ထျခင္းမာန ကင္းပၿပီ။
မသိရာမွျဖစ္ေသာ စိတ္မခန္႕ ကိုယ္မၾကံ႕မႈ ထိနမိဒၶမ်ားလည္း ဖယ္ရွားသြားၿပီ။
ခ်စ္မုန္းႏွစ္ပါး ငါစြဲမ်ားႏွင့္ က်န္အယုတ္တရားမ်ား ယခင္ကပင္ ေရွာင္ရွားသြားၿပီ ။

ထိုစိတ္မ်ဳိးမွမျဖဴ မည္သည့္စိတ္ ျဖဴမည္နည္း။

သို႕ပါေသာေၾကာင့္ သစိတၱပရိေယာဒါပနံဟူ၍ ဘုရားရွင္တိုင္း၏ အဆံုးအမကို လိုက္နာလိုၾကပါကုန္ေသာ အရိယာေလာင္းလ်ာ သူေတာ္စြာတို႕သည္ ထို အရဟတၱဖိုလ္သို႕အေရာက္ ခရီးေပါက္ေအာင္ ေတာက္ေလွ်ာက္သြားၾကပါေလကုန္ …


ေရႊေက်ာင္းကုန္းဆရာေတာ္(မဟာေဗာဓိၿမိဳင္ဆရာေတာ္) ၀န၀ါသီေဉယ်ဓမၼသာမိေထရ္ ၏ ဓေမၼာ၀ါဒကထာ မွ ေကာက္ႏႈတ္ပူေဇာ္ပါသည္။
_/\__/\__/\_

Shared from Ko Thein Naing Ohn (FB)

Youtube မွာ ဗီဒီယိုေတြ ေဒါင္းလုပ္လုပ္နည္း

IF U WANT TO DOWNLOAD VIDEO FILES FROM YOUTUBE WEBSITE, YOU ONLY NEED TO TYPE DOUBLE " S " AT THE ADDRESS BAR.
FOR EXAMPLE.
THE WEBSITE ADDRESS IN THE ADDRESS BAR IS " www.youtube/oldyoung/................... ''
you will have to type ss between before youtube,
the result is www.ssyoutube/oldyoung/..............
and then tap enter key
wait for a while. you will have to choose the format you want to download
flv 360, flv 720, mp4 360, mp4 720, mp4 1080 ,.....
I'VE GOT IT FROM THE EMAIL MY FRIEND SENT TO ME. သူငယ္ခ်င္း save လုပ္လိုတဲ့သီခ်င္း ေဒါင္းခ်င္တဲ့သီခ်င္းကို အယင္ဖြင့္ေလ
ၿပီးၿပီလား အဲဒီလငိ့မွာပဲ www.youtube ဆိုတဲ့လိပ္စာမွာ အဲဒိစာလံုး youtubeေရွ့မွာ ss ကို ရိုက္ေလ
ၿပီး enter ေခါက္ေလ
ခဏေစာင့္ MP4 စသည္ၿဖင့္ ဘာနဲ့သိမ္းမွာလဲ လို့ ေပၚလာမယ္ေလ အဲဒီမွာ MP4 စသည္ၿဇင့္ေရႊးေလ သူက ေဒါင္းလုပ္လုပ္ေပးသြားေရာ
99% စသည္ၿဖင့္ေပၚလာမယ္ေလ ေစာင့္ ၿပီးတာနဲ့ desk top ေပၚတင္ေလ ရ ပါၿပီ

Shared from Ko Kyaw San (FB)

(Chrome နဲ႕မရပါ, Firefox နဲ႕ေတာ့ ရပါတယ္)

ဥေပကၡာ ဘာ၀နာ သေဘာ

သတၱ၀ါေတြ ရုပ္နာမ္ဓမၼ သခၤါရတရားေတြရဲ႕ ေကာင္းမေကာင္း၊ အျပဳအမူ အျဖစ္အပ်က္ေတြမွာ အေကာင္းသို႔ လည္းမလိုက္၊ အဆိုးဘက္သို႔လည္းမလိုက္ဘဲ စိတ္ကို အလယ္အလတ္ထားတာကို “ဥေပကၡာ” လို႔ ဖြင့္ဆိုၾကပါတယ္။ ဘာ၀နာဆိုတာကေတာ့ ဆိုင္ရာ သမထအလုပ္ ၀ိပႆနာအလုပ္ေတြမွာ အဆံုးအစြန္ထိေရာက္ေအာင္ မျဖစ္မေန အၾကိမ္ၾကိမ္အထပ္ထပ္ ၾကိဳးစားအားထုတ္တာကို ေခၚတာပါ။ ဒီေတာ့...

ဥေပကၡာဘာ၀နာဆိုတာ သတၱ၀ါေတြ သခၤါရတရားေတြနဲ႔ အဲဒီ သတၱ၀ါ သခၤါရတရားေတြရဲ႕ ေကာင္း,မေကာင္းအျပဳအမူ၊ အျဖစ္အပ်က္ေတြမွာ စိတ္ကို အလယ္အလတ္ထားျပီး (ထားႏိုင္ေအာင္) ၾကိဳးစားပြားမ်ားတာကို ဥေပကၡာဘာ၀နာ ေခၚတယ္လို႔ အက်ဥ္းခ်ဳပ္ မွတ္ထားႏိုင္ပါတယ္။ ဒီအက်ဥ္းစကားေလာက္နဲ႔ ဥေပကၡာသေဘာကို နားလည္ဖို႔ ခက္ပါလိမ့္မယ္။ ဒီေတာ့ အေလာင္းေတာ္ဘ၀က ျဖည့္ဆည္းေတာ္မူခဲ့တဲ့ ဥေပကၡာပါရမီအေၾကာင္းကို ေလ့လာၾကည့္ရင္ ျမင္လြယ္နားလည္ လြယ္မွာမို႔ ဒီသာဓကေလးကို ဦးစြာ ေလ့လာၾကည့္သင့္ပါတယ္။

ပါရမီျဖည့္စဥ္ကာလ ဘ၀တစ္ခုတုန္းကေပါ့၊ အေလာင္းေတာ္ဟာ ပစၥည္းဥစၥာခ်မ္းသာတဲ့ အမ်ဳိးအႏြယ္တစ္ခုမွာ လူသား တစ္ေယာက္ ျဖစ္လာပါတယ္။ အရြယ္ေရာက္တဲ့အခါ တကၠသိုလ္သို႔သြားျပီး အ႒ာရသပညာရပ္ေတြကို ျပီးဆံုးေအာင္ သင္ယူရပါတယ္။

ပညာေရးကိစၥျပီးဆံုးေတာ့ မိဘရပ္ထံျပန္လာျပီး မိဘေတြကို တရိုတေသ ျပဳစုလုပ္ေကြ်းပါတယ္။ မိဘေတြ ကြယ္လြန္ျပီး ေနာက္မွာေတာ့ ေတာထြက္ျပီး ရေသ့၀တ္နဲ႔ေနဖို႔ စိတ္ကူးပါေသးတယ္။ ဒါေပမဲ့ ရေသ့၀တ္နဲ႔ေနရင္ “လူ႔ဘ၀ တုန္းက အ႒ာရသ ပညာရပ္ေတြကို တတ္ေျမာက္ခဲ့သူ ပစၥည္းဥစၥာနဲ႔ ျပည့္စံုသူ-ရယ္လို႔ ပတ္၀န္းက်င္က အထင္ၾကီးၾက လိမ့္မယ္။ အေလးထားၾကလိမ့္မယ္။ ဒီလို အထင္ၾကီးအေလးေပးခံရမႈဟာ စက္ဆုပ္စရာပဲ”လို႔ ေတြးမိပါတယ္။

ဆက္ျပီးေတာ့လည္း “ငါ့ကို အထင္ေသး အျမင္ေသး ႏိုင္ထက္စီးနင္းလုပ္သူေတြအေပၚမွာလည္း ေက်နပ္ႏွစ္သက္မျဖစ္ဘဲ စိတ္ကို အလယ္အလတ္မွာထားတဲ့ အက်င့္ျမတ္ကို ငါက်င့္မယ္” လို႔ ဆံုးျဖတ္လိုက္ပါတယ္။ အေလာင္းေတာ္ဟာ ရွိသမွ် ပစၥည္းဥစၥာေတြကိုစြန္႔ျပီး ရေသ့၀တ္နဲ႔မဟုတ္ဘဲ အိမ္မွာ၀တ္ျမဲျဖစ္တဲ့ အ၀တ္တစ္စံုတည္းနဲ႔ အိမ္က ထြက္ခဲ့ပါေတာ့တယ္။

အေလာင္းေတာ္ဟာ အထင္ေသးအျမင္ေသးစရာ လူႏံုလူအ တစ္ေယာက္လိုပံုစံနဲ႔ အရပ္တကာကို လွည့္လည္သြား လာေနထိုင္ပါတယ္။ အမ်ားအားျဖင့္ တစ္ေနရာမွာ တစ္ရက္သာေနထိုင္ေပမဲ့ မရိုမေသ မေလးမစား ဆက္ဆံခံရတဲ့ေနရာ မ်ဳိးဆိုရင္ေတာ့ ရက္ၾကာၾကာေနျပီး အလယ္အလတ္ ရႈျမင္ႏိုင္ေအာင္ အထူးၾကိဳးစားက်င့္ၾကံေတာ္မူပါတယ္။

ဒီလိုနဲ႔ လေတြႏွစ္ေတြ ၾကာလာတဲ့အခါ အိမ္က၀တ္လာခဲ့တဲ့ အ၀တ္ေတြ ေဆြးျမည့္လာပါတယ္။ လူေတြက ၀တ္စရာေပးေပမဲ့ လက္မခံဘဲ မိမိရဲ႕ ေဟာင္းႏြမ္းေဆြးျမည့္ေနတဲ့ အ၀တ္ေတြထဲက ေကာင္းႏိုးရာရာေလးေတြနဲ႔ အရွက္လံုရံု ဖံုးအုပ္ျပီး ေနထိုင္ပါတယ္။

ဒီလိုေနလာရင္းနဲ႔ တစ္ေန႔မွာေတာ့ အင္မတန္ ကိုယ္ၾကမ္းႏႈတ္ၾကမ္း အစအေနာက္သန္လြန္းတဲ့ လူငယ္ေတြရွိရာ ရြာတစ္ရြာကို ေရာက္သြားပါတယ္။ လူငယ္ေတြဟာ အေလာင္းေတာ္ကို ျမင္တယ္ဆိုရင္ပဲ သူတို႔အတြက္ စ,ေနာက္ေလွာင ္ေျပာင္စရာတစ္ခု ရျပီဆိုတဲ့ ေပ်ာ္ရႊင္မႈေတြနဲ႔ စုျပံဳ၀ိုင္းအံုလာၾကပါေတာ့တယ္။ အေလာင္းေတာ္ဟာ လူငယ္ေတြကို ေၾကာက္လန္႔သလိုပံုစံမ်ဳိး, အစအေနာက္ မခံ၀ံ့သလိုပံုစံမ်ဳိးနဲ႔ ခပ္သြက္သြက္ ထြက္သြားပါတယ္။

လူငယ္ေတြလည္း အေလာင္းေတာ္ေနာက္ကို တျပံဳၾကီး လိုက္လာၾကပါတယ္။ သုႆတစ္ခုအနီးေရာက္တဲ့အခါ “ဒီအရပ္ဟာ လူငယ္ေတြျပဳသမွ် တားျမစ္မယ့္သူမရွိရာအရပ္ ျဖစ္တယ္။ ငါ့အဖို႔ စိတ္ကို အလယ္အလတ္ထားတဲ့ အက်င့္ျမတ္ကို အျမင့္ဆံုးေရာက္ေအာင္က်င့္ဖို႔ အခြင့္ေကာင္းၾကီးရျပီ” လို႔ ေတြးျပီး လဲေလ်ာင္းေနပါေတာ့တယ္။

လူငယ္အုပ္စုလည္း အေလာင္းေတာ္ကိုမီလာျပီး အမ်ဳိးမ်ဳိး ေနာက္ေျပာင္ၾကပါေတာ့တယ္။ အခ်ဳိ႕က ျပာေတြနဲ႔ပက္၊ အခ်ဳိ႕က တံေတြးေထြး၊ အခ်ဳိ႕က ႏွပ္ေတြသုတ္ စသည္ျဖင့္ အမ်ဳိးမ်ဳိးပါပဲ။ ေနာက္ေန႔ေနာက္ေန႔ေတြမွာလည္း ဒီလူငယ ္တစ္သိုက္ အေလာင္းေတာ္ရွိရာသို႔ ေရာက္ေရာက္လာျပီး အမ်ဳိးမ်ဳိး စေနာက္ေျပာင္ေလွာင္ၾကပါတယ္။ ေနာက္ပိုင္းမွာ လူၾကီးေတြသိသြားျပီး “ဒီပုဂၢိဳလ္ဟာ သာမန္မဟုတ္ဘူး၊ တန္ခိုးအာႏုေဘာ္ၾကီးမားတဲ့ ေယာဂီသူေတာ္စင ္ျဖစ္တယ္” စသည္ျဖင့္ မစ,မေနာက္ဖို႔ရာ လူငယ္ေတြကို ေျပာဆိုတားျမစ္ျပီး အေလာင္းေတာ္ကို အရိုအေသေပးၾက၊ ပူေဇာ ္ၾကပါတယ္။

အေလာင္းေတာ္ကေတာ့ ငါ့ကို ျပစ္မွားၾကတယ္ရယ္လို႔ လူငယ္ေတြအေပၚ မလိုလား မုန္းတီးမႈ မျဖစ္သလို ငါ့ကို ရိုေသၾက ပူေဇာ္ၾကတယ္ရယ္လို႔ လူၾကီးေတြအေပၚ ခ်စ္ခင္ႏွစ္သက္မႈမျဖစ္ဘဲ ႏွစ္မ်ဳိးလံုးအေပၚ တူမွ်တဲ့ အလယ္အလတ္ရႈျမင္မႈ (ဥေပကၡာ)နဲ႔ ေနထိုင္ေတာ္မူခဲ့တယ္-လို႔ အေလာင္းေတာ္ ဥေပကၡာပါရမီျဖည့္ခဲ့ပံုကို စရိယာပိဋကအ႒ကထာမွာ ျပဆို ထားပါတယ္။

အေလာင္းေတာ္ က်င့္ၾကံေတာ္မူခဲ့တာေတြကို သံုးသပ္ၾကည့္ရင္ အထင္ေသးအျမင္ေသး ခ်ဳပ္ခ်ယ္ေစာ္ကားလာရင္လည္း ေစာ္ကားသူေတြအေပၚမွာျဖစ္ေစ၊ ေစာ္ကားခံရမႈမွာျဖစ္ေစ မလိုလားမႈ၊ စိတ္ဆိုးမႈ မျဖစ္ေစဘဲ ရိုေသပူေဇာ္လာရင္လည္း ပူေဇာ္သူေတြအေပၚမွာျဖစ္ေစ၊ ပူေဇာ္ခံရမႈမွာျဖစ္ေစ လိုလားႏွစ္သက္မႈမျဖစ္ေစဘဲ က်င့္ၾကံေတာ္မူတာကို ေတြ႔ႏိုင္ပါတယ္။

တကယ္ေတာ့ ဒီလိုက်င့္ၾကံႏိုင္ဖို႔က အလြန္႔အလြန္ပဲ မလြယ္ကူလွပါဘူး။ ပုထုဇဥ္ဆိုတာ အလိုက်ႏွစ္သက္မႈဆိုတဲ့ ေလာဘတရား၊ အလိုမက် စိတ္ဆိုးမႈဆိုတဲ့ ေဒါသတရားေတြကို ပယ္ႏိုင္ၾကသူေတြ မဟုတ္ေသးပါဘူး။ ဒီတရားေတြ ျဖစ္ေပၚမႈ ၾကမ္းတာ၊ ႏုတာ၊ အခိုက္အတန္႔ ငုပ္ကြယ္ေနတာေလာက္ပဲ ကြာၾကပါတယ္။

ခ်မ္းသာ၊ ဆင္းရဲ၊ ခ်ီးမြမ္း၊ ကဲ့ရဲ႕စတဲ့ ေလာကဓံေတြနဲပ မၾကံဳေသးခင္ အလယ္အလတ္ရႈျမင္တတ္ေအာင္ ၾကိဳးစားႏိုင္ေပမဲ့ တကယ္လက္ေတြ႔ၾကံဳလာတဲ့အခါ ရႈျမင္ႏိုင္ဖို႔ အထူးခက္ခဲလွပါတယ္။ မိမိကိုယ္တိုင္ ၾကံဳရတဲ့ကိစၥကို အသာထားလို႔ မိမိနဲ႔ ဆက္စပ္သူေတြၾကံဳရတဲ့ကိစၥမွာေတာင္ အလယ္အလတ္ရႈျမင္ႏိုင္ဖို႔ ဘယ္ေလာက္ခက္ခဲေၾကာင္း ေတြးၾကည့္ႏိုင္ပါတယ္။

ဥပမာဆိုပါစို႔ - သတၱ၀ါေတြကို အုပ္စုခြဲလိုက္ရင္ -

(၁) မဇၥ် = မိမိက ခ်စ္ခင္ႏွစ္သက္တာလည္းမရွိ၊ မလိုမုန္းတီးလည္းမရွိတဲ့ ပုဂၢိဳလ္၊

(၂) ေ၀ရီ = မိမိက မလိုလားမုန္းတီးတဲ့ပုဂၢိဳလ္၊

(၃) ပိယ = မိမိက ခ်စ္ခင္ႏွစ္သက္တဲ့ ပုဂၢိဳလ္-ရယ္လို႔ အုပ္စုသံုးခု ရပါတယ္။

အဲဒီထဲက (၁) မဇၥ်ပုဂၢိဳလ္နဲ႔ပတ္သက္လို႔ သူ႔ရဲ႕ခ်မ္းသာမႈ ဆင္းရဲမႈေတြမွာ ေက်နပ္အားရမႈ၊ မလိုလားမႏွစ္သက္မႈေတြ မိမိမွာ မျဖစ္ေပၚေအာင္ ရႈျမင္ႏိုင္ဖို႔ ျဖစ္ေကာင္းျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။ (၂) ေ၀ရီပုဂိၢဳလ္နဲ႔ပတ္သက္လို႔ ခ်မ္းသာသြားတာ၊ ရာထူးအာဏာစသည္ ရသြားတာကို ျမင္ရၾကားရရင္ ပင္ကိုယ္က မလိုလားမႈ အခံရွိတာေၾကာင့္ မနာလို မလိုလား မႈေတြျဖစ္ဖို႔သာ မ်ားပါတယ္။

ျပီးေတာ့ ဒုကၡေရာက္သြားတာကို ျမင္ရၾကားရျပန္ရင္လည္း ေက်နပ္၀မ္းသာျဖစ္ဖို႔က ပိုမ်ားပါတယ္။ (၃) ပိယပုဂၢိဳလ္န ဲ႔ပတ္သက္လို႔လည္း ခ်မ္းသာသြားတာ ရာထူးအာဏာစသည္ တိုးတက္သြားတာကို ျမင္ရၾကားရရင္ ပင္ကိုယ္က လိုလားမႈရွိေနတာေၾကာင့္ ေက်နပ္၀မ္းသာျဖစ္ေနဖို႔က မ်ားပါတယ္။ ဒုကၡေရာက္သြားတာ၊ အခက္အခဲျဖစ္သြားတာကို ျမင္ရၾကားရျပန္ရင္လည္း စိတ္မခ်မ္းသာျဖစ္ဖို႔က မ်ားပါတယ္။ ဒီေတာ့ မိမိကုိယ္တိုင္ ခံစားရတာမဟုတ္ဘဲ မိမိနဲ႔ဆက္စပ္ သူေတြနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ကိစၥေတြမွာေတာင္ မခ်စ္မမုန္း ၀မ္းမသာ ၀မ္းမနည္းေနႏိုင္ဖို႔ ဘယ္ေလာက္ခက္ခဲေၾကာင္း နားလည္ ႏိုင္ပါတယ္။ ၀မ္းသာ၀မ္းနည္း တစ္ဘက္ဘက္ကိုေရာက္သြားရင္ ဥေပကၡာ မဟုတ္ေတာ့ပါဘူး။

ပုထုဇဥ္မို႔လို႔ ဒီလိုကိစၥေတြမွာ အခ်စ္၊ အမုန္း၊ ၀မ္းသာ၊ ၀မ္းနည္းျဖစ္ခြင့္ရွိေပမဲ့ ျဖစ္တဲ့အၾကိမ္မ်ားရာက နည္းလာေအာင္၊ အျဖစ္ၾကမ္းရာက အျဖစ္ႏုလာေအာင္၊ ႏုတဲ့ျဖစ္ေပၚမႈေတြကိုလည္း အခ်ိန္ကာလ အခိုက္အတန္႔ ကြယ္ေပ်ာက္ျငိမ္း ေအးေနေအာင္၊ အခိုက္အတန္႔ျငိမ္းေအးေနတာကို အခ်ိန္ၾကာၾကာ ျငိမ္းေအးေနေအာင္ လုပ္ယူလို႔မရတဲ့အရာေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး၊ အလြန္႔အလြန္ေတာ့ ခက္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ လုပ္ယူလို႔ရတဲ့အရာေတြသာ ျဖစ္ပါတယ္။ ရလို႔လည္းပဲ ဘုရား အေလာင္းေတာ္ၾကီးေတြ အျခားအျခားသူေတာ္ေကာင္းၾကီးေတြ က်င့္သံုးေတာ္မူသြားၾကတာပါ။

မ်က္ေမွာက္ကာလာသံုး ဥေပကၡာသေဘာမ်က္ေမွာက္ကာလာမွာေတာ့ အခ်ဳိ႕သူေတြက မိမိနဲ႔ အဆင္မေျပသူေတြ၊ ဆိုဆံုးမလို႔မရတဲ့ သားသမီးေတြ စတာေတြနဲ႔ပတ္သက္လို႔ “သူ႔အေၾကာင္းလာမေျပာန႔ဲ၊ မၾကားခ်င္ဘူး၊ သူ႔ကို ဥေပကၡာ ျပဳထားတယ္” စသည္ျဖင့္ ေျပာတတ္ၾကပါတယ္။ မိမိစကားကို ဆန္႔က်င္လို႔၊ မလိုက္နာလို႔၊ မိမိနဲ႔အဆင္မေျပလို႔ အဆက္ အဆံမလုပ္ဘဲ ထားလိုက္တာကို ဥေပကၡာျပဳထားတယ္လို႔ ေျပာတတ္ၾကပါတယ္။ ဒီအတိုင္းသာ နားလည္ သေဘာ ေပါက္ထားၾကရင္ အေလာင္းေတာ္မ်ား ျဖည့္က်င့္ေတာ္မူခဲ့တဲ့ ဥေပကၡာပါရမီေတာ္ဟာ အေတာ္ေပါ ့ပ်က္ပ်က္အလုပ္ ျဖစ္သြားပါလိမ့္မယ္။

ဒီကိစၥမွာ အဆက္အဆံမလုပ္ဘဲ ပစ္ထားတာက မေက်နပ္မႈကို အေျခခံတဲ့ ေဒါသသေဘာသာျဖစ္ပါတယ္။ ျပီးေတာ့ တခါတရံ မိမိအနီးအနားမွာ ျဖစ္ပ်က္သြားတာကို သိသင့္ျမင္သင့္ပါလ်က္နဲ႔ ေငးငိုင္ေတြေဝေနလို႔မို႔ မသိလိုက္ မျမင္လိုက္တဲ့ ကိစၥေတြ ရွိတတ္ပါတယ္။ ဒါလည္း ဥေပကၡာမဟုတ္ပါဘူး၊ မသိနားမလည္မႈ ေမာဟသာ ျဖစ္ပါတယ္။ ေနာက္ျပီး ကုသိုလ္ေရးအလုပ္ေတြမွာ လုပ္သင့္လုပ္ထိုက္ပါလ်က္နဲ႔ မလုပ္ဘဲ လ်စ္လ်ဴရႈေနတာလည္း ရွိတတ္ပါတယ္။

ဒါလည္း ဥေပကၡာမဟုတ္ပါဘူး။ ပ်င္းရိမႈ ေကသဇၨသာ ျဖစ္ပါတယ္။ မ်က္ေမွာက္ကာလာမွာ ဒီသေဘာေတြကိုလည္း ဥေပကၡာျပဳေနတယ္-လို႔ ေျပာတတ္ၾကပါတယ္။ ဒါေတြကို ဥေပကၡာလို႔ ေျပာမယ္ဆိုရင္ ဥေပကၡာတုလို႔ ေျပာႏိုင္ပါလိမ့္မယ္။

ဒီကိစၥနဲ႔ပတ္သက္လို႔ ေနတၱိအ႒ကထာမွာလည္း "မသိနားမလည္မႈ ေမာဟတရားက ေတြေဝေငးငိုင္ေနလို႔မို႔ မသိနား မလည္တာကိုပဲ အလယ္အလတ္ ရႈျမင္သေယာင္ လွည့္ပတ္တတ္တယ္။ ေကာသဇၨတရားက လုပ္သင့္လုပ္ထိုက္တဲ့ ကုသိုလ္ေရးကိစၥေတြကို ပ်င္းလို႔မို႔ မလုပ္တာကိုပဲ အလယ္အလတ္ရႈျမင္ေနလို႔ မလုပ္မိသေယာင္ ရႈျမင္တတ္တယ္" လို႔ အသိေပးထားပါတယ္။ ဥေပကၡာပြားမ်ားသူေတြ အလွည့္ပတ္မခံရေအာင္ သတိထားစရာပါ။ ဥေပကၡာအစစ္က မသိနား မလည္မႈ အာရံုမစိုက္မႈ မရွိပါဘူး။ အာရံုစိုက္ပါတယ္။ သိနားလည္ပါတယ္။ အာရံုစိုက္ သိနားလည္ေနတဲ့အာရံုမွာ အလယ္အလတ္ရႈျမင္ (ရႈျမင္ေအာင္ၾကိဳးစား)တာပါ။

အလယ္အလတ္ရႈျမင္ႏိုင္ေအာင္ဒီေတာ့ ၾကံဳလာတဲ့ ေကာင္းမေကာင္းအာရံုေတြမွာ အလယ္အလတ္ရႈျမင္ႏိုင္ေအာင္ ဘာလုပ္ရမလဲလို႔ ေမးစရာရွိတယ္။ အဓိက အေျခခံေကာင္းရမွာက ကမၼႆကတာ သမၼာဒိ႒ိဉာဏ္ပါပဲ။ ကံတရားနဲ႔ ကံအက်ဳိးေပးသေဘာကို ယံုၾကည္ျပီး "ကမၼႆကာ - ငါနဲ႔တကြ သတၱဝါအားလံုး ကံတရားသာ ကိုယ္ပိုင္ဥစၥာရွိၾကတယ္။ ခ်မ္းသာဆင္းရဲမွန္သမွ် ကံတရားေၾကာင့္ ျဖစ္ၾကရတာ။ ဘယ္သူမွ ျပင္ဆင္လို႔ရတဲ့အရာ မဟုတ္ဘူး" လို႔ ဆင္ျခင္ႏွလံုးသြင္းရပါတယ္။

ဒီသေဘာကို စြဲျမဲေနေအာင္ အၾကိမ္ၾကိမ္အခါခါ ပြားမ်ားရပါတယ္။ ပြားမ်ားမႈအားေကာင္းရင္ ေကာင္းသေလာက္ ရႈျမင္မႈလည္း ခိုင္ျမဲအားေကာင္းပါလိမ့္မယ္။ စြဲျမဲသြားရင္ေတာ့ ၾကံဳလာတဲ့အာရံုမွာ အစြန္းတစ္ဘက္မေရာက္ဘဲ အလယ္ အလတ္ရႈျမင္ႏိုင္ပါလိမ့္မယ္။ ဒီလိုပြားမ်ားမႈကို ၾသဒိႆ-အေနာဒိႆ = သတၱဝါေတြအေပၚမွာ ရည္စား၊ မရည္စား အေနနဲပေရာ၊ ဒိသာဖရဏ - အရပ္မ်က္ႏွာျဖန္႔တဲ့ေနရာနဲ႔ပါ ဆင္ျခင္ပြားမ်ားႏိုင္ေၾကာင္း က်မ္းဂန္ေတြမွာ မိန္႔ဆိုၾကပါတယ္။

အလယ္အလတ္ရႈျမင္ရက်ဳိးစိတ္ကို အလယ္အလတ္(ဥေပကၡာ)ထားႏိုင္ဖို႔ကိစၥ ကမၼႆကတဉာဏ္ကို အေျခခံ ေၾကာင္းျပဆိုခဲ့ျပီးပါျပီ။ ကမၼႆကတာဉာဏ္ ရင့္သန္မႈဟာလည္း ၾကံဳလာတဲ့အာရံုမွာ အလယ္အလတ္ရႈျမင္ႏိုင္ဖို႔ ၾကီးမားတဲ့စြမ္းအင္ျဖစ္ပါတယ္။ ကမၼႆကတာဉာဏ္ရင့္သန္သူဟာ ကံတရားနဲ႔ ကံအက်ဳိးေပးသေဘာမွာ ယံုၾကည္မႈ အားေကာင္းတာေၾကာင့္ မေကာင္းက်ဳိးေတြ ျဖစ္ေပၚေစမယ့္ ဒုစရိုက္ေတြကို မလုပ္မိေအာင္ အထူးေစာင့္ စည္းေရွာင ္ၾကဥ္ၾကပါေတာ့တယ္။ ေစာင့္စည္းေရွာင္ၾကဥ္တာေၾကာင့္ မေစာင့္စည္းလို႔ လက္ရွိဘဝ ၾကံဳေတြ႔ႏိုင္တဲ့ အဖမ္းအဆီး အခ်ဳပ္အေႏွာင္စတဲ့ ေဘးအမ်ဳိးမ်ဳိးက လြတ္ကင္းရပါတယ္။

ေကာင္းက်ဳိးေတြျဖစ္ေစမယ့္ ကုသိုလ္တရားေတြကိုသာ အခြင့္အခါ ရွာၾကံျပဳလုပ္တာေၾကာင့္ အကုသိုလ္ျဖစ္ခြင့္ နည္းသြားပါတယ္။ လိုခ်င္မႈ၊ စိတ္ဆိုးမႈ၊ မနာလိုမႈ၊ ဝန္တိုမႈစတဲ့ အကုသိုလ္အပူ နည္းသြားလို႔မို႔ စိတ္ခ်မ္းသာ ကိုယ္ခ်မ္းသာမႈကို အျပည့္အဝ ရႏိုင္ပါတယ္။ ေကာင္း မေကာင္း ေလာကဓံေတြနဲ႔ ၾကံဳေတြ႔လာတဲ့အခါမွာလည္း မ်ားစြာ ေသာ သတၱဝါေတြဟာ အေကာင္းေလာကဓံနဲ႔ေတြ႔ရင္ ေျမာက္ၾကြတုန္လႈပ္ရသလို အဆိုးေလာကဓံနဲ႔ေတြ႔ရင္လည္း ယိမ္းယိုင္အားေပ်ာ့ တုန္လႈပ္တတ္ၾကပါတယ္။ အလယ္အလတ္ရႈျမင္မႈ(ဥေပကၡာ)ကို ပြားမ်ားထားသူအဖို႔ေတာ့ မတုန္မလႈပ္ ေက်ာ္လႊားႏိုင္တဲ့ စြမ္းအားကို အျပည့္အဝ ရႏိုင္ပါတယ္။

ဒါတင္မကပါဘူး၊ ေမတၱာဘာဝနာ ပြားမ်ားသူဟာ အက်ဳိး(၁၁)မ်ဳိး ရရွိသလို၊ စိတ္ကို အလယ္အလတ္ထား ႏိုင္မႈ (ဥေပကၡာဘာဝနာ)ကို ပြားမ်ားသူလည္း အဲ့ဒီအက်ဳိး(၁၁)မ်ဳိးကို ရရွိေၾကာင္း က်မ္းဂန္မ်ားမွာ မိန္႔ဆိုထားပါတယ္။

ဒါေတြကိုၾကည့္ရင္ ဥေပကၡာဘာဝနာ (စိတ္ကို အလယ္အလတ္မွာထားမႈ)ဟာ သတၱဝါေတြအတြက္ ဘယ္ေလာက္ တန္ဖိုးၾကီးတယ္ဆိုတာ ေတြ႔ျမင္ႏိုင္ပါတယ္။ ဥေပကၡာႏွင့္စပ္လို႔ သိလိုပါေၾကာင္း ေလွ်ာက္ထားေမးျမန္းလာတဲ့ ဒကာ တင္ေမာင္ေက်ာ္ကို သတိရစြာနဲ႔ -

အရွင္နႏၵေသနာလကၤာရ

က်မ္းကိုး -
၁။ စရိယာ၊ ႒၊ ၂၅၉။
၂။ ေနတၱိ၊ ႒၊ ၉၀။
၃။ ဘိ၊ ၂၊ ၂၈၈။ ဝိသုဒၶိ၊ ၁၊ ၃၀၄။
၄။ ဝိသုဒိၶ၊ ၁၊ ၃၁၁။

Shared from Shwe Yee (FB)

ဘုရားရွင္၏ အံ႔ဖြယ္ေတာ္(၁၈)ပါး

(၁) ၀တ္ေတာ္မူေသာ သကၤန္းေတာ္သည္ ဖြပ္ဆိုးရျခင္း၊ ေဟာင္းႏြမ္းျခင္းမရွိျုခင္း။

(၂) ပရိကၡရာ (၈)ပါးကို ေဆာင္ေတာ္မူလွ်င္ ကိုယ္ႏွင့္မထိ လက္ေလးသစ္မွ်ကြာျခင္း။

(၃) ေတာ္ထြက္ေတာ္မူစဥ္က ပယ္ျဖတ္မူေသာဆံေတာ္သည္ လက္ႏွစ္သစ္မွ်သာ တစ္သက္ပတ္လံုး တည္ေတာ္မူျခင္း။

(၄) ဆြမ္းစားျပီးေသာ္ သပိတ္ေတာ္ေဆးလွ်င္ လက္ေတာ္စင္ ၊ လက္ေတာ္ေဆး ၊သပိတ္ေတာ္စင္၏။

(၅) မုန္ညင္းေစ႔မွ်ေသာ ၾကဳတ္ထဲသို႔ ၀င္ႏို္င္ျခင္း။

(၆) ေရာင္ျခည္ေတာ္ (၆)ပါး လႊတ္ေတာ္မူေသာ္ အရပ္(၁၀)မ်က္ႏွာကို ေဖာက္ထြင္းျခင္း။

(၇) ေ၀ေနယ်သတၱ၀ါသို႔လိုက္၍ ကုိယ္ေတာ္မွတစ္ပါး နိမၼိတဘုရားေပါင္းမ်ားစြာ ဖန္ဆင္းႏိုင္ျခင္း။ (အေသေခ်ၤ)

(၈) ေခတ္သံုးပါးတုိ႔၌ အမိုက္တိုက္ကိုလည္းေကာင္း၊ အလင္းကိုလည္းေကာင္း ေပးႏိုင္ျခင္း။

(၉) အထက္ေကာင္းကင္တြင္ လ၀န္းကဲ႔သို႔ ျမင္ေတာ္မူျခင္း။

(၁၀) လူနတ္တို႔၏စိတ္ကို အသာသယာႏုသယဉာဏ္ေတာ္ျဖင့္ သိစြမ္းေတာ္မူျခင္း။

(၁၁) အသံေတာ္ရွစ္ပါးႏွင့္တရားေဟာေတာ္မူရာ အလံုးစံုေသာပရိတ္သတ္တို႔၏အနားသို႔ ကပ္၍ေဟာသကဲ႔သို႔ၾကားရျခင္း။

(၁၂) ကၽြတ္အံ႔ေသာ သတၱ၀ါတို႔ကို မဟာဂရုဏာ သမာပတၱိဉာဏ္ေတာ္ျဖင့္ သိႏိုင္ျခင္း။ ခပ္သိမ္းေသာ သတၱ၀ါတို႔အေပၚတြင္ ကရုဏာတရား ပြားမ်ားအားၾကီးျခင္း။

(၁၃) လူနတ္ျဗဟၼာတို႔၏ ကၽြတ္မည့္အခါတည္းဟူေသာ အိေျႏၵအႏုအရင့္ကို သိေတာ္မူျခင္း။

(၁၄) အထက္ပါ(၁၃)ပါးႏွင့္ ေဥယ်ဓံတရား(၅)ပါးကို သိႏိုင္ျခင္း။

(၁၅) အလိုရွိ၍လက္ေတာ္ကိုဆန္႔လိုက္လွ်င္ သပိတ္ေတာ္အလိုအေလ်ာက္ ေရာက္လာျခင္း။

(၁၆) ေရအစံု ၊ မီးအစံုႏွင့္ တန္ခိုးျဖာဋိကာျပႏို္င္ျခင္း။

(၁၇) တာ၀တႎသာသို႔ အဘိဓမၼာတရားေဟာေတာ္မူရန္ ပကတိ သံုးဖ၀ါးႏွစ္လွမ္းတည္းျဖင့္ၾကြေတာ္မူႏိုင္ျခင္း။

(၁၈) ေဒသစာရီၾကြခ်ီေတာ္မူလွ်င္ ေျခရာမတင္သည့္အျပင္ ေျမအညီအညြတ္ျဖစ္ရျခင္း။


ရတနတၳယံပူဇာ

ယံ ကိဥိၥ ၀ိတၱံ ဣဓ ၀ါ ဟုရံ ၀ါ၊
သေဂၢသု ၀ါ ယံ ရတနံ ပဏီတံ။
န ေနာ သမံ အတၳိ တထာဂေတန၊
ဣဒမၸိ ဗုေဒၶ ရတနံ ပဏီတံ၊
ဧေတန သေစၥန သု၀တၳိ ေဟာတု။


ဣဓ၀ါ၊ ဤလူ႕ျပည္၌လည္းေကာင္း။ ဟုရံ၀ါ၊ နဂါးျပည္, ဂဠဳန္ျပည္၌လည္းေကာင္း။ သေဂၢသု၀ါ၊ နတ္ျပည္တို႕၌လည္းေကာင္း။ ယံကိဥိၥ၊ ခပ္သိမ္းေသာ။ ယံ၀ိတၱံ၀ါ၊ အၾကင္ သံုးေဆာင္အပ္ေသာ ဥစၥာသည္လည္းေကာင္း။ ယံရတနံ၀ါ၊ အၾကင္အေလးအျမတ္ သိုထားအပ္ေသာ ရတနာသည္လည္းေကာင္း။ ပဏီတံ၊ ျမတ္၏။ တံ၊ ထိုရတနာသည္။ တထာဂေတန၊ ျမတ္စြာဘုရားႏွင့္။ သမံ၊ တူေသာ ရတနာသည္။ နေနာအတၳိ၊ မရိွသည္သာလွ်င္တည္း။ ဗုေဒၶ=ဗုဒၶႆ၊ ျမတ္စြာဘုရား၏။ ဣဒမၸိ ရတနံ= အယမၸိရတနဘာေ၀ါ၊ ဤအရဟံ စေသာ ေက်းဇူးတို႕ႏွင့္ျပည့္စံုေသာ ရတနာ၏ အျဖစ္သည္လည္း။ ပဏီတံ = ပဏီေတာ၊ ျမတ္၏။ ဧေတနသေစၥန၊ ဤသို႕မွန္ေသာစကားေၾကာင့္။ ပါဏီနံ၊ သတၱ၀ါတို႕အား။ သု၀တၳိ၊ ေကာင္းေသာ စီးပြားျခင္းသည္။ ေဟာတု၊ ျဖစ္ေစသတည္း။
Shared from Ko Thein Naing Ohn (FB)

မဟာစည္ဆရာေတာ္ႏွင့္ ယေန႔ေခတ္၀ိပႆနာရႈနည္းမ်ား (၁)

၀ိပႆနာလုပ္ငန္းႏွင့္ စပ္ျပီး ေဟာေျပာေရးသားခ်က္ ေတြထဲမွာ တခ်ိဳ႔ ေဟာေျပာေရးသားခ်က္ ေတြဟာ အမွန္အျဖစ္လက္ခံရဖုိ႔ ခက္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ အဲဒါေတြကုိ လက္ခံေန ေက်နပ္ေနၾကသူေတြကုိလည္း ေတြ႔ျမင္ၾကားသိေနရပါတယ္။ ပိဋကတ္စာေပ အေထာက္အထားနဲ႔အညီ အမွန္ကုိ ညႊန္ျပထားတဲ့ ညႊန္ျပခ်က္ေတြကုိ သိလုိပါတယ္။

မဟာစည္ဆရာေတာ္ၾကီးကုိ ပရိယတ္၊ ပဋိပတ္ စြယ္စုံပညာရွင္ၾကီးအျဖစ္ ထိပ္တန္းပိဋကတ္ ပညာရွင္ေတြက လက္ခံထားၾကပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ မဟာစည္ဆရာေတာ္ၾကီးရဲ႔ ေဟာေျပာေရးသားခ်က္ေတြကုိ ဖတ္ရႈေလ့လာၾကည့္ပါတယ္။ အဲဒီအခါ ယခုေခတ္မွာ ၾကားသိေနရတဲ့ ၀ိပႆနာနဲ႔ စပ္တဲ့ အဖုအထစ္ေတြကုိ မဟာစည္ဆရာေတာ္ၾကီး ရွင္းျပထားတာကုိ ေတြ႔ရပါတယ္။ မဟာစည္ဆရာေတာ္ၾကီး ေဟာၾကားေရးသားတဲ့ စာအုပ္ေတြဟာ အမ်ားၾကီးပဲ ရွိပါတယ္။ အဲဒီစာအုပ္ေတြထဲက ပဋိစၥသမုပၸါဒ္တရားေတာ္ၾကီး၊ သီလ၀ႏၲသုတ္တရားေတာ္၊ ဘာရသုတၱန္တရားေတာ္၊ တု၀ဋကသုတ္တရားေတာ္၊ဓမၼစၾကာတရားေတာ္ၾကီး၊ သေလႅခသုတ္တရားေတာ္ၾကီး၊ ရွစ္ျဖာမဂၢင္နိဗၺာန္၀င္ တရားေတာ္၊ အရိယာ၀ါသတရားေတာ္၊ ၀ိပႆနာရႈနည္းက်မ္း၊ အနတၱလကၡဏသုတ္ တရားေတာ္၊ သတိပ႒ာန္သုတ္နိသွ်၊ ၀မၼိကသုတ္ တရားေတာ္၊ ၀ိပႆနာအေျခခံ တရားေတာ္၊ စာအုပ္ေတြထဲမွာ ယခုေခတ္ ၀ိပႆနာ အဖုအထစ္ေတြနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ ေျဖရွင္းျပထားတာေတြကုိ ဖတ္ရႈရပါတယ္။ အားရေက်နပ္ဖြယ္ေကာင္းလွပါတယ္။

မဟာစည္ဆရာေတာ္ၾကီးရဲ႔ ရဲရင့္မႈ၊ တိက်မႈ၊ ျပတ္သားမႈ၊ အသိအျမင္စူးရွမႈ၊ ထက္ျမက္မႈေတြကုိ ၾကည္ညိဳရပါတယ္။ မဟာစည္ဆရာေတာ္ၾကီးရဲ႔ ေျဖရွင္းျပထားတာေတြဟာ အင္မတန္မွ မွတ္သားစရာေကာင္းလွတာမုိ႔ စာေရးသူက စုစည္းကာ ေမးခြန္းေတြ ျပဳလုပ္ျပီး ယေန႔ေခတ္ ၀ိပႆနာရႈနည္းမ်ား ဆုိတဲ့ နာမည္နဲ႔ စာအုပ္ထုတ္လုိက္ပါတယ္။

သာမေဏေက်ာ္
ကဆုန္လျပည့္ေက်ာ္ ၉ ရက္။ ၂၆၊ ၅၊ ၂၀၀၀။

ေမး။ ။အဘိဓမၼာသေဘာ၊ ပဋိစၥသမုပၸါဒ္သေဘာအက်ယ္ေတြကုိ မသိဘဲ တရားအားထုတ္လုိ႔ ရႏုိင္ပါသလား။

ေျဖ။ ။ စူဠတဏွာသခၤယသုတ္ကုိ ေထာက္ဆေသာအားျဖင့္ အဘိဓမၼာက်မ္းဂန္သေဘာေတြကုိ အက်ယ္အားျဖင့္ မသင္ၾကားဖူးေသာ္လည္း ရုပ္နာမ္မွ်၊ အနိစၥ ဒုကၡ အနတၱသေဘာတရားမွ်ပဲလုိ႔ ဒါေလာက္ ၾကားဖူးနာဖူးရင္လည္း တရားအားထုတ္ႏုိင္တယ္ဆုိတာ ထင္ရွားပါတယ္။ ေနာက္ျပီးေတာ့ ပဋိစၥသမုပၸါဒ္ဆုိရာမွာလည္း အေၾကာင္းနဲ႔အက်ိဳးမွ် ရွိတယ္။

ပုဂၢိဳလ္သတၱ၀ါရယ္လုိ႔ စင္စစ္အားျဖင့္ မရွိဘူးလုိ႔ ဒီေလာက္သိထားဖုိ႔ လုိပါတယ္။ ေဒသနာေတာ္အရ အဂၤါ၁၂ပါး၊ အျခင္းအရာ ၂၀ တုိ႔ဆုိတဲ့ အက်ယ္၀ိတၱာရေတြကုိ အျပည့္အစုံသိထားဖုိ႔ကေတာ့ ပုဂၢိဳလ္တုိင္းမွာ မလုိပါဘူး။ အကယ္၍ ပုဂၢိဳလ္တုိင္းမွာ အဲဒီလုိ အက်ယ္အားျဖင့္ သိျပီးမွ တရားအားထုတ္ရမယ္ဆုိရင္ အရွင္စူဠပန္လုိ ပုဂၢိဳလ္မွာ အားထုတ္ႏုိင္ဖုိ႔ အခြင့္အေရးမရွိေတာ့ဘူး။ အရွင္စူဠပန္ဟာ အကၡရာ ၄၄ လုံးသာရွိတဲ့ ၁၁ လုံးဘြဲ႔ဂါထာကုိ ၄ လတ္ပတ္လုံးက်က္တာေတာင္ မရဘူးတဲ့။ ဒီေတာ့ ပဋိစၥသမုပၸါဒ္အက်ယ္၊ အဘိဓမၼသေဘာအက်ယ္ ေတြကုိ ေလ့လာက်က္မွတ္ဖုိ႔ဆုိတာ ဘယ္ျဖစ္ႏုိင္ေတာ့မလဲ။

ဒါေပမဲ့ ျမတ္စြာဘုရား ညႊန္ၾကားတဲ့အတုိင္း အ၀တ္ပုိင္းကေလးကုိ ဆုပ္နယ္ရင္း "ရေဇာ ဟရဏံရေဇာဟရဏံ" လုိ႔ ဆုိျပီး ႏွလုံးသြင္းတာနဲ႔ တစ္နံနက္ခင္းအတြင္းမွာပဲ ရဟႏၲာ ျဖစ္ေတာ္မူတယ္။ ေနာက္ျပီးေတာ့ မာတိက မာတာဆုိတဲ့ ဒါယိကာမၾကီးဟာလည္း ရဟန္းတရားကုိ အားထုတ္တယ္ဆုိတာ ဘယ္လုိဟာလဲလုိ႔ေတာင္ မသိခဲ့ဘူး။ ဒါေပမဲ့ ရဟန္းေတာ္မ်ားထံမွ နည္းယူျပီး အိမ္မွာေနရင္း အားထုတ္လုိက္တာ အဲဒီကမၼ႒ာန္းေပးတဲ့ ရဟန္းေတြထက္ေတာင္ အလ်င္က်ျပီး အနာဂါမ္ ျဖစ္သြားပါေသးတယ္။ အဲဒီမာတိကမာတာ ဒါယိကာမၾကီးလည္း အဘိဓမၼာသေဘာ၊ ပဋိစၥသမုပၸါဒ္သေဘာအက်ယ္ေတြ ေလ့လာသင္ၾကားႏုိင္ခြင့္မရွိေၾကာင္း ထင္ရွားပါတယ္။

ဒိျပင္လည္း အလားတူ သာဓကေတြ မ်ားစြာရွိပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ တတ္သိလိမၼာတဲ့ ဆရာသမားထံမွ နည္းယူျပီး အားထုတ္ရင္ အဘိဓမၼသေဘာ၊ ပဋိစၥသမုပၸါဒ္သေဘာ အက်ယ္ေတြ ေလ့လာ က်က္မွတ္မထားေပမယ့္ ျဖစ္ခုိက္ရုပ္နာမ္ ကုိ ရႈမွတ္ေနရင္း ကိုိယ္တုိင္ ေတြ႔ျမင္သိျမင္ျခင္းျဖင့္္ပင္ ကိစၥျပီးတယ္လုိ႔ ျမဲျမံစြာ မွတ္ထားၾကရပါမယ္။ (ပဋိစၥသမုပၸါဒ္တရားေတာ္ၾကီး)

ေမး။ ။စာေပက်မ္းဂန္အရ ျဖစ္ေစ၊ တစ္ဆင့္ ၾကားရလုိ႔ ျဖစ္ေစ မွတ္ထားတဲ့အတုိင္း မွန္းဆျပီး ဆင္ျခင္တာဟာ သညာသိပါလား၊ ပညာဥာဏ္အသိပါလား။

အေျဖ။ ။ အခ်ိဳ႔ကလည္း ဒီလုိ ျဖစ္ခုိက္ ရုပ္နာမ္ ရႈမွတ္ေနရုံနဲ႔ မျပည့္စုံေသးဘူးလုိ႔ ထင္ၾကတယ္။ ရုပ္ရယ္ နာမ္ရယ္လုိ႔ စဥ္းစားဆင္ျခင္လုိက္ရမွ ျဖစ္တယ္၊ ပ်က္တယ္လုိ႔ ဆင္ျခင္လုိက္ရမွ ျပည့္စုံတယ္လုိ႔ ထင္ေနၾကတယ္။ အမွန္ကေတာ့ ဆင္ျခင္တယ္ဆုိတာ ကုိယ္တုိင္သိတဲ့ ဥာဏ္မဟုတ္ပါဘူး။ စာေပက်မ္းဂန္အရ ျဖစ္ေစ၊ တစ္ဆင့္ၾကားလို႔ ျဖစ္ေစ၊မွတ္ထားတဲ့အတုိင္း မွန္းဆျပီး ဆင္ျခင္ေနတာပဲ။ သညာသိမွ်ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ကိုယ္တုိင္သိ ဥာဏ္အစစ္ မျဖစ္ပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ စာက်က္ျပီး မွတ္ေနတာမ်ိဳးေလာက္ပဲ ရွိပါတယ္။ သိပ္ခရီးမေရာက္ႏုိင္ပါဘူး။ ယခုေျပာခဲ့တဲ့ ျဖစ္ခုိက္ ျဖစ္ခုိက္ လုိက္ျပီး မျပတ္ရႈေနတာကမွ ကုိယ္ပုိင္ဥာဏ္ျဖင့္ ေတြ႔ျပီး ကုိယ္တုိင္သိဥာဏ္ျဖစ္တာ။ ဥပမာ ျခံ၀င္းတံခါးေပါက္က ျဖစ္ေစ၊ ရြာတံခါးေပါက္၀က ျဖစ္ေစ ေစာင့္ျပီးၾကည့္ေနရင္ ၀င္တုိင္းထြက္တုိင္း၊ လူေတြကုိ ေတြ႔ျပီးေသေသခ်ာခ်ာ သိရတယ္။ စာေပက်မ္းဂန္အရျဖစ္ေစ၊ တစ္ဆင့္ၾကားစကားအရ ျဖစ္ေစ စဥ္းစားဆင္ျခင္ေနဖုိ႔ မလုိပါဘူး။ တစ္နည္း ဥပမာအားျဖင့္ လမ္းေဘးမွာ ၾကည္လင္ေနတဲ့ မွန္ကုိ ေထာင္ထားပါ။ လူျဖစ္ေစ၊ ကားျဖစ္ေစ လာလာသမွ်ေတြဟာ အဲဒီမွန္ထဲမွာ သူ႔ပုံမွန္အတုိင္းပဲ ထင္ေပၚ ထင္ေပၚသြားၾကမယ္။ အဲဒီလုိပါပဲ။ ဒြါရ ၆ ပါးက ေပၚလာသမွ်ေတြကုိ သတိဥာဏ္နဲ႔ ေစာင့္ျပီးရႈမွတ္ေနရင္ ရုပ္နာမ္ သေဘာတရားေတြဟာ သူ႔ပုံမွန္အတိုင္းပဲ ထင္ေပၚထင္ေပၚ သြားၾကပါတယ္။ (ဘာရသုတၱန္တရားေတာ္)


ေမး။ ။ ၾကားနာက်က္မွတ္ျပီး သိရုံနဲ႔ ကိစၥျပီးတယ္ဆုိတာ ဟုတ္ႏုိင္ပါသလား။

ေျဖ။ ။ သစၥာကုိ သိေအာင္ ရႈတာမဟုတ္ပါဘဲ မဂၢင္ကုိ ပြားေစတာ မဟုတ္ပါဘဲ အျခားနည္းအက်င့္ေတြ ယုံၾကည္စြဲလမ္းမႈဟူသမွ်ဟာ သီလဗၺတပရာမသာ ဒိ႒ိခ်ည္းပဲ။ ယခုေခတ္မွာ ရုပ္နာမ္သေဘာတရားေတြကုိ ၾကားနာက်က္မွတ္ျပီးသိရုံနဲ ကိစၥျပီးတယ္။ ဘာ၀နာအလုပ္ေတြကုိ အားထုတ္ဖုိ႔ မလုိဘူး။ သီလကုိေတာင္ေဆာက္တည္ဖုိ႔ က်င့္ဖုိ႔ မလုိဘူး လုိ႔ ေဟာေျပာေနၾကတာေတြ ရွိတယ္။ အဲဒီ၀ါဒအတုိင္း ယုံၾကည္စြဲလန္းေနရင္ သီလဗၺတပရာမာသ အယူမွ လြတ္မလြတ္ စဥ္းစားၾကည့္ၾကရမယ္။ ဘုန္းၾကီးအျမင္အားျဖင့္ေတာ့အဲဒီေဟာေျပာခ်က္ထဲမွာ သီလ၊ သမာဓိ၊ ၀ိပႆနာပညာဆုိတာ မပါတဲ့အတြက္ သီလဗၺတပရာမာသ အယူထဲမွာ ပါ၀င္ေနတယ္လုိ႔ပဲ ထင္ျမင္ပါတယ္။ (ဓမၼစၾကာတရားေတာ္ၾကီး)


ေမး။ ။ခဏိက သမာဓိျဖင့္ ၀ိပႆနာ ျဖစ္ႏုိင္ပါသလား။

ေျဖ။ ။ ဓာတု မနသိကာရပုိင္းအရအားျဖင့္ ထင္ရွားေပၚလာတ့ဲ ဓာတ္ၾကီးေလးပါးကုိလည္း ရႈရမယ္။ အဲဒီလုိရႈလုိ႔ နီ၀ရဏကင္းတဲ့အခါ ဥပစာရသမာဓိျဖစ္ေၾကာင္း ၀ိသုဒၶိမဂ္မွာ အထင္အရွား ျပဆုိထားတာကုိလည္း အထူးသတိျပဳၾကရမယ္။ အဲဒါဟာ မည္သည့္ အပၸနာသမာဓိ၏ အနီး၌မွ် ျဖစ္တာမဟုတ္တဲ့အတြက္ ဥပစာရသမာဓိ အစစ္မဟုတ္ေၾကာင္း၊ ဥပစာရသမာဓိႏွင့္ နီ၀ရဏကင္းပုံျခင္း၊ စိတ္တည္ၾကည္ပုံခ်င္း တူညီတဲ့အတြက္ သဒိသူပစာ အားျဖင့္ ဥပစာရသမာဓိေခၚတဲ့အေၾကာင္း ၀ိသုဒၶိမဂ္ မဟာဋီကာ (ပ၊ ၄၃၆) မွာ ျပဆုိထားတယ္။

အဲဒါကုိ ၀ိပႆနာ အေနနဲ႔ဆုိရင္ ၀ိပႆနာ ခဏိကသမာဓိလုိ႔ ေခၚရမွာပဲ။ ဒါေၾကာင့္ ဘုန္းၾကီးက ၀ိပႆနာ ခဏိကသမာဓိလုိ႔လည္း ေဖာ္ျပေနပါတယ္။ အဲဒါကုိတခ်ိဳ႔က သေဘာမေပါက္တဲ့အတြက္ ခဏိကသမာဓိျဖင့္ ၀ိပႆနာ မျဖစ္ႏုိင္ေၾကာင္း၊ အကယ္၍ ျဖစ္ႏုိင္ပါလွ်င္ စာသင္သားေတြမွာလည္း ၀ိပႆနာဥာဏ္ေတြ ျဖစ္ႏုိင္ဖြယ္ရွိေၾကာင္း အျပစ္ျပျပီး ေျပာဆုိေနတယ္။

စာသင္သားေတြ၏ သမာဓိဟာ နီ၀ရဏ ကင္းေလာက္ေအာင္အားရွိရင္ မဟာသတိပ႒ာနသုတ္ႏွင့္အညီ ျဖစ္ဆဲရုပ္နာမ္ကုိ ရႈမွတ္ေနတာလည္း ဟုတ္ရင္ ၀ိပႆနာဥာဏ္ ျဖစ္ႏုိင္ပါတယ္လုိ႔ ဘုန္းၾကီးတုိ႔က လက္ခံႏုိင္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ က်က္မွတ္ေလ့လာထားတဲ့ သရုပ္သေဘာေတြကုိ ရြတ္ဆုိ ဆင္ျခင္ေနတဲ ့သမာဓိမွ်ျဖင့္ နီ၀ရဏလည္း မကင္းေၾကာင္း၊ ျဖစ္ဆဲရုပ္နာမ္ကုိ ရႈေနတာလည္း မဟုတ္ေၾကာင္း ထင္ရွားပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အဲဒီလုိ အျပစ္ျပျပီး ေျပာေနတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ဟာ ၀ိပႆနာ လုပ္ငန္းအစစ္ကုိ နားမလည္လုိ႔ ေျပာေနတာပဲ။

၀ိသုဒၶိမဂ္ (ပ၊၂၈၁) မွာ ၀ိပႆနာ ခဏိကသမာဓိကုိ ခဏမတၱဌိတိေကာ သမာဓိစသည္ျဖင့္ ျပထားပါတယ္။ အဲဒီအ႒ကထာ၊ ဋီကာမ်ားကုိလည္း အမွီျပဳျပီးေတာ့ ဘုန္းၾကီးက သဒိသူပစာ ဥပစာရသမာဓိကုိ ၀ိပႆနာခဏိက သမာဓိလုိ႔ မုခ်အမည္အားျဖင့္ ျပဆုိထားျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီအခ်က္ေတြကုိ သေဘာေပါက္ရင္ေတာ့ ရွင္းေနမွာပါပဲ။ (ဓမၼစၾကာတရားေတာ္ၾကီး)

၀ိပႆနာရႈခုိက္မွာ ျဖစ္တဲ့ သမာဓိကေတာ့ ခဏိက သမာဓိလုိ႔ ေခၚရပါတယ္။ ရႈခုိက္ရႈခုိက္ ခဏခဏမွ်သာ တည္တံ့တဲ့ သမာဓိလုိ႔ ေခၚဆုိရပါတယ္။ ၀ိပသႆနာရႈခုိက္မွာ ဒီခဏိကသမာဓိ မပါရင္ ၀ိပႆနာဥာဏ္ဟာ မျဖစ္ႏုိင္ဘူး။ အားေကာင္းတဲ့ ဒီခဏိကသမာဓိပါမွ ျဖစ္ႏုိင္ပါတယ္။ စ်ာန္အေျခခံမရွိဘဲ ၀ိပႆနာသက္သက္ရႈတဲ့ သုဒၶ၀ိပႆနာယာနိက ပုဂၢိဳလ္မွာဆုိရင္ ဒီ၀ိပႆနာ ခဏိက သမာဓိျဖင့္ပင္ ၀ိပႆနာဥာဏ္ေတြကုိ ျဖစ္ေစျပီးေတာ့ အရိယမဂ္ဖိုလ္ကုိ ေရာက္ရတယ္။ ဒီ၀ိပႆနာသမာဓိဟာ အာရုံတစ္ခုတည္းရႈရတာမဟုတ္ဘူး။ (အလုံးစုံကုိ ေရွးရႈျပီး သိရမယ္ စသည္ျဖင့္ ျပထားတဲ့အတုိင္း) ထင္ရွားေပၚလာသမွ် အာရုံေတြကုိ အကုန္လုံးပဲ ရႈရပါတယ္ ဒါေပမဲ့ ရႈခုိက္ရႈခုိက္မွာ ရႈရတဲ့အာရုံနဲ႔ ကပ္ခနဲ ကပ္ခနဲ တည္တည္သြားတဲ့အတြက္ ပ်ံ႔လြင့္ျခင္း မရွိဘူး။ အဲဒါဟာ ထိထိေရာက္ေရာက္ ၀ိပႆနာအလုပ္ကုိ အားထုတ္ဖူးတဲ့သူေတြမွာ အလြန္ထင္ရွားေနပါတယ္။ (သေလႅခသုတ္တရားေတာ္ၾကီး)

စာေရးသူ-(အရွင္)သာမေဏေက်ာ္

Shared from Ko Thein Naing Ohn (FB)

ေပးကမ္းၿခင္း ( ဆရာေတာ္ ဦးေဇာတိက )

“ဒါနဥၥ ဓမၼစရိယာစ “တဲ႔။ ေပးကမ္းၿခင္းသည္ ေအာင္ၿမင္ေၾကာင္း။ ေပးကမ္းၿခင္းသည္ ၿပည္႔စံုေၾကာင္း။ ေပးကမ္းၿခင္းသည္ တုိးတက္ေၾကာင္း၊ ၾကီးပြားေၾကာင္း။

ပထမတစ္ခု စဥ္းစားၾကည္႔မယ္။ ကိုယ္႔မွာပိုေနတယ္။ အမ်ားၾကီးရွိေနတယ္။ တၿခားတစ္ေယာက္မွာ လုိေနတယ္။ ခ်ိဳ႔တဲ႔ေနတယ္။ ဒီပစြွည္းက ကိုယ္မသံုးလည္း ရတယ္။ တစ္ခါတစ္ေလ သံုးလည္းမသံုးပါဘူး။ အဲ႔ဒါကို ေပးတာေကာင္းသလား ။ မေပးပဲထား တာေကာင္းသလား။

ကိုယ္႔အိမ္မွာ ကိုယ္မသံုးဘဲထားတဲ႔ပစြွည္းေတြ ဘယ္ေလာက္မ်ားေနမလဲ။ ၿမန္ၿမန္သာေပးလိုက္ေတာ႔။ ေတာ္ေတာ္ေတာ႔ ခက္သားပဲေနာ္။ ေပးခ်င္ရက္နဲ႔ ယူမယ္႔လူမရွိလုိ႔ ေတာ္ေတာ္ခက္ေနတယ္။ ဒါကေတာ႔ ပစၥည္းအေနနဲ႔ ေၿပာၿပတာပါ။ ဘာၿဖစ္ၿဖစ္ ကိုယ္ေပးနုိင္တာကို ေပးဖို႔လုိတယ္။ ေပးနုိင္တဲ႔စိတ္နဲ႔ မေပးနုိင္တဲ႔စိတ္ ဒီလုိစိတ္ထားႏွစ္ခုကို ယွဥ္ၾကည္႔လုိက္စမ္းပါ…. ဘယ္စိတ္က အဆင္႔အတန္း ၿမင္႔သလဲ။ ေပးနုိင္တဲ႔စိတ္က အဆင္႔အတန္းၿမင္႔တယ္ေနာ္။

ေအာင္ၿမင္ေရးနဲ႔ပက္သက္တဲ႔စာအုပ္ေတြ အမ်ားၾကီး ဖတ္ဖူးတယ္။ ေအာင္ၿမင္တဲ႔ပုဂၢိဳလ္ေတြ အေၾကာင္း လည္း အမ်ားၾကီဒဖတ္ဖူးတယ္။ တခ်ိဳ႔ပညာရွင္ေတြက ဘယ္လုိေၿပာသလဲ ဆုိေတာ႔…

ကိုယ္ဘယ္ေလာက္ရတယ္ဆိုတာထက္ ကိုယ္ဘယ္ေလာက္ေပးနုိင္တယ္ဆုိတာက ကိုယ္႔ေအာင္ၿမင္မွဳကို ပိုၿပီးေတာ႔ေဖာ္ၿပပါတယ္။ ဘယ္ေလာက္ေအာင္ၿမင္တယ္ဆိုတာ လူသားေတြအတြက္ ကိုယ္ဘယ္ေလာက္အက်ိဳးေဆာင္ရြက္နုိင္လဲဆုိတာ ၾကည္႔ၿပီးေတာ႔ တိုင္းတာရမွာ။ ကိုယ္ဘယ္ေလာက္ရတယ္ဆိုတာကို ၾကည္႔ၿပီးေတာ႔ တုိင္းတာလို႔မၿဖစ္ဘူး။

ကိုယ္႔ေၾကာင္႔ သူမ်ားစိတ္ခ်မ္းသာသြားတယ္

လူတစ္ေယာက္က အလုပ္လုပ္တယ္။ ပိုက္ဆံေတြ အမ်ားၾကီးရတယ္။ Million နဲ႔ခ်ိီၿပီးရတယ္ ဆိုပါေတာ႔။ တစ္ၿပားတစ္ခ်ပ္မွ ဘယ္သူ႔ကိုမွ မေပးဘူး။ သူမ်ားလည္း မေပးဘူး။ သူလည္းမစားဘူး။ သိမ္းထားတယ္ဆိုပါေတာ႔။ အဲ႔ဒီလူဟာ ေအာင္ၿမင္တဲ႔သူလုိ႔ ဆိုနုိင္မလား ။ မဆိုနုိင္ဘူးေနာ္။

ကိုယ္ရွာေဖြလုိ႔ရတာကို ကိုယ္႔အတြက္လည္းပဲသံုးစြဲဖို႔ထားရမွာပဲ။ တစ္ၿခား ေပးသင္႔ေပးထုိက္တဲ႔သူေတြကိုလည္းပဲ ေပးရမွာပဲ။ အဲ႔ဒီလုိေပးနုိင္တဲ႔စိတ္ထားဟာ တကယ္အဆင္႔အတန္းၿမင္႔တဲ႔ စိတ္ထားၿဖစ္တယ္။

ေတြ႔ကရာလူအကုန္လံုးကို ေလ်ွာက္ေပးရမယ္လုိ႔ ေၿပာတာမဟုတ္ဘူး။ ရွိသမ်ွ အကုန္လံုးေပးလုိက္ရမယ္လုိ႔ ေၿပာတာလည္းမဟုတ္ဘူး။ ထိုက္သင္႔သေလာက္ေပးရမယ္ ။ ေပးသင္႔တဲသူကိုေပးရမယ္။ ေပးတာလည္း ဉာဏ္ေလးနည္းနည္းေတာ႔ သံုးရေသးတာေပါ႔။

အဲဒီလုိ ကိုယ္မွာလည္း ပိုေနတယ္။ တစ္ဖက္သားမွာလည္း တကယ္လုိေနတယ္ဆိုရင္ ကိုယ္က ေပးလုိက္ရ လုိ႔ တစ္ဖက္သားမွာ အဆင္ေၿပသြားတာကို စိတ္ခ်မ္းသာကိုယ္ခ်မ္းသာ ၿဖစ္သြားတာကို ၿမင္ေတြ႔ရတာ သိပ္ေပ်ာ္စရာေကာင္းပါတယ္။ ေလာကမွာ ေပ်ာ္စရာေကာင္းတဲ႔အထဲမွာ ကိုယ္ေၾကာင္႔ သူမ်ား စိတ္ခ်မ္းသာ သြားတာ တစ္ခုလည္း ပါတယ္ေနာ္။


သီလေစာင္႔ထိန္းၿခင္းသည္ပင္လ်ွင္ ၾကီးမားေသာဒါန

ေပးနုိင္တဲ႔စိတ္ဟာ ေတာ္ေတာ္စိတ္ခ်မ္းသာတဲ႔စိတ္ပဲ။ မေပးနုိင္တဲ႔စိတ္ဟာ မြဲေနတဲ႔စိတ္ပဲ။ လူခ်မ္းသာေသာ စိတ္နဲ႔ လူမြဲစိတ္ ဒီနွစ္ခု စဥ္းစား ၾကည႔္ေနာ္။

ဘယ္ေလာက္ပဲရွိရွိ မေပးနုိင္ဘူးဆိုရင္ အဲဒီစိတ္ဟာ မြဲေနတဲ႔စိတ္ ဆင္းရဲတဲ႔စိတ္ ခ်ိဳ႔တဲ႔စိတ္။ နည္းသည္ ၿဖစ္ေစ မ်ားသည္ၿဖစ္ေစ ကိုယ္႔မွာရွိတာကို သူတစ္ပါးကို ေပးနုိင္တယ္ မ်ွနိုင္တယ္ဆိုရင္ အဲ႔ဒီစိတ္က ခ်မ္းသာတဲ႔စိတ္။

ဒီလုိေပးၿခင္းဟာ ကိုယ္ရဲ႔စိတ္ထားကုိ ၿမွင္႔ေပးတာၿဖစ္တယ္။ တစ္နည္းအားၿဖင္႕ ေပးၿခင္းဟာ စြန္႔လြႊတ္ၿခင္းပ ဲေနာ္။ ဥပမာ သံဃာေတာ္ေတြကို တစ္ခုခုလွဴတယ္၊ ကပ္တယ္ဆိုရင္ ကိုယ္တန္ဖိုးထားတဲ႔အရာ အေကာင္းဆံုး အရာကို လွဴလုိက္တာပဲေနာ္။ ဆြမ္းဆိုလည္းပဲ အေကာင္းဆံုးကို စီစဥ္ၿပီးမွ သြားလွဴလုိက္တာပဲေနာ္။ ကိုယ္ပိုင္ဆုိင္တဲ႔အရာတစ္ခုကို ေပးလုိက္တယ္။ လွဴလုိက္တယ္၊ စြန႔္လုိက္တယ္။ ကုိယ္႔ရဲ႔ပိုင္ဆုိင္မွဳ႔ကို စြန္႔လႊတ္လုိက္တာေနာ္။

ဘုန္းၾကီးက စဥ္စားၾကည္႔တယ္။ ကုသိုလ္တရားမွန္သမ်ွ ေနာက္ဆံုးက်ေတာ႔ အဓိပၸာယ္ေကာက္လုိက္ရင္ စြန႔္လႊတ္ၿခင္းပါပဲ။ ဒါနဆုိလည္း စြန္႔လႊတ္ၿခင္းပဲ၊ သီလဆုိလည္းပဲ စြန္႔လႊတ္ၿခင္းပါပဲ။ သူ႔အသတ္က ိုသတ္မဲ႔ အစား မသတ္ေတာ႔ဘူး။ သူ႔ကို ေဘးမဲ႔ေပးလုိက္တယ္။ အဲလုိအဓိပၸာယ္ ေကာက္ၾကည္႔စမ္းပါ။ သူမ်ားပစၥည္းကို ခိုးယူခ်င္တာ မယူဘူး။ မယူၿခင္းသည္ပင္လွ်င္ တစ္ဖက္သားကို စိတ္မဆင္းရဲေအာင္ လုပ္လုိက္တာေနာ္။ ကိုယ္ေၾကာင္႔ သူတစ္ပါး စိတ္မဆင္းရဲေတာ႔ဘူး။ ဒါေၾကာင္႔ ငါးပါးသီလကို မဟာဒါန လုိ႔ေတာင္ သံုးထားတာ။ ပါ႒ိစာေပမွာ ရွိတယ္။

သီလေစာင္႔ထိန္းၿခင္းသည္ပင္လွ်င္ ၾကီးမားေသာဒါန ၿဖစ္တယ္။ သူတစ္ပါးကို ေဘးကင္းၿခင္း၊ စိုးရိမ္ကင္းၿခင္းကုိ ေပးတာေနာ္။ အကယ္၍ လူတုိင္း ငါးပါးသီလၿမဲေနရင္ ဘယ္ႏွယ္႔ေနမလဲ။ လူေတြအားလံုး ေဘးရန္ကင္းေနမွာ။


ဒါနကလည္း ေပးၿခင္းဆုိတဲ႔အဓိပၸာယ္ပါသလုိ သီလေတာင္မွ ေပးၿခင္းဆုိတဲ႔ အဓိပၸါယ္ပါေနတယ္။ ေဘးရန္ကင္းၿခင္း ။ ေၾကာင္႔ၾကမွဳ႔ ကင္းၿခင္း၊ စိုးရိမ္မွဳကင္းၿခင္းကို ေပးလုိက္တာ ။ အဲ႔ဒါ ပိုေတာင္ ၿမင္႔ၿမတ္တဲ႔ ေပးၿခင္းၿဖစ္သြားတယ္။

ဘုန္းၾကီးဆုိရင္ တပည္႔ေတြကို ဘယ္ေလာက္ထိေအာင္ ဆံုးမသလဲ၊ ဘယ္ေလာက္ထိေအာင္ သင္ေပးလဲ ဆိုရင္ ကားေမာင္းသြားေနရင္းနဲ႔ ေနာက္ကားက ေက်ာ္တတ္ခ်င္ရင္ လမ္းေပးလုိက္ပါ။ အဲ႔ဒါလည္း ငါသူ႔ကို ဒါန တစ္ခုေပးလုိက္တာလုိ႔ ယူဆလုိက္ပါ။ ဒါလည္းပဲ ေပးၿခင္းတစ္မ်ိဳးပါပဲ။ လမ္းေပးလုိက္တာ ဘယ္သူမွ လမ္းကိုမပိုင္ပါဘူး။ သြားခြင္႔ေပးလိုက္တာ။ သူသြားပါေစ။ လမ္းပိတ္ၿပီးေတာ႔ မေမာင္းပါနဲ႔။ ေနာက္က ေက်ာ္တတ္ ခ်င္တဲ႔သူေတြကို လမ္းေပးလုိက္ပါ။ အဲဒီလုိ တစ္ေနတာအေတာအတြင္းမွာ သြားရင္းလာရင္းနဲ႔ ကိုယ္လုပ္လုိ႔ရတဲ႔ ေပးကမ္းၿခင္းေတြက အမ်ားၾကီးရွိတယ္။

အသိအမွတ္ၿပဳလုိက္တာလည္း ေပးၿခင္းတစ္မ်ိဳးပါပဲ။

တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ အသိအမွတ္ၿပဳလိုက္တာလည္း ေပးၿခင္းတစ္မ်ိဳးပါပဲ။ ပစၥည္းေပးမွ ေပးတယ္လုိ႔ မယူဆဘူး။ လမ္းမွာ လူတစ္ေယာက္ကိုေတြ႔တဲ႔အခါ အၿပံဳးေပးလုိက္တာကိုက ဒါ ေတာ္ေတာ္တန္ဖိုးရွိ တယ္ေနာ္။

တစ္ေန႔တာအတြင္းမွာ သြားရင္းလာရင္းနဲ႔ကိုယ္ ေပးနုိင္တာေတြ ဘယ္ေလာက္မ်ားလဲဆိုတာ စဥ္းစားၾကည္႔။ လမ္းေလွ်ာက္သြားရင္းနဲ႔ လမ္းက်ပ္ေနတယ္ဆိုရင္ လမ္းဖယ္ေပးလုိုက္ပါ။ သူသြားပါေစ။

ေပးနုိင္တဲ႔စိတ္ မ်ားမ်ားေမြးပါ။ အဲဒီလုိေမြးနုိင္တဲ႔လူဟာ သူ႔စိတ္ထားၿမင္႔လာမယ္။ စိတ္ထားၿမင္႔လာရင္ စိတ္ထားနဲ႔တန္တဲ႔ဘဝကို ရမယ္။ ဒီစကားကို ဘုန္းၾကီးကေၿပာတာ အၾကိမ္ေပါင္း ေတာ္ေတာ္မ်ားၿပီ။ ကိုယ္စိတ္ထားနဲ႔တန္တဲ႔ဘဝကို ရမွာပါ။ မတန္တဲ႔ဘဝကိုေတာ႔ ရမွာ မဟုတ္ဘူး။

စိတ္ထားနိမ္႔ရင္ ၿမင္႔ၿမတ္တဲ႔ဘဝကို မရဘူး.။ စိတ္ထားၿမင္ၿမတ္ရင္ ၿမင္႔ၿမတ္တဲ႔ အသိဉာဏ္မ်ိဳးကို ရမယ္။ စိတ္ထားနိမ္႔ရင္ ၿမင္႔ၿမတ္တဲ႔ အသိဉာဏ္ကို မရနုိင္ဘူး။

(ဆရာေတာ္ဦးေဇာတိက ၏ မဂၤလာတရားေတာ္ စာအုပ္ မွ)
Shared from Ma Sai Mon (FB)

***အေကာင္းဆံုးေသာည***

လူ႔ဘ၀ကုိေရာက္လာတဲ့ လူတုိင္း ညေပါင္းမ်ားစြာကုိ ၾကံဳေတြ႕ခဲ့ၾကရပါတယ္။ ညနဲ႔ မၾကံဳေတြ႕ရတဲ့ သူဆုိတာ မရွိပါဘူး။ ၁ႏွစ္မွာ ၃၆၅ရက္ ရွိတဲ့ အတြက္ေၾကာင့္ ညေပါင္း ၃၆၅ ညကုိ ျဖတ္သန္းခဲ့ၾကပါတယ္။ ၁၀ႏွစ္ဆုိရင္ ၃၆၅၀ ညေပါ့။ အဲဒီညေတြထဲမွာ တန္ဖိုးရွိတဲ့ အေကာင္းဆံုးညဆုိတာ ဘယ္ညလဲ? ညအခ်ိန္ေတြမွာ Online မွာပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ အျပင္မွာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ခြဲခြာႏႈတ္ဆက္ၾကတဲ့ အခ်ိန္မွာ Good Night (ေကာင္းေသာညျဖစ္ပါေစ) စသျဖင့္ ႏႈတ္ဆက္ၾကပါတယ္။ ေကာင္းေသာညဆုိရာမွာ ေကာင္းတယ္ဆုိတာကုိ ဘာစံခ်ိန္နဲ႔ သတ္ မွတ္မွာလဲ။ ေကာင္းတယ္ဆုိတာကုိ အေပ်ာ္ဆံုးဆုိတဲ့ ေပ်ာ္ရႊင္မႈေတြနဲ႔ သတ္မွတ္မွာလား? အျခားအရာေတြနဲ႔ သတ္မွတ္မွာလား? ကုိယ္ႀကိဳက္ရင္ေကာင္းတယ္လို႔ သတ္မွတ္မွာလား? အဲလိုသတ္မွတ္ရင္ တေယာက္နဲ႔ တေယာက္ဟာ ေကာင္းတဲ့ညေတြ တူလို႔ မျဖစ္ပါဘူး။ ကာမဂုဏ္အာရံုခံစားတဲ့ သူက သူတို႔ရဲ႕ အေပ်ာ္ဆံုးညကုိ အေကာင္းဆံုးညလို႔ သတ္မွတ္ပါလိမ့္မယ္။ ဂိမ္းေဆာ့တဲ့သူေတြ အတြက္ ဂိမ္းကစားလို႔ ႏုိင္ပြဲမ်ားတဲ့ည ကုိ အေကာင္းဆံုးညလို႔ သတ္မွတ္ၾကလိမ့္မယ္။ ခ်စ္သူစံုတြဲေတြ အတြက္ ခ်စ္ခ်စ္ခင္ခင္နဲ႔ ေျပာဆုိခြင့္ရတဲ့ ညကုိ သူတို႔ရဲ႕ အေကာင္းဆံုးညလို႔ သတ္မွတ္ၾကမွာပါ။ ဒါေၾကာင့္ တဦးနဲ႔ တဦးရဲ႕ အေကာင္းဆံုးညေတြက မတူႏုိင္ပါ ဘူး။ အမ်ိဳးမ်ိဳး အဓိပၸာယ္ဖြင့္ဆုိၾကမွာေပါ့။အေကာင္းဆံုးညဆုိတာ ဘယ္လိုလဲဆုိတာ သိဖုိ႔လိုလာပါတယ္။

လူ႔ေလာကမွာ ညအခါဆုိရင္ အိပ္စက္နားေနျခင္းနဲ႔ ကုန္လြန္ေစၾကတာမ်ားပါတယ္။ ညဆုိတာ ေအးခ်မ္းတိတ္ ဆိတ္ၿပီး ၾကည္ႏူးဖြယ္ေကာင္းပါတယ္။ တရားဓမၼနဲ႔ ေမြ႕ေလ်ာ္ၾကတဲ့ ပညာရွိေတြ အတြက္ အိပ္ေမာက်ၿပီး ျဖတ္ ေက်ာ္ရမွာ မဟုတ္ဘူးလို႔ ဆုိပါတယ္။ ျမတ္စြာဘုရားက အေကာင္းဆံုးည ျဖစ္ဖုိ႔အတြက္ အတိတ္အေၾကာင္းကုိလည္း ျပန္ေျပာင္းမစဥ္းစားပါႏွင့္၊ ေနာင္ျဖစ္လာမယ့္ အနာဂတ္ကုိလည္း ေမွ်ာ္ေတြးမေနပါႏွင့္၊ ယခုျဖစ္ဆဲ ပစၥဳပၸန္ကာလမွာ ကုသိုလ္တရား တုိးပြားေအာင္ေနၿပီး၊ အကုသုိလ္တရားေတြ မျဖစ္ေအာင္ေနဖို႔ ေဟာၾကားခဲ့ပါတယ္။ ဘုရားရွင္က အပါဒါန္ပါဠိေတာ္မွာ -

နတာ၀ သုပိတံု ေဟာတု၊ ရတၱိ နကၡတၱမာလိနီ၊
ပဋိဇဂၢိတု ေမေ၀သာ၊ ရတၱိ ေဟာတိ ၀ိဇာနတံ။
နကၡတ္ပန္းတုိ႔ျဖင့္ ဆန္းၾကယ္လွပေသာ ညဥ့္သည္ အိပ္ေနဖုိ႔ရန္ ျဖစ္လာသည္ မဟုတ္။ ေရွ႕ေရး ေနာက္ေရး ေထာက္ေတြးသိတတ္ ပုဂၢိဳလ္ျမတ္တုိ႔အတြက္ ႏုိးႏုိးၾကားၾကား တရားအားထုတ္ဖုိ႔ရန္ အလို႔ငွာသာလွ်င္ ျဖစ္ေပၚ လာ၏။ (အပါဒါန္ပါဠိေတာ္)

မိမိတုိ႔ေတြေရာ ေအးခ်မ္းမႈရွိတဲ့ ညအခ်ိန္မွာ ဘယ္လိုအသံုးခ် ၾကမလဲ? ေလာကမွာ လူတန္းစား အမ်ိဳးမ်ိဳးရွိၾက တဲ့ အတြက္ေၾကာင့္ ေနထုိင္စားေသာက္ၾကရတဲ့ အေျခအေနနဲ႔ ရရွိတဲ့ အခြင့္အေရးေတြ မတူညီၾကပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ လူသားတုိင္း တန္းတူရတဲ့ အခြင့္အေရး တခုကေတာ့ အခ်ိန္ေတြကို ပုိင္ဆုိင္ျခင္းပါ။ မိမိတုိ႔ေရာ တန္းတူရတဲ့ အခ်ိန္ေတြကုိ ဘယ္လိုအသံုးခ်ေနလဲ? ကံမကုန္ခင္ေလးမွာ ဘာအလုပ္ေတြက အလုပ္သင့္ဆံုးလဲ ဆုိတာကုိ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ ခ်ႏုိင္ရမယ္။ ယခုအခ်ိန္အခါမွာ ေန႔စဥ္ ၀မ္းစာေရးအတြက္ လႈပ္ရွားလုပ္ကုိင္ေနရတဲ့ လူသားေတြ အတြက္ ညအခ်ိန္မွာပဲ အိပ္စက္ အနားယူခ်ိန္ရွိတယ္လို႔ ေျပာရင္ ျငင္းဖြယ္ရာ မရွိပါဘူး။ အေကာင္းဆံုးေသာည ျဖစ္ဖုိ႔ ညအခ်ိန္မွာ တရားပဲထုိင္ေနရမယ္လို႔ ဆုိလိုရင္း မဟုတ္ပါဘူး။ တခ်ိဳ႕က တရားထုိင္ေနမွ တရားလုပ္တယ္လို႔ ျမင္တတ္ၾကတယ္။ မိမိတုိ႔ရဲ႕ စိတ္ကေလးကုိ အပူဓာတ္ မျဖစ္ေအာင္ ေနတတ္ဖုိ႔ လိုတာပါ။ ၀ိပႆနာ အသိနဲ႔ ေန႔စဥ္ ညစဥ္ ေနတတ္ရင္ေတာ့ အေကာင္းဆံုးေပါ့။ ညအခ်ိန္ပဲ သတိရွိၿပီး စိတ္ကုိ အေအးဓာတ္ကိန္းေအာင္ ေနသြားရမွာ မဟုတ္ပဲ ေန႔စဥ္ ေနစဥ္မွာလည္း ေနသြားရမွာပါ။ ေနရာတုိင္း အမူအရာတုိင္းမွာ အားထုတ္တတ္ဖုိ႔ အဓိက က်ပါတယ္။
ညစဥ္ ရတဲ့အခ်ိန္ေလးမွာ ဆရာေတာ္ႀကီးေတြ ေဟာၾကားတဲ့ တရားဓမၼမ်ားကုိ နာယူသင့္ပါတယ္။ ယခုလို တရားဓမၼမ်ား အလြယ္တကူရရွိ နာၾကားႏုိင္ခြင့္ရတာလည္း ဓမၼကုိ တန္ဖုိးထားတတ္သူေတြ အတြက္ အျမတ္ ဆံုးေသာ ရတနာေတြကုိ ပုိင္ဆုိင္ခြင့္ရေနတာပါ။ ဒီရတနာေတြကုိ သိရွိတဲ့ လူေတြအတြက္ေတာ့ အသံုး၀င္သလို မသိတဲ့ သူေတြအတြက္ေတာ့ အႀကီးမားဆံုးေသာ နစ္နာမႈပါ။

ပုိင္းေလာ့ဆရာေတာ္ႀကီး အရွင္ေဇယ်ပ႑ိတ ေဟာၾကားေတာ္မူေသာ တရားမွာ “ဘုရားက ေကာင္းတယ္ဆုိတာကုိ မိမိက မႏွစ္သက္လည္း ေပလုပ္ပါ။ ဘုရားက မေကာင္းဘူးဆုိတာကုိ မိမိက ႏွစ္သက္လည္း ေပေရွာင္ပါ” လို႔ နာယူခဲ့ဖူးပါတယ္။ မိမိတုိ႔ ႏွစ္သက္ေနတဲ့ ေလာကီအာရံုေတြကုိ ႏွစ္သက္ေနေပမယ့္ ဘုရားရွင္က မေကာင္းဘူးလို႔ မိန္႔ဆုိထားရင္ ေရွာင္ရွားရမယ္။ မိမိက မႏွစ္သက္ေပမယ့္ ဘုရားက ေကာင္းတယ္ဆုိတာကုိ လုပ္ေဆာင္ရပါမယ္။
မိမိတုိ႔ေတြ ဘုရားရွင္ ေဟာၾကားဆံုးမခဲ့တဲ့ တရားဓမၼႏွင့္ ေမြ႕ေလ်ာ္ေအာင္ေနၿပီး Good Night မ်ားစြာကုိ ပုိင္ဆုိင္ ျဖတ္သန္းႏုိင္ၾကပါေစ။

***ေမတၱမ်ားစြာၿဖင့္***

Shared from Ma Aye Aye Cho (FB)

"သိလုိ႔လွဴေတာ့ နိဗၺာန္ေရာက္"

သိလုိ႔လွဴရင္ေတာ့ ဒုကၡသစၥာမလာဘူး။ သိလုိ႔လွဴေတာ့ မဂၢသစၥာ၊ ဒီဘက္က နိေရာဓသစၥာ။ သိေတာ့ အ၀ိဇၨာက ၀ိဇၨာျဖစ္သြားၿပီ။ ခႏၶာႀကီးဟာ ဒုကၡသစၥာလုိ႔ သိၿပီးမွ လွဴေတာ့ မဂၢသစၥာျဖစ္သြားတယ္။ မဂၢသစၥာအားထုတ္လုိက္တဲ့အတြက္ ဒီဘက္မွာ ဒုကၡသစၥာမေပၚဘဲ နိေရာဓသစၥာ နိဗၺာန္ေပၚတယ္။ မသိလုိ႔လွဴရင္ သမုဒယသစၥာ၊ ရတာက ဒုကၡသစၥာ။ သိလုိ႔လွဴရင္ မဂၢသစၥာ၊ ရတာက နိေရာဓသစၥာ။ သိလုိ႔လွဴေတာ့ နိဗၺာန္ရတယ္။ မသိလုိ႔လွဴေတာ့ ဒုကၡရတယ္။

★မသိလို႔လွဴေတာ့ မသိတာက အ၀ိဇၨာ၊ လွဴတာက သခၤါရ၊ ဘာသစၥာလဲဆိုရင္ သမုဒယသစၥာ။ `မသိတဲ့ပုဂၢိဳလ္မ်ားလွဴေနတာဟာ သမုဒယသစၥာလုပ္ေနၾကတာပဲ၊ လူခ်မ္းသာ နတ္ခ်မ္းသာ ျဗဟၼာခ်မ္းသာရမယ္ထင္ၿပီးလွဴတာပဲ´တဲ့။ ေသေသခ်ာခ်ာ ၾကည့္လုိက္ေတာ့ ခႏၶငါးပါးဟာ ဒုကၡသစၥာ။ လူခ်မ္းသာလုိ႔ေျပာေသာ္လဲ ေသေသခ်ာခ်ာ ထုိင္ၾကည့္လုိက္ေတာ့ ဟုိကယား ဒီကယား၊ ဟုိကနာ ဒီကနာ၊ ေရႊ႕ခ်င္ေျပာင္းခ်င္ ျပင္ခ်င္ရတာနဲ႔ အၿငိမ္ေနလို႔ကို မရဘူး။ ဘာသစၥာမို႔ ဘာျပေနလဲဆုိေတာ့ ဒုကၡသစၥာမုိ႔ ဒုကၡေတြျပေနတာပါ။ ★

လူခ်မ္းသာလုိ႔ေျပာေနၾကေပမယ့္ ေသေသခ်ာခ်ာထိုင္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ဒုကၡသစၥာပဲဆုိတာ ကုိယ္ပုိင္ဉာဏ္နဲ႔သိလာတယ္။ ဒါေၾကာင့္ လူခ်မ္းသာနတ္ခ်မ္းသာဆုိတာေတြ ဘယ္သူကေျပာေျပာမယံုပါနဲ႔။ ကုိယ့္ခႏၶာကေျပာလုိ႔ ကုိယ့္ဉာဏ္နဲ႔သိတာကုိသာ ယံုလုိက္ပါ။ ဒီခႏၶာႀကီးဟာ ယားတယ္ နာတယ္ ကုိက္တယ္ ခဲတယ္ ဆာတယ္ ေလာင္တယ္ ပူတယ္ အုိက္တယ္ ေညာင္းတယ္ ညာတယ္၊ ျဖစ္ပ်က္ေတြပဲ ျပေနတယ္။ ဒါဟာ ဒုကၡသစၥာပါပဲ။

★ဒါျဖင့္ ဒီလုိ၀ဋ္ဒုကၡမွ ကၽြတ္ခ်င္လို႔လွဴဒါန္းပါ၏ ဆုိၿပီး လွဴလုိက္ေတာ့ ဒုကၡကုိ မုန္းလုိ႔ ေၾကာက္လုိ႔လွဴတာမုိ႔ ဒုကၡမလာေတာ့ဘဲနဲ႔ သုခနိဗၺာန္သာ လာေတာ့တယ္။ ဒီလုိ လက္ငင္း ႐ႈၿပီးေတာ့မွ ခႏၶာဒုကၡသစၥာအစစ္ကို ဉာဏ္နဲ႔ျမင္ၿပီး နိဗၺာနႆ ပစၥေယာ ေဟာတု- ဆုိၿပီးလွဴလွဴ၊ ယခုျမင္ေနရတဲ့ ဒုကၡ၀ဋ္မွ ကၽြတ္ရပါလို၏လုိ႔ ဆုိၿပီးလွဴလွဴ လွဴလုိက္ပါေတာ့။ ကုိယ့္ဒုကၡသစၥာကုိယ္ ျမင္ၿပီးေတာ့ ဒီ၀ဋ္ဒုကၡမွ ကၽြတ္ခ်င္လုိ႔ ဆုိတဲ့ ႏွလံုးသြင္းနဲ႔ လွဴေနရင္ ၿပီးတာပါပဲ။ မသိလို႔လွဴေတာ့ ဒုကၡသစၥာရတယ္။ သိလုိ႔လွဴေတာ့ အ၀ိဇၨာက ၀ိဇၨာျဖစ္သြားတယ္။★

★★လွဴတာကလဲ သခၤါရမဟုတ္ေတာ့ဘူး။
ဘာသစၥာျဖစ္သြားလဲဆုိေတာ့ မဂၢသစၥာ။
ရတာက နိေရာဓသစၥာ။
တစ္ဘ၀ထဲနဲ႔ နိေရာဓသစၥာကူးသြားတယ္။
မသိလို႔လွဴတာက သမုဒယသစၥာ၊
ရတာက ဒုကၡသစၥာ။
သိလုိ႔လွဴတာက မဂၢသစၥာ၊
ရတာက နိေရာဓသစၥာ။
ဒါဆုိ နားလည္ေလာက္ပါၿပီ။

_/|\_(ေဒါက္တာအရွင္ပါရမီ) _/|\_
----------------------*----------------------
- သဗၺဒါနံ ဓမၼဒါနံ ဇိနာတိ -
"Donated by Honey Lay"
_/|\_ ခပ္သိမ္းေသာ ရဟန္း၊ ရွင္၊ လူ၊ နတ္၊ ျဗဟၼာ၊သတၱဝါ အားလံုး ေဘးရန္ ေၾကာင့္ၾက ဆင္းရဲကင္း၍ ကိုယ္, စိတ္ႏွစ္ျဖာက်န္းမာ, ခ်မ္းသာၾကပါေစ ။ လူအခ်င္းခ်င္း လွည့္ပတ္ျခင္း၊ ကင္းရွင္းၾကပါေစ၊… _/|\_

Shared from Honey Lay (FB)

***သခၤါရတြင္ သစၥာျမင္ဖုိ႔***

မိလိႏၵပဉႇာပါဠိ၊ နိဗၺာနလဘနပဉႇာ – မွာ မိလိႏၵမင္းႀကီးက အရွင္နဂသိန္ကုိ `အရွင္ဘုရား လူတုိင္းနိဗၺာန္ေရာက္ႏုိင္သလား´(ဘေႏၲ နာဂေသန သေဗၺ၀ လဘႏၲိ နိဗၺာနံ) လုိ႔ ေမးေတာ့ အရွင္နာဂသိန္ျပန္ေျဖတဲ့ အေျဖေလးေတြနဲ႔ ဆက္စပ္ေဆြးေႏြးခ်င္ပါတယ္။ အရွင္နာဂသိန္ေျဖေတာ္မူတာက `မင္းႀကီး- လူတုိင္းေတာ့ နိဗၺာန္မေရာက္ဘူး။ တရားက်င့္ေသာသူသည္ သိရမယ့္တရားကုိ ထုိးထြင္း၍ ပုိင္းျခား၍ သိမယ္၊ ပယ္ရမယ့္တရားကုိ ပယ္မယ္၊ ပြားရမယ့္တရားကို ပြားမယ္၊ မ်က္ေမွာက္ျပဳရမယ့္တရားကို မ်က္ေမွာက္ျပဳမယ္ဆုိရင္ ေရာက္ပါတယ္´တဲ့။ အရွင္နာဂသိန္က ဘာေျဖလုိက္တာလဲဆုိရင္ သစၥာေျဖလုိက္တာပါ။ ပိုင္းျခားသိရမွာက ဒုကၡသစၥာ၊ ပယ္ရမွာက သမုဒယသစၥာ၊ ပြားရမွာက မဂၢသစၥာ၊ မ်က္ေမွာက္ျပဳရမွာက နိေရာဓသစၥာ။ ဒီသစၥာေလးပါး ထုိးထြင္းသိတဲ့သူ နိဗၺာန္ေရာက္မယ္၊ မသိသူ နိဗၺာန္မေရာက္ဘူးလုိ႔ ေျဖေတာ္မူလုိက္တာပါပဲ။

သတိပ႒ာန္ေလးပါးထဲမွာ သစၥာဆုိက္ေအာင္ ႐ႈရတဲ့ သတိပ႒ာန္က ဓမၼာႏုပႆာနသတိပ႒ာန္ပါပဲ။ ဒိ႒ိစ႐ုိက္မ်ားၿပီး ဉာဏ္ထက္မယ္ဆုိရင္ ဓမၼာႏုပႆနာ ႐ႈဖုိ႔ အ႒ကထာဆရာ မိန္႔ေတာ္မူပါတယ္။ ခႏၶာငါးပါး ဘယ္ခႏၶာကုိ ႐ႈ႐ႈ သစၥာျမင္တုိင္း ဓမၼာႏုပႆနာျဖစ္တယ္။ သစၥာျမင္ေအာင္ ႐ႈဖုိ႔ အတြက္ လူတိုင္းသႏၲာန္မွာရွိတဲ့ ခႏၶာငါးပါးကို သခၤါရတရားလုိ႔ ေရွးဦးစြာမွတ္ထားလုိက္။ ခႏၶာငါးပါးဟာ အလုိလုိေပၚတာမဟုတ္၊ ျပဳျပင္လုိ႔ေပၚလာရတာျဖစ္တယ္။ အေၾကာင္းတရားတုိ႔က ျပဳျပင္ေပးလုိက္လို႔ ေပၚလာရတဲ့ တရားျဖစ္လုိ႔ သခၤါရတရားလို႔ေျပာတာ။ သခၤါရဆုိတာ ျပဳျပင္ေပးလုိက္လို႔ ေပၚလာရတဲ့ တရားပဲ။ ႐ူပကၡႏၶာဆိုတဲ့ ႐ုပ္ဟာ ကံ၊ စိတ္၊ ဥတု၊ အာဟာရဆုိတဲ့ အေၾကာင္းတရားေလးပါးက အလ်ဥ္းသင့္သလို ျပဳျပင္ေပးလို႔ ေပၚေနရတာျဖစ္တယ္။ ေဖာက္ျပန္တတ္တဲ့႐ုပ္ကို ေဖာက္ျပန္ေအာင္ ျပဳျပင္ေပးေနတာက ကံ စိတ္ ဥတု အာဟာရဆုိတဲ့ အေၾကာင္းတရားေတြပဲ။ ႐ုပ္ေတြဟာ ကံေၾကာင့္လဲ ေဖာက္ျပန္တတ္တယ္။ ကံေၾကာင့္ အဂၤါမစံုျဖစ္ေနတာ၊ ခႏၶာကုိယ္ ႀကံဳလွီေနတာ၊ က်န္းမာေရး ည့ံဖ်င္းေနတာ စသည္ဟာ ကံေၾကာင့္ေဖာက္ျပန္တာလို႔သာ သာမန္မွတ္ထားလုိက္ပါ။ စိတ္လန္းေနေတာ့ ႐ုပ္ကတစ္မ်ိဳး၊ စိတ္ဆုိးေနေတာ့ ႐ုပ္ကတစ္မ်ိဳး စသည္ေျပာင္းလဲေနတာက စိတ္ေၾကာင့္လဲေဖာက္ျပန္တာပဲ။ ေအးတဲ့ရာသီမွာ႐ုပ္ကတစ္မ်ိဳး၊ ပူတဲ့ရာသီမွာ ႐ုပ္ကတစ္မ်ိဳး၊ ေအးရင္ေအးသလုိ ပူရင္ပူသလုိ ေျပာင္းလဲေနတာဟာ ဥတုေၾကာင့္ေဖာက္ျပန္ေနတာပဲ။ ေကာင္းေကာင္းစားရတဲ့အခါမွာ ႐ုပ္ကတစ္မ်ိဳး၊ မေကာင္းတာစားရတဲ့အခါ ႐ုပ္ကတစ္မ်ိဳး ျဖစ္ေနတာ၊ ကုိယ္တည့္တာစားလုိက္ရင္တစ္မ်ိဳး မတည့္တာစားလုိက္ရင္ တစ္မ်ိဳး ျဖစ္လာတာဟာ အာဟာရေၾကာင့္ ႐ုပ္ေတြ ေဖာက္ျပန္ေနတာပဲ။ နာမ္တရားေတြလဲ ႐ုပ္ေတြလုိ ေဖာက္ျပန္တာပါပဲ။ ဒါေပမယ့္ နာမ္ေဖာက္ျပန္တာက ႐ုပ္ေဖာက္ျပန္တာေလာက္ မထင္႐ွားဘူး။ ႐ုပ္ေဖာက္ျပန္တာက မ်က္စိနဲ႔ ျမင္ရေလာက္ေအာင္ ထင္ရွားလို႔ ေဖာက္ျပန္ျခင္းလကၡဏာရွိတယ္လုိ႔ သီသန္႔ေျပာထားတာ ျဖစ္တယ္။

႐ုပ္တရားကေတာ့ အေၾကာင္းတရားေလးပါးက ျပဳျပင္လို႔ေပၚတာ ဟုတ္ၿပီ။ နာမ္တရားေတြကေကာ ဘယ္အေၾကာင္းေတြက ျပဳျပင္ေပးလုိ႔ ေပၚလာရပါသလဲဆုိရင္ ဒြါရနဲ႔ အာ႐ံု အေၾကာင္းႏွစ္ပါးျပဳျပင္လုိ႔ ေပၚတယ္လုိ႔မွတ္လိုက္။ ဥပမာ မ်က္စိဆုိတာ စကၡဳဒြါရ၊ အဆင္းဆုိတာ ႐ူပါ႐ံု၊ ဒီ ဒြါရနဲ႔ အာ႐ံုႏွစ္ခုေပါင္းမိရင္ ျမင္စိတ္ စကၡဳ၀ိညာဏ္ဆုိတဲ့ နာမ္တရားေပၚတယ္။

အေၾကာင္းတရား အက်ိဳးတရား
ဒြါရ အာ႐ံု စိတ္ (နာမ္)
မ်က္စိ (စကၡဳဒြါရ) အဆင္း (႐ူပါ႐ံု) ျမင္စိတ္ (စကၡဳ၀ိညာဏ္)
နား (ေသာတဒြါရ) အသံ (သဒၵါ႐ံု) ၾကားစိတ္ (ေသာတ၀ိညာဏ္)
ႏွာေခါင္း (ဃာနဒြါရ) အန႔ံ (ဂႏၶာ႐ံု) နံစိတ္ (ဃာန၀ိညာဏ္)
လွ်ာ (ဇိ၀ွါဒြါရ) အရသာ (ရသာ႐ံု) စားစိတ္ (ဇိ၀ွါ၀ိညာဏ္)
ကုိယ္ (ကာယဒြါရ) ေတြ႔ထိစရာ (ေဖာ႒ဗၺာ႐ံု) ယားနာေကာင္းစိတ္(ကာယ၀ိညာဏ္)
စိတ္ (မေနာဒြါရ) ႀကံေတြးစရာ (ဓမၼာ႐ံု) ေတြးေတာစိတ္ (မေနာ၀ိညာဏ္)

စိတ္တစ္ခုယုတ္ကုိးဆယ္ အက်ယ္တစ္ရာႏွစ္ဆယ့္တစ္ပါး၊ ေစတသိက္ ငါးဆယ့္ႏွစ္ပါးဆုိတဲ့ နာမ္တရားေတြအားလံုးဟာ ေဟာဒီ စိတ္ေျခာက္မ်ိဳးကေန ပြားလာတဲ့ နာမ္တရားေတြခ်ည္းပဲလုိ႔ မွတ္ထားလုိက္ပါ။ ဒါေၾကာင့္ နာမ္တရားေတြရဲ႕အေၾကာင္းဟာ ဒြါရနဲ႔ အာ႐ံု။ ဒြါရနဲ႔ အာ႐ံုေၾကာင့္ နာမ္တရားေတြျဖစ္ေပၚလာရတယ္။ ဒါကုိ ျပဳျပင္တယ္လို႔ ေခၚတယ္။ အေၾကာင္းေၾကာင့္ အက်ိဳးတရားေတြေပၚလာတာကိုပဲ သခၤါရ၊ ျပဳျပင္လုိ႔ေပၚလာတဲ့တရားလုိ႔ မွတ္လုိက္ပါ။

( ေဒါက္တာအရွင္ပါရမီ)

Shared from Ma Aye Aye Cho (FB)

*** တန္ဖိုးရွိလွတဲ့ သတိ တစ္လံုး***

သတိဆိုတဲ့ စကားေလးဘာလို႕ ေျပာရလဲ ဆိုတာေလးကို သီတဂူဆရာေတာ္ဘုရားၾကီး ေဟာျပဆံုုးမတဲ့ စကားေလး တစ္ခြန္းနဲ႕ မိတ္ဆက္ ေပးပါ့မယ္..။ ဆရာေတာ္ဘုရားၾကီးက ဘယ္လို ဆံုးမထားလဲဆိုေတာ့.. ဟဲ့.. ဒကာေတြ ဒကာမေတြ.. ဘယ္အလုပ္ပဲ လုပ္လုပ္ ႏြားလိုမလုပ္နဲ႕.. ႏြားဟာ လူေတြစားဖို႕အတြက္ လယ္ေတြလည္း ထြန္ေပးရ.. ႏြားႏို႕လည္း ထုတ္ေပးရ.. ျပီးရင္ သူ႕အသား အဆီအႏွစ္ကိုလည္း လူေတြက စားၾကေသးတယ္.. ဒါေပမယ့္.. ႏြားေတြမွာ ဘာကုသိုလ္မွလည္း မရ ဘာအက်ိဳးမွလည္း မခံစားရဘူး။ ဘာလို႕လည္းဆိုေတာ့ သူတို႕ေတြဟာ ဘယ္အလုပ္ပဲလုပ္လုပ္ သတိဥာဏ္ဆိုတဲ့ ပညာမရွိလို႕ပဲ။ ဒါ့ေၾကာင့္ မွတ္ထားကြဲ႕.. ဘယ္အလုပ္မဆို သတိဥာဏ္ဆိုတဲ့ ပညာေလးနဲ႕ အျမဲတမ္းလုပ္ပါ တဲ့။ မွန္လိုက္တဲ့ စကားတစ္ခြန္းပါပဲ..။ ဘုရားရွင္ရဲ႕ ေနာက္ဆံုးစကားမွာလည္း သတိရွိပါဆိုတဲ့ စကားေလးနဲ႕ပဲ ေနာက္ဆံုး ဆံုးမစကား ေပးသြားတာပဲ မဟုတ္ပါလား။ ဒါဘာလို႕လည္း.. လူတုိင္း လူတုိင္းအတြက္ သတိဟာ အင္မတန္ အေရးၾကီးပါတယ္။ သတိမမူ ဂူမျမင္.. သတိမူရင္ ျမဴေတာင္ျမင္တယ္ တဲ့။ အဲ့စကားေလးက ရိုးရိုးေလးပဲေနာ္..။ ဒါေပမယ့္.. ေတြးၾကည့္ရင္ အင္မတန္ နက္နဲပါတယ္။ သတိမမူရင္ ဂူမျမင္ဆိုတာ ဘာလည္းဆိုေတာ့.. ဒီစာသားရဲ႕ အဓိပၸါယ္က လူေတြဟာ သတိမရွိတဲ့အတြက္ ေသရမွာကိုေတာင္ မျမင္ၾကဘူး.. ေမ့ေနၾကတယ္တဲ့။ ဟိုလိုမ်ိဳး အုတ္ဂူျဖဴျဖဴကို ေျပာတာမဟုတ္ပါဘူး.. တကယ္က ကိုယ္ေသမဲ့ အုတ္ဂူကို မျမင္ၾကတာကို ေျပာတာပါ။ သတိရွိခိုင္းတယ္ဆိုတာ တကယ္ေတ့ာ ကိုယ္ေသရမွာကို သတိရျပီး ကုသုိလ္ေတြ မ်ားမ်ား လုပ္ျဖစ္ေအာင္ တိုက္တြန္းေနတဲ့ သေဘာေလးပါပဲ။ ဘယ္အလုပ္ပဲ လုပ္လုပ္.. ဘုရားအဆုံုးအမ အတုိင္း လိုက္နာ က်င့္ၾကံျပီး သတိေလးနဲ႕ လုပ္ေနတဲ့ လူတစ္ေယာက္ဟာ… တကယ္ေတာ့ တန္ဖိုးမျဖတ္ႏုိင္တဲ့ အခ်ိန္ေတြကို ပုိင္ဆုိင္ေနတာနဲ႕ အတူတူပါပဲ။ အခုေျပာမွာကလည္း တန္ဖိုးရွိတဲ့ သတိတစ္လံုးေၾကာင့္ တန္ဖိုးမျဖတ္ႏုိင္တဲ့ အရာတစ္ခုကို ပိုင္ဆိုင္သြားတဲ့ အေၾကာင္းပါ…။။။

ျမတ္စြာဘုရားရွင္ လက္ထက္တုန္းက ဗာရာဏသီျပည္မွာ ယသ ဆိုတဲ့ သေဌးသား တစ္ေယာက္ ရွိပါတယ္။ သူရဲ႕ မိခင္ကေတာ့ ဘုရားရွင္ကို ေရႊခြက္နဲ႕ ႏုိ႕ဆြမ္း လွဴခဲ့တဲ့ သုဇာတာ သေဌးေပါ့။ သူဟာ ပစၥည္းဥစၥာ ခ်မ္းသာ ၾကြယ္၀လြန္းတဲ့ အတြက္ သူ႕ကိုလည္း ဘုရားအေလာင္းေတာ္ စံျမန္းခဲ့သလိုမ်ိဳး ေႏြ မိုး ေဆာင္းစံျမန္းေဆာင္ သံုးေဆာင္နဲ႕ ထားပါတယ္။ ျပီးေတာ့ သူနဲ႕ရတာလည္း သေဌးသမီးပါ။ သူ႕ရဲ႕ ေျခဖ၀ါးဆိုရင္ ႏူးညံ့လြန္းတဲ့အတြက္ အေမႊးႏုေလးေတြေတာင္ ေပါက္ေနတယ္လို႕ စာထဲမွာ ပါပါတယ္။ ျပီးေတာ့ သူ႕ကို ေန႔ေရာ ညပါ တူရိယာ ေပါင္းစံုနဲ႕ တီးမႈတ္ကျပ ေဖ်ာ္ေျဖ ေပးရပါတယ္။ ဒီလိုမ်ိဳး အျခံအရံေတြနဲ႕ ခံစားလာလိုက္တာ.. တစ္ညမွာေတာ့ သူ ေကာင္းတာေတြ ခံစားတာ ရုိးအီသြားျပီး ခံစားရင္းနဲ႕ အိပ္ေပ်ာ္ သြားပါတယ္။ သေဌးသား အိပ္ေပ်ာ္သြားတဲ့ အခ်ိန္က်ေတာ့ ရံေရႊေတာ္ေတြကလည္း ပင္ပင္ပန္းပန္းနဲ႕ ကေနတဲ့ ေနရာေတြမွာပဲ အိပ္ေပ်ာ္ သြားၾကပါတယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕ကလည္း ေဟာက္.. တစ္ခ်ိဳ႕ကလည္း အပုတ္ေရေတြ စီးက်.. တစ္ခ်ိဳ႕ ကလည္း ကို႕ရို႕ကားယားနဲ႕ေပ့ါ။ သတိရွိတုန္းကေတာ့ ၾကည့္ေပ်ာ္ရႈေပ်ာ္ လွလွပပေပါ့။ သတိမရွိပဲ အိပ္ေပ်ာ္သြားတဲ့ အခ်ိန္မွာေတာ့ ဘာမွ မသိေတာ့ပါဘူး။ အကုန္လံုးဟာ လူေသေကာင္ေတြ အတုိင္းပဲ။ ၾကည့္မေကာင္း ရႈမေကာင္းနဲ႕႔ပါပဲ။

သန္းေခါင္ယံ အခ်ိန္ေရာက္တဲ့ အခါမွာေတာ့ ယသ သေဌးသား ႏိုးလာပါတယ္။ အိပ္တုန္းက အခါမဲ့ အိပ္တဲ့ အတြက္လည္း ႏိုးတဲ့ အခ်ိန္မွာေတာ့ အခါမဲ့ ႏိုးခဲ့ပါတယ္။ ယသ သေဌးသား ႏိုးလာေတာ့ အားလံုး တိတ္ဆိတ္ေနျပီးေတာ့ အရင္က ဆူညံခဲ့တဲ့ ေနရာဟာ သခၤ်ိဳင္းကုန္းၾကီးအလား သူရဲ႕စိတ္မွာ အသြင္ ေျပာင္းသြားပါတယ္။ ကေခ်သည္အားလံုးကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့လည္း အေလာင္းေကာင္ေတြ အလား တံုးလံုးပက္လက္ေတြ အျဖစ္ စိတ္ထဲမွာ သေဌးသားဟာ ထင္လာပါတယ္။ ျပီးေတာ့ သခ်ိဳင္းကုန္းထဲ သူတစ္ေယာက္ထဲ ေရာက္ေနသလိုမ်ိဳး ခံစားရျပီး ေၾကာက္လာပါတယ္။ သူ႕ကို ေဖ်ာ္ေျဖေနတဲ့ ကေခ်သည္ေတြ အားလံုးဟာလည္း အေလာင္းေကာင္ေတြပဲဟု သူေတြးေတာျပီး ေၾကာက္စိတ္ေပါင္း မ်ားစြာနဲ႕ သံေ၀ဂေတြ ရလာပါတယ္။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ သေဌးသားဟာ ဒီေနရာနဲ႕ အေ၀းဆံုးေနရာကို ထြက္ေျပး ပါေတာ့တယ္။ ေနာက္ဆံုးမွာေတာ့ ဘုရားရွင္နဲ႕ေတြ႕ျပီး ဘုရားရွင္ေဟာၾကားတဲ့ တရားကိုနာၾကားကာ တရားနာရင္းနဲ႕ ေသာတာပန္ ျဖစ္သြား ပါေတာ့တယ္။ ေနာက္တစ္ေန႕မွာေတာ့ သူ႕ကို အရွာထြက္တဲ့ ဖခင္ၾကီးလည္း ဘုရားရွင္ရဲ႕ တရားကို နာၾကားျပီး ေသာတာပန္ ျဖစ္သြား ခဲ့ရပါတယ္။ ဘုရားရွင္ရဲ႕ တရားကို ႏွစ္ၾကိမ္နာၾကားရတဲ့ ယသ သေဌးကေတာ့ ရဟႏၲာ ျဖစ္သြားပါတယ္။ ဒါကေတာ့ ယသ သေဌးသား အေၾကာင္းပါ။

ဒီအေၾကာင္းေလးကို ဘာလို႕ ေျပာရလဲဆိုတာေလး က်မ ေဖာ္ျပေပးပါ့မယ္။ ယသ သေဌးသားဟာ ကေခ်သည္ေတြ အားလံုး တိတ္ဆိတ္ျပီး အိပ္ေနတာကို လူေသေကာင္ေတြအလား ထင္ျပီး.. သူေနတဲ့ ေနရာကို သခၤ်ိဳင္းအလား ထင္ရတဲ့ အေၾကာင္းအရင္းကေတာ့.. ယသ သေဌးသားဟာ ဟိုးအရင္ အတိတ္ဘ၀က အသုဘ လိုက္ပို႕ခဲ့ရင္း ထားခဲ့မိတဲ့ သတိေလး တစ္လံုးေၾကာင့္ပါ။ သူဟာ အဲ့ဒီ့သတိေလး တစ္ခုပဲ ရခဲ့ဖူးပါတယ္။ သူဘယ္လိုမ်ိဳးေလး သတိ ထားခဲ့သလဲ ဆိုေတာ့.. အသုဘမွာ မီးရႈိ႕တာကို ၾကည့္ေနရင္းနဲ႕ ေအာ္.. သူ အသက္ရွင္ေနတုန္း ကေတာ့ ဘယ္လိုမ်ိဳးေလး ေနခဲ့တာ.. ျပင္ဆင္ျဖီးလိမ္းျပီး လွေနပေနခဲ့တာ.. အခုေသလည္း ေသေရာ မီးရႈိ႕လိုက္တဲ့အတြက္ အသားေတြဟာ ေဖာင္းတက္လာျပီး ဟိုေနရာကေန အသံေတြထြက္လိုက္.. အရည္ေတြစီးက်လိုက္နဲ႕ ေနာက္ျပီး သူမ်ားျပဳသမွ် ႏုရတဲ့ ဘ၀ကို ေရာက္ရတာပါလား.. ငါလည္း တစ္ေန႕က်ရင္ ဒီလိုပဲ မလြဲမေသြ ျဖစ္ရမွာပါလား.. ဆိုျပီး သံေ၀ဂ ရလိုက္မိတဲ့ သတိေလး တစ္ခ်က္ပါပဲ။ ဒီ သတိေလး တစ္လံုးဟာ ဘုရားရွင္ ပြင့္ေတာ္မူတဲ့ အခ်ိန္မွာ သူ႕ကို လာျပီး ေက်းဇူးျပဳ သြားတာပါ။ ဘယ္ေလာက္ တန္ဖိုး ရွိလိုက္ပါဘိ။ သူထားခဲ့လိုက္တဲ့ သတိေလး တစ္လံုးဟာ ဘာဆိုဘာမွ မေျပာပေလာက္တဲ့ အခ်ိန္ေလးပါပဲ။ ဒါေပမယ့္.. သူရလိုက္တဲ့ အရာကေတာ့ ဘယ္လိုမွကို တန္ဖိုးျဖတ္လို႕ မရႏုိင္တဲ့ နိဗၺာန္ဆိုတဲ့ အရာပါပဲ။ ေအာ္.. သတိ.. သတိ.. ဘယ္ေလာက္ တန္ဖိုးထားဖို႕ ေကာင္းပါသလဲ…။ ခုစာဖတ္ေနရင္းေတာင္မွ သတိေလးသြင္းလိုက္ရင္ မိတ္ေဆြမ်ားလည္း တန္ဖိုး မျဖတ္ႏို္င္တဲ့ အရာေလးရသြားျပီေနာ္...။

ကဲ.. ယသ သေဌးသားကေတာ့ သတိေလးတစ္လံုးေၾကာင့္ တန္ဖိုး မျဖတ္ႏိုင္တဲ့ နိဗၺာန္ကို ရရွိသြားပါျပီ။ က်မတို႕ေတြေရာ ဘယ္ေလာက္မ်ား သတိေတြ ထားခဲ့ၾကျပီလဲ? သူမ်ား အသုဘေတြေတာ့ လိုက္ပို႕ ဘူးၾကမွာေပ့ါ။ အဲ့လိုမ်ိဳး သတိေလးေတြ ထားမိခဲ့ၾကျပီလား ဆိုတာ ျပန္ေမးဖို႕ လိုပါတယ္။ အသုဘ လိုက္ပို႕တယ္.. ေသသြားတဲ့ သူကို ၾကည့္ႏုိင္တယ္ ဆိုတာ တကယ္ေတာ့ ကိုယ္မေသခင္ ေလးပဲ လိုက္ပို႕ခြင့္ ၾကည့္ခြင့္ ရတာပါ။ ကိုယ္ေသသြားတဲ့ အခ်ိန္က်ရင္ေတာ့ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ျပန္မၾကည့္ႏုိင္ ပါဘူးေနာ္.. သူမ်ားေတြကပဲ ကိုယ့္ကို ၀ိုင္းျပီးေတာ့ ၾကည့္ၾကမွာ။ ေနာက္ျပီး ကိုယ္လည္း သူ႕လို အခ်ိန္မေရႊး အဲ့အေခါင္းထဲ ေရာက္သြားႏုိင္တယ္ ဆိုတာကိုေတာ့ ဘယ္သူမွ ေတြးမိၾကမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ သတိလည္း ထားမိၾကမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ တကယ္ေတာ့ သတိဆိုတာ ေနရာတုိင္းမွာ ထားသင့္တဲ့ အရာပါ။ အသုဘပို႕မွ မဟုတ္ပါဘူး။ ဘယ္အလုပ္ပဲလုပ္လုပ္.. ထမင္းစားတာကစ.. လမ္းမွာေတြတဲ့ အမႈိုက္ေကာက္တာ အဆံုး သတိေလးနဲ႕ လုပ္လိုက္ရင္ကို ကုသုိလ္ဘက္ ေျပာင္းသြားတာပါ။ အဲ့ကုသုိလ္ကိုမွ ၀ိပႆနာဆိုတဲ့ ကုသုိလ္နဲ႕ ထပ္ေပါင္းလိုက္မယ္ ဆိုရင္ေတာ့ အတုိင္းထက္အလြန္ေပါ့။ ဘယ္ေလာက္ ေကာင္းလိုက္တဲ့ သတိလဲေနာ္.. ဒါ့ေၾကာင့္လည္း ဘုရားရွင္က သတိ ရွိၾကပါလို႕ မွာသြားတာ မဟုတ္ပါလား။ ဒီလိုဆိုရင္ က်မတို႕ေတြလည္း ဘယ္အလုပ္ပဲလုပ္လုပ္ သတိေလး ကပ္ျပီးေတာ့ အကုသုိလ္ ျဖစ္မဲ့အရာေတြကို ကုသိုလ္ျဖစ္ေအာင္ ေျပာင္းမယ္.. ေကာင္းမႈေတြ တုိးပြားသထက္ တိုးပြားေအာင္ ၾကိဳးစားမယ္ ဆိုရင္ေတာ့ က်ေနာ္တို႕ေတြ မသြားခ်င္တဲ့ အပါယ္ေလးဘံုနဲ႕ ေျဗာင္းျပန္ေရာက္မယ့္ ေနရာေတြကို ေရာက္ရမွာ မလြဲဧကန္ပါပဲ..။ ဒ့ါေၾကာင့္ မိတ္ေဆြမ်ားလည္း အခ်ိန္တိုင္းမွာ သတိတရားေလးနဲ႕ ျမဲျမံစြာ ေနျပီးေတာ့ ကုသုိလ္ကို မ်ားေအာင္စု ေကာင္းမူကို မ်ားေအာင္ၾကံျပီး တန္ဖိုး မျဖတ္ႏုိင္တဲ့ သတိကို တန္ဖိုးမျဖတ္တဲ့ ေနရာေတြမွာ အသံုးျပဳႏုိင္ၾကပါေစလို႕ ဆႏၵျပဳ ဆုေတာင္း ေပးလိုက္ပါတယ္။

***ေမတၱာမ်ားစြာၿဖင့္*** 

Shared from Ma Aye Aye Cho (FB)

လူတိုင္းသိထားသင့္တဲ့ မစၦရိယ (၅) မ်ိဳး

(၁) အာ၀ါသမစၦရိယ

မိမိပုိင္ဆုိင္္ရာ ေနရာဌာန၌ မိမိမွတစ္ပါး မည္သူ႔ကိုမ်ွ မေနေစလိုၿခင္း၊ တစ္နည္း မိမိရေနေသာ ေဆာက္အဦးေကာင္းမ်ိဳးကို သူတစ္ပါး မရေစ လိုၿခင္း။ (ကိုယ္ေကာင္းေကာင္းရသလို သူမ်ားကို မရေစခ်င္တာမ်ိဳး၊ ရသြားရင္ပဲၿဖစ္ၿဖစ္ ရေနရင္ပဲၿဖစ္ၿဖစ္ မေက်မခ်မ္းၿဖစ္ေနတာမ်ိဳး)

(၂) ကုလမစၦရိယ

ရဟန္းၿဖစ္လ်ွင္ မိမိကုိ ကုိးကြယ္ေနေသာ ဒကာ၊ ဒကာမမ်ား အၿခားရဟန္း ကုိ မကုိးကြယ္ေစလုိၿခင္း၊ လူၿဖစ္လွ်င္ မိ္မိေဆြမ်ိဳး မိတ္သဂၤဟမ်ားက မိမိထက္ အၿခားသူမ်ားအား ပုိမုိခ်စ္ခင္သြားမည္ကု္ိ မလုိလားၿခင္း။
(ကိုယ္နဲ႔ ခင္ေနတဲ႔မိတ္ေဆြ သူမ်ားနဲ႔ပိုခင္သြားမွာ စိုးရိမ္တာမ်ိဳး)

(၃) လာဘမစၦရိယ

စီးပြားလာဘ္လာဘ မိမိရသလုိ သူတစ္ပါး မရေစလုိၿခင္း။ (ကိုယ္႔ထက္ သာေနတာကိုလည္း လက္မခံႏိုင္ဘဲ မေက်နပ္တာ၊ အလိုမရိွတာ၊ မလိုလားတာမ်ိဳး)

(၄) ၀ဏမစၦရိယ

သူတစ္ပါး၏ လွပေသာ အဆင္းဂုဏ္ ၿမင့္ၿမတ္ေသာ အက်င့္ဂုဏ္ကုိ မိမိ လည္း မခ်ီးမြမ္းနုိ္င္ၿခင္း၊ သူတစ္ပါး ခ်ီးမြမ္းသည္ကုိ္လည္း အလုိမရွိၿခင္း။ (သူမ်ားရဲ့ ေကာင္းဂုဏ္ကို မခ်ီးမြမ္းႏိုင္တာ၊ သူမ်ားေၿပာရင္လဲ မလိုလားပဲ မေကာင္းလိုက္ေၿပာတာမ်ိဴး)

(၅) ဓမၼ စၦရိယ

စာေပပရိယတၱိနွင့္ တရားအသိအမ်ိဳးမ်ိဳးကို မိမိ သိသလို သူတစ္ပါးအား မသိေစလုိၿခင္း တုိ႔ၿဖစ္ၾကေလသည္။ (ကိုယ္သိသလို သူမ်ားကို မသိေစ ခ်င္တာ၊ မတတ္ေစခ်င္တာမ်ိဳး)

ဒီ (၅)မ်ိဳးကို လက္ခံထားရင္ ကိုယ္တိုးတက္မယ္႔ဂုဏ္ မတိုးတက္ပါဘူး… ကိုယ္ရမယ့္ဟာေတြ ကိုယ္ၿဖစ္လာမယ့္ အရာေတြဟာ လမ္းပိတ္လိုက္သလို ၿဖစ္သြားပါတယ္.. ကိုယ္ေၿပာစကား ကိုယ္႔ႏွဳတ္ထြက္စကားက ၾသဇာအာဏာ မရွိဘူးတဲ႔…. သူမ်ားနားမေထာင္ဘူးေပါ႔… ၿဖစ္ရာဘဝကိုလိုက္ၿပီး စိတ္ဆင္းရဲ ကိုယ္ဆင္းရဲ ၿဖစ္ရတယ္တဲ႔… သူတစ္ပါးရဲ့ အကူအညီကိုလဲ မရတတ္ဘူးတဲ႔…. အကုသိုလ္ၾကီးလြန္းရင္ အရမ္းသနားတတ္တဲ႔သူ၊ အရမ္းေပးကမ္းတတ္တဲ႔သူ၊ အရမ္းစာနာတတ္တဲ႔သူနဲ႔ ေတြ႔ရင္ေတာင္ အဲ႔ဒီလူအေပၚ သနားခ်င္စိတ္ေတြ.. ေပးကမ္းခ်င္စိတ္ေတြ.. စာနာခ်င္ စိတ္ေတြ…ကူညီခ်င္စိတ္ေတြ ေပ်ာက္သြားပါတယ္။

သူတစ္ပါးၾကီးပြားေပ်ာ္ရႊင္တာကို၊ သူတစ္ပါးတို႔ ခ်စ္ခင္ၾကင္နာတာကို အႏၱရယ္ၿပဳသည္အထိ ဝန္တိုၿခင္း မစၦရိယရွိသူအတြက္ လက္ငင္းဆိုးက်ိဳး၊ သံသရာဆိုးက်ိဳးမ်ားကို သိလိုပါသည္ဟု ေမးေလ်ာက္ရာ ဗုဒၶက မစၦရိယ သမားအတြက္ လက္ငင္းဆိုးက်ိဳးကား သူေတာင့္တေသာ အရာမွန္သမွွ် ဘယ္ေတာ့မွမရ။ ကူညီေစာင့္မမည့္သူလည္း မရွိ။

သံသရာဆိုးက်ိဳးကား ငရဲ၊ တိရစၦာန္စေသာ အပါယ္ေလးဘံုသို႔ က်ေရာက္ ရၿပီး ထုိဘံုမ်ားမွလြတ္၍ လူ႔ဘဝသို႔ ေရာက္ခဲ့လွ်င္ အဆင္းရဲဆံုးဘဝ သို႔ ေရာက္ရသည္။ အၿမဲလိုလို စိတ္ဆင္းရဲ ကုိယ္ဆင္းရဲ ၿဖစ္ေနရတတ္
သည္။ ဝမ္းစာကို နဖူးကေခြ်း ေၿခမက်သည္အထိ ပင္ပန္းဆင္းရဲစြာ ရွာေဖြရသည္ဟု ေၿဖၾကားခဲ့ေပသည္။

ဆရာေတာ္အရွင္ဇဝန ေမတၱာရွင္(ေရႊၿပည္သာ)

(ဆရာေတာ္အရွင္ဇဝန ေမတၱာရွင္(ေရႊၿပည္သာ)၏
“အတြင္းရန္သူ” စာအုပ္မွၿဖစ္ပါသည္။

Shared from You'realways Onmymind (FB)

ေျကးအိုး ခ်က္နည္း

ပါ၀င္ေသာ ပစည္းမ်ား
၁။ ျကက္ရိုး (သို.မဟုတ္) ၀က္ရိုး
၂၊ အူစံု ၊ အသည္းစံု
၃၊ ေတာက္ေတာက္စင္းထားေသာ အသား
၄၊ ငံုးဥ
၅၊ ပဲျပား
၆၊ မုန္ညင္းစိမ္း
ရ၊ ဆန္ျပား၊ ျကာဆံ
၈၊ ဘဲငန္းပ်ံ ငရုပ္ဆီ
၉၊ ရွာလကာရည္
၁၀။ ငရုပ္သီးစိမ္း
၁၁။ ျကက္သြန္ျဖဴ

ဟင္းရည္
အရိုးကို ေရေဆးျပီး အိုးျကီးျကီးထဲတြင္ ေရ ရိုးရိုးနွင့္ ထည့္ျပဳတ္ပါ၊ ဆား ၊ အခ်ိဳမႈန္. သံုးလွ်င္ အခ်ိဳမႈန္. ထည့္လို.ရတယ္၊ ဒါေပမဲ့ ျကက္သားမႈန္. မထည့္ပါနဲ.၊ အရသာကို ေျပာင္းသြားႏိုင္လို.ပါ၊ ေနာက္ျပီး သျကားကို ခ်ိန္ဆ ျပီး ထည့္ပါ၊အခ်ိဳ ေလးေလး ျဖစ္ေအာင္ ခ်ိန္ဆ ထည့္ပါ၊ အရိုးမ်ား နူး ေနသည္အထိ ျပဳတ္ေပးပါ၊
သတိျပဳရန္မွာ- အထက္ပါ အစာပလာမ်ားမွ လြဲျပီး တျခား ေကာင္းနိုင္မည္ ထင္သည့္ အရာမ်ား ေလွ်ာက္မထည့္ပါနဲ.။ အထူးသျဖင့္ ဂ်င္း၊ တရုပ္နံနံ လံုး၀ မထည့္ရ။

အသားနွင့္ အရြက္မ်ား ျပင္ဆင္ျခင္း
၁၊ ေတာက္ေတာက္စင္းထားေသာ အသားမ်ားကို ေကာ္မွဳန္.၊ ဆား၊ အခ်ိဳမႈန္.၊ ျကက္ဥ အကာ ( နွေျမာလွ်င္ အနွစ္ပါ ထည့္)၊ တရုပ္ျကက္သြန္မိတ္၊ ငရုပ္ေကာင္း တို.နွင့္ နယ္ျပီး နွပ္ထားပါ၊
၂၊ မုန္ညင္းစိမ္းကို အရြက္ေခြ်ထားပါ၊
၃၊ အသည္းအျမစ္၊ အူစံု အသည္းစံုကို ေရစင္စင္ေဆး၊ အေနေတာ္လွီး ျပီး ဆား၊ အခ်ိဳမႈန္.တို.နွင့္ နယ္ထားပါ၊ အမ်ိဳးအစား တခု ခ်င္းဆီကို ေရလဲျပီး တခု ခ်င္းစီ ျပဳတ္ပါ၊ ဗန္းထဲတြင္ အသင့္ျပင္ထားပါ၊
( ဟင္းရည္ ထဲတြင္ အလြယ္ ထည့္မျပဳတ္ပါနွင့္)
၄၊ ငံုးဥ ကို ျပဳတ္၊ အခြံႏြာ အသင့္ျပင္ထား
၅၊ ပဲျပားကုိ လိုသေလာက္ လြာထားပါ၊
၆၊ ဆန္ျပား နွင့္ ျကာဆံ ကို ေရစိမ္ျပီ စစ္ထား၊ ျပီးရင္ ဗန္းထဲတြင္ ခင္းထားပါ၊

နွမ္းဆီ ငရုပ္ေကာင္း ျပင္ဆင္ထားျခင္း
နွမ္းဆီကို ပူေအာင္ ဒယ္အိုးမွာ တည္၊ ခြက္ထဲမွာ ငရုပ္ေကာငး္ ေလွာ္ေထာင္းကို ထည့္ထား၊ ေနာက္ ဆီပူ ေလာင္းထည့္ ျပီး ပြဲျပင္မည့္ နားတြင္ အဆင္သင့္ ျပင္ထားပါ၊

ပြဲျပင္နည္း
- သီးသန္. လက္ကိုင္ အိုးထဲတြင္ တပြဲစာ ဟင္းရည္ထည့္၊ ပြက္ေအာင္တည္၊
တည္ေနခ်ိန္တြင္ အသားကို လံုးျပီး ထည့္၊
- အူစံု အသည္းစံုထည့္
- ျကာဆံ (သို.) ဆန္ျပားကို အလိုရွိသေလာက္ထည့္ျပဳတ္
- ပဲျပားထည့္
- ငံုးဥ ထည့္
- အရြက္စိမ္း ေနာက္ဆံုးမွ ထည့္
- ပြက္ပြက္ဆူလာလွ်င္ အသား က်တ္မက်တ္ ခ်ိန္ဆ ျပီးမွ ပန္းကန္ထဲကို ေလာင္းထည့္ပါ
- ျပီးရင္ နွမ္းဆီ ငရုပ္ေကာင္း (သို.) ငရုပ္ေကာင္း ေလွာ္ေထာင္းကို လိုသေလာက္ထည့္ျပီး စားပါ

အခ်ဥ္ရည္ ျပင္ဆင္နည္း
ငရုပ္သီး စိမ္း ကို ပါးပါးလွီး
ရွာလကာရည္ ၃ ဇြန္း
သျကားတဇြန္း
ဆားအနည္းငယ္
ငံျပာရည္ အနည္း ငယ္ နွင့္ ေရအနည္းငယ္ ထည့္ ( ေရက်တ္ေအး)
အားလံုးကို ထည့္ေမြ၊ ျပီးလွ်င္ အခ်ဥ္ နဲ. အေပါ့ကို ျမည္း၊ လိုတာ ထပ္ထည့္
ငရုပ္ဆီ နွင့္ တြဲျပီ ေျကးအိုးကို စားေနာ္

Shared from Ko Kyaw San (FB)

"မဟာဂႏၶာ႐ံုဆရာေတာ္ႀကီးေပာာၾကားေသာအိမ္သံုးမဂၢင္ရွစ္ပါး"

♣♣ သမၼာဒိ႒ိ ♣♣
------------------------
ဘယ္ကိစၥ၌မဆို ျပဳသမွ်ေကာင္းမႈ မေကာင္းမႈ ကံေတြသည္ ငါ၏ သႏၱာန္၌ အဖတ္တင္ရစ္သည္၊ ေနာင္ အခါ အခြင့္သင့္သလို ေကာင္းက်ိဳး မေကာင္းက်ိဳးကို ေတြ႕ၾကံဳရမည္ဟု ကံႏွင့္ ကံ၏ အက်ိဳးကို နားလည္ေသာဉာဏ္ ျဖစ္ပါေစ၊ တစ္ခါ တစ္ရံ၌ကား ႐ုပ္ နာမ္ႏွစ္ရပ္ ေပါင္းစပ္၍ လူဟု ေခၚဆိုအပ္ေသာ ခႏၶာကိုယ္၏ ဒုကၡမ်ားစြာႏွင့္ မကင္းပံုကို ဆင္ျခင္၍ ခႏၶာကိုယ္၌ အျပစ္ျမင္ ေအာင္ ဝိပႆနာဉာဏ္ ျဖစ္ပါေစ။

♣♣ သမၼာသကၤပၸ ♣♣
------------------------
မိမိအတြက္ျဖစ္ေစ-သူမ်ားအတြက္ျဖစ္ ေစ စိတ္သေဘာႀကီးႀကီးထားလ်က္ အျပစ္မရွိဘဲ အက်ိဳးမ်ားမည့္ အႀကံကိုသာ ၾကံပါ၊ သူတစ္ပါးကို ပ်က္စီးသြားမည့္အၾကံ၊ ဆင္းရဲ သြားမည့္ အၾကံမ်ားကို မၾကံမိပါေစႏွင့္၊ ေမတၲာ က႐ုဏာထား၍ သနားပါ၊ ေစာင့္ေရွာက္ပါ၊ တစ္ခါတစ္ရံ၌ကား "လူ႕လုပ္ငန္း ကိစၥစုကို ျဖတ္၍ သင့္ေတာ္ရာအရပ္၌ (ဥပုသ္ရက္ရွည္ ေစာင့္ကာ) ဆိတ္ဆိတ္ျငိမ္ ျငိမ္ တရားက်င့္မည္"ဟု ၾကံပါ။

♣♣ သမၼာဝါစာ ♣♣
------------------------
မိမိမွာျဖစ္ေစ, သူ႕မွာျဖစ္ေစ အက်ိဳးမ်ားမည့္ စကားကိုသာေျပာပါ၊ မုသားစကား, ၾကမ္းတမ္းေသာစကား, အပ်က္ အေခ်ာ္ အေျပာင္အေလွာင္ စကားႏွင့္ ရန္တိုက္စကားတို႔ကို မေျပာမိပါေစႏွင့္၊ အိပ္ရာဝင္ အိပ္ရာထအခါတို႔၌ မိမိက်က္မွတ္ထားေသာ ဘုရားႏႈတ္ေတာ္ထြက္ တရားစာမ်ားကို ရြတ္ႏိုင္လွ်င္ သာ၍ ေကာင္းပါသည္။

♣♣ သမၼာကမၼႏၱ♣♣
------------------------
မိမိမွာျဖစ္ေစ, သူမ်ားမွာျဖစ္ေစ အက်ိဳးရွိေသာ အလုပ္မ်ားကိုသာ ဤခႏၶာကိုယ္ျဖင့္ ျပဳလုပ္မိပါေစ၊ သတ္မႈ, ခိုးမႈ စေသာ ကိုယ္ႏွင့္စပ္ဆိုင္ရာ မေကာင္းမႈမ်ားကို မျပဳမိပါေစႏွင့္၊ အိပ္ရာဝင္ အိပ္ရာထ၌ ဘုရားကိစၥ (ေရလဲ, ပန္းကပ္) စသည္ကို ေန႔စဥ္ ျပဳမိပါေစ။

♣♣ သမၼာအာဇီဝ ♣♣
------------------------
မိမိ၏ အသက္ေမြးဝမ္းေက်ာင္းအတြက္ ပစၥည္းရွာေဖြရာ၌ အျပစ္ကင္းပါေစ, သူတစ္ပါး မ်က္ရည္က်မွ မိမိဝမ္းဝမည့္ အလုပ္ကို တစ္သက္လံုး ေရွာင္ၾကဥ္ပါ၊ စြမ္းႏိုင္လွ်င္ ေရာင္းေရး, ဝယ္ေရး၌ ဆင္းရဲသူမ်ားကို ညႇာႏိုင္သမွ် ညႇာပါ။

♣♣ သမၼာဝါယာမ ♣♣
------------------------
စီးပြားရွာရာ ျဖစ္ေစ, ကုသိုလ္ကိစၥ၌ ျဖစ္ေစ, ဝီရိယ အျမဲရွိပါေစ၊ ေလာကီစီးပြားေရး ျဖစ္ေစ, သံသရာ ႀကီးပြားေရး ျဖစ္ေစ, မဂ္ဖိုလ္ နိဗၺာန္ရဖို႔ အေရးျဖစ္ေစ, "ေအးေအးစက္စက္ႏွင့္ ကံစီမံသလို ျဖစ္လိမ့္မည္"ဟု ကံတစ္ခုကို အားကိုးလို႔ ရႏိုင္ ႐ိုးမရွိပါ၊ ေရလာေျမာင္းေပး ဆိုသလို ဝီရိယျဖင့္ ကူညီေပးမွ ေရွးကံေတြ အခြင့္သာ၍ သင့္ရာအက်ိဳးကို ေပးပါသည္။

♣♣ သမၼာသတိ ♣♣
------------------------
ေန႔စဥ္ ျပဳစုေနက်ျဖစ္ေသာ ကုသိုလ္ကိစၥကို မေမ့ပါႏွင့္၊ အျမဲသတိရပါေစ၊ ေသခါနီးတိုင္ေအာင္ ကုသိုလ္ကိစၥ သတိရေနလွ်င္ ဂတိေကာင္းကို မုခ် ရပါေတာ့မည္။

♣♣ သမၼာသမာဓိ ♣♣
------------------------
စိတ္ေနစိတ္ထား တည္ၾကည္ပါေစ၊ ႏႈတ္အေျပာလည္း စဥ္းစဥ္းစားစား သတိထားလ်က္ တည္ၾကည္စြာေျပာပါ၊ မ်က္ႏွာ အေနအထားႏွင့္ ကိုယ္အသြားအလာ အေနအထိုင္ ၿငိမ္သက္ တည္ၾကည္ေနလွ်င္ ျမင္သူ လူအမ်ားက ခန္႔ညား ၾကည္ညိဳလ်က္ (မ်က္ႏွာအေန မတင္းသည့္အတြက္ လည္း) တစ္မ်ိဳး က်က္သေရ တိုးကာ ခ်စ္ခင္စရာ ျဖစ္လာပါ လိမ့္မည္။

ဤသို႔လွ်င္ အိမ္မွာပင္ ေနထိုင္ရင္း ျဖစ္ႏိုင္ေသာ မဟာကုသိုလ္ အၾကမ္းစား အိမ္သံုးမဂၢင္ရွစ္ပါးမွ အဆင့္ဆင့္တက္၍ ဈာန္ မဂ္ဖိုလ္ မဂၢင္မ်ားသို႔ ေရာက္ေအာင္ သမၼာသတိ ႀကီးစြာထားလ်က္ သမၼာဝါယာမျဖင့္ ႀကိဳးႀကိဳးစားစား အားထုတ္ေနၾကသူတို႔မွာ အိပ္ရာဝင္ အိပ္ရာထ၌ ဘုရားအာ႐ံုျပဳရင္း, ဘုရာရွိခိုးရင္း, ေရေတာ္ ပန္းေတာ္ ဆီမီးေတာ္ ကပ္ရင္း ဗုဒၶါႏုႆတိ ကမၼ႒ာန္း ပြားမ်ားရင္း လုပ္ရင္း ကိုင္ရင္း ေရာင္းရင္း၀ယ္ရင္းႏွင့္ပင္ အၾကမ္းစား အိမ္သံုးမဂၢင္ရွစ္ပါး ျဖစ္ႏိုင္ပါသည္။

[မဟာဂႏၶာ႐ံုဆရာေတာ္ႀကီး အရွင္ဇနကာဘိ၀ံသ၏
ရတနာ့ဂုဏ္ရည္စာအုပ္မွ- ]

------------------------*------------------------
- သဗၺဒါနံ ဓမၼဒါနံ ဇိနာတိ -
"Donated by Honey Lay"
_/|\_ ခပ္သိမ္းေသာ ရဟန္း၊ ရွင္၊ လူ၊ နတ္၊ ျဗဟၼာ၊သတၱဝါ အားလံုး ေဘးရန္ ေၾကာင့္ၾက ဆင္းရဲကင္း၍ ကိုယ္, စိတ္
ႏွစ္ျဖာက်န္းမာ, ခ်မ္းသာၾကပါေစ ။ လူအခ်င္းခ်င္း လွည့္ပတ္ျခင္း၊ ကင္းရွင္းၾကပါေစ၊… _/|\_

Shared from Honey Lay (FB)

Supercharging Immune System

A very simple recipe to use regularly during the cold and flu season that will supercharge your immune system.

(Always use organic ingredients when available.)

1 lemon (preferably organic)
1-2 cloves of garlic (depends on size of cloves)
1/8 teaspoon of cayenne pepper
1 tablespoon of honey (preferably Manuka but at least Raw)

Step 1 - Cut a lemon in halves

Step 2 - Squeeze all the lemon juice out of one half and place in a small bowl. Keep the half you extracted the juice from for Step 6 (store the other half for later use).

Step 3 - Chop the garlic and it let it sit for at least 10 minutes. Then add it to the lemon juice with the cayenne pepper.

Step 4 - Add the honey to the mix and stir all ingredients well.

Step 5 - Pour the entire mixture back into the lemon half (which you extracted the juice from in Step 2)

Consume the finished product in its entirety including all the lemon pulp. Hold it in your hand and cup it as if you're holding a fruit. Repeat recipe in 4 hours with the other lemon half.

Viruses hate this information, so spread the word.

http://preventdisease.com/news/13/012113_Raw-Honey-Garlic-Lemon-Shots-Supercharge-Your-Immune-System.shtml

Shared from Knowledge is Power (FB)

Post Type: Love

ကိုယ့္ကို ျပန္မခ်စ္ႏိုင္ေတာ့ပါဘူးလို့ ေျပာခဲ့သူကို ..
ငါ ေစာင့္တယ္ .. .. ..

ကိုယ့္ကုိ ဂရုစိုက္မွဳေတြမေပးႏိုင္ေတာ့ပါဘူးလို့ ေျပာခဲ့သူကို ..
ငါ ေစာင့္တယ္ .. .. ..

ကိုယ့္အနားကို ဘယ္ေတာ့မွ ျပန္မလာေတာ့မယ့္လူကို ..
ငါ ေစာင့္တယ္ .. .. ..

လြမ္းမေနသင့္ေတာ့တဲ့ လူတစ္ေယာက္ကုိ ..
ငါ ေစာင့္တယ္ .. .. ..

တစ္ေန့ေန့ ကိုယ့္အခ်စ္ကို သူ နားလည္လာမွာပါလုိ့ ေျဖသိမ့္ရင္း ...
ငါ ေစာင့္တယ္ .. .. ..

သူေၾကာင့္ ငါ့စိတ္ေတြသိပ္ပင္ပန္းမွန္းသိေနေပမယ့္လည္း ..
သူ့ကို ငါ ေစာင့္တယ္ .. .. ..

ဦးေႏွာက္က မွားယြင္းမွန္းသိလည္း ..
ႏွလံုးသားက လက္မခံႏုိင္ေသးေတာ့ .. ..
တစ္ေန့ေန့ သူ ကိုယ့္ဆီ ျပန္လာႏိုးဆိုျပီး ..
ငါတို့ ေစာင့္ဆိုင္းေနခဲ့မိၾကတယ္ ။ ။

* ေစာင့္ဆိုင္းျခင္းဆိုတာ မွားယြင္းတဲ့အျပဳအမူတစ္ခုျဖစ္ေပမယ့္ တကယ္ခ်စ္တတ္သူတိုင္းကေတာ့ တစၾကိမ္တစ္ခါေလာက္ျဖစ္ျဖစ္ ကိုယ့္ခ်စ္သူကို ေစာင့္ဆိုင္းခဲ့ၾကဖူးမွာပါ *


{ မယ္ပိုး }

Shared from Heart Canteen (FB)

Post Type: Love

့❥ အရင္လို နင္နဲ႕ ဖုန္းေျပာခြင့္ မရွိေတာ့ေပမယ့္
နင့္ဖုန္းနံပါတ္ကို ေယာင္ေယာင္ၿပီး ႏွိပ္မိေနတုန္းပဲ ...

❥ နင္နဲ႕ message ေတြ အျပန္အလွန္ပို႕ခြင့္ မရွိေတာ့ေပမယ့္
နင့္ message အေဟာင္းေတြ ငါ့ Inbox ထဲမွာ ျပည့္ေနတုန္းပဲ ..

❥ နင္တင္လိုက္တဲ့ Photo ေတြ Status ေတြက ငါ့အတြက္ မဟုတ္ေတာ့ေပမယ့္
နင့္ Wall ထဲ ၀င္၀င္ၿပီး ၾကည့္မိေနတုန္းပဲ ...

❥ နင့္ နွလံုးသား ငါ့အတြက္ မဟုတ္ေတာ့ေပမယ့္
ငါနင့္ကို ခ်စ္ေနတုန္းပဲ ...

❥ နင့္အေတြးေတြထဲမွာ ငါမရွိေတာ့ေပမယ့္
ငါနင့္ကို လြမ္းေနတုန္းပဲ ...

❥ နင္ငါ့ဆီ ျပန္မလာဘူးဆိုတာ သိေနေပမယ့္
..
..
..
..
..
..
..
..
..
..
..
..
ငါနင့္ကို ေစာင့္ေနတုန္းပဲ ....


☂ Thu Thu Lay ☂

Shared from Heart Canteen (FB)

Post Type: Love

ငါ့ရဲ့ ဖုန္းcall list ထဲမွာ နင့္ဘက္က အဝင္callေတြ နည္းလာျပီး ငါ့ဘက္ကခ်ည္းအထြက္callေတြမ်ားလာတဲ့အခါ နင္ငါနဲ႔မပတ္သက္ခ်င္ေတာ့မွန္း ငါရိပ္မိတာေပါ့ ။
ဒါေပမယ့္ "နင္ ငါနဲ႔ မပတ္သက္ခ်င္ေတာ့ဘူးလား" လို့ ငါေမးလိုက္ခဲ့မိရင္ နင့္ဘက္က ေျဖလာမယ့္ အေျဖကို ငါမၾကားရဲေသးဘူး ။
အဲဒါေၾကာင့္ ငါ တစ္ေယာက္တည္း တိတ္တိတ္ေလး ၾကိတ္ေဆြးေနခဲ့ဖူးတယ္ ။ ။

တစ္ခါတစ္ေလ ငါတို့ Gtalk မွာ ေတြ႕ၾကလို့ စကားေျပာၾကတဲ့အခါ နင့္ဘက္က စိတ္မပါသလိုလိုနဲ႔ typingတစ္ေၾကာင္းကိုေတာင္ အခ်ိန္ေတာ္ေတာ္ၾကာမွ reply လုပ္တဲ့အခါ နင္ ငါ့ကို မေခၚမေျပာခ်င္ေတာ့မွန္း ငါ နားလည္တာေပါ့ ။
ဒါေပမယ့္ "နင္ ငါ့ကို စကားမေျပာခ်င္ေတာ့ဘူးလား"လို့ ငါေမးလိုက္မိရင္ နင့္ဘက္ကေျဖလာမယ့္ အေျဖစကားကို ငါ လက္မခံႏိုင္ေလာက္ေသးဘူး ။
အဲဒါေၾကာင့္ ငါတစ္ေယာက္တည္းလည္း ၾကိတ္ျပီး ငိုေၾကြးခဲ့ဖူးတယ္ ။ ။

Facebook ေပၚမွာ နင္နဲ႔ငါ Relationship လုပ္ၾကမယ္ေနာ္လို့ ထားခဲ့ၾကတဲ့ ကတိေတြ တျဖည္းျဖည္း ေပ်ာက္ကြယ္လာတဲ့အခါ နင္ ငါ့ကို မခ်စ္ေတာ့မွန္း ငါ သိခဲ့တာေပါ့ ။
ဒါေပမယ့္ " နင္ ငါ့ကို အရင္လို ခ်စ္ေသးရဲ့လား " လို့ ငါ ေမးလိုက္ခဲ့မိရင္ ငါသိေနတဲ့ နင့္ဘက္ကအေျဖကို ငါ နားေထာင္ႏိုင္ပါ့မလားမသိေသးဘူး ။
အဲဒါေၾကာင့္ နင္မခ်စ္ေတာ့မွန္းသိေပမယ့္ ငါတစ္ေယာက္တည္း နင့္ကို ေပေပေတေတဆက္ခ်စ္ေနခဲ့တယ္ေလ ။ ။

{ မယ္ပိုး }
< Heart Canteen > Shared from Heart Canteen

**မာန (၉)မ်ိဳး အေၾကာင္းသိေကာင္းစရာ**

ဥစၥာ စည္းစိမ္ ပညာ ဂုဏ္သိရ္ အဆင္း အသံ ေႁခြရံ စသည္အားျဖင့္ အားလုံးျဖစ္ေစ, တစ္ဘက္ဘက္က ျဖစ္ေစ ---
၁။ သူမ်ားထက္ ငါသည္ ျမတ္၏၊ သာ၏ --- ဟု မွတ္ထင္ျခင္း = မာန္မူျခင္း = ေသယ်မာန္,
၂။ ငါသည္ သူမ်ားႏွင့္ တန္းတူ၏ဟု မွတ္ထင္ျခင္း = မာန္မူျခင္း = သဒိသမာန္ = (ဒင္းတို႔ႏွင့္ ငါ ဘာထူးသလဲ စသည့္ မာန္မ်ဳိးတည္း။)
၃။ ငါသည္ သူမ်ားေအာက္က်၏ဟု မွတ္ထင္ျခင္း = မာန္မူျခင္း = ဟီနမာန္ = (ဒင္းတို႔ေအာက္က်လို႔ေကာ ဘာအေရးစိုက္ရမွာလဲ စသည့္ မာန္မ်ဳိးတည္း။)
ဤသို႔လွ်င္ မာန္မာန (၃)မ်ဳိး ရွိေပသည္။ ထိုမာန္ (၃)မ်ဳိးတို႔သည္ ပုဂိၢဳလ္ (၃)မ်ဳိးတို႔၏ သႏၲာန္၌ ျဖစ္ေပၚတတ္ ၾကကုန္၏။ 

ပုဂိၢဳလ္ (၃)မ်ဳိးဟူသည္ ေလာက၌ ---
၁။ ေသယ်ပုဂိၢဳလ္ = အျမတ္စားပုဂိၢဳလ္၊
၂။ သဒိသပုဂိၢဳလ္ = သူမ်ားႏွင့္တန္းတူ အလတ္စားပုဂိၢဳလ္၊
၃။ ဟီနပုဂိၢဳလ္ = သူမ်ားေအာက္ အဆင့္နိမ့္က်ေသာ ပုဂိၢဳလ္ဟု (၃)မ်ဳိး ရွိ၏။
ထိုပုဂိၢဳလ္ (၃)မ်ဳိးတို႔တြင္ ပုဂိၢဳလ္တစ္မ်ဳိးတစ္မ်ဳိး၏ သႏၲာန္၌ မာန္ (၃)မ်ဳိးစီ ရွိၾက၏။
ေသယ်ပုဂိၢဳလ္၏ မာန္ (၃) မ်ဳိး
ေသယ်ပုဂိၢဳလ္၏ သႏၲာန္၌ ---
၁။ မိမိေအာက္ ဥစၥာစည္းစိမ္ ပညာဂုဏ္သိရ္ စသည္တို႔ နိမ့္က်သူကို အာ႐ုံျပဳ၍ ''ငါသည္ သင္းတို႔ထက္ သာ၏ ျမတ္၏''ဟု မွတ္ထင္ျခင္း မာန္မူျခင္း ေသယ်မာန္,
၂။ တန္းတူသူကို အာ႐ုံျပဳ၍ ''ငါသည္ သင္းတို႔ႏွင့္ တူ၏ = အတူတူပဲ''ဟု မွတ္ထင္ျခင္း မာန္မူျခင္း သဒိသမာန္,
၃။ မိမိထက္ အရာရာတြင္ သာလြန္သူ အထက္တန္းက်သူကို အာ႐ုံယူ၍ --- ''ငါသည္ သင္းတို႔ေအာက္ နိမ့္ က်၏၊ ေအာက္က်၏ = ေအာက္က်လို႔ေကာ ဘာအေရးစိုက္စရာ ရွိသလဲ'' စသည္ျဖင့္ မွတ္ထင္ျခင္း မာန္မူျခင္း ဟီနမာန္ ---
ဤသို႔ (၃)မ်ဳိး ရွိေပသည္။ အလားတူပင္ သဒိသပုဂိၢဳလ္၏ သႏၲာန္၌ မာန္ (၃)မ်ဳိးပင္ ရွိ၏။
သဒိသပုဂိၢဳလ္၏ မာန္ (၃) မ်ဳိး
၁။ မိမိေအာက္ ဥစၥာစည္းစိမ္ ပညာဂုဏ္သိရ္ စသည္တို႔ နိမ့္က်သူကို အာ႐ုံျပဳ၍ ''ငါသည္ သင္းတို႔ထက္ သာ၏ ျမတ္၏''ဟု မွတ္ထင္ျခင္း မာန္မူျခင္း ေသယ်မာန္,
၂။ တန္းတူသူကို အာ႐ုံျပဳ၍ ''ငါသည္ သင္းတို႔ႏွင့္ တူ၏ဟု = အတူတူပဲ''ဟု မွတ္ထင္ျခင္း = မာန္မူျခင္း သဒိသမာန္,
၃။ မိမိထက္ အရာရာတြင္ သာလြန္သူ အထက္တန္းက်သူကို အာ႐ုံယူ၍ -''ငါသည္ သင္းတို႔ေအာက္ နိမ့္က်၏ = ေအာက္က်လို႔ေကာ ဘာအေရးစိုက္စရာ ရွိသလဲ'' --- စသည္ျဖင့္ မွတ္ထင္ျခင္း = မာန္မူျခင္း ဟီနမာန္ဟု (၃)မ်ဳိးပင္ ရွိ၏။
ဟီနပုဂိၢဳလ္၏ မာန္ (၃) မ်ဳိး
ဟီနပုဂိၢဳလ္၏ သႏၲာန္၌လည္း ---
၁။ မိမိေအာက္ ဥစၥာစည္းစိမ္ ပညာဂုဏ္သိရ္ စသည္တို႔ နိမ့္က်သူကို အာ႐ုံျပဳ၍ ''ငါသည္ သင္းတို႔ထက္ သာ၏ ျမတ္၏''ဟု မွတ္ထင္ျခင္း မာန္မူျခင္း ေသယ်မာန္,
၂။ တန္းတူသူကို အာ႐ုံျပဳ၍ --- ''ငါသည္ သင္းတို႔ႏွင့္ တူ၏ = အတူတူပဲ''ဟု မွတ္ထင္ျခင္း မာန္မူျခင္း သဒိသမာန္,
၃။ မိမိထက္ အရာရာတြင္ သာလြန္သူ အထက္တန္းက်သူကို အာ႐ုံယူ၍ --- ''ငါသည္ သင္းတို႔ေအာက္ နိမ့္ က်၏ ေအာက္က်၏ = ေအာက္က်လို႔ေကာ ဘာအေရးစိုက္စရာရွိသလဲ'' စသည္ျဖင့္ မွတ္ထင္ျခင္း မာန္မူ ျခင္း ဟီနမာန္ --- ဟု (၃)မ်ဳိးပင္ ရွိ၏။ 

(အဘိ၊၂၊၄ဝ၄။)

ထို (၉)မ်ဳိးတို႔တြင္ ေသယ်ပုဂိၢဳလ္၏ ေသယ်မာန္မူျခင္း, သဒိသပုဂိၢဳလ္၏ သဒိသမာန္မူျခင္း, ဟီနပုဂိၢဳလ္၏ ဟီနမာန္မူျခင္းသည္ ဟုတ္မွန္သည့္အတိုင္း မာန္မူျခင္း = ယာထာဝမာန မည္၏။ ဤယာထာဝမာနကို အရဟတၱမဂ္ကသာ ပယ္ႏိုင္၏။ မိမိႏွင့္ မတန္ေသာ အျခားမာန္ (၂)မ်ဳိးစီသည္ မဟုတ္မမွန္ေသာ မာန္မူျခင္း = အယာထာဝ မာန မည္၏။ ဤအယာထာဝမာန္ကို ေသာတာပတၱိမဂ္တုန္းကပင္ ပယ္ႏိုင္ၿပီ။ (အသင္သူေတာ္ေကာင္းသည္ မိမိကိုယ္ကို မိမိ ေသာတာပန္ဟု ယူဆလွ်င္ ဤအယာထာဝ မာန္မာနတရားမ်ားသည္ မိမိ၏ သႏၲာန္၌ ရွိ-မရွိ ကို ဉာဏ္ပညာစကၡဳျဖင့္ ေစ့ေစ့ငုငု ေသခ်ာစြာ ၾကည့္႐ႈ၍ ဆန္းစစ္ၾကည့္ပါ။ မိမိ၏ စိတ္ေနစိတ္ထားမ်ားကို အကဲခတ္ၾကည့္ပါ။) ထိုအလုံးစံုေသာ မာနသည္ ခပ္ေထာင္ေထာင္ ခပ္ႂကြႂကြ ခပ္ႂကြားႂကြား ခပ္မာမာႏွင့္ စိတ္ဓာတ္ တက္ႂကြျမင့္ေမာက္ျခင္း အသာယူလိုျခင္း ေထာင္လႊားျခင္း သေဘာလကၡဏာ ရွိေပသည္။
ဥစၥာခ်င္း ယွဥ္၍ အသာယူလိုသည့္သေဘာ ပညာဂုဏ္သိရ္ခ်င္း ယွဥ္၍ အသာယူလိုသည့္သေဘာ, သားခ်င္း, သမီးခ်င္း, ဇနီးခ်င္း, ခင္ပြန္းခ်င္း ယွဥ္၍ အသာယူလိုသည့္သေဘာ, ေနာက္ဆုံး ကုန္ကုန္ေျပာရလွ်င္ တရားခ်င္းပင္ ယွဥ္၍ အသာယူလိုသည့္သေဘာမ်ားသည္ ဤမာန၏ သေဘာမ်ားသာတည္း။

မာနဓာတ္ခံရွိသူသည္ တံခြန္အလံကို စိုက္ေထာင္၍ ထားသကဲ့သို႔ အမ်ားအေပၚ၌ ေမာက္ေမာ္လို၏၊ ႂကြတတ္ ရွိ၏၊ ရာထူးဂုဏ္သိရ္ စည္းစိမ္ဥစၥာ ပညာ အဆင္း ေရာဂါကင္းျခင္း စေသာ ဂုဏ္တို႔ျဖင့္ သူမ်ားထက္ သာေနေသာအခါ --- ''သင္းတို႔ႏွင့္ တူသလား တန္သလား''ဟု ကိုယ့္ကိုယ္ကို အထင္ႀကီးကာ သူတကာကို အထင္ေသးတတ္၏။
သူမ်ားထက္မသာဘဲ တန္းတူျဖစ္ေနလွ်င္လည္း မာနဓာတ္ခံ ရွိေနသူတို႔မွာ --- ''သင္းနဲ႔ ငါနဲ႔ ဘာထူးေသးလဲ၊ သူေလာက္ေတာ့ ငါလဲ ရတာပဲ''ဟု တန္းတူထားလ်က္ မာန္တက္တတ္ျပန္၏။
ရာထူးဂုဏ္သိရ္ စည္းစိမ္ဥစၥာ စသည္တို႔က ေအာက္တန္းက်ျပန္လွ်င္လည္း မာနဓာတ္ခံရွိေနသူမွာ ---''သူတို႔က ငါ့ထက္သာလို႔ေကာ ငါက ဘာအေရးစိုက္ရမွာလဲ၊ ကိုယ္ရွိမွ ကိုယ္စားရတာဘဲ၊ ကိုယ္လုပ္မွ ကိုယ္ရတာပဲ၊ ဘယ္သူ႕ကို ခခယယ လုပ္ေနရမွာတုန္း''ဟု အံမတုႏိုင္ေသာ္လည္း မာန္ျပဳလ်က္ပင္ ရွိ၏။
အမ်ားျဖစ္တတ္ေသာ မာန္မ်ား

ဇာတိမာန္ --- အမ်ဳိးဇာတ္ ျမင့္ျမတ္သည့္အတြက္ မာန္မာနတက္ျခင္းကို ''ဇာတိမာန္''ဟု ေခၚသည္။ ယခုေခတ္၌ အေတာ္အတန္ အမ်ဳိးေကာင္းသူေတြ ရွိပါေပသည္၊ သို႔ေသာ္ မာန္တက္ေလာက္ေအာင္, ဟန္ႀကီး ပန္ႀကီး လုပ္ေလာက္ေအာင္, တစ္ဘက္သားကို ေျခဖဝါးေအာက္က ထားေလာက္ေအာင္ အမ်ဳိးဇာတ္ ျမင့္ျမတ္ သူကား ရွားလွေပသည္။ မဟာေသြး မဟာႏြယ္ မဟာမ်ဳိး ျဖစ္၍ အမ်ဳိးဇာတ္ ျမင့္ျမတ္သည္ဆိုဦးေတာ့, ထိုအမ်ဳိး ျမင့္ျမတ္သူက မာန္မာနမတက္ဘဲ စစ္မွန္ေသာ ေမတၱာတရား, ျဖဴစင္ေျဖာင့္စင္းေသာ က႐ုဏာတရားတို႔ကို ေ႕ရွ ထားကာ ေျပေျပျပစ္ျပစ္ ႏူးႏူးည့ံည့ံ ေပ်ာ့ေပ်ာ့ေပ်ာင္းေပ်ာင္း ညက္ညက္ေညာေညာႏွင့္ အေျပာခ်ဳိကာ အရာရာတြင္ လိုက္ေလ်ာညီေထြ က်င့္တတ္ပါမူကား ေအာက္တန္းက်သူတို႔က ပိုမို၍ ခ်စ္ခင္ ၾကည္ညိဳ ေလးစားကာ ျမတ္ႏိုး ၾကမည္ မဟုတ္ပါေလာ။

(နိဗၺာနဂါမိနိပဋိပဒါ - စတုတၳတြဲ-5 မွ)

Shared from Ko Min Aung Naing (FB)

သဲကုန္းဆရာေတာ္ၾကီးတရားနာထားတုန္းက မွတ္ထားတဲ့ မာန ၂၇ မ်ိဳး ကိုၾကံဳလုိ႕ ျပန္ေရးျပပါရေစ ... 

၁) အမ်ိဳးဇာတ္ျမင့္သည္ဟုမာန္တက္ျခင္း 

၂) အႏြယ္ ျမတ္သည္ဟုမာန္တက္ျခင္း၊ 

၃) က်န္းမာေသာေၾကာင့္ 

၄) ပ်ိဳရြယ္ေသာေၾကာင့္ 

၅)အသက္ရွည္ေသာေၾကာင့္ 

၆) ၀င္ေငြေကာင္းေသာေၾကာင့္ 

၇) ပစၥည္းေကာင္းမ်ားကိုသာ ရတတ္ေလ့ရွိေသာေၾကာင့္ 

၈) လူအမ်ားက ေလးစားခံ ရေသာေၾကာင့္ 

၉) ေနရာတကာ ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္ရေသာေၾကာင့္ 

၁၀) အျခံအရံမ်ားေသာေၾကာင့္ 

၁၁) ပစၥည္းေပါမ်ားေသာေၾကာင့္ 

၁၂) ရုပ္အဆင္းလွပေသာေၾကာင့္ 

၁၃) အၾကား အျမင္ ဗဟုသုတမ်ားေသာေၾကာင့္ 

၁၄) ကိစၥမ်ားေပၚလာလ်င္ေျဖရွင္းတတ္ေသာ ေၾကာင့္ 

၁၅) ေထရ္ၾကီး၀ါၾကီးျဖစ္ရေသာ ေၾကာင့္ 

၁၆) ဆြမ္းလိုက္မစားရေသာေၾကာင့္ 

၁၇) လူအထင္ၾကီးခံရေလ့ရွိေသာေၾကာင့္ 

၁၈) သြားလာေနထိုင္မႈတြင္ ၾကည္ညိဳေလး စားခံရေသာေၾကာင့္ 

၁၉) တန္ခိုးရွိေသာေၾကာင့္ 

၂၀) အျခံအရံမ်ားေသာေၾကာင့္ 

၂၁) ကိုယ္က်င့္တရားေကာင္းေသာေၾကာင့္ 

၂၂) သမာဓိေကာင္းေသာေၾကာင့္ 

၂၃) လက္မႈပညာတတ္ကၽြမ္းေသာေၾကာင့္ 

၂၄) အရပ္ျမင့္ေသာေၾကာင့္ 

၂၅) ခႏၶာ ကိုယ္ အခ်ိဳးအစား ေျပျပစ္ေသာေၾကာင့္ 

၂၆) ပံုပန္းသ႑ာန္ေျပျပစ္ေသာေၾကာင့္ 

၂၇) အျပစ္ေျပာစရာမရွိတဲ့ ခႏၶာကို ပိုင္ဆိုင္ေသာေၾကာင့္ မာန္တက္ျခင္း ... ဆိုျပီး မာနတရားကို ဆင္ျခင္သံုးသပ္ျခင္းတရားေတာ္မွာ ေဟာၾကားထားပါတယ္။

Shared from Shwe Mar Than (FB)