ျမတ္စြာဘုရား႐ွင္က...
ပုဂၢိဳလ္တစ္စုံတစ္ေယာက္ကုိ မ်က္စိမွိတ္ၿပီး ယုံၾကည္ကုိးကြယ္မႈ မျပဳဖုိ႔ ေဒသနာေတာ္မ်ားစြာမွာ အခါခါေဟာၾကားပါတယ္၊
သုိ႔ေသာ္ ျမန္မာလူမ်ဳိးအခ်ဳိ့ကေတာ့ ပုဂၢိဳလ္ေရး ကုိးကြယ္မႈ အလြန္မ်ားတယ္
တစ္စုံတစ္ေယာက္ကုိ အလြန္အကြၽံ ယုံၾကည္မိၿပီဆုိရင္...
သူေျပာတာမွ အမွန္၊ သူလုပ္တာမွ အဟုတ္ထင္သြားတတ္တယ္၊ အဲလုိ ျဖစ္ၿပီဆုိရင္ ကုိယ္ပုိင္စဥ္းစားေတြးေခၚတတ္တဲ့ ကုိယ္ပုိင္ဥာဏ္က ေသသြားၿပီ၊
ဒါဟာ အတၱအစြန္းတစ္ဘက္ကုိ ေရာက္ေစတဲ့ အဓိက အေၾကာင္းရင္း တစ္ခုပါပဲ၊
အတၱစြန္းကုိ ေရာက္သြားၾကၿပီဆုိရင္...
တရားလည္း မျမင္ေတာ့ဘူး၊ သံဃာလည္း သံဃာမွန္း မသိေတာ့ဘူး၊ ကုိယ္နဲ႔ အယူအဆ မတူလို႔ကေတာ့ တြယ္လုိက္မွာပဲ ဆုိတာမ်ဳိးေတြ ျဖစ္လာတယ္၊
ကုိယ့္တရားေလးကုိယ္ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ေရးရင္ေတာင္ ဒါတုိ႔ေစာင္းေျပာတာ၊ တုိ႔လူကုိ သက္သက္ရည္ရြယ္တာ..ဆုိတဲ့ အေတြးေတြနဲ႔ မ႐ုိမေသေတြ ဆက္ဆံတတ္လာတယ္၊
ဗုဒၶတရားေတာ္နဲ႔ ပတ္သက္ရင္လည္း ကုိယ့္အၾကဳိက္နဲ႔ ကုိက္ညီတာကုိ ကုိယ္လုိသလုိ စဲြသုံးတယ္၊ ကုိယ္႔အၾကဳိက္နဲ႔ မကုိက္ညီတာဆုိ ပစ္ပယ္ရဲလာတယ္၊
အဲဒါ မိစၦာဒိ႒ိျဖစ္ဖုိ႔ လမ္းစပါပဲ
ပုဂၢိဳလ္ခင္ရင္ တရားမင္တယ္လုိ႔ ဆုိ႐ုိး႐ွိတယ္...
တကယ္တမ္းမွာ..
ပုဂၢိဳလ္ခင္လြန္းရင္ တရားက ကုိယ့္ကုိယ္ က်ဥ္ဖယ္သြားတတ္တယ္
ဒါေလးေတာ့ သတိ႐ွိဖုိ႔လုိတယ္
ရတနာသုံးပါး ေစာ္ကားရင္ေတာ့ ဘယ္ေလာက္ပဲ ရာထူး အာဏာ႐ွိသူ ျဖစ္ပေစ... တစ္ခ်ိန္မွာ ကံႀကီးထုိက္လိမ့္မယ္
အရွင္ေတဇာနႏၵေစတနာပန္းခင္းဆရာေတာ္
15.11.2016
No comments:
Post a Comment