၁. သူငယ္ခ်င္းေရးလာတဲ့ message.
သက္သတ္လြတ္စားတာ ကုသိုလ္ရပါသလား? ဆိုတဲ့ post ကို F.B ေပၚမွာ ေတြ႔လို႔ပါ။ က်ေနာ္၏ ေဆြးေႏြးခ်က္ကို ဖတ္ခ်င္လို႔ပါတဲ့။ အေတြးအေခၚတစ္ခုေပါ့၊ ဝိဝါဒကြဲစရာေလးေတြ စိတ္ဝင္စားလို႔ပါလို႔ ေျပာထားပါတယ္။
၂. အေျဖ။
ေရးထားတဲ့post က အ႐ွင္ဆႏၵာဓိက၏ " သက္သတ္လြတ္ႏွင့္ ကုသိုလ္စိတ္ " မွ ကူးယူေဖာ္ျပထားတယ္လို႔ ယူဆရပါတယ္။ အားလံုးက အမွန္ေတြခ်ည္းပါပဲ။ ေရးဟန္ က သူနည္းသူ႔ဟန္နဲ. ေရးထားသာျဖစ္ပါတယ္။ ကြဲျပားတဲ့အယူအဆ က်ေနာ့္မွာလည္းမ႐ွိပါဘူး။ အဘိဓမၼာသေဘာအရကလည္း သည္အတိုင္းပါပဲ။ အမ်ားသိေစရန္ က်ေနာ္ေရးဟန္နဲ. ထပ္မံတင္ျပလိုက္ရပါတယ္။
၂.၁. ဥပနိႆယ ပစၥေယာ။
အစားအစာက လူတစ္ေယာက္ကို ကုသိုလ္ျဖစ္ေအာင္၊ အကုသိုလ္ျဖစ္ေအာင္ အားႀကီးေသာမွီရာအျဖစ္နဲ. အက်ိဳးျပဳနိဳင္တယ္လို႔ ဆိုထားပါတယ္။ ကုသိုလ္စိတ္ျဖစ္ေအာင္ႏွလံုးသြင္းၿပီးစားရင္း ကုသိုလ္ျဖစ္မယ္။ အကုသိုလ္ စိတ္ျဖစ္ေအာင္ ေကာင္းလိုက္တာ မေကာင္းဘူးလို.ႏွလံုးသြင္းရင္ အကုသိုလ္ျဖစ္မွာက ေသခ်ာပါတယ္။
၂.၂. အစားအစာသက္သက္ေၾကာင့္ေတာ့။
အစားအစာခ်ည္းသက္သက္က ကုသိုလ္လည္းမဟုတ္ဘူး၊ အကုသိုလ္လည္း မဟုတ္ပါဘူး။ အစားအစာဟာ အစားအစာပါပဲ။ ကုသိုလ္ အကုသိုလ္ဆိုတာ စိတ္ အစဥ္မွာျဖစ္လာတဲ့ ေဇာေတြကို ေျပာတာပါ။ စိတ္ထားရင္ထားသေလာက္ ကုသိုလ္ အကုသိုလ္အား ေကာင္းၾကမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
သတိခ်ပ္ရန္ - စိတ္သာအဓိကဆိုၿပီး ဘုရားကိုပန္းကပ္ရန္မလိုဘူး အမွိဳက္႐ွဳပ္သာ အဖတ္တင္တယ္၊ သစ္သီးအလံုးလိုက္ကပ္လည္းရတယ္လို.ဆိုေနၾကပါတယ္။ အေစ့ပါတဲ့အသီး၊ အၫြန္႔ပါတဲ့ ကန္စြန္းရြက္၊ အဆစ္ပါတဲ့ၾကံေတြ လိုမ်ိဳးကို ရဟန္းသံဃာေတာ္မ်ား ဖ်က္စီး ခြင့္ မ႐ွိတာေၾကာင့္ အပ္စပ္ေအာင္ျပဳလုပ္ၿပီးမွ ကပ္ရပါမယ္။ တနည္း " ကပၸိ " တယ္လို႔ေခၚပၚတယ္။ ပန္းကပ္တာလည္း ကုသိုလ္စိတ္နဲ.ကပ္ရင္ ကုသိုလ္ရမွာျဖစ္ပါတယ္။
၂.၃. အသားစားရင္ အကုသိုလ္ရမယ္။
လူဝတ္ေၾကာင္မ်ားအေနျဖင့္ အစြန္း ၃ ပါးလြတ္ရင္ ဘယ္အသားငါးမဆို လြတ္လပ္ စြာ စားသံုးခြင့္႐ွိပါတယ္။ ရဟန္းေတာ္မ်ားမွာေတာ့ လူ၊ ေခြး၊ ျမင္း၊ ဆင္၊ က်ား၊ က်ားသစ္၊ ျခေသၤ့၊ ဝံ၊ ေအာင္း၊ ေႁမြ တို.ရဲ႕ အသားမစားရပါဘူး၊ အ႐ိုး၊ အေရ၊ အေသြး၊ အေမြး၊ ဘာကိုမွ အသံုးမျပဳေကာင္းပါဘူး။ ဆင္စြယ္ပုတီး၊ စပါးႀကီးသည္းေျခေဆး သံုးရင္ အာပတ္ သင့္ၿပီး သံုးတိုင္း သံုးတိုင္း အကုသိုလ္တိုးပြားပါတယ္။
၂.၄. ကုသိုလ္၊ အကုသိုလ္ျဖစ္ပံု။
သက္သတ္လြတ္ပဲျဖစ္ျဖစ္၊ မလြတ္တာပဲျဖစ္ျဖစ္ ဘာဝနာပြားၿပီးစားရင္ ကုသိုလ္ ရမယ္။ ေကာင္းလိုက္တာ၊ မေကာင္းဘူး၊ ငံတယ္၊ ေပါ့တယ္ ေခ်းထူရင္ အကုသိုလ္ ရမယ္။ ငါက သက္သတ္လြတ္စားေနတာလို႔ ေမာ္ႂကြားရင္ အကုသိုလ္ရမယ္ ျဖစ္ပါတယ္။
၂.၅. အစြန္း ၃ ပါး။
ျမင္ျခင္း၊ ၾကားျခင္း၊ ယံုမွားျခင္းတို႔ျဖစ္ပါတယ္။ သည္အသားငါးဟာ ငါ့အတြက္ ငါစားဖို႔ ရည္စူးၿပီး သတ္ထားတာကို ျမင္ခဲ့ရင္၊ ၾကား ခဲ့ရင္၊ ယံုမွားသံသယ ျဖစ္ခဲ့ရင္ ပါဏာတိပါတကံထိုက္ၿပီး အကုသိုလ္ျဖစ္ပါတယ္။ ရဟန္းသံဃာေတာ္မ်ားမွာေတာ့ ကံထိုက္ရံုမက ဒုကၠဋ္အာပတ္ပါ သင့္ပါတယ္။
၂.၆. ဘာသာေရးအလုပ္မဟုတ္။
သက္သတ္လြတ္စားတာသည္ ဘာသာေရးအလုပ္မဟုတ္ပါဘူး။ ကုသိုလ္ ရေၾကာင္း တရား ၁၀ ပါးထဲမွာ မပါပါဘူး။
၂.၇. ဆရာေတာ္ႀကိးမ်ား အဆိုအမိန္႔။
မိုးကုတ္ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး
- သက္သတ္လြတ္စားေနသူေတြဟာ အေတာ္ဝဋ္ႀကီးတဲ့သူေတြပဲ။
ဓမၼဒူတ ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး။
- ဝဋ္ေႂကြး႐ွိလို. အငတ္ခံရတာ သနားေတာ္မူပါတယ္တဲ့။
ဆရာေတာ္ ဦးသီလ။
- ရဟႏၱာလို. နံမည္ႀကီးတဲ့ ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီးက သူနဲ.အတူတူ သက္သက္လြတ္ စားမယ္ ဆိုတဲ့ ရဟန္းတစ္ပါးကို " သြားနာသက္သာလို႔စားေနတာပါ၊ ကုသိုလ္ျဖစ္က်င့္ေနတယ္လို႔မထင္ပါနဲ႔တဲ့ "
အျခားဆရာေတာ္ႀကီးမ်ား။
- အနာေရာဂါနဲ႔ က်န္းမာေရးေၾကာင့္ ဘုဥ္းေပးၾကတာပါ။ ကုသိုလ္ရလို႔ ဘုဥ္းေပးၾက တာမဟုတ္ပါဘူး။
၂.၈. ျမတ္စြာဘုရား၏ ေဟာၾကားခ်က္။
- အသားငါး ေ႐ွာင္တာသူေတာ္ေကာင္းအက်င့္လို. ယူဆရင္ မိစၦာဒိ႒ိ ျဖစ္ေၾကာင္း အာမဂႏၶသုတၱန္မွာ ေဟာၾကားထားပါတယ္။
ေလးစားစြားျဖင့္
သန္းဝင္း
No comments:
Post a Comment