ကေတာ့ “အမည္းစက္ဆိုတာ ဖ်တ္လို႔မရဘူး” တဲ့… ဒါေပမယ့္ မမွားေသာ ေ႔ရွေန… မေသေသာ
ေဆးသမားဆိုသလို … လူတိုင္းကမွားဖူးၾကတာခ်ည္းပါပဲ… ကိုယ့္ဘက္က အဲဒီရဲ ႔ အမွားကို
လက္ခံနိုင္လား လက္မခံနိုင္ဘူးလား…
ခြင့္လႊတ္မွာလား စြဲမွတ္ထားျပီး ခြင့္မလႊတ္နိုင္ေတာ့ဘူးလား… တကယ္ပဲ အမွားဆိုတဲ့
အမည္းစက္ဟာေဖ်ာက္ဖ်က္ ပစ္လို႔ မရဘူးလား…
ကိုယ့္အေပၚ တေယာက္ေယာက္က အမွားလုပ္လို႔ ကိုယ္က အရမ္းနာက်ည္းရတယ္ ဒါေပမယ့္
စိတ္ဆိုး နာက်ည္းေနရံုနဲ႔မၿပီးဘူး ခြင့္လႊတ္သင့္မသင့္လည္း ဆံုးျဖတ္ဖို႔
လိုလာတယ္ ဒီလို အခါမ်ိဳးမွာဆိုရင္ ထည့္သြင္းစဥ္းစားသင့္တဲ့အခ်က္ေတြကို သိသေလာက္
ေျပာျပခ်င္ပါတယ္…တတ္လို ့ရယ္သေဘာမထားဘဲ...က်ေနာ္ေဆြးေႏြးျခင္းလို ့ယူဆေစခ်င္ပါတယ္...။
*နံပါတ္ (၁)*
တစ္ခါခိုးဖူးတဲ့ လူကို ေနာက္တခါလည္း ခိုးဦးမွာပဲ.. သူခိုးပဲ ဆိုၿပီး လူေတြက
ေတးမွတ္ထားတတ္ၾကပါတယ္… ဘာေၾကာင့္ခိုးတာလည္း ဆိုတာကို သိပ္ၿပီး စိတ္ထဲ
မထားတတ္ၾကပါဘူး… ေတာ္ရံုလည္း မသိခ်င္ၾကပါဘူး… အခုဒီအမွားကို
လုပ္ဖူးရင္ ေနာက္လည္း ဒီအမွားကို ထပ္လုပ္ဖို႔ ၀န္ေလးမွာ မဟုတ္ေတာ့ဘူးလို႔
မွတ္ယူတတ္ၾကပါတယ္…
အမွန္တကယ္က အေၾကာင္းတရားထက္ အဲဒီ အေၾကာင္းတရားကို ျဖစ္ေစတ့ဲ အက်ိဳးတရားက
ပိုၿပီး ခ်က္က်တဲ့
ေနရာပါ… အဲဒီ လူတစ္ေယာက္ ဘာေၾကာင့္ဒီအမွားကို ျပဳရတယ္ ဆိုတာကို သိေအာင္ အရင္
လုပ္ၿပီးမွ…
အဲဒီလူကို ခြင့္လႊတ္သင့္မသင့္ ဆံုးျဖတ္ရင္ ပိုၿပီး အဓိပါယ္ရွိတာေပါ့… ဒီေတာ့
ေျပာခ်င္တာက…
ခြင့္လႊတ္သင့္မသင့္ ဆံုးျဖတ္ရင္ *အဲဒီလူ ဒီအမွားကို ဘာေၾကာင့္လုပ္ရတာလည္း*
ဆိုတာ အရင္ဆံုး ထည့္သြင္း စဥ္းစားေပါ့ေနာ္…
*နံပါတ္(၂)*
သူအမွားလုပ္ရတဲ့ အေၾကာင္းရင္းနဲ႔ ရည္ရြယ္ခ်က္ကို သိၿပီး
ခ်င့္ခ်ိန္ၿပီးလို႔ေတာင္မွ… ကိုယ္က သူ႔ကို ဒီအတြက္
ခြင့္မလႊတ္နိုင္ေသးဘူးဆိုရင္… ေနာက္တစ္ဆင့္တက္ၿပီး ဆံုးျဖတ္ရမွာက… *သူလုပ္လိုက္တဲ့
အမွားက ကိုယ့္အတြက္ (ဒါမွမဟုတ္)
တစ္စံုတစ္ေယာက္အတြက္ ဘယ္ေလာက္မ်ားထိခိုက္နစ္နာသြားရလဲ* ဆိုတာကို
ထည့္သြင္းစဥ္းစားရမယ္…
ဥပမာ ဒီလူလုပ္လိုက္တဲ့အမွားက စိတ္ေတာ့ဆိုးစရာပဲ… ဒါေပမယ့္ သူ႔ေၾကာင့္
ဘယ္ေလာက္မွ မ်ားမ်ားစားစား
ထိခိုက္ဆံုးရွံဳးမႈ ျဖစ္မသြားခဲ့ဘူးဆိုရင္… ခ်စ္စကိုရွည္ေစ…မုန္းစကို
တိုေစဆိုသလို
ခြင့္လႊတ္နားလည္ေပးသင့္တယ္လို႔ ထင္ပါတယ္…
*နံပါတ္(၃)*
တကယ္လို႔ သူက ထိခိုက္နစ္နာမႈ မ်ားမ်ားစားစားေပးခဲ့လို႔... သူ႔ကို
ခြင့္မလႊတ္နိုင္ဘူးဆိုရင္… ေနာက္ထပ္ တစ္ဆင့္တက္ၿပီး ထည့္သြင္းစဥ္းစားရမွာက *သူ႔ရဲ
႔ တာ၀န္ယူတဲ့စိတ္ဓာတ္… သူ႔ရဲ ႔ အမွားကို
သူေနာင္တရ ၀မ္းနည္းျခင္းရွိမရွိေပါ့*… သူကသာ သူ႔အမွားကို သူသိလို႔
သူတာ၀န္ယူပါမယ္…
ဒါမွမဟုတ္… တာ၀န္ယူလို႔ မရတဲ့အမွားမ်ိဳးဆိုရင္လည္း…သူတကယ္ ေနာင္တရၿပီး
သူ႔အမွားေတြကိုသူ
၀န္ခ်ေတာင္းပန္ခဲ့မယ္ဆိုရင္… သူ႔စိတ္က တကယ္ကို လိုလိုလားလားနဲ႔
ေနာက္မျဖစ္ေတာ့ေအာင္
ဂတိေတြအထပ္ထပ္ ေပးေနမယ္ဆိုရင္ေတာ့ ခြင့္လႊတ္ေပးဖို႔ သင့္တယ္လို႔ ထင္ပါတယ္…
လူတိုင္းဟာမွားတတ္ၾကပါတယ္… သူဘက္ကလည္း ကိုယ္ခ်င္းစာမိလို႔ ဒီလိုမ်ိဳးအႏူးအညြတ္ေတာင္းပန္ေနတာေပါ့…
မဟုတ္ဘူးလား… ကိုယ္သာဆိုရင္လည္း ဒီေလာက္ေတာင္ စိတ္ရင္းမွန္နဲ႔
၀န္ခံဂတိေတြေပးေနၿပီးရင္သူမ်ားက ကိုယ့္အေပၚေက်ေအးေပးတာပဲ လိုခ်င္မွာေပါ့… ဒီလိုေလး
ကိုယ္ခ်င္းျပန္စာေပးသင့္တယ္လို႔ထင္ပါတယ္… မဟုတ္ရင္… ေဒါသျဖစ္ေနရတဲ့ ကိုယ္တို႔ပဲ ဆက္ၿပီးစိတ္ဆင္းရဲေနၾကရမွာေပါ့…
*နံပါတ္(၄)*
ဒီလို အထက္က အဆင့္၃ဆင့္လံုးကို ထည့္သြင္းစဥ္းစားၿပီးကာမွ ကိုယ့္ဘက္က
မေၾကေအးနိုင္ေသးဘူး ခြင့္မလႊတ္ေပးနိုင္ေသးဘူးဆိုရင္… ေနာက္ဆံုးအဆင့္အေနနဲ႔…
ကိုယ့္ကိုယ္ကို ျပန္ေမးလိုက္ပါ…
*“ငါသူ႔ကို ခြင့္မလႊတ္ပဲနဲ႔တသက္လံုးေနသြားနိုင္မွာလား…”
* ၿပီးရင္ ကိုယ့္ဘာကိုယ္ ျပန္ေျဖတဲ့အေျဖက မတင္မက်နဲ႔… *“တသက္လံုးေတာ့
ေနမသြားနိုင္ဘူး… ဒါေပမယ့္
ခဏတျဖဳတ္ေတာ့ ဆက္ၿပီး မေၾကေအးပဲ ထားလိုက္ဦးမယ္”* ဆိုတဲ့ အေျဖမ်ိဳးရလာရင္…
မလုပ္ပါနဲ႔…
ဒီအေတြးကို ေဖ်ာက္လိုက္ပါ… ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ ကိုယ္သူ႔ကို စိတ္ဆိုးေျပတဲ့အခါ
ခြင့္လႊတ္လိုက္တဲ့အခါက်ရင္
အခ်ိန္ေနွာင္းသြားနိုင္တယ္… ဒါေၾကာင့္ တစ္သက္လံုး စိတ္ဆိုးမေနနိုင္ဘူးဆိုရင္…
အခုလည္း
စိတ္ဆိုးမေနပါနဲ႔ေတာ့...
*နံပါတ္(၅)*
ဒါမွမဟုတ္… သူ႔ရဲ ႔ အမွားက ၾကီးမားလြန္းလို႔ ခြင့္မလႊတ္သင့္ေေတာ့ဘူး
ဆိုရင္ေတာ့… ခြင့္လႊတ္စရာမလိုပါဘူး…
ဒါေပမယ့္ *ကိုယ့္ဘာကိုယ္ အပင္ပန္းခံၿပီး
သူ႔ကို စိတ္ဆိုးမေနပါနဲ႔ေတာ့… သူ႔ကို ကိုယ့္ဘ၀ထဲကဆြဲဖတ္ပစ္လိုက္ပါ…* ျဖစ္ခဲ့တဲ့
အေၾကာင္းေတြနဲ႔ သူနဲ႔ ပတ္သက္သမွ်ကို တတ္နိုင္ သေလာက္ၾကိဳးစားေမ့ေဖ်ာက္ပစ္လိုက္ပါလို႔အၾကံေပးခ်င္ပါတယ္…
လူတိုင္းလုပ္နိုူင္ဖို ့ဆိုတာကေတာ့မျဖစ္နိုင္ပါဘူး..သို ့ေသာ္လည္း.....အမွားဆိုတာမ်ိဳးကလူတိုင္းလည္းမကင္းနိူင္ဘူးေလ.......
အရာရာက..ကိုယ္စိတ္ထားတတ္ဖို ့ဘဲလိုပါတယ္..။
ခ်စ္ခင္ေလးစားေသာ
ေရႊအိမ္စည္
Shared from Wai Lin Shein
No comments:
Post a Comment