ဘ၀ အာဟာရ

လတ္တေလာေလး စာအုပ္တစ္အုပ္ ဖတ္လိုက္ပါတယ္။ ဦးေအးေမာင္ေရးတဲ့၏ စိတ္ပညာႏွင့္ ကိုယ္က်င့္တရားဆိုတာေပါ့။ ေတာ္ေတာ္ၾကီးကို ဗဟုသုတရလိုက္သလို စိတ္ဓာတ္ေတြလည္း အက်ၾကီးကို

က်သြားပါတယ္။ ထိုစာအုပ္ထဲမွ ကၽြန္ေတာ္ သေဘာက်ေသာ အခ်က္ကေလးေတြကို ေကာက္ႏုတ္တင္ၿပ လိုက္ပါတယ္။ တစ္ဦးဦး အတြက္ေတာ့ အက်ိဳးရွိလိမ့္မယ္လို ့ထင္ပါတယ္။

မွတ္ခ်က္ ။ ။

- ဤစာစု မ်ားကို တင္ၿပရေသာ တစ္ခုတည္းေသာ ရည္ရြယ္ခ်က္မွာ အမ်ားသူငါ သိရွိ၍

လိုက္နာက်င့္သံုးႏိုင္ရန္သာ ၿဖစ္ပါေၾကာင္း။

- မည္သူတစ္ဦးတစ္ေယာက္ကို မ်ွထိခိုက္နစ္နာေစလိုေသာ

ရည္ရြယ္ခ်က္မရွိပါေၾကာင္း။

- မူရင္း၏ အႏွစ္သာရ မေပ်ာက္ေစရန္ စာမ်ားကို အတတ္ႏိုင္ဆံုး မူရင္း

စာအုပ္ထဲက အတိုင္းရိုက္ထားပါေၾကာင္း သိရွိေစလိုပါသည္။

1.စာမ်က္ႏွာ - ၉၈

အသင္းအပင္းႏွင့္ ကစားခုန္စားၿခင္းသည္ တစ္ကိုယ္ေကာင္းစိတ္ကို ေဖ်ာက္၍

စုေပါင္းေဆာင္ရြက္လိုေသာ အက်င့္ကို အားေပးသည္ဟု အဆိုရွိရာ စင္စစ္

ထိုကစားခုန္စားမႈမ်ိဳးကို ၀ါသနာပါေသာ သူတို ့သည္ နဂိုမူလကပင္ ငါစြဲ

နည္းပါး၍ အုပ္စု စိတ္ဓါတ္ အားေကာင္းေသာသူမ်ား ၿဖစ္ေကာင္းၿဖစ္ေပးမည္။

တစ္နည္းဆိုေသာ္ ေဘာလံုးကစားၿခင္းသည္ ကစားသမား၏ စိတ္ဓာတ္ကို

အထူးၿပဳၿပင္ၿခင္းမရွိဘဲ နဂိုမူလစရိုက္ကို ေဖာ္ေဆာင္ေသာ ကစားမႈမွ်သာ

ၿဖစ္ေပမည္။ အေပါင္းအေဖာ္ကို မခင္မင္ဘဲ မိမိဘာသာ သြားလာ

လုပ္ကိုင္လိုေသာသူသည္ ေဘာလံုးကစားလိုေသာဆႏၵ ရွိမည္မဟုတ္ေခ်။

2.စာမ်က္ႏွာ - ၉၉

လူတို ့သည္ မိမိ၏ ဗီဇ၊စရိုက္ႏွင့္ ေလ်ာ္ညီေသာ ပတ္၀န္းက်င္ကို

ေရြးခ်ယ္ေလ့ရွိၾက၏ ။ မိမိတို ့စရိုက္၀ါသနာႏွင့္ ေဘာင္၀င္ေသာ အေပါင္းအသင္း

အလုပ္အကိုင္ အပ်င္းေၿဖမႈ ေပ်ာ္ရႊင္မႈႏွင့္ ေနရာ႒ာနမ်ားကို ရွာၾကစၿမဲၿဖစ္၏။

သို ့ၿဖစ္ေစကာမူ ပတ္၀န္းက်င္မွာ ဗီဇ မ်ိဳးေစ့ ကဲ့သို ့မဟုတ္ပဲ

ကၽြႏု္ပ္တို ့ အထိုက္အေလ်ာက္ အစိုးရေသာ တရားၿဖစ္၍ အထူးဂရုၿပဳရေပမည္။

အစိုးမရေသာ ပတ္၀န္းက်င္၌ ကိုယ္က်င့္တရားခိုင္ၿမဲမႈအတြက္ မိမိအစိုးရေသာ

အေလ့အက်င့္ေကာင္းမ်ားကို ဖက္တြယ္ထားရန္ အေရးၾကီး၏ ။ ကၽြႏ္ုပ္တို

့ၾကားဖူးသည္ကား ပစိဖိတ္သမုဒၵရာထဲ၇ွိ ကၽြန္းတစ္ကၽြန္းေပၚ၌ လူရိုင္းမ်ားကို

အုပ္ခ်ဳပ္ေနရေသာ အဂၤလိပ္အရာရွိတစ္ဦးသည္ ညစဥ္ မိမိတစ္ကိုယ္တည္း

ထမင္းစားရာ၌ အဂၤလန္ၿပည္မွာကဲ့သို က်က်နန သပ္သပ္ရပ္ရပ္ ၀တ္စားၿပီးမွ

စားေလ့ရွိ၏ ။ ထိုသို ့၀တ္စားဆင္ယင္မႈကို အထူးဂရုစိုက္ၿခင္းမွာ

အေလ့အက်င့္ေၾကာင့္ မဟုတ္ဘဲ လူ ့သဘာ၀စိတ္ကို သိရွိနားလည္ေသာေၾကာင့္ ၿဖစ္၏

။ သူက “ဤ ႏုိင္ငံၾကီးသားတို ့၏ ဓေလ့ထံုးစံကို ကၽြႏ္ုပ္ စြန္

့လႊတ္လိုက္ပါက အၿခားပိုမိုအေရးၾကီးေသာ ထံုးစံမ်ားႏွင့္လည္း တစ္ေန ့ေန

့တြင္ ကၽြႏ္ုပ္ အိုးစားကြဲ၍ ေနာက္ဆံုး၌ ဤကၽြန္းသူကၽြန္းသား တို ့၏

အဆင့္အတန္းသို ့ေလွ်ာက်သြားမည္ အမွန္ ၿဖစ္ပါသည္။ လန္ဒန္ၿမိဳ့မွာထက္

ဤကၽြန္းေပၚ၌ ၀တ္စားဆင္ယင္မႈကို ဂရုစိုက္ႏိုင္ရန္ ပိုမိုအေရးၾကီးပါသည္”

ဟုဆိုေလသည္။

3.စာမ်က္ႏွာ - ၁၀၁/၁၀၂

မသိစိတ္သည္ လူတို ့၏ အၿပစ္အနာ ခၽြတ္ယြင္းခ်က္မ်ားကို ဖံုးကြယ္ထားေလ့ ရွိ၏

။ မသိစိတ္၏ လွည့္စားခ်က္ၿဖင့္ လူတို ့သည္ မိမိတို ့ၿပဳေသာ

မေကာင္းမႈမ်ားအတြက္ ဆင္ေၿခအမ်ဳိးမ်ဳိး ေပးေလ့ရွိ၏ ။ မိမိတို ့၏

အတြင္းသႏာၱန္တြင္ရွိေသာ စိတ္ယုတ္ စိတ္ညံ့မ်ားကို မၿမင္ဘဲ အၿခားလူမ်ားတြင္

ထိုစိတ္မ်ိဳးရွိသည္ဟု စြပ္စြဲတတ္ၾက၏ ။ မိမိတို ့၏ အၿပစ္အနာ

ခၽြတ္ယြင္းခ်က္မ်ားကို ဖံုးဖိကာကြယ္ရန္ အၿပစ္ေဆးေၾကာ ေသာအေန(၀ါ)

အာပတ္ေၿဖေသာ အေနၿဖင့္ တစ္ဖက္တြင္ လို္အပ္သည္ထက္ပို၍ အတိုင္းထက္အလြန္

ေၿပာဆိုၿပဳမူေလ့ ရွိၾက၏ ။ ဥပမာအားၿဖင့္ စိတ္ယုတ္ညံ့ေသာသူသည္

ဘုရားတရားစကား အလြန္ေၿပာ၍ အတၱမာန လြန္ကဲေသာသူသည္ မိမိကိုယ္ကို

အလြန္ႏွိမ့္ခ်ေသာ အမူအရာ ၿပေလ့ရွိ၏ ။

ဤသည္မွာ အက်င့္သီလ တိုးတက္မႈအတြက္ ကၽြႏု္ပ္တို

့အထူးမွတ္သားထားသင့္ေသာ သင္ခန္းစာမ်ား ၿဖစ္၏ ။ ဤအခ်က္မ်ားကို သတိၿပဳ၍

မိမိ၏ အေၿပာအဆို အၿပဳအမူမ်ားကို ဆင္ၿခင္သံုးသပ္ရေပမည္။ မိမိၿပဳေသာ

အမႈအတြက္ အေၾကာင္းၿပခ်က္သည္ အကယ္ပင္ ယုတၱိတန္ပါ၏ေလာ။ သို ့တည္းမဟုတ္

မေကာင္းေသာအမႈ ၿဖစ္၍ အတြင္းစိတ္က မသိမသာ လွည့္စားၿပီး ဆင္ေၿခေပးၿခင္း

ၿဖစ္ေလသေလာ ဟု စဥ္းစားရေပမည္။

သူတစ္ပါးအား ယိုးစြပ္လိုပါက (စြပ္စြဲလိုပါက) ထို ယိုးစြပ္မႈသည္ သူခို းက

လူ, လူ ၿပန္ဟစ္ၿခင္းမ်ိဳး ၿဖစ္ေနသေလာ။ လူတစ္ေယာက္ကို ၿပင္းၿပင္းထန္ထန္

ပုတ္ခတ္ေၿပာဆိုလိုပါက ထို၀စီကံ အမႈသည္ မိမိအၿပစ္ကို ဖံုးဖိၿခင္း(သို ့)

မိမိမ်က္ေခ်းကို သူတစ္ပါး၏ မ်က္ေခ်းအေနၿဖင့္ ၿမင္ၿခင္း ၿဖစ္ေနေပမည္ေလာဟု

ဆန္းစစ္ရေပမည္။ မိမိ၏ သဘာ၀ယုတၱိ မရွိေသာ အေၿပာအဆို အၿပဳအမူ မ်ားသည္

မေကာင္းေသာ စိတ္ကို ဖံုးဖိရန္ မသိစတ္၏ လွည့္စားမႈေပေလာဟု ဆန္းစစ္ရေပမည္။

“ဒီလူဟာ က်ဳပ္ကို မေကာင္းၾကံစည္ခဲ့ေပမယ့္ သူ ့ကို ရန္သူလို

က်ဳပ္သေဘာမထားပါဘူး။ သူ က်န္းမာ ခ်မ္းသာပါေစလို ့က်ဳပ္ ေန ့စဥ္

ဆုေတာင္းေမတၱာပို ့သပါတယ္”

ဟုဆိုၿခင္းသည္ စင္စစ္ သဘာ၀ ယုတၱိကင္းမဲ့ေသာ စကားၿဖစ္၍ မိမိ၏

ေဒါမနာႆစိတ္ကို ဖံုးကြယ္ရန္ ေၿပာဆိုၿဖင္းၿဖစ္ေလသေလာဟု မိမိကိုယ္မိမိ

ေ၀ဖန္ဆန္းစစ္ရေပမည္။

4.စာမ်က္ႏွာ - ၁၀၇

ကေလးသူငယ္မ်ားကို အၿမဲဖိႏွိပ္ ခ်ဳပ္ခ်ယ္ထားၿခင္းသည္ မေကာင္း၊ ေနရာတကာ

အလိုလိုက္၍ စည္းမဲ့ကမ္းမဲ့ လြတ္လပ္စြာ ထားၿခင္းသည္လည္း အက်င့္စာရိတၱ

ပ်က္စီးေစတတ္ေၾကာင္း သိရွိနားလည္ရေပမည္။

5.စာမ်က္ႏွာ -၁၀၈

အသိဥာဏ္ ပညာအရာ၌ၿဖစ္ေစ အက်င့္သီလအရာ၌ ၿဖစ္ေစ သဘာ၀ဗီဇအားၿဖင့္ ထပ္ဆံုး သို

့မဟုတ္ ေအာက္ဆံုးသို ့ ေရာက္ရွိေနေသာ သူမ်ားမွာ အလြန္ရွား၍

သဘာ၀ဓမၼ(ေလာကၾကီး) သည္ ထိုတစ္ဖက္စြန္းေရာက္ ပုဂၢိဳလ္မ်ိဳးကို

လိုလားႏွစ္သက္ဟန္ လကၡဏာ မရွိေခ်။

အသိဥာဏ္ ဗီဇဓာတ္ခံ အလြန္ႏံုနဲ ့ေသာသူမ်ားမွာ ဘ၀တိုက္ပြဲဒဏ္ကို

ၾကာရွည္မခံႏိုင္ဘဲ ငယ္စဥ္ကပင္ လူ ့ေလာကကို စြန္ ့ခြာသြားၾကရ၏ ။

ဥာဏ္ၾကီးရွင္ မဟာပညာေက်ာ္မ်ားမွာမူ အသိအၿမင္ ၿမင့္မားနက္နဲ လြန္းသၿဖင့္

လူအမ်ားစု၏ အထင္အၿမင္လြဲမွားၿခင္းကို ခံရ၏ ။

ထို ့အတူ အက်င့္သီလကို အထူး ၿမတ္ႏိုးေသာ သူေတာ္သူၿမတ္တို ့သည္

လူအမ်ားႏွင့္ ေန ့စဥ္ ေရာေႏွာဆက္ဆံရန္ မၿဖစ္ႏိုင္သၿဖင့္ လူသူကင္းေ၀း

တိတ္ဆိတ္ေသာေနရာ၌ ေနထိုင္ၾကရ၏ ။

ကိုယ္က်င့္တရား လံုး၀ကင္းမဲ့ေသာ သူမ်ားမွာကား လူအမ်ားစု၏

ၾကဥ္ၿခင္းကိုခံရ၍ အဘက္ဘက္၌ ဆုတ္ယုတ္ပ်က္စီးၾက၏ ။

6.စာမ်က္ႏွာ - ၁၂၉

လူတစ္ဦးႏွင့္ တစ္ဦး ဆက္ဆံၾကရာ၌ တန္းတူရည္တူ ဆက္ဆံမႈမ်ိဳး

မဟုတ္သၿဖင့္ ေမတၱာအစစ္အမွန္မရွိ။ ေစတနာလည္း မသန္ ့ရွင္းဘဲ တစ္ဦးေသာ

ပုဂၢိဳလ္သည္ အၿခားပုဂၢိဳလ္၏ လိုအင္ဆႏၵမ်ားအတြက္ ခုတံုး ၿဖစ္မွန္းမသိ

ၿဖစ္ေနတတ္၏ ။

မိမိ၏ အၾကိဳက္ ၀ါသနာ အလိုဆႏၵ ေမ်ာ္မွန္းခ်က္မ်ားႏွင့္ ကိုက္ညီေသာသူသည္

မိမိခ်စ္ခင္ေလးစားအပ္ေသာ ပုဂၢိဳလ္ၿဖစ္လာ၏ ။ သို ့ၿဖင့္ ရုပ္ရွင္ရူး

ၿမီးေကာင္ေပါက္ ေယာက်ၤားကေလး မိန္းကေလးမ်ားသည္ ရုပ္ရွင္မင္းသမီး

မင္းသားမ်ားကို စြဲလမ္း ႏွစ္သက္ၾက၏ ။

စာေရးဆရာ ၿဖစ္လိုေသာ သူမ်ားသည္ စာေရးဆရာမ်ားကို ၾကည္ညိဳေလးစားၾက၏ ။

အနုပညာရွင္ကို လူတို ့စြဲမက္ၿခင္းသည္ မွန္ကန္ေသာ ေမတၱာတရားေၾကာင့္

မဟုတ္။ မိမိတို ့ အလိုဆႏၵ အတြက္ ၿပယုဂ္ ပုဂၢိဳလ္ အေနၿဖင့္

ႏွစ္သက္လိုေသာေၾကာင့္ ၿဖစ္၏ ။

သို ့ရာတြင္ လူသတၱ၀ါသည္ မိမိအလိုဆႏၵ မၿပည့္၀မႈအတြက္ အခါခပ္သိမ္း ၿပယုဂ္

ပုဂၢိဳလ္မ်ားကို ခုတံုးၿပဳ၍ မိမိကိုယ္ကို ေၿဖသိမ့္ရန္ မၿဖစ္ႏိုင္ေခ်။

ရုပ္ရွင္မင္းသမီး ၿဖစ္လိုေသာ မိန္းမပ်ိဳသည္ မိမိႏွင့္ လူခ်င္းမသိေသာ

ႏိုင္ငံေက်ာ္ ရုပ္ရွင္မင္းသမီးကို ခ်စ္ခင္ေလးသားေသာ္လည္း မိမိ၏

အသိမိတ္ေဆြ မိန္းမတစ္ေယာက္ ရုပ္ရွင္နယ္ထဲသို ့၀င္ၿပီး ေအာင္ၿမင္သြားပါက

မနာလို မရူစိမ့္ ၿဖစ္လာေပလိမ့္မည္။

သို ့ၿဖစ္၍ မိမိတို ့အတၱႏွင့္နီးစပ္ေသာ ပုဂၢိဳလ္သတၱ၀ါမ်ားမွ တစ္ဆင့္

အလိုဆႏၵ ၿပည့္၀မႈကို ရွာၾကေပရာ ဤနည္းၿဖင့္ အတၱ၏ အစြယ္အပြားၿဖစ္ေသာ

သားသမီးမ်ားသည္ အလိုဆႏၵ မၿပည့္၀ေသာ မိဘမ်ား၏ ခုတံုးၿဖစ္မွန္းမသိပဲ

ၿဖစ္သြားၾကရ၏ ။

7.စာမ်က္ႏွာ -၁၂၉

ေလာက၌ အစစ အရာရာ ေအာင္ၿမင္ ၾကီးပြားေနေသာ ပုဂၢိဳလ္မ်ားထက္ ပစၥည္းဥစၥာ

အတတ္ပညာ အလုပ္အကိုင္ စသည္အားၿဖင့္ တစ္ဖက္ဖက္၌ ခ်ိဳ ့တဲ့၍ အလိုမၿပည့္ေသာ

သူမ်ားက မိမိတို ့သားသမီးမ်ား စြယ္စံု ၾကီပြားတိုးတက္သည္ကို ၿမင္လိုေသာ

စိတ္ဆႏၵ ပိုမိုၿပင္းၿပ ၾက၏ ။

အခ်ိဳ ့လူမ်ား၌ ထိုအလို ဆႏၵသည္ သန္ ့ရွင္းစင္ၾကယ္ေသာ ေမတၱာေစတနာ၏ လႈံ

့ေဆာခ်က္ၿဖစ္သည္ မွန္ေပလမ့္မည္။ သို ့ရာတြင္ အခ်ိဳ ့မွာ မိမိတို

့သားသမီးမ်ား ပညာၿဖင့္ အက်ိဳးေပးရန္ ဗီဇ ဓာတ္ခံ မည္မွ်ရွိမရွိ ဂရု မၿပဳဘဲ

အတင္းတြန္းထိုး၍ စာၾကိဳးစားခိုင္းၾက၏ ။ သူတစ္ပါးႏွင့္ သားသမီးခ်င္း

ပညာၿပိဳင္လိုၾက၏ ။ မိမိသားသမီး၏ ပညာဂုဏ္ကို ေဖာ္ထုတ္၍ လူတကာအား

ၾကြား၀ါေလ့ရွိ၏ ။ သားသမီး၏ ဗီဇ ၀ါသနာကို မၾကည့္ဘဲ မိမိစိတ္ၾကိဳက္

သက္ေမြးမႈ အတတ္ပညာကို သင္ၾကားေစလိုၾက၏ ။ ဤသို ့ေသာ ပုဂၢိဳလ္မ်ားသည္

သားသမီးကို အသက္ႏွင့္ ထပ္တူ ခ်စ္ပါသည္ဆိုေသာ္လည္း သူတို ့၏ အၿပဳအမူႏွင့္

ေၿပာပံုဆိုပံုမွာ ငါစြဲအတၱနွင့္ မကင္းေၾကာင္း ထင္ရွားလွေပသည္။

8.စာမ်က္ႏွာ - ၁၃၂

သို ့ၿဖစ္၍ ဆင္းရဲဒုကၡ ေရာက္ေနသူအား ကူညီရာ၌ အသိအလိမၼာ ရွိဖို ့လို၏ ။

အကူအညီခ့ ပုဂၢိဳလ္ထံမွ ေက်းဇူးတံု ့ၿပန္မႈကို မေမ်ွာ္လင့္အပ္ေပ။ ထိုသူ၏

အတၱမာနအား ထိခိုက္ေစမည့္ အေၿပာအဆို အၿပဳအမူမ်ားကို လည္းေရွာင္ၾကဥ္ရေပမည္။

ယခုအခါ ၾကီးပြားခ်မ္းသာေသာ ကမာၻ ့ႏိုင္ငံၾကီးမ်ားသည္ ဆင္းရဲခ်ိဳ ့တဲ့ေသာ

ႏိုင္ငံငယ္မ်ားအား စီးပြားေရး အကူအညီ ေပးလ်က္ရွိေပရာ တစ္ခါတစ္ရံ

အကူအညီေပးေသာ ႏုိင္ငံမ်ားက မိမိတို ့အား အမနာပ ေၿပာသည္ကို မခံမရပ္ႏိုင္

ၿဖစ္ၾက၏ ။ အကယ္၍ ႏိုင္ငံၾကီးမ်ားသည္ ထင္ေပၚလိုမႈကို ေရွာင္ရွား၍ ကမာၻ

့ကုလသမဂၢမွာ တစ္ဆင့္ ကူညီေထာက္ပံ့ၾကပါက အမ်ိဳးသားဇာတိမာန ထိခိုက္မႈ၊

အထင္အၿမင္လြဲမွားမႈမ်ား ၿဖစ္ေပၚရန္အေၾကာင္း မရွိေခ်။

9.စာမ်က္ႏွာ - ၁၃၂

ဆင္းရဲ့ဒုကၡ ၾကံဳေတြ ့ေနရေသာ သတၱ၀ါတစ္ဦးအား သနားၾကင္နာရန္

လြယ္ကူသည္ႏွင့္အမွ် ၾကီးပြားခ်မ္းသာေနေသာ ပုဂၢိဳလ္တစ္ဦးကို ၾကည့္၍

၀မ္းေၿမာက္ရန္မွာ ခက္ခဲေသာ ကိစၥ ၿဖစ္၏ ။ မုဒိတာဆိုေတသာ ပါဋိစကားႏွင့္

အဓိပါၸယ္ထပ္တူၿဖစ္ေသာ ၿမန္မာေ၀ါဟာရ မရွိ။ ေ၀ါဟာရ ၾကြယ္၀ေသာ

အဂၤလိပ္ဘာသာ၌ပင္ ထုိစကားကို ရွာ၍မရအပ္ေခ်။ (မွတ္ခ်က္။ ။

အဂၤလိ္ပ္က်မ္းမ်ား၌ မုဒိတာကို Sympathetic joy ဟူ၍ စကားႏွစ္လံုးၿဖင့္

ၿပန္ဆိုထား၏)

မုဒိတာသည္ သနားၾကင္နာမႈ ကဲ့သို ့ႏွလံုသားမွ အလိုလို ထြက္ေပၚလာေသာ

ခံစားခ်က္ မဟုတ္ပဲ အားထုတ္၍ ေမြးၿမဴရေသာ တရားၿဖစ္၏ ။ ပုထုဇဥ္ သတၱ၀ါတို

့အဖို ့ မုဒိတာတရား ပြားမ်ား အားထုတ္ရန္မွာ မလြယ္ကူေခ်။ ယင္းမွာ လူ ့သဘာ၀

စိတ္ ႏွင့္ ဆန္ ့က်င္၍ သူတစ္ပါးၾကီးပြားခ်မ္းသာသည္ကို

ႏွစ္လို၀မ္းေၿမာက္ေသာ အမူအရာ လကၡဏာၿပၿခင္းသည္ အမ်ားအားၿဖင့္ ဟန္ေဆာင္မႈသာ

ၿဖစ္ေနတတ္၏ ။

10.စာမ်က္ႏွာ - ၁၃၃

လူ၏ သဘာ၀စိတ္မွာ မိမိထက္ သာေသာသူကို မနာလို မရူစိမ့္ေသာ သေဘာရွိ၏ ။

မနာလို ၀န္တိုစိတ္သည္ လူတို ့၌ အနည္းအမ်ား ကိန္း၀ပ္လ်က္ရွိ၍ ကေလးသူငယ္

အရြယ္မွ ေသမင္းကို ရင္ဆိုင္ရန္ အခ်ိန္နီးကပ္ေနၿပီ ၿဖစ္ေသာ ေနာက္ဆံုး

ဇရာဘ၀ အထိ ကၽြႏ္ုပ္တို ့ကို စိုးမို းေနေသာ စိတ္ၿဖစ္၏ ။ ကေလးသူငယ္မ်ားသည္

လူၾကီးမိဘမ်ားကို မိမိတို ့ထက္ ပိုမိုအေရးေပးေသာ ေမြးခ်င္းမ်ားကို

မရႈစိမ့္ၾကေခ်။ ေသခါနီး လူနာမ်ားကို ေလ့ေလာေသာ စိတ္ပညာရွင္တုိ ့၏ ေတြ

့ရွိခ်က္အရ ထိုလူနာမ်ားသည္ က်န္းမာေပ်ာ္ရႊင္ေနေသာ လူေကာင္းမ်ားကို မနာလို

မရႈစိမ့္ၿဖစ္ကာ စိတ္ဆင္းရဲၾကရတတ္သည္ ဟုဆို၏ ။

မိမိထက္ သာေသာသူကို မနာလိုၿခင္းသည္ ထိုသူ၏ ရရွိခံစားခ်က္မ်ားကို

လိုလားတပ္မက္ေသာေၾကာင့္ ၿဖစ္၏ ။ ထိုအက်ိဳးခံစားရမႈမ်ားမွာ အၿပစ္အနာ

ဆိုးက်ိဳးမ်ားႏွင့္ ယွဥ္တြဲေနသၿဖင့္ ႏွစ္သက္ဖြယ္ မရွိေလဟန္ အခ်ိဳ

့ကေၿပာၾက၏ ။ ဤသည္မွာ စပ်စ္သီး ခ်ဥ္သည္ဆိုေသာ ေၿမေခြးက့ဲသို ့မိမိမရရွိေသာ

အရာကို ၿပစ္တင္ရႈတ္ခ်၍ မိမိစိတ္ကို ေၿဖသိမ့္ၿခင္း ၿဖစ္ေပမည္။ စင္စစ္

ကၽြႏ္ုပ္တုိ့ သည္ မနာလို ၀န္တိုစိတ္၏ ဒဏ္ရာဒဏ္ခ်က္မွာ သက္သာေစရန္ ထိုသို

့မိမိကိုယ္ကို မလွည့္စားဘဲ သင့္တင့္ေလ်ာက္ပတ္စြာ ႏွလံုးသြင္း၍

မိမိစိတ္ကို ဆံုးမတတ္ဖို ့လို၏ ။

11.စာမ်က္ႏွာ - ၁၃၃/၁၃၄

ပုဂၢိဳလ္တစ္ဦး၏ ၾကီးပြားေအာင္ၿမင္မႈသည္ အမ်ားအားၿဖင့္ ထိုသူ၏ လံု ့လ

၀ီရိယ အေၿမာ္အၿမင္ အသိပညာ စသည္တို ့ေၾကာင့္ ၿဖစ္၍ မိမိကိုယ္ကို

ဆန္းစစ္ၾကည့္ပါက ထိုအရည္အခ်င္းမ်ား ခ်ိဳ ့တဲ့ေနသည္ကို ေတြ ့ရေပမည္။

သို ့ရာတြင္ လူတစ္ဦး၏ တစ္ခုတည္းေသာ ဘ၀ အက်ဳိးေပးကို ၾကည့္၍ ထိုသူ က

မိမိထက္သာၿမင့္သည္ဟု ဆံုးၿဖတ္ၿခင္းသည္ ယထာဘူတ နည္းလမ္းမက်ေခ်။

(မွန္ကန္ေသာ ဆံုးၿဖတ္မႈမဟုတ္ေခ်။)

ရုပ္အဆင္းလွပၿခင္း၊ ခ်မ္းသာၾကြယ္၀ၿခင္း၊ တန္ခိုးအာဏာ

အရွိန္အ၀ါၾကီးမားၿခင္း စသည္တို ့သည္ လူတိုင္းအဖို ့လိုလားႏွစ္သက္ဖြယ္

ၿဖစ္ေသာ္လည္း လူ ့ဘ၀ အေၿခအေန အရပ္ရပ္ကို ေထာင့္ေစ့ေအာင္ ထည့္သြင္း

စဥး္စားပါက လူသတၱ၀ါတို ့မွာ အနိမ့္အၿမင့္ ခြဲၿခား၍ မရဘဲ အမ်ားအားၿဖင့္

သူမသာကိုယ္မနာ တန္းတူရည္တူ ၿဖစ္ေနသည္ကို ေတြ ့ရေပမည္။ မိမိထက္ သာသူကို

မနာလို မရႈစိမ့္ၿဖစ္၍ စိတ္ဓာတ္နိမ့္က်ေနေသာသူသည္ ၾကီးပြားေအာင္ၿမင္ေသာ

ႏိုင္ငံေခါင္းေဆာင္၊သိပၸံပညာရွ င္၊ အႏုပညာသည္၊ စာေရးဆရာ အစရွိသည့္

ပုဂၢိဳလ္ေက်ာ္တို ့၏ ဘ၀ၿဖစ္စဥ္မ်ားကို အတြင္းက်က် ႏိႈက္ခၽြတ္

ေရးသားထားေသာ စာအုပ္မ်ားကို ဖတ္ရႈသင့္ေပ၏ ။ ထိုပုဂၢိဳလ္ၾကီးမ်ားမွာ

အိမ္ေထာင္ေရး၊ လူမႈဆက္ဆံေရး၊ က်န္းမာေရး ၊ ကိုယ္က်င့္တရား စသည္တို ့ႏွင့္

ပတ္သက္၍ တစ္ဖက္ဖက္၌ ခၽြတ္ယြင္း အားနည္းခ်က္ အနည္းအမ်ား ရွိစၿမဲၿဖစ္၍

သူတို ့၏ ဘ၀ခရီးမွာ အၿမဲၿငိမ္းခ်မ္းသာယာေသာခရီး မဟုတ္ေခ်။

မိမိထက္သာသူကို မနာလို မရူစိမ့္ၿဖစ္ၿခင္းသည္ ပုထုဇင္ သတၱ၀ါတို ့၏

သဘာ၀စိတ္ ၿဖစ္ေပရာ ထိုစိတ္ၿဖစ္ေပၚမႈအတြက္ တစ္ခါတစ္ရံ မနာလို ေသာ

ပုဂၢိဳလ္ထက္ မနာလိုၿခင္းခံရေသာ ပုဂၢိဳလ္ကို ပိုမိုအၿပစ္ဆိုရန္ရွိ၏ ။

အခ်ိဳ ့ေသာ ပုဂၢိဳလ္တို ့သည္ မိမိတို ့၏ ခ်မ္းသာၾကြယ္၀မွႈ တန္ခိုး

အာဏာရွိမႈ ပညာထူးခၽြန္မႈမ်ားကို လူအမ်ားသိေအာင္ ၀င့္ၾကြားေလ့ရွိၾက၍

သူတစ္ပါးက မိမိတို ့အား မနာလို ၀န္တိုမႈ ၿဖစ္ေပၚလာပါက မိမိတို ့၏

အၿပစ္ကို မၿမင္ႏိုင္က်ေခ်။

စင္စစ္ေလာက၌ ၾကီးပြားေအာင္ၿမင္ေသာ သူမ်ားမွာ လူနည္းစုၿဖစ္ေပရာ မိမိတို

့ကိုၾကည့္၍ လူအမ်ား စိတ္ဓာတ္က်ဆင္းမႈ၊ဘ၀နာၾကည္းမႈ၊မေက်မနပ္ၿဖစ္မႈမ်ား

မရွိေစရန္ အေနအထိုင္ အေၿပာအဆို အၿပဳအမူ အထူးဆင္ၿခင္အပ္ေပသည္။ မိမိတို

့ၾကီးပြားေအာင္ၿမင္သည္ႏွင့္အမွ် အသိအလိမၼာတရား ေရွ့ထား၍ မာန္မာန

ႏွိမ့္ခ်ရမည္။ ဘ၀အေၿခအေန နိမ့္က်သူတို ့အား စာနာေထာက္ထားမည္။ အေနအထိုင္

ရိုးသားမည္။ အေၿပာအဆို သိမ္ေမြ ့ယဥ္ေက်းမည္ ဆိုပါက မ်ားစြာေသာ လူသတၱ၀ါတို

့၏ စိတ္ဓာတ္မွာ ဣႆမစ ၦရိယ တရားမ်ားၿဖင့္ ညစ္ညဴးေနမည္ မဟုတ္ေတာ့ေခ်။

12.စာမ်က္ႏွာ - ၁၃၆

ဥေပကၡာတရားကို ခိုင္ခိုင္မာမာ တည္ေဆာက္ရန္ အတြက္ အသိပညာရွိဖို ့အေရးၾကီး၏

။ တစ္နည္းဆိုေသာ္ သတၱ၀ါတို ့၏ ကံၾကမၼာကို ၿပဳၿပင္စီရင္ရန္ ကၽြႏ္ုပ္တို

့အစိုးမရေသာ အေၾကာင္းတရားမ်ားကို ဆင္ၿခင္ ႏွလံုးသြင္းရေပမည္။

ဤေနရာ၌ သားသမီးမ်ား၏ ပညာေရးႏွင့္ ပတ္သက္၍ ဥေပကၡာတရား

မကပ္ႏိုင္ေသာေၾကာင့္ စိတ္ဆင္းရဲၾကရေသာ မိဘမ်ားကို စဥး္စားရန္ရွိ၏ ။ အခ်ိဳ

့လူတို ့သည္ သားသမီးမ်ား၏ ပညာသင္ၾကားေရးကို အစြမ္းကုန္ ကူညီအားေပးၾက၏ ။

ပိုက္ဆံ တတ္ႏိုင္ပါက အေကာင္းဆံုးေက်ာင္းသို ့ပို ့၍ ၿပင္ပတြင္ နာမည္ၾကီး

က်ဴရွင္ဆရာမ်ားထံ သင္ၾကားေစၾက၏ ။ သို ၿဖင့္ စာညံ့ဖ်င္းေၾကာင္း မိမိတို

့ေမ်ွာ္မွန္းသေလာက္ တိုးတက္မႈမၿပေၾကာင္းေတြ ့ရွိေသာအခါ သားသမီးမ်ားကို

ဆူပူၾကိမ္းေမာင္းၾက၏ ။ သို ့တည္းမဟုတ္ ဆရာမ်ားကို တစ္ဖက္သတ္

အၿပစ္တင္တတ္ၾက၏ ။ အမွန္မွာ ပညာသင္ၾကားမႈ၌ ဆရာ၏ အရည္အခ်င္း မိဘမ်ား၏

ကူညီအားေပးမႈ ကေလးသူငယ္၏ လံု ့လ၀ီရိယ စသည္တို ့သည္ အေရးပါသည္

မွန္ေသာ္လည္း စာသင္သား၌ ပညာပါရမီဓာတ္ခံ အားေကာင္းရန္ ထပ္တူထပ္မွ်

အေရးၾကီးၿခင္းကို မေမ့သင့္ေပ။ ဤသည္မွာ စိတ္ပညာရွင္တို ့ စူးစမ္းေလ့လာရာမွ

အခိုင္အမာသိရွိရေသာ အခ်က္ ၿဖစ္ေပရာ၊ ယင္းအခ်က္ကို ေကာင္းစြာသိရွိ

နားလည္ထားပါက ကၽြႏ္ုပ္တုိ ့သည္ မိမိတို ့သားသမီးမ်ား၏ ပညာေရးႏွင့္

ပတ္သက္၍ ပူပန္ေၾကာင့္ၾကမႈ စိတ္တုန္လႈပ္မႈႏွင့္ အၿခား ေဒါမနာႆၿဖစ္မႈမ်ားမွ

ကင္းေ၀းၾကရေပလိမ့္မည္။

13.စာမ်က္ႏွာ - ၁၃၇/၁၃၈

ဥေပကၡာဟူေသာ ပါဋိပုဒ္ကို “လ်စ္လ်ဴရႈၿခင္း” ဟူ၍ ၿမန္မာလို ၿပန္ဆိုၿခင္းမွာ

ေက်နပ္ဖြယ္ရာ မရွိေခ်။ လ်စ္လ်ဴရႈၿခင္းသည္ အေရးကိစၥတစ္ခု၌ စိတ္မ၀င္စားမႈ၊

တာ၀န္ေရွာင္လႊဲမႈ၊ ဘာမွ်မလုပ္ဘဲေနမႈ စေသာ သေဘာအဓိပါၸယ္ သက္ေရာက္၍

ဥေပကၡာသည္ကား စိတ္၀င္စားမႈ၊ တာ၀န္၀တၱရား ေက်ပြန္မႈ၊ လံု ့လ၀ီရိယ

တက္ၾကြမႈႏွင့္ ယွဥ္ေသာ တရား ၿဖစ္၏ ။ လူမမာတစ္ဦး အသဲအသန္ ေ၀ဒနာခံစား

ေနရေသာအခါ ဆရာ၀န္သည္ ဥေပကၡာတရား လက္ကိုင္ထားမွာသာ လူနာ၏

ေဆြမ်ိဳးသားခ်င္းမ်ားကဲ့သို ့စိတ္တုန္လႈပ္မေနဘဲ ထိထိေရာက္ေရာက္

ကုသႏို္င္မည္ၿဖစ္၏ ။

တရားသူၾကီးသည္ ဥေပကၡာတရား ေမြးၿမဴထားမွသာ တရားစီရင္ရာ၌ အဂတိမလိုက္ဘဲ

တာ၀န္၀တၱရား ေက်ပြန္စြာ ေဆာင္ရြက္ႏုိင္ေပမည္။

မိမိမုန္းသူကို အၿမဲအၿပစ္ၿမင္၍ ခ်စ္သူကို ဘာလုပ္လုပ္

အေကာင္းထင္တတ္ေသာ လူ ့စရိုက္ကို ဥေပကၡာတရား က်င့္သံုးေသာ ပုဂၢိဳလ္၌ ေတြ

့ရမည္မဟုတ္ေခ်။ လူတစ္ဦး၏ အၿပဳအမူကို အမွားအမွန္ ေ၀ဖန္ရာ၌ၿဖစ္ေစ၊

ၿပႆနာတစ္ခုကို ေလ့လာသံုးသပ္ရ၌ၿဖစ္ေစ၊ ဥေပကၡာတရားရွိရန္ အေရးၾကီး၏ ။

သိပၸံပညာ တိုးတက္ၿခင္းသည္ သိပၸံဆရာတို ့ဥေပကၡာတရားကို

လက္ကိုင္ထားေသာေၾကာင့္ၿဖစ္၏ ။ မိမိ စူးစမ္းေလ့လာရာမွ ေတြ ့ရွိခ်က္သည္

မိမိ၏ နဂိုရွိရင္းစြဲ အယူႏွင့္ ဆန့္က်င္ေသာ္လည္း သိပၸံပညာရွင္သည္

တုန္လႈပ္ၿခင္းမရွိ။ ထိုေတြ ့ရွိခ်က္ကို မႏွစ္သက္ေသာလူတို ့၏ ဆန္

့က်င္တိုက္ခိုက္မႈကိုလည္း ၾကံ့ၾကံ့ခံ ႏိုင္ေသာသတၱိ ရွိ၏ ။

သူတစ္ပါးက မိမိအား နစ္နာပ်က္စီးေအာင္ ၿပဳမူေၿပာဆိုေသာအခါ ဥေပကၡာတရား

ကင္းလြတ္ၾကၿခင္းမွာ အၿပစ္ဆိုစရာ မရွိေခ်။ သို ့ရာတြင္ မ်ားစြာေသာ လူတို

့သည္ အေသးအဖြဲ အေရး ကိစၥမ်ား၌ပင္ မိမိတို ့အလိုမက်ၿဖစ္ပါက ညည္းညဴတတ္ၾက၏ ။

သူတစ္ပါး၏ မေၿပာမေလာက္ေသာ အမွားမ်ားကို သည္းမခံႏိုင္ဘဲ အာဃာတ ထားတတ္ၾက၏ ။

သို ့ၿဖစ္၍ တစ္ဦးႏွင့္ တစ္ဦး ၾကာရွည္ေလးၿမင့္ ခ်စ္ၾကည္မႈ

ကိုယ္က်င့္တရား တိုးတက္မႈႏွင့္ စိတ္ၿငိမ္းခ်မ္းမႈအတြက္ ဥေပကၡာတရားကို

တတ္ႏုိင္သမွ် က်င့္သံုးရန္ အေရးၾကီးလွေပသည္။