အေတြးတုိ႔က ယိမ္းထုိးေနသည္။ တည္ၿငိမ္မႈ မရွိ။
အင္တာနက္ကေဖးေပၚမွာ ေဝးေဝးမွ တခါတရံပဲေတြ႔ခြင့္ရတဲ့ ခ်စ္သမီးေလးက “အေဖ သမီးတုိ႔ကုိ ခ်စ္ေသးရဲ႕လား” တဲ့..
ႏွလံုးအိမ္အတြင္းမွာ ထိခုိက္နာက်င္သြားသည္… “ေမးရက္လုိက္တာ သမီးေလးရယ္..” ေပါ့။
အတိတ္ရပ္ဝန္းဆီသုိ႔ အေတြးတုိ႔ ခုန္ထြက္သြားၿပီး..?
ထုိင္းႏုိင္ငံ မဲေဟာင္ေဆာင္ ခ႐ိုင္အတြင္းရွိ နန္းဆြယ္ရြာေလး၏ သီတင္းကၽြတ္မီးထြန္းပဲြေတာ္သုိ႔ က်ေနာ္ ေရာက္ရွိသြားခဲ့ သည္။ ရည္ရြယ္ခ်က္မဲ့စြာ ပဲြေစ်းတန္းအတြင္း လွည့္ပတ္ၾကည့္႐ႈေနဆဲ၊ က်ေနာ့္မ်က္လံုးမ်ားက ျမန္မာျပည္မွ လာေရာက္ ေရာင္းခ်ေသာ ဘုရားပံုကားခ်ပ္မ်ားကုိ အၾကည့္ေရာက္သြားခဲ့သည္။ လုိခ်င္တပ္မက္စိတ္တုိ႔ကလည္း ထိန္းသိမ္း၍ပင္ မရခဲ့။ အိတ္ကပ္အတြင္းမွာ ေငြႏွင့္တူ၍ ျခဴးတျပားမွ မပါ။ အိမ္မွာလည္း မရွိ။ မိသားစု စားဝတ္ေနေရး မျပည့္စံု မေခ်ာင္ လည္ သည့္ဘဝ။ ဒီၾကားထဲ က်န္းမာေရးမေကာင္း၍ ဗုိက္ခဲြကုသခံခဲ့ရသည္။ ဝမ္းဗုိက္မခဲြခင္ ေသလုေမ်ာပါးျဖစ္ေနေသာ က်ေနာ့္ကုိ အားလံုးကလက္ေလွ်ာ့ထားလုိက္ၾကသည္။ ေသမည့္ေန႔ကုိ ေစာင့္ၾကည့္ေနၾကသလုိ။ ဘာမွ်မတတ္ႏုိင္ၾက။
အဲဒီအခ်ိန္မွာ ကံတရားက ေဖးမကူညီလုိက္သည္လားေတာ့ မသိ။ သူငယ္ခ်င္းတဦးေရာက္လာၿပီး ဆုိင္ကယ္ႏွင့္ မဲ ေဟာင္ ေဆာင္ေဆး႐ံုႀကီးသုိ႔ ေခၚေဆာင္သြားသည္။ ေဆး႐ံုကုိ ေရာက္ေရာက္ခ်င္း ဆရာဝန္ႏွင့္သူနာျပဳမ်ားမွအေရးေပၚ ခဲြစိတ္ကုသရန္ လုိအပ္ေၾကာင္းေျပာကာ ခ်က္ခ်င္းပင္ ခဲြစိတ္ခန္းအတြင္းသြင္းၿပီး အသက္လု ခဲြစိတ္ကုသေပးမႈေၾကာင့္ သာ ယေန႔အခ်ိန္ထိ အသက္ရွင္ေနထုိင္ႏုိင္ျခင္း ျဖစ္သည္။ ဆရာဝန္ႏွင့္ သူနာျပဳဆရာ ဆရာမတုိ႔ ေက်းဇူးတရားကုိ က်ေနာ္ ဘယ္ေသာခါမွ် မေမ့ႏုိင္ေတာ့။ ေဆး႐ံုမွဆင္းခြင့္ရေသာအခါတြင္လည္း ခဲြစိတ္ခကုန္က်စရိတ္ မေပးႏုိင္သည္ကုိ ခြင့္လႊတ္ေပး႐ံုတင္မက ဆက္လက္ေသာက္သံုးရန္ ေဆးဝါးႏွင့္တကြ အိမ္အျပန္လမ္းစရိတ္ေငြ ၂၀၀ ဘတ္ကုိပင္ေပး ကမ္း လုိက္ေသးသည္။
မီးထြန္းပဲြေတာ္၌ က်ေနာ္လည္ပတ္ေနခ်ိန္တြင္ ေဆး႐ံုဆင္းခဲ့ၿပီးေနာက္ ၆ လေက်ာ္ေက်ာ္အခ်ိန္ျဖစ္သည္။ ပဲြေစ်းထဲလွည့္ လည္ေလွ်ာက္သြားရင္း လက္ေဝွ႔စင္တခုအနီးသုိ႔ ေရာက္ရွိသြားမိသည္။ စိတ္တုိ႔က ဟုိေရာက္ ဒီေရာက္၊ အေတြးႏွင့္ မ်က္ လံုးအိမ္အတြင္းသုိ႔ ဘုရားပံုကားခ်ပ္မ်ားကတလွည့္ ေမြးဖြားခါနီး အိမ္သူဇနီး၏ မ်က္ႏွာကတလွည့္ လူ႔ေလာကသုိ႔ အျပစ္ မဲ့စြာ ဝင္ေရာက္လာမည့္ ရင္ေသြးငယ္အတြက္ ေထြးပတ္စရာအႏွီးပင္ မစုေဆာင္းရေသး။ က်ေနာ့္အတြက္ ေငြေၾကးအပူ တျပင္း လုိအပ္ေနေပၿပီ။
ဆံုးျဖတ္ခ်က္တခုကို ပုိင္ပုိင္ႏုိင္ႏုိင္ခ်လုိက္သည္။ လုိအပ္ေသာ ေငြရရွိရန္အတြက္ လက္ေဝွ႔ၿပိဳင္ပဲြတြင္ ဝင္ေရာက္ ထုိး သတ္ယွဥ္ၿပိဳင္ရန္ စာရင္းသြင္းလုိက္သည္ႏွင့္ ထုိင္းလက္ေဝွ႔ဒုိင္လူႀကီးမ်ားက က်ေနာ္ႏွင့္ ထုိးသတ္ရမည့္ ၿပိဳင္ဘက္ကုိ ေရြးေပးၾကသည္။ ကုိယ္ႏွင့္ ယွဥ္ၿပိဳင္ဘက္ကုိ ၾကည့္လုိက္ေသာအခါ အရပ္အေမာင္း အလြန္ေကာင္းၿပီး က်စ္လစ္ခုိင္ခန္႔ ေနသည္ကုိ ေတြ႔ရသည္။ အႏုိင္ထုိးသတ္ႏုိင္လွ်င္ ဆုေၾကးေငြ ဘတ္ ၅၀၀ ရရွိမည္ ျဖစ္ၿပီး ႐ႈံးနိမ့္ပါက ဘတ္ ၂၅၀ ေသာ ေငြေၾကးကုိသာ ရရွိမည္ျဖစ္သည္။ မည္သုိ႔ပင္ျဖစ္ေစ က်ေနာ္ထုိးသတ္ရန္ သေဘာတူ၍ စိန္ေခၚလုိက္သည္။
ခက္ေနသည္က က်ေနာ့္ကုိ ေရတုိက္ျပဳစုမည့္သူပင္မရွိ။ တဘက္လူအတြက္ မွာေတာ့ အစစအရာရာ ျပည့္စံုေနေပသည္။ ထုိးသတ္ရာတြင္ ဝတ္ဆင္ရန္အတြက္ ေဘာင္းဘီတုိမရွိ၍ ငွားရ ေသးသည္။ လက္ေဝွ႔စင္ေပၚသုိ႔ ေရာက္ေသာအခါ သူ႔ကုိ အားေပးမည့္ ပရိသတ္ကအျပည့္ က်ေနာ့္ဘက္မွာက ျမန္မာျပည္မွ ဘုရားပံုကားခ်ပ္မ်ားကုိ လာေရာက္ေရာင္းခ်ေသာ ရွမ္းပအုိ႔ျဖစ္သူ ကုိေဆာင္းဦး တဦးသာ ရွိေနေပသည္။ ဒုိင္လူႀကီးမွ စလႊတ္သည္ႏွင့္ သူႏွင့္က်ေနာ္တည္၍ ထုိးသတ္ၾက သည္။ အရပ္ပုေသာ္လည္း လက္ျမန္ေျချမန္ရွိေသာ က်ေနာ့္ကုိ ေတာ္ေတာ္ႏွင့္မထုိးႏုိင္။ အေရွာင္အတိမ္းေကာင္းေသာ ေၾကာင့္ အေတာ္သက္သာရာရခဲ့သည္။
ပရိသတ္ကလည္း ပဲြဆူေနေပၿပီ။ ပထမအခ်ီမွ တတိယအခ်ီသုိ႔ပင္ ေရာက္ရွိခဲ့ပါသည္။ က်ေနာ္အလြန္ေမာဟုိက္ေနေသာ္ လည္း မျမင္ရေသးသည့္ ရင္ေသြးငယ္အတြက္ ခြန္အားတုိ႔က ျပည့္ဝေနခဲ့သည္။ တဘက္လူက က်ေနာ့္အားနည္းခ်က္ကုိ မည္သုိ႔သိရွိသြားသည္မသိ။ တတိယအခ်ီ တာလႊတ္သည့္ႏွင့္ ဝမ္းဗုိက္ကုိသာ သဲႀကီးမဲႀကီး ဦးတည္တုိက္ခုိက္သည္။ ေျခေထာက္ႏွင့္ကန္သည္။ ပူးမိလွ်င္လည္း ဒူးႏွင့္တုိက္သည္။ ေနာက္ဆံုး ႀကိဳးဝုိင္းထဲမွာ က်ေနာ္ ဘုန္းဘုန္းလဲက်သြား ေတာ့သည္။ လဲက်ေနေသာ က်ေနာ့္ကုိ ကုိေဆာင္းဦးက တဲြကူ၍ စင္ေအာက္သုိ႔ဆင္းခဲ့ရသည္။ အ႐ႈံးအတြက္ ဆုေၾကး ေငြ ၂၅၀ ဘတ္ ရရွိလုိက္သည္။
အသက္႐ွဴမွား ေလာက္ေအာင္ ခံစားေနရေသာ က်ေနာ့္ကုိ ကုိေဆာင္းဦးမွ “ညီေလး မင္းကုိေလးစားတယ္၊ ကုိယ့္ေျမ ကုိယ့္ေရမွာ မဟုတ္ေပမဲ့ သတၱိရွိရွိနဲ႔ အေကာင္းဆံုးရင္ဆုိင္ ထုိးသတ္ခဲ့တယ္။ မင္းကိုဂုဏ္ျပဳတဲ့အေနနဲ႔ လုိခ်င္တဲ့ ဘုရား ပံုကားခ်ပ္ေတြ ႀကိဳက္တာကုိသာ ေရြးယူလုိက္ကြာ။ အကုိမင္းအတြက္ လက္ေဆာင္ေပးမယ္။ ျမန္မာဆုိတာ ဘယ္ေနရာ ေရာက္ေရာက္ သတၱိအရာမွာ မေခဘူးဆုိတဲ့ဂုဏ္ပုဒ္နဲ႔တင္ အကုိေက်နပ္တယ္” တဲ့။
ေလးလံထုိင္းမႈိင္းေနေသာ ခႏၶာကုိယ္ႀကီးကုိ သယ္ေဆာင္ရင္း လက္ထဲမွာက်စ္က်စ္ပါေအာင္ ဆုပ္ကိုင္ထားတဲ့ ေငြ ၂၅၀ ဘတ္ဟာ လူ႔ေလာကႀကီးထဲကုိ ေရာက္လာေတာ့မယ့္ ရင္ေသြးငယ္အတြက္ အက်ဳိးတစံုတရာရွိမယ္ဆုိတာ က်ေနာ္ ယံု ၾကည္ေနမိပါေတာ့သည္။
(၁၀ ႏွစ္နီးပါး အေနေဝးကြာေနေသာ ခ်စ္သမီး သိေစရန္ ရည္ညႊန္းေရးသားပါသည္။)
အုပ္ႀကီးေဖ
Posted by www.naytthit.net
Posted by clementzaw on မတ္ 2, 2012 at 8:34pm
No comments:
Post a Comment