“ေယာဘိကၡေဝ မံ ဥပဌေဟယ် ေသာ ဂိလာနံ ဥပဌေဟယ်ာတိ”
ျမတ္စြာဘုရားရွင္ဆုံးမေဟာၾကားေတာ္မူခဲ့တဲ့ အဆုံးအမေလးတစ္ခုရွိပါတယ္။ အဲဒါဘာလဲလုိ႔ ဆုိေတာ့ “ ခ်စ္သားတုိ႔ ငါဘုရားရွင္ကုိ လုပ္ေက်ြးျပဳစုခ်င္ေသာသူသည္ ဂိလာနပုဂၢဳိလ္တုိ႔အား ျပဳစုလုပ္ေက်ြးၾကကုန္”ဆုိတဲ့ အဆုံးအမေလးပါ။ ဗုဒၶဘာသာဝင္မ်ားအေနနဲ႔ မိမိတုိ႔ရဲ့ အားကုိးမီွခုိရာျဖစ္တဲ့ အနႏၱေက်းဇူးရွင္ ျမတ္စြာဘုရားရွင္ ကုိလုပ္ေက်ြးခ်င္ၾကပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ျမတ္စြာဘုရားရွင္က ပရိနိဗၺာန္ ျပဳသြားျပီဆုိေတာ့ ျမတ္စြာဘုရားရွင္ကုိ ကာယကံေျမာက္လုပ္ေက်ြးခြင့္ မရနုိင္ပါဘူး။ ျမတ္စြာဘုရားရွင္ကုိ အမွန္စင္စစ္လုပ္ေက်ြးခ်င္တယ္ဆုိရင္ေတာ့ ျမတ္စြာဘုရားဆုံးမထားတဲ့ အဆုံးအမ အတုိင္း ဂိလာနလုိ႔ေခၚတဲ့ နာမက်န္း မသန္မစြမ္းျဖစ္ေနတဲ့ ပုဂၢဳိလ္မ်ားကို လုပ္ေက်ြးၾကရပါမယ္။ ဒီလုိ မိမိတတ္နုိင္သေလာက္ လွဴဒါန္း ေပးကမ္းျခင္းသည္ပင္လ်ွင္ လုပ္ေက်ြးသမွဳ ျပဳျခင္းလုိ႔ ေခၚဆုိနုိင္ပါတယ္။ ျမတ္စြာဘုရားရွင္ကုိယ္တုိင္လည္း နာမက်န္းျဖစ္တဲ့ ဂိလာနရဟန္းမ်ားကုိ ကုိယ္တုိင္ ျပဳစုေစာင့္ေရွာက္လုပ္ေက်ြးခဲ့တဲ့ သာဓကေတြ ရွိခဲ့ပါတယ္။ထုိထဲမွ အထင္ရွားဆုံးဝတၳဳကေတာ့ ပူတိဂတၱ တိႆမေထရ္ ဝတၳဳျဖစ္ပါတယ္။
ေနာက္ ေတာ္ေလးဝ အပါအဝင္ျဖစ္တဲ့ ေကာသလမင္းၾကီး၏ မိဖုရားမလႅိကာ အေလာင္းအလ်ာျဖစ္မယ့္ သမၺဳလာ မိဖုရားသည္လည္း နဳနာသည္ လင္ေယာက်ၤားအား ျပဳစုလုပ္ေက်ြးလုပ္ခဲ့တဲ့ ဇာတ္ေတာ္လည္းရွိ ပါေသးတယ္။ မလႅိကာမိဖုရားျဖစ္မယ့္ သမၺဳလာမိဖုရားသည္ အလြန္တည္ျငိမ္ခန္႔ျငားလွပ၏။ ေကာင္းျခင္း ငါးျဖာႏွင့္လည္းျပည့္စုံပါ၏။ ေလျငိမ္ရာအရပ္တြင္ ထြန္းအပ္ေသာဆီးမီးေတာက္ကဲ့သုိ႔ေသာ ကုိယ္ေရအဆင္း ဝင္းဝါေတာက္ပ၏။ လင္ဝတ္တရားကုိေက်ပြန္စြာေဆာင္ရြတ္တတ္ေသာ မိဖုရားျဖစ္၏။ လ်ပ္ေပၚေလာ္လီျခင္း လည္းကင္း၏။ ထုိုထိုေကာင္းျခင္းမ်ားစြာနဲ႔ ျပည့္စုံတဲ့ သမၺဳလာမိဖုရားသည္ နဳနာေရာဂါ စြဲကပ္ေနေသာ ေသာတၳိေသန မင္းသားအားကုိျပဳစုလုပ္ေက်ြးခဲ့ဖူးပါသည္။
ေသာတၳိနေသနမင္းသားတြင္ ယားယံေသာ ေရာဂါမွတစ္စတစ္စ ကုသရင္းကပင္ နဴနာစြဲလာ၏။ ကုတ္ရင္း ကပင္ ကုိယ္ရည္စုိရႊဲကာ ရြံဖြယ္လိလိ ျဖစ္လာ၏။ သမားေတာ္ၾကီးမ်ားပင္ ကံနာဝဋ္နာအျဖစ္ထားကာ လက္ေလ်ာ့ရပါ၏။ ေသာတၳိေသနမင္းသားသည္ မိမိကိုယ္တုိင္ကုိပင္ ရြံရွာ၍ လာ၏။ ဤသုိ႔ေသာ လူတကာ ရြံရွာဖြယ္ရာေသာ ခႏၶာကုိယ္ျဖင့္ မင္းအျဖစ္ျပဳလုပ္ရလ်ွင္ အဘယ္အက်ဳိးရွိမည္နည္း။ လူသူမနီးေတာၾကီးထဲ မွာပင္ တစ္ကုိယ္တည္းေနကာ အေသခံပါေတာ့မည္ဟု ခမည္းေတာ္ၾကီးအား ေလ်ွာက္ၾကား၍ ေရႊအိမ္ေရႊနန္း စြန္႔ကာ ျမဳိ့မွ ထြက္ခြာသြား၏။
ထုိထုိအျခင္းအရာကုိ ေထာက္ဆၾကည့္လ်ွင္ အနာေရာဂါျဖစ္သူမ်ားဟာ မိမိကုိယ္ကုိ စိတ္အားငယ္တတ္ၾက ပါတယ္။ လူအမ်ားစုနဲ႔ တစ္စုတည္းတစ္ေဝးတည္း ေနထုိင္ဖုိ႔ မဝ့ံမရဲ ျဖစ္တတ္ၾကပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ထုိထုိ သုိ႔ေသာ အနာေရာဂါသည္မ်ားကုိ လ်စ္လ်ွဴရွုမထားဘဲ တတ္စြမ္းသမ်ွ ျပဳစုေပးမည္ဆုိလ်ွင္ အေတာ္ပင္ ေနရာက် လွပါတယ္။ ထုိသုိ႔ျပဳစုလုပ္ေက်ြးမည္ဆုိပါလ်ွင္ လူနာမ်ားမွာ စိတ္အား ညွဳိးငယ္မွဳေတြ ကင္းရွင္းနုိင္ပါ တယ္။ မိမိျပဳစုလုပ္ေက်ြးလုိက္တင္ဆုိလ်ွင္ပဲ ထုိထုိေသာ သူနာမ်ားမွာ ကုိယ္နာေသာ္လည္း စိတ္မနာဘဲ စိတ္ဓာတ္တတ္ၾကြမွဳမ်ား ျဖစ္ေစနုိင္ပါတယ္။ ဒါက စိတ္ဓာတ္ပုိင္းဆုိင္ရာကုိ ျမွင့္တင္တဲ့သေဘာလုိ႔ ဆုိမည္ ဆုိပါက ဆုိနုိင္ပါတယ္။
ေသာတၳိေသနမင္းသားသည္ သစ္သီးသစ္ငယ္ ရလြယ္ျပီး အရိပ္အာဝါသေကာင္း၍ ေရမုိးျပည့္စုံမည့္အရပ္၌ ေက်ာင္းသခၤမ္းေဆာက္၍ ေန၏။ သမၺဳလမင္းသမီးသည္ ေသာတၳိေသနမင္းမထမီ နံနက္ေစာေစာကပင္ထျပီး ေက်ာင္းကုိတံျမက္လွည္း ေသာက္ေရသုံးေရတုိ႔ထည့္။ ခင္ပြန္းနုိးလာလ်ွင္ သြားတုိက္စရာဒန္ပူႏွင့္ မ်က္ႏွာသစ္ ေရကုိ ဆက္ကပ္ျပီးေဆးျမစ္ေဆးရြက္တုိ႔ကုိက်ိတ္၍ နဴနာတုိ႔ကုိ တစ္ကုိယ္လုံးလူးေပး၏။ ထုိေနာက္ ေကာင္းျမတ္ခ်ဳိျမိန္မည့္ သစ္သီးတုိ႔ကုိ ေရြးခ်ယ္ေရေဆး အခြံခြာစားနုိင္ရန္ အသင့္ျပဳျပင္၍ ခင္ပြန္းကုိ စားေစျပီး၊ မိမိသည္ ေနာက္မွစားေသာက္၏။ ျပီးစီးသည္ႏွင့္တျပိဳင္နက္ မိမိ၏ခံတြင္း၊ လက္တုိ႔ကုိေဆးေၾကာ၏။ထုိ႔ေနာက္ “အရွင့္သား သတိႏွင့္ေနေတာ္မူပါ။ မေမ့မေလ်ာ့ပါႏွင့္” ဟု မွာၾကားျပီး ခင္ပြန္းကုိ ရွိခုိးကာ ေတာင္း၊ တူရြင္း၊ ခ်ိတ္၊ တံခ်ဴတုိ႔ကုိယူျပီး သစ္သီးရွာရန္ ေတာတြင္းသုိ႔ ထြက္သြား၏။
သစ္သီးရွာမွ ျပန္လာျပီးလ်ွင္ ေကာင္းစြာထားရွိ၍ ေရအုိးျဖင့္ ေရကုိခပ္လာျပီး ေသာတၳိေသန မင္းသားကုိ ေရေလာင္းေပး၍ ကသယ္မွဳန္႔ ေျမညက္တုိ႔ျဖင့္ ပြတ္တုိက္ကာ ေရခ်ဳိးေပး၏။ ထုိေနာက္ သစ္သီးတုိ႔ကုိ ေက်ြးေမြး ျပန္၏။မိမိလည္း သစ္သီးတုိ႔ကုိစားျပီး အိပ္ရာ၌ လဲေလ်ာင္းသည္ႏွင့္ သမၺဳလမင္းသမီးသည္ မင္းသားကုိ ႏွိပ္နယ္ ေပးျပီး မင္းသားအိပ္မွ မိမိလည္း မင္းသား၏ အနီးတြင္ လဲေလ်ာင္း၍ အိပ္၏။ ဤသုိ႔ျဖင့္ ေန႔စဥ္ ဝတ္ၾကီး ဝတ္ငယ္တုိ႔ကုိ ျပဳစုေပး၏။ ဤအျခင္းအရာကုိေထာက္ဆျပီး မိမိတုိ႔အေနနဲ႔ ထုိထုိနဴနာေရာဂါသည္မ်ားကုိ အနီးကပ္ျပဳစုမေပးနုိင္ေသာ္လည္း ထုိလူနာမ်ားအတြက္ အသုံးဝင္မည့္ ေငြေၾကး၊ စားဖြယ္ေသာက္ဖြယ္၊ အဝတ္အထည္၊ ေနစရာအိပ္ခင္းစတာေတြ တတ္စြမ္းသမ်ွ လွဴဒါန္းသင့္ေၾကာင့္ထင္ရွားလွပါတယ္။ ထုိသုိ႔ လုပ္ေပးျခင္းဟာ ေအာက္က်စရာ အဆင့္အတန္းနိမ့္စရာမရွိပါ။ ျမတ္စြာဘုရားလမ္းေၾကာင္းအတုိင္း ေလ်ွာက္လွမ္းတာျဖစ္တဲ့အတြက္၊ ျမတ္စြာဘုရား အဆုံးအမကုိလုိက္နာတာျဖစ္ေသာေၾကာင့္ လူသူေတာ္ ေကာင္းမ်ား နတ္ေကာင္းနတ္ျမတ္မ်ားက သာဓုေခၚဆုိမွာျဖစ္ပါတယ္။
ျမတ္စြာဘုရားကုိယ္ေတာ္တုိင္လည္း ခႏၶာကုိယ္ၾကီး အရွင္လတ္လတ္ပုပ္ေဆြးေနတဲ့ ပူတိဂတၱတိႆမေထရ္ကုိ အနီးကပ္ ေစတနာ ေမတၱာထားကာ ျပဳစုေစာင့္ေရွာက္ေတာ္မူခဲ့ပါတယ္။ ထုိသုိ႔ျပဳစုေတာ္မူျပီးေနာက္ ရဟန္းတုိ႔ကုိ လည္း ၾသဝါဒေပးေတာ္မူခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီၾသဝါဒက အေပၚမွာေဖာ္ျပထားခဲ့သည့္အတုိင္း “ျမတ္စြာ ဘုရားက သူ႔ကုိလုပ္ေက်ြးခ်င္လ်ွင္ သူအုိ သူနာမ်ားကုိလုပ္ေက်ြးပါလုိ႔ ဆုံးမခဲ့ပါတယ္။ ”ျမတ္စြာဘုရားရွင္၏ အဆုံးအမကုိ နာခံမွတ္သားက ျမတ္စြာဘုရားခ်မွတ္ေတာ္မူခဲ့တဲ့ အဆုံးအမလမ္းစဥ္အတုိင္း သူအုိ၊ သူနာမ်ားကုိ တတ္စြမ္းသမ်ွ ေငြေၾကး၊ အဝတ္အထည္၊ အစားအေသာက္၊ ေဆးဝါး၊ ေနရာထုိင္ခင္းမ်ားကုိ ေပးလွဴျခင္း အားျဖင့္ ကုသုိလ္ျပဳသင့္ပါတယ္။ ထုိသုိ႔ ကုသုိလ္ျပဳလုပ္ေပးမည္ဆုိပါက မိမိသည္လည္း ျဖစ္ေလရာဘဝတုိင္းမွာ ေဆးဝါးလွဴဒါန္းျခင္းေၾကာင့္ အနာေရာဂါမ်ားကင္းရွင္းေစျခင္း၊ အဝတ္အထည္မ်ားေပးလွဴျခင္းေၾကာင့္ ျဖစ္ေလရာဘဝတုိင္းမွာ ပေဒသာပင္မွေပါက္ေသာ အေကာင္းစားအဝတ္အထည္မ်ားေပါမ်ားျခင္း၊ အစား အေသာက္မ်ားကုိေပးလွဴျခင္းေၾကာင့္ အသက္ရွည္ျခင္း၊ အဆင္းလွျခင္း၊ခ်မ္းသာၾကီးျခင္း၊ ခြန္အားၾကီးျခင္း၊ ဥာဏ္ပညာၾကီးျခင္းစတဲ့ အက်ဳိးတရားမ်ားစြာကုိ ရရွိနုိင္ပါလိမ့္မယ္။ ဒါေၾကာင့္ ျမတ္စြာဘုရားခ်မွတ္ေတာ္ မူခဲ့တဲ့ အဆုံးအမကုိလက္ကုိင္ထားျပီး ျမတ္စြာဘုရားရွင္ကုိ လုပ္ေက်ြးျပဳစုတဲ့အေနနဲ႔ သူအုိ သူနာမ်ားကုိ တတ္စြမ္းသမ်ွ ေပးလွဴၾကပါလုိ႔တုိက္တြန္းအသိေပးလုိက္ရပါသည္။
စာဖတ္သူအားလုံးသက္ရွည္က်န္းမာစိတ္ခ်မ္းသာ၍ လုိရာဆႏၵမ်ားျပည့္ဝၾကပါေစ။
အရွင္ဝိမလဝံသ(နာလႏၵာတကၠသုိလ္ အိႏၵိယနုိင္ငံ)
http://www.wiradhamma.blogspot.in/
ဦးဇင္းဘေလာ့မွာလည္းလာေရာက္ေလ့လာနုိင္ပါသည္။
Posted by ashinwimalawuntha on မတ္ 16, 2012 at 11:04am
No comments:
Post a Comment