စိတ္အလုပ္လုပ္ေနၾကတဲ. သူေတာ္ေကာင္းမ်ား စိတ္အေၾကာင္းကို သိဖို.လိုအပ္တယ္။
စိတ္နဲ.ဘာနဲ.ဆက္သြယ္ေနလဲဆိုေတာ. စိတ္ဟာ အာရုံကိုယူတတ္တယ္
စိတ္နဲ.အာရုံနဲ.ဆက္သြယ္ေနတယ္.. စိတ္ဆိုရင္ အာရုံပါလာတယ္
စိတ္ဟာ သူ.ခ်ည္းပဲ ေနတာမွ မဟုတ္တာ၊ အာရုံတစ္ခုခုကို အျမဲတမ္းသိေနတယ္။.
အာရုံတစ္ခုခုကို သိတဲ.အခါမွာ စာလိုေတာ. ၀ီထိစိတ္ ေဇာစိတ္ေတြေပါ. ။ ထင္ထင္ရွားရွားသိတာလည္းရွိတယ္။ ပကတိအေနနဲ. မသိသလိုေနျပီးေတာ. ဆိတ္ျငိမ္တဲ.အခါမွာ အလိုလိုသိတာ မသိစိတ္လို.ေခၚတယ္၊ မသိစိတ္ဆိုတာ အိပ္ေပ်ာ္ေနတာကို တစ္မ်ိဳးတည္းဆိုတာမဟုတ္ဘူး။
မသိစိတ္ဆိုတာက အနုသယေတြနဲ. သက္ဆိုင္တာေပါ.။
စိတ္ကိုအၾကမ္းအားျဖင္. နွစ္ပိုင္းပိုင္းလို.ရတယ္။ သိစိတ္ရယ္ မသိစိတ္ရယ္။ သိစိတ္က ခုလို ျမင္ၾကားနံစာထိေတြ.ေနတာေတြ၊ အၾကမ္းအားျဖင္. သိေနတာ။
စာလိုအားျဖင္. ၀ီထိစိတ္ေတြေပါ.၊ မသိစိတ္ဆိုတာက ရင္ထဲမွာကိန္းေနတဲ. စိတ္ေတြ၊ အေကာင္အထည္ပံုသ႑ာန္ၾကီးအေနနဲ.ကိန္းေနတာမဟုတ္ပါဘူး။ အေၾကာင္းတိုက္ဆိုင္တဲ.အခါမွာ သူသိသင္.သိထိုက္တဲ. အာရုံေတြကို သိလာတဲ.သေဘာ၊ အဆင္.အေနနဲ. 3 ဆင္.ေျပာမယ္ဆိုလို.ရွိရင္ ကိေလသာအေနနဲ. 3 ဆင္.ေပါ.ေလ၊ ၀ိတိကၠမရယ္၊ ပရိယု႒ာနရယ္၊ အနုသယရယ္၊ဒါ အနသယနဲ.သက္ဆိုင္တယ္၊ အနုသယဆိုတာ မဂ္နဲ.ဖိုလ္နဲ. အဆင္.ဆင္.ပယ္မွ အျမစ္ပတ္ပယ္နိုင္တဲ.တရားေတြေပါ.။
ဥပမာ ဒိ႒ိနဲ.၀ိစိကိစၧာဆိုရင္ ေသာတပတၱိမဂ္ဥာဏ္ဖိုလ္ဥာဏ္၇မွ အျမစ္ျပတ္ပယ္နိုင္တာ။
ေသာတာပတၱိမဂ္ဥာဏ္ဖိုလ္ဥာဏ္မရေသးရင္ တရားေတြနာ သင္တန္းေတြတက္လို. ဒိ႒ိ၀ိစိကိစၧာျပဳတ္တယ္လို. ထင္ရေသာ္လည္း အျမစ္ျပတ္မျပဳတ္ေသးဘူး၊ အေၾကာင္းတိုက္ဆိုင္လာတဲ.အခါ ဒိ႒ိ၀ိစိကိစၧာျပန္ျဖစ္ေသးတာပဲ။ ေလာကဓံျပင္းျပင္းထန္ထန္ၾကံဳလာတဲ.အခါ ငါ ငါ.ဥစၥာစသည္အားျဖင္.. သံသယ၊ သိကၡာသံုးပါးအေပၚ သံသယ ၊ဒါေလးေတြျဖစ္နိုင္ေသးတယ္၊ ဘာလို.ျဖစ္နိုင္ေသးလဲဆိုေတာ. မဂ္ဥာဏ္ဖိုလ္ဥာဏ္နဲ.မပယ္ရေသးလို.။ ၀ိပႆနာဥာဏ္ဟာ အနုသယကို မပယ္နိုင္ဘူး။ ရင္ထဲမွာ ေသာင္းက်န္းတဲ.ကိေလသာနဲ. လြန္လြန္က်ဴးက်ဴးျဖစ္မယ္.ကိေလသာ ဒီနွစ္ဆင္.ကိုပဲ ပယ္နိုင္တယ္။
အေၾကာင္းတိုက္ဆိုင္တဲ.အခါမွာ ေပၚလာတဲ. ကိေလသာေတြကို အျမစ္ပ်က္မပယ္သတ္နိုင္ဘူး။.ထို.အတူပဲ အနာဂါမိမဂ္ဥာဏ္ဖိုလ္ဥာဏ္မ၇ေသးရင္ ကာမရာဂတို. ေဒါသတို. ဒါေတြအျမစ္ပ်က္မပယ္နိုင္ေသးဘူး။
ဘယ္မွာကိန္းေနသလဲ ဘယ္လိုပံုသဏၭာန္နဲ.ကိန္းေနသလဲ ဒါေတြ ဆက္ဆင္ျခင္ေနဖို.မလိုပါဘူး။ ဒါေတြဆင္ျခင္ေန၇င္ အစြန္းေ၇ာက္ဥြားလိမ္.မယ္။ဆင္ျခင္လို.လဲမရဘူး။ဒါက ဘုရားအရာပဲ။ ျမတ္စြာဘုရားရဲ.၀ါဒဟာ ၀ိဘဇၨ၀ါဒ၊ ေ၀ဖန္ဆန္းစစ္ရမယ္တဲ.။ ေ၀ဖန္ဆန္းစစ္တာကို္လည္း သေဘာက်တယ္။ေ၀ဖန္ဆန္းစစ္မွလည္းပဲ အယူမွန္ျဖစ္နိုင္တယ္။ေ၀ဖန္ဆန္းစစ္တဲ.ေန၇ာမွာလည္းပဲ မဇၥ်ိမပဋိပဒါနဲ.ထိန္းထားတယ္။ ေ၀ဖန္ဆန္းစစ္ရမယ္ သို.ေသာ္လည္း ပဲ.မဇၥ်ိမပဋိပဒါလမ္းနဲ. ေ၀ဖန္ဆန္းစစ္၇မယ္။အစြန္းေ၇ာက္လို.မ၇ဘူး။ အစြန္းဆိုတာ ကိုယ္နဲ.မတန္တာေတြသြားစဥ္းစားမိရင္ အမွန္ကို မသိနိုင္တဲ.အျပင္ မွားျပီးရူးသြားနိုင္တယ္။ ကို္ယ္သိသင္.သိထိုက္သေလာက္ ကိုယ္နဲ.ထိုက္တန္သေလာက္ပဲ ေ၀ဖန္ဆန္းစစ္ရမယ္။
အဲဒါကို ျမတ္စြာဘုရားရဲ.တရားေတာ္မွာ ျမတ္စြာဘုရားရဲ.ဂုဏ္ေတြ တရားေတာ္ေတြရဲ.ဂုဏ္ေတြဟာ အင္မတန္သိမ္ေမြ.တယ္၊ အလြန္ျမင္နိုင္ခဲတယ္၊ အလြန္သိနိုင္ခဲတယ္၊ တကယ္ၾကိဳးစား တကယ္အားထုတ္ တကယ္မဂ္ဥာစ္ဖိုလ္ဥာဏ္ဆိုက္တဲ.ပုဂၢိဳလ္ေတြမွ သိအပ္ခံစားအပ္တယ္၊ ၾကံစည္ရု့ံနဲ.ရတဲ. တရားေတြမဟုတ္ဘူးတဲ.။ ၾကံစည္သင္.ၾကံစည္ထိုက္တာေတြ ၾကံစည္ရမယ္၊ ဆင္ျခင္သင္.ဆင္ျခင္ထိုက္တာေတြဆင္ျခင္ရမယ္။ သို.ေသာ္လည္းပဲ ေနရာတကာတိုင္း ေ၀ဖန္ဆန္းစစ္ဆင္ျခင္စဥ္းစားေနလို.မရဘူး။ ဘာမွေ၀ဖန္စရာမလိုပါဘူးကြာ ၊ ေျပာတဲ.အတိုင္းလုပ္ရုံပဲ၊ ဒါလည္း အစြန္းပဲ။ ေ၀ဖန္ရမယ္၊ သူမ်ားေျပာတိုင္း ယံုစရာမလိုဘူး။ သူမ်ားေျပာတိုင္းမ်က္စိမွိတ္ယံုလို.ရွိရင္ မွားတာမ်ားတာပဲ။
ေ၀ဖန္ရမယ္ ဆန္းစစ္ရမယ္ သို.ေသာ္လည္း ေ၀ဖန္ဆန္းစစ္တဲ.ေနရာမွာလည္း ခုနလို အနုသယဓါတ္တို.၊ ပဋိယု႒ာန၊ ၀ိတိကၠမတို.၊ ကမၼသတၱိတို.၊ ကံျဖစ္ျပီးေတာ. သတၱိျဖစ္သြားတယ္၊ေစတနာကေနျပီးေတာ. ဥပါဒ္ ထီ ဘင္နဲ. ခ်ဳပ္သြားတဲ.အခါမွာ ကံျဖစ္သြားတယ္၊ အဲဒီကံဟာ ဘယ္လိုပံုစံလဲ ဘယ္လိုျဖစ္သြားတာလဲ ေလးေထာင္.လား အ၀ိုင္းလား နွလံုးသားမွာ ဘယ္ေထာင္.မွာ ဘယ္လိုပံုစံနဲ.ကိန္းေနတာလဲ၊ကံဟာလူရဲ.ေနာက္ကို အရိပ္သဖြယ္လိုက္တယ္၊ ဘယ္လိုလိုက္တာလဲ၊ ဘယ္လိုလုပ္လိုက္တာလဲ၊ ရုပ္ေတြ နာမ္ေတြဟာ ျဖစ္ျပီးပ်က္သြားတယ္၊ ကံဆိုတာလည္း နာမ္ဓမၼပဲ။ ေစတနာဟာ ကံပဲ၊ ေစတနာခ်ဳပ္ေတာ. ကံျဖစ္တယ္၊ အဲဒီကံဟာလည္း ျဖစ္တဲ.ေနရာမွာ ခ်ဳပ္သြားတာပဲ၊ သုိ.ေသာ္လည္းပဲ သတၱိကေတာ. မခ်ဳပ္ဘူး။ အဲ သတၱိဟာ ဘယ္ေနရာမွာလည္း၊ဘယ္လိုပံုသဏၭာန္လဲ၊ အဲဒါ ကိုယ္.အရာမဟုတ္ဘူး။ ေ၀ဖန္ဆန္းစစ္တဲ.ေနရာမွာ ဆန္းစစ္ထိုက္တာေလာိုပဲ ဆန္းစစ္ရမယ္။ အနုသယဓါတ္ အနုသယ ၇ ပါး ရင္ထဲမွာကိန္းေနတယ္၊ ဘယ္လိုပံုစံနဲ. ကိန္းေနတာလဲ ဘယ္ေနရာမွာကိန္းေနတာလဲ ဒါ ကိုယ္.အရာမဟုတ္ဘူး။ ဗုဒ၀ိသေယ်ာ အစိေႏၱေယ်ာ ဒါ ဘုရားအရာ။ ၾကံစည္မေနနဲ. ကိုယ္လုပ္ရမယ္.ဟာလုပ္၊ ျဖစ္ပ်က္ေတြမုန္းတယ္ ျဖစ္ပ်က္ခ်ဳပ္တယ္ ဘယ္လိုခ်ဳပ္တာလဲ၊ သြားၾကံစည္မေနနဲ. ဘယ္လိုခ်ဳပ္တာလဲဆိုရင္ ေနာက္ခ်ဳပ္တဲ.ေနရာမေရာက္ဘဲ ျဖစ္သြားလိမ္.မယ္။
စိတ္ဟာ အင္မတန္ၾကံစည္တတ္တယ္၊ အာရုံေတြၾကံတာပဲ။ဒါ သူ.သဘာ၀၊ ၾကည္.စရာျမင္စရာေတြကို မ်က္စိကလိုက္ၾကည္.သလို အာရုံေတြမွန္သမွ်ကို သူလိုက္ျပီးေတာ. ၾကံစည္ေနတာပဲ။ သို.ေသာ္လည္း သူၾကံစည္တာ ပပဥၥသေဘာတရားေတြရဲ. ျခယ္လွယ္မႈကိုခံရျပီး ၾကံစည္ေနတာ။ ပဥၥသေဘာေတြ(တဏွာ၊ မာန၊ ဒိ႒ိ) ျခယ္လွယ္ခံေနရတာလည္း ျခယ္လွယ္ခံရမွန္းမသိပါဘူး။ ၀ိပႆနာအားထုတ္ေတာ.မွပဲ ဒါေတြေနာက္သိလာမယ္။ အားထုတ္ျပီးမွ သိသင္.သိထိုက္တာေတြရွိတယ္၊ မဂ္ဥာဏ္ဖိုလ္ဥာဏ္ရျပီးမွ သိသင္.သိထိုက္တာေတြရွိတယ္။ စိတ္နဲ.အလုပ္လုပ္တာျဖစ္ေတာ. စိတ္အေၾကာင္းကို မိမိနဲ.သင္.ေတာ္သေလာက္သိထားရမယ္။ မိမိတို.သိသင္.တာထက္ပိုျပီးေတာ. သိစရာမလိုပါဘူး။သိေအာင္လည္းပဲ ၾကိဳးစားလို.မရပါဘူး။ၾကိဳးစားရင္လည္း ရူးမွာပဲ။ ဘုရားအရာတို.၊ ေလာကအရာတို.၊ စ်ာန္အရာတို.၊ ကံအရာတို.၊ ဒီအရာေတြဟာ ၾကံစည္ရမယ္.အရာေတြမဟုတ္ဘူး၊ၾကံစည္ရင္ရူးသြားမယ္၊
ေလာကၾကီးကဘယ္လိုလုပ္တည္ေဆာက္တာလဲ၊ ျမင္းမုိရ္ေတာင္ၾကီးေအာက္မွာလည္း နတ္ေတြေနၾကတယ္။ျမင္းမုိရ္ေတာင္ထိပ္မွာလည္း နတ္ေတြေနၾကတယ္။ ဟာ ဒီလိုၾကီးမွာ ေနၾကတာ ေအာက္ဆီဂ်င္တို. ဘာတို.ရပါ.မလား၊ ဒါကိုယ္နဲ.မဆိုင္ဘူး၊ ကိုယ္.ဥာဏ္ေလးနဲ. သြားျပီးေတာ. စဥ္းစားလို.မရဘူး။ ေရတြင္းတူးတာေတာင္မွာ ေတာ္ေတာ္ေလးနက္သြားရင္ ေအာက္ဆီဂ်င္မရလို.ရင္မတူးနိုင္ဘူး၊ ဒါ ပကတိအသိနဲ.ေတာ. ဟုတ္တာေပါ.။ ပကတိအသိထက္ ပိုျပီးနက္ရိႈင္းတဲ. အသိေတြ အမ်ားၾကီးရွိတယ္ ေလာကမွာ။ လူသာမန္ နတ္သာမန္ ျဗဟၼာသာမန္ေတြ မသိနိုင္တဲ. လူနတ္ျဗဟၼာ သတၱ၀ါအားလံုး မသိနိုင္တဲ. ေလာကအေၾကာင္းကို အကုန္သိေတာ္မူလို. ေလာက၀ိဒူ။ ဘုရားအရာပဲ ေလာကအေၾကာင္းသိတာ။
စိတ္ဟာ အာရုံနဲ.မကင္းဘူး၊ အိပ္ေမာမက်ခင္ အာရုံတစ္ခုခုနဲ.သိေနတာပဲ။ ပကတိအာရုံေတြကို သိတဲ.အခါသိမယ္.။ ပကိတိအာရုံမဟုတ္ဘဲ အာရုံအထူးအဆန္းေတြကို သိတဲ.အခါလည္း သိမယ္။အသိခံရတာမွန္သမွ် အာရုံပဲ။ သိေနတာက စိတ္ပဲ။ သိတဲ.အခါမွာ အဲဒီအသိကို မွန္မွန္ကန္ကန္သိေအာင္ ဆံုးျဖတ္ေပးနိုင္တဲ. ပညာ၊ ပညာလို.ေျပာလိုက္ရင္ ေနာက္က ၄ ပါးအကုန္ပါတယ္။ ပညာဟာတစ္ခုတည္းမျဖစ္ဘူး၊ ပညာဆိုတာ သမၼာဒိ႒ိမဂၢင္ပါပဲ၊ သမၼာသကၤပၸတို.၊ သမၼာ၀ါယမ၊ သမၼာသတိ၊ သမၼာသမာဓိတို. အဲဒီ မဂၢင္ငါးပါးနဲ.ျမင္လို.ရွိရင္ ရုိးရုိးအာရုံျဖစ္ေစ ထူးျခားတဲ.အာရုံပဲ ျဖစ္ေစ မွန္မွန္ကန္ကန္သိတယ္။ ထို.အတူပဲ မိစၧာမဂၢင္ငါးပါး ၀င္သြားလို.ရွိရင္လည္း သိလာတဲ.အသိဟာ မွားတဲ.အသိျဖစ္ေနတယ္။ အာရုံကေတာ. ဒီအာရု့ံပါပဲ ပကတိအာရုံပဲျဖစ္ေစ ထူးျခားတဲ.အာရံု့ပဲ ျဖစ္ေစ အာရုံကေတာ. ဒါပဲပဲ ဒါေပမယ္. အသိမွာကြာသြားတယ္။ မွန္မွန္ကန္ကန္သိတဲ.အသိရယ္၊ မွားယြင္းစြာသိတဲ.အသိရယ္၊
...................................
ရင္ထဲမွာ ရပ္ျပစ္ရွစ္ပါးလြတ္ဖို. မိစၧာမဂၢင္ရွစ္ပါးလြတ္ဖို.ၾကိဳးစားရမယ္၊ အျပင္မွာ ရပ္ျပစ္ရွစ္ပါးလြတ္လာျပီ။ ငရဲ တိရစၧာန္ ျပိတၱာ လူမိစၧာ အဂါၤမျပည္.စံု ေတာတြင္းျဖစ္ရ အရူပ အသညသတ္ဘံု သာသနာပ လူျဖစ္ရ တရားမရပံု၊ အျပစ္သင္.ေနတဲ.အရပ္ရွစ္ပါး၊ ဒါ ဗဟိဒၶရပ္ျပစ္ရွစ္ပါး၊
ဗုဒၶသာသနာေတာ္ၾကီးနဲ.လည္းေတြ.တယ္၊ သာသနာထြန္းကားတဲ.အရပ္မွာလည္းပဲ လူျဖစ္ရတယ္၊ မိဘေတြကလည္း ဗုဒၶဘာသာ၊ ကိုယ္လည္းပဲ သမၼာဒိ႒ိ၊ သဒၶါတရားလည္း အားေကာင္းတယ္၊ သို.ေသာ္လည္းပဲ ရင္ထဲမွာ ရပ္ျပစ္ရွစ္ပါးလြတ္ဦးမွ။ ဒါတင္စားေျပာတာပါ ၊
ရင္ထဲက ရပ္ျပစ္ရွစ္ပါးဆိုတာ မိစၧာဒိ႒ိ၊ မိစၧာသကၤပၸ၊ မိစၧာ၀ါယမ၊ မိစၧာသတိ၊ မိစၧာသမာဓိဆိုတဲ. မိစၧာမဂၢင္ရွစ္ပါး၊ မိစၧာဒိ႒ိဆိုတာ အယူမွားတာ၊ အသိမွားတာ၊ စိတ္ဟာ အာရုံနဲ.မကင္းဘူးဆိုေတာ. အာရုံကို သိတဲ.ေနရာမွာ အာရုံကို ဆံုးျဖတ္တဲ.ေနရာမွာ ဆံုးျဖတ္မွားသြားတယ္။ဥပမာ အမ်ိဳးသားကို ျမင္တယ္၊ အမ်ိဳးသမီးကို ျမင္တယ္ ပကတိမ်က္စိအေနနဲ.။ ဘာမွအားမထုတ္တဲ.ပုဂၢိဳလ္ေတြလည္းပဲ အမ်ိဳးသား အမ်ိဳးသမီး ျမင္တယ္။ ၀ိပႆနာ ေယာဂီေတြလည္း အမ်ိဳးသား အမ်ိဳးသမီးျမင္တယ္။ အာရုံကေတာ. ပညတ္အေနနဲ.ေျပာရင္ လူပါပဲ။ အာရုံကေတာ. အတူတူပါပဲ။ သို.ေသာလ္လည္းပဲ အသိျခင္းမတူနိုင္ဘူး။
၀ိပႆနာတရားမနာ ၊ ၀ိပႆနာတရားအားမထုတ္တဲ.ပုဂၢိဳလ္ေတြကေတာ. လူကိုျမင္ေသာ္လည္းပဲ လူလို.မျမင္ပါဘူး။ လူကိုလူလို.သိတာပဲ လူပဲ၊ ဒါေျပာေတာ.သာ သိတယ္လို.ထင္တာပါ၊ လူကို လူလို.မျမင္ပါဘူး။ လူကိုဘာလို.ျမင္လဲ၊ သူက သူေ႒းပဲ၊ သူက ဆင္းရဲသားပဲ၊ သူကေတာ. ကုလားပဲ ၊ သူကေတာ. တရုတ္ပဲ၊ သူကေတာ. အရာရွိပဲ ၊ သူကေတာ. ရုံးေစာင္.ပဲ ၊ဒီလိုျမင္တယ္။ ကိုယ္.မ်က္စိေရွ.မွာ လူသားစင္စစ္ျဖစ္ပါလ်က္နဲ. လူကိုလူလို.မျမင္ဘူး။လူကို သူေ႒း၊ ဆင္းရဲသား။ အရာရွိ ငယ္သား ဒီလိုခြဲျခားျပီးေတာ. ျမင္တယ္။ ဒါ ပပဥၥအျမင္လို.ေခၚပါတယ္။ အာရုံကေတာ.လူပါပဲ ၊ တနည္းအားျဖင္. ပရမတ္နဲ.ေျပာရင္ အဆင္းပါပဲ။ သို.ေသာ္လည္းပဲ သာသနာတြင္းတရား၊ ၀ိပႆနာတရားေတြလည္း မနာဘူး အားလည္းမထုတ္ဘူးဆိုရင္ လူစင္စစ္ၾကီးကိုယ္.ေရွ.မွာ ျမင္ေနပါလ်က္သားနဲ. လူလို.မသိဘူး၊ အဆင္.အတန္းခြဲျခားျပီးေတာ. သိတယ္။ အဲဒါ တဏွာ မာန ဒိ႒ိ ပပဥၥအျမင္။
သူ.ထက္ပိုျပီး အဆင္.အတန္းျမင္.လာတဲ.အျမင္ၾကေတာ. သူေဌး ဆင္းရဲသား အကုန္လံုးဟာ လူသားေတြပဲ၊ အဆင္.အတန္းမခြဲျခားေတာ.ဘူး၊ လူကိုလူလို.ျမင္လာတယ္။ လူကိုလူလို.ျမင္တယ္ဆိုတာ ပညတ္နယ္မွာပဲ ရွိပါေသးတယ္။ပရမတ္နယ္မေရာက္ေသးဘူး။ လူကိုလူလို.ျမင္လာေတာ. သူလည္းလူသားပဲ ကိုယ္လည္းလူသားပဲ ကိုယ္ခ်င္းစာတရားေလးေတြရွိလာတယ္။ ကိုယ္ခ်င္းစာတရားအေျခခံေတာ. ေမတၱာ၊ ကရုဏာ၊ မုဒိတာ၊ ဥေပကၡာဆိုတဲ. ျဗဟၼစိုရ္တရားေတြ၀င္လာတယ္။ ျဗဟၼ၀ိဟာရ၊ ျဗဟၼစိုရ္အျမင္လို.လည္း ေျပာလို.ရပါတယ္။ အာရုံကေတာ. တစ္ခုတည္းပဲ။ မ်က္စိကေတာ. ဒီမ်က္စိပါပဲ။ သို.ေသာ္ရင္ထဲက မိစၧာရယ္ သမၼာရယ္ကြားသြားတာ။ သစၥာတရားေတြ၊ ၀ိပႆနာတရားေတြ မနာ၊ အားမထုတ္ဘူးဆိုရင္ေတာ. လူကိုလူလို.ေတာင္မျမင္ပါဘူး။ အဆင္.အတန္းခြဲျမင္တယ္။ အဆင္.အတန္းခြဲျမင္ေတာ. ခ်စ္ျခင္း မုန္းျခင္း စသည္အားျဖင္. ဘက္လိုက္တာေတြ ပါလာတာေပါ.။ မွ်မွ်တတ မရွိေတာ.ဘူး။ လူကို လူလို.ျမင္လာျပီဆိုရင္ ျဗဟၼစိုရ္အျမင္။ ကိုယ္ခ်င္းစာတရားျမင္လာတယ္။ မွ်မွ်တတနဲ. ေမတၱာထားခ်င္တယ္..အက်ိဳးတရားသယ္ပိုးခ်င္တယ္။ ဒုကၡမွလြတ္ေစခ်င္တယ္ ဂရုဏာ၊ ခ်မ္းသာေနတဲ.ပုဂၢိဳလ္ေတြကို ၀မ္းေျမာက္၀မ္းသာျဖစ္တယ္ မပ်က္စီးေစခ်င္ဘူး မုဒိတာ။ ကံကံရဲ. အက်ိဳးတရားပဲ၊ အေၾကာင္းတရား အက်ိဳးတရားေတြနဲ.ပဲ ဥေပကၡာလည္း ျပဳလို.ရတယ္။ သိမ္းပိုက္ခ်င္တဲ. ဆႏၵမၾကီးမားေတာ.ဘူး။ ဒါ ျဗဟၼစိုရ္အျမင္။
သာသနာတြင္းက်ေတာ. မ်က္စိကရုိးရိုးမ်က္စိမဟုတ္ေတာ.ဘူး၊ ပညာမ်က္စိျဖစ္လာတယ္။ ၃၂ ေကာ႒ာသ ဒီတိုင္းပါပဲ။ ဒါမဲ. ရင္ထဲက အသိမတူေတာ.ဘူး၊ မိစၧာဒိ႒ိမဟုတ္ေတာ.ဘူး၊ သမၼာဒိ႒ိျဖစ္လာတယ္။ သူေ႒း သူၾကြယ္ ဆင္းရဲသား ဒီလိုလည္းမျမင္ဘူး။ ေၾသာ္ လူပဲ အမ်ိဳးသားပဲ အမ်ိဳးသမီးပဲ ၊ လူကိုလူလို.လည္း မျမင္ေတာ.ဘူး။ ဘယ္လိုျမင္လာလဲ။ ရုပ္ေတြ နာမ္ေတြပဲ၊ ခႏၶာငါးပါး ရုပ္နာမ္နွစ္ပါးပဲ၊ တကယ္.အရွိပရမတ္ကို ေရာက္သြားတယ္။ အဲဒါဟာ ပဋိစၥသမုပၸါန္ ျပတ္မယ္.အျမင္ေပါ.။ အို နာ ေသ ဒုကၡေတြမွ လြတ္မယ္.အျမင္။ ေလ.က်င္.ယူ၇မယ္။ ေကာင္းတဲ. လမ္းစဥ္ကေတာ. ေလ.က်င္.ယူရမယ္။ အလကားသက္သက္ေတာ.မရဘူး။ အပါယ္ေရာက္မယ္.ကိစၥက ေလ.က်င္.စရာမလိုဘူး။ အသာေလးလိုက္သြားရုံပဲ ေရစုန္ပဲ။
နိဗၺာန္ကိုသြားမယ္.ကိစၥက ေလ.က်င္.ယူရမယ္။ မခ်ိမဆန္.ေလ.က်င္.ယူရမယ္။ ပကတိမ်က္စိနဲ.ျမင္လိုက္ရင္ေတာ. ေယာက်ာၤး မိန္းမပဲ ခ်စ္စရာ မုန္းစရာပဲ ဆင္းရဲ ခ်မ္းသာပဲ ဒါေတြေတြ.မွာပဲ။ လူသားေတြပဲေဟ. အခ်င္းခ်င္းေမတၱာထားရမယ္။ ဒီေလာက္နဲ. ရပ္မေနနဲ.ဦး လူသားေတြဆိုတာ ျဗဟၼစုိရ္အျမင္ရွိေသးတယ္။ သံသရာမွ မလြတ္နိုင္ေသးဘူး။ ေယာက်ာ္းမိန္းမလည္းမဟုတ္ဘူး။ လူသားလည္းမဟုတ္ဘူး။ဒါေတြက ပညတ္ေတြပဲ။ တကယ္ေတာ. ရုပ္ေတြ နာမ္ေတြပဲ။ ရုပ္ေတြ နာမ္ေတြဆိုရင္ ေနာက္က လကၡဏာလိုက္လာျပီ။ အနိစၥလကၡဏာ၊ ဒုကၡလကၡဏာ၊ အနတၱလကၡဏာ။ မျမဲတဲ.သေဘာေတြပဲ ၊ ဆင္းရဲတဲ.သေဘာေတြပဲ ၊ အစိုးမရတဲ. သေဘာေတြပဲ။ ဘာမွ အနွစ္သာရမရွိဘူး။ သစၥာအျမင္နဲ.ေျပာလိုက္ရင္ အကုန္လံုး ဒုကၡသစၥာပဲ။
အၾကမ္းအားျဖင္.လည္း ဒုကၡသစၥာကို ျမင္ရမယ္။ အလယ္အလတ္အားျဖင္.လည္း ဒုကၡသစၥာကိုျမင္ေအာင္ နွလံုးသြင္း၇မယ္။ အနုစိတ္အားျဖင္.လည္း ၀ိပႆနာဥာဏ္နဲ. ဘာ၀နာမယဥာဏ္နဲ. ျမင္ေအာင္ကို ၾကိဳးစား၇မယ္။ သာသနာတြင္းမွာ လူျဖစ္ရက်ိဳးနပ္တယ္ဆိုတာ အဲဒါပဲ။
ျမစိမ္းေတာင္ဆရာေတာ္ဘုရား (စိတ္အေၾကာင္းတေစ.တေစာင္း(၁) တရားေတာ္မွ .. )
Shared from Lwinoo Ko
No comments:
Post a Comment