ေရြးေကာင္းတင္ျပလာတာယခုပါဆုိ သုံးၾကိမ္ေျမာက္သုိ႔ပင္ေရာက္ရွိခဲ႔ေလျပီ။
ဤပုိ႔မွာေတာ႔ မိမိတုိ႔ကုိယ္တုိင္က အသက္ရွင္ရပ္တည္ႏုိင္ရုံစားေသာက္ၾကျပီး ဆြမ္းခံၾကြလာေသာ အရွင္ျမတ္အား အမြန္ျမတ္ဆုံးခ်က္ျပဳတ္လွဴဒါန္းခဲ႔ၾကေသာ အာဂအလွူရွႈင္ သာအမိႏွစ္ဦး အေၾကာင္းကုိတင္ျပေပးလုိက္ရပါသည္။
........................................
ေမြးမယ္ေတာ္ျဖစ္ခြင္႔မရခဲ႔ေပမယ္႔......
သီရိလကၤာႏုိင္ငံ ေတာရြာေလးတစ္ရြာမွ သူဆင္းရဲသားအမိတုိ႔ အိမ္ကေလးမွာျဖစ္ေလသည္။ အိမ္ဟုဆုိရေသာ္လည္း မုိးမလုံေပ၊ ၾကယ္ျမင္လျမင္တဲေလးတစ္လုံးပင္။ သားအမိႏွစ္ဦးသည္ နံနက္စာထမင္းေလး စားျပီးလွ်င္ ေတာသုိ႔ထင္းေခြသြားၾကရမည္ျဖစ္၏၊ သမီးငယ္ေလးလည္း အေမႏွင္႔ ေတာလုိက္ကာ ဟင္းရြက္ခူးကာ ေရာင္းျပီးမွ ဆင္းရဲပင္ပမ္းၾကီးစြာ ရွာေဖြစားေသာက္ေနၾကရသူမ်ားျဖစ္၏။
ထုိထမင္းစားဖုိ႔ျပင္ျပီးေနေပမယ္႔ သမီးျဖစ္သူက သူခူးလာေသာဟင္းရြက္နဲ႔ ဟင္းခ်ဳိတစ္ခြက္လုပ္လုိက္ဦးမယ္ ခဏေစာင္႔ပါဟု ဟင္းခ်ိဳတစ္ခြက္သြားျပင္ေန၍ ထုိင္ေစာင္႔ေနလုိက္ျခင္းျဖစ္၏။ၾကာေန၍ ….
"သမီးေရ ညည္းဟင္းခ်ိဳက ဒီေန႔ေကာ ေသာက္ရဦးမွာလား ေအ…"ဟု လွမ္းေအာ္ေျပာလုိက္ရာ
"ဟုတ္ အေမေရ အခုပဲ ဟင္းရြက္ခပ္ေတာ႔မွာ ခဏေစာင္႔ပါေနာ္…"ဟု မီးဖုိထဲမွလွမ္းေအာ္ေျပာလုိက္၍ သမီးေလးရဲ႔ အေမတစ္ခုသမီးတစ္ခုဘ၀ေလးကုိလည္း သနားေနမိေတာ႔၏။
သမီးေလးငယ္စဥ္ေလးထဲကပင္ အိမ္သားမွာ ပ်က္စီးဆုံးပါးသြားခဲ႔၍ မိမိတုိ႔သားအမိလည္း အေဖာ္မဲ႔အထီးက်န္ မ်က္ႏွာငယ္ခဲ႔ရ၏။ သမီးေလးကား သနားစရာအေကာင္းဆုံးပင္ ေနာက္ထပ္သားေလးတစ္ေယာက္ေယာက္မ်ားရခဲ႔ရင္ အေကာင္းသား ငါတုိ႔လည္း အားကုိးအားထားျပဳရ အစ္ကုိၾကီးအဖအရာကေနျပီးသမီးေလးကုိလည္း လုံျခဳံေႏြးေထြးေစမွာဧကန္ပင္။
ခုေတာ႔ သမီးေလးလည္းအေဖာ္မဲ႔အထီးက်န္ ေျပးၾကည္႔လုိ႔မွ တုိ႔သားအမိႏွစ္ေယာက္ထဲရွိတယ္ ။ သမီးေလးသာေမာင္ေလးတစ္ေယာက္ေယာက္မ်ားရွိမယ္ဆုိ….
ထုိသုိ႔ေရာက္တတ္ရာရာအေတြးဆန္႔ေနစဥ္ပင္ ရဟန္းေတာ္တစ္ပါးသပိတ္ပုိက္လွ်က္ မိမိတုိ႔အိမ္ရာဖက္သုိ႔ ဆြမ္းခံၾကြလာေနသည္ကုိ လွမ္းျမင္ေနရေလသည္။
ထုိရဟန္းေတာ္ေလးက အေ၀းထဲက ၾကည္ညိဳစရာေကာင္းလုိက္ပါဘိ။ ငါ႔အိမ္မ်ားဆြမ္းလာရပ္ဖုိ႔ေလလားမသိဘူး …….
အမွန္တကယ္ပင္ ထုိရဟန္းေတာ္မွာလည္း ထုိသူဆင္းရဲသားအမိထံသုိ႔ ဆုိက္ဆုိက္ျမိဳက္ျမိဳက္ၾကီး ဆြမ္းခံၾကြလာျခင္းပင္ ။ အရင္ေန႔မ်ားကဆုိ အျခားကုိယ္ေတာ္ေလးမ်ားသည္ ဆင္းရဲလွေသာ ထင္းေခြသမသားအမိအိမ္ကုိ ေက်ာ္၍သာ ဆြမ္းရပ္ၾကေလသည္။
သူမတုိ႔ေလာင္းႏွိဳင္သည္လည္း ဆန္ၾကမ္းထမင္းႏွင္႔ ပုန္းရည္ဟင္းသာမဟုတ္ပါလား။
ေဟာ ဒီေန႔ေတာ႔ ထုိရဟန္းေတာ္သည္ သူမအိမ္ေပါက္သုိ႔ ဆုိက္ဆုိက္ျမိဳက္ျမိဳက္ေရာက္လာခဲ႔ေတာ႔၏။ ထုိကုိယ္ေတာ္မွာလည္း အျခားသူမဟုတ္ပဲ ကႆကလွုိဏ္ဂူထဲမွာ ဧကစာရီသီတင္းသုံးျပီး ရဟန္းတရားမ်ား ပြားမ်ားအားထုတ္ကာ ဓုတင္အက်င္႔မ်ားလည္း က်င္႔သုံးေတာ္မူေနေသာ မဟာမိတၱအမည္ရွိေသာ ရဟန္းေတာ္တစ္ပါးျဖစ္ေပ၏။
ဤေနရာမွာ ဗဟုသုတအျဖစ္ ဓုတင္အေၾကာင္းကုိ အနည္းငယ္ရွင္းျပဖုိ႔လုိေပမည္။ ဓုတင္ဆုိတာ ကိေလသာတုိ႔ကုိ ခါတြတ္တတ္ရွုိ႔ျမိဳက္တတ္တဲ႔ အက်င္႔စရဏမ်ိဳးကုိဆုိလုိတာျဖစ္ပါတယ္။
ၿမတ္စြာဘုရားသည္ (လာဘ္သကၠာရစေသာ) ေလာကာမိသကိုပယ္စြန္႔ထားကုန္ေသာ ကုိယ္ႏွင့္အသက္၌ ငဲ့ကြက္ျခင္း ကင္းကုန္ေသာ (နိဗၺာန္ကို ရျခင္းအား) ေလ်ာ္ေသာ ဝိပႆနာဘာဝနာ အက်င့္ကိုသာလွ်င္ ၿပီးေစျခင္းငွါ အလိုရွိကုန္ေသာ အမ်ဳိးေကာင္းသားတို႔အား ၁၃-ပါးေသာ ဓုတင္တုိ႔ကို ခြင့္ျပဳေတာ္မူခဲ႔ပါတယ္။ ထုိဓုတင္တုိ႔မွာ-
(၁) ပံသုကူလိကဂၤ-ပံ့သုကူဓုတင္
(၂) ေတစီဝရိကဂၤ-တိစီဝရိက္ဓုတင္
(၃) ပိ႑ပါတိကဂၤ-ပိ႑ပါတ္ဓုတင္
(၄) သပဒါနာစာရိကဂၤ-သပဒါနစာရိကဓုတင္
(၅) ဧကာသနိကဂၤ-ဧကာသနိက္ဓုတင္
(၆) ပတၱပိ႑ိကဂၤ-ပတၱပိုဏ္ဓုတင္
(၇) ခလုပစၧာဘတၱိကဂၤ-ခလုပစၧာဘတ္ဓုတင္
(၈) အာရညိကဂၤ-အာရညကင္ဓုတင္
(၉) ႐ုကၡမူလိကဂၤ-႐ုကၡမူဓုတင္
(၁ဝ) အေဗ႓ာကာသိကဂၤ-အေဗ႓ာကာသိကဓုတင္
(၁၁) ေသာသာနိကဂၤ-သုသာန္ဓုတင္
(၁၂) ယထာသႏၴတိကဂၤ-ယထာသႏၴတိဓုတင္
(၁၃) ေနသဇၨိကဂၤ-နိသဇၨီဓုတင္-ဟူေသာ
ဤ ၁၃-ပါးတုိ႔ျဖစ္ျပီး
ထုိဓုတင္အက်င္႔တုိ႔ကုိ မက်င္႔သုံးပဲ နိဗၺာန္ကုိမ်က္ေမွာက္မျပဳႏုိင္ေၾကာင္းကုိ အရွင္နာဂေသနမေထရ္က မိလိႏၵမင္းၾကီးအား ဤသုိ႔မိန္႔ေတာ္မူခဲ႔ဖူးပါတယ္။
“မင္းျမတ္ အိမ္၌ ေနၾက၍ ကာမဂုဏ္ကို ခံစားၾကလ်က္ ၿငိမ္းေအးေသာ ပရမတၳနိဗၺာန္ကို မ်က္ေမွာက္ျပဳၾကသူ လူပုဂၢိဳလ္အားလံုးတို႔သည္ ေရွးဘဝတို႔၌ တစ္ဆယ့္သံုးပါးကုန္ေသာ ဓူတင္အက်င့္တို႔ကို ခ်ဥ္းကပ္ က်င့္ၾကံခဲ့ဖူးကုန္၏။ နိဗၺာန္ေရာက္ေၾကာင္း ကံ၏ တည္ရာကို ၿပဳလုပ္ခဲ့ဖူးကုန္၏။ ထိုသူတို႔သည္ ထိုေရွးဘဝတို႔က အေလ့အက်က္ကိုလည္းေကာင္း၊ အက်င့္ ပဋိပတ္ကိုလည္းေကာင္း သုတ္သင္၍ ယခု ဤဘဝ၌ လူပုဂၢိဳလ္တို႔သာ ျဖစ္ၾကကုန္လ်က္ ၿငိမ္းေအးေသာ ပရမတၳနိဗၺာန္ကို မ်က္ေမွာက္ျပဳကုန္၏။”
……………………………………………
"မင္းျမတ္ တစ္ဆယ့္သံုးပါးေသာ ဓူတင္၏ ဂုဏ္ေက်းဇူးတို႔၌ ေရွးဘဝက က်င့္ၾကံခဲ့ဖူးသည္ကို ၾကဥ္ထား၍ တစ္ဘဝတည္း၌ပင္ အရဟတၱဖိုလ္ကို မ်က္ေမွာက္မျပဳႏိုင္။ ၿမတ္ေသာ အားထုတ္ျခင္းလုံ႔လ ၿမတ္ေသာ အက်င့္ ထိုသို႔သေဘာရွိေသာ ဆရာ ေကာင္းေသာ အေဆြခင္ပြန္းျဖင့္ အရဟတၱဖိုလ္ကို မ်က္ေမွာက္ျပဳႏိုင္၏" လုိ႔မိန္႔ေတာ္မူထားခဲ႔တာပါ ။
http://vimalalankara.blogspot.com/2012/03/blog-post_6581.html
ဒါ႔ေၾကာင္႔ ကမၼ႒ာန္းတရားပြားမ်ားအားထုတ္သူ ရဟန္းေတာ္အမ်ားစုအေနျဖင္႔ ဓုတင္ ႏွင္႔ကမၼ႒ာန္းကုိ အတူတကြ က်င္႔ၾကံေတာ္မူၾကသည္က မ်ားပါတယ္။
ယခုအရွင္မဟာမိတၱသည္လည္း ပိ႑ပတ္ဓုတင္ေဆာင္မေထရ္ျဖစ္သည္႔အားေလွ်ာ္စြာ
''အတိေရကလာဘံ ပဋိကၡိပါမိ-ဆြမ္းခံ၍ရေသာ ဆြမ္းထက္အပိုအလြန္ျဖစ္ေသာ (သံဃဘတ္ အစရွိ ေသာ) လာဘ္ကို ပယ္ပါ၏''။
''ပိ႑ပါတိကဂႍ သမာဒိယာမိ-ဆြမ္းအလို႔ငွါ လွည့္လည္ျခင္း (ဆြမ္းခံျခင္း) အေလ့ရွိေသာ ရဟန္း၏ အေၾကာင္အဂၤါ ေစတနာကို ေဆာက္တည္ပါ၏''ဟု ေဆာက္တည္ကာဆြမ္းခံရသမွ်ျဖင္႔သာေရာင္႔ရဲေတာ္မူတဲ႔အရွင္ျမတ္ျဖစ္ပါတယ္။
ထုိ႔ေၾကာင္႔ အိမ္စဥ္အတုိင္းဆြမ္းခံၾကြလာခဲ႔ရာ ထုိသူဆင္းရဲသားအမိအိိမ္ေပါက္သုိ႔ သြားေရာက္ဆြမ္းရပ္မိေလေတာ႔၏။
ထုိသူဆင္းရဲဥပါသိကာမၾကီးလည္း မေထရ္၏မ်က္ႏွာေတာ္ကုိ ဖူးျမင္လုိက္ရလွ်င္ပင္
ေၾသာ္ ၾကည္႔စမ္း ဤအရွင္ရဲ႔မယ္ေတာ္မွာ အရေတာ္ေလစြ၊ ဤကဲ႔သုိ႔ေသာ အရွင္ျမတ္တစ္ပါးကုိ ေမြးဖြားေပးကာ သာသနာအတြက္ ေက်းဇူးျပဳႏုိင္ခဲ႔ေပ၏။ သုိ႔ေသာ္ ငါ႔မွာကား သားရဟန္းမဆုိထားဘိ သားအရင္းတစ္ဦးတစ္ေယာက္မွ်ပင္ မရွိခဲ႔ေခ်။ ယခုငါတုိ႔အိမ္သုိ႔ ဆြမ္းရပ္လာသည္႔အရွင္ျမတ္သည္ ငါ၏သားၾကီးမ်ားျဖစ္ေလက ေကာင္းေလစြ…စသည္ျဖင္႔ေတြးလုိက္မိကာ …
သားအရင္းကဲ႔သုိ႔ေသာ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာမ်ား တဖြားဖြားေပၚလာေလေတာ႔၏။
သုိ႔ျဖင္႔ ကပ်ာကယာထတဲ႔ျပီး ထုိင္ခင္းေလးတစ္ခုခင္းေပးကာ ေနရာျဖင္႔ ဖိတ္မန္လုိက္ျပီး သပိတ္ေတာ္ကုိလက္ေတာ္မွ ယူလုိက္ေလသည္။ ျပီး မိမိအတြက္စားဖုိ႔ျပင္ဆင္ထားတဲ႔ ထမင္းပန္းကန္ႏွင္႔ ဟင္းေရာပါ ထုိမေထရ္၏သပိတ္ထဲေလာင္းလွူလုိက္ရင္း မီးဖုိတြင္း၌ ဟင္းခ်ိဳအုိးတည္ေနေသာ သမီးငယ္အားလွမ္းေအာ္ေျပာလိုက္၏။
သမီးေရ သမီး ညဥ္းဟင္းခ်ိဳအုိးက်က္ရင္ ျမန္ျမန္ခပ္ခဲ႔။ ညည္းေမာင္ေတာ္ ဆြမ္းခံၾကြလာတယ္။
မီးဖုိတြင္းမွ သမီးငယ္လည္း ေမာင္ရွိတယ္ဆုိတာ တစ္ခါေသာမွ မၾကားမိဖူးခဲ႔ေခ် ။ ယခုထူးထူးဆန္းဆန္း အေမကေမာင္ေတာ္ ဆြမ္းခံၾကြလာတယ္ ေအာ္ေျပာေနသျဖင္႔ ဘာမ်ားပါလိမ္႔ အေမာတေကာထြက္ၾကည္႔လုိက္ရာ ထုိရဟန္းေတာ္ကုိ သပိတ္ကပ္ခါ ရုိေသစြာရွိခုိး၀တ္ခ်ေနေသာ မိခင္ၾကီးကုိေရာ ထုိမဟာမိတၱမေထရ္ကုိပါ ျမင္ရေလေတာ႔၏။
သမီးငယ္သည္လည္း ေရွးေရစက္ေၾကာင္႔ထင္၏ မဟာမိတၱေထရ္ကုိ ျမင္ကာမွ်ျဖင္႔ပင္ ေမာင္တည္းဟူေသာခ်စ္ျခင္းျဖင္႔ ၾကည္ညိဳသြားေလသည္။ ထုိ႔ေၾကာင္႔ မိမိခ်က္ေနေသာ ဟင္းခ်ဳိအုိးထဲမွ တစ္ပန္းကန္ခပ္ကာ မဟာမိတၱမေထရ္ကုိ ဆက္ကပ္ေလာင္းလွူလုိက္ျပန္၏။
ထုိ႔ေနာက္သားအမိႏွစ္ေယာက္လည္း တုိင္ပင္ထားၾကသည္႔အလား ေန႔တုိင္းဆြမ္းခံၾကြရင္းခ်ီးေျမွာက္ဖုိ႔အေၾကာင္းေလွ်ာက္ထားလုိက္ၾကသည္။ တဖန္ဥပါသိကာမၾကီးကဆက္၍
အရွင္ဘုရားအား ေမြးမိခင္ျဖစ္ခြင္႔မရေပမယ္႔ ေက်ြးမိခင္ျဖစ္ခြင္႔ရရပါလုိ၏ဘုရား.....
ဟု ေလွ်ာက္ထားက ကာလအတန္ၾကာကခြဲခြါသြားေသာ သားၾကီးႏွင္႔ျပန္ဆုံေတြ႔ရသည္႔ မိခင္ႏွယ္ ၾကည္ႏူး၀မ္းသာ ျဖစ္ရပါေၾကာင္းလည္း ေလွ်ာက္ထားလုိက္ေလသည္။
မေထရ္သည္ ထုိေလွ်ာက္ထားခ်က္အေပၚ၌ ေမြးမယ္ေတာ္ရင္းမဟုတ္သျဖင္႔ မယ္ေတာ္ဟုမသတ္မွတ္ႏုိင္ဟူ၍လည္း မကန္႔ကြက္ ။
ၾကည္ႏူးမိ၏ဟူ၍လည္း ေဂဟႆိတေပမျဖင္႔လည္း သာယာမွဴမျဖစ္ေပ။ ရဟန္းဟူသည္မွာ ေကာင္းကင္ထက္က လကဲ႔သုိ႔ က်င္႔ရမည္
မဟုတ္ပါလား။ ....ထုိ႔ေၾကာင္႔ ဘုရားရွင္လက္ထက္ေတာ္က နကုလပိတာႏွင္႔ နကုလမာတာဆုိတဲ႔ ဇနီးေမာင္ႏွံတုိ႔ဘုရားရွင္ကုိျမင္လွ်င္ျမင္ခ်င္းပင္ သားတည္းဟူေသာ ခ်စ္ခင္ျခင္းျဖစ္မိခဲ႔ဖူးၾကေၾကာင္း ။
အနမတဂၢသံယုတ္၊မာတုသုတ္/ဘဂိနိသုတ္ေတာ္တုိ႔မွာလည္း ဘုရားရွင္က န ေသာ၊ ဘိကၡေဝ၊ သေတၱာ သုလဘ႐ူေပါ ေယာ နမာတာဘူတပုေဗၺာ / နဘဂိနိဘူတပုေဗၺာ ဣမိနာ ဒီေဃန အဒၶဳနာ(ဤမွ်ရွည္လ်ားလွေသာ သံသရာခရီးအတြင္းမွ အမိမေတာ္ဖူးသူ ၊ႏွမ မေတာ္ဖူးသူမရွိ)ဟု.... ေဟာၾကားေတာ္မူခဲ႔ေၾကာင္းစသည္ျဖင္႔ တရားဓမၼႏွင္႔စပ္ကာ အနည္းငယ္မွ်ေဟာျပေတာ္မူျပီး
ဆြမ္းဒါယိကာမၾကီးတုိ႔သားအမိလည္း ကိုယ္စိတ္ႏွစ္ျဖာ က်န္းမာခ်မ္းသာၾကပါေစ..ဟုဆုေပးလွ်က္ ဆက္လက္ဆြမ္းခံၾကြသြားေတာ္မူေလသည္။
http://vimalalankara.blogspot.com/2012/03/blog-post_6581.html
ဒါ႔ေၾကာင္႔ ကမၼ႒ာန္းတရားပြားမ်ားအားထုတ္သူ ရဟန္းေတာ္အမ်ားစုအေနျဖင္႔ ဓုတင္ ႏွင္႔ကမၼ႒ာန္းကုိ အတူတကြ က်င္႔ၾကံေတာ္မူၾကသည္က မ်ားပါတယ္။
ယခုအရွင္မဟာမိတၱသည္လည္း ပိ႑ပတ္ဓုတင္ေဆာင္မေထရ္ျဖစ္သည္႔အားေလွ်ာ္စြာ
''အတိေရကလာဘံ ပဋိကၡိပါမိ-ဆြမ္းခံ၍ရေသာ ဆြမ္းထက္အပိုအလြန္ျဖစ္ေသာ (သံဃဘတ္ အစရွိ ေသာ) လာဘ္ကို ပယ္ပါ၏''။
''ပိ႑ပါတိကဂႍ သမာဒိယာမိ-ဆြမ္းအလို႔ငွါ လွည့္လည္ျခင္း (ဆြမ္းခံျခင္း) အေလ့ရွိေသာ ရဟန္း၏ အေၾကာင္အဂၤါ ေစတနာကို ေဆာက္တည္ပါ၏''ဟု ေဆာက္တည္ကာဆြမ္းခံရသမွ်ျဖင္႔သာေရာင္႔ရဲေတာ္မူတဲ႔အရွင္ျမတ္ျဖစ္ပါတယ္။
ထုိ႔ေၾကာင္႔ အိမ္စဥ္အတုိင္းဆြမ္းခံၾကြလာခဲ႔ရာ ထုိသူဆင္းရဲသားအမိအိိမ္ေပါက္သုိ႔ သြားေရာက္ဆြမ္းရပ္မိေလေတာ႔၏။
ထုိသူဆင္းရဲဥပါသိကာမၾကီးလည္း မေထရ္၏မ်က္ႏွာေတာ္ကုိ ဖူးျမင္လုိက္ရလွ်င္ပင္
ေၾသာ္ ၾကည္႔စမ္း ဤအရွင္ရဲ႔မယ္ေတာ္မွာ အရေတာ္ေလစြ၊ ဤကဲ႔သုိ႔ေသာ အရွင္ျမတ္တစ္ပါးကုိ ေမြးဖြားေပးကာ သာသနာအတြက္ ေက်းဇူးျပဳႏုိင္ခဲ႔ေပ၏။ သုိ႔ေသာ္ ငါ႔မွာကား သားရဟန္းမဆုိထားဘိ သားအရင္းတစ္ဦးတစ္ေယာက္မွ်ပင္ မရွိခဲ႔ေခ်။ ယခုငါတုိ႔အိမ္သုိ႔ ဆြမ္းရပ္လာသည္႔အရွင္ျမတ္သည္ ငါ၏သားၾကီးမ်ားျဖစ္ေလက ေကာင္းေလစြ…စသည္ျဖင္႔ေတြးလုိက္မိကာ …
သားအရင္းကဲ႔သုိ႔ေသာ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာမ်ား တဖြားဖြားေပၚလာေလေတာ႔၏။
သုိ႔ျဖင္႔ ကပ်ာကယာထတဲ႔ျပီး ထုိင္ခင္းေလးတစ္ခုခင္းေပးကာ ေနရာျဖင္႔ ဖိတ္မန္လုိက္ျပီး သပိတ္ေတာ္ကုိလက္ေတာ္မွ ယူလုိက္ေလသည္။ ျပီး မိမိအတြက္စားဖုိ႔ျပင္ဆင္ထားတဲ႔ ထမင္းပန္းကန္ႏွင္႔ ဟင္းေရာပါ ထုိမေထရ္၏သပိတ္ထဲေလာင္းလွူလုိက္ရင္း မီးဖုိတြင္း၌ ဟင္းခ်ိဳအုိးတည္ေနေသာ သမီးငယ္အားလွမ္းေအာ္ေျပာလိုက္၏။
သမီးေရ သမီး ညဥ္းဟင္းခ်ိဳအုိးက်က္ရင္ ျမန္ျမန္ခပ္ခဲ႔။ ညည္းေမာင္ေတာ္ ဆြမ္းခံၾကြလာတယ္။
မီးဖုိတြင္းမွ သမီးငယ္လည္း ေမာင္ရွိတယ္ဆုိတာ တစ္ခါေသာမွ မၾကားမိဖူးခဲ႔ေခ် ။ ယခုထူးထူးဆန္းဆန္း အေမကေမာင္ေတာ္ ဆြမ္းခံၾကြလာတယ္ ေအာ္ေျပာေနသျဖင္႔ ဘာမ်ားပါလိမ္႔ အေမာတေကာထြက္ၾကည္႔လုိက္ရာ ထုိရဟန္းေတာ္ကုိ သပိတ္ကပ္ခါ ရုိေသစြာရွိခုိး၀တ္ခ်ေနေသာ မိခင္ၾကီးကုိေရာ ထုိမဟာမိတၱမေထရ္ကုိပါ ျမင္ရေလေတာ႔၏။
သမီးငယ္သည္လည္း ေရွးေရစက္ေၾကာင္႔ထင္၏ မဟာမိတၱေထရ္ကုိ ျမင္ကာမွ်ျဖင္႔ပင္ ေမာင္တည္းဟူေသာခ်စ္ျခင္းျဖင္႔ ၾကည္ညိဳသြားေလသည္။ ထုိ႔ေၾကာင္႔ မိမိခ်က္ေနေသာ ဟင္းခ်ဳိအုိးထဲမွ တစ္ပန္းကန္ခပ္ကာ မဟာမိတၱမေထရ္ကုိ ဆက္ကပ္ေလာင္းလွူလုိက္ျပန္၏။
ထုိ႔ေနာက္သားအမိႏွစ္ေယာက္လည္း တုိင္ပင္ထားၾကသည္႔အလား ေန႔တုိင္းဆြမ္းခံၾကြရင္းခ်ီးေျမွာက္ဖုိ႔အေၾကာင္းေလွ်ာက္ထားလုိက္ၾကသည္။ တဖန္ဥပါသိကာမၾကီးကဆက္၍
အရွင္ဘုရားအား ေမြးမိခင္ျဖစ္ခြင္႔မရေပမယ္႔ ေက်ြးမိခင္ျဖစ္ခြင္႔ရရပါလုိ၏ဘုရား.....
ဟု ေလွ်ာက္ထားက ကာလအတန္ၾကာကခြဲခြါသြားေသာ သားၾကီးႏွင္႔ျပန္ဆုံေတြ႔ရသည္႔ မိခင္ႏွယ္ ၾကည္ႏူး၀မ္းသာ ျဖစ္ရပါေၾကာင္းလည္း ေလွ်ာက္ထားလုိက္ေလသည္။
မေထရ္သည္ ထုိေလွ်ာက္ထားခ်က္အေပၚ၌ ေမြးမယ္ေတာ္ရင္းမဟုတ္သျဖင္႔ မယ္ေတာ္ဟုမသတ္မွတ္ႏုိင္ဟူ၍လည္း မကန္႔ကြက္ ။
ၾကည္ႏူးမိ၏ဟူ၍လည္း ေဂဟႆိတေပမျဖင္႔လည္း သာယာမွဴမျဖစ္ေပ။ ရဟန္းဟူသည္မွာ ေကာင္းကင္ထက္က လကဲ႔သုိ႔ က်င္႔ရမည္
မဟုတ္ပါလား။ ....ထုိ႔ေၾကာင္႔ ဘုရားရွင္လက္ထက္ေတာ္က နကုလပိတာႏွင္႔ နကုလမာတာဆုိတဲ႔ ဇနီးေမာင္ႏွံတုိ႔ဘုရားရွင္ကုိျမင္လွ်င္ျမင္ခ်င္းပင္ သားတည္းဟူေသာ ခ်စ္ခင္ျခင္းျဖစ္မိခဲ႔ဖူးၾကေၾကာင္း ။
အနမတဂၢသံယုတ္၊မာတုသုတ္/ဘဂိနိသုတ္ေတာ္တုိ႔မွာလည္း ဘုရားရွင္က န ေသာ၊ ဘိကၡေဝ၊ သေတၱာ သုလဘ႐ူေပါ ေယာ နမာတာဘူတပုေဗၺာ / နဘဂိနိဘူတပုေဗၺာ ဣမိနာ ဒီေဃန အဒၶဳနာ(ဤမွ်ရွည္လ်ားလွေသာ သံသရာခရီးအတြင္းမွ အမိမေတာ္ဖူးသူ ၊ႏွမ မေတာ္ဖူးသူမရွိ)ဟု.... ေဟာၾကားေတာ္မူခဲ႔ေၾကာင္းစသည္ျဖင္႔ တရားဓမၼႏွင္႔စပ္ကာ အနည္းငယ္မွ်ေဟာျပေတာ္မူျပီး
ဆြမ္းဒါယိကာမၾကီးတုိ႔သားအမိလည္း ကိုယ္စိတ္ႏွစ္ျဖာ က်န္းမာခ်မ္းသာၾကပါေစ..ဟုဆုေပးလွ်က္ ဆက္လက္ဆြမ္းခံၾကြသြားေတာ္မူေလသည္။
………………………………………………………….
သားအမိႏွစ္ဦးသားတုိ႔သည္ ေပ်ာ္လုိက္ၾကသည္႔ျဖစ္ျခင္း။ ထုိေန႔မွစ၍ ေန႔စဥ္ရက္ဆက္ မဟာမိတၱမေထရ္အတြက္တစ္ပါးစာ ထမင္းတုိးကာခ်က္ျပဳတ္လွူဒါန္းၾက၏။ အရင္ကအေမတစ္ခု သမီးတစ္ခုဘ၀ေလးသည္ ယခုမူကား သားေတာ္ၾကီးမဟာမိတၱမေထရ္
အတြက္ပါဟုဆုိကာ သုံးဦးသားအတြက္ရည္မွန္းကာ ခ်က္ျပဳတ္လွူဒါန္းၾကေလေတာ႔၏။
သုိ႔ေသာ္ အလြန္ဆင္းရဲလွသည္႔ သားအမိျဖစ္တာေၾကာင္႔ နပ္မွန္ေအာင္ပင္ မနည္းရွာၾကံစားေသာက္ၾကရသူမ်ားျဖစ္သည္႔အားေလွ်ာက္စြာ မနက္စာကုိသာ ဆြမ္း၀တ္ကုိအတတ္ႏုိင္ဆုံးခ်က္ျပဳတ္လွဴဒါန္းျပီး ညေနစာမရွိ၍ပင္ ဥပုသ္ေစာင္႔ရသည္႔ေန႔တုိ႔သည္လည္း မနည္းခဲ႔ေပ။ ဒီေလာက္ဆင္းရဲတြင္းနက္ၾကတာေတာင္မွ သားအမိႏွစ္ဦးသားတုိ႔မွာ မဟာမိတၱမေထရ္ကုိ ဆြမ္း၀တ္ျပဳစုရျခင္းအတြက္ မညည္းမညဴ၊အလြန္ေပ်ာ္ရႊင္ၾကည္ႏူးေနၾကေလသည္။
........................................
တန္ဖုိးမျဖတ္ႏုိင္ေသာ ဆြမ္းတစ္နပ္
ထုိသုိ႔ေန႔စဥ္ဆြမ္းခံၾကြ၍ ဆင္းရဲသမ သားအမိႏွစ္ဦးထံ ဆြမ္းရပ္အလွူခံဘုဥ္းေပးျပီး ရဟန္းတရားမ်ား ပြားမ်ားအားထုတ္ခဲ႔ရာမွ ေလာကီအဘိညာဥ္သမာပတ္မ်ား ေပါက္ေရာက္သည္႔အဆင္႔သုိ႔ ေရာက္ရွိေအာင္ျမင္လာခဲ႔ေတာ႔၏။ သုိ႔ျဖင္႔ ဒိဗၺေသာတအဘိညာဥ္ျဖင္႔ သားအမိႏွစ္ဦးသားတုိ႔ ေျပာဆုိေနသံကုိ သီတင္းသုံးရာလွိဳင္ဂူမွပင္ အတုိင္းသား ၾကားသိႏုိင္စြမ္းသုိ႔ ေရာက္လာခဲ႔ေတာ႔၏။
မေထရ္ျမတ္သည္လည္း ဆြမ္းခံၾကြဖုိ႔ သကၤန္းကုိျပင္ဆင္၀တ္ရုံျပီး
သပိတ္ကိုလွမ္းယူလုိက္စဥ္မွာပင္ ဥပါသိကာမၾကီးက သူ၏သမီးငယ္အား
ေတာမသြားခင္မွာၾကားေနပုံကုိ အတုိင္းသားၾကားေနရေတာ႔၏။
……………………………….
သမီးေရ အေမဒီေန႔ ေတာထဲေစာေစာ သြားလုိက္ေတာ႔မယ္ ။ညည္းေမာင္ေတာ္ ဆြမ္းခံၾကြလာရင္သာ ဖြယ္ဖြယ္ရာရာေလးေလာင္းလုိက္ေနာ္ အေမေသခ်ာျပင္ဆင္ခဲ႔ျပီးသား ။မီးဖုိထဲမွာ ဆြမ္းခ်က္ဖုိ႔ အေမေသခ်ာရွာထားတဲ႔ သေလးဆန္အေဟာင္း ဖြတ္ျပီး ေရြးျပီးသားေလးရွိတယ္။
ေၾကာင္အိမ္ထဲမွာလည္း ႏြားႏုိ႔နဲ႔ ေထာပတ္လည္းလွူဖုိ႔ဆုိျပီး အေမ၀ယ္ထားတယ္။ သားေတာ္ၾကီးၾကြလာရင္ ဆြမ္းေလာင္းျပီး က်န္တာသမီးေလးစားလုိက္ေတာ႔။
ဟင္…...အေမလည္း တလုပ္တစ္ဆုပ္စားျပီးိမွ ေတာသြားတာမဟုတ္ဘူး ။ အလုပ္လုပ္ရင္း ဆာေနမွာေပါ႔။
အေမညကက်န္တဲ႔ ထမင္းၾကမ္းခဲေလးကုိ ပုန္းရည္ဟင္းက်န္တာေလးနဲ႔ လူးစားလိုက္တယ္သမီးရဲ႔ ။ သမီးသာေမာင္ေတာ္ကုိ ဆြမ္းေလာင္းျပီး စားလုိက္ေတာ႔ ။ အေမျပန္လာရင္ စားဖုိ႔သမီးဘာခ်က္ထားလုိက္ရမလဲ ။
သမီးရယ္ တုိ႔ေတြတြက္ကေတာ႔ ျဖစ္သလုိစားၾကတာေပါ႔ ။ က်န္တဲ႔ဆန္ကြဲေလးကုိ ပုန္းရည္နဲ႔ေရာျပီး ၾကိဳထားလုိက္ ခ်ခါနီးမွ သမီးေလးခူးလာတဲ႔ဟင္းရြက္ခတ္လုိက္။
အဲဒါနဲ႔ပဲ တုိ႔သားအမိ အဆင္ေျပသလုိစားၾကတာေပါ႔။
………………………………………….
ထုိသားအမိေျပာဆုိေနေသာ စကားသံမ်ာကို တန္ခုိးဣဒၶိပါဒ္ျဖင္႔ ၾကားလုိက္ရေသာအခါ၌ကား အရွင္မဟာမိတၱမေထရ္မွာ အလြန္ပင္ဓမၼသံေ၀ဂျဖစ္သြားရေလေတာ႔၏။ထုိ႔ေၾကာင္႔ သပိတ္ကုိပုိက္ကာေတြေတြၾကီးရပ္လွ်က္ ကုိယ္႔ကုိယ္ကုိယ္သာ အၾကိမ္ၾကိမ္ေမာင္းမဲဆုံးမေနမိေတာ႔၏။
ကဲ ၾကည္႔စမ္းမဟာမိတၱ၊ မင္းရဲ႔ဆြမ္းတကာမ သားအမိျဖစ္ပုံကုိမင္းၾကားရျပီမဟုတ္လား သူတုိ႔ခမ်ာမွာ မေသရုံ ဆန္ကြဲေလးပုန္းရည္နဲ႔ၾကိဳျပီး စားေနရတာေတာင္ မင္းအတြက္ ႏြားတုိ႔ေတြ ေထာပတ္ေတြ သေလးဆန္ေတြနဲ႔ အေသအခ်ာခ်က္ျပဳပ္လွူဒါန္းေနၾကရွာတယ္။
အဲဒီသားအမိက မင္းနဲ႔လည္း ေဆြမေတာ္ မ်ိဳးမစပ္၊ မင္းရဲ႔အခုိ္င္းအေဆြက်ြန္လည္းမဟုတ္ဘူး။ မင္းဆီက ဘာေမွ်ာ္လင္႔ခ်က္တစ္စုံတစ္ရာႏွင္႔မွ် ျပဳစုလုပ္ေက်ြးေနၾကတာမဟုတ္ဘူးကြ ၊ သူတုိ႔ခမ်ာမွာ လယ္ယာေျမေကာင္းသဖြယ္ရဟန္းသံဃာေတာ္ေတြထံ ကုသုိလ္တရားေတြစုိက္ပ်ိဳးျပီး လူနတ္နိဗၺာန္ သုံးတန္ေသာခ်မ္းသာကုိရဖုိ႔ရည္သန္ကာ လွူဒါန္းေနၾကတာ၊ မင္းေကာ ဒီအက်ိဳးတရားေတြကုိေပးစြမ္းႏုိ္င္တဲ႔သူျဖစ္ျပီလား။ ….
ဘုရားရွင္ကလည္း အျမတ္ဆုံး အဂၢဒကၡိေဏယ်ဆုိတာ ကိေလသာကုန္ခမ္း ရဟႏၱာအရွင္ျမတ္ေတြကုိသာ ရည္ရြယ္ညႊန္ျပေဟာၾကားေတာ္မူခဲ႔တာ မင္းမွာေရာ ကိေလသာအျပည္႔ျဖင္႔ ဒီလုိတန္ဖုိးမျဖတ္ႏုိင္တဲ႔ သဒၶါတရားေတြနဲ႔ခ်က္ျပဳတ္လွဴဒါန္းေနတဲ႔
သားအမိရဲ႔ဆြမ္းကုိ ကိေလသာဗလပြနဲ႔ မစားသင္႔ဘူး ။ မစားသင္႔ဘူး။ …
ဒီလုိေတြးေတာလွ်က္ လက္ထဲမွသပိတ္ကုိျပန္ခ်ထားလုိက္ျပိး လွိဳဏ္ဂူတြင္းက မိမိတရားအားထုတ္ရာေနရာမွာပဲ ကိေလသာႏွင္႔အတူတကြေတာ႔ ငါမထေတာ႔ဘူး…ဟုသႏၷိ႒ာန္ခ်ကာ ဇြဲၾကီးၾကီးျဖင္႔ ကမၼ႒ာန္းတရားပြားမ်ားရာ မြန္းမလြဲမီ အခ်ိန္ပုိင္းေလးအတြင္းမွာပင္ ရဟႏၱာအျဖစ္သုိ႔ေရာက္ေတာ္မူေလသည္။
ရဟႏၱာျဖစ္ေတာ္မူသည္ႏွင္႔ ထုိလွိဳဏ္ဂူ၀ရွိသစ္ပင္ကုိေစာင္႔ေသာ ရုကၡစုိးသည္ “ကိေလသာရန္သူတုိ႔ကုိ အႏုိင္ယူလုိက္ျပီျဖစ္သည္္႔ အာဇာနည္၊ေယာက္်ားျမတ္ကုိ အက်ြႏု္ပ္ရွိခုိးပါ၏၊အရွင္သည္ ကိေလသာအာသေ၀ါတုိ႔ကုန္ကာ ျဖဴစင္သူျဖစ္၍ လွူဒါန္းသူသာ၀ကတုိ႔အား ၊အက်ိဳးမ်ားေအာင္ ခ်ီးေျမွာက္ႏုိင္ပါျပီဘုရား ”ဟု ဥဒါန္းက်ဴးရင္႔ေလွ်ာက္ထားလိုက္ျပီး ။ဆြမ္းခံၾကြဖုိ႔ အခ်ိန္တန္ျပီျဖစ္ေၾကာင္းေလွ်ာက္ထားလုိက္သျဖင္႔ အခ်ိန္ကုိၾကည္႔ရာမွာ ဆြမ္းခ်ိန္မွီေသးေၾကာင္းႏွင္႔ ဥပါသိကာမၾကီး၏သမီးလည္း ဆြမ္းလွူဖုိ႔ေစာင္႔ၾကိဳေနေၾကာင္း သိေတာ္မူေလသည္။
သုိ႔ျဖင္႔ ထုိဥပါသိကာမၾကီးအိမ္သုိ႔သာ ဆြမ္းခံၾကြသြားေတာ္မူ၏။
……………………………………
သမီးေလးမွာလည္း ေမာင္ေတာ္ရဟန္းဆြမ္းခံၾကြအလာကုိ ေမွ်ာ္ေနသည္မွာ
ေနမြန္းတည္႔ခ်ိန္ပင္ နီးေတာ႔မည္ ေပၚမလာ။ က်န္းမာေရးမ်ားမေကာင္းလုိ႔ေလလား။
ခရီးတစ္ခုခုမ်ားၾကြသြားေလးသလားစသည္ အေတြးမ်ားစြာျဖင္႔ ေမွ်ာ္ေနစဥ္မွာ အရွင္မဟာမိတၱမေထရ္ၾကြလာသည္ကုိ ျမင္လုိက္ရေလ၏။
သုိ႔ေသာ္ ယေန႔မေထရ္ျမတ္ကုိဖူးျမင္ရသည္မွာ အျခားေန႔မ်ားႏွင္႔မတူ မ်က္ႏွာေတာ္ကုိဖူးျမင္ရသည္ပင္လွ်င္ အလြန္ျငိမ္းခ်မ္းေအးျမသည္႔ အမတဓာတ္ကုိရရွိခံစားရေလေတာ႔၏။
သမီးေလးလည္း ျပင္ဆင္ထားေသာ ဆြမ္းဆြမ္းဟင္းမ်ားကုိ
အကုန္ပင္ေလာင္းလွူလုိက္ေတာ႔၏။မဟာမိတၱမေထရ္လည္း ဆြမ္းေလာင္းျပီးသည္ႏွင္႔ “ကုိယ္စိတ္ႏွစ္ျဖာ က်န္းမာခ်မ္းသာၾကပါေစ”
ဟုျမြက္ဆုိကာ ျပန္လည္ၾကြသြားေလေတာ႔၏။
မိခင္ၾကီးျပန္ေရာက္လာေသာအခါ သမီးေရ ညည္းအစ္ကုိၾကီး ဆြမ္းခံၾကြရဲ႔မဟုတ္လား..ဟုေမးရာ သမီးေလးလည္း မြန္းမလြဲမီေလးမွ ဆြမ္းခံၾကြလာေတာ္မူျပီး ဒီေန႔ဖူးျမင္ရသည္မွာ အျခားေန႔မ်ားႏွင္႔မတူ အလြန္ပင္ တည္ျငိမ္ရင္႔က်က္ျပီး ၾကက္သေရရွိလွေၾကာင္း စသည္စသည္အေသးစိတ္ေျပာျပလုိက္ရာ ….
မိခင္ၾကီးမွာ ငါ႔သားေတာ္ၾကီး ယေန႔ရဟန္းကိစၥျပီးေလမွကုိး…ဟု အတတ္သိလုိက္ကာ သမီးေရ ညည္းေမာင္ၾကီးေတာ႔ သာသနာေတာ္မွာ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ၾကီးေနသြားႏုိင္ျပီေပါ႔ ေအ....ဟုေျပာလုိက္ရာ။
သိပ္နားမလည္ေသာသမီးက ဘာလုိ႔လဲအေမရဲ႔..ဟုဆုိမွ ။ ကိေလသာရန္သူကုိ ေအာင္လံစုိက္ထူျပီးအႏုိင္ယူလုိက္ျပီျဖစ္လုိ႔ ကိေလသာရန္မွာကင္းေ၀းကာ ခ်မ္းသာစြာသာသနာမွာ သီတင္းသုံးႏုိင္ျပီ..လုိ႔ ျပန္ရွင္းျပလုိက္ပါသတဲ႔။
ဒီတင္မွ သမီးေလးပါ သေဘာေပါက္နားလည္သြားျပီး ထုိသားအမိႏွစ္ဦးသားတုိ႔ ရင္ထဲမွာ ရဟန္းကိစၥျပီးသည္အထိ ဆြမ္းကြမ္းေ၀ယ်ာ၀စၥေထာက္ပံ႔ခြင္႔ ရေလျပီ.. ဟုေပ်ာ္မဆုံးေမာ္မဆုံး ျဖစ္သြားၾကရပါေတာ႔တယ္။ (သီဟုိဠ္ေခတ္ စံေတာ္၀င္ အရိယာမ်ား ႏွာ ၃၀၅)
XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX
ဤကဲ႔သုိ႔ မိမိတုိ႔သည္ပင္ အသက္ရွင္ရပ္တည္ႏုိင္ရုံမွ် ျဖစ္သလုိစားေသာက္ကာ ဆြမ္းခံၾကြလာေသာ ရဟန္းေတာ္အား အမြန္ျမတ္ဆုံးေလာင္းလွူၾကေသာ သားအမိဒါနကား ပါရမီထုိက္ေသာ အလွဴဒါနတစ္ခုပင္ျဖစ္ေၾကာင္း အံ႒၁၊၁၃၉ ။ ဒီ ႒၂-၃၇၉ ႏွင္႔ မ ႒ ၁-၂၉၈ ႏွင္႔ သံ ႒ ၃-၁၉၆ တုိ႔မွာ မွတ္တမ္းတင္ထားေၾကာင္း တင္ျပေပးလုိက္ရပါတယ္။
(ဆက္လက္ေဖာ္ျပေပးပါဦးမည္ …)
လကၤာအရွင္(မုံရြာ)
Shared from လကၤာ အရွင္
သားအမိႏွစ္ဦးသားတုိ႔သည္ ေပ်ာ္လုိက္ၾကသည္႔ျဖစ္ျခင္း။ ထုိေန႔မွစ၍ ေန႔စဥ္ရက္ဆက္ မဟာမိတၱမေထရ္အတြက္တစ္ပါးစာ ထမင္းတုိးကာခ်က္ျပဳတ္လွူဒါန္းၾက၏။ အရင္ကအေမတစ္ခု သမီးတစ္ခုဘ၀ေလးသည္ ယခုမူကား သားေတာ္ၾကီးမဟာမိတၱမေထရ္
အတြက္ပါဟုဆုိကာ သုံးဦးသားအတြက္ရည္မွန္းကာ ခ်က္ျပဳတ္လွူဒါန္းၾကေလေတာ႔၏။
သုိ႔ေသာ္ အလြန္ဆင္းရဲလွသည္႔ သားအမိျဖစ္တာေၾကာင္႔ နပ္မွန္ေအာင္ပင္ မနည္းရွာၾကံစားေသာက္ၾကရသူမ်ားျဖစ္သည္႔အားေလွ်ာက္စြာ မနက္စာကုိသာ ဆြမ္း၀တ္ကုိအတတ္ႏုိင္ဆုံးခ်က္ျပဳတ္လွဴဒါန္းျပီး ညေနစာမရွိ၍ပင္ ဥပုသ္ေစာင္႔ရသည္႔ေန႔တုိ႔သည္လည္း မနည္းခဲ႔ေပ။ ဒီေလာက္ဆင္းရဲတြင္းနက္ၾကတာေတာင္မွ သားအမိႏွစ္ဦးသားတုိ႔မွာ မဟာမိတၱမေထရ္ကုိ ဆြမ္း၀တ္ျပဳစုရျခင္းအတြက္ မညည္းမညဴ၊အလြန္ေပ်ာ္ရႊင္ၾကည္ႏူးေနၾကေလသည္။
........................................
တန္ဖုိးမျဖတ္ႏုိင္ေသာ ဆြမ္းတစ္နပ္
ထုိသုိ႔ေန႔စဥ္ဆြမ္းခံၾကြ၍ ဆင္းရဲသမ သားအမိႏွစ္ဦးထံ ဆြမ္းရပ္အလွူခံဘုဥ္းေပးျပီး ရဟန္းတရားမ်ား ပြားမ်ားအားထုတ္ခဲ႔ရာမွ ေလာကီအဘိညာဥ္သမာပတ္မ်ား ေပါက္ေရာက္သည္႔အဆင္႔သုိ႔ ေရာက္ရွိေအာင္ျမင္လာခဲ႔ေတာ႔၏။ သုိ႔ျဖင္႔ ဒိဗၺေသာတအဘိညာဥ္ျဖင္႔ သားအမိႏွစ္ဦးသားတုိ႔ ေျပာဆုိေနသံကုိ သီတင္းသုံးရာလွိဳင္ဂူမွပင္ အတုိင္းသား ၾကားသိႏုိင္စြမ္းသုိ႔ ေရာက္လာခဲ႔ေတာ႔၏။
မေထရ္ျမတ္သည္လည္း ဆြမ္းခံၾကြဖုိ႔ သကၤန္းကုိျပင္ဆင္၀တ္ရုံျပီး
သပိတ္ကိုလွမ္းယူလုိက္စဥ္မွာပင္ ဥပါသိကာမၾကီးက သူ၏သမီးငယ္အား
ေတာမသြားခင္မွာၾကားေနပုံကုိ အတုိင္းသားၾကားေနရေတာ႔၏။
……………………………….
သမီးေရ အေမဒီေန႔ ေတာထဲေစာေစာ သြားလုိက္ေတာ႔မယ္ ။ညည္းေမာင္ေတာ္ ဆြမ္းခံၾကြလာရင္သာ ဖြယ္ဖြယ္ရာရာေလးေလာင္းလုိက္ေနာ္ အေမေသခ်ာျပင္ဆင္ခဲ႔ျပီးသား ။မီးဖုိထဲမွာ ဆြမ္းခ်က္ဖုိ႔ အေမေသခ်ာရွာထားတဲ႔ သေလးဆန္အေဟာင္း ဖြတ္ျပီး ေရြးျပီးသားေလးရွိတယ္။
ေၾကာင္အိမ္ထဲမွာလည္း ႏြားႏုိ႔နဲ႔ ေထာပတ္လည္းလွူဖုိ႔ဆုိျပီး အေမ၀ယ္ထားတယ္။ သားေတာ္ၾကီးၾကြလာရင္ ဆြမ္းေလာင္းျပီး က်န္တာသမီးေလးစားလုိက္ေတာ႔။
ဟင္…...အေမလည္း တလုပ္တစ္ဆုပ္စားျပီးိမွ ေတာသြားတာမဟုတ္ဘူး ။ အလုပ္လုပ္ရင္း ဆာေနမွာေပါ႔။
အေမညကက်န္တဲ႔ ထမင္းၾကမ္းခဲေလးကုိ ပုန္းရည္ဟင္းက်န္တာေလးနဲ႔ လူးစားလိုက္တယ္သမီးရဲ႔ ။ သမီးသာေမာင္ေတာ္ကုိ ဆြမ္းေလာင္းျပီး စားလုိက္ေတာ႔ ။ အေမျပန္လာရင္ စားဖုိ႔သမီးဘာခ်က္ထားလုိက္ရမလဲ ။
သမီးရယ္ တုိ႔ေတြတြက္ကေတာ႔ ျဖစ္သလုိစားၾကတာေပါ႔ ။ က်န္တဲ႔ဆန္ကြဲေလးကုိ ပုန္းရည္နဲ႔ေရာျပီး ၾကိဳထားလုိက္ ခ်ခါနီးမွ သမီးေလးခူးလာတဲ႔ဟင္းရြက္ခတ္လုိက္။
အဲဒါနဲ႔ပဲ တုိ႔သားအမိ အဆင္ေျပသလုိစားၾကတာေပါ႔။
………………………………………….
ထုိသားအမိေျပာဆုိေနေသာ စကားသံမ်ာကို တန္ခုိးဣဒၶိပါဒ္ျဖင္႔ ၾကားလုိက္ရေသာအခါ၌ကား အရွင္မဟာမိတၱမေထရ္မွာ အလြန္ပင္ဓမၼသံေ၀ဂျဖစ္သြားရေလေတာ႔၏။ထုိ႔ေၾကာင္႔ သပိတ္ကုိပုိက္ကာေတြေတြၾကီးရပ္လွ်က္ ကုိယ္႔ကုိယ္ကုိယ္သာ အၾကိမ္ၾကိမ္ေမာင္းမဲဆုံးမေနမိေတာ႔၏။
ကဲ ၾကည္႔စမ္းမဟာမိတၱ၊ မင္းရဲ႔ဆြမ္းတကာမ သားအမိျဖစ္ပုံကုိမင္းၾကားရျပီမဟုတ္လား သူတုိ႔ခမ်ာမွာ မေသရုံ ဆန္ကြဲေလးပုန္းရည္နဲ႔ၾကိဳျပီး စားေနရတာေတာင္ မင္းအတြက္ ႏြားတုိ႔ေတြ ေထာပတ္ေတြ သေလးဆန္ေတြနဲ႔ အေသအခ်ာခ်က္ျပဳပ္လွူဒါန္းေနၾကရွာတယ္။
အဲဒီသားအမိက မင္းနဲ႔လည္း ေဆြမေတာ္ မ်ိဳးမစပ္၊ မင္းရဲ႔အခုိ္င္းအေဆြက်ြန္လည္းမဟုတ္ဘူး။ မင္းဆီက ဘာေမွ်ာ္လင္႔ခ်က္တစ္စုံတစ္ရာႏွင္႔မွ် ျပဳစုလုပ္ေက်ြးေနၾကတာမဟုတ္ဘူးကြ ၊ သူတုိ႔ခမ်ာမွာ လယ္ယာေျမေကာင္းသဖြယ္ရဟန္းသံဃာေတာ္ေတြထံ ကုသုိလ္တရားေတြစုိက္ပ်ိဳးျပီး လူနတ္နိဗၺာန္ သုံးတန္ေသာခ်မ္းသာကုိရဖုိ႔ရည္သန္ကာ လွူဒါန္းေနၾကတာ၊ မင္းေကာ ဒီအက်ိဳးတရားေတြကုိေပးစြမ္းႏုိ္င္တဲ႔သူျဖစ္ျပီလား။ ….
ဘုရားရွင္ကလည္း အျမတ္ဆုံး အဂၢဒကၡိေဏယ်ဆုိတာ ကိေလသာကုန္ခမ္း ရဟႏၱာအရွင္ျမတ္ေတြကုိသာ ရည္ရြယ္ညႊန္ျပေဟာၾကားေတာ္မူခဲ႔တာ မင္းမွာေရာ ကိေလသာအျပည္႔ျဖင္႔ ဒီလုိတန္ဖုိးမျဖတ္ႏုိင္တဲ႔ သဒၶါတရားေတြနဲ႔ခ်က္ျပဳတ္လွဴဒါန္းေနတဲ႔
သားအမိရဲ႔ဆြမ္းကုိ ကိေလသာဗလပြနဲ႔ မစားသင္႔ဘူး ။ မစားသင္႔ဘူး။ …
ဒီလုိေတြးေတာလွ်က္ လက္ထဲမွသပိတ္ကုိျပန္ခ်ထားလုိက္ျပိး လွိဳဏ္ဂူတြင္းက မိမိတရားအားထုတ္ရာေနရာမွာပဲ ကိေလသာႏွင္႔အတူတကြေတာ႔ ငါမထေတာ႔ဘူး…ဟုသႏၷိ႒ာန္ခ်ကာ ဇြဲၾကီးၾကီးျဖင္႔ ကမၼ႒ာန္းတရားပြားမ်ားရာ မြန္းမလြဲမီ အခ်ိန္ပုိင္းေလးအတြင္းမွာပင္ ရဟႏၱာအျဖစ္သုိ႔ေရာက္ေတာ္မူေလသည္။
ရဟႏၱာျဖစ္ေတာ္မူသည္ႏွင္႔ ထုိလွိဳဏ္ဂူ၀ရွိသစ္ပင္ကုိေစာင္႔ေသာ ရုကၡစုိးသည္ “ကိေလသာရန္သူတုိ႔ကုိ အႏုိင္ယူလုိက္ျပီျဖစ္သည္္႔ အာဇာနည္၊ေယာက္်ားျမတ္ကုိ အက်ြႏု္ပ္ရွိခုိးပါ၏၊အရွင္သည္ ကိေလသာအာသေ၀ါတုိ႔ကုန္ကာ ျဖဴစင္သူျဖစ္၍ လွူဒါန္းသူသာ၀ကတုိ႔အား ၊အက်ိဳးမ်ားေအာင္ ခ်ီးေျမွာက္ႏုိင္ပါျပီဘုရား ”ဟု ဥဒါန္းက်ဴးရင္႔ေလွ်ာက္ထားလိုက္ျပီး ။ဆြမ္းခံၾကြဖုိ႔ အခ်ိန္တန္ျပီျဖစ္ေၾကာင္းေလွ်ာက္ထားလုိက္သျဖင္႔ အခ်ိန္ကုိၾကည္႔ရာမွာ ဆြမ္းခ်ိန္မွီေသးေၾကာင္းႏွင္႔ ဥပါသိကာမၾကီး၏သမီးလည္း ဆြမ္းလွူဖုိ႔ေစာင္႔ၾကိဳေနေၾကာင္း သိေတာ္မူေလသည္။
သုိ႔ျဖင္႔ ထုိဥပါသိကာမၾကီးအိမ္သုိ႔သာ ဆြမ္းခံၾကြသြားေတာ္မူ၏။
……………………………………
သမီးေလးမွာလည္း ေမာင္ေတာ္ရဟန္းဆြမ္းခံၾကြအလာကုိ ေမွ်ာ္ေနသည္မွာ
ေနမြန္းတည္႔ခ်ိန္ပင္ နီးေတာ႔မည္ ေပၚမလာ။ က်န္းမာေရးမ်ားမေကာင္းလုိ႔ေလလား။
ခရီးတစ္ခုခုမ်ားၾကြသြားေလးသလားစသည္ အေတြးမ်ားစြာျဖင္႔ ေမွ်ာ္ေနစဥ္မွာ အရွင္မဟာမိတၱမေထရ္ၾကြလာသည္ကုိ ျမင္လုိက္ရေလ၏။
သုိ႔ေသာ္ ယေန႔မေထရ္ျမတ္ကုိဖူးျမင္ရသည္မွာ အျခားေန႔မ်ားႏွင္႔မတူ မ်က္ႏွာေတာ္ကုိဖူးျမင္ရသည္ပင္လွ်င္ အလြန္ျငိမ္းခ်မ္းေအးျမသည္႔ အမတဓာတ္ကုိရရွိခံစားရေလေတာ႔၏။
သမီးေလးလည္း ျပင္ဆင္ထားေသာ ဆြမ္းဆြမ္းဟင္းမ်ားကုိ
အကုန္ပင္ေလာင္းလွူလုိက္ေတာ႔၏။မဟာမိတၱမေထရ္လည္း ဆြမ္းေလာင္းျပီးသည္ႏွင္႔ “ကုိယ္စိတ္ႏွစ္ျဖာ က်န္းမာခ်မ္းသာၾကပါေစ”
ဟုျမြက္ဆုိကာ ျပန္လည္ၾကြသြားေလေတာ႔၏။
မိခင္ၾကီးျပန္ေရာက္လာေသာအခါ သမီးေရ ညည္းအစ္ကုိၾကီး ဆြမ္းခံၾကြရဲ႔မဟုတ္လား..ဟုေမးရာ သမီးေလးလည္း မြန္းမလြဲမီေလးမွ ဆြမ္းခံၾကြလာေတာ္မူျပီး ဒီေန႔ဖူးျမင္ရသည္မွာ အျခားေန႔မ်ားႏွင္႔မတူ အလြန္ပင္ တည္ျငိမ္ရင္႔က်က္ျပီး ၾကက္သေရရွိလွေၾကာင္း စသည္စသည္အေသးစိတ္ေျပာျပလုိက္ရာ ….
မိခင္ၾကီးမွာ ငါ႔သားေတာ္ၾကီး ယေန႔ရဟန္းကိစၥျပီးေလမွကုိး…ဟု အတတ္သိလုိက္ကာ သမီးေရ ညည္းေမာင္ၾကီးေတာ႔ သာသနာေတာ္မွာ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ၾကီးေနသြားႏုိင္ျပီေပါ႔ ေအ....ဟုေျပာလုိက္ရာ။
သိပ္နားမလည္ေသာသမီးက ဘာလုိ႔လဲအေမရဲ႔..ဟုဆုိမွ ။ ကိေလသာရန္သူကုိ ေအာင္လံစုိက္ထူျပီးအႏုိင္ယူလုိက္ျပီျဖစ္လုိ႔ ကိေလသာရန္မွာကင္းေ၀းကာ ခ်မ္းသာစြာသာသနာမွာ သီတင္းသုံးႏုိင္ျပီ..လုိ႔ ျပန္ရွင္းျပလုိက္ပါသတဲ႔။
ဒီတင္မွ သမီးေလးပါ သေဘာေပါက္နားလည္သြားျပီး ထုိသားအမိႏွစ္ဦးသားတုိ႔ ရင္ထဲမွာ ရဟန္းကိစၥျပီးသည္အထိ ဆြမ္းကြမ္းေ၀ယ်ာ၀စၥေထာက္ပံ႔ခြင္႔ ရေလျပီ.. ဟုေပ်ာ္မဆုံးေမာ္မဆုံး ျဖစ္သြားၾကရပါေတာ႔တယ္။ (သီဟုိဠ္ေခတ္ စံေတာ္၀င္ အရိယာမ်ား ႏွာ ၃၀၅)
XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX
ဤကဲ႔သုိ႔ မိမိတုိ႔သည္ပင္ အသက္ရွင္ရပ္တည္ႏုိင္ရုံမွ် ျဖစ္သလုိစားေသာက္ကာ ဆြမ္းခံၾကြလာေသာ ရဟန္းေတာ္အား အမြန္ျမတ္ဆုံးေလာင္းလွူၾကေသာ သားအမိဒါနကား ပါရမီထုိက္ေသာ အလွဴဒါနတစ္ခုပင္ျဖစ္ေၾကာင္း အံ႒၁၊၁၃၉ ။ ဒီ ႒၂-၃၇၉ ႏွင္႔ မ ႒ ၁-၂၉၈ ႏွင္႔ သံ ႒ ၃-၁၉၆ တုိ႔မွာ မွတ္တမ္းတင္ထားေၾကာင္း တင္ျပေပးလုိက္ရပါတယ္။
(ဆက္လက္ေဖာ္ျပေပးပါဦးမည္ …)
လကၤာအရွင္(မုံရြာ)
Shared from လကၤာ အရွင္
No comments:
Post a Comment