" ငိုၿပီဗ်ိဳ႕ .............. "

ဝမ္းနည္းတယ္…..

အရမ္းကို ဝမ္းနည္းတယ္....

ဘာနဲ႔ ႏိႈင္းရမွန္းမသိ.. စကားလံုးၾကြယ္ေအာင္ စာေပေလ့လာမႈနည္းတဲ့ ကိုယ့္အတြက္ စကားလံုးေတြ ဆင္းရဲ လုိက္တာ....

ငယ္ထိပ္ကို ေျမြေပါက္တာ.. ဟုတ္တယ္ အဲဒါ ဟုတ္တယ္။ ရံုးဆင္းခါနီး ငိုခ်င္ေနတာေၾကာင့္ သန္႔စင္ခန္းထဲ လက္ေဆးရင္း ငိုေနလိုက္တယ္။ ေရေတြဖြင့္ထားမိတာ ဘယ္ေလာက္ ၾကာသြားပါလိမ့္.....။ အိမ္ျမန္ျမန္ျပန္မယ္။ အိမ္က်မွ အားရပါးရ ငိုေတာ့မယ္......

တစ္လမ္းလံုးလည္း စဥ္းစားေနမိတယ္။ သူဘာလို႔ ငါ့ကို အဲဒီေလာက္ ျပင္းထန္တဲ့ စကားေတြ ေျပာရတာလည္း။ ေျပာရက္လုိက္တာ။ အိမ္ေရာက္ေတာ့ ကြန္ပ်ဴတာ အရင္ဖြင့္တယ္။ သူပို႔ထားတဲ့စာကို အထပ္ထပ္ ဖတ္ရင္း ရင္ထဲမွာဆို႔တက္၊ မ်က္ရည္ အသြင္ေျပာင္း အရွိန္လည္း ေကာင္းသလို လမ္းေၾကာင္း အမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ စီးက်လာတယ္။

ဟီးး ဟီးး ရႊတ္.. ဟီးးးး ဟီးးးး

" သမီးေလ ရံုးကျပန္ေရာက္ၿပီေပါ့။ အလုပ္ရွဳပ္ေနလား " G Mail ရဲ႕ Chat Box ကေန ေဖႀကီး ႏႈတ္ဆက္ေနတာပါ။

" ေဖႀကီး မီးငိုေနတာ "

" ေဟာဗ်ာ.. ဘာျဖစ္လို႔ "

အမွန္ကေတာ့ ရင္ဖြင့္ခ်င္ေပမယ့္ ရွင္းမျပခ်င္၊ လံုးလံုးရွင္းျပလို႔ မျဖစ္ပါ.......

သူေျဖရွင္း ေပးခ်င္ေနမွာ သိေပမယ့္ စိတ္မပူေစခ်င္။ စိတ္မရွုပ္ေစခ်င္။ ၿပီးေတာ့ ဆက္ငိုခ်င္ေသးတယ္။

" ေဖႀကီး လူ႔သဘာဝ ျပည့္စံုေအာင္ ငိုေနတာပါ မီးအိပ္ေတာ့မယ္ "

စကားျဖတ္လိုက္တာ ေကာင္းပါတယ္။ ၿပီးမွ ငါ့ဘာသာ ဆက္ငိုေတာ့ သူသိတာလုိက္လို႔။ ေဖႀကီးရယ္ မီးေတာင္းပန္ပါ တယ္။ ဆက္ငုိပါရေစ။

သူဘာလို႔ အဲေလာက္ေတာင္ အထင္လြဲရတာလည္း ။

ေၾသာ္... ငါသူ႔ကိုေျပာတဲ့ စကားကို သူအထင္လြဲ သြားတာကိုး ။ ေသစမ္းဟာ... ဘယ္လိုရွင္းျပရပါ့။ ငါ့ကို စကား ေတာင္ မေျပာခ်င္ေတာ့ဘူးထင္တယ္။ ဒါမဟုတ္ဘူးဆိုတာ သူသိေအာင္ ဘယ္သူ႔ကို အကူအညီ ေတာင္းရပါ့....

ဟီးး ဟီးး ရႊတ္.. ဟီးးးး ဟီးးးး

အရွိန္ျပင္းတဲ့ မ်က္ရည္ေတြ တစ္ေပါက္ၿပီးတစ္ေပါက္ .........

ဒစ္ဒစ္ဒစ္ဒစ္ဒစ္..... ( Vibrate )

" ဟလို "

" ညီမ ။ ငါပါ။ ကိုေသာင္းတန္။ နင့္ကို ေျပာစရာရွိလို႔ ။ ကေလးဝ ဆရာေတာ္ ၾကြလာတာေလ။ နင္တို႔ သြားမဖူးဘူးလား။ ခု ဆရာေလး ႏွစ္ပါးလည္း ၾကြလာတယ္။ ဆရာေလးတို႔က ကမာၻေအးမွာ စာသင္တာတဲ့။ အဲဒါ ...

ေနာက္ၿပီးေတာ့ ပခုကၠဴေရေဘး။ လႈမယ့္သူက လႈမယ္ေျပာၿပီးသား အဲဒါ ငါဖုန္းနံပါတ္ ပို႔လိုက္မယ္ နင္ဆက္လိုက္။ ဒါနဲ႔ ပခုကၠဴက မ... ေရာ ဘယ္လိုေနလည္း.......

ေနာက္တစ္ခု က ..ဘာတဲ့ ေၾသာ္ World Toilet Organisation အဖြဲ႔ေလ ။ နင္စာေစာင္ရလား။ အဲဒါ စည္းေဝးလုိက္ေသးတယ္။ နင္စိတ္ဝင္စားရင္ ေနာက္တစ္ခါ လာေပါ့ဟာ။ ငါစီစဥ္ေပးမယ္။ ....

ၿပီးေတာ့ ...

ဒါနဲ႔.... "

" အင္း ၊ အဲ ၊ ဟုတ္ ၊ ေၾသာ္... " ( ဆီေလ်ာ္သလို ထည့္ေျဖခဲ့တယ္)

ဟြန္း... အဲဒါ တိေတြ ဒြိေတြ (တိပိဋက၊ ဒြိပိဋကေအာင္ျမင္ၿပီး) မွဘုန္းႀကီးထင္၊ နာမည္ႀကီးဘုန္းႀကီးဆို နာယကတင္ခ်င္တဲ့ နာယက စုေဆာင္းေရးက သြားဖူးလိမ့္မယ္။ မီးတို႔က ျပာတာပဲ။ မီးတို႔ မႏိုင္ေတာ့ဘူး။ ဝန္ျဖစ္လာရင္ ကုသိုလ္လည္းမရ။ ကိုယ့္မွာက တျခားအလုပ္ေတြလည္းရွိေသး။ လူကို ျပည္ထဲေရးဝန္ႀကီးမ်ား ေအာက္ေမ့ေနလား မသိ . . . ( စိတ္ထဲကပါ ) ။

" ေအး ငါေျပာတာေတြ မေမ့နဲ႔ေနာ္ ။ ဒါပဲဟာ ။ ေနာက္ေတြ႔ၾကတာေပါ့ "

ေတာ္ပါေသးရဲ႕ ။ ဒါေတာင္ မိနစ္ ၂၀ ေလာက္ ၾကာသြား လိုက္ေသးတယ္။ သူေျပာသမွ် အာရံုစိုက္ လိုက္တာနဲ႔ ငါငိုေနတာ ဘယ္ေရာက္သြားပါလိမ့္ ။ မ်က္ရည္ေတြလည္း ေျခာက္ကုန္ၿပီး။

ကြန္ပ်ဴတာေပၚက မေရႊ႕ရေသးတဲ့ သူ႔စာမ်က္ႏွာကို မမွိတ္မသုန္ ျပန္ဖတ္လိုက္တယ္။ ဟယ္.. ငါ့ကိုမ်ား ေျပာထားတာ ရစရာမရွိဘူး။ တကယ္ဆို ငါ့မွာ အဲလိုစိတ္ဓာတ္မွ မရွိတာ သူသိသင့္တာေပါ့။ ဒါမ်ိဳး ထင္စရာလား။ အထင္မ်ား မွားေနလားလို႔ နည္းနည္းေလးမွ သူမေတြးဘူး။

ဟီးး ဟီးး ရႊတ္.. ဟီးးးး ဟီးးးး

ပါမစ္မရလို႔ အပိတ္ခံထားရတဲ႔ မ်က္ရည္ေတြကလည္း လိမ့္ဆင္းလာေတာ့တာပဲ.............

ဒစ္ဒစ္ဒစ္ဒစ္ဒစ္.....( Vibrate)

" ဟလို "

" ညီမက မ.......လားဟင္။ ေမးခ်င္လို႔ ဟို Sunday Dhamma School ကိစၥ။ ဘယ္လို လႉရလည္း။ "

အဲ.. သူက အလႉရွင္။ အလႉရွင္က သဒၶါေပါက္လို႔ ေခၚတာ။ သူ႔သဒၶါေတြအတြက္ ငါႀကိဳးစားရွင္းျပမွ ေတာ္ကာက်မွာ ေပါ့။

" ဒါက ဒီလိုရွိတယ္ အစ္ကိုရ။ သီရိလကၤာ......... ၊ ခု ျမန္မာႏိုင္ငံ.......... ၊ ပရိယတၱိ............ ၊ ကိုရင္.......... "

" ေအး ညီမရယ္။ အစ္ကို လစဥ္လႉမယ္ေနာ္။ အစ္ကို ေမ့ေနရင္လည္း သတိေပးပါဦး။ "

" ေပးရမွာေပါ့ အစ္ကိုရယ္။ သာဓု သာဓု သာဓု ပါရွင္ ။ "

တကယ္ေပ်ာ္မိတာပါ။

ဒါေပမယ့္ ကြန္ပ်ဴတာကို ၾကည့္မိလ်က္သား။ သူ႔စာကို ဖတ္မိလ်က္သား။

ဟီးး ဟီးး ရႊတ္.. ဟီးးးး ဟီးးးး

ၾကဴၾကဴပါတဲ့ ေနာက္တစ္ခါ.......

ဒစ္ဒစ္ဒစ္ဒစ္ဒစ္..... ( Vibrate)

" ဟလို "

" အစ္မက မ.... လားဟင္ ။ ကိုဇာနည္ က ပိဋကတ္သံုးပံုအေၾကာင္း ေျပာခ်င္လို႔ အြန္လိုင္း ခုခ်က္ခ်င္း တက္ေပးပါတဲ့ ။ ဒါပဲေနာ္"

အင္း.. ဒါက အေရးႀကီးတယ္ ။ ျမန္မာႏိုင္ငံကေန အိႏၵိယမွာရွိတဲ့ တိဘက္တကၠသိုလ္ကို ပိဋကတ္ေတြ လႉဖုိ႔ကိစၥပါ။ အလႉ႔ရွင္ေတြကလည္း ခ်က္ခ်င္းကို S$ 1000 လႉသြားတာ။ ေကာင္းလိုက္တဲ့သဒၶါ။ ျမန္မာႏိုင္ငံက ကူညီတဲ့ သူကလည္း ေျပာသမွ် ကုသိုလ္ခ်ည့္မွတ္ယူၿပီး မၿငီးမျငဴလုပ္ေပးတယ္။ ၿပီးေတာ့ ခမ်ာမွာလည္း အင္တာနက္ဆိုင္ တကူးတကသြားၿပီး ငါ့ကို ေစာင့္ေနမွာ ။

G Talk ေလးဖြင့္ သူ႔ Chat Box ေလးထဲ

" အစ္ကို "

" အစ္မ ။ နေမာဗုဒၶႆ "

သူ႔စတိုင္ပါ ။ ဘယ္သူ႔ကို မဆို စေတြ႔လိုက္တာနဲ႔ နေမာဗုဒၶႆ ဆိုၿပီး ႏႈတ္ဆက္တတ္တယ္။

ၿပီးေတာ့ ေပၚမလာေတာ့။ ဟုိစာသားေလးေတာင္ သတိရသြားတယ္။

" စာဥ .. နင့္ကြန္နက္ရွင္ကို မေစာင့္ႏိုင္လို႔ ငါဘုန္းႀကီးဝတ္သြားၿပီ ။ ပံု သာေအး "

ဆက္ငိုရင္ ေကာင္းမလား။ ေတာ္ေသးပါဘူးေလ။ သူေျပာလို႔ ငါစိတ္မဝင္စားႏိုင္ရင္ ဘယ္ေကာင္းမလည္း။

စာအုပ္ေတြ ကီလို ၁၀၀ ေက်ာ္ပို႔ဖို႔ သူေတာ္ေတာ္ စံုစမ္းေနရမွာဘဲ ။ ငါေစာင့္ေနမွ ျဖစ္မယ္။ ...

ေနာက္ တစ္နာရီေလာက္ ၾကာေတာ့မွ ေမးလ္ဝင္လာပါတယ္။ သူေမးခ်င္တာေတြ အစံု ေမးထားတယ္။

ဒါနဲ႔မ်ား ေစာေစာစီးစီးက ငါ့ကို ေမးပို႔လိုက္ရင္ ၿပီးတာပဲ။ ဟင္း ... ခုေတာ့..

ငါငိုတာ ဘယ္နား ေရာက္သြားပါလိမ့္..

ေၾသာ္.. ဟိုနား...

ဟ ဟာ ဟားးးးး ငိုရတယ္ေဟ့ ၿဗဲ...

တကယ္ကို ခြက္ထိုးခြက္လန္ ငိုရတဲ့ ေန႔ေလး တစ္ေန႔ပါပဲ။

ေၾသာ္.. ကိုယ့္မွာ ဝမ္းနည္းစရာေတြ ရင္ကဲြပက္လက္ ႀကံဳေတြ႔ ေနရတာေတာင္ ကိုယ္ျပဳထားတဲ႔ ကုသိုလ္ေရးေတြက ကိုယ့္ကို တမင္ အာရံုေျပာင္းေပး ေနသလား (ကယ္တင္ ေပးေနသလား) ထင္မွတ္ရတယ္။

ေနာက္တစ္ခါ အကုသိုလ္ဝိပါက္ သိပ္တက္ခ်င္လို႔ ငိုခ်င္သပဆိုရင္ ေဖ့စ္ဘြတ္ႀကီးမွာ အရင္ ေၾကျငာထားမယ္ ။ ဘယ္သူမွ ဖုန္းမဆက္ေအာင္။

" ငိုၿပီဗ်ိဳ႕ .............. "

Shared from သူႏုနယ္၏ လဲေနသူထူေပးပါ