ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းရဲ႕ လွ်ိဳ႕၀ွက္ခ်က္

တစ္ခါက လူၾကီးတစ္ေယာက္ဟာ ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းရဲ႕ လွ်ိဳ႔၀ွက္ခ်က္ကို

ရွာေဖြဖို႕အတြက္ သူ႕ရဲ႕သားကို ပညာရွိတစ္ဦးထံ ေစလႊတ္ လိုက္ပါတယ္..

လူငယ္ေလးဟာလည္း စူးစမ္းလိုစိတ္ရဲ႕ ဦးေဆာင္မႈနဲ႕ ပညာရွိၾကီး ရွိတဲ႕အရပ္ကို

ခရီးထြက္ပါတယ္.. ပညာရွိထံ ေရာက္ဖို႕ လမ္းခရီးမွာ ကႏၱာရၾကီး တစ္ခုကို ရက္ေပါင္း

၄၀ၾကာေအာင္ ေက်ာ္ျဖတ္ရပါတယ္.. ေနာက္ဆံုးေတာ႕ ေတာင္ထိပ္ၾကီး တစ္ခုမွာ လွပ

ခန္႕ညားစြာ တည္ရွိေနတဲ႕ ရဲတိုက္ၾကီး တစ္ခုဆီကို ေရာက္လို႕ သြားပါေတာ႕တယ္.. အဲဒီ

ရဲတိုက္ၾကီးဟာ ပညာရွိၾကီး ေနထိုင္ရာ ေနရာျဖစ္ပါတယ္.

ပညာရွိၾကီးကို ရွာေဖြရင္း လူငယ္ေလးဟာ ခန္းမက်ယ္ၾကီး တစ္ခုထဲကို

ေရာက္ရွိသြားခဲ႕ပါတယ္.. အဲဒီအခန္းထဲမွာ လူေတြဟာ ပ်ားပန္းခတ္မွ် လႈပ္ရွား

သြားလာေနၾကျပီး လူတစ္ခ်ိဳ႕ဟာ ခန္းမၾကီးရဲ႕ ေထာင္႕မွာ

စကား၀ိုင္းဖြဲ႕ေျပာေနၾကသလို ၊တီး၀ိုင္းငယ္ တစ္ခုကလည္း သာယာ ျငိမ္႕ေညာင္းတဲ႕

ေတးသြားေလးမ်ားကို တီးခတ္ေဖ်ာ္ေျဖ ေနပါတယ္.. စားေသာက္စရာေတြ တည္ခင္းထားတဲ႕

စားပြဲၾကီးမွာေတာ႕ ကမၻာေပၚမွာ အေကာင္းဆံုး၊အရသာအရွိဆံုးလို႕ ထင္ရေလာက္တဲ႕

စားေသာက္ဖြယ္ရာ မ်ိဳးစံုကို ပန္းကန္ျပားမ်ားေပၚမွာ လွပစြာ တည္ခင္းထားပါတယ္..

ပညာရွိၾကီးဟာလည္း လူတစ္ဦးခ်င္းဆီသို႕ လိုက္လံႏႈတ္ဆက္ ေနပါတယ္.. လူငယ္ေလးဟာ

ပညာရွိၾကီး သူ႕ဆီ ေရာက္လာဖို႕ကို ၂နာရီေလာက္ ၾကာေအာင္ ေစာင္႕လိုက္ရပါတယ္..

ပညာရွိၾကီးက လူငယ္ေလး ရွင္းျပေနတဲ႕ ဒီရဲတိုက္ၾကီးကို လာေရာက္ရျခင္း

အေၾကာင္းရင္းကို ေသခ်ာ အာရံုစိုက္ျပီး နားေထာင္ ေနပါတယ္… ျပီးေတာ႕

လူငယ္ေလးကိုလည္း အခု ေလာေလာဆည္ေတာ႕ ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းရဲ႕ လွ်ိဳ႕၀ွက္ခ်က္ကို

ရွင္းျပဖို႕ အခ်ိန္ မရွိေသး ေၾကာင္းနဲ႕ ဒီရဲတိုက္ၾကီးကို လွည္႕လွည္ၾကည္႕ရွဳျပီး

၂နာရီအၾကာမွာ ျပန္လာဖို႕ ေျပာပါတယ္… *“*အဲဒီလို ေလွ်ာက္ၾကည္႕ေနစဥ္ အတြင္းမွာ

မင္းကို လုပ္ေစခ်င္တာ တစ္ခုရွိတယ္..*” *လို႕ေျပာျပီး ပညာရွိက လၻက္ရည္ဇြန္း

တစ္ဇြန္းထဲကို ဆီ အနည္းငယ္ ထည္႕ျပီး လူငယ္ေလးကို ေပးလိုက္ပါတယ္… ျပီးေတာ႕

*“*မင္း ေဘးပတ္၀န္းက်င္ကို ေလွ်ာက္ၾကည္႕ေနတုန္း ဒီဇြန္းေလးကိုပါ ယူသြားပါ..

ဇြန္းထဲက ဆီကို လံုး၀ မဖိတ္စင္ ေအာင္လဲ ဂရုစိုက္ပါ..*” *လို႕ ေျပာပါတယ္..

ေကာင္ေလးဟာ ရဲတိုက္ၾကီးအတြင္း အျပင္ကို ဆင္းလိုက္ တက္လိုက္ နဲ႕ ေလွကားထစ္ေပါင္း

မ်ားစြာကို ေက်ာ္ျဖတ္ရင္း သူ႕ရဲ႕ အၾကည္႕ကိုလည္း ဆီထည္႔ထားတဲ႕ဇြန္းေပၚမွာမွ

တစ္ပါး အျခားဘယ္ကိုမွ အာရံုမစူးစိုက္မိ၊ မေလ႕လာမိဘဲ ေလွ်ာက္သြား ေနခဲ႕ပါတယ္..

ပညာရွိေျပာတဲ႕ ၂နာရီ ျပည္႕တဲ႕ အခ်ိန္မွာ သူ ရွိေနတဲ႕ အခန္းထဲကို

ျပန္လာခဲ႕ပါတယ္..

*“*ကဲ ေကာင္းျပီ.. မင္း အခုလိုေလွ်ာက္ျပီး လွည္႕လည္ ၾကည္႕ရွဳခဲ႕ျပီဆိုေတာ႕

ဘာေတြမ်ား ျမင္ေတြ႔ခဲ႕လဲ.. ငါ႕ထမင္းစားခန္းထဲမွာ ျပင္ဆင္ ထားတဲ႕ ျပင္သစ္လက္ရာ

ပန္းထိုးပန္းခ်ီရဲ႕ ၾကီးက်ယ္ ခမ္းနားမႈေတြကို ေတြ႔ခဲ႕လား၊ ပန္းဥယ်ာဥ္ၾကီးထဲမွာ

ငါ႕ရဲ႕ အေကာင္းဆံုး ဥယ်ာဥ္မွဴးၾကီး ၁၀ႏွစ္ ၾကာေအာင္ လက္စြမ္းျပထားတဲ႕ အလွအပကို

ေတြ႔ခဲ႕ရဲ႕လား၊ ငါ႕ရဲ႕ စာၾကည္႕ခန္းထဲက ေရွးေဟာင္း ပုရပုိဒ္စာေတြ ေတြ႔ခဲ႕ရဲ႕လား*

”* လို႕ေမးပါတယ္..

လူငယ္ေလးဟာ ရွက္ကိုးရွက္ကန္း ျဖစ္သြားျပီး သူဘာကိုမွ မၾကည္႕ခဲ႕မိေၾကာင္းကို

၀န္ခံလိုက္ပါတယ္.. သူ႕အာရံု တစ္ခုလံုးနဲ႕ အၾကည္႕ကို ပညာရွိၾကီးက

မဖိတ္စင္ေစနဲ႕လို႕ မွာလိုက္တဲ႕ ဆီဇြန္းေပၚမွာသာ စူးစူးစိုက္စိုက္

ထားရွိခဲ႕မိပါတယ္..

*“ *ဒါဆို ျပန္သြားျပီးေတာ႕ ငါ႕ရဲတိုက္ၾကီးရဲ႕ ခမ္းနားလွပမႈကို ေသခ်ာ

ျပန္သြားၾကည္႕ခဲ႕. မင္းမသိတဲ႕ ေနရာတစ္ခုက၊ လူတစ္ေယာက္ကို မင္း ယံုၾကည္ဖို႕

ခက္လိမ္႕မယ္.. ဒီေတာ႕ ေသခ်ာ သိေအာင္ ေလ႕လာခဲ႕ပါ *”* လို႕ေျပာလိုက္ပါတယ္..

ဒါနဲ႕ဘဲ ေကာင္ေလးဟာ ဆီဇြန္းေလးကို ကိုင္ျပီး ပတ္၀န္းက်င္ကို ၾကည္႕ဖို႕

ပညာရွိထံက ျပန္ထြက္လာခဲ႕ပါတယ္.. ဒီတစ္ေခါက္ မွွာေတာ႕ လူငယ္ေလးဟာ နံရံနဲ႕

မ်က္ႏွာၾကက္ေပၚက အႏုပညာ လက္ရာ၊ က်ယ္၀န္း ခမ္းနားလွတဲ႕ ဥယ်ာဥ္ၾကီးရဲ႕ ေမြးျမ

သင္းထံုေနတဲ႕ပန္းေပါင္းစံုရဲ႕ ရနံ႔၊ ရဲတိုက္ၾကီး တည္ရွိေနတဲ႕ ေတာင္တန္းၾကီးရဲ႕

အလွအပ၊ ဖူးပြင္႕ေ၀စီေနတဲ႕ ပန္းပြင္႕ကေလးမ်ားရဲ႕လွပမႈ စသျဖင္႕ အရာရာအားလံုးကို

ေသခ်ာ ေလ႕လာခံစားရင္း ပညာရွိထံ ျပန္လာခဲ႕ပါတယ္… ပညာရွိနဲ႕ ေတြ႔ေတာ႕

သူေတြ႔ခဲ႕သမွ်၊ ျမင္ခဲ႕ရသမွ် အရာ အားလံုးကို ပညာရွိၾကီးအား ျပန္ေျပာျပ ပါတယ္..

*“*ကဲ .. ၾကည္႕ခဲ႕တာေတြေတာ႕ ဟုတ္ပါျပီ.. ဒါေပမဲ႕ ဘယ္မွာလဲ မင္းကို

ငါထည္႕ေပးလိုက္တဲ႕ ဆီေတြ ဘယ္ေရာက္ကုန္ျပီလဲ..*”*

ဒီေတာ႕မွ လူငယ္ေလးဟာ သူ႕လက္ထဲမွာ ကိုင္ထားတဲ႕ ဇြန္းထဲက ဆီေတြကို

သတိရမိပါေတာ႕တယ္.. ဇြန္းထဲမွာ ဆီေတြဟာ တစ္စက္ မွကို မက်န္ရစ္ ေတာ႕ပါဘူး…

*“*အဲဒါဟာ ငါ မင္းကို ေပးႏိုင္တဲ႕ အၾကံပါဘဲ… ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းရဲ႕

လွ်ိဳ႕၀ွက္ခ်က္ဆိုတာ ကမၻာေလာကၾကီးရဲ႕ အံ႕မခန္း လွပ ဆန္းက်ယ္မႈေတြကို

ေလ႕လာၾကည္႕ရွဳရင္း လက္ထဲက ဆီဇြန္းကိုလဲ ဘယ္ေတာ႕မွ မေမ႕ပါနဲ႕*” *ဆိုတာပါဘဲ…………….
———————————————————————————————————————ပညာရွိၾကီး ေျပာသြားတဲ႕ ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းရဲ႕ လွ်ိဳ႕၀ွက္ခ်က္ဟာ အျခားေတာ႕

မဟုတ္ပါဘူး… လူတိုင္းဟာ ကိုယ္႕ရည္မွန္းခ်က္ ပန္းတိုင္ကို ေရာက္ေအာင္

သြားေနတဲ႕အခ်ိန္မွာ မိမိရဲ႕ အလုပ္၊ မိမိစီးပြားေရး၊ မိမိ ကိုယ္ေရးကိုယ္တာ ကိုသာ

ဦးစားေပးျပီး ေဘးပတ္၀န္းက်င္ကို ဂရုမစိုက္မိ၊ စိတ္ခ်မ္းသာ ေပ်ာ္ရႊင္မႈအတြက္

အခ်ိန္မေပးႏိုင္ ျဖစ္ေနတတ္ၾကပါတယ္.. မိမိဘ၀ရဲ႕ တိုးတက္ရာ တိုးတက္ေၾကာင္း အတြက္

ၾကိဳးစား ေနရင္းနဲ႕ဘဲ စိတ္အပန္း ေျဖစရာ အခ်ိန္ေလးမ်ား၊ ေပ်ာ္စရာ အေၾကာင္းအရာ

ေလးမ်ားကိုလည္း မိမိ ပတ္၀န္းက်င္မွာ ရွာေဖြ ၾကည္႕တတ္ဖို႕ဘဲ ျဖစ္ပါတယ္..

အခ်ိဳ႕လူမ်ား က်ေတာ႕ ဘ၀ရဲ႕ တိုးတက္ရာ တိုးတက္ေၾကာင္းကို ဘာတစ္ခုမွ

မလုပ္ေဆာင္ဘဲ အေပ်ာ္အပါး ကိစၥေတြမွာဘဲ အခ်ိန္ကုန္ဆံုးလို႕ ေနတတ္ၾကပါတယ္…

ထိုကဲ႕သို႕ အေပ်ာ္အပါးမွာ ႏွစ္ျမဳပ္ ေနသူမ်ားသည္ လက္ထဲက ဆီဇြန္းကို ဂရုမထား

လိုက္မိတဲ႕ အျဖစ္မ်ိဳးလိုပါဘဲ.. ဘ၀တိုးတက္ရာ တိုးတက္ေၾကာင္းကို မရွာေဖြမိခဲ႕တဲ႕

အတြက္ ေနာက္ဆံုးမွာ ကိုယ္႕လက္ထဲမွာ ဘာဆို ဘာမွ မက်န္ေတာ႕မဲ႕ အျဖစ္မ်ိဳးနဲ႕

ၾကံဳေတြ႔ ရတတ္ေၾကာင္းကို သတိေပးလိုက္ျခင္းဘဲ ျဖစ္ပါတယ္..

ဒီေတာ႕ ကၽြန္မတို႕ဟာ ပညာရွိၾကီး အၾကံေပးသလို ပညာသင္ၾကား ေနရင္းဘဲျဖစ္ေစ၊

လုပ္ငန္းခြင္ထဲမွာ ၀င္ေရာက္ ေနသည္ဘဲျဖစ္ေစ၊ စီးပြားေရး နယ္ပယ္ထဲမွာဘဲ ျဖစ္ေစ၊

ေပ်ာ္ရႊင္မႈနဲ႕ ဘ၀တိုးတက္ရာ တိုးတက္ေၾကာင္းကို မွ်မွ်တတ ျဖစ္ေအာင္

ရွာေဖြၾကည္႕ႏိုင္ဖို႕ ၾကိဳးစားသင္႕ပါတယ္.. အေပ်ာ္အပါးကို တရားလြန္ ၀ါသနာ

ၾကီးသူမ်ားကလည္း အသိ တစ္ခါးခ်ပ္ေလး လွပ္ျပီးေတာ႕ အနာဂတ္အတြက္

ၾကိဳတင္ျပင္ဆင္ဖို႕ မိမိလက္ထဲက ဆီဇြန္းေလးကို သတိထားမိ ႏိုင္ပါေစလို႕

အၾကံျပဳလိုက္ပါတယ္

Shared from Shwe Yee