တစ္ခ်ိန္ မိတ္ေဆြသာ ဒီဘ၀ေရာက္မယ္ဆိုရင္..!!!

ဒီဟာေလးဖတ္ၿပီေတာ႕ ကၽြန္ေတာ္အေတြးေတြကိုေျပာခ်င္ပါတယ္။ သူမ်ားေတြကိုအျပစ္တင္မဲ႕အစား ဒါေလးေတြလိုက္နာၾကရေအာင္လား။ အျပည္႕အ၀မဟုတ္ေတာင္ေပါ႕.................

(၁) အျပင္ထြက္လို႕ အသက္ႀကီးၿပီး ခ်ိဳ႕တဲ႕တဲ႕ လူေတြေတြရင္

ကိုတတ္ႏိုင္သေလာက္လႈဳ ခဲ႕ၾကပါ။ (ဒါဟာကုသိုလ္ျပဳတာပါပဲ။ )

(၂) လမ္းမွာေရာက္ေနတဲ႕ (အစြန္းေရာက္ေနတဲ႕) သူငယ္ခ်င္းတုိ႕ကို ေဖ်ာင္႕ျဖပါ။

ကိုယ္တတ္ႏိုင္သေလာက္ေပါ႕။

ကဲ..ေအာက္ကဟာဖတ္ၾကည္႕ရေအာင္။ တျခားဟာေတြလည္းထပ္ေျဖၾကေပါ႕။

**********************************************************************

သင္ ဘယ္ႏိုင္ငံမွာ ေနရတာ အေကာင္းဆံုးလဲ ဆိုတာ

.................အျခားႏိုင္ငံေရးေတြ မပါခဲ႕ရင္ေပါ့

ဒီႏိုင္ငံက သက္ၾကီးရြယ္အို"အနနၱဂိုဏ္း၀င္ ေက်းဇူးရွင္"၊ "ၾကီးသူကို

ရိုေသ၊ ငယ္သူကို သနား၊ ရြယ္တူကို ေလးစား" …စတဲ့ အဆံုးအမေတြနဲ ့

ၾကီးျပင္းခဲ့ရသူ၊ လိုက္နာခဲ့ရသူ ကြ်န္မလို ျမန္မာလူမ်ိဳး တေယာက္ အတြက္

ဒီိိိႏိုင္ငံက သက္ၾကီးရြယ္အိုေတြရဲ့ ဘ၀ကို ေတြ ့တိုင္း၊ ျမင္တိုင္း၊

ၾကားတိုင္း ရင္ထဲမွာ နင့္နင့္သီးသီး ဆို ့ဆို ့နင့္နင့္ ခံစားရျမဲ။

ဆင္းရဲခ်မ္းသာမွ ုေတြၾကား ဘယ္အရာကမ်ား လစ္ဟင္းေပ်ာက္ကြယ္ေနလဲလို ့

မဆံုးနိုင္ေမးခြန္းေတြနဲ ့လုံးလည္လိုက္စျမဲ။

ျမင္ကြင္း(၁)

လူစည္ကားေသာ ဘူတာရုံေတြမွာ အဖိုးအိုကိုေတြ ့ရတတ္သည္။ အက်ၤီဗလာ

ေဘာင္းဘီတိုနဲ ့ဘာဂ်ာကို အဆက္မျပတ္မွ ုတ္ ေဘာလံုးေလးကစားျပရင္း

ထမင္းတလုတ္အတြက္ ပိုက္ဆံရွာရသူ။ အသက္ ခုႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္ေလာက္ အရြယ္

ဘယ္ေလာက္က်န္းမာသည္ ေျပာေျပာ ခုလုိ ပင္ပင္ပန္းပန္း

ဘယ္ရုန္းကန္ခ်င္ပါ့မလဲ။ သူကို ့ေတြလွ်င္ လူေတြက သူေဖ်ာ္ေျဖတာကို

ျပံူးျပီး ပိုက္ဆံထည့္ၾကသည္။ ကြ်န္မကေတာ့ ဘယ္ေတာ့မွ မျပံုးႏိုင္ပါ။

ပိုက္ဆံလွ ူဒါန္းတိုင္း ေခြ်းေတြျပန္ေနေအာင္ ပင္ပန္းေနသည့္ သူ ့ကို

ၾကည့္ျပီး မ်က္ရည္၀ဲရျမဲ။ ခုေတာ့ သူ ့ကို မေတြ ့ရတာ ၾကာျပီ။

တခုခုမ်ားျဖစ္သြားလားလို ့ ေတြးျပီးစိတ္ပူမိေသးသည္။

*****

ျမင္ကြင္း(၂)

ရုံးက သူငယ္ခ်င္းနဲ ့ စကားေျပာရင္း အမွတ္တမဲ့ သိလိုက္ရသည္။ သူ ့အေမက

ရုံးတရံုးမွာ သန္ ့ရွင္းေရး အလုပ္လုပ္သည္တဲ့။ ကြ်န္မ အေတာ္အံံၾသသြားသည္။

ရုံးမွာ သန္ ့ရွင္းေရးလုပ္သည္ဆိုသည္မွာ ဖုန္စုပ္၊ ၾကမ္းတိုက္၊

အိမ္သာေဆးတဲ့ အထိ။ Brandေတြေနာက္ ေကာက္ေကာက္ပါေအာင္ လိုက္တတ္ေသာ၊

ႏိုင္ငံေပါင္းစံုမွ အစားအစာေပါင္းစံုကို ရူးသြပ္ေသာ သူက အေမ့ကို

ဒီအလုပ္မ်ိဳးလုပ္တာ လက္ပိုက္ၾကည့္္ေနေလာက္ေအာင္

မခ်ိဳ ့တဲ့တာ ေသခ်ာသည္။ အေမက အသက္ဘယ္ႏွႏွစ္လဲဆိုေတာ့ ၆၅ တဲ့။

အေၾကာင္းျပခ်က္ကေတာ့ အေမအလုပ္မလုပ္ရင္ အေမ့အိမ္စရိတ္ ဘယ္သူေပးမလဲတဲ့။

ကြ်န္မမွာ စကားလံုးေတြ ရွားပါးကုန္သည္။

*****

ျမင္ကြင္း(၃)

အဖြားအိုက အဖိုးအိုကို တြဲေနက်။ တုန္ခိ်ခိ်ေျခလွမ္းမ်ားကို လူရွ ုပ္ေသာ

စားေသာက္ဆိုင္က အခ်ိန္ဆင္းရဲသည့္ လူငယ္တခ်ိဳ ့က စိတ္မရွည္။

ျပည့္ေနေသာအမွိ ုက္ပံုးကို ေတြ ့ေတာ့ အဖုိးအို၊အဖြားအိုရဲ့

မြဲေျခာက္ေျခာက္ မ်က္လုံးေလးေတြ အေရာင္လက္သြားသည္။ အဖိုးက အမွိ

ုက္ပံုးထဲမွ အေအးသံဗူး၊ သတင္းစာအေဟာင္းေတြကို ရွာ၊ အဖြားက

အဖိုးကမ္းေပးေသာ သံဗူးေလးေတြကို ေျခေထာက္နဲ ့ဖိျပားျပီး သူတို ့ရဲ့

ညစ္ႏြမ္းႏြမ္းအိတ္ထဲကို ထည့္သည္။ ဒီျမင္ကြင္းေၾကာင့္ စားလက္စ ထမင္းေတြ

မ်ိဳမက်။ ဒီနုိင္ငံမွာ ေတြ ့ေနက်ျမင္ကြင္းေပမယ့္ ကြ်န္မရင္ထဲက ဆုိ

့နင့္မွ ုက အျမဲအသစ္ျဖစ္တတ္သည္။ ခဏေနေတာ့ သူတို ့လက္ထဲမွာ ညစာအတြက္

ေငြစေလးေတြ။ တကယ္လို ့မ်ား ညစာအတြက္ မလံုေလာက္ေသာညေတြ ဆိုရင္…။

*****

ျမင္ကြင္း(၄)

အသက္ ၈၀ေက်ာ္ ေယာကၡမၾကီးကို မက်န္းမာလို ့ လူအိုရုံပို ့လုိက္ျပီလို ့

ကြ်န္မ အရာရွိက လာေျပာေတာ့ ဟန္မေဆာင္ႏိုင္စြာ မ်က္လုံးျပူးသြားမိသည္။ သူ

့ေယာကၡမၾကီး ေနမေကာင္းေနတာ ၾကာလွျပီ။ ခုေတာ့ လူအိုရုံတဲ့။ လူအိုရုံမွာက

အျမဲ ေစာင့္ေရွာက္မဲ့သူ ရွိေတာ့ ပိုအဆင္ေျပသည္တဲ့။ အရင္က သူတို

့တအိမ္လံုးကို ေယာကၡမၾကီးက ခ်က္ျပုတ္ေကြ်းခဲ့သည္။ လုိတုန္းကေတာ့ တမ်ိဳး…

မလိုေတာ့စြန္ ့ပစ္ျပီ။ ကြန္ဒိုမွာေနျပီး တႏွစ္တခါ ကမာၻပတ္ေနသူေတြက အေမကို

ေစာင့္ေရွာက္ဖုိ ့ မစြမ္းသာေတာ့ဘူးလား။

သူ ့ကိုေန ့တိုင္းေတာ့ သြားေတြ ့မွာေပါ့ေနာ္လို ့ လွ်ာရွည္မိေတာ့

အခ်ိ္န္ဘယ္မွာလဲတဲ့။ အလြန္ဆုံးတလ တခါေပါ့တဲ့။ လူအိုရုံထဲက သားသမီးေတြ၊

ေျမးေတြ အလာကို ေမွ်ာ္ေနမယ့္ ေမတၱာငတ္တဲ့မ်က္၀န္းတစံုကေတာ့။

*****

ျမင္ကြင္း(၅)

ပိတ္ထားေသာတံခါးေနာက္ကြယ္မွ…။ တုန္ခ်ိခိ်အေမအိုၾကီးကို အခိုင္းအေစလို

စကားေျပာေနသည့္ သမီး။ အေမေရခ်ိဳးတာ ၾကာလို ့ဆိုကာ ေရဖိုးကုန္မွာ ေၾကာက္၍

အျပင္ကေန ေရကို ပိတ္ပစ္လိုက္သည္။ ဆပ္ျပာေတြနဲ ့အေမထြက္ေမးေတာ့ အေမကို

သင္ခန္းစာေပးသည့္ သမီးမ်က္ႏွာက ရုိက္ခ်င္စရာ။ အေမကေတာ့ မရုိက္ရက္။

မ်က္ရည္ေ၀့သီေနေသာ မ်က္၀န္းမ်ားနဲ ့ ေငးၾကည့္လို။ ဒါတကယ့္ အျဖစ္အပ်က္တဲ့။

ဒီနုိင္ငံက ပိတ္ထားေသာတံခါးေနာက္ကြယ္မွ တကယ့္ အျဖစ္အပ်က္ေတြ။ ကြ်န္မ

TVမ်က္ႏွာျပင္ကို ေၾကာခိုင္းလိုက္သည္။ အဲဒီေလာက္ အသဲမမာပါ။ ရင္ထဲမွာေတာ့

ေၾကေၾကကြဲကဲြ။

*****

ျမင္ကြင္း(၆)

အိမ္ေဘးအိမ္မွာ အ၀တ္လာေလွ်ာ္ေနက် အေဒၚၾကီးကို မုန္ ့ဟင္းခါးဆိုင္မွာ ေတြ

့ေတာ့ အေမက ႏွ ုတ္ဆက္သည္။ ထမင္းနပ္မွန္ေအာင္ မနဲစားေနရသည့္ သူ ့ကို မုန္

့ဟင္းခါးဆိုင္မွာ ေတြ ့တာ အေတာ္ထူးဆန္းသည္ကို။ အေမအိုၾကီးမုန္

့ဟင္းခါးစားခ်င္တယ္ဆုိလို ့ ရွိတဲ့ပိုက္ဆံေလးနဲ ့လာ၀ယ္တာတဲ့။ ျမန္မာျပည္

အလည္ျပန္တုန္း ေတြ ့လိုက္ရတဲ့ ဒီအျဖစ္ေလးက ရင္မွအနာကို သက္သာေစသည္။ သူ

့ေစတနာက သူ ့ကို လက္ငင္း အက်ိဳးေပးပါသည္။ အေမက တအိမ္လုံးအတြက္ မုန္

့ဟင္းခါးကုသိုလ္လုပ္လုိက္ေတာ့ သူ ့မွာ ၀မ္းသာလို ့။ မုန္ ့ဟင္းခါးမစားရတာ

ႏွစ္နဲ ့ခ်ီေနျပီတဲ့။ လူမဲြေသာ္လည္း ေစတနာ၊ေမတၱာခ်မ္းသာသူ။

*****

ကုန္ဆံုးခါနီး ဘ၀ေန ့ရက္ေတြမွာ အသက္ရွင္ ေနထုိင္ဖို ့အတြက္

ရုန္းကန္ေနၾကရသည့္… ဒါမွမဟုတ္ ေနာက္ဆံုးအခ်ိန္ကို ေၾကကြဲေသာ အထီးက်န္ေန

့ရက္မ်ားျဖင့္သာ ျပီးဆံုးသြားရသည့္ သူတို ့၏ ဘ၀မ်ားကို ေတြ ့ရေတာ့ မိခင္၊

ဖခင္ကို အိမ္ဦးခန္းမွာထားျပီး ေကြ်းေမြးျပုစုတတ္သည့္ ကြ်န္မတို ့ႏိုင္ငံ၏

ျမင့္ျမတ္ေသာ ယဥ္ေက်းမွ ု အတြက္ ဂုဏ္ယူမိသည္။

[Reference: from a friend's note]