တစ္ဦးႏွင့္တစ္ဦး လိုလားျခင္း၊ မိတ္ဖြဲ႕ျခင္း အေပးအယူလုပ္ျခင္း၊ သေဘာတူၾ
ကည္ျဖဴျခင္းဆိုတဲ့ ကံမီးေတြ ေလာင္ရာကကၽြမ္း ကုန္ရာကခန္းရပါေလေရာ။ တကယ္လို႔မ်ား ကံမီးအစား စ်ာန္မီးကိုသာ အကၽြမ္း၀င္ခဲ့မယ္ဆိုရင္ ေသြးသားမခန္း လူမကၽြမ္းဘဲ ကံမီးကိုသာ ကၽြမ္းေစပါလိမ့္မယ္။ စ်ာန္ဆိုတာ ကိေလသာအပူေတြကို ႐ိႈ႕ၿမႇိဳက္ပစ္ၿပီး တစ္ကိုယ္တည္း ၿငိမ္းေအးေနတာ။ ေလာင္ကၽြမ္းခဲ့ရတဲ့ဘ၀ေတြ မ်ားလွၿပီမို႔ တစ္ဘ၀ေလာက္ေတာ့ ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္း ေနၾကည့္စမ္းေစခ်င္တယ္။ ။
မဟာေဗာဓိၿမိဳင္ဆရာေတာ္
၂၀၀၆ ခုႏွစ္ ဧၿပီလထုတ္ လက္မိလက္ရ ၾသ၀ါဒမ်ားမွ
Shared from Ko Aung Pyi Sone Aye
No comments:
Post a Comment