Wednesday, August 1, 2012

တကယ္မေသခင္ အစမ္းေသၾကည့္ရေအာင္



ဒီဘ၀ ဒီခႏၶာနဲ႔ သံသရာ ၀ဋ္ဇာတ္ အျမစ္ျပတ္ေအာင္ အားမထုတ္ႏိုင္ ေသးဘူး ဆိုရင္ေတာ့ ေသလြန္ၿပီးတဲ့ ေနာက္ ေကာင္းရာ သုဂတိ ေရာက္ဖုိ႔ကိစၥကို အေရးတၾကီး ထည့္သြင္း စဥ္းစားရပါဦးမယ္။

ေသာတာပန္၊ သကဒါဂါမ္၊ အနာဂါမ္၊ အရိယာ ပုဂၢိဳလ္မ်ား ကေတာ့ ေကာင္းရာသုဂတိ ေရာက္ဖို႔ ေသခ်ာၿပီးသားပါ။ ေအာက္ဆံုး အရိယာ ျဖစ္တဲ့ ေသာတာပန္ ပုဂၢိဳလ္ ျဖစ္သြားၿပီ ဆိုရင္ပဲ အပါယ္ေလးပါး ဆိုတဲ့ မေကာင္းရာ ဒုဂၢတိကို လံုး၀ မေရာက္ႏိုင္ေတာ့ ပါဘူး။ ေသာတာပန္ ပုဂၢိဳလ္ ေသလြန္ခါနီးမွာ အပါယ္ ေလးပါးကို က်ေရာက္သြားေစ ႏိုင္တဲ့ အာရံုဆိုး၊ နိမိတ္ဆိုးေတြ ထင္ျမင္ မလာႏိုင္ေတာ့ပါဘူး။

ေသာတာပန္မွ မျဖစ္ေသးဘူး ဆိုရင္ေတာ့ ဘယ္ေလာက္ေကာင္းတဲ့ ပုထုဇဥ္ပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ ဘယ္ေလာက္ အဆင့္ျမင့္တဲ့ သူေတာ္စင္ပဲျဖစ္ျဖစ္၊ အေၾကာင္းမေတာ္ရင္ အာရံုဆိုး၊ နိမိတ္ဆိုးေတြ ထင္ျမင္လာၿပီး အပါယ္ေလးပါး က်ေရာက္သြားႏိုင္ပါတယ္။ တကယ္ ေသလြန္ခါနီး အခ်ိန္မွာ အာရံုဆိုး၊ နိမိတ္ဆိုးေတြ ထင္ျမင္မလာဖို႔ အတြက္ မေသခင္ကတည္းက ၾကိဳတင္ ျပင္ဆင္ထားဖို႔ လိုအပ္ပါတယ္။ အေသၾကီးကို ရင္ဆိုင္ႏိုင္ဖို႔အတြက္ အေသေလးနဲ႔ ေလ့က်င့္ထားရပါမယ္။

အေသၾကီးဆိုတာ ဘ၀တစ္ခုလံုးရဲ႕ ေနာက္ဆံုး အၿပီးအျပတ္ ေသလြန္ျခင္းကို ေျပာတာပါ။ တကယ္ ေသသြားတာကို ေျပာတာပါ။ အေသေလး ဆိုတာကေတာ့ ဘ၀ တစ္ေန႔တာရဲ႕ ေနာက္ဆံုး အိပ္စက္ျခင္းကို ေျပာတာပါ။ တဒဂၤ၊ တစ္ခဏ ေသသလို ျဖစ္သြားတာကို ေျပာတာပါ။ အေသၾကီးဆိုတာ မႏိုးေသာ အိပ္စက္ျခင္း ျဖစ္ၿပီး အေသေလး ဆိုတာ ႏိုးေသာ အိပ္စက္ျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။

မႏိုးေသာ အိပ္စက္ျခင္းနဲ႔ အိပ္စက္ခါနီး အခ်ိန္မွာ အေကာင္းဆံုး အေနအထား ျဖစ္ေနဖို႔ အတြက္ ႏိုးေသာ အိပ္စက္ျခင္းနဲ႔ အိပ္စက္ခါနီး အခ်ိန္ကို အေကာင္းဆံုး အေနအထား ျဖစ္ေအာင္ ေလ့က်င့္ထားဖို႔ လိုအပ္ပါတယ္။ အေသၾကီးနဲ႔ ေသခါနီး အခ်ိန္မွာ အာရံုေကာင္း၊ နိမိတ္ေကာင္းေတြ ထင္ျမင္ေနဖို႔ အတြက္ အေသေလးနဲ႔ ေသခါနီး အခ်ိန္ကို အာရံုေကာင္း၊ နိမိတ္ေကာင္းေတြနဲ႔ ထံုမႊမ္းေပးထားရပါမယ္။

ညအိပ္စက္တာဟာ အေသေလးနဲ႔ ေသတာပါ။ ညအိပ္ေတာ့မယ္လို႔ မ်က္စိ မွိတ္လိုက္တာနဲ႔ တစ္ၿပိဳင္နက္ အာရံုေကာင္းေတြ၊ ကုသိုလ္ အာရံုေတြပဲ ထင္ျမင္ေနေစရပါမယ္။ ကုသိုလ္ အာရံုက ဒါနအာရံု၊ သီလအာရံု၊ သမထ အာရံု၊ ၀ိပႆနာ အာရံုလို႔ ေလးမ်ိဳးရွိပါတယ္။ တကယ္ ေသခါနီး အခ်ိန္မွာ ဘယ္ကုသိုလ္ အာရံုထင္လာမယ္၊ ဘယ္ကုသိုလ္ကို အာရံုယူလို႔ ရမယ္ဆိုတာ ၾကိဳတင္ မသိႏိုင္တဲ့အတြက္ အိပ္ခါနီး အခ်ိန္မွာ ကုသိုလ္အာရံု ေလးမ်ိဳးလံုးကို ယူထားရပါမယ္။

စနစ္တက် ၾကိဳတင္ ေလ့က်င့္ထားတာ ေတာင္မွ တကယ့္တကယ္ ေသခါနီး က်ေတာ့ ဘယ္ကုသိုလ္ကို အာရံုယူရမွန္းမသိ ျဖစ္ေနတတ္ပါတယ္။ တကယ္လို႔ သိခဲ့ရင္ေတာင္မွ အင္အား ၾကီးမားတဲ့ အစြဲအလမ္း အာရံုေတြ၊ အတြယ္အတာ အာရံုေတြရဲ႕ လႊမ္းမိုးမႈေၾကာင့္ ကုသိုလ္ အာရံုကို အာရံုယူဖို႔ ခက္ခဲေနတတ္ပါတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ ညအိပ္ခါနီး အခ်ိန္ကို တကယ္ေသခါနီး အခ်ိန္လို႔ သေဘာထားၿပီး ကုသိုလ္အာရံု စြဲျမဲေအာင္ အေလးအနက္ထား ၾကိဳးစားၾကရပါမယ္။

ဒါနအာရံု အေနနဲ႔ ဒီေန႔ ဒီအခ်ိန္အထိ ဘ၀ တစ္သက္တာမွာ ျပဳခဲ့တဲ့ ဒါန ေကာင္းမႈေတြထဲက ကိုယ္ အႏွစ္သက္ဆံုး၊ ကိုယ္ ပီတိအျဖစ္ဆံုး ဒါနေကာင္းမႈ တစ္ခုခုကို အာရံုျပဳရပါမယ္။ အဲဒီ ဒါန ေကာင္းမႈဟာ ေငြေၾကး အကုန္အက် အေနနဲ႔ နည္းခ်င္လည္း နည္းမယ္၊ မ်ားခ်င္လည္း မ်ားမယ္၊ လံုး၀ မကုန္က်တာလည္း ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္မယ္။ အကုန္အက် အနည္းအမ်ားက အဓိက မဟုတ္ပါဘူး။ ကိုယ္တကယ္ ႏွစ္သက္ ေက်နပ္ဖို႔၊ ကုိယ္တကယ္ ၀မ္းေျမာက္ပီတိ ျဖစ္ဖို႔က အဓိကပါ။

အကုန္အက် မ်ားတိုင္း အက်ိဳးေပး ထက္သန္တာ မဟုတ္ပါဘူး။ ပီတိအား ေကာင္းမွ အက်ိဳးေပး ထက္သန္တာပါ။ ကိုယ္ ပီတိအျဖစ္ဆံုး ဒါန ေကာင္းမႈကို ခုေလာေလာဆယ္ လွဴေနရသလို အာရံုထင္ျမင္ၿပီး ၀မ္းေျမာက္ပီတိ ျဖစ္ေနရပါမယ္။

ညအိပ္ယာ ၀င္ခါနီးတိုင္း ဘုရား ေသာက္ေတာ္ေရ အသစ္လဲတဲ့ အက်င့္ စြဲစြဲျမဲျမဲ လုပ္ေပးပါ။ အိပ္ခါနီး (အေသေလးနဲ႔ ေသခါနီး) ရဲ႕ အနီးကပ္ဆံုး ဒါန ကုသိုလ္ျဖစ္လို႔ အာရံုယူရတာ အလြန္ လြယ္ကူပါတယ္။ ေအးခ်မ္းမႈနဲ႔ တစ္ေန႔တာကို အဆံုးသတ္လိုက္ရတဲ့ အတြက္… ဘ၀တစ္ေလွ်ာက္လံုး အစစ အရာရာ အဆင္ေျပၿပီး ေအးခ်မ္းရပါလိမ့္မယ္။

သီလကုသိုလ္ အေနနဲ႔ ေအာက္ထစ္ဆံုး ငါးပါးသီလ၊ လူ၀တ္ေၾကာင္တိုင္း မေစာင့္မျဖစ္ ေစာင့္ရမယ့္ ငါးပါးသီလကို ဆင္ျခင္ရပါမယ္။ ဆင္ျခင္လိုက္တဲ့ အခ်ိန္မွာ ငါးပါးသီလ လံုျခံဳသူ ျဖစ္ေနဖို႔အတြက္ ညအိပ္ယာ ၀င္ခါနီးတိုင္း ငါးပါးသီလကို အသစ္ခံယူ ေဆာက္တည္ပါ။ ေဆာက္တည္ၿပီးတဲ့ အခ်ိန္ကစၿပီး မက်ိဳး မေပါက္ပါေစနဲ႔။ အိပ္ေတာ့မယ္ ဆုိေတာ့လည္း က်ိဳးေပါက္စရာ မရွိေတာ့ပါဘူး။ ဒါဆုိရင္ “ငါအခု ေနာက္ဆံုး ငါးပါးသီလ ယူၿပီးတဲ့ အခ်ိန္ကစၿပီး ငါးပါးသီလ လံုျခံဳေနၿပီ” လို႔ ၀မ္းေျမာက္၀မ္းသာ ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။ ရွစ္ပါးသီလ၊ သာမေဏသီလ၊ ရဟန္းသီလ က်င့္သံုးေနသူ ေတြကလည္း ကိုယ့္သီလကိုယ္ ဆင္ျခင္ ႏွလံုးသြင္းၿပီး ၀မ္းေျမာက္၀မ္းသာ ျဖစ္ေနရပါမယ္။ ကုစားသင့္တာ ရွိရင္ မအိပ္ခင္က ၾကိဳတင္ ကုစားထားရပါမယ္။

သမထ ကုသိုလ္ အေနနဲ႔ ကုိယ္ အႏွစ္သက္ဆံုး၊ ကိုယ္ အၾကည္ညိဳဆံုး ဘုရား ဂုဏ္ေတာ္ တစ္ခုခုကို ပြားမ်ားပါ။ ဥပမာ- အရဟံ ဂုဏ္ေတာ္ကို အႏွစ္သက္ အၾကည္ညိဳဆံုး ဆိုရင္

“အရ,ဟံ - ကိေလသာ ကင္းစင္ေတာ္ မူေသာ ျမတ္စြာဘုရား၊
အ,ရဟံ - ဆိတ္ကြယ္ရာ အရင္၌ပင္ မေကာင္းမႈကို ျပဳေတာ္ မမူေသာ ျမတ္စြာဘုရား၊

အရဟံ - ပူေဇာ္အထူးကို ခံယူေတာ္ မူထိုက္ေသာ ျမတ္စြာဘုရား”

လို႔ အရဟံ ဂုဏ္ေတာ္ရဲ႕ အဓိပၸါယ္ကို အာရံုထင္ျမင္ေအာင္ စိတ္ထဲကေန ႏွလံုးသြင္း ပြားမ်ားရပါမယ္။

ဘုရားဂုဏ္ေတာ္ ကိုးပါးလံုးကို အဓိပၸါယ္သိသိ ပြားႏိုင္ဖို႔အတြက္ ျမန္မာလို အဓိပၸါယ္ ဖြင့္ဆိုခ်က္ေတြကို ေလ့လာထားရပါမယ္။ က်က္သင့္တာေတြ ကိုလည္း က်က္ထားရပါမယ္။

ေနာက္တစ္ခု သမထ အေနနဲ႔ ေမတၱာဘာ၀နာ ပြားမ်ားေနရပါမယ္။ အနည္းဆံုး “သတၱ၀ါ အားလံုး ခ်မ္းသာၾကပါေစ” လို႔ သံုးေခါက္ေလာက္ ပြားမ်ားရပါမယ္။ ကိုယ္ႏွစ္သက္ရာ၊ ကိုယ္အားသန္ရာ ေမတၱာပြားနည္း ေတြနဲ႔လည္း ေမတၱာ ပြားႏိုင္ပါတယ္။

ဒါနကုသိုလ္၊ သီလကုသိုလ္၊ သမထ ကုသိုလ္ေတြကို အစဥ္အတိုင္း အာရံုျပဳ ၀မ္းေျမာက္ၿပီးၿပီ ဆိုရင္ ေနာက္ဆံုး ၀ိပႆနာ ကုသိုလ္နဲ႔ အိပ္လိုက္ပါေတာ့။

ႏွာသီး၀ ေလထိရာ အရပ္မွာ သတိကပ္ထားၿပီး ေလ၀င္ရင္ “၀င္တယ္”၊ ေလထြက္ရင္ “ထြက္တယ္” ရွဳမွတ္ၿပီး ေနပါ။ ၀င္တိုင္း၊ ထြက္တိုင္းသာ တစ္ဆက္တည္း သိေနမယ္ ဆိုရင္ ေလးငါးခ်က္ထက္ ပိုမမွတ္ရပါဘူး။ ခ်က္ခ်င္း အိပ္ေပ်ာ္သြားပါ လိမ့္မယ္။ ၀င္ေလ၊ ထြက္ေလ ရွဳမွတ္ျခင္းဟာ အေကာင္းဆံုး အိပ္ေဆးပါပဲ။ ေလ၀င္၊ ေလထြက္တိုင္း ထိေတြ႔ တြန္းကန္မႈေတြကို သိေနမယ္ ဆိုရင္ ေလာဘ၊ ေဒါသစတဲ့ ကိေလသာ ေတြလည္း ျဖစ္ခြင့္ မရေတာ့ ပါဘူး။ သမာဓိ၊ ဉာဏ္ ရင့္သန္ၿပီးသား ပုဂၢိဳလ္ဆိုရင္ အိပ္ယာ၀င္ရာမွာ ေလ၀င္ေလထြက္ မွတ္ရင္းနဲ႔ မဂ္စိတ္က်ၿပီး နိဗၺာန္ကို မ်က္ေမွာက္ျပဳသြား ႏိုင္ပါတယ္။

ညအိပ္တိုင္း ဒါနအာရံု၊ သီလအာရံု၊ သမထ အာရံု၊ ၀ိပႆနာ အာရံုနဲ႔ အိပ္စက္သြားမယ္ ဆိုရင္ ေသလြန္ခါနီးမွာလည္း အဲဒီ အာရံုေလးမ်ိဳး တစ္မ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ ေသလြန္ရမွာ ေသခ်ာပါတယ္။ ကုသိုလ္ အာရံုနဲ႔ ေသလြန္သြားသူကို ေကာင္းရာ သုဂတိဘံု ေတြက သူဦးကိုယ္ဦး လက္ကမ္း ၾကိဳဆိုေနၾက မွာပါ။

ဒါ့ေၾကာင့္ ညအိပ္ယာ၀င္၊ ေခါင္းအံုးေပၚ ေခါင္းခ်၊ ေက်ာဆန္႔ၿပီးတာနဲ႔ တစ္ၿပိဳင္နက္ “ငါခဏ ေသလိုက္ဦးမယ္” လို႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကို စိတ္ထဲက ေျပာၿပီး ေသနည္း ေလ့က်င့္ၾကဖို႔ အထူးတိုက္တြန္း လိုက္ပါတယ္။ မေသခင္ လုပ္ရမယ့္ အလုပ္ေတြထဲမွာ ေသနည္း ေလ့က်င့္တဲ့ အလုပ္ကိုလည္း ထိပ္ဆံုးေနရာက ထည့္သြင္းထားရပါမယ္။

က်န္းမာစြာ အသက္ရွင္ ျခင္းဟာလည္း လာဘ္ႀကီးတစ္ပါးျဖစ္သလို ခ်မ္းသာစြာ ေသဆံုးျခင္း ဟာလည္း လာဘ္ၾကီးတစ္ပါး ျဖစ္ပါတယ္။
ဘ၀ျပတ္ ေအာင္ အားမထုတ္ ေသးသူအတြက္ ေသခါနီး မွာ တမလြန္ဘ၀ကူးေကာငး္ဖို႕
အလြန္အေရးႀကီးပါတယ္၊ ေသရမယ့္ အခိိ်န္ကို ႀကိဳတင္ သိရင္ ဘ၀ကူးေကာင္းဖုိ႔ အတြက္
စိတ္တိုင္းက် ႀကိဳတင္ျပင္ဆင္ ႏိုင္ပါတယ္။

ေသရမယ့္ အခ်ိန္ ကို ႀကိဳတင္သိခ်င္တယ္ ဆိုရင္ေတာ့ အာနာပါန သတိပဌာန္ တရားကို ေလးေလး စားစားပြား မ်ားအားထုတ္ၾကရံုပါဘဲ။ အာနာပါန ကမၼဌာန္း ကို ၀မး္ေျမာက္၀မ္းသာ အားထုတ္ၾကဖို႔ တိုက္တြန္းပါတယ္။

ဒီအေၾကာင္းအရာေလးကေတာ့ အၿမဲတမ္းနားေထာင္ျဖစ္တဲ့ အရွင္ဆႏၵာဓိက ရဲ႕ တကယ္ မေသခင္ အစမ္းေသၾကည့္ရေအာင္ဆိုတဲ့ တရားေခြထဲက အခ်က္လက္ေလးေတြကို နားလည္သလို ျပန္ေရးျပထားတာပါ ။

Shared from Ko Kyaw San

No comments:

Post a Comment