"စိတ္က သက္ေတာ္ထင္ရွား ဘုရားကိုယ္ေတာ္ျမတ္တိုင္ေအာင္ အာရံုယူၾကစမ္းပါ" လို႕ ေျပာခ်င္ပါတယ္။
အဲဒီလို ျမင္လာႏိုင္မွ ဆြမ္းကပ္တဲ့အခါ အသက္ရွိတဲ့ဘုရားကို ကပ္လွဴေနရသလို ပူေဇာ္ေနရသလို ျမင္လာႏိုင္ပါမတဲ့။
ဒီအခါမွာ ပန္းကန္ျပားေသးေသးနဲ႕ ဆြမ္းကေလးနည္းနည္းေပၚမွာ ဟင္းဖတ္ေလးပံုၿပီး နတ္တင္သလို ျပဳတဲ့အေလ့ကို ဘယ္လိုဆိုတာ ျမင္လာပါလိမ့္မယ္။
ဆြမ္းေတာ္တင္လွ်င္ နည္းနည္းကေလးမလုပ္ပါနဲ႕။
တစ္ပါးစာ၀ေလာက္ေအာင္ ပန္းကန္ျပားထဲ ေမာက္ေမာက္ၿဖိဳးၿဖိဳးထည့္ပါ။
ဟင္းကိုလည္း မစံုခ်င္ေနပါေစ။
ႏွစ္ခြက္သံုးခြက္ေလာက္နဲ႕ ၀ေလာက္ေအာင္ အေနအထားမ်ိဳး လွလွပပျပင္ပါ။ေရကိုလည္း ဖန္ခြက္အႀကီးစားနဲ႕အျပည့္အလွ်ံထည့္၍လွဴပါ။
လက္တစ္ဆစ္ေလာက္ ခြက္ကေလးနဲ႕ မလုပ္ပါနဲ႕။
လွဴဒါန္းထားတဲ့ဆြမ္းပြဲက မ်ားလြန္းလို႕ မစြန္႕ပစ္ႏိုင္လွ်င္ ေ၀ယ်ာ၀စၥျပဳသူဟာ သံုးစြဲေကာင္းတာပဲ။အခ်ိန္ကုန္တဲ့အခါ စြန္႕ၿပီးစားၾကေပ့ါ။စားႏိုင္ပါတယ္။စားေကာင္းပါတယ္။အဲဒီလို ဘုရားကို အသက္ရွိတဲ့အေနမ်ိဳးနဲ႕ ျမင္ၾကစမ္းပါ။
ဘုရားကို ကိုးကြယ္တဲ့ေနရာမွာ ေရွးရိုးက်တဲ့လူပဲျဖစ္ေစ၊ေခတ္အျမင္
ျမင္တဲ့သူပဲျဖစ္ေစ အသက္ရွိသလို ျမင္ပါေစ။
သက္ေတာ္ထင္ရွား ဘုရားကိုယ္တိုင္ေအာင္ စိတ္ကေရာက္မွ သဘာ၀က်မယ္။ဒီေတာ့မွလည္း လွဴဒါန္းပူေဇာ္ေနရတဲ့ ကုသိုလ္ေစတနာေတြဟာ တကယ့္သက္ေတာ္ထင္ရွား ဘုရားအစစ္ကို လွဴေနရသလိုျဖစ္မယ္။
("မဟာဂႏၶာရံုဆရာေတာ္ႀကီး၏ လူ၀တ္ေၾကာင္တို႕အတြက္ နံနက္ခင္းၾသ၀ါဒမ်ား" မွ .............)
ညီမေလး တစ္ေယာက္က နာယူခ်င္တယ္လို႕ ေတာင္းဆိုလာ၍ ျပန္လည္ကူးယူေ၀မွ်ေပးလိုက္ပါသည္။
ဓမၼမိတ္ေဆြမ်ား၊သူငယ္ခ်င္းမ်ား အက်ိဳးရွိလိမ့္မည္ဟု ေမွ်ာ္လင့္မိပါသည္ရွင့္.....။
Shared from Ma Waing Chit
No comments:
Post a Comment