ၾကည္ညိဳဖြယ္ရာ ဣေၿႏၵသိကၡာႏွင့္ ၿပည့္စုံေသာ ရဟန္းတစ္ပါးသည္ ကာသိတုိင္း၌ ဝါကပ္၍ ဝါကၽြတ္ေသာအခါ သာဝတၳိၿမိဳ႕သုိ႕ ဘုရားရ်င္အား ဖူးေမ်ွာ္ရန္ ထြက္ခြာလာရာ လမ္းခရီးတြင္ ကီဋာဂိရိဇနပုဒ္သုိ႕ ေရာက္၍ ဆြမ္းခံခ်ိန္ ၿဖစ္ေသာေၾကာင့္ ဣေၿႏၵရရ စကၡဳေၿႏၵလ်က္ ဆြမ္းခံဝင္ရာ ေလာင္မည့္သူ မရွိိေပ။ဇနပုဒ္သူ ဇနပုဒ္သားတုိ႕သည္ သဒၶါတရား အစစ္အမွန္ ပ်က္ဆီးလ်က္ ရွိေလသည္။အႆဇိပုနဗၺသုကရဟန္းတုိ႕ကဲ့သုိ ေဖာ္ေရြပ်ဴငွာၿခင္း ၿပဳံးရယ္ၿခင္း ၊နႈတ္ဆက္ၿခင္းမရွိသည္ကုိပင္ အၿပစ္ၿမင္ကာ ကဲ့ရဲ႕ၾကေလသည္။
သဒၶါတရား အစစ္အမွန္ရွိေသာ ဥပါသကာတစ္ေယာက္သည္ ထုိၾကည္ညိုဖြယ္ ဣေၿႏၵသိကၡာႏွင့္ၿပည့္စုံေသာ အာဂႏၱဳက ရဟန္းအား ေတြ႕ရွိသၿဖင့္ အိမ္းသုိ႕ ပင့္ၿပီးလွ်င္ ဆြမ္းကပ္၏။ ဆြမ္းကပ္ၿပီးေနာက္ ကီဋာဂိရိဇနပုဒ္၌ အႆဇိပုနဗၺသုကရဟန္းတုိ႕၏ ကုလဒူသန(သဒၶါတရားဖ်က္ဆီးမႈ)ကုိ ၿမတ္စြာဘုရားအား ေလွ်ာက္ထားေပးပါရန္ ပန္ၾကားလုိက္၏။ အာဂႏၱဳရဟန္းလည္း ၿမတ္စြာဘုရားထံသုိ႕ေရာက္ေသာအခါ အေၾကာင္းစုံ ေလွ်ာက္ထားရာ ဘုရားရွင္က အရွင္သာရိပုတၱရာႏွင့္ အရွင္မဟာေမာဂၢလာန္တုိ႕ကုိ ေစလြတ္၍ ပဗၺာဇနိယ(ႏွင္းထုတ္ၿခင္း)ကံၿပဳရန္ မိန္႕ေတာ္မူ၏။
အဂၢသာဝကႏွစ္ပါးတုိ႕က အႆဇိပုတဗၺသုက ရဟန္းတုိ႕သည္ ၾကမ္းၾကဳတ္ေသာေၾကာင့္ မည္သုိ႕ ႏွင္ထုတ္ရမည္ကုိ ေမးၿမန္ေလွ်ာက္ထားရာ ဘုရားရွင္က သံဃေတာ္မ်ား ေခၚေဆာင္သြားရန္ မိန္႕ေတာ္မူ၏။အဂၢသာဝကႏွစ္ပါးသည္ သံဃာေတာ္အင့္အားၿဖင့္ ၾကြေရာက္္၍ ကီဋာဂိရိဇနပုဒ္မွ ထြက္သြားေစရန္ ႏွင္ထုတ္ရာ အႆဇိပုနဗၺသုက ရဟန္းတုိ႕သည္ အခ်ိဳ႕လည္း လူထြက္ကုန္၏၊ အခ်ိဳ႕မွာ အရပ္တပါးသုိ႕ ထြက္သြားကုန္၏၊ အခ်ိဳ႕က ၿပန္လည္ ကဲ့ရဲ႕ကာ"အဂတိလုိက္စားသည္"ဟု အဂၢသာဝကႏွစ္ပါးႏွင့္ သံဃာေတာ္မ်ားကုိ စြပ္စြဲၾကကုန္၏။ဤကဲ့သုိ႕ ဒါယကာ ဒါယိကာမတုိ႕၏ စစ္မွန္ေသာ သဒၶါတရားကုိ ပ်က္ဆီးေအာင္ က်င့္သုံးမႈေၾကာင့္ ယင္းယင္းကုလဒူသကအမႈမ်ား ၿပဳလုပ္ၿခင္းမွ တားၿမစ္ရန္ ဤသိကၡာပုဒ္က ပညတ္ေတာ္မူရသည္။
အဓိပၸါယ္
ကုလးူသကအမႈၿပဳေသာ ရဟန္းကုိ ၿမင္ကုန္ၾကားကုန္ေသာ ရဟန္တုိ႕က "အရွင္သည္ ကုလဒူသက(အမ်ိဳးေလးပါးတုိ႕၏ သဒၶါတရားကုိ ဖ်က္ဆီးၿခင္း)အမႈကုိ ၿပဳ၏။ယုတ္မာေသာအက်င့္ကုိ က်င့္၏ဤသုိ႕ၿပဳက်င့္ၿခင္းကုိ တပည့္ေတာ္တုိ႕ ၿမင္လည္း ၿမင္ကုန္၏ၾကားလည္းၾကားကုန္၏၊အရွင္သည္ ဤေက်ာင္းမွ ထြက္သြားရမည္၊ဤေက်ာင္း၌ မေနရ"ဟု ႏွင္ထုတ္ရမည္။
ႏွင္ထုတ္ပါလ်က္ မလုိက္နာဘဲ ဆႏၵ၊ေဒါသ စသည္ၿဖင့္ အဂတိတရားလုိက္စားသည္ဟု ၿပန္လွန္ေၿပာဆုိသညိကုိ ၿမင္လွ်င္ၾကားလွ်င္ ၿမင္ကုန္ၾကားကုန္ေသာ ရဟန္းတုိ႕က ထပ္မံ၍ သုံးၾကိမ္ဆုိဆုံးမ၍ ႏွင္ထုတ္ရမည္။
ထုိသုိ႕ ထပ္မံႏ်င္ထုတ္ပါလ်က္ မလုိက္နာေသာရဟန္းကုိ သံဃာအလယ္သုိ႕ ေခၚေဆာင္၍ သုံးၾကိမ္ ထပ္မံ ေၿပာဆုိ ႏွင္ထုတ္၇မည္။ထုိသုိ႕ ထပ္မံႏွင္ထုတ္ပါလ်က္ မလုိက္နာဘဲ အယူကုိ မစြန္႕ေသာရဟန္းကုိ ကမၼဝါစာၿဖင့္ ကုိ ၿပဳရမည္။
အယူကို မစြန္႔လႊတ္ေသာ ထို(ကုလဒူသန)ရဟန္းသည္ ဉတ္၏ အဆံုး၌ ဒုကၠဋ္အာပတ္သင့္၏၊ ကမၼ၀ါစာ ႏွစ္ႀကိမ္အဆံုး၌ ထုလႅစၥဥ္းအာပတ္သင့္၏၊ ကမၼ၀ါစာ သံုးႀကိမ္အဆံုး၌ သံဃာဒိသိသ္အာပတ္သင့္၏။ ကမၼ၀ါစာ သံုးႀကိမ္ဆံုး၍ သံဃာဒိသိသ္အာပတ္သင့္လွ်င္ ယခင္ဉတ္အဆံုး၌ သင့္ခဲ့ေသာ ဒုကၠဋ္အာပတ္နွင့္ ကမၼ၀ါစာႏွစ္ႀကိမ္အဆံုး၌ သင့္ခဲ့ေသာ ထုလႅစၥဥ္းအာပတ္တို႔သည္ ၿငိမ္းေပ်ာက္ကုန္၏။
ဤသိကၡာပုဒ္၌ ရဟန္းေတာ္မ်ားသည္ ပန္းေပးၿခင္း၊ သစ္သီးေပးၿခင္း၊ စသည္ၿပဳလုပ္လ်က္ ဒါယကာ ဒါယိကာမတို႔၏ သဒၶါတရားကိုဖ်က္ဆီသည္ဟူရာ၌ -
ဘုရားရွင္၏ အလိုေတာ္အားၿဖင့္ ဒါယကာ ဒါယိကာမတို႔သည္ ရဟန္းေတာ္တို႔၏ သီလ သမာဓိ ပညာ သိကၡာ သံုးရပ္နွင့္ ကံ ကံ၏ အက်ိဳးကို ယံုႀကည္၍ လွဴဒါန္းမွဳကိုသာ လိုလားေတာ္မူသည္။ ထိုကဲ့သို႔စစ္မွန္ေသာ ယံုႀကည္မွဳမ်ိဳးမပါဘဲ ေလာကလူသားတို႔ကဲ့သို႔ အခ်င္ခ်င္း အေပးအယူလုပ္သည့္သေဘာမ်ိဳး ေက်းဇူးခံ ေက်းဇူးစားသေဘာမ်ိဳး ရင္းႏွီး ခ်စ္ခင္ကြ်မ္း၀င္၍ လွဴဒါန္းေသာ သေဘာမ်ိဳးကို လိုလားေတာ္မမူေပ။
ရဟန္းေတာ္တို႔သည္ ပန္းေပးၿခင္းး၊ သစ္သီးေပးၿခင္းစသည္ ၿပဳလုပ္ၿခင္းေႀကာင့္ ဒါယကာတို႔၏ မူလက စစ္မွန္ေသာ သဒၶါတရားကိုဖ်က္ဆီးပစ္ရာ ေရာက္၏။ လူတို႔မွာ ထိုကဲ့သို႔ ေပးကမ္းေသာ ပုဂၢိဳလ္ကိုသာ ဆည္းကပ္လွဴဒါန္းႀက၍ ကိုယ္က်င့္သီလနွင့္ၿပည့္စံုေသာ ရဟန္းေကာင္းတ႔ိုအား လွဴဒါန္းမွဳ မၿပဳႀကေတာ့ေပ။ ထိုကဲ့သို ကုလဒူသန အမွဳၿပဳလုပ္လွ်င္ ဒုကၠဋ္အာပတ္သင့္သည့္အၿပင္ ရရွိလာေသာပစၥည္းကို မည္သည့္ရဟန္းမွ် မသံုးေဆာင္ေကာင္းေပ။ထိုကုဒူသန အမွဳၿပဳေသာ ရဟန္းကို ေက်းရြာရပ္ကြက္ၿဖစ္ပါက ေက်းရြာရပ္ကြက္မွ နွင္ထုတ္ရမည္။ ၿမိဳ ႔နယ္တစ္ခုလံုးရွိ ဒါယကာ ဒါယိကာမမ်ားအား ပစၥည္းေပးၿခင္း၊ ေဆးကုၿခင္းၿပဳပါက ထိုၿမိဳ႔နယ္မွ နွင္ထုတ္ဖယ္ရွားရမည္။ထြက္ခြာမသြားဘဲ သံဃာကိုၿပန္လည္ကဲ့ရဲ ႔ ရွဳတ္ခ်ေနပါက သိမ္အတြင္းသို႔ ေခၚေဆာင္ကာ သံဃာေတာ္က ကမၼ၀ါစာဖတ္၍ ကံၿပဳနွင္ထုတ္ရမည္။ မနာခံဘဲ သံဃာေတာ္အား ၿပန္လည္ ကဲ့ရဲ ႔ ရွဳတ္ခ်ေနလွ်င္ ကမၼ၀ါစာသံုးႀကိမ္ ၿပီးဆံုးခ်ိန္၌ သံဃာဒိသိသ္ အာပတ္သင့္၏။
ကုလဒူသန (၈) မ်ိဳး
(၁)ပန္းေပးၿခင္း
(၂)သစ္သီးေပးၿခင္း
(၃)ဆပ္ၿပာေပးၿခင္း
(၄)အဂၤေတ(ဘိလပ္ေၿမ၊ထံုး၊သဲ၊အုတ္မွဳန္႔) ေပးၿခင္း
(၅)ဒန္ပူေပးၿခင္း
(၆)သစ္ ၀ါး အစရွိေသာ(ေဆာက္လုပ္ေရးပစၥည္း)ေပးၿခင္း
(၇)ေဆးကုၿခင္း(ေဗဒင္ေဟာၿခင္း၊ဓါတ္ရိုက္ဓါတ္ဆင္၊အင္း
အိုင္၊ခါးလွည့္၊လက္ဖြဲ ႔ေပးၿခင္း)
(၈)သတင္းစကားပို႔ေပးၿခင္း(လူတို႔၏အေစအပါးခံၿခင္း) တုိ႕ ၿဖစ္သည္။
မွတ္ခ်က္။ ။ လူတကာတုိ႕အေနနဲ႕ သိကၡာပုဒ္ေတြရဲ႕ အတိမ္အနက္ကုိ သိေစၿပီး ရဟန္းေတာ္မ်ားေပၚၾကည္ညုိ မပ်က္ေစပဲ မိမိအတြက္နဲ႕ ရဟန္းေတာ္မ်ား အာပတ္မသင့္ေအာင္ ၿပဳမူေနထုိင္တတ္ေစရန္ ရည္ရြယ္ၿပီး သာသနာအက်ိဳး ေမွ်ာ္ကုိးၿပီ (သာသနာေရးဝန္ၾကီးဌာန ထုတ္ေဝေသာ ရဟန္းက်င့္ဖြယ္ ၂၂၇သြယ္)မွ ၿပန္လည္ကူးယူ မ်ွေဝလုိက္ပါသည္။ ဆက္လက္ ေဖာ္ၿပေပးပါမည္
Shared from Min Aung Naing
No comments:
Post a Comment