ထစ္ခနဲဆို စိတ္ဆိုးသြားေသာ သူတို႔သည္ လူ႔အေပါင္းအသင္းေတြထဲမွာအေတာ္ကေလးမ်ားသည္။ အကဲဆတ္သူတို႔သည္ ေပါင္းရခတ္သည္။ လူအမ်ိဳးမ်ိဳးႏွင့္ ဆက္ဆံရေသာသူတို႔သည္ အကဲဆတ္သူတို႔ႏွင့္ ဆက္ဆံရသည့္အခါ အေျပာအဆိုဆင္ျခင္ရေပသည္။ စကားလံုးအမွား မျဖစ္သင့္ေပ။ မိမိက အျပစ္တင္လိုျပီး ဆိုလိုက္ျခင္း မဟုတ္ေစကာမူ အကဲဆတ္သူက အဓိပၸာယ္ အေကာက္မွားျပီးလွ်င္ မိမိအေပၚ စိတ္ကြက္တတ္သည္။ အကဲဆတ္သည့္သူမ်ားသည္ အေျပာအဆိုလံုး၀မခံ ရင္းႏွီးေသာသေဘာျဖင့္ေျပာင္ျပက္ေသာ စကားကိုမွ် ေျပာရင္မရ။ အဓိပၸာယ္ေကာက္ခ်င္သလိုေကာက္ျပီးလွ်င္ အေရမရာျပန္ေျပာတတ္သည္။ စိတ္ဆိုးသည့္အမူအရာကိုျပသည္။ အရြဲ႔တိုက္သည္။ အလြန္ကေလးဆန္သည္။
အကဲဆတ္သူတို႔သည္ ငယ္စဥ္က “ကေလးဆုိး” မ်ားျဖစ္သည္။ မိဘ၏ အလိုလိုက္မႈကို ခံယူရသည့္အေလ်ာက္ မိဘအေပၚမွာ ဆိုးေနၾကသည္။ ထိုသူတို႔သည္ သူတို႔၏ လိုအင္ကိုသာသိသည္။ ငယ္စဥ္ကလိုရာကိုရသည္။ အျပစ္အဆို မခံရ။ တစ္လံုးစ ႏွစ္လံုးစ အျပစ္တင္ စကားကို ၾကားလိုက္ရလွ်င္ ငိုသည္။ စိတ္ေကာက္ျပီးဆႏၵျပသည္။ ပုထုဇဥ္လူသားတို႔တြင္ ျဖစ္လာေသာ စိတ္ေရာဂါမ်ားစြာတို႔ သည္ အတၱတြင္အစခ်ီျပီး ျမစ္ဖ်ားခံၾကသည္။ အကဲဆတ္သူတို႔သည္ အတၱစိ္တၱဇ ေ၀ဒနာရွင္မ်ားျဖစ္ေခ်သည္။
ငယ္စဥ္က အလိုလိုက္ၾကသျဖင့္ ၾကီးခါမွ လူအမ်ားႏွင့္ မသင့္မတင့္ျဖစ္ကာ အမ်ား၏မလိုလားမႈ၊ မုန္းတီးမႈကိုခံယူၾကရသည္။ ငယ္ငယ္ရြယ္ရြယ္ မလိမၼာေသးသည့္ အခ်ိန္ကာလကို အလိုလိုက္တန္သေလာက္သာလိုက္သင့္သည္။ အရမ္းအလိုလိုက္မိလွ်င္ မိဘ၏ မလိမၼာမႈေၾကာင့္ ကေလးပ်က္စီးရသည္။
အကဲဆတ္သည္ ဟူေသာ ျမန္မာေ၀ါဟာရတြင္ အထိမခံဟူေသာ အဓိပၸာယ္ပါရွိရံုမွ်သာမက၊ ထိလွ်င္ ဆတ္ဆတ္ခါနာသည္ဟူ ေသာ အဓိပၸာယ္လည္းပါရွိသည္။ ဆတ္ဆက္ခါနာေသာ္လည္း အၾကမ္းပတမ္းမျပဳဘဲ၊ နာၾကည္းမႈ ၾကီးစြာျဖင့္ ျပတ္ျပတ္ေတာင္းေတာင္းလုပ္ တတ္သူလည္း ရွိေလသည္။
မည္သို႔ေသာ သေဘာထားျဖင့္ မိမိကို ေ၀ဖန္သည္၊ အျပစ္တင္သည္ျဖစ္ေစ၊ မိမိက “အေရထူ”ဖို႔လိုသည္။ ေကာင္းေသာ ေစတနာျဖင့္ ေ၀ဖန္သည္ကို အေလးထားျပီး စဥ္းစားျပီးလွ်င္ ျပဳျပင္ႏိုင္သမွ် ျပဳျပင္ရမည္။ ေစတနာဆိုးျဖင့္ ကဲ့ရဲ႔ခ်ိဳးႏွိမ္သူ၏ စကားကို ေလလိုသာ သေဘာထား၊ေလပုပ္လိုသေဘာထား။ ထိုသို႔မိမိဘက္မွ အေဘာထားလိုက္လွ်င္ မိမိမွာေဒါသျဖစ္စရာအေၾကာင္းမရွိေတာ့။ ထိုသို႔ေလ့က်င့္လွ်င္ မိမိရင္မွာ နာၾကည္းသည္ဟူေသာ အျဖစ္မ်ိဳး မေပၚေပါက္ႏိုင္ေတာ့ေပ။
မိမိကိုယ္ကို မိမိ ယံုၾကည္မႈသည္အလြန္ေကာင္းေသာ လက္နက္ျဖစ္သည္။“ ငါမတရားမလုပ္၊ ငါေကာင္းေအာင္က်င့္သည္။ ငါမွန္ေသာ အလုပ္ကို မွန္ကန္ေသာ ေစတနာျဖင့္ တာ၀န္သိသိလုပ္သည္” ဟူေသာ မိမိကိုယ္ကို မိမိယံုၾကည့္မႈကို ခိုင္ခံေအာင္ ၾကိဳးပမ္းလုပ္ေဆာင္ႏိုင္ဖို႔သာ လိုသည္။
ထစ္ခနဲဆို စိတ္တိုစိတ္ေကာက္တတ္သူသည္ သူတစ္ပါး၏ အျမင္တြင္ အရူးအႏွမ္းပင္ျဖစ္၏။ “အေရပါးသူ”ကိုသူကို လူမေလးစား။ အျငိဳးၾကီးသူကို လူေၾကာက္သည္။ ရြံရွာသည္။ ေရွာင္ႏိုင္သမွ် ေရွာင္သည္။
သူတစ္ပါးအကဲဆတ္လွ်င္ ထိုသူကို အရူအႏွမ္းလို သေဘာထားျပီး အလုိက္သင့္ ဆက္ဆံပါ။ မိမိကိုယ္တိုင္ကေတာ့ အကဲဆတ္သူ မျဖစ္ပါေစႏွင့္။
(တတ္တိုး)
No comments:
Post a Comment