“ ျမတ္စြာဘုရား ……အမ်ိဳးသမီးမ်ားႏွင့္ ပတ္သက္လုိ႔ တပည့္ေတာ္မ်ား ဘယ္လို က်င့္သံုးေနထုိင္ရမွာလဲဘုရား ”
“ အာနႏၵာ မေတြ႔မျမင္ရေအာင္ ေန ”
“ ေတြ႔ျမင္ခဲ့ရင္ေကာ ဘုရား ”
“ စကားမေျပာပဲ ေန ”
“ မလႊဲသာလို႔ စကားေျပာရၿပီဆိုရင္ေကာဘုရား ”
“ အာနႏၵာ အမိအရြယ္ကို အမိ ၊ အမ ညီမအရြယ္ကုိ အမ ညီမ ၊ သမီးအရြယ္ကုိ သမီးလို႔ သတိေလးထားၿပီး ေျပာပါ ”
ဤစကားရပ္မ်ားသည္ ရဟန္းေတာ္ႏွင့္ အမ်ိဳးသမီးဆက္ဆံေရးအတြက္ ျမတ္စြာဘုရား ပရိနိဗၺာန္စံဝင္ခါနီး ရွင္အာနႏၵာေမးေလွ်ာက္၍ ျမတ္စြာဘုရားေျဖၾကားေတာ္မူခဲ့ေသာ ညႊန္ၾကားခ်က္မ်ား ျဖစ္သည္ ၊ ဤစကားရပ္မ်ားကို သရုပ္ခြဲၾကည့္ပါက ရဟန္းေတာ္မ်ား အမ်ိဳးသမီးမ်ားႏွင့္ဆက္ဆံေသာအခါ ထားရွိရမည့္စည္းသံုးရပ္ကုိ အလြယ္တကူ ေတြ႔ျမင္ႏိုင္သည္။
#ပထမစည္း
ရဟန္းေတာ္ႏွင့္ အမ်ိဳးသမီးဆက္ဆံေရးက႑တြင္ ျမတ္စြာဘုရားက ပထမစည္းအားျဖင့္ “ မေတြ႔မျမင္ရေအာင္ ေန ” ဟု ယတိျပတ္ မိန္႔ၾကားေတာ္မူသည္ ၊ ယင္းသို႔ ဦးစြာ (ရက္ရက္စက္စက္) ယတိျပတ္မိန္႔ၾကားေတာ္မူျခင္းမွာ အေၾကာင္းမဲ့ေတာ့ မဟုတ္ ၊ ရဟန္းတရား က်င့္ႀကံအားထုတ္ေနသူအဖို႔ ဆန္႔က်င္ဘက္လိင္ ျဖစ္ေသာ အမ်ိဳးသမီးကို ျမင္ေတြ႔ရပါက-
၁။ ေလာေဘာ-ခ်စ္ခင္တပ္မက္ျခင္းဟု ဆိုအပ္ေသာ ကာမရာဂႏွင့္
၂။ စိတၱစလနာ-ရင္ခုန္ျခင္းဟုဆိုအပ္ေသာ စိတ္လုပ္ရွား ေျခာက္ခ်ားျခင္းမ်ား ျဖစ္ေပၚနိဳင္ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္၊ ယင္းအေၾကာင္းႏွစ္ရပ္သည္ ရဟန္းတရားအတြက္ အႏၱရာယ္ ျဖစ္သည္ ၊ ဆန္႔က်င္ဘက္လိင္တို႔ တစ္ဦးအေပၚတစ္ဦး ခ်စ္ခင္ တပ္မက္စိတ္သည္ ျမင္ ေတြ႔ျခင္းမွ အစျပဳသည္ ။
#ဒုတိယစည္း
ရဟန္းေတာ္မ်ားသည္ လမ္းစဥ္အားျဖင့္ ကိစၥမ်ားေျမာင္ လူတို႔ေဘာင္ကုိ ေရွာင္ခြါ၍ သံသရာေဘးမွ လြတ္ေျမာက္ေအာင္ အားထုတ္ေနသူမ်ား ျဖစ္ေသာ္လည္း ေလာကလူသားမ်ားပင္ ျဖစ္သည္ ၊ ဘဝရပ္တည္ေရးအားျဖင့္လည္း ေလာကလူသားမ်ားကို အမွီသဟဲ ျပဳၾကရသည္ ၊ ထို႔ေၾကာင့္ ေလာကလူသားမ်ားႏွင့္ လံုးလံုးမဆက္ဆံပဲ ကင္းကင္းရွင္းရွင္း ေန၍ မရ ၊ အမ်ိဳးသမီးမ်ားကို မေတြ႔မျမင္ရေအာင္ ေရွာင္တိမ္း၍ မရ ၊ ယင္းအတြက္ ျမတ္စြာဘုရားက ဒုတိယစည္းအားျဖင့္ အမ်ိဳးသမီးမ်ားကုိ ေတြ႔ျမင္လာရေသာ္ “ စကားမေျပာပဲ ေန ” ထပ္ဆင့္ ညႊန္ၾကားေတာ္မူသည္ ။
စကားေျပာမိပါက-
၁။ ဝိႆာေသာ-ခင္မင္ ရင္းႏွီးျခင္း
၂။ ၾသတာေရာ-ခင္မင္ ရင္းႏွီးျခင္းမွ အစျပဳ၍ ယင္းအမ်ိဳးသမီးေပၚ စိတ္ေရာက္ျခင္း၊ သတိရျခင္း
၃။ သီလဗ်သနံ-စိတ္ေရာက္ျခင္း၊ သတိရျခင္းမ်ားမွ အစျပဳ၍ အဆင့္ဆင့္အားျဖင့္ အက်င့္သီလပ်က္စီးျခင္းအထိ ေရာက္နိဳင္ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္ ။
မည္သည့္နယ္ပယ္မွာဆိုဆို တစ္ဦးႏွင့္တစ္ဦး ခင္မင္ ရင္းႏွီးမႈရဖို႔အတြက္ စကားေျပာရသည္ ၊ အြန္လုိင္းေလာကမွာဆိုလွ်င္ တစ္ဖက္က ဟုိင္းလွ်င္ ကိုယ့္ဘက္ကလည္း ျပန္ဟုိင္း ၊ ကုိယ္က မဂၤလာပါဆိုလွ်င္ တစ္ဖက္ကလည္း မဂၤလာပါျပန္လုပ္ ၊ ယင္းမွ အစျပဳ၍ “ ဘယ္မွာ ေနတာလဲ ၊ ဘာလုပ္ေနလဲ ၊ အသက္ ဘယ္ေလာက္လဲ” စသည္ျဖင့္ တစ္ေယာက္အေၾကာင္း တစ္ေယာက္ အျပန္အလွန္ေမးျမန္းရင္း ခင္မင္ ရင္းႏွီးျခင္းအဆင့္သို႔ ေရာက္ရသည္ ၊ တစ္ဖက္က ဘယ္ေလာက္ဟုိင္းေန ဟုိင္းေန ၊ ကုိယ့္ဘက္က ျပန္မဟုိင္းပါက ေသခ်ာပါသည္ ၊ ဘယ္လုိမွ ခင္မင္ ရင္းႏွီးခြင့္ ရမည္မဟုတ္ ၊ အခန္႔မသင့္လွ်င္ ကုိယ့္ကုိ blockပင္ လုပ္သြားနိဳင္သည္ ၊ အမ်ိဳးသမီးမ်ားႏွင့္ ဆက္ဆံရာတြင္ ျမတ္စြာဘုရား၏ ဒုတိယညႊန္ၾကားခ်က္ကုိ သေဝမတိမ္း လိုက္နာမည္ဆုိပါက ဤ “ ဟုိင္း ” ဆိုသည့္ စကားလံုး တစ္လံုးသည္ပင္ ရဟန္းေတာ္မ်ားအတြက္ သတိထားဖြယ္ ျဖစ္သည္ ။
သာသနာေတာ္အတြင္းရွိ ရဟန္းေတာ္မ်ား အားလံုးကုိ မဆိုလိုပါ ၊ မိမိကေတာ့ ယခု ျမတ္စြာဘုရား ညႊန္ၾကားခ်က္ႏွစ္ခုႏွင့္ပင္ အၿမဲလိုလို ဖီလာကန္႔လန္႔ ျဖစ္ေနေလ့ရွိသည္ ၊ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ဝန္ခံရလွ်င္ အမ်ိဳးသမီးမ်ားႏွင့္ မေတြ႔မျမင္ ရေအာင္ မေန ၊ တစ္ခါတစ္ခါ အေၾကာင္းမယ္မယ္ရရ မရွိပဲ ႀကံဳလာတိုင္း ပ်င္းပ်င္းရွိတိုင္း အမ်ိဳးသမီးမ်ားႏွင့္ စကားမရွိ စကားရွာ ေျပာမိေနတတ္သည္ ၊ ယခုလို သကၤန္းဝတ္အသြင္အျပင္ႏွင့္ ရွိေနတာပင္ ေတာ္လွၿပီဟု ကုိယ့္ဘာသာ ျပန္ႏွစ္သိမ့္ရသည္ ။
#တတိယစည္း
ရဟန္းေတာ္မ်ားသည္ ဘဝရပ္တည္ေရးအတြက္ ေလာကလူသားမ်ားကို အမွီသဟဲျပဳေနရသူမ်ားပီပီ တစ္ခ်ိဳ႕ေနရာမ်ား၌ အမ်ိဳးသမီးမ်ားႏွင့္ စကားမေျပာပဲ ေန၍ မရျပန္ ၊ ဥပမာအားျဖင့္ အမ်ိဳးသမီးတစ္ဦးဦးက ဒီေန႔ ဘာေန႔လဲဟု ေမးမည္၊ သီလ ေတာင္းမည္ ၊ တရားနာလိုပါေၾကာင္း ေလွ်ာက္ထားမည္ ၊ ဘာသာေရး ျပႆ နာမ်ား ေမးမည္ ၊ တစ္ခုခု လွဴဒါန္းမႈ ျပဳမည္ဆိုပါက မလႊဲမေသြ ျပန္လွန္ ေျပာဆိုရေတာ့မည္ ျဖစ္သည္ ၊ ဤကိစၥမ်ား၌ ျပန္လွန္ေျပာဆုိမႈ မျပဳပါက “ ဒီကုိယ္ေတာ္ႀကီးဟာ စားေတာ့ စားတတ္ၿပီး စကားေတာ့ မေျပာတတ္ဘူး ၊ အ,အႀကီးပဲ ၊ အထိုင္းႀကီးပဲ ” စသည္ျဖင့္ ကဲ့ရဲ႕နိဳင္ေသာေၾကာင့္ ျမတ္စြာဘုရားက “ မလႊဲသာလို႔ စကားေျပာရၿပီဆိုရင္ အမိအရြယ္ကုိ အမိ ၊ အမ ညီမအရြယ္ကုိ အမညီမ ၊ သမီးအရြယ္ကုိ သမီးဟု သတိထားၿပီး ေျပာပါ ” ဟု ညႊန္ၾကားေတာ္မူျခင္း ျဖစ္သည္။
ဤတတိယညႊန္ၾကားခ်က္ႏွင့္ ပတ္သက္၍ အဖြင့္အ႒ကထာတြင္ အက်ိဳးအျပစ္ဥပေဒသကို အဂၤါရပ္အေနျဖင့္ ထုတ္ျပရေလာက္ေအာင္ ထူးျခားစြာ ဖြင့္ဆိုထားျခင္း မရွိ ၊ သုိ႔ရာတြင္ သတိျပဳဖြယ္ စကားရပ္တစ္ခုကိုေတာ့ အနည္းငယ္ဆိုထားေၾကာင္း ေတြ႔ရွိရသည္ ၊ ယင္းမွာ “ အမိအရြယ္ကုိ အမိ ၊ အမအရြယ္ကုိ အမဟု စိတ္ထားရန္ လြယ္ကူေသာ္လည္း ညီမအရြယ္ကုိ ညီမ ၊ သမီးအရြယ္ကုိ သမီးဟု စိတ္ထားရန္ မလြယ္ကူနိဳင္ ” ဟူေသာ စကားရပ္ ျဖစ္သည္ ၊ အလြန္ေစ့စပ္ေသာ စကားရပ္လည္း ျဖစ္သည္ ၊ ေယာက်္ားအမ်ားစုသည္ လိင္အားျဖင့္ ကုိယ့္ထက္ အသက္ႀကီးေသာ အမိအရြယ္ အမအရြယ္တို႔အေပၚ၌ စိတ္ဝင္စားမႈ နည္းတတ္သည္ ၊ ကုိယ့္ထက္ငယ္ေသာ ညီမအရြယ္ သမီးအရြယ္တို႔အေပၚ၌သာ စိတ္ဝင္စားမႈ မ်ားတတ္သည္။
ယင္းအတြက္ သီးသန္႔ညႊန္ၾကားခ်က္မွာ ရဟန္းေတာ္မ်ားအေနျဖင့္ “ ကုိယ့္ထက္ငယ္ေသာ ညီမအရြယ္ သမီးအရြယ္မ်ားႏွင့္ မလႊဲသာမေရွာင္သာ ေျပာဆိုဆက္ဆံရေသာခါ ခ်စ္စရာေကာင္းသည့္ ေကာင္မေလး၊ ညီမေလး၊ သမီးေလးဟု အာရံုမျပဳပဲ ဆံပင္,ေမႊးညွင္း,အသား,အေသြး,ေခၽြး,တံေတြး,ႏွပ္ စသည္ျဖင့္ ကိုယ္ခႏၶာအစု၌ျဖစ္ေသာ သတိ(ကာယဂတာသတိ)ကုိ အာရံုျပဳရမည္ ” ဟူ၍ ျဖစ္သည္။
ရဟန္းေတာ္တစ္ပါးအတြက္ အမ်ိဳးသမီးမ်ားႏွင့္ ဆက္ဆံရာ၌ အက်ိဳးႏွင့္အျပစ္သည္ ျမတ္စြာဘုရား ညႊန္ၾကားခ်က္မ်ားကို အမွန္တကယ္ ႏွလံုးသြင္း လိုက္နာက်င့္ႀကံမႈ ရွိမရွိအေပၚမွာ မူတည္သည္။ ျငင္းမရေသာ အေျခအေနတစ္ရပ္မွာ ျမတ္စြာဘုရား တရားေတာ္တို႔သည္ သိရံုျဖင့္ မၿပီး၊ သိရံုျဖင့္ အက်ိဳးေက်းဇူး မျဖစ္ထြန္း။ သိသည့္အတိုင္း က်င့္မွ၊ ဝိဇၨာႏွင့္ စရဏတြဲဖက္မိမွ အက်ိဳးေက်းဇူးျဖစ္ထြန္းသည္။ မိမိအတြက္ေတာ့ ဝိဇၨာအဆင့္ေလာက္ႏွင့္ပင္ တဝဲလည္လည္ ျဖစ္ေနမိဦးမည္ ထင္သည္။
--
အညႊန္း. . . သုတ္မဟာဝါအ႒ကထာ၊ မဟာပရိနိဗၺာနသုတ္၊ အာနႏၵပုစၧာကထာအဖြင့္
#စာသင္သားေလးမ်ား၏ ဘဝပုံရိပ္မ်ား
No comments:
Post a Comment