" ေနစမ္းပါဦး ကိုယ့္ညီရယ္၊ ရုတ္တရက္ႀကီး ဘယ္ႏွယ့္လူထြက္ခ်င္ရတာလဲ၊ ထြက္ခ်င္ရတဲ့အေၾကာင္းေလးေျပာစမ္းပါဦး၊ အေၾကာင္းျပခ်က္ခိုင္ခိုင္မာမာသိရေတာ့ စိတ္ေျဖသာတာေပါ့ ကိုယ့္ညီရာ "
" အေၾကာင္းကေတာ့စုံေနတာပဲ ေနာင္ႀကီးရာ၊ ပ်င္းတာလည္းပါတယ္၊ အကုသိုလ္ေတြပိုမ်ားမွာ ေၾကာက္တာလည္းပါတယ္၊ စာေမးပြဲ ခဏခဏက်ေနေတာ့ ရဟန္းဒကာ ဒကာမေတြကို မ်က္ႏွာပူတာလည္းပါတယ္၊ ဘာဆက္လုပ္ရမွန္းမသိတာလည္း ပါတယ္ "
" အင္း---စုံတာကေတာ့ စုံေနတာပါပဲလား၊ ေအးေပါ့ကြာ မေပ်ာ္တဲ့သူကို ဇြတ္ဆြဲထားရင္လည္း စိတ္မေပ်ာ္ရာမွာ ဒုကၡခံခိုင္းသလိုျဖစ္မွာလည္း စိုးပါတယ္၊ ဒါေပမယ့္ ကိုယ္ေမးစမ္းပါဦးမယ္ "
" တင္ပါ့ "
" ဒီဘဝမွာ ပ်င္းလို႔လူထြက္တယ္ထားပါေတာ့၊ လူထြက္လိုက္ရင္ေရာ တကယ္ေပ်ာ္မွာလား "
" အဲ---အဲ့ဒါကေတာ့ ေနာင္ႀကီးရာ၊ လူ႔ဘဝဆိုမွေတာ့ မ်ိဳးစုံေတာ့ ႀကဳံရမွာေပါ့၊ ေပ်ာ္တစ္လွည့္ မေပ်ာ္တစ္လွည့္ေနမွာပါပဲ "
" ဟ---ဒီဘဝမွာလည္း ေပ်ာ္တစ္လွည့္ မေပ်ာ္တစ္လွည့္ပါပဲကိုယ့္ညီရာ၊ အခု ကိုယ့္ညီက ပ်င္းတဲ့အခိုက္မို႔ လူထြက္ခ်င္တယ္ေတြးမိတာပါ၊ ၿပီးေတာ့ မေပ်ာ္လို႔လူထြက္ပါတယ္ဆိုကာမွ၊ လူ႔ဘဝမွာလည္း ေပ်ာ္ရဖို႔မေသခ်ာဘူးဆိုရင္ ဒီဘဝကိုစြန္႔ရတာ တန္သလားကြာ "
" -------------"
"ေနာက္တစ္ခု စဥ္းစားၾကည့္ဦး ကိုယ့္ညီ "
" ဘယ္လိုလဲ ေနာင္ႀကီး "
" ရဟန္းဘဝနဲ႔ သိကၡာပုဒ္ေတြက်ဴးလြန္မိရင္ အကုသိုလ္ေတြပိုမ်ားမွာ ေၾကာက္တယ္လို႔ ေျပာတယ္မဟုတ္လား "
" တင္ပါ့---ဟုတ္တယ္ေလ"
" အဲ့ဒါဆို လူ႔ဘဝေရာက္သြားရင္ေရာ အကုသိုလ္နည္းၿပီး ကုသိုလ္ပိုမ်ားမယ္လို႔ ထင္သလား၊ ေနာက္ၿပီး ရဟန္းဘဝက လူ႔ဘဝထက္ အကုသိုလ္ပိုျဖစ္ဖို႔လြယ္သလို ကုသိုလ္ျဖစ္ဖို႔ပိုလြယ္တာလည္း ထည့္စဥ္းစားဦးေလကြာ "
" တင္ပါ့---အဲ့ဒါေတာ့ ဟုတ္ပါတယ္၊ ဒါေပမယ့္ လူ႔ေလာကမွာ ငါးပါးသီလပဲထိန္းရတာဆိုေတာ့ ငါးပါးသီလက်ိဳးရင္ေတာင္ ရဟန္းဘဝထက္ေတာ့ အျပစ္ေပါ့တယ္မဟုတ္လား "
" ဒီမယ္ ကိုယ့္ညီ ပါရာဇိကေလးပါး မက်ဴးလြန္ေသးတဲ့ ရဟန္းကိုထားလိုက္ပါဦး၊ ကိုရင္သာမေဏေတြကိုပဲ ၾကည့္၊ ေန႔စဥ္ဘုရားစာ တရားစာေတြ ရြတ္အံသရဇၩာယ္ေနရတာနဲ႔တင္ လူေတြထက္ကုသိုလ္ပိုမ်ားေနျပီကိုယ့္ညီ "
" -------------------- "
" လူ႔ဘဝမွာ ေန႔စဥ္ကုသိုလ္ျဖစ္ဖို႔ မေသခ်ာေပမယ့္ အကုသိုလ္ျဖစ္ဖို႔ကေတာ့ ေသခ်ာတယ္ေလ "
" တင္ပါ့ ေနာင္ႀကီး---ဒါေပမယ့္ စာေမးပြဲက ခဏတိုင္းက်ေနေတာ့----"
" ကိုယ္နားလည္ပါတယ္ ညီရာ၊ ဒါနဲ႔ စာေမးပြဲက်တာ ဘယ္ႏွစ္ႏွစ္ရွိၿပီလဲ "
" တပည့္ေတာ္ ေလးႏွစ္ရွိၿပီ ေနာင္ႀကီး "
" အာ---စာေမးပြဲေလးႏွစ္ေလးက်တာနဲ႔ လူထြက္ခ်င္စိတ္ေပါက္တာကိုး ကိုယ့္ညီရ၊ ကိုယ့္ညီလိုသာျဖင့္ ဆယ္ႏွစ္ေလာက္က်ေနတဲ့သူေတြ ဘယ္ႏွယ့္လုပ္ၾကမတုန္း"
" သူတို႔ကို သူတို႔ရဟန္းဒကာ၊ ဒကာမေတြက ဘာမွမေျပာလို႔ေနမွာေပါ့ ေနာင္ႀကီးရာ "
" ရဟန္းဒကာ ဒကာမေတြက ဘာမွမေျပာလို႔ ဆိုတာထက္ သူတို႔ကိုယ္တိုင္က ဒီဘဝမွာ ေပ်ာ္လို႔ေနတာက ပိုမ်ားပါတယ္ကိုယ့္ညီရ "
"----------------"
"ဟို---'စာေမးပြဲဘယ္အဆင့္နဲ႔ေအာင္ရင္ ဘယ္ေလာက္လွဴမယ္' ဆိုတဲ့ရဟန္းဒကာမ်ိဳး၊ 'တို႔ကိုယ္ေတာ္က စာေမးပြဲခဏခဏက်ေနတာ၊ လွဴရတာမတန္ပါဘူး' ဆိုတဲ့ရဟန္းဒကာမ်ိဳးေတြကိုေတာ့ ကိုယ္လည္းသေဘာမက်ပါဘူး "
" တင္ပါ့ "
" ဒါေပမယ့္ ရဟန္းဒကာေတြအတြက္ ေမွ်ာ္လင့္စရာဆိုလို႔
" တို႔ရဟန္း၊ တို႔ကိုယ္ေတာ္ စာေမးပြဲေအာင္တယ္"ဆိုတဲ့ ဂုဏ္ေလးပဲရွိတာ မဟုတ္လား၊ သူတို႔လည္း ေလာကီလူသား ဆိုေတာ့ ဂုဏ္ေလးေတာ့ လိုခ်င္တာေပါ့ ကိုယ့္ညီရာ၊ ဒါေပမယ့္----"
" တပည့္ေတာ္က အဲ့ဒီလို သူတို႔ဂုဏ္တက္ေအာင္ လုပ္မေပးႏိုင္လို႔ မ်က္ႏွာပူတာေပါ့ ေနာင္ႀကီးရ "
" ေအး---ကိုယ့္စကားကမဆုံးေသးဘူး ကိုယ့္ညီ၊ ကိုယ့္ရဟန္း စာေမးပြဲေအာင္လို႔ရတဲ့ဂုဏ္ထက္၊ တစ္သက္လုံး 'ရဟန္းဒကာ၊ ရဟန္းဒကာမ' ျဖစ္ရတာက ပိုဂုဏ္ယူစရာမေကာင္းဘူးလား ကိုယ့္ညီ"
" ----------------"
" ေအး---စာေမးပြဲက်လို႔ဆိုၿပီး ကိုယ့္ကိုရင္ ကိုယ့္ရဟန္းကို လွဴဒါန္းေထာက္ပံ့မႈျဖတ္ပစ္လိုက္တဲ့ ရဟန္းဒကာ၊ ရဟန္းဒကာမေတြကို ကိုယ္ေတြ႔ဖူးတယ္ကြ "
" တင္ပါ့ "
" စာလည္းမႀကိဳးစားလို႔၊ ရဟန္းဘဝမွာလည္း ေကာင္းေကာင္းမေနလို႔၊ လွဴဒါန္းေထာက္ပံ့ေနတဲ့ ဒကာ ဒကာမေတြကိုလည္း ဂုဏ္သိကၡာက်ေစလို႔ လွဴဒါန္းေထာက္ပံ့မႈ ျဖတ္လိုက္တာမ်ိဳးကို အျပစ္မဆိုသာေပမယ့္-------
အခ်ိဳ႕ရဟန္းဒကာ၊ ဒကာမေတြက်ေတာ့ စာေမးပြဲက်႐ုံနဲ႔ သူတို႔မ်က္ႏွာမရလို႔၊ ဂုဏ္ငယ္လို႔ လွဴဒါန္းေထာက္ပံ့မႈ ျဖတ္လိုက္တာမ်ိဳးလုပ္တတ္ၾကတယ္"
" အဲ့ဒီေတာ့---ေနာင္ႀကီးေျပာခ်င္တာက "
" အင္း---ပုံမွန္ႀကိဳးစားေနပါလ်က္နဲ႔ စာေမးပြဲက်လို႔ဆိုတဲ့ အေၾကာင္းျပခ်က္နဲ႔ လွဴဒါန္းေထာက္ပံ့မႈမခံရေတာ့တဲ့ စာသင္သားတစ္ပါးရဲ႕စိတ္ဓာတ္ဟာ ဘယ္လိုျဖစ္သြားႏိုင္သလဲ စဥ္းစားၾကည့္"
" တင္ပါ့ "
" အဲ့ဒီစာသင္သားဟာ "သူတို႔မလွဴလည္း ကိုယ့္နည္းကိုယ့္ဟန္နဲ႔ရွာမယ္ကြာ"ဆိုတဲ့ စိတ္မ်ိဳးဝင္သြားၿပီး သူ႔အခက္အခဲေတြကို ေျဖရွင္းဖို႔ႀကိဳးစားမွာပဲ၊ အင္း---ေျဖရွင္းဖို႔ႀကိဳးစားတဲ့နည္းလမ္းဟာ မွန္ကန္ရင္ေတာ့ ေတာ္ေတာ္ရွိရဲ႕၊ နည္းမွား,လမ္းမွားေတြလုပ္မိရင္ေတာ့-----"
" သြားၿပီေပါ့ ေနာင္ႀကီးရာ၊ အခန္႔မသင့္ရင္ လူေတာင္ထြက္သြားႏိုင္တယ္ ေနာ္ "
" ေအးေပါ့---လူထြက္သြားတာနဲ႔ သူ႔ရဟန္းဒကာ ဒကာမေတြလည္း ရဟန္းဒကာ ဒကာမဆိုတဲ့ ဂုဏ္လည္း ဆုံး႐ႈံးျပီေပါ့---ေနာက္ထပ္ရဟန္း တစ္ပါးထပ္ရွာ၊ ရဟန္းခံၿပီး ရဟန္းဒကာခံယူဖို႔ ဆိုတာ က်တဲ့စာေမးပြဲျပန္ေျဖရတာေလာက္ မလြယ္ဘူး ကိုယ့္ညီ၊ ေအး---လြယ္တယ္ထားဦး--ဘယ္စာသင္သားမွ "ရဟန္းဘဝမွာၿမဲမယ္၊ စာေမးပြဲေတြ တစ္ႏွစ္တစ္တန္းေအာင္ပါ့မယ္"လို႔ အာမ မခံဘူးကြ "
" တင္ပါ့ ဟုတ္တယ္ဘုရာ့၊ အင္း စာသင္သားဘဝဒုကၡကလည္း မလြယ္ဘူးေနာ္ ေနာင္ႀကီး "
" ဟုတ္တယ္၊ ကိုယ္လည္း စာသင္သားဘဝ ျဖတ္သန္းဖူးလို႔ ကိုယ္ခ်င္းစာ နားလည္ပါတယ္၊ ဒါေပမယ့္ စာသင္သားေတြရဲ႕ဒုကၡဟာ လယ္ထြန္၊ ေကာက္စိုက္၊ စပါးရိတ္၊ ပန္းရံလုပ္၊ လက္သမားလုပ္တာမ်ိဳးေတြနဲ႔ယွဥ္လိုက္ရင္ေတာ့ ေျဖသာမွာပါ၊ ေနာက္ၿပီး ကိုယ္တို႔မွာ လူမႈေရးဒုကၡ ရွိေကာင္းရွိႏိုင္ေပမယ့္ လူေတြေလာက္မမ်ားဘူး၊ မ႐ႈပ္ေထြးဘူးဆိုတာကိုေတာ့ လက္ခံတယ္မဟုတ္လား "
" တင္ပါ့ အဲ့ဒါေတာ့ လက္ခံပါတယ္"
" ေအးကြာ---ကိုယ္ကလည္း ဟိုေျပာ ဒီေျပာနဲ႔ ေလေၾကာရွည္ေနလိုက္တာ၊ အဓိကေျပာခ်င္တာကေတာ့ ကိုယ့္ညီမွာ ဦးတည္ခ်က္တစ္ခုခုထားၿပီး အလုပ္တစ္ခုခုကို လုပ္ေနရင္ လူထြက္ခ်င္စိတ္မေပါက္ပါဘူး"
" ဘယ္လိုဦးတည္ခ်က္လဲဘုရာ့ "
" ဥပမာကြာ---ကိုယ္ညီက စာေမးပြဲ ခဏခဏက်ေနလို႔ စာမလိုက္ႏိုင္ေတာ့ဘူးထားပါေတာ့၊ ဘာသာစကားေလ့လာတာတို႔၊ ကြန္ပ်ဴတာသင္တန္း တက္တာတို႔၊ တကၠသိုလ္တစ္ခုခုမွာ တက္တာမ်ိဳးတို႔ အျခားတစ္ခုခုကို ေျပာင္းစဥ္းစားၾကည့္ေပါ့"
"-----------------"
" ဘာမွမလုပ္ဘဲ စိတ္အား၊ လူအားျဖစ္ေနရင္ လူထြက္ဖို႔ပဲ စဥ္းစားေနမိတတ္တယ္၊ တစ္ခုခုထဲကို အာ႐ုံႏွစ္ထားလိုက္ရင္ စိတ္ကိုအလုပ္ေပးထားေတာ့ အျခားအေၾကာင္းေတြ မစဥ္းစားမိေတာ့ဘူးေပါ့ကြာ "
" အင္း---ေနာင္ႀကီးေျပာတာနဲ႔ တပည့္ေတာ္ရဲ႕ လူထြက္ခ်င္စိတ္ေလးေတာင္ အေတာ္ေဝဝါးသြားၿပီ"
" ေဝဝါးရုံတင္မကဘဲ၊ လုံးဝေပ်ာက္သြားတယ္ဆိုရင္ ကိုယ္ဝမ္းသာမိမွာပါ၊ ေနာက္ၿပီး အခုေျပာေနတာေတြဟာ ကိုယ့္ညီလူထြက္ခ်င္တာကို တားတာမဟုတ္ဘူး၊ မထြက္ခင္ စဥ္းစားဖို႔ေျပာျပတာပါ"
" တင္ပါ့ စဥ္းစားပါ့မယ္ဘုရာ့ "
" စဥ္းစားပါကြာ၊ မေရရာတဲ့အေၾကာင္းျပခ်က္ေတြ၊
မေသခ်ာတဲ့အနာဂတ္ေတြအတြက္နဲ႔ေတာ့ တန္ဖိုးရွိတဲ့ဘဝတစ္ခုကို အလြယ္တကူမစြန္႔လႊတ္လိုက္ပါနဲ႔ ကိုယ့္ညီ၊ အတူေနတဲ့ ကိုယ္တို႔လည္း ႏွေမ်ာသလို ကိုယ့္ညီကိုၾကည့္ၿပီး ၾကည္ႏူးေနတဲ့သူေတြလည္း ဝမ္းနည္းၾကမွာပါ "
"-------------------"
"ေနာက္ဆုံးေျပာခ်င္တာကေတာ့ ဒကာ ဒကာမအမ်ားစုက နားလည္ေအာင္ရွင္းျပရင္ နားလည္မႈေပးၾကပါတယ္၊ ဒါေပမယ့္ သူတို႔ေပးတဲ့ နားလည္မႈေတြကို အခြင့္ေရးယူၿပီး ျဖစ္သလိုမေနမိဖို႔ေတာ့လိုတာေပါ့ ကိုယ့္ညီရာ "
" တင္ပါ့---အခုလိုေျပာျပေပးတာ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ေနာင္ႀကီး "
" ရပါတယ္ကြာ၊ ကိုယ့္ညီရဲ႕ဆုံးျဖတ္ခ်က္သာ မွန္ကန္ပါေစလို႔ ဆႏၵျပဳပါတယ္ "
အရွင္ေကာသလႅ(ေရဦး)
၂၃၊ ၆၊ ၂၀၁၆။
No comments:
Post a Comment