Friday, August 12, 2011

ဥပေစၦဒကကံ


အဲသည္ ကံက ေႏွာက္ယွက္တဲ့ကံထက္ေတာင္ ပိုဆိုးပါေတာ့တယ္။
          ေႏွာင့္ယွက္ကံက အက်ိဳးေပးေနတဲ့ကံကို အစြမ္းေလ်ာ့သြားေအာင္၊ မွိန္သြားေအာင္ လုပ္တာ၊ ျဖတ္မပစ္လိုက္ဘူး။
          ဥပေစၦဒကကံကေတာ့ ျဖတ္ကို ျဖတ္ပစ္လိုက္တာဗ်။
အဲသည္ ကံမွန္တဲ့ လူသတၱ၀ါမွန္သမွ် အီစလံကို ေ၀သြားမွာပဲ။ မထူႏိုင္၊ မေထာင္ႏိုင္ေအာင္ကို ျဖစ္သြားမွာပဲ။
          ဥပေစၦဒက ကံပါသူဟာ သူမ်ားလက္ခ်က္နဲ႕လည္း ရုတ္တရက္ ေသတတ္တယ္။ သြားရင္းလာရင္းလည္း ရုတ္တရက္ ေသတတ္တယ္။
          လူေတြဟာ ဥပေစၦဒကကံကို ေၾကာက္ၾကပါတယ္။ ေၾကာက္လည္း ေၾကာက္စရာပါပဲ။
          လူ႕ဘံုဟာ ကံသက္သက္ကိုသာ ရပ္တည္ျပဳေနတဲ့ ဘံုမဟုတ္ဘူး။ ဥာဏ္၊ ၀ီရိယထုတ္ရတဲ့ ဘံုျဖစ္တယ္။ အဲသည္လို ဥာဏ္၊ ၀ီရိယထုတ္ရတဲ့ ဘံုျဖစ္ေပမယ့္ ဥပေစၦဒကကံ ပါလာသူအဖို႕မွာေတာ့ ဥာဏ္၊ ၀ီရိယနဲ႕ေရာ ေရွာင္လို႕ ရႏိုင္ပါ့မလား။
          အခ်ိန္တန္ရင္ ခံရတာပဲ။
          ကံတစ္ခု အက်ိဳးေပးေနခိုက္မွာ အျခားကံတစ္ခုက ၀င္ျဖတ္လိုက္တယ္။ အဲသည္မွာ အက်ိဳးေပးမွု ရပ္ဆိုင္းသြားတယ္။
          အဲသည္လို ျဖတ္တဲ့ကံကို ဥပေစၦဒကကံလို႕ ေခၚတယ္။ ရွင္မဟာေမာဂၢလာန္ဟာ ေကာင္းက်ိဳးရေနတဲ့ ဘ၀မွာ ေနာက္က အကုသိုလ္ကံက သူ႕ဘ၀ကို လာျဖတ္ေတာက္ပစ္လိုက္တယ္။
          ေရွးဘ၀က အမိအဖကို သတ္ခဲ့တဲ့ အကုသိုလ္က ေကာင္းက်ိဳးရေနတဲ့ ဘ၀ကို လာျဖတ္တာပဲ။ ခိုးသားငါးရာရဲ႕ ရက္စက္မွုကို ခံရတာပဲ။
          ျဖတ္ေတာက္လိုက္တဲ့ ကံက အက်ိဳးေပးဆဲ ကံကုိ ရပ္ကုိရပ္ဆိုင္းပစ္လိုက္တယ္။
          အက်ိဳးေပးဆဲကံရဲ႕ အက်ိဳးေပးမွု ရပ္ဆိုင္းလိုက္တဲ့အခါ အျခားကံတစ္ခု ေနရာယူလာတယ္။ အဲသည္လိုမွ မဟုတ္ရင္ ျဖတ္ကံ၊ ဖ်က္ကံက ဆက္ျပီး ေနရာယူသြားတာပဲ။
          အဲသည္ ျဖတ္ရာ၊ ဖ်က္ရာမွာလည္း ကုသိုလ္ကံနဲ႕ အကုသိုလ္ကံ ႏွစ္မ်ိဳးရွိတယ္။
          အခ်ိဳ႕ဆို ကုသိုလ္ကံက အက်ိဳးေပးေနစဥ္ အကုသိုလ္ကံက ျဖတ္ပစ္လိုက္တယ္။
အခ်ိဳ႕ဆို အကုသိုလ္ကံက အက်ိဳးေပးေနစဥ္ ကုသိုလ္ကံ ျဖတ္တာလည္း ရွိျပန္တယ္။
          ေနာက္က အကုသိုလ္ေတြ မ်ားလြန္းလွျပန္ရင္လည္း ေရွ႕က်မွ လုပ္တဲ့ ကုသိုလ္ကံေတြကို ျဖတ္ေတာက္ပစ္တာပါပဲ။
          အက်ိဳးမေပးရေသးတဲ့ ကံအခ်င္းခ်င္းလည္း ေရမ်ားေရႏိုင္၊ မီးမ်ား မီးႏိုင္ စနစ္အရ တစ္ခုကိုတစ္ခု ျဖတ္ေတာက္ပစ္တယ္။
          ဥပေစၦဒကကံဆိုတာကလည္း ဘ၀ေဟာင္းက ကိုယ္ေမြးျမဴလို႕ ရထားခဲ့တာပါ။
          ေနာက္ဘ၀ေတြမွာ ဥပေစၦဒကကံ မဖ်က္မျဖတ္ႏိုင္ေအာင္ အကုသိုလ္ကံေတြ မျပဳဖို႕ အေရးၾကီးလွပါေတာ့တယ္။
          အေကာင္းအဆိုး၊ အက်င့္မ်ိဳးကား
          ျဖစ္က်ိဳးေပးေန၊ ရွိျမဲေပတည္း
          နေဘဥမင္၊ ပင္လယ္ျပင္
          ေအာင္း၀င္ပ်ံတက္၊ ကံ၀ိပါက္မွ
          လြတ္ကြက္လြတ္ရာ၊ မရွိစြာခဲ့။   (မဃေဒ၀-၂၃)

သုေတသီ ဘုန္းျမင့္ေသြး ေရးသားေသာ ..ကံသာအမိ ကံသာအဖ ႏွင့္ ကံၾကမၼာျဖစ္ရပ္ဆန္းမ်ား.. စာအုပ္မွ ေရးသားမွ်ေ၀ပါတယ္။ 

No comments:

Post a Comment