တရားအားထုတ္စဥ္ ထားရိွရမည္႔ သေဘာထားမ်ား

၁။ တရားအားထုတ္စဥ္ အေရးအႀကီးဆံုးက သေဘာထားမွန္ဖို႔

စိုက္မရႈနဲ႔ ၊ ထိန္းမရႈနဲ႔ ၊

လုပ္မရႈနဲ႔ ၊ ခ်ဳပ္မရႈနဲ႔ ၊



၂။ ျဖစ္ေအာင္လည္း မလုပ္နဲ႔ ၊

ပ်က္ေအာင္လည္း မလုပ္နဲ႔ ၊

ျဖစ္တိုင္း ပ်က္တိုင္းလည္း မေမ့နဲ႔ သိေနရမယ္ ။



၃။ ျဖစ္ေအာင္လုပ္ရင္ ေလာဘ ၊

ပ်က္ေအာင္လုပ္ရင္ ေဒါသ ၊

ျဖစ္တိုင္း ပ်က္တိုင္း မသိရင္ ေမာဟ ။



၄။ ရႈမွတ္စိတ္မွာ ေလာဘ, ေဒါသ, ေသာက မပါမွ ရႈမွတ္စိတ္ျဖစ္မယ္ ။



၅။ ဘယ္လိုသေဘာထားနဲ႔ အားထုတ္ေနလဲလို႔ ျပန္စစ္ေဆးၾကည့္ရမယ္ ။



၆။ ေကာင္းတာလည္း ရႈရမွာပဲ ၊

ဆိုးတာလည္း ရႈရမွာပဲ ၊



၇။ ေကာင္းတာမွ လိုခ်င္တယ္

မေကာင္းတာဆို နည္းနည္းမွ မလိုခ်င္ဘူးဆိုရင္ တရားပါ့မလား ။



၈။ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ မပါေစနဲ႔

လိုခ်င္တာ မပါေစနဲ႔

ေၾကာင့္ၾကစိတ္ မပါေစနဲ႔

ဒီသေဘာထားေတြ ရႈစိတ္ထဲရွိေနရင္ တရားအားထုတ္လို႔ အဆင္မေျပႏိုင္ဘူး ။



၉။ ဘာျဖစ္လို႔ ဒီေလာက္စိုက္ျပီး ရႈေနရတာလဲ

ျဖစ္ခ်င္လို႔၊ လိုခ်င္လို႔၊ ေပ်ာက္ခ်င္လို႔ တခုခု ျဖစ္ေနတတ္တယ္ ။



၁၀။ စိတ္က ပင္ပန္း ဆင္းရဲေနရင္ တရားအားထုတ္တာ တခုခုလိုေနျပီ ။



၁၁။ စိတ္တင္းက်ပ္မႈနဲ႔ တရားအားမထုတ္ႏိုင္ ။



၁၂။ စိတ္နဲ႔ကိုယ္ ပင္ပန္းဆင္းရဲလာရင္

တရားအားထုတ္မႈကို ျပန္စစ္ေဆးၾကည့္သင့္တယ္၊

မွန္ကန္တဲ့ သေဘာထားမ်ိဳး ရွိရဲ႔လား ။



၁၃။ တရားအားထုတ္တယ္ ဆိုတာ သတိ အသိနဲ႔ ေစာင့္ၾကည့္ေနတာ ။

စဥ္းစားေနတာ, ဆင္ျခင္ေနတာ, ေ၀ဖန္ေနတာ မဟုတ္ဖူး ။



၁၄။ လိုခ်င္တဲ့စိတ္ ျဖစ္ခ်င္တဲ့စိတ္နဲ႔ေတာ့ အားမထုတ္နဲ႔ ၊ ပင္ပန္းတာဘဲ အဖတ္တင္မယ္ ။



၁၅။ တရားအားထုတ္တဲ့စိတ္က ေအးေအးေဆးေဆးနဲ႔ ျငိမ္းျငိမ္းခ်မ္းခ်မ္း ရွိရမယ္ ။



၁၆။ စိတ္ေရာ ကိုယ္ေရာ သက္ေတာင့္သက္သာရွိရမယ္၊



၁၇။ လြတ္လပ္ေပါ့ပါးတဲ့ စိတ္နဲ႔မွ တရားအားထုတ္လို႔ ရတယ္ ။



၁၈။ တရားအားထုတ္တယ္ဆိုတာ ေကာင္းေကာင္းဆိုးဆိုး

ဘာလာလာ လက္ခံျပီး ေအးေအးေဆးေဆး ၾကည့္ေနတာဘဲ ။



၁၉။ စိတ္က ဘာလုပ္ေနလဲ

ေတြးေနသလား, သိေနသလား ။



၂၀။ စိတ္က ဘယ္ေရာက္ေနလဲ

အတြင္းမွာလား, အျပင္မွာလား ။



၂၁။ သိေနတဲ့စိတ္ ရႈေနတဲ့စိတ္က

ေသခ်ာသိလား, အေပၚယံသိလား ။



၂၂။ ျဖစ္ခ်င္တဲ့ပံုစံမ်ိဳးျဖစ္ေအာင္ လုပ္ေနတာ မဟုတ္၊

ျဖစ္ေနတာကို ျဖစ္ေနတဲ့အတိုင္း သိေအာင္ လုပ္ေနတာ ။



၂၃။ အေတြးကို ျပႆနာ မရွာနဲ႔

မေတြးေအာင္ လုပ္ေနတာ မဟုတ္၊

ေတြးရင္ ေတြးမွန္းသိေအာင္ လုပ္ေနတာ ။



၂၄။ အာရံုကုိ ပယ္ရမွာ မဟုတ္ ၊

အာရံုေၾကာင့္ျဖစ္တဲ့ ကိေလသာကို သိျပီး (ရႈမွတ္ျပီး) ပယ္ရမယ္ ။



၂၅။ သဒၶါရွိမွ ၀ီရိယ ရွိမယ္၊ ၀ီရိယ ရွိမွ သတိျမဲမယ္၊

သတိျမဲမွ သမာဓိ တည္မယ္၊ သမာဓိ တည္မွ အမွန္အတိုင္း သိမယ္၊

အမွန္အတိုင္း သိလာေတာ့ သဒၶါပိုျဖစ္လာတယ္ ။



၂၆။ ပစၥဳပၸန္တည့္တည့္ကိုသာ သတိထားေနရမယ္၊

အတိတ္ကိုလည္း မျပန္နဲ႔ ၊ အနာဂတ္ကိုလည္း မၾကံနဲ႔ ။



၂၇။ အာရံုက အေရးမႀကီးဘူး ၊

အေနာက္က အလုပ္လုပ္ေနတဲ့ စိတ္က ပိုအေရးႀကီးတယ္ ၊

ရႈမွတ္စိတ္သာ သေဘာထားမွန္ရင္ အာရံုအမွန္ရမွာပဲ ။






http://www.vimuttisukha.com/2009/02/blog-post_816.html

Shared from Monica Pyone