ေမး။ ။ တပည့္ေတာ္တခုေမးပါရေစဦးဘုရား။ စိတ္ဟာ
ဦးေႏွာက္မွာျဖစ္တယ္လို႔ႏုိင္ငံျခားပါရဂူမ်ားက ဆိုၾကပါတယ္။
ဗုဒၶဘာသာမွာေတာ့ ဟဒယ၀တၳဳႏွလံုးမွာျဖစ္တယ္လို႔ၾကားဖူး
ပါတယ္။ ဘယ္လိုပါလဲဘုရား။ ရွင္းျပေတာ္မူပါ။
ေျဖ။ သူတို႔အယူအဆကိုဘုန္းႀကီးကမသိပဲနဲ႔ေတာ့ မရွင္းႏုိင္
ပါဘူး။ ဘုန္းႀကီးတို႔လည္းကုိယ့္နည္းနဲ႔ကိုယ္ေပါ့။ ဟဒယ၀တၳဳ
မွာ မွီတယ္ဆိုေပမယ့္ အေကာင္အထည္မွီသလိုမွီေနတာေတာ့
မဟုတ္ပါဘူး။ ပဋိသေႏၶေနကတည္းက ဟဒယဆိုတဲ့၀တၳဳ႐ုပ္
ပါလာတယ္။ အဲဒီပဋိသေႏၶေနတုန္းက ဘယ္မွာဒီလိုကိုယ္ေတြ
ရွိပါ့မလဲ။
အဲဒီတုန္းက ဟဒယ၀တၳဳ႐ုပ္ပါလာတယ္။ အဲဒီကတည္းက
အသိစိတ္ဆုိတာျဖစ္ၿပီး အဲဒီ၀တၳဳေတြရွိလို႔မို႔စိတ္ျဖစ္ႏုိင္တာ။
၀တၳဳ႐ုပ္မရွိရင္ကာမဘံု ႐ႈပဘံုမွာစိတ္မျဖစ္ႏုိင္ဘူး။ ဥပမာ
ဆရာရွိလို႔တပည့္ႀကီးပြားတယ္။ ဆရာမရွိရင္တပည့္မႀကီးပြား
ႏုိင္ဘူး။ မိဘရွိလို႔သားသမီးႀကီးပြားတယ္။ မိဘမရွိရင္သားသမီး
မႀကီးပြားႏုိင္ဘူး။
ဒီသေဘာမ်ဳိးပါ။ တစ္ခါကတပည့္က ဆရာကိုမွီေနတယ္။ မွီေန
တယ္ဆိုတာကပ္ၿပီးမွီေနတာမ်ဳိးမဟုတ္ဘူး။ ဘုန္းႀကီးဘယ္မွမ
သြားနဲ႔ေနာ္၊ တပည့္ေတာ္လဲသြားလိမ့္မယ္လို႔ကပ္ၿပီးမွီေနတာမ်ဳိး
မဟုတ္ဘူး။ ဆရာကဟိုးေက်ာင္းမွာေနတယ္။ တပည့္ကဒီေက်ာင္း
မွာေနေပမဲ့လို႔ဆရာကိုမွီေနတာပဲ။ ဆရာ့စကားကိုနားေထာင္ေနတာ
ပဲ။ ရင္ခြင္ထဲမွာမွီေနတာမဟုတ္ဘူး။ စကားသေဘာအားျဖင့္ျဖစ္
ေအာင္ေျပာတာ။ အဲဒါေၾကာင့္ ဟဒယ၀တၳဳ႐ုပ္ကိုမွီတယ္ဆိုတာ
ဟဒယ၀တၳဳအေပၚမွာစိတ္ကတည္ေနတာမ်ဳိးမဟုတ္ဘူး။
ဟဒယ၀တၳဳရွိလို႔စိတ္ျဖစ္ႏုိင္တာ သူမရွိရင္ ကာမ႐ႈပဘံုမွာစိတ္
မျဖစ္ႏုိင္ဘူးလို႔ ဆိုလိုတာပါ။ ဒါကိုမွီတယ္လို႔ေျပာတာ။
ဘုန္းႀကီးကေတာ့ ဦးေႏွာက္ပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ဘာျဖစ္ျဖစ္၊ ဦးေႏွာက္ထဲ
စိတ္ေတြေရာက္သြားတာေတာ့ မဟုတ္ဘူး။ ဦးေႏွာက္ရွိလို႔စိတ္
ေတြျဖစ္ေနတာပဲ။ ဒီလိုသာယူဆရမယ္ေလ။ ၿပီးေတာ့ဟဒယ၀တၳဳ
ရွိလို႔ စိတ္ေတြျဖစ္ႏုိင္တာ။ မရွိရင္ မျဖစ္ႏုိင္ဘူး။
စိတ္ေတြကဦးေႏွာက္ထဲမွာ မွီေနတာမဟုတ္ဘူး။ ဦးေႏွာက္တို႔
ဟဒယ၀တၳဳတို႔ရွိလို႔ စိတ္ေတြျဖစ္တာ။ အဲဒီလိုမွတ္သားပါ။ ဘုန္းႀကီး
အေနကေတာ့ ဦးေႏွာက္လို႔ပံုေသမယူဆဘူး။ ဘာျဖစ္လို႔တုန္းဆို
ေတာ့ ဘုန္းႀကီးတို႔စာေပေတြထဲမွာ ကဗႏၶဳိၿပိတၱာဆိုတာရွိတယ္။
ေခါင္းမပါဘူး။ အကုသိုလ္ကံအရ အစကတည္းကေခါင္းမပါတာ။
ေခါင္းမပါရင္ဦးေႏွာက္လဲမပါဘူးေပါ့။ ဒါေပမဲ့အဲဒီၿပိတၱာမွာ စိတ္
ေတာ့ျဖစ္ေနတာပဲ။ လႈပ္လႈပ္ရွားရွားရွိေနတာပဲ။
ဘုန္းႀကီးတို႔ယူဆတာေတာ့ဟဒယ၀တၳဳ ဗုဒၶျမတ္စြာကဆိုရင္
၀တၳဳလို႔သာေဟာတာပါ။ ဟဒယလို႔မေဟာဘူး။ ဓမၼသဂၤနီမွာ
၀တၳဳ႐ုပ္လို႔ေဟာတယ္။ မွီရာ၀တၳဳ႐ုပ္ဒီဟဒယတို႔ ဘာတို႔ဆိုတဲ့
ဥစၥာက က်မ္းစာေတြကသတ္မွတ္ၿပီးထားတာ။ ဘုန္းႀကီးတို႔က
လည္းတစ္ခါတစ္ေလ ဒိန္းကနဲဆိုရင္ ဒီရင္ထဲကထိခိုက္တုန္
လႈပ္ၿပီး နည္းနည္းအသိျမန္သလိုဘာလိုလိုရွိေနတယ္မဟုတ္
လား။ ဒါေၾကာင့္လက္ခံထူတယ္။ လက္ခံထားတာမထားတာက
အေရးမႀကီးပါဘူး။ ဦးေႏွာက္ပဲျဖစ္ျဖစ္ ၀တၳဳပဲျဖစ္ျဖစ္လိုရင္းက
ေတာ့ အကုသိုလ္မျဖစ္ဖို႔ ကုသိုလ္ေတြျဖစ္ဖို႔ တရားႏွလံုးသြင္းဖို႔
ဒါေတြကအဓိကပါပဲ။
ေမတၱာရွင္ ေရႊျပည္သာ
ဂမၻီရ၀ိပႆနာ အတြဲ(၇)
No comments:
Post a Comment