ဘုရားလက္ထက္က ေသာေရယ်သူေဌးသားသည္ျမစ္ဆိပ္မွ အေပါင္းအသင္းမ်ားႏွင့္ ေရခ်ဳီးျပီး၌ျပန္လာစဥ္ ၾကည္ညဳိဖြယ္ရာ ရုပ္အဆင္းအဂၤါ အလြန္သပၸါယ္ေသာ ရဟႏၱာအရွင္ မဟာကစၥည္းမေထရ္ကုိ ျမင္သျဖင့္ ဒီရဟန္းသည္ အလြန္ ေခ်ာေမာလွပေပသည္။ ငါ့မိန္းမသာျဖစ္လွ်င္ သိပ္ေကာင္းမွာပဲဟု စိတ္ထဲက ျပစ္မွားမိသည္။ သည္မေနာကံ အျပစ္ေၾကာင့္ မိ္န္းမဘ၀ကို ေျပာင္းသြားသည္။ ေသာေရယ်သည္ ရွက္လြန္းေသာေၾကာင့္ အျခားအရပ္သုိ႔ ထြက္ေျပးျပီး ထုိအရပ္မွာပင္ မိန္းမဘ၀ျဖင့္ အိမ္ေထာင္က်ကာ သားသမီးသုံးေယာက္ ရရွိခဲ႔သည္။ တေန႔သ၌ ေသေရယ် ေနထုိင္ေသာအရပ္သုိ႔ အရွင္မဟာကစၥည္း မေထရ္ၾကြလာရာ ေသာေရယ်အမ်ဳိးသမီးသည္ ကန္ေတာ့ေတာင္းပန္ရာ ေယာက်္ားဘ၀ျပန္ရခဲ႔သည္။ ရြာတရြာထဲတြင္ ရဟႏၱာမေထရ္ႀကီးႏွင့္ ရဟန္းငယ္တုိ႔ ဆြမ္းခံၾကြရာ ယာဂုပူပူရေသာအခါ ရဟႏၱာမေထရ္ႀကီးမွာ ေလနာေရာဂါထေသာေၾကာင့္ သစ္တုံးေပၚ အျမန္ထုိင္လွ်က္ ဘုန္းေပးေတာ္မူသည္။ ရဟန္းငယ္က ဒီရဟန္းအုိႀကီး စားပဲစားႏုိင္လြန္းသည္ဟု စိတ္ထဲက ျပစ္မွားမိသည္။ သည္တြင္ ရဟႏၱာမေထရ္ႀကီးက သိေတာ္မူေသာေၾကာင့္ ရဟန္းငယ္အား သင္ ဘယ္အဆင့္ေရာက္ျပီနည္းေမး၏။ တပည့္ေတာ္ ေသာတာပန္ပါဟု ေလ်ာက္ေသာ္ သင္ ေရွးဆက္အားမထုတ္နဲ႔ေတာ့ဟု မိန္႔ေတာ္မူသည္။ ရဟန္းငယ္က သူျပစ္မွားမိေသာအျပစ္သည္ မဂ္ဖုိလ္ကုိ တားေနျပီးဟု သိေသာေၾကာင့္ ရဟႏၱာမေထရ္ႀကီးအား ကန္ေတာ့ေတာင္းပန္မွ ေျပေပ်ာက္ေလသည္။
မိမိထက္ အသက္သိကၡာ ဂုဏ္၀ါႀကီးျမတ္ေသာသူတုိ႔အား ကန္ေတာ့လွ်င္ အက်ဳိး ၄ မ်ဳိးရရွိသည္။ အသက္ရွည္ျခင္း၊ အဆင္းလွျခင္း၊ ခ်မ္းသာျခင္း၊ ခြန္အားႀကီးျခင္းဟူေသာ ေကာင္းက်ဳိးေလးမ်ဳိးတုိ႕ ျဖစ္သည္။ ပြဲ-ဟူသည္မွာ ေလာကီ အစီအရင္သာ ျဖစ္ပါသည္။ ဘုရားပြဲ၊ တရားပြဲ၊ သံဃာပြဲ၊ ၀ိဇၹာဓိုရ္ပြဲ၊ မဟာလာဘံလာဘ္ဖြင့္ပြဲ၊ ဓနသိဒၶိပြဲ၊ စန္းလာဘ္ဖြင့္ပြဲ၊ မဟာေဇယ်ံပြဲ၊ အေနကဇာတင္ပြဲ၊ အနႏၱငါးပါးပြဲ စသည္ျဖင့္မ်ားစြာရွိ၏။ ဤေနရာတြင္ ေလာကီပြဲမ်ားကို မဆိုလိုပါ။ ဘုရားစင္ေရွ႕ေရာက္လာေသာ ပြဲမ်ားကိုသာ စိစစ္ပါမည္။ ယင္းကန္ေတာ့ပြဲမ်ားတြင္ အုန္းသီးတစ္လုံး၊ ငွက္ေပ်ာသီး သုံးဖီး(သို႔)ငါးဖီး၊ ကြမ္းယာ၊ သေျပပန္း၊ ဆီးမီးတိုင္ႏွင့္ အျခားလွဴဖြယ္မ်ား ပါ၀င္သည္။ ပြဲထိုးပုံနည္းစနစ္မွာ အုန္းသီးၾကြက္ၿမီးကို ဘုရားဘက္သို႔ လွည့္ထားရမည္။ ကြမ္းယာကို လက္၀ဲဘက္က အရင္ေခါက္၊ ၿပီးမွလက္ယာဘက္က ေခါက္ရသည္။ အေခါက္ကို အုန္းသီးဘက္လွည့္၌ ညွပ္ရသည္။ ငွက္ေပ်ာငါးဖီးထိုးလွ်င္ ေအာက္ဆုံးတြင္ ႏွစ္ဖီးကို အညွာခ်င္းဆိုင္ထားၿပီး ယင္းအေပၚမွ အုန္းသီးကို ထားရမည္။ က်န္သုံးဖီးမွာ အုန္းသီးကို ရံထားရသည္။ အုန္းၾကြက္ၿမီးကို ဘုရားရွင္ဘက္ လွည့္ထားရမည္။ ယင္းသုိ႔ထိုးမွ သိဒၶိေျမာက္သည္ဟု ဆိုသည္။ ေလာကီအစီအရင္ ေလာကီ ယုံၾကည္မႈကို မေ၀ဖန္လိုပါ။ သာသနာအတြက္ အပ္စပ္ထိုက္တန္မႈ ရွိမရွိကိုသာ ေ၀ဖန္လိုပါသည္။
ယင္းတို႔လွဴေသာ ပစၥည္းမ်ားတြင္ အုန္းသီးငွက္ေပ်ာသီးမ်ားသည္ ယာ၀ကာလိက ေဘာဇဥ္အမ်ဳိးအစား ျဖစ္၍ နံနက္ပိုင္းတြင္သာ ကပ္လွဴေကာင္းသည္။ အလွဴခံသူကလည္း နံနက္ပိုင္းတြင္သာ အလွဴခံၿပီး နံနက္ပိုင္းတြင္သာ သုံးေဆာင္ေကာင္းသည္။ ဆြမ္းေတာ္ကပ္သလို မြန္းတည့္လွ်င္ စြန္႔ပစ္သင့္ပါသည္။ သို႔မွသာ သကၠစၥဒါန=ရုိရုိေသေသ လွဴရာေရာက္သည္။ ယခုမူ တစ္ခါပြဲထိုးထားလွ်င္ ခုနစ္ရက္ခုနစ္လီ ၾကာတတ္သည္။ ငွက္ေပ်ာသီးဆိုသည္မွာ အမွည့္ကို စားရေသာ အသီးျဖစ္သည္။ ပြဲထိုးသူမ်ားသည္ စားမရေသးသည့္ ငွက္ေပ်ာသီးစိမ္းမ်ားကိုသာ ရတနာသုံးပါးအတြက္ လွဴဒါန္းၿပီး မွည့္၀င္းကာ စားလို႔ရႏိုင္သည့္အခ်ိန္တြင္ ျပန္ယူသြားၾကသည္။ ဘုရားေရွ႕တြင္ ငွက္ေပ်ာသီးအုပ္သလို ျဖစ္ေနသည္။ မအပ္စပ္မျဖစ္သင့္ပါ။အုန္းသီးသည္ အပင္ျပန္ေပါက္ႏိုင္ေသာ ဗီဇဂါမ္ပစၥည္းျဖစ္သည္။ အလုံးလိုက္ မကပ္ေကာင္းသလို၊ အလုံးလိုက္တိုက္ရုိက္အလွဴ မခံေကာင္းပါ။ ခြဲစိတ္ၿပီးမွ ကပ္ျခင္း၊ အပင္ျပန္ မေပါက္ႏိုင္ေအာင္ ဖ်က္ဆီးၿပီးမွ ကပ္ျခင္းတို႔သည္သာ အပ္စပ္ပါသည္။ ကြမ္းယာကိုမူ ဘုရားရွင္သုံးေဆာင္သည္ဟု ပိဋကတ္၌လည္း မေတြ႕ဖူး၊ ပညာရွိစကားလည္း မၾကားဖူးပါ။ ထိုသို႔ေသာ မအပ္စပ္သည့္ လွဴဖြယ္၀တၳဳမ်ားကို ဘုရားရွင္တို႔ အလွဴမခံပါ။ တစ္ခါက သုဘဒၵရဟန္းႀကီးတို႔ သားအဖသည္ ဘုရားရွင္အား ဆြမ္းလွဴဒါန္းလိုသျဖင့္ ရဟန္းဘ၀ျဖင့္ ဆတၱာသည္လုပ္၍ ေငြရွာ၏။ ရလာေသာ ေငြျဖင့္ ဘုရားအမွဴးရွိေသာ သံဃာေတာ္မ်ားအား ဆြမ္းကပ္၏။ မအပ္စပ္ေသာနည္းျဖင့္ ရွာေဖြလွဴဒါန္းျခင္းေၾကာင့္ ဘုရားရွင္က အလွဴခံေတာ္မမူေပ။ ယေန႔ေခတ္ ကန္ေတာ့ပြဲမ်ားကိုလည္း မအပ္စပ္သျဖင့္ ဘုရားရွင္ အလွဴခံမည္မဟုတ္္ေပ။ သိဒၶိဟူသည္မွာ ၿပီးေျမာက္ျခင္းဟု အဓိပၸာယ္ရ၏။ ဘုရားရွင္ အလွဴမခံသျဖင့္ လွဴဒါန္းျခင္းကိစၥကား ၿပီးေျမာက္ႏိုင္မည္ မဟုတ္ေပ။ ဒါနသိဒၶိမေျမာက္ႏိုင္သျဖင့္ ဒါနေၾကာင့္ရလာမည့္ အက်ဳိးလည္း ရႏိုင္မည္မထင္ပါ။ ေလာကီနည္းျဖင့္ သိဒၶိေျမာက္ႏိုင္မည္ဟု ယုံၾကည္လွ်င္ကား မေ၀ဖန္လိုပါ။ ဗုဒၶဘာသာႏွင့္ ဤစနစ္ ယုံၾကည္ခ်က္ကို အေျခခံေသာ ကန္ေတာ့ပြဲကား ဘယ္လိုမွ မအပ္စပ္ပါ။
ရဟန္းေတာ္မ်ားအတြက္ အလွဳခံဘုဥ္းေပးသုံးေဆာင္ေကာင္းေသာ အခ်ိန္ကာလမ်ား ယာ၀ကာလိက-ေဘာဇဥ္ ၅ပါး၊ ခဲဖြယ္ ၁၂ ပါး သစ္ႀကီး ၉ပါး။ ယာမကာလိက-အေဖ်ာ္-သစ္သီးေဖ်ာ္ရည္ သတၱာဟကာလိက-ေထာပတ္ တင္လဲ ပ်ား ဆီဦး ယာ၀ဇီ၀က- အသက္ရွိသမွ်ကာလပတ္လုံးသုံးစြဲႏုိင္ေသာ ေဆးစသည္...။ http://shwenakathu.blogspot.in/မွတဆင့္ ကူးယူေဖာ္ျပသည္။ ဓမၼမိတ္ေဆြမ်ားအာလုုံး သက္ရွည္က်န္းမာစိတ္ခ်မ္းသာ၍ လုုိရာဆႏၵမ်ားတစ္လုုံးတစ္ဝတည္း ျပည့္ဝၾကပါေစ။
အရွင္ဝိမလဝံသ(နာလႏၵာတကၠသုုိလ္)
No comments:
Post a Comment