လူေသလွ်င္ ေသေသာသူက ထျပီးစားေသာက္ေလဟန္ အေလာင္းစင္ေဘးတြင္ ထမင္းပြဲျပင္ျခင္းကို ထုံးစံတစ္ရပ္အေနျဖင့္ ေဆာင္ရြက္လ်က္ရွိၾကသည္။ ခုႏွစ္ရက္အတြင္း ေသသူ၏ဝိညာဥ္သည္ အိမ္တြင္း၌ပင္ ရွိသည္ဟု အယူအဆရွိသူေတြကလည္း အမ်ားအျပားပင္။စင္စစ္မွာမူ မွားယြင္းေသာအယူအဆကို အေျခခံေသာ အသုဘဓေလ့ထုံးအမွားေတြသာ ျဖစ္ပါ၏။
ဤကိစၥႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍ ဗုဒၶဘာသာဝင္မ်ားအေနျဖင့္ ဘိုးေတာ္မင္းတရားလက္ထက္ မုနိႏၵာဘိလကၤာရ သဒၶမၼဓဇသာမိ မဟာဓမၼရာဇ ဘြဲ႔တံဆိပ္ေတာ္ကို ဆက္ကပ္လွဴဒါန္းျခင္းခံရေသာ စတုဂီရိေတာင္ေလးလုံးဆရာေတာ္ၾကီး၏ ဆုံးမေတာ္မူခ်က္ကို သတိထင္ထင္ ဆင္ျခင္အပ္လွသည္။
လူေသေသာ္ ရက္လည္မွ အိမ္ကသြားသည္ဟူ၍လည္း အယူမွားၾကသည္။ ေသျပီးလ်က္ အစာလာ၍ စားဦးမည္ဟု ခြက္ႏွင့္ထမင္းကို အေလာင္းအပါးတြင္ တည္ထားၾကသည္။ ေသေသာ စုတိစိတ္အဆုံး၌ ပဋိသေႏၶစိတ္ျဖစ္၍ ႎဘဝျခားေလျပီျဖစ္လ်က္ အိမ္မွာ ခုႏွစ္ရက္ေနျခင္း စသည္ကို အဘယ္သို႔ျပဳႏုိင္ ရွာအ့ံနည္း။
ပစၥဳပၸန္ဘဝအဆုံး ေသျခင္း စုတိစိတ္ျဖစ္၍ ခ်ဳပ္သည္၏အျခားမ့ဲ၌ ပဋိသေႏၶစိတ္ ျဖစ္ျမဲျဖစ္သည္။ ေသျခင္းစုတိစိတ္ႏွင့္ ပဋိသေႏၶစိတ္အၾကားမရွိ။ ထို႔ေၾကာင့္ ေသျပီးေသာအသက္ဝိညာဥ္ အိမ္တြင္း ခုႏွစ္ရက္ေနျပီးမွ ဘဝတစ္ပါးသို႔ သြားသည္ဟူေသာ မွားေသာအယူကို စြန္႔ကုန္ရာ၏။ မစြန္႔မူ၍ အျမဲယူပါက နိယတမိစၦာဒိ႒ိ ျဖစ္ရာသည္။
******************************
စတုဂီရိေတာင္ေလးလုံ ဆရာေတာ္ၾကီး
(မင္းနန္-ေမာ္က်ြန္း)
လြဲမွားေသာအယူမ်ား စြန္႔လြတ္ျခင္းျဖင့္ စစ္မွန္ေသာ သမၼာဒိ႒ိအယူကို
က်င့္သုံးႏုိင္ၾကပါေစ။
No comments:
Post a Comment