ဓါတ္ခံအားေလ်ာ္စြာ အနိစၥ၊ ဒုကၡ၊ အနတၱ ျမင္ၾကပါတယ္

ယခုေခတ္အခါသည္ ဝိပႆနာတရား ထြန္းကားလာေသာအခါ ျဖစ္ေပသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ဗုဒၶဘာသာဝင္ ပုဂၢိဳလ္တို႔သည္ အခိ်န္ရသမွ် ဝိပႆနာတရားကို ပြားမ်ားအားထုတ္လ်က္ ရိွၾကေပသည္။

ဤကဲ့သို႔ ဝိပႆနာတရား ပြားမ်ားအားထုတ္ၾကေသာပုဂၢိဳလ္တို႔သည္ မိမိတို႔၏ေရွးအတိတ္ဘဝမ်ားက ပါလာၾကေသာ ဓါတ္ခံအားေလ်ာ္စြာ အနိစၥ၊ဒုကၡ၊အနတၱတို႔ကို ထင္ရွားစြာသိျမင္ၾကရေပသည္။တစ္ဦးႏွင့္တစ္ဦး သိျမင္ပံုျခင္းမတူၾကေပ။ အခ်ဳိ႕ေသာပုဂၢိဳလ္မ်ားက အနိစၥကို သိျမင္ၾကေပသည္။ အခ်ဳိ႕ေသာ ပုဂၢိဳလ္မ်ားက ဒုကၡကိုပို၍သိျမင္ၾကေပသည္။ အခ်ဳိ႕ေသာ ပုဂၢိဳလ္မ်ားက အနတၱကိုပို၍ သိျမင္ၾကေပသည္။ ဝိပႆနာတရား ရႈမွတ္ပြားမ်ားၾကေသာ အခ်ဳိ႕ေသာေယာဂီတို႔သည္ အနိစၥကိုသာ ထင္ရွားစြာေတြ႕သိၾကရေပသည္။ ဒုကၡႏွင့္ အနတၱတို႔ကို ထင္ရွားစြာေတြ႕သိျခင္းမရိွၾကေပ။

အခ်ဳိ႕ေသာေယာဂီတို႔သည္ ဒုကၡကိုသာ ထင္ရွားစြာ ေတြ႕သိၾကရေပသည္။ အနိစၥ ႏွင့္ အနတၱတို႔ကို ထင္ရွားစြာ ေတြ႕သိျခင္းမရိွၾကေပ။ အခ်ဳိ႕ေသာေယာဂီတို႔သည္ အနတၱကိုသာ ထင္ရွားစြာေတြ႕သိၾကရေပသည္။ အနိစၥႏွင့္ ဒုကၡတို႔ကို ထင္ရွားစြာ ေတြ႕သိျခင္းမရိွၾကေပ။ ဤကဲ့သို႔ အနိစၥ၊ ဒုကၡ၊ အနတၱ သံုးပါးတို႔တြင္ တစ္ပါးပါးကိုသာ ထင္ရွားစြာေတြ႕သိရ၍ က်န္ႏွစ္ပါးကို ထင္ရွားစြာ မေတြ႕သိရသျဖင့္ မိမိရႈမွတ္သည့္တရားသည္ နည္းလမ္းမွန္မွ မွန္ပါရဲ႕လားဟု ယံုမွားသံသယမ်ား ျဖစ္လာတက္ၾကေပသည္။

ဤကဲ့သို႔ ယံုမွားသံသယမ်ားျဖစ္ေနခဲ့ေသာ္ တရားေတြေရွ႕သို႔တက္တာ ေႏွးသြားတက္ၾကေပသည္။ တရားထူး တရားျမတ္္မ်ားရတာလည္း ေႏွးသြားတက္ၾကေပသည္။ ထိုေၾကာင့္ ေရွးအတိတ္ဘဝမ်ားက ပါလာေသာဓါတ္ခံအားေလ်ာ္စြာ အနိစၥ၊ ဒုကၡ၊ အနတၱတို႔ကို ေတြ႕သိၾကရပံုကို သိထားသင့္ၾကေပသည္။ သိထားမွသာ ယံုမွားသံသယမ်ားကင္း၍ ေရွ႕သို႔ တရားေတြ ျမန္ျမန္တက္သြားႏိုင္ၾကမည္ ျဖစ္ေပသည္။ တရားထူး တရားျမတ္မ်ားလည္း ျမန္ျမန္ရသြားႏိုင္ၾကမည္ ျဖစ္ေပသည္။

ဓါတ္ခံ (၃)မ်ဳိး

ဝိပႆနာတရား အားထုတ္ၾကေသာပုဂၢိဳလ္တို႔သည္ မိမိတို႔ ေရွးအတိတ္ ဘဝမ်ားစြာကပါလာေသာ ဓါတ္ခံအားျဖင့္ (၃) မ်ဳိး ကြဲျပားလ်က္ရိွၾကေပသည္။
၁။ အရာရာတြင္ မလိုခ်င္၊ မတက္မက္သည့္ အေလာဘ ဓါတ္ခံပါလာေသာပုဂၢိဳလ္။
၂။ အရာရာတြင္ စိတ္မဆိုး၊ အမ်က္မထြက္တက္သည့္ အေဒါသဓါတ္ခံပါလာေသာ ပုဂၢိဳလ္။
၃။ အရာရာတြင္ မေတြမေဝ အမွန္ကိုသိတက္ၾကသည့္ အေမာဟဓါတ္ခံပါလာေသာပုဂိၢဳလ္။ဟူ၍ (၃)မ်ဳိး ကြဲျပားလ်က္ရိွၾကသည္။ (အ႒သာလိနိ-၁၇၃)

အေလာဘ ဓါတ္ခံပါလာေသာပုဂၢိဳလ္၊ အေဒါသဓါတ္ခံပါလာေသာ ပုဂၢိဳလ္၊ အေမာဟဓါတ္ခံပါလာေသာပုဂိၢဳလ္၊တို႔သည္ ဝိပႆနာတရားရႈမွတ္ပြားမ်ားခါစ အနိစၥ၊ဒုကၡ၊အနတၱတို႔ကို မျမင္ေသးမီမွာေတာ့ ထူးျခားမႈမ်ား သိပ္မရိွၾကေပ။ အနိစၥ၊ဒုကၡ၊အနတၱတို႔ကို သံုးသပ္၍သိေသာ သမၼသနဥာဏ္သို႔ ေရာက္ေသာအခါ ထူးျခားမႈမ်ား ရိွလာၾကေပသည္။
သမၼသနဥာဏ္သည္ ဥာဏ္စဥ္အားျဖင့္ (၃) နံပါတ္ဥာဏ္စဥ္ျဖစ္ေပသည္။ သမၼသနဥာဏ္သို႔ ေရာက္ဖို႔ရာမွာ နာမရူပပရိေစၦဒ ဥာဏ္ႏွင့္ ပစၥယပရိဂၢဟဥာဏ္သို႔ ျဖစ္ေအာင္အားထုတ္ၾကရေပသည္။ ေက်းဇူးေတာ္ရွင္ မဟာစည္ဆရာေတာ္ဘုရားၾကီး ညႊန္ျပေသာနည္းျဖင့္ ဝိပႆနာတရား ရႈမွတ္ၾကေသာ ပုဂၢိဳလ္တို႔သည္ ထိုင္၍ရႈမွတ္ေသာအခါ ဝမ္းဗိုက္ေဖာင္းတာ၊ ပိန္တာမ်ားကို အဓိကထား၍ ရႈမွတ္ၾကရေပသည္။

နာမရုပ ပရိေစၦဒ ဥာဏ္

ရႈမွတ္ခါစ သမာဓိဥာဏ္မ်ား မျဖစ္ေသးမီမွာ မည္သို႔မွ်ထူးျခားစြာသိျခင္း မရိွၾကေပ။ ဆက္ကာ ဆက္ကာရႈမွတ္၍ သမာဓိဥာဏ္မ်ားျဖစ္လာေသာအခါ ေဖာင္းတယ္၊ ပိန္တယ္ဟု ရႈမွတ္လိုက္သည္ရိွေသာ္ ေဖာင္းတာ ပိန္တာတို႔က တစ္ျခား၊ မွတ္သိ မွတ္သိလိုက္တာကတျခားဟူ၍ ကြဲျပား၍ သိလာၾကေပသည္။

ေဖာင္းတာ၊ပိန္တာတို႕က ဘာမွမသိတက္သည့္ ရုပ္တရား၊ မွတ္သိမွတ္သိလိုက္တာမ်ားက သိတက္သည့္ နာမ္တရားဟု နာမ္ႏွင့္ရုပ္ကို ကြဲျပားပိုင္းျခား၍ သိလာၾကေပသည္။ ယင္းကဲ့သို႔ ပိုင္းျခား၍ သိလာျခင္းသည္ နာမရူပ ပရိေစၦဒဥာဏ္ျဖစ္လာျခင္းပင္ျဖစ္ေပသည္။

ပစၥယပရိဂၢဟဥာဏ္

ဆက္ကာဆက္ကာရႈမွတ္၍ သမာဓိဥာဏ္မ်ား တစ္ဆင့္ရင့္က်က္ထက္သန္လာေသာအခါ ေဖာင္းတယ္၊ပိန္တယ္ဟု ရႈမွတ္ေနရင္းပင္ ေဖာင္းတာ ပိန္တာတို႕က ေရွ႕ကေပၚေပၚေပးေနလို႔ မွတ္သိစိတ္ကေနာက္မွ လိုက္၍ လိုက္၍ မွတ္သိေနတာျဖစ္ေပသည္။ ေဖာင္းတာ ပိန္တာတို႕က အေၾကာင္းတရား၊ မွတ္သိစိတ္က အက်ဳိးတရားျဖစ္သည္ဟု သိလာၾကေပသည္။ ယင္းကဲ့သို႔ အေၾကာင္းႏွင့္ အက်ဳိးကို သိလာျခင္းသည္ ပစၥယပရိဂၢဟဥာဏ္ ျဖစ္လာျခင္းပင္ ျဖစ္ေပသည္။

သမၼသနဥာဏ္

ဆက္ကာဆက္ကာရႈမွတ္၍ သမာဓိဥာဏ္မ်ား တစ္ဆင့္ရင့္က်က္ထက္သန္လာေသာအခါ တရားထိုင္၍ မၾကာေသးမီမွာပင္ နာတာ၊က်င္တာ၊ေညာင္းညာကိုက္ခဲတာ စသည့္ ဒုကၡေဝဒနာမ်ား ထင္ရွားစြာျဖစ္ေပၚလာၾကေပသည္။ ရႈမွတ္ေနရင္းပင္ ဤခႏၶာကိုယ္ၾကီးသည္ ဒုကၡတံုး၊ဒုကၡခဲၾကီးပါလားဟု ဒုကၡကိုသံုးသပ္၍ သိလာၾကေပသည္။ ဤနာတာ၊က်င္တာ၊ေညာင္းညာကိုက္ခဲတာ စသည့္ဒုကၡေဝဒနာမ်ားသည္ တစ္မ်ဳိးျပီး တစ္မ်ဳိး ေျပာင္းလဲေနေသာေၾကာင့္ မျမဲျခင္း အနိစၥဟု သံုးသပ္၍ သိလာၾကသည္။
ဤ နာက်င္ကိုက္ခဲျခင္းစသည့္ ဒုကၡေဝဒနာႏွင့္ ေတြ႔ခ်င္၍ ဝိပႆနာတရား အားထုတ္တာမဟုတ္ေပ။ ခ်မ္းခ်မ္းသာသာႏွင့္ တရားေတြ ျမန္ျမန္ေတြ႔ခ်င္၊ တရားေတြ ျမန္ျမန္တက္ခ်င္၍ အားထုတ္တာ ျဖစ္ေပသည္။ ဤခႏၶယကိုယ္ၾကီးသည္ ကိုယ္ျဖစ္ခ်င္တိုင္း မျဖစ္ေပ။ သူ႕သေဘာအတိုင္း သူျဖစ္ေနေပသည္။ ကိုယ္အစိုးမရသည့္ အနတၱျဖစိေပသည္ဟု သံုးသပ္၍ သိလာၾကေပသည္။
ထိုအနိစၥ၊ဒုကၡအနတၱ (၃)မ်ဳိးတို႔ကို သိၾကရာတြင္
ေရွးအတိတ္ဘဝမ်ားက အေလာဘဓါတ္ခံပါလာေသာ ပုဂၢိဳလ္တို႕က နာက်င္ကိုက္ခဲျခင္းစေသာ ဒုကၡေဝဒနာတို႔၏ အမ်ဳိးမ်ဳိးေျပာင္းလဲေနသည့္ မျမဲျခင္းအနိစၥကို သံုးသပ္ကာ ပို၍ သိၾကေပသည္။

ထို အနိစၥ၊ဒုကၡ၊အနတၱ (၃)မ်ဳိးတို႕ကို သိၾကရာတြင္

ေရွးအတိတ္ဘဝမ်ားက အေလာဘဓာတ္ခံပါလာေသာ ပုဂၢိဳလ္တို႕က နာက်င္ကိုက္ခဲျခင္းစေသာ ဒုကၡေဝဒနာတို႕၏ အမ်ဳိးမ်ဳိးေျပာင္းလဲေနသည့္ မျမဲျခင္းအနိစၥကို သံုးသပ္ကာ ပို၍သိၾကေပသည္။

ေရွးအတိတ္ဘဝမ်ားက အေဒါသဓာတ္ခံပါလာေသာ ပုဂၢိဳလ္တို႕က နာက်င္ကိုက္ခဲျခင္းစေသာ ဒုကၡေဝဒနာမ်ား၏ ႏိွပ္စက္ျခင္းဒုကၡကို သံုးသပ္ကာ ပို၍သိၾကေပသည္။

ေရွးအတိတ္ဘဝမ်ားက အေမာဟဓာတ္ခံပါလာေသာ ပုဂၢိဳလ္တို႕က နာက်င္ကိုက္ခဲျခင္းစေသာ ဒုကၡေဝဒနာမ်ားကို မည္ကဲ့သို႔မွ် ကာကြယ္၍မရ၊ သူသေဘာအတိုင္းျဖစ္ေနသည့္ အစိုးမရျခင္းအနတၱကို သံုးသပ္ကာ ပို၍သိၾကေပသည္။

ဤကဲ့သို႔ မိမိတို႔၏ ေရွးအတိတ္ဘဝမ်ားက ပါလာၾကေသာ ဓါတ္ခံအားေလ်ာ္စြာ အနိစၥ၊ဒုကၡ၊အနတၱတို႕ကို ထင္ရွားစြာေတြ႕ သိၾကရေပသည္ဟု သိထားၾကသျဖင့္ ယံုမွားသံသယကင္း၍ တရားေတြျမန္ျမန္တက္သြားႏိုင္ၾကမည္ ျဖစ္ေပသည္။ မိမိတို႔၏ ပါရမီအားေလ်ာ္စြာ တရားထူး တရားျမတ္မ်ားကို ျမန္ျမန္ရရိွသြားႏိုင္ၾကမည္ ျဖစ္ေပသည္။


သဒၶမၼရံသီဆရာေတာ္

Shared from Ko Aung Pyae Sone Aye (FB)